[Reisverslag] Ta2 Gerrit: Daytona Bike Week 2011

[Ta2 Gerrit]

*Kuch* Ron Jeremy *kuch*

Die heeft wel een iets grotere Speedo (voor de jonge lezers; zwembroek) nodig in verband met zijn ziekte TLS; "third leg syndrom" :lol:

[carmen1988]

Hoi Marion en Gerrit,

Echt een geweldig verslag, leest zo lekker weg. Met leuke tips! Vooral van de shootingranch! We gaan normaal ook bij Riegs maar wilde nu ook wel eens naar een andere toe gaan.

Nog veel plezier daar!

Groet Carmen

[dutchcruisers]

Wat een leuk verslag weer! Ik zal ook eens een kijkje nemen op je site met oude reisverslagen.

Geniet van de laatste dagen in the USA!

Gr. Elles

[Ta2 Gerrit]

Day 14 – 11 Maart –Last day in paradise, Daytona Beach.

Het enige nadeel van ons hotel is ook gelijk één van de voordelen, het ligt tegen de Interstate 4, en dus zijn we vroeg wakker. Maar tijdens het uitdoezelen is er nog iets anders wat mijn oor streelt. De zoetgevooisde klanken van De Arabier van Perlee, oftewel het draaiorgel uit mijn zeer luide Nokia. Onze vriend Sander wilde ons in zijn lunchpauze nog een prettige voortzetting van onze vakantie SMS-en en was even het tijdsverschil vergeten. En hij luncht rond het middaguur.

Maar nu zijn we mooi vroeg, en kunnen we op tijd beginnen met het meegebrachte voedsel uit de villa. Brood, beleg, koffie, thee en jus toveren, met de wave voor de pancakes en de toaster voor de ……….. een prettig ontbijt op tafel. En zien we de eerste beelden van de ramp in Japan aan ons voorbijtrekken, tegelijk met de waarschuwingen in Hawaii en aan de westkust.
En na Regis (deze keer vervangen door Andy Cohen) en de altijd lollige Kelly, gaat het richting Daytona Beach.

Ons doel is deze keer Main Street, de van oudsher drukke hotspot van Daytona Bike Week. Om er te komen valt nog niet mee, want het is druk onderweg, en we doen er bijna een uur over om alleen Daytona te doorkruisen. Daarentegen is het op Atlantic Avenue/A1A behoorlijk rustig, net als in de parkeergarage naast Ocean Center.
In Ocean Center is tegenwoordig een motorshoow, met prachtige, maar ook zeer vreemde exemplaren. Voorheen was hier altijd de fabrieksshow van Harley Davidson, maar sinds de forse uitbreiding van dit conventiecentrum zijn die verkast naar North Beach Street. Het loopt nog niet echt storm in dit megagebouw, maar er is wel van alles en nog wat te zien.



Ook op verlichtingsgebied staan hier een paar fraaie bikes van Japanse makelij, uitgedost als kerstbomen. Daar zou je in Nederland nog geen 2 meter mee wegkomen, dan hangt de sterke arm al weer aan je broek. Maar je valt wel op.



Over het weer kunnen we niet klagen, want de lucht is strakblauw, en er staat nauwelijks wind. Volgens de schaal van Celsius is het niet meer dan een graad of 16, maar in de korte broek en T-shirt is het goed toeven, al heeft Marion in het begin nog wel een driestreperig vest er bij aan. Vanuit Ocean Center steken we recht over om bij Hog Heaven te gaan genieten van een eerlijke en heerlijke cheeseburger. Hier geen beepers of “It wil take about 35 minutes”, maar nog gewoon een ouderwets bordje met “Wait here to be seated”, en daarachter kun je gewoon in de rij aansluiten tot iemand je komt halen.

Gelukkig staat er maar een man of tien voor ons, en als wij dan een kwartiertje later geseated worden is dat aantal achter ons minimaal verdubbeld. Het is dan ook een bekende zaak, met goed eten, tegen eerlijke prijzen. En we laten het ons goed smaken, en wandelen nadien 1 block verder om Main Street in te slaan.
En ook daar valt de drukte ons mee, en is er alle ruimte om hier en daar wat foto’s te schieten.



We wandelen dapper door, schuiven hier en daar naar binnen, maar het blijft bij kijken, want we hebben alles immers al in huis. Deze keer gaan we niet helemaal tot het eind, maar keren net voorbij de beroemde Boot Hill Saloon om en gaan aan de overzijde van de straat retour. Daar worden nog wel wat succesvolle stops gemaakt en vinden we voor Sander, ondanks dat hij ons wakker belde, een redelijk uniek opsierdeel voor zijn Harley Davidson. Die zul je in Nederland niet vaak zien. Ook maakt de camera weer wat uren, en klikken ook nog wat digitale plaatjes van andere dingen dan motoren, en die ook alleszins de moeite waard zijn.



Ongemerkt zijn we aan het eind/begin van Main Street gekomen, en kunnen we de automobiel weer bevrijden. Het is nu akelig rustig op de A1A, dus gaan we dezelfde weg terug als we gekomen zijn. Waar je normaal wel een stief kwartiertje nodig bent om voorbij de twee straten verder gelegen Main Street te komen, rijdt je er nu zo voorbij, als was het midden in de zomer.
De International Speedway Blvd is wat drukker, maar nog geen tiende van wat er aan de tegemoetkomende kant staat, en al vrij snel draaien we de I4 weer op.
We maken nog een stop in Sandford voor een laatste bezoek aan de Wal*Mart, en rijden dan door naar Altamonte Springs voor het laatste avondmaal.
Die gebruiken we bij de lokale Cracker Barrel, en daar is al genoeg over gezegd. We moeten nog een stukje over de 436 terug naar het hotel, en we vinden het, net als gisteren, hier erg druk. Drukker nog dan een drukke 192 in Kissimmee.
Maar dan zijn we bij onze laatste slaapplaats, in de USA, waar we de avond doorbrengen met het verorberen van de restanten van een losbandig leven, het volmaken van de koffers, CSI-NY en Jay Leno,en het schrijven van dit verslag.

En we doen een paar pogingen om online in te checken, zoals we dat volgens onze itinerary bij United kunnen doen. Maar het blijft bij pogingen, want aan het eind van het verhaal krijgen we iedere keer in rode letters te lezen dat we niet online kunnen inchecken, maar ons op de airport bij een United rep. moeten melden. De vlucht is 3 kwartier later dan de originele planning, de stoelen staan nog gewoon vast, dus we gaan morgen wel zien waar het schip strandt.
Hoe dat afloopt leest U nog in het laatste verslag, waarschijnlijk Zondag al.
Want dan zijn we weer thuis.

Actuele status auto;onveranderd \\/

[ekkie50]

Wel thuis, beste mensen!

[Teleton]

Net op tijd terug voor de klok verzet moet worden; deze keer geen nachtelijke escapades. Tenzij Sander belt.....Fijne reis terug!

[Ta2 Gerrit]

Dank U allen, en Ton, we hebben de kachel wat opgestookt, volgende week 80's en zonnig :-)

[Teleton]

en Ton, we hebben de kachel wat opgestookt, volgende week 80's en zonnig :-)

Je bent een heer!

[mineke]

Hallo Gerrit en Marion,
jammer voor ons(en natuurlijk ook voor jullie) dat jullie al weer teruggaan, dank jullie wel, dat wij weer jullie belevenissen mochten volgen en daar heb ik ontzettend van genoten(en ik denk velen met mij).
Voor strakkies een goede vlucht terug naar huis en ik zou zo zeggen tot jullie volgende Florida trip.
grtjes Mineke

[mickey]

Bedankt voor weer een geweldig verslag, vind het jammer dat jullie weer naar huis moeten. Goede reis!