Persoonlijk heb ik andere ervaringen op dit punt. Ik werk voor een werkgever die vrij veel mogelijkheden heeft om in het buitenland aan de slag te gaan. Dit soort zaken zijn bij ons redelijk goed geregeld. Veel van mijn collega’s zouden best wel eens een tijdje in het buitenland geplaatst willen worden. Althans, dat zeggen ze. Als echter puntje bij paaltje komt dan trekt het merendeel de keutel weer in. Vaak komen ze dan met de een of andere zwakke smoes. Bijvoorbeeld dat hij wel wil maar zijn vrouw niet (alsof je dat vooraf al niet had kunnen weten). Blijkbaar is dromen over leven en werken in het buitenland mooier en vooral veiliger dan de droom omzetten in een actie, het gewoon gaan doen. Op zich kan ik me dat trouwens heel goed voorstellen. Veel mensen zijn gehecht aan de eigen vertrouwde omgeving, familie en vrienden. Ik denk dat er over het algemeen te licht wordt gedacht over de stap om voor een aantal jaren in het buitenland te gaan werken. Mensen zien in eerste instantie vooral de mooie dingen. In het buitenland wonen en werken heeft echter ook grote nadelen. Die ervaar je pas op het moment dat er zich b.v. minder plezierige zaken voordoen in de familie of vriendenkring. Het feit dat jij op afstand zit en helemaal niets kunt doen kan erg frustrerend zijn. Daarnaast kan het verblijf in het buitenland ook erg eenzaam zijn. Je hebt meestal wel wat collega’s in je omgeving wonen, maar dat zijn dan vooral collega’s. Dat is toch heel iets anders dan familie en vrienden. Ga maar bij jezelf na hoeveel collega’s uiteindelijk zijn verworden tot een echte vriend(in). Ik kan ze op één hand tellen, zelf indien ik vier vingers zou missen.