Hihihi, ben ik weer dan.
Waar was ik gebleven... oh ja de ellende dus.
Nou de anderen hadden die avond eten gehaald. Vraag me niet waarom maar op de een of andere manier was Applebees de favoriet. Mij kon het niets schelen want ik was zo misselijk dat ik het woord eten niet kon verdragen. Ik ging dus vroeg slapen en hoopte dat het gewoon de vermoeidheid van de laaaaaaaaaange dagen in de mall en het dagje disney was. (Misschien ben ik allergisch voor muizen??... Mickey .. Minnie... weet je wel... ja ik weet het flauw grapje ;-))
Ergens in de ochtend werd ik wakker. Mijn maag hield het niet meer. Ik moest een sprintje trekken naar de wasbak. Nou probeer maar es een sprint te trekken als je over 2 slapende kinderen en een snurkende echtgenoot moet trippelen. MIJN HEMEL, ik dacht echt dat mijn maaginhoud tegelijk met mijn maag en alles dat in je borst en buikholte zit eruit zou komen. DAMN dat was naar. Halverwege het gore gedoe kon ik trillend naar mijn zus die in de kamer tegenover ons sliep waggelen. Zij had nl van die smakelijke tabletjes tegen reisziekte. Ik had er net eentje geslikt of het vloog er weer uit. AAAAAAaaaarg!!!! Nog eentje dan maar....
Pfff, ik kreeg even rust en kon weer ff slapen. Na een uurtje moest ik er weer uit. Toen ik daarna terug naar bed probeerde te gaan belandde ik op de grond. Heel fijn. Gelukkig hoorde mijn zus mij vallen en kwam ze aansnellen. Zij man man wakker proberen te krijgen... nou geen gemakkelijke opgave hoor. Hij stond op heeft mij met zijn ogen dicht weer het bed op gesjord en is gelijk weer in slaap gevallen. Hij kon het zich de volgende dag nauwelijks herinneren. Mijn grote liefde dus...... hihihi (alvast even in his defense.... bleek later dat hij het ook al onder de leden had). Hierna ben ik nog 2x op de grond beland na het naar de wc gaan (ja joh het kwam er aan alle kanten uit... nu is iedereen natuurlijk zeer blij met deze 'details' :-)).
Tegen de ochtend werd dat veel minder, maar kreeg ik koorts. Ik heb dus de hele dag met koorts in bed gelegen. Iedereen zei dat het vermoeidheid was. Hm....
De dag erna voelde ik me een ietsiepietsie beter. En toen werd manlief ziek.... Gelukkig (uhuh) kon de rest erom lachen, och het zwakke echtpaar he. Ze gingen vrolijk naar de outlet en de mall. Toen ze na vele uren terugkwamen rende er eentje in een rotvaart zonder hoi te zeggen naar boven. HA, het 3e slachtoffer was gevallen. En ja hoor zo volgden alle anderen. Op de avond voor het vertrek besloten we de verzekering in te schakelen, want vertrekken zou niet lukken.
Eurocross nam de regie over. Wij moesten maar naar een dokter gaan om een bewijsje van ziekte of zoiets te halen. We waren een aantal dagen van tevoren al naar een arts geweest omdat een va'n ons zijn medicijnen kwijt geraakt waren tijdens de overstap of zo en het heeft een halve dag gekost. Hoe moesten we dat doen als we niet eens de straat op konden om wc papier te halen?
Nou dan maar een arst aan huis laten komen zei Eurocross. Ook geen goeie oplossing, want we hadden niet zoveel contant geld in huis. We zouden die dag vertreken dus heb je niet zoveel contant geld meer over he.
Na een hoop heen en weer gebel besloot Eurocross de arts te betalen. Zucht!
Nou we hebben dus vanaf 9u AM tot 6u PM op de arts gewacht. Hij zou binnen een uur komen. Ja dat hoorden we vanaf 9u.
Toen hij uiteindelijk arriveerde durfde hij ons niet eens aan te raken. De deuren moesten voor hem opengemaakt worden, want hij was bang voor besmetting. We mochten op zijn advies de kindjes ook niet meer aanraken, want die zouden anders ook ziek worden (zij zijn de enigen die niet ziek geworden zijn, GELUKKIG maar, maar wel raar). Ik weet niet hoe hij precies dacht dat die arme kinderen dan verschoond zouden worden en eten zouden krijgen, maar goed hey daar istie niet voor he, its a medical thing. Het was een virus zei hij en besmettelijk. Wij moesten van hem afwachten of de kindjes ook ziek werden en dus in Orlando blijven tot 2 dagen nadat de laatste zieke beter was. Pas dan waren we fit to fly.........
En daar zaten (lagen) we dan............
(wederom later verder ;-))