Lees even de discussie over de tolwegen en je bent helemaal aangesloten. (denk ik....)
Afdrukvoorbeeld
Lees even de discussie over de tolwegen en je bent helemaal aangesloten. (denk ik....)
In het verslag van vandaag (dat jullie dus morgen lezen) doe ik wel een uiteenzetting van het geheel.
Zondag 21 Feb. 2010
Het is 5 uur 55 op de klok, min 5 op de buitentemperatuur en de thermostaat staat op 15 graden, niet automatisch gewend aan de vroege Zondagochtend.
Time to Rise and Shine, de trip naar de Sunshine State staat op het punt te beginnen. We reinigen ons, de Dodge wordt voorzien van koffers, en alvast gestart om ruiten krabben te ontlopen en tegen zevenen gaan we op pad, om in soms erg dichte mist via de A28, 1 en 9 een kleine 1½ uur later P3 op te draaien alwaar we ons vehikel voor 2 weken stallen in rij 507.
De overbekende bus brengt ons fluks naar vertrekhal 3, balie 26 waar we bij de “bags only” counter onze bags droppen en dan verkassen naar onze eerste American Encounter van vandaag, Starbuck’s.
Door de Nederlandse buitentemperatuur zien we maar af van een Frappuccino, en laten we ons de Cappuccino en Café Mocha goed smaken.
Volgende stap is zien dat we het land mogen verlaten, maar de Marechaussee had geen bezwaar, dus voorzien we SeeBuYFly van wat euro’s voor rook- en reukwaren en stijgen we een hele verdieping voor het rituele vakantieontbijt bij Café Amsterdam. De uitsmijter XXL en de halve liter Ice Cold luiden voor mij echt de vakantie in.
We zijn door United verzocht om ons 2 uur voor vertrek bij gate G5 te melden en komen dus ruim te laat, na een rookstop in het nieuwe aquarium achter de Galaxy bar op de G-pier, om te zien dat ze nog niet eens begonnen zijn met de security check.
Nadat ze ons zien, gaan ze er gelijk mee aan de gang, en na de gebruikelijke bagagevragen verheugen we ons op een bezoek aan de omstreden bodyscan. Maar die werken vandaag niet. Waarom niet ? Vraag het ons niet, en ook niet aan de aanwezige Securopisten, want die weten het ook niet. We houden het maar op Zondagsrust.
Vlucht 947 vertrekt krijt op tijd, en de chauffeur beloofd ons een snelle vlucht die ons minimaal een half uur eerder dan voorzien in Washington zal afleveren.
Het worden er 3 kwartier, en dat is een welkome toevoeging op de 1 uur en 55 minuten layover die we al hadden. En geen luxe, want het is stervensdruk bij Immigrations, waar we zeker net als laatste in de rij stonden, maar toch bijna een uur duurde voordat we met onze koffers (die al in het gelid stonden te wachten) verenigd werden.
Volgens de officer is de zondag de drukste dag, en kun je beter op Zaterdag, Dinsdag of Donderdag reizen. Customs daarentegen verloopt soepeltjes, dus zijn we vlot van onze, inmiddels bijgevulde, bagage af.
Het enige minpuntje aan deze reis is dat we bij onze vroege incheck niet voorzien zijn van de overbekende I-94 formulieren, en deze ook tijdens de vlucht niet aangeboden werden. Daar hebben we zelf, een half uur voor de landing maar naar gevraagd, en naar behoren ingevuld, maar er was toch een enkeling aan boord die niet zo ingewijd was als wij, en dus op het moment supreme, als ze eindelijk aan de beurt zijn, dit nog moesten doen. En door de drukte en stress soms twee of drie keer.
Verder vloog de reis voor ons voorbij, vooral geholpen door I- Pod en Touch die geweldige hulpmiddelen bleken om in slaap te komen. Zelf doe ik dat met fijne slaapliedjes op de koptelefoon, terwijl Marion’s nieuwe speeltje aflevering na aflevering van “My name is Earl” uitspuit.
Als we de kelder van Concourse C ontstijgen blijkt al snel dat onze layover nog wat verlengd wordt. De vervolgvlucht, UA898, naar Orlando is namelijk 40 minuten vertraagd, en dat zal nog oplopen tot 55 minuten, maar we vermaken ons prima met al weer een Starbucktreat, aquariumbezoek en mensen kijken.
Uiteindelijk verlaten we besneeuwd Washington, en dankzij een kortere weg komen we maar ruim 30 minuten na de geplande aankomsttijd in Orlando aan. Onze koffers komen, als was het oranje priority bagage, vrijwel als eerste van band 24, en al snel dalen we af naar de Alamobalie, waar we wel één heel persoon voor ons vinden, die ook nog eens razendsnel geholpen is.
Zonder veel woorden vuil te maken verdwijnen ook wij naar de overkant, richting parkeergarage, waar we tot de ontdekking komen dat Alamo nu rechts van de ingang zit en dat op links de zaak overgenomen is door Thrifty.
Onze gereserveerde Fullsize SUV is deze keer een megasize Ford Expedition, die met de andere Fullsize en Premium SUV’s direct naast het kantoortje, waar je voor deze categorieën nog wel de sleutels moet afhalen, geparkeerd staan.
Met dit witte monster begeven we ons de 417 op waar we 3 dollar later aankomen in Celebration en de vertrouwde US192. Onze eerste stop is de Publix en de naastgelegen liqour store waar we onszelf voorzien van de nodige spiritualiën en een volgeladen kar met voedsel.
En dan is het richting Lindfields, deze keer helemaal achter in de wijk, naar een straat met de welluidende naam, Primrose Drive, en de niet minder klinkende villa Orlando Sun.
Bij binnenkomst (via het sleutelkastje dat, how convenient, dezelfde code heeft als de Orlando Dream die we de laatste paar keer hadden) valt gelijk al op dat deze villa een stuk groter is dan de vorige van Joanne. 2 woonkamers, 3 slaapkamers, waarvan # 2 zeker net zo ruim is als de master en 2 badkamers.
Het pooldeck is mega net als de lanai. Jacuzzi en tafeltennistafel vindt je nauwelijks terug. Ook de gameroom is in orde. Maar in een volgend verslag zal ik een wat uitgebreidere rondleiding, met foto’s, gaan geven.
Het is inmiddels bijna 24 uur geleden dat we uit een koude -5 vertrokken, om aan te landen in een aangename (om 12 uur savonds) 20+ (70F).
We nemen nog een welverdiende Screwdriver gecombineerd met een Fridays Quesadilla (die ik eerder op het Floridaforum door de Freudiaanse war haalde als zijnde Jack Daniels) en zoeken, nadat alle electronica live is gemaakt uiteraard, stilletjesaan het superkingsize bed op. Morgen is er weer een dag.
T beloofd weer een leuk-te-lezen verslag te worden. Dankjewel!
Ben stiekum wel benieuwd wat jouw "fijne slaapliedjes" zijn ...
Motorhead?
Ik zallekik de avonturen van onze Florida Motor Mouse op de voet volgen, al vresekik dat ik dan plankgas zal moeten geven.
Mijn favoriete artiest aller tijden is al sinds jaar en dag, en al ver voor dat hij naar de eeuwige jachtvelden vertrok, Jimi Hendrix.
Toevallig heb ik vandaag nog zijn nieuwe single](*,) (Wal*Mart Exclusive) aangeschaft Klinkt redelijk en mij niet echt bekend in de oren, en dat zegt wat. De nieuwe CD komt 9 Maart uit. Hoe is het in godesnaam mogelijk.
Maar als slaapliedje wel wat soft, net als Motörhead trouwens. Dan komen er meer illustere namen als Annihilator, Testament, Pestilence, Sepultura, Helmet en Rammstein om de hoek. Het voordeel hiervan is dat als je er wakker van schrikt, je ook echt gelijk wakker bent.
Kijk, dat is nou wat je noemt "slaap ... kindje slaap!"
Van kinderen om je heen ongetwijfeld geen last met dit scala aan artiesten.
Ken de namen en t genre van broerlief en vrienden. Mijn ding is t niet maar aangezien ik uit de punk-scene kom weet ik wel wat "herrie" is, alleen anders dan de jouwe. :)
Tis weer genieten je verslag, wacht vol ongeduld op "what will happen next time"
Maandag 22 Feb. 2010
Als vanzelf en heel herkenbaar zijn we mooi op tijd wakker, ikzelf een uurtje eerder dan Marion, en de dag begint met een pittig Floridiaans zonnetje.
Zelf begin ik met het aanmelden van de transponder bij Sunpass. Dankzij oplettende mede-Floridaforummers had ik gezien dat je bij de Publix supermarkt of de CVS drogist apparatuur kunt kopen waarmee je bij de tolpoorten zo door kunt rijden, en we crossen nog al eens over tolwegen, dus gemak dient de mensch, niewaar ?
Er is mij door mede-Florummers verzocht het één en ander uit de doeken te doen over hoe het werkt, dus bij deze. Je hebt bij de servicebalie van Publix keuze uit 2 opties; de sticker ($4.99 ex-tax) en de transponder ($24.99 ex-tax).
De laatsten zijn tegenwoordig ook bij Alamo (en andere verhuurders) te huur voor $2.50 p/d (Max.$10.- p/w ex-tax), maar omdat we toch regelmatig in Florida komen kiezen we ervoor om er zelf één aan te schaffen.
Uiteraard zit in die prijzen nog geen quartje toll verwerkt, dat komt er nog bij.
Het voordeel van de transponder (electronisch maloochempie dat je met zuignapje aan je autoraam plakt) is dat hij, evenals het batige tollsaldo, oneindig mee kan verhuizen van auto naar auto, en de sticker voor éénmalig gebruik is.
Maar voor beide geldt; je moet ze aanmelden en opwaarderen bij Sunpass.com.
Je begint met de gegevens van het apparaat. Volgens de site beginnen die van de transponder met 04, 05 en 06, die van de sticker met 08 en 09. Onze transponder begint met 07, dus dat begint al goed.
Toch maar gewoon ingevuld, en dan kom je op een volgend scherm, persoonlijke gegevens.
En dat gaat ook op Amerikaans wijze :-$, naam, adres, postcode, woonplaats, land, waarvan alleen je naam overeind blijft na de invoering. Want de Nederlandse postcode kent de site natuurlijk niet, en als land heb je de keuze tussen de VS en Canada. Combinaties van Nederlandse en VS gegevens worden ook niet erkend.
E-mailadres en persoonlijke inlogcode vormen daarentegen geen probleem.
Dus voeren we maar gewoon ons huidige verblijfadres in.
Dat blijkt te werken en de volgende stap is het invoeren van de voertuiginformatie, en indien het een huurauto is, de datum van ingebruikname en wanneer je weer vertrekt. Mooi makkelijk, mocht je het kastje vergeten, want dan werkt hij in ieder geval niet meer.
Daarna komen de creditcardgegevens, waar ook nu de postcode weer een struikelblok blijkt te zijn. Waarom niet gewoon de CVC in plaats van de zipcode van het billing adres. Maar ook hier vullen we ten langen leste maar 34747 in en de aangegeven dollartransactie wordt wonderwel voltooid. Dan kun je nog aangeven of je jouw account automatisch wil laten bijvullen bij een bepaald bedrag, of dit handmatig via je webaccount wil bijhouden, Wij kiezen voor het laatste.
Na bevestiging krijg je nog een controlemogelijkheid, en na ook die bevestigd te hebben is de zaak rond. Je ontvangt per direct een e-mail met je accountnummer, waarna je die natuurlijk gelijk gaat controleren op de website.
En daar sta je dan, cliënt van Sunpass, met $50,- toestemming om door te rijden \\:D/Inmiddels is het zeven uur, dus tijd voor het ontbijt, vakantiejob voor de lady of the manor, en het gaat er weer in als de koek van Wiecher. En aan het weer gaat het vandaag ook niet liggen, want de lokale weermannen geven een prettige 70F plusser aan, en de zon schijnt nog steeds, voorlopig.
http://img695.imageshack.us/img695/7884/autovi.jpg
Maar al snel komt daar verandering in en de zonnebrillen kunnen gewoon in de kokers blijven, want we krijgen wolken, veel wolken, en daar valt af en toe ook een buitje uit. Warm water, dat wel, maar het blijft regen.
In de ochtend nog niet, dus het dobberen in de verwarmde pool, en het stomen in de 101F jacuzzi gaan gepaard met een fijn zonnetje, en daar doen we het voor.
Nadat de kasten ingericht zijn gaan we op pad voor ons eerste bezoek aan onze favoriete “one stop convenience shop” Wal*Mart, behalve plezant ook noodzakelijk, want Marion wordt beslopen door een lichte migraine, dus de aanschaf van een potje Excedrin staat bovenaan het boodschappenlijstje.
Eveneens op het lijstje staat de nieuwe “Wal*Mart Exclusive” CD single van Jimi Hendrix “Valley of Neptune”, een nieuw opgedoken nummer, bijna 40 jaar nadat de Wild Blue Angel het tijdige voor het eeuwige verwisselde. Voor wel $1.88 wordt ik eigenaar van een alleszins acceptabele “new release” waar ook nog eens een coupon bij zit voor een “free MP3 download” van nog zo’n nieuwe Hendrix ontdekking. Het nummer op de single kende ik (die toch zo’n 100+ LP’s, CD’s en DVD’s van de man bezit) nog niet, maar de download klonk bekend.
Er worden nog een paar dingen van de lijst afgestreept en een mooie oranje bal voor in het zwembad meegenomen, en via de nieuwe Supertarget en de Taco Bell voor de lunch (“Wilt U echt niet meer dan alleen die 2 quesadilla’s”) gaan we weer huiswaarts. Marion wil even plat.
Ik verhuis met alle elektronica naar buiten en vermaak me daar wel. Hoewel, vermaken ? Ik kan met geen mogelijkheid op de server van mijn webhostingsite komen, en wordt daar niet vrolijker van. Alle correspondentie met de uitstekende helpdesk van Oxilion, de host helpen daar geen malle moer aan, dus het ziet er naar uit dat de bulk van de (nog geen één gemaakte) foto’s pas in Zwolle op de site gezet worden. Op het forum zullen er al wel wat verschijnen, binnenkort.
Onder andere van de auto en het huis, dat ik in het kort nog even zal beschrijven.
Net binnen is er aan de rechterkant een formal dining room, die doorlopend uitkomt in de goed uitgeruste keuken waar ook een kleinere eethoek staat. De keuken loopt door in de eerste living, fraai bankstel, mooie grote TV, en schuifdeuren naar het pooldeck.
Vanuit de eerste diner kun je linksaf naar de tweede living, met een nog grotere TV en een bankstel waar je op wil blijven liggen, weet ik nu. Dan ga je een gang in met aan weerszijden de slaapvertrekken. Master en tweede zijn erg ruim met grote bedden en slaapkamer 3 heeft een Disney thema en twee éénpersoons bedden. De Masterbedroom heeft een inloopkast en eigen, ruime badkamer met bad en douche, waar vanuit je ook op het pooldeck kunt komen. De andere badkamer ligt tussen de twee andere kamers in.
Rechtdoor in de gang kom je in de was en droogruimte (deze keer dus niet in de garage) en links daarvan is de garage, omgebouwd tot gameroom met poolbiljart, airhockey, minibasketbal, foosballtable en een Wii met 2 meter beeldscherm.
Het pooldeck is megagroot, 12x18 mtr schat ik, en bevat behalve de pool ook een jacuzzi, een overdekt terras van 6x3 meter en een tafeltennistafel. Daarbuiten nog rondom een tuin waar zowel Mickey en Minnie, Spiderman en Shrek met zijn hele entourage de wacht houden.
Ik zal van de week nog wel wat foto’s maken en op het Forum plaatsen.
De middag kruipt voorbij en langzamerhand wordt het tijd de koe bij de horens te vatten, in dit geval letterlijk, want we gaan voor een maaltijd bij Longhorn’s.
Doordat het af en aan regende hadden meer mensen dat idee, want de wachttijd was 30 tot 40 minuten. Voor ons geen verrassing of bezwaar, want we zijn het gewend, maar sommige mensen dachten daar anders over waaronder een landgenoot die briesend naar buiten stormde en naar zijn kroost fulmineerde dat ze helemaal gek geworden waren om hem wel meer dan een half uur op zijn eten te laten wachten.
Hij moet nog veel leren, waren mijn gedachten. En al even stil waren mijn wensen tot succes. Bij de aanpalende Olive Garden stond de wachtrij inmiddels ook buiten.
Wat wel opviel is dat wij als 50-plussers qua leeftijd tot de jonkies behoorden, en de snowbirds meer dan anders tot een grote meerderheid kwamen.
De biefstukjes, 7 oz.Bacon Wrapped Flo’s Filet voor Marion en een 9 oz. Portabella Pepper Filet voor mijzelf, smaakten, met de MGD’s, meer dan voortreffelijk en zijn (en worden) voor herhaling vatbaar :-P.
Qua prijs is het een ander niveau dan de Cracker Barrel, maar voor $70,- inclusief tip verlieten we meer dan voldaan het fraaie pand.
Voor vertrek naar Longhorn had ik al een onbestemd gevoel in de maag, en of de pepers er aan meegeholpen hebben weet ik niet, maar toen we na al weer een bezoek aan de Wal*Mart thuis aan de koffie zaten, werden de krampen alleen maar erger. Dus brengen we de rest van de avond met zijn tweeën languit op de comfortabele banken door als ware het een echte ziekenboeg.
Nu maar hopen dat pilletjes, nachtrust en toiletbezoek dit alles voor morgen oplossen.
Vanuit een koud en nat Brabant: beterschap voor beide!
Als t echt niet meer gaat kun je altijd nog terug naar Zwolle ... ;)
(wedden dat je health level nu ineens omhoog schiet?!)
Hopelijk ging het dinsdag beter met onze reislustige verslaggever en z'n vrouw. M'n leesbril is (weer) gepoetst, en klaar voor het volgende inspirerende relaas \\:D/
Hee, wat is dat nou? Samen in de lappenmand..? Dat kunnen we niet gebruiken, dus duimen wij vanuit een grijs, koud maar vooral onbestuurbaar Nederland op een voorspoedige recuperatie van het dartele duo dat ons van uit Florida van veel vrolijke informatie moet voorzien. Moge de strakgespannen snaren van Jimmy's Stratocaster hier een muzikale bijdrage aan leveren zodat jullie snel weer fris en fruitig All along the watchtower kunnen rennen. There must be some way out of here.....\\:D/
moet ik je wat kippesoep brengen?
Wat fijn dat de reis zo voorspoedig is gegaan maar wat ontzettend jammer dat jullie samen in de ziekenboeg zijn beland :-? Het verslag leest tot nu toe wel heerlijk weg.
Hopelijk knappen jullie snel weer op en kunnen jullie verder met het genieten, véél beterschap!
Groetjes,
Sonja
Jullie verslag leest heerlijk weg en wat een mooie grote auto hebben jullie.
Fijn dat de temperaturen wat omhoog gaan. Nu ook heel snel opknappen. Ik blijf julie volgen.
Veel plezier daar, maar zo te zien gaat dat wel lukken
Groetjes,
Meriam
Je voelt je waarschijnlijk al weer wat beter, onderweg van werk naar huis even door primrose gereden maar geen dikke witte expedition met een "kleine deugniet" sticker :)
Hartelijk dank voor het aanbod, maar ik heb net Wonton soep gehaald, van Campbell's uiteraard.
De nachtrust heeft ons goed gedaan, bedankt voor de opbeurende berichten.
Weinig meegemaakt vandaag, dus waarschijnlijk weer een uitgebreid verslag :mrgreen:
Morgen blijft de Expedition grotendeels bij huize 8622, vermoed ik.
Geef Alamo nou niet teveel benzine terug straks :lol:
Dinsdag 23 Feb. 2010
De nachtrust heeft ons beiden goed gedaan. De migraine is daardoor en dankzij de wonderpillen (we hebben er al veel geëxporteerd) van Excedrin geheel verdwenen, en de maagkrampen zijn het riool in.
Alleen brengt het voorslapen op de bank wel met zich mee dat een verplicht laatste toiletbezoek mij om 5 uur al uit de veren helpt. Mooi op tijd voor het eerste nieuws, en een lang heen en weer gemail met de webhoster.
De conclusie van deze uitstekende helpdesker is dat de draadloze router van de villa waarschijnlijk geen FTP verbinding toestaat. En mijn kennis gaat niet zo ver dat ik aan de instellingen van onze lifeline wil tornen, als dat al zou kunnen.
Ook is er tijd zat om het reisverslag van de vorige dag uit te werken. Met het nieuws op de achtergrond lukt dat prima. Opmerkelijk nieuws is de waarschuwing voor mist waarvan de dichtheid zo groot is dat er op sommige plaatsen zelfs minder dan een halve mijl zicht is. U bent gewaarschuwd……..
Verder natuurlijk de gebruikelijke armed robberys en ander schietpartijen waarvan hier de daders, of tot dan vermoedelijke verdachten met foto, naam en toenaam gewoon in beeld komen. Dat geldt ook voor dierenmishandelaars.
Het blijft toch een dubbel gevoel. Aan de ene kant denk ik; dat moesten ze in Nederland ook doen, aan de andere kant; vermoedelijke verdachten.
De weermannen geven me wel een goed gevoel. Er komt regen, en wel op twee fronten. Eén ten Noorden van Orlando, en de ander ver ten Zuiden, dus blijft het hier mooi droog. Temperaturen mid tot high seventies, dus dat gaat de goede kant op.
Maar ook hier zitten de weermannen er wel eens naast. Een paar uur later regent het hier ook, weliswaar licht en kort, maar regenen doet het. Gelukkig zaten ze met de temperatuur goed en heeft de zonnebril vandaag overuren gedraaid.
Op een wat meer humaan tijdstip komt ook de vrouw des huizes uit haar mandje en als die na een paar bakken koffie aanspreekbaar is beginnen we aan de belangrijkste maaltijd van de dag. Haar hoofd en mijn maag kunnen er weer tegen.
De rest van de ochtend brengen we samen bij het zwembad door, ik er in, en Marion ernaast aan het telewerken. Normaal zou ik zeker ook voor de TV hebben gezeten, maar de Winter Olympics gooien net als voor de avonduren, de hele programmering op z’n kop. Dus Regis & Kelly zijn vervangen door Hilfigger en zwemband. Gelukkig is volgende week weer alles normaal, en kunnen we weer uitzien naar nieuwe afleveringen van CSI, NCIS en vooral The Tonight Show met Jay Leno.
Tegen het eind van de ochtend maken we ons op voor wat lokaal shopwerk en vertrekken we richting Florida Mall. Niet via de “normale” weg, want we pakken nu natuurlijk de 417 tolweg. We hebben een Sunpass, en zullen hem gebruiken ook ! En het werkt, want ‘savonds zien we dat er $.75 afgeschreven is van ons account. Je betaalt ook nog eens minder toll als Sunpasshouder. Mooi toch ?
Van de 417 draaien we OBT (voor wie het niet weet; Orange Blossom Trail) op en maken iets verderop de eerste stop bij ACE Hardware.
Daar moeten wat bouten en moeren, en wat gereedschap, alles Amerikaanse maten aangeschaft worden. Ook weer zo’n winkel waarvan je denkt; waarom hebben we die in Nederland niet. Op het gebied van hardware hebben ze werkelijk alles, in alle mogelijke uitvoeringen. Bouten en moeren in al zijn gedaanten en zowel zwart, gegalvaniseerd, showchrome en roestvast staal.
En hetzelfde geldt voor de aanwezige gereedschappen. Een paradijs voor de gevorderde motorbouwer. Met moeite verlaat ik deze mooie winkel.
Even verderop zit aan dezelfde kant de Florida Mall, ons volgende adres. Op de lijst staan een tas, Uggs, Crocs en een DVD, 4e seizoen “My name is Earl”.
Nu is het met het verscheiden van de Virgin Megastore van Downtown Disney al erg krap geworden met de CD/DVD winkels, maar de sluiting van de FYE (For Your Entertainment) in deze Mall is wel de doodsteek. Dat blijkt erg recent te zijn, want de winkel is nog niet eens helemaal leeggehaald, en staat nog gewon op de website en in de mall-map. De Croc- winkel blijkt een kraam, en de gewenste Uggs kunnen we niet vinden in de enkele zaken die ze verkopen.
Zijn we dan helemaal voor koefnoen naar de FM gereden. Zeker niet, want we betreden de mall via Sears, “toevallig” bij de gereedschapafdeling, en daar mag ik altijd graag even neuzen. Het neuzen mondt uit in de aanschaf van een Tap & Dice-set in inchmaten, iets wat ik al wel had, maar van inferieure kwaliteit (koste dan ook maar twee tientjes).
En Marion vindt bij dezelfde Sears een paar lookalike Uggs pantoffels die direct de tas in gaan. Niks tegen echte Uggs, maar deze kosten een kwart van de Uggsprijs, en ze verslijt ze bij de bosjes.
Ook vindt ze bij Macy’s (as usual zou ik bijna zeggen) twee handtassen waar ze niet uit kan kiezen. Althans, het begon met veel meer, maar deze twee blijven over, en daar gaat ze nu even over nadenken.
We lunchen op de foodcourt weer van Taco Bell, het bekende recept, en wandelen nog even de Apple Store binnen om de Pods te checken. Die ouwe classic van mij wordt een beetje gammel, dus oriënteren is geen misdaad.
Ook dit blijft in beraad, en vrijwel ongeladen rijden we de parkeerplaats weer af voor de volgende mall, de Premium Outlet. Tolwegdeskundige als ik nu ben wil ik weer via betaald asfalt, maar neem in de bocht van de afslag de verkeerde baan en ga bijna vanzelf totaal de andere kant op. Geen ramp, want ik weet wel waar ik uitkom. Net voorbij de andere outlets (Pr1me) op de Interstate 4.
Die gaan we dan maar weer West om hem bij LBV (voor wie ook dit niet weet; Lake Buena Vista) te verlaten voor de net gepasseerde Premium Outlets.
Ook hier gaan we weer op zoek naar Uggs en Crocs. Wat direct al opvalt, naast de ook nu weer in grote getale aanwezige snowbirds, is dat het hier ook al niet echt druk is. Iets drukker als de Florida Mall, met zijn vele leegstaande winkels, maar toch echt rustig ten opzichte andere bezoeken. Aan het weer kan het niet liggen, want dat is gewoon schitterend.
Maar ook hier zijn de beoogde Uggs onvindbaar, evenals de gewenste Mesa Crocs, die zelfs in deze mega Crocs Store niet aanwezig zijn. Misschien te nieuw ?
Ik houdt mijn gedachten bij een paar Yukon Crocs, die er ook goed uitzien.
Totaal tasloos verlaten we de Premium en door het prachtige weer besluiten we richting Lindfields te reizen om daar ons wateramusement te gebruiken. Onderweg wordt ook het dinerplan voor vanavond beslist. Marion bakt een uitsmijter en zelf ga ik voor een frozen pizza. We eten in, dus.
Voor de pizza stoppen we bij de SuperTarget vlak bij huis. Daar moeten we toch zijn, want de zoektocht naar het laatste seizoen “Earl” wordt steeds vruchtelozer. Online nog wel te bestellen, maar in de winkel nada. Nu had ik hier wel een combipack seizoen 3 en 4 gezien, maar 3 hebben we al.
Nood breekt wetten, dus nemen we de combi, die echter supervalue blijkt te zijn, want hij kost $24.99, terwijl de losse #4 op internet al $34.99 kost. Ka-chinggg…
Dus gaan we met pizza,blik soep en DVD huiswaarts waar alras de kleren vervangen worden door badpakken. Wat kan het leven toch mooi zijn.
Helaas kan door miscommunicatie de pizzamaaltijd niet doorgaan. Doet bij ons de timer van de oven in minuten en seconden, de Amerikaans broer denkt in uren en minuten, en 12 uur en 00 minuten voor het verwarmen van een pizza is zelfs hier te veel. Sommige mensen houden van doorbakken, maar mij trekt het niet.
Gelukkig hebben we nog een voorraad Friday’s Chicken Quesadilla’s in de vriezer en samen met een zeer smakelijke Campbell’s WonTon Soup en een Wal*Mart’s $.58 Pecan Pie maken we er een fijne maaltijd van.
De avond wordt verder gevuld met laptoppen, het bekijken van ook op NBC wereldnieuws van de vukup van Gerard Kemkers en de series NCIS en NCIS Los Angeles, binnenkort ook op de Nederlandse TV. Dit alles vergezeld van een paar zeer gezonde sapjes en een bescheiden bakje Cheetos. Ook lekker.
Tomorrow is another day.
cool dude, het lijkt erop dat je je weer prima vermaakt :)
Zekers ! :-) Zet een greasemonkey in een hardware store of tools dep. en de dag kan niet meer stuk.
Jullie hebben het weer prima voor mekaar, daar in het lekker warme Florida! Mooie auto, mooie villa, wat wil een mens nog meer....genieten maar! En laat ons ook vooral meegenieten, je verslag is een genot om te lezen, zo komen wij de tijd tot 1 mei ook goed door. Veel plezier daar!!;)
Idem dito!
Ik ga zometeen naar de Premium Outlets en ik hoop toch eigenlijk wel dat ze de UGGS hebben die ik zoek.... anders moeten we even bij de Nordstrom langs hoppen.
Festival Bay Mall heeft ook een aantal shoe stores.
http://www.shopfestivalbaymall.com/directory/shoes
Wat er met de weermannen aan de hand is, de laatste tijd, ik weet het niet. Je kunt tegenwoordig geen mens meer vertrouwen....#-oGelukkig weerhoudt het je niet om een smakelijk, zonnig en warm verslag te schrijven. We zijn weer helemaal b(l)ij. Op naar de lower eighties!
PS: Jeetje, FYE ook al gesloten....
Mooi dat jullie allebei weer opgeknapt zijn! Ik heb weer genoten van het verslag. Die pizza zou mij ook niet trekken en wat een geluk dat je een paar Friday’s Chicken Quesadilla’s in voorraad had :lol:
Have fun!
Groetjes,
Sonja
Prachtige verslagen dat jij kan schrijven, doet ons nog meer watertanden om naar ginder te gaan.
Bedankt voor het leuke leesvoer, en doe zo verder.
Dank! Heil! Lof!
Ga zo door maar ik vermoed dat je niet anders kunt ... en da's mooi mazzel voor ons.
Haha, 12 uur je pizza in de oven om warm te worden is niet echt een snelle hap en zal idd niet echt meer lekker smaken. Maar een goede les voor een volgende keer, zo leren we elke keer toch nog wat als we naar de states gaan.
Woensdag 24 Feb. 2010
Je hebt van die dagen of dingen waarbij je denkt; dat is niet om over naar huis te schrijven, maar dat kan ik de lezers van mijn dagelijkse column uiteraard niet aandoen.
Dus klimmen we maar weer achter het toetsenbord, en hameren er lustig op los.
Ook deze ochtend vangt weer vroeg, hoewel wel wat later dan de vorige, aan en volgens de jongens en meisjes van het nieuws brengt de dag niet veel goeds.
En dan heb ik het niet over het dodelijke orcaslachtoffer bij Seaworld, want dat wist toen nog niemand. Op dat moment was onze en hun grootste zorg het actuele weer, wat dat zou niet al te best worden, zeiden ze.
Hoogst aangenaam verrast zijn we dan ook als na het ontbijt een voorzichtig zonnetje door de mistige bewolking piept. Zou het dan toch…..
Razendsnel de camera gevat en wat sfeerfoto’s van het huis geschoten, waarvan het geheel, vooral buiten, toch wat prettiger overkomt als het minimaal een beetje zonnig is in de Sunshine State. Eén en ander ziet U samengevat aan het eind van dit verslag.
Uitgerekend vandaag hebben de lokale meteoprofeten gelijk en na de korte zonnige morgenstond wordt het oer-Amerikanse credo E Pluribus Unum (Uit allen één) omgetoverd in E Pluvius Totalum, Het Zeikt De Lucht Uit.
Af en aan, de hele dag door, van motjes tot bubbels op de straat, waar zelfs het gewicht van de zware mastodont van Henry Ford kleine uitglijers niet kan opvangen. De straatgoten, met afvoeropeningen waar makkelijk een volwassen mens met fiets (zouden ze die hebben) en al kan verdwijnen, kunnen het wassende water niet aan en zo ontstaan ware binnenzeeën op de weg.
Maar gelukkig rijdt iedereen aangepast aan de situatie, dus gebeurt er weinig.
Zulke weersomstandigheden leiden tot improviserend denken, en zo hebben wij bedacht dat ik best alvast wel recht heb op een vervroegd verjaardagskado.
Reguliere lezers weten dat dat voor ons wel vaker een excuus is om weer wat leuks aan te schaffen, en dat we soms meerdere keren per jaar jarig zijn.
Maar deze keer is de gedachte wel gerechtvaardigd, zei hij met een gladgestreken gelaat J
Ik ben namelijk nog niet zo lang geleden begonnen om al onze muziek op een kleine harde schijf te zetten, een klusje dat nog aardig wat tijd kost. En die muziek moet natuurlijk op den duur ook portable worden, voor in het vliegtuig.
Nu wil het geval dat mijn I-Pod nog ontworpen is door Fred Flintstone en daar nooit alle muziek op kan die wij in de kast hebben staan. En omdat Marion sinds de laatste Floridatrip in Oktober de zeer gelukkige bezitter is van een I-Touch, lonkt mijn gedachte ook naar een moderner en ruimer Appletje voor de reis.
Conservatief als ik ben gaan mijn gedachten uit naar een klassiek spelertje van meneer Jobs. Lijkt veel op de oude, en ik gebruik hem alleen maar voor muziek.
Na lang wikken en wegen, en overgehaald door vrouw en regen, gaat de kogel door de kerk/moskee/synagoge (doorhalen wat je uitkomt) en neem ik in gedachten afscheid van m’n ouwe trouwe Pod. Het was een krijgertje, maar we zijn toch vrienden geworden, en dan valt zoiets niet mee.
Maar zijn opvolger heeft een veel groter geheugen, kleur in het gezicht en is slanker, en mannen vallen op beauty en brains, dus ik ben verkocht.
Marion gaat nog wat telewerken, en ik heb via MSN contact met één van de thuisfronters, met leuke en iets minder leuke berichten, maar we kunnen gelukkig lachend afsluiten. Tegen het middaguur besluiten we op pad te gaan.
Dus crossen we door de plassen voor de tweede keer in twee dagen naar de Florida Mall alwaar zich de Apple Store bevindt. Die zijn dan wel 4 dollar duurder dan de goedkopere aanbieders als BestBuy, Wal*Mart en Target, maar je krijgt er wel een Apple tas bij, en dat, plus het gevoel, is ook wat waard.
Omdat we er toch zijn, gaat er ook gelijk een nieuwe koptelefoon mee, eentje die ik gisteren al even uitgeprobeerd had en gelijk een klik mee had. Je bent tenslotte maar één keer jarig, althans deze vakantie.
Op de terugweg nemen we uiteraard onze dagelijkse dosis Wal*Mart en ter plekke besluiten we om vanavond maar weer “in” te eten, en nemen dat gelijk mee. Zoals het er nu uitziet blijft het takkebosserukweer, en om dan een half uur of meer bij een restaurant te gaan wachten hebben we geen zin aan.
En de verbrande pizza van gisteren verdient natuurlijk een revisie. Dus gaat er weer een frozen pizza en een blik Campbell soep, uien deze keer, in de kar, en heeft Marion weer iets anders van Friday’s ontdekt, een soort easy-cook roerbakmaaltijd. We zullen zien.
Thuisgekomen wordt alles uitgepakt en rondom beknepen, en na wat laptoppen en TV kijken is het tijd voor de maaltijd. De pizza gaat deze keer iets minder lang in de oven en smaakt voortreffelijk, net als de uiensoep. Overgebleven pizza wordt bewaard voor later op de avond. En de Friday’s maaltijd uit de zak, kip, rijst, groente en een kaassausje smaakt eveneens prima.
http://img715.imageshack.us/img715/6371/pizzaa.jpg
En dan is er koffie. De rest van de avond is er voor TV, reisverslagen tikken, kadootjes uitproberen, foto’s bewerken, laptoppen en af en toe de kou in voor het broodnodige rokertje. Je moet er wat voor over hebben.
Vannacht wordt het nog wat frisser, dus morgen kunnen we schaatsen. De gevoelstemperatuur gaat onder het vriespunt, maar ook dat kennen we al van vorig jaar. Gelukkig houdt het water van Smirnoff ons een beetje warm.
Rest mij nog het plaatsen van de huisfoto’s, en tot morgen te zeggen. Tot Morgen.
http://img715.imageshack.us/img715/7636/huis1.jpg
Front, dining room, keuken en eerste living
http://img268.imageshack.us/img268/6728/huis2l.jpg
Eerste living, keuken en tweede living
http://img268.imageshack.us/img268/8774/huis3.jpg
Master bed en bath
http://img268.imageshack.us/img268/6864/huis4.jpg
Tweede en derde bed
http://img268.imageshack.us/img268/1197/huis5.jpg
Tweede bad, washok en game room
http://img268.imageshack.us/img268/5570/huis6.jpg
Game room en pooldeck
http://img268.imageshack.us/img268/504/huis7.jpg
Pooldeck
Zo te zien houden jullie ook van privacy around the pool. Leuk optrekje =D>
Klopt het dat de iPOD touch modellen daar maar een beetje duurder zijn dan hier? Ik voel namelijk ook wel voor zo'n speeltje. En regencompensatie is hier aan de overkant van de plas ook hard nodig :-\"
Nou, nog van harte hiep hiep hoera dan!!
Sorry dat mijn felicitaties te laat komen - of te vroeg, t is maar net hoe je t bekijkt in jouw geval. :wink:
Wel lekker; veel jarig en weinig ouder.
Maar zoals ik al van thuis mee heb gekregen: gebak eten doe je als je er zin in hebt, niet alleen als je jarig bent. Ik zou zeggen - geniet & go shopping!
Tussen de koffie en het killer whale nieuws eindelijk even aan de moderne Geschiedenisles van Gerrit toegekomen. Daar frist een mens van op! 't Is wel behelpen in jullie hutje, niet? Wel jammer dat de lower eighties te hoog gegrepen zijn en dat je zo vaak nattigheid voelt. Dan duimen we toch gewoon voor de upper seventies en zeven zonnen later deze week....\\:D/
De Friday's meals hebben wij vorige reis ter voorbereiding van onze long stay ook geproefd. Reuze smakelijk!
@ Eric; ik dacht dat de Touch (32GB) van Marion hier (in de US) zo'n €35,- goedkoper was.
@ Ton; lower eighties, upper seventies, you wish. Het is nu lower thirties, gewoon vriespunt, dus :-(
Maar ook dat overleven we, met lichte aanpassingen, wel. We zijn tenslotte Holanders.
@TA2Gerrit: bedankt voor de info. Bevalt de touch goed? En de groeten aan dhr. Smirnoff, die je zo te lezen nog steeds bij de hand moet houden om de zon in de kop te krijgen :-\"
Gelukkig maar dat de werking van de oven nu bekend is, ziet er erg lekker uit denk dat ik vanavond ook maar aan de pizza ga. :-o
En het weer, tja soms zit het mee en soms zit het tegen.
Hey hoi,
De mickey mouse kamer lijkt wel leuk voor fredje en suzetje ha ha.
Maar zo te zien/lezen heben jullie het goed naar de zin.
Nou geniet er van en ik ga de verslagjes iedere dag lezen!!
Groetjes,
Bianca & Peter