Wonen en werken in Florida

[lucas]

Ik zou er ook wel voor goed willen wonen,ze zijn daar aardiger dan hier.
Kijk maar met in de rij staan bij de supper markt ze hebben alle tijd piepen niet voor als je per ongeluk aangeraakt wordt dan zeggen ze gelijk sorry ,nou dat heb je hier niet hier is alles zo gehaast.
Plus ik hou absoluut niet van de kou en daar is het bijna nooit onder de 15 graden.
Dus verder is het wel een probleem met dat ik 3 honden heb en een dochter van 19 jaar en mijn moeder zou gek worden als ik voorgoed zou gaan,ze vind het al erg als ik twee weken weg ben haha.
Mischien als de honden dood zijn en mijn dochter het huis uit is en mijn moeder er niet meer zou zijn ja dan is de keuze niet zo moeilijk.
Mijn man heeft een goeie baan hier is pas chef geworden ,al kunnen we werk allebei krijgen in florida dan nog gaat het feest voorlopig niet door.

[vondutchga]

Ik denk dat er veel dingen hier in Nederland/Europa toch beter voor elkaar zijn dan in Amerika.

Zoals de meesten hier weten woon ik in de omgeving van Kissimmee, en wat betreft de uitspraak dat veel dingen in Nederland beter geregeld zijn, ja en nee.

Afgelopen april heb ik geprobeerd terug te verhuizen naar Nederland en heb twee maanden met mijn gezin weer in Nederland vertoeft. Ik moet zeggen in de laatste 10 jaar veel verandert daar.

Als ik in details zou moeten treden kan ik beter een blog starten.

Hoewel ik Nederland (lees vooral mijn familie) mis heb toch de beslissing genomen om NL weer te verlaten en terug te gaan naar de VS, ik heb het hier prima naar mijn zin.

[JKG]

@vondutcha; wellicht is er in 10 jaar tijd Amerika ook veel veranderd? Als alles lekker gaat dan is Amerika een prima land, maar volgens mij als je arbeidsongeschikt raakt en een vangnet nodig hebt of veel medische zorg, dan kan je denk ik beter hier af zijn. Maar alles heeft z'n voors en tegens en ik kan dit niet zo goed als jou beoordelen omdat jij in beide landen hebt gewoond en gewerkt en ik alleen naar Amerika ga voor m'n vakantie (en ook pas sinds maart vorig jaar dat Amerika mijn vakantieland is, over 7 weken ga ik voor de 4e keer).

[koenkamphuys]

De verhouding in de poll sluit niet zo heel erg aan bij de reactie in tekstvorm... dus maar een bijdrage van een ja-stemmer.

Als ik de mogelijkheid krijg naar mijn plekje in de sunshine state te verhuizen zou ik het absoluut doen. Dat gebeurt zuiver op gevoel. Er zijn vele redenen aan te wijzen om het niet te doen. Maar de plek - mijn plekje daar - trekt. En nagenoeg iedereen die er komt, familie, vrienden van ons of van de familieleden die er ook zitten, voelt dat aan reageert enthousiast; alsof er een enorme magneet onder de grond van ons wijkje verstopt zit.

Ik was vroeger altijd sceptisch over Amerika. Ik werd een believer op de allereerste dag dat ik voet op Amerikaanse bodem zette - dat was in 1995 in Miami, ik liep het vliegveld uit in de drukte van taxi's, shuttlebusjes en dergelijke en voelde het Amerikagevoel als een warme deken over me heen vallen. Elke keer als ik er kom krijg ik dat gevoel terug. En al weet ik dat vakantie vieren en dure euro's opmaken iets anders is dan hard werken voor je dollars, ik weet zeker dat dat Amerikagevoel er altijd zal zijn.

Nederland is heel erg veranderd de laatste tien jaar en dat is niet ten goede geweest. Ik realiseer me dat veel Amerikanen dat ook van hun land zeggen. Maar ik raak vervreemd van de horkerigheid van mijn landgenoten en ik merk dat het me steeds minder past. Het is de vergelijking, dat ik mijn tomtommetje op de parkeerplaats van de Wal-Mart gerust kan vergeten van de ruit te halen terwijl ik in Nederland de afdruk van de zuignap nog moet wegpoetsen. (OK - ik weet dat de vergelijking niet altijd opgaat, ik vergelijk mijn stukje Nederland met mijn stukje Amerika).

Binnenkomen is natuurlijk de grootste challenge. Ik was stinkend jaloers toen een collega op een dag kwam vertellen dat-ie ging emigreren - in zijn geval op een zakenvisum, dus met een zak geld. Er zijn mogelijkheden, naast de loterij. Zo zijn er plaatsen waar ziekenhuizen met plezier buitenlands personeel aantrekken omdat er een schrijnend tekort is aan gekwalificeerde mensen. Behalve een beetje geluk en de juiste ingang moet je ook nog eens heel veel geduld hebben.

[vondutchga]

jkg: op zich heb je wel gelijk maar bijvoorbeeld in mijn geval, ik kan op dit moment geen baan vinden in Nederland, vacatures zijn er wel, maar ik heb mijn certificeringen laten verlopen. Hier gaat alles op ervaring, en mijn CV laat dat ook zien. Ik heb hier gigantische WEB omgevingen beheert en het vinden van een baan geen probleem (ook nu het economisch minder gaat geen probleem).

In nederland willen ze papiertjes, een 19 jarige met een MCSE kan een baan krijgen, 20 jaar IT ervaring lukt niet.

Verzekeringen eigenlijk net zo. Met de verplichte verzekering in NL betaalde ik net zoveel als mijn ziektekosten verzekering hier. Bovendien Ik vind dat ik de keuze moet hebben om me te verzekeren en voor hoeveel ik mezelf wil verzekeren.

In Nederland wordt je verplicht om de basis verzekering te hebben die ook niet echt alles is.


Ik moet wel zeggen als je compleet zonder werk zit is het in NL waarschijnlijk wel beter. Maar ook hier kun je je verzekeren tegen arbeidsongeschiktheid.

[Ta2 Gerrit]

Als de kans zich zou voordoen, ofwel als het een makkie zou zijn; ja hoor, dan ging ik er gelijk wonen, en als het echt moet, ook nog werken :-)

Niet dat ik het hier zo slecht heb, maar in de US heerst in mijn ogen toch een groter gevoel van vrijheid en minder, vooral onzinnige, regeltjes. Je mening uiten, eigen have en goed beschermen, American Dream, noem maar op. Allemaal dingen die mij wel aanspreken.

Brandstof die ook werkelijk goedkoper wordt als de olieprijs daalt, zonder helm op de motor als je dat zelf wilt en bereidt bent daarvoor te betalen, autoprijzen, prijzen i.h.a. en de "open" bevolking zijn ook van die dingen die me zo te binnen schieten.

Natuurlijk is het niet allemaal rozegeur en maneschijn en zullen er vele downsides zijn waaronder het sociale en medische vangnet, hoewel ik dat in Nederland soms zelfs een beetje vindt doorschieten.
Als kleine zelfstandige betaal je je hier ook blind als je er gebruik van wil maken, dus zoveel verschil is er voor mij niet.

Maar voorlopig houden we het maar op een paar heen en weertjes per jaar om dat immense land te verkennen en wachten we af wat de toekomst brengt.
Het gaat me hier nog veel te goed, ondanks de struikrovers in Den Haag ;-)

[Natasja L.]

Ik heb ook ja geantwoord. Ik zou zo in een klein gezellig huisje in Key West willen wonen. Het liefst een B&B runnen, waar ik de eigenaresse van ben...haha...het zal wel voor altijd een droom blijven.

In oktober gaan we overigens wel naar Amerika voor 3 à 4 jaar (zoals de meeste van jullie al weten). Een leuke uitdaging vinden wij. Ik schreef al op mijn blog: "Ik hou erg van de grote wereld, waar Nederland een prachtig klein deeltje van is. Nederland zal over een paar jaar nog steeds prachtig zijn, daarom willen wij het leven in de USA nu ervaren!"

Wij krijgen niet alleen met Amerikanen te maken, maar ook met Australiërs en Italianen. Lekker internationaal dus. Dat vind ik er zo leuk aan; je 'horizon verbreden'. Het voordeel is natuurlijk wel dat wij nog steeds de voordelen van Nederland hebben als wij daar zitten, zoals bijv. goede zorgverzekering. Ik kijk er nu al naar uit.

Ik wil later terugkijken op mijn leven en er trots op zijn dat wij bepaalde uitdagingen zijn aangegaan. Wij zijn geen types van: 'geboren, getogen en gestorven in ... (vul zelf maar in). Dat is niets voor ons.

[Natasja L.]

Begrijp ik nu goed dat je nu ook gewoon in een " internationale" wijk woont?

Dankzij het werk van mijn vriend leer je heel veel mensen kennen. Heel veel landgenoten, maar ook Amerikanen. Die komen dan eens over en nemen wij mee uit eten. Of we gaan bij hun op bezoek als wij in Amerika zijn. Dat is gewoon heel leuk; om ook privé met die mensen om te gaan. Zij willen veel over Nederland weten, hoe wij wonen en andersom willen wij weten hoe zij in het leven staan. Dat levert soms leuke discussies op. Niet alleen wonen, maar ook reizen speelt een rol. Mexico heb ik ook ontzettend mooi gevonden, maar ook steden in Europa zoals bijvoorbeeld Italië. De verschillende culturen kunnen mij erg boeien. Ik woon nu in een 'normale' Hollandse wijk, daarom is het ook zo leuk om eens een paar jaar overseas te gaan wonen. Ik zie dat ook bij collega's van mijn vriend. Die kinderen pakken het daar zo goed op. Die spreken vloeiend Engels; die zijn door de internationale school toch al een stap verder als hier in Nederland. Wij hebben het geluk dat we die kansen krijgen, maar daar gaat natuurlijk ook veel aan vooraf. Mijn vriend heeft zich de afgelopen jaren bewezen in zijn werk en daar plukken we nu de vruchten van. Niet iedereen durft die stap te nemen en dan kan ik best begrijpen. Wij willen dit al jaren en nu wordt het ook nog eens werkelijkheid. Het brengt ook risico's met zich mee. Ik moet mijn baan opzeggen en ik moet ook maar zien of er nog een leuke baan op mij wacht als ik terugkom. Dan ben ik ook de jongste niet meer...maar dat zie ik dan wel weer.

[Renske1978]

Oké maar als iemand tegen mij zegt `horizon verbreden, uitdagingen aangaan, Lekker internationaal dus`dan denk ik meteen, die willen van andere culturen zien en meemaken. Maar zet 10 keer een westerse cultuur (zoals NL, Italië en de VS) naast elkaar en je hebt 10 keer bijna dezelfde cultuur, ik dacht dus dat je gewoon wat van allerlei culturen wilde proeven ipv meer van hetzelfde met minimale verschillen. Een uitdaging met beperkte risico's (man heeft zekerheid van een baan en het huisje wordt betaald en je hebt de Nederlandse sociale voorzieningen) zie ik niet echt als een uitdaging hoor.

[JKG]

Renske, alles verkopen en met een knapzak naar een ander land waar je de taal ook niet helemaal machtig van bent, dat is een uitdaging (maar naar Amerika gaat dan wat lastig om er binnen te komen om te wonen en werken. Wat een vrij land.)
Ik vind een paar jaar Amerika met baan/huis-garantie en Nederlands zorgstelsel ook meer een groot avontuur dan inderdaad een uitdaging. Maar iedereen ziet het uiteraard anders en dat mag ook, niets mis mee.

Alleen dat niet iedereen de stap durft te nemen, ligt denk ik meer aan het feit dat niet elke baan zich leent om internationaal te gaan. Bij mijn huidige werkgever kan dat niet (ik denk bij de meeste bedrijven niet), dus mij zul je niet zo snel daar zien wonen en nu snel wisselen van baan doe ik ook niet ivm de crisis en bij veel bedrijven vacaturestops. Hoe goed ik m'n best ook doe, met mn huidige baan kom ik in geen enkel ander land (behalve dan van het vakantiegeld :mrgreen: )