10 juni: 5e dag – Arlene, Arlene who the f&@k is Arlene?!
’s Morgens weer vroeg op en enthousiast de gordijnen opengerukt, maar waar was die beloofde zonnige dag? Het kwam met bakken uit de hemel en de storm gierde langs onze ramen. Op de tv vonden we toevallig het Weather Channel en we schrokken ons rot, het ging over Hurricane week, tropische storm Arlene was in town. Leuk zo’n weerkanaal waar ze reporters uit allerlei “ramp”gebieden laten zien hoe erg het daar is.... tussendoor nog wat beelden van orkaan Ivan en we zagen het helemaal niet meer zitten.
Aangezien we morgen naar Key West vertrekken en daar ook overstromingen worden voorspeld snel de boekingspapieren doorgenomen, kunnen we het hotel nog annuleren? Maar nee, dat moest 72 uur van te voren. Omdat we toch heel graag de Keys wilde bezoeken en de weermannen het uiteindelijk “alleen” nog maar over zware regenbuien hadden besloten om toch maar te gaan, mocht het nou echt heel slecht worden gaan we gewoon á la “Twister” een tornado filmen..haha..
Om niet de hele dag nog depressiever te worden van het weermannetje, toch maar de auto laten voorrijden (toch wel geinig dat Valetparking) ..... en omdat we inmiddels hadden vernomen dat de boten voor onze geplande rondvaart niet zouden varen, richting het art deco district gereden. Maar of wij zien het niet, of het komt er niet uit bij dit grauwe weer maar wij vonden Ocean Drive en zijn omgeving niet echt interessant. Vanavond nog maar even terug want met al die neonverlichting zal het veel leuker worden.
Dan maar even naar Aventura Mall..en inderdaad die cowboys weten wat shoppen is....dat zijn ff een paar winkeltjes bij elkaar, maar hoewel de verleiding groot was niks gekocht om de centen tot de outlets in Orlando te bewaren.
Via de Publix terug naar het hotel en samen met de kleinste van de familie een middagdutje gaan doen, Elies even naar beneden want er was alleen daar een internet aansluiting en zij heeft á 30 cent per minuut wat email naar het thuisfront gestuurd en nog even wat rond gesurft. Terwijl ik sliep hoorde ik nog wat glasgerinkel maar dat leek ver weg dus geen aandacht aan besteed.
Na het slapen de gordijnen weer open en hoewel de airco volop draaide toch erg warm in de kamer, en wat was dat raam toch mooi schoon...haha bleek er gewoon een heel raam te zijn gesneuveld door missie Arlene. Gelijk even gemeld bij de receptie en we moesten verkassen naar een andere kamer want dat was toch wel link zo’n kamertje met een open dak.. We gingen naar de 10e verdieping en dat was wel lekker een mooi opgeruim kamertje MET een balkonnetje, dus vaders kon nu gewoon op zijn eigen balkon roken. Om een uur of 7 naar Denny’s want die hadden we nog tegoed uit Las Vegas. Goed gegeten, eindelijk weer een lekker steakje en een kipfiletje..geen haute cusine maar wel voldoende voor ons.
Nog even terug naar Ocean Drive en hoewel het er leuker uitzag was het toch niet echt ons ding en achterin was er steeds 1 aan het roepen dat we naar huis gingen... dus dat was even op en neer en terug naar het hotel. Miami was niet helemaal geworden wat we verwacht hadden, mede natuurlijk door het hele slechte weer – Arlene....
11 juni: 6e dag – Key West en de verrassing
Weer vroeg uit de veren en met een beetje tegenzin naar Key West vertrokken (want we gingen toch ook echt voor de sunset maar nog geen zonnetje gezien sinds we in Florida zijn aangekomen). Maar wat gebeurde er, al bij Key Largo begon de zon te schijnen en hoe verder we de eilanden afreden hoe beter het weer werd...zouden de weermanetjes het dan toch fout hebben of stond ons in Key West nog wat te wachten. Tussendoor nog even bij Subway een lekker broodje gegeten en door naar onze eindbestemming “Hotel Key West” in Key West (wat een toeval). Daar aangekomen 3 keer de Rooseveldt Boulevard afgereden want ons hotel was weer eens nergens te vinden... nu bleken we er al 3 keer langs te zijn gereden want het hotel had geen huisnummer op de deur staan maar sterker nog, ook geen hotelnaam buiten hangen.
Bij het enige hotel dat aan ons adres kon voldoen gestopt en even naar binnen gelopen om te vragen of we goed zaten, en ja hoor dit was hotel Key West. Het zag eruit als een of ander louche motel maar nadat we de kamer hadden gekregen viel alles 100 % mee, super netjes, super Airco (was echt nodig want Arlene was hier niet meer te bekennen en het was inmiddels 35 graden en geen wolkje te zien (dat was pas een verrassing). Na het inchecken even een uurtje naar het zeer nette zwembad (Bud van de tap slecht $ 1,50) daarna even wat gegeten en richting het oude centrum.
Wow, wat een tof plaatsje is dit zeg, alles ziet er gezellig uit. Naar het zuidelijskte punt van de USA gereden, de auto snel op een ‘tow away zone’ geparkeerd en binnen 2 minuten de benodigde foto’s geschoten... want zeg nou eerlijk dat hele zuidelijkste punt is verder helemaal niet interressant, even rond die gekleurde boei poseren en afschieten. Door naar Mallory Square en geparkeeerd bij het Hilton ($ 3,- per uur) en te voet door naar mallory...... alle verhalen kloppen want het is een hele speciale ervaring...super veel volk op straat, overal straat artiesten, overal cocktails te koop...en nog steeds minimaal 35 graden... We vonden het een geweldige ervaring ondanks de sunset achter een eiland en besloten ter plekke hier ooit wat langer terug te komen.
Zo nu naar bed *heb net dit reisverslag so far getypt* morgen naar Florida City onze tussenstop (en bezoek aan Gatorland in de Everglades) voor we door gaan naar Ft Lauderdale en de laatste 14 dagen Orlando.
12 Juni: 7e dag Florida city en de ontbrekende alligators
Vandaag in Florida City aangekomen, we zaten in een Travelodge-vestiging gerund door een paar import indische amerikanen (ze runden op hetzelfde terrein ook een Subway en een benzinestation). Erg nette kamermet koelkast, magnetron én Hi-speed internet acces) voor die $ 59,95. Even naar de plaatselijke outlet mall geweest (natuurlijk weer wat voor de kleine meid gekocht, ditmaal bij Osh Kosh B’Gosh, we konden het niet laten hangen). Daarna even naar de Homestead raceway gereden, als echte racefan moest ik deze speedway even in het echt bekijken. Natuurlijk helemaal afgesloten maar de stoute schoenen aangetrokken en naar een bewaker gelopen met de vraag of ik even binnen mocht kijken en wat foto’s mocht maken. Na overleg met het hoofd van de bewaking mocht ik bij wijze van uitzondering even het terrein op!! Wow eindelijk op een echte Oval. Snel wat foto’s en wat video-opname gemaakt en terug naar het hotel..even een duik genomen in het zwembad (mocht de naam niet hebben, was 5 bij 3 meter maar toch even afkoelen). 's Avonds een beetje internetten en samen besloten om morgen de Everglades over te slaan en rechtstreeks naar Ft. Lauderdale te rijden. De kleine is toch aardig van slag van al het reizen en tijdsverschillen dat we geen zin hebben morgen de hele dag op pad te zijn, maar lekker aan het zwembad van het Hardrock Hotel gaan liggen. Het laatste hotel van deze trip, en wat voor één?!
13 Juni: 8e dag Love in the elevator
Vanmorgen op pad naar Ft. Lauderdale waar we in het Seminole Hardrock Hotel verblijven, op internet hadden we gezien dat we pas om 16.00 uur konden inchecken dus na een ritje van 4 uurtjes zijn we eerst maar even naar The Sawgrass Mill gegaan (daar had ik zoveel over gelezen op het forum) en inderdaad daar konden we wel wat uurtjes rondbrengen, even een paar Tommy polo’s gekocht en een Lacoste sweater waarna we op het foodcourt wat chinees hebben gehaald bij Panda Express (even een lekkere afwisseling na alle burgers).
Om 16.00 uur ingecheckt in Semionale Hardrock Hotel en dat was weer net zoals die mooie hotels in Las Vegas, mooie liften met de muziek van Aerosmith, schitterende kamer, eigenlijk zelfs heel erg luxe, alles erop en eraan en een heel mooi zwembad. Dus hier hebben we lekker gebruik van gemaakt en heerlijk gepoedeld met de kleine. Aangezien we die hotel bij Hotels.com hadden geboekt kregen we nog wat coupons erbij, dus eerst een lekker welkomstdrankje voor twee personen gehaald (grote Heineken en een ananascocktail).
Even lekker douchen en hoewel het ons niet echt bezighield toch even voor de televisie blijven zitten voor de uitkomst van het proces van “Wacko Jacko”, je ontkwam er niet aan want op minimaal de helft van de 40 kanalen was live verslaggeving van dit fenomeen, tegelijkertijd ook steeds verslaggeving van het neerstorten van een vrachtvliegtuig in een woonwijk bij het opstijgen van het vliegveld van Ft. Lauderdale...pff das hier vlakbij... maar niks van gemerkt.
We hebben beneden gegeten bij de Blue Plate, een hypermodern grill-restaurant (Elies een gegrilde kipfilet met van alles en nog wat, ik een lekkere ribeye steak, Jennifer at alleen een beetje van ons mee die had het helemaal gehad).
Lekker boven op ons luxe kamertje nog wat gedronken (uit de minibar dit keer), daarna alles hermetisch afgesloten met tafels en stoelen, als onze kleine gup nl. ’s morgens wakker wordt en wij slapen nog, dan gaat ze heel stilletjes op ontdekkingreis. Aangezien de minibar alles automatisch op je rekening registreerd als je het er alleen maar uithaalt zie ik het al gebeuren dat zij lekker zit te spelen met allerlei leuke “spulletjes”, zoals ze dat zo leuk kan zeggen, en wij een fijne gepeperde rekening kunnen betalen (Champagne à $ 100,- etc.). De kluis ook maar geblokkeerd want na 3 mislukte pogingen gaat die niet meer open... en je raadt al wie wij ’s morgens de kluis zien kraken.....
Morgen naar Kissimmee voor de laatste 14 dagen van onze vakantie.