[Reisverslag] Belgske: Florida met veel video's, 2008

[belgske]

Even terug in de tijd, juni 2007.
Mijn vrouw herinnert mij eraan dat we op 1 september '08 12½ jaar getrouwd zullen zijn en dat ze dat wil vieren met een feestje. Ik wil echter onze huwelijksreis naar Florida overdoen, met de kids.
Het is het één of het ander en na wat gediscussieer, mijn vrouw won, wordt er een feestzaal vastgelegd en wel op 30 augustus '08.
Ik dacht jij je feestje maar op reis gaan we ook. Tijdens onze huwelijksreis hadden we elkaar immers beloofd deze over te doen wanneer we 12½ jaar getrouwd zouden zijn.
Zo ontstond bij mij het idee om mijn vrouw tijdens het feest te verrassen met een reis dat via een act van onze dochters, Jessica(10j) en Kelly(9j), overhandigd zou worden. En zo geschiedde.

Terug naar het heden.
Intussen zit het feest erop en de act was een voltreffer. Alleen... het heeft een tijdje geduurd vooraleer het bij mijn vrouw was doorgedrongen wat voor kado ze had ontvangen.

Daar ik veel wijsheid heb opgedaan via dit forum, wil ik jullie de act van de kinderen niet onthouden.

Het reisverslag volgt na onze terugkomst uit Florida.

ACT
Jessica : "Zoals gewoonlijk beloven mama en papa vanalles, maar iets nakomen...
Daarom hebben mijn zusje Kelly en ik zelf maar de reis georganiseerd."
Veel Kijkplezier

PS Ik heb vanalles geprobeerd om het filmpje hierop te zetten. Het lukt me maar niet. Mss dat iemand anders het wel lukt.
In ieder geval, als je het filmpje wil zien, kan je ook naar google-video en tik in - act Jessica & Kelly - dan lukt het absoluut.

het filmpje is te zien op:
www.google.com/s2/sharing/stuff?user=101975776503616926497

[belgske]

De Florida trip zit er al weer enkele weken op. Momenteel leg ik de laatste hand aan 2 fotoboeken. Daarna zal ik mijn verslag met jullie delen. Nog enkele dagen geduld dus.

Wel geef ik alvast ons gedane programma even mee.

zo 19.10 : Delta vlucht van A'dam-Atlanta, Atlanta-Orlando
ma 20.10 : Seaworld
di 21.10 : Magic Kingdom
wo 22.10 : winkelen, zwemmen en 's avonds Spectromagic en Wishes in Magic K.
do 23.10 : Animal Kingdom
vr 24.10 : winkelen, zwemmen
za 25.10 : Epcot
zo 26.10 : Kennedy Space Center
ma 27.10 : Hollywood Studios
di 28.10 : Big Toho airboatrides in Kissimmee, daarna naar de Golf van Mexico.
wo 29.10 : Lido Key nabij Sarasota
do 30.10 : Lido Key nabij Sarasota
vr 31.10 : terug naar Orlando. Laatste uren Hollywood Studios
za 01.11 : vertrek Orlando-Atlanta, Atlanta-Amsterdam
zo 02.11 : aankomst 8h00 in Amsterdam

Hotels : Marriot Village Fairfield Inn (Orlando)
Helmsley Sandcastle (Lido Key)

Tot over enkele dagen.

[belgske]

Even kort mijn gezin voorstellen :

Ik, Jacques 44 jaar
Rikie 45 jaar
Jessica 10 jaar
Kelly 9 jaar

DAG 1 : ZONDAG 19 OKTOBER

's Morgens om 5h00 liep de wekker af. Nog nooit heb ik mijn 2 dochters zo snel en zo enthousiast uit bed zien vliegen. Nochthans is dit niet zo evident, want gisteren was Kelly jarig, dus eer die in bed lagen (veel later dan de bedoeling was).

5h30 kwam mijn broer ons halen en na een paar koffies vertrokken we richting Schiphol. Ons vliegtuig vertrekt om 10h30, maar we moesten 3 uur op voorhand al aanwezig zijn. Ik vraag me nog steeds het nut van die 3 uur, maar soit.
Stipt 7h30 arriveren we op Schiphol. Vervolgens gingen we naar de info balie van Delta om bevestiging te krijgen van onze 2de vlucht en of alles hetzelfde was gebleven.
Het vliegtuig van Delta Airlines vertrok mooi op tijd richting Atlanta. Alles perfect geregeld, op één ding na. Kelly heeft een koemelkallergie en via ons reisbureau zou voor haar een speciale maaltijd klaar staan, niet dus. De medewerkers van Delta hadden niets doorgekregen en vertelden ons dat je beter rechtsstreeks contact kan opnemen met Delta. Màààr... Kelly mocht wel met die Delta medewerkster naar Business Class om aldaar vanalles uit te kiezen wat ze wel mocht. Met wat hulp van haar mama Rikie kwam Kelly terug met oa verse aardbeien, stukken meloen, taart, cakes. Ook had ze het voor mekaar gekregen dat haar papa en mama een glaasje champagne aangeboden kregen, niet slecht gedaan voor een madammeke van 9 jaar.
Je kunt wel raden dat we rare blikken toegeworpen kregen bij zoveel extra's.
De rest van de vlucht werd besteed met videospelletjes spelen, films kijken, muziek beluisteren. Iedereen had zijn eigen beeldscherm.

Net voor de landing maakte het vliegtuig nog wat cirkels rond Atlanta, wat prachtig zicht gaf op de Skyline van Atlanta.
13h55 geland, op de minuut volgens schema. Onze vlucht naar Orlando vertrekt om 15h35, we hebben dus iets meer dan 1½ uur, ben benieuwd of we dit halen. 45 minuten bij de douane, op naar gate A2. Nu moet je weten dat Atlanta één vd grootste luchthavens ter wereld is. Internationale vluchten landen op E en wij moesten naar A.
Vol goede moed vertrokken we tevoet verder. We kwamen er al vlug achter dat dat wel een eind stappen was, 10 min. onderweg en we waren nog maar in D. Dit halen we nooit, dacht ik. Toen zagen we een onbemande metro. We zagen A-E staan, stapten in en waren in no-time op A. Gate 2 lag helemaal aan het einde. We hadden echter nog 25 min. Eénmaal aangekomen, bleek de vlucht verplaatst te zijn naar B 34. Shit, lopen. Ik als muilezel want alle handbagage werd naar mij gezwierd. 3 minuten voor vertrek aangekomen, bleken we, volgens die medewerker, niet over de goede vluchtnr te beschikken. Op de computer zag ze echter wel dat onze bagage in het vliegtuig zat. Daar de tijdsdruk om te vertrekken groot was, mochten we zonder verder 'onderzoek' het vliegtuig in.
's Morgens in Amsterdam nog de tickets ontvangen voor gate A2, 's middags al veranderd.
Na een uurtje vliegen landen we eindelijk in Orlando (17h05)
Langs via Alamo om onze auto op te halen. We hadden 'Intermediate' en keuze uit meer dan 50 wagens. Wat me wel opviel, er zitten veel Aziatische automerken tussen. Ik zit in Amerika en ik wil een Amerikaan. Het werd een Pontiac.

Aangekomen in ons hotel, nog wat gegeten (Kelly en Jessica wilde een echte, amerikaanse Big Mac gaan eten. Al smullend vertelden ze dat ze nog nooit zo'n lekkere Big Mac hadden gegeten). En dan te bed, want volgens onze biologische klok was het al 02h00 geworden.

Tot Morgen

[belgske]

DAG 2 : MAANDAG 20 OKTOBER (SEAWORLD)

Om 4h00 waren we allemaal wakker. Gelukkig viel mijn voltallige harem terug in slaap. Ik was echter klaarwakker. In de lobby van ons hotel kon je gratis een beker verse koffie tot je nemen. Met in de ene hand mijn koffie'ke en in de andere hand een shagske, wandelde ik buiten over de parking, verwonderd kijkend naar de amerikaanse wagens die daar allemaal stonden. Na een uurtje wilde ik terug naar binnen. Dit lukt niet. Je had hier je keycard voor nodig en die was in de kamer achtergebleven. Wat nu?
Ons hotel, Marriott Village Fairfield Inn, is een onderdeel van een vakantiedorp bestaande uit 3 hotels. 's Nachts is er maar één receptie geopend. Ik daar naartoe met mijn probleem. Voor een nieuwe keycard moest ik mij legimiteren, maar met enkel een aansteker en een pakske shag bij viel dat niet mee. Na veel hangen en wurgen werd het de receptionist (perfect spaanstalig, gebrekkig engelstalig) duidelijk dat er maar één mister van Nuenen uit Belgium in het hotel zat.

Om 7h00 zaten we met z'n allen aan het ontbijt. Normaal gezien stelt een gratis continental breakfast niet veel voor, maar in dit hotel is het meer dan behoorlijk. Zelf wafels bakken, donuts, eierboterhammen, toast, jam, pindakaas, smeerkaas, div. yoghurt, div. vers fruit, koffie, thee, warme chocomelk, warme en koude melk, 2 soort juice. Lijkt me toch voldoende voor een ontbijt. Wij hadden in ieder geval onze buikje vol.

8.30 naar Seaworld.
Na 10 minuten rijden stonden we al op de parking. Bij binnenkomst, klokslag 9h00, klonk het amerikaans volkslied uit de boxen. Alle Amerikanen stonden stokstijf in 't gelid met de hand op het hart. Wij hadden niets door en taterden vol enthousiasme verder tot iemand ons eropwees dat er iets belangrijks gaande was.

Op naar Dolphin Cove, waar je dolfijnen kunt aaien (met een beetje geluk). Daar de wachtrij, voor een zakje visjes te kopen voor de dolfijnen, al zeer lang was, besloten we het maar zonder visjes te proberen.
En ja hoor, Rikie en Kelly hebben vol overgave kunnen knuffelen met een dolfijn. Ze werden teruggefloten door een medewerkster aldaar omdat deze dolfijnen een rare gedachtengang hebben ontwikkeld. Even ter verduidelijking : dolfijn denkt 'hé mensen - lekker laat aaien - visje krijgen - hé, waar blijft mijn visje - geen visje dan hap ik naar jou.'
Ik ken de overdreven veiligheidsnormen in de amerikaanse ook wel, maar toch hebben we het risico maar niet meer genomen.

Dan de eerste echte attractie, nl Journey to Atlantis, een wildwaterbaan die je in de wereld van Atlantis brengt, gevolgd door een geweldige afdaling. Jessica en Kelly waren zeik-, maar dan ook zeiknat. Niets was nog droog. Ook Rikie en ik bleven niet gespaard. Van de afdaling word je niet zo nat, maar wat daarna volgt... Mensen kunnen op knopjes drukken waardoor er een straal water naar je boot werd gespoten. Naargelang de hoeveelheid geld dat ze in het apparaat stoppen, was de straal dikker en harder (veel, heel veel water dus).

Sealion Clyde & the Pirates, een leuke show. Het voorstuk was echter veel leuker. Een mimieker ontving en begeleidde de toeschouwers naar hun plaats, hilariteit alom.

Blue Horizons, dolfijnenshow met de bekende trucjes. In deze show vertolken de menselijke spelers een grotere hoofdrol dan de dolfijnen zelf, en dit vind ik jammer (persoonlijke mening, hè)

Believe, een geweldige show met orka's die vooraf gegaan werd met een hulde te brengen aan oorlogsveteranen en hun families. Terwijl zij uitgenodigd werden om recht te gaan staan, werden ze bedolven onder een massale ovatie. Toen ik rondkeek, zag ik iets ongelooflijks. Mohamed met zijn 2 gesluierde vrouwen zaten ook tussen het publiek. Mo'tje niet, maar die 2 vrouwen zaten volop mee te applaudiseren. Benieuwd wat Mo'tje hen nog heeft verteld.
De show dan. Vooral door de muziek was deze show beklijvend, meeslepend,... en... en dan kwam SHAMU. Door opzwepende muziek werd Shamu aangekondigd, waarna hij met volle overgave het publiek trakteerde op mega spetters. Eerste 15 rijen, mss wel 20, gegarandeerd nat.
Het hoogtepunt van de dag, althans dat dachten wij. Nadien bezochten we A'lure, the call of the ocean. Dit is een 20-min. durende magistrale circusact, waarbij in een immens tempo het ene hoogtepunt het andere opvolgde. Ons is verteld dat de spelers behoren (of behoorden) tot het Chinees Staatscircus en de productie in handen was van Cirque du Soleil.

Wild Arctic, een simulatie helicoptervlucht boven de leefwereld van de ijsbeer. Onderweg moest de helicopter de nodige capriolen uithalen om veilig in het kamp aan te komen. Deze attractie doet mij denken aan Disney's Star Tours.

Pet's Ahoy is een zeer vermakelijke huisdieren show, waarbij oa een muis/rat achter een kat aan zit.

Tenslotte Believe nog een keer gezien. Tot onze verrassing kregen we een, zeker voor de helft, andere show te zien.

Rond 20h00 terug in ons hotel. Nog wat eten en na mijn Budweiser oogjes toe.


Ps De aandachtige lezer heeft gemerkt dat er met niet één woord gerept is over Kraken. Dat komt zo. Voor vertrek hadden Jessica en ik beloofd samen Kraken te gaan doen. Toen we éénmaal voor Kraken stonden, werd Jessica overmeesterd door angst. Ikzelf was er ook niet treurig om. Nadien heb ik er wel spijt van dit niet alleen gedaan te hebben.:---)

[belgske]

DAG 3 : DINSDAG 21 OKTOBER (MAGIC KINGDOM)

Om 6h45 ging de wekker af.
7h15 ontbijt, weer heerlijk wafels gegeten overgoten met honing.
Via ons hotel is er een gratis busservice naar alle Disneyparken. Het enige wat je moet doen is daags van tevoren een reservering doen bij het kantoor van Meare (busmaatschappy). Het kantoor is gevestigd op het terrein van ons hotel.
Om 8h00 vertrokken en da's maar goed ook, want MK was de laatste stop.
(ca 45 min.) Maar dan ben je er nog niet. Als volgend heb je de keuze Steaming Boat of de Monorail. Wij kozen voor het eerste.
Iets na 9h00 en bij een temperatuur van 26°C arriveerden we in het park.
Jessica en Kelly moesten eerst een Disneyhandtekeningboekje aanschaffen, waarna meteen de handtekening van Sneeuwwitje opgeëist werd.
Onze eerste attractie Jungle Cruise was een leuke opener, met een boot door de jungle van Disney.
Daarna volgden 2 attracties die voor een groot deel vergeleken kunnen worden met Parijs, nl Pirates of the Carribean en Thunder Mountain.
Splash Mountain, wildwaterbaan,was ons volgend doel met een afdaling van 60% als hoogtepunt.
Kelly merkte iets wonderlijks in de lucht op. Een vliegtuigje schreef in de blauwe hemel volgende tekst : 'God loves U'. En nee, Teleton, 'k heb hem niet gezien.
Haunted Mansion is een leuke rit door het spookhuis, met zeer mooie effecten. Op het einde vd rit word je in je karretje vergezeld door een spook. Dit hadden we niet in Parijs gedaan, dus geen vergelijking.

Tijd om een hapje te eten. Heerlijke toast met tonijn, een bakje macaroni met kaassaus en dit alles besprenkeld met een halve liter cola, voor nog geen $9.
Nadien kwamen we aan in Fantasyland. Hier werd het plots een stuk drukker. Waar bij de vorige attracties 5 à 10 min de maximale wachttijd was, stond hier plots 45 à 60 min op de borden.
Philarmagic konden we wel meteen doen, een zeer leuke geanimeerde 4D-film waar vele figuurtjes de revue passeerden.
Op naar Mickey's Toontown, het enige echte dorp waar Mickey, Minnie, Goofy en Donald wonen. Hier kon je hun huizen zowel buiten als binnen bewonderen. Verder kon je met Mickey op de foto. Ondanks een wachttijd van meer dan 30 min. was dit voor ons een must. Het wachten werd extra beloond want ook Minnie stond erbij, mooie familiefoto genomen. Het bleef maar druk in Fantasyland, daarom werd Tommorrowland bezocht. Hilarisch taferelen met Speedway, waar de twee dames alle moeite vd wereld deden om aan de finish als stuntpiloten onthaald te worden.
Stich's escape zal bij geen van ons vieren lang blijven hangen. Viel tegen.
Tijd voor de parade, mooi.
Terug naar Fantasyland, waar Ariëls Grotto zich bevindt. Hier kun je met Ariël op de foto. 60 min aanschuiven was voor Jessica niets te veel. Het is immers voor haar een must om met haar favoriete prinses op te foto te kunnen pronken.
Zo lang was de rij niet, maar toen wij aan de beurt waren, zagen we pas waarom het zolang duurde. Ariël nam voor elk kind ruim de tijd. Zo ook bij Jessica, en ook Kelly, die gedurende minimaal 5 min. zich de beste vriendin van Ariël voelde. Als je in Parijs op de foto wil met een figuurtje en het is druk dan voelt het meer aan als Big Business, terwijl hier je echt dat speciale Disney gevoel met je meekrijgt.
Vlug nog even Peter Pan's Flight en Snow White's scary Adventures gedaan, ook deze 2 attracties gelijke in grote lijnen op Parijs.
We eindigden deze dag met Dream along with Mickey. Een show aan de voet vh kasteel. Vol met dans en spel, waarin ook Peter Pan en held Donald Duck een belangrijke rol in spelen.

Op naar de bus die ons terugbracht naar het hotel. We moesten nog even wachten. Terwijl Rikie en ik moe waren na zo'n slopende dag, stonden de 2 dames volop te dansen en te springen. Waar die twee de energie vandaan blijven halen, Disney Magic mss ?

Om 20h00 kwamen we met een geweldig Disneygevoel aan in ons hotel.

[belgske]

DAG 4 : WOENSDAG 22 OKTOBER (WINKELEN + SPECTROMAGIC)

5H00 : klaarwakker. Een beker koffie halen en naar buiten op een bankske gaan zitten om het dagboek bij te schrijven, met mijn shagske.

Na het ontbijt moesten we even naar de apotheek. Wat navraag bracht ons bij Wallgreens. Hier in de USA is dat gewoon een grootwarenhuis vol met medicatie. Rikie had erge jeuk aan een zeer delicaat plekje, een gevolg van een antibiotica-kuur van enkele weken geleden.
Rikie zou dat wel eens snel gaan halen. Aan een juffr. legde ze haar probleem uit en werd verwezen naar gang 3. Eenmaal in gang 3, bleek dat bijna al die produkten Rikie's probleem konden oplossen. Terug aan een juffr. gevraagd wat het verschil is en welke de beste. Ze werd doorverwezen naar een apotheker die je met raad en daad bijstond om de juiste keuze te maken. Met een tube zalf gingen we naar buiten. Of het goede is, weten we pas ten vroegste vanavond of morgen.
Premium- en Prime Outlet waren toen aan de beurt. Premium Outlet legt slechts 1 min rijden vh hotel. Ik kwam er al vlug achter dat dit bijna uitsluitend bezocht wordt door toeristen. Allemaal merkwinkels, en dat is niet mijn ding. 12½ jaar geleden waren we ergens waar de locals kwamen en op zoiets hoopte ik ook. De dames daarentegen amuseerden zich volop. Groot bewijs hiervan was dat ik mijn VISA-kaart pas na het buitengaan van de Prime Outlet terugkreeg. In de Prime ook nog iets gegeten bij Subway, wij hadden zin in een broodje gezond, vandaar.
Intussen waren Jessica en Kelly het spelletje 'doen' of 'waarheid' aan het spelen. Jessica koos voor 'doen'. Keuze 1 : trekken aan mama's oor - Keuze 2 : aan papa's haar trekken - keuze 3 : op haar stoel gaan staan en in een volle ruimte luidkeels roepen : 'Hello everybody, my name is Jessica and I'm happy', en verdikke ze koos na enige aarzeling voor het laatste.

Terug naar het hotel voor een paar uurtjes zwemmen. Er was ook een jacuzzi, het water was...pff...pff... 41°C.

Tegen 16h30 gingen we naar Magic Kingdom voor de avondshow spectromagic en Wishes. Alsof we vandaag nog niet genoeg geshopt hadden, dook mijn harem de eerste beste winkel binnen. Nog vlug even dag gezegd tegen mijn VISA-kaart.
Plots geraakte ik helemaal van slag. Terwijl ik al op de stoeprand zat om plaatsen vrij te houden voor de dames, bleek mijn videocamera het begeven te hebben. Van alles geprobeerd maar het rotding werkte niet meer. Nog even advies gevraagd in een shop, maar ook daar konden ze me niet helpen. Dit was slikken.
Spectromagic deed aan al onze verwachtingen. Mijn vermoeden is dat het nog niks veranderd is met 12½ jaar geleden. Jessica en Kelly zaten met open mond te staren naar al dat moois dat voorbijkwam. Ook Wishes was fantastisch, het vuurwerk wer perfect verweven met de muziek.
Tegen 21h30 waren we terug in ons hotel.

[belgske]

DAG 5 : DONDERDAG 23 OKTOBER (ANIMAL KINGDOM)

6h45 : Drrrrrrrrring, Drrrrrrrrrring. Het wordt voor sommigen al iets moeilijker om uit hun bed te komen. Rikie had gelukkig al veel minder jeuk, dus de zalf helpt echt. Thuis (in België) had ze nl een zalfje liggen maar durfde dat niet mee naar de USA te nemen omdat er codeïne in zit. En dat wordt hier blijkbaar als verboden middel beschouwd.

Na het ontbijt de bus van 8h00 in. Animal Kingdom is de eerste stop, dus om 8h15 stonden we al voor de poorten vh park. We beschikten al wel over een plan + schema en konden de belangrijkste attracties filteren van de anderen. Dankzij dit forum had ik dit thuis al gedaan, dus ik gaf bij elke attractie uitleg en samen besloten we welke eerst te doen.

Dit keer konden we de opening ve park bijwonen. Met een safariwagen kwam Minnie en haar vrienden ons toespreken. De officiële opening gebeurde door Mickey vlakbij de Tree. Mooi om eens mee te maken, maar niks speciaal.

Jessica en Kelly zijn echte handtekeningenjagers aan het worden. In MK verzamelden ze 5 handtekeningen, hier in AK liefst 14. En natuurlijk allemaal op de foto met hen. Maar nu terug naar het begin.

Onze eerste attractie Kilimanjaro Safaris, een tocht met een safari truck door de afrikaanse savanne, door water, over krakende bruggen. Wij hadden het gevoel in de Beekse Bergen te zitten, maar dan toegevoegd met een Disney sausje.
Daarna deden we Kali Rapids River. We zagen mensen uit de attractie komen die van kop tot teen zeiknat waren. Dus wij onze regenponcho aan. Rare blikken kwamen naar ons toegerold, maar we hadden geen van allen zin om drijfnat te worden. Gelukkig maar, want tijdens de rit overmeesterde een golf de boot. En dan bedoel ik een golf die het hele bootje bedolf. Na de rit kwamen jaloerze blikken onze kant op, zo van : 'hadden wij ook maar zo ene gekocht'.
Flights of Wonder kruiste toen ons pad in de jungle. Een leuke vogelshow, waar oa een hysterische dame achterna werd gezeten door een stel kiekens. Men liet zien welk verborgen tekens nodig zijn opdat de kaketoe zijn kunstjes zou laten zien, en nog veel meer...
Dan kwam Expedition Everest, een achtbaan door het dak vd aarde, nl de Mount Everest. De Yeti maakte de rails vd achtbaan stuk, waardoor we in volle vaart achteruit de berg terug invlogen (in 't donker, hè).
Na de rit voelden Kelly en ik zich een beetje veel misselijk.
Nu, een goede vette dubbele cheeseburger doet wonderen, want na het verorberen hiervan wilden we Dinosaur doen. Een rit door de tijd, wij moesten nl een bepaalde soort dinosaurus uit het verleden halen voordat meteorieten alles zouden vernietigen. Na de rit was de cheeseburger verdeeld in onze hele lichaam.
Daarna volgde de fantastische 'Finding Nemo - musical'. Een half uur durend spektakel op de planken, op een geweldig, originele manier gebracht door de artiesten.
It's tough to be a bug is dan weer een 3D-film. Ook veel mee moeten lachen. Op een gegeven moment draait een opgeblazen kever zijn achterwerk richting zaal. Terwijl de kever zich aan het voorbereiden is op een bombardement, vluchten alle insecten vliegensvlug weg. Een paar seconden later ontfermt zich een vieze geur zich over ons.
Bij het buitengaan vertelde Kelly dat ik veel betere kan afschieten.
Met the Legend of the Lion King, een show vol zang, dans en acrobatie, werden onze zintuigen weer volop verwend. Een prachtige show, een must voor jong en oud.
We sloten de dag af met een laatste rit in Dinosaur.

Om 18h45 werden we opgehaald door de bus.
Eenmaal in ons hotelkamer werd angstvallig naar weatherchannel gekeken. Morgen, vrijdag, wordt een ganse dag regen voorspeld.
We zullen wel zien. Nu eerst een welverdiende Bud.

[belgske]

DAG 6 : VRIJDAG 24 OKTOBER (WINKELEN)

6h45 : ik ben klaarwakker. Mijne harem slaapt nog dus ga ik naar beneden voor mijn dagelijks ochtendritueel : een bekerke koffie en een sigaretje.
En yep, dikke regendruppels komen naar beneden. De wind echter is behoorlijk warm en 't is nog geen 7h00.
Een ½ uurtje internet maakte duidelijk dat het voor gans de dag zou zijn. Goed nieuws was er in de digitale krant ook te lezen. Morgen, zaterdag, nog 30% kans op regen en de rest vd week ZON.
Vandaag gaan we dus nog eens op rooftocht. Epcot zal dus een dagje moeten wachten. Het enig nadeel is dat we Epcot nu op een za moeten doen, dus heel waarschijnlijk druk. Vandaag echter shoppen, shoppen en nog eens shoppen.

Om 9h30 startte onze rooftrip bij een postkantoor. We hadden in MK zeer leuke ansichtkaarten gevonden, bijgevolg moesten we nog postzegels aanschaffen. Mijn vader is postzegelverzamelaar en laat er nu net in dit postkantoortje special Disney stamps te koop zijn. Bij het verlaten vd parking viel mijn oog op één welbepaalde nummerplaat. Wat was er zo speciaal aan ? Wel, het was een witte plaat met purper opschrift. Er stond op iets in de trand van : 'purple heart wounded veteran'. Dus als je gedecoreerd wordt in het amerikaanse leger, mag dit aan iedereen getoond worden. Onder de bevolking is er enorm ontzag hierover. Ik denk als dit bij ons het geval was, dat de mensen zouden denken van 'sukkelaar' of 'amai, die wil ook stoeven met die plaat'.

Nadien reden we naar Downtown Disney waar de allergrootste Disneywinkel vd wereld staat. En groot was het, tsjonge. Je kunt het niet opnoemen of ze hadden het. Intussen maakte de VISA-kaart weer overuren. De dames hebben zich suf gekocht.
Ook was er een kerstwinkel. Zelfde verhaal, alleen al de kerstballen. Ik heb 15 kerstballen geteld met een Mickey erboven op, 15 verschillende Mickey's (andere kleur, kleren, houding,...) om tureluurs van te worden.
Vorig jaar hadden we vanuit Parijs een zeer mooie Mickey en een Minnie voor in de kerstboom meegebracht. Nu durfden we het niet aan, uit schrik dat we het thuis in 3D-puzzel zouden aantreffen.

Oh ja, ze hadden heel de dag regen voorspeld. Dat viel best mee. Zwaar bewolkt, af en toe een pittig buitje, eigenlijk hadden we best naar Epcot gekund, maar soit.
Na het winkelen nog enkele uurtjes gezwommen. Het mag dan wel bewolkt zijn, de temperatuur blijft ok (ca 27°C).

De dames wilden chinees, dus deze avond werd besloten uit eten te gaan bij NY China's Buffet, een all-you-can-eat formule. Wat een buffet was me dat. Alle 4 stonden we op ontploffen en dat voor $45.50.
Het mocht dan wel China Buffet heten, je kon er ook sushi eten. Dus ik verschillende sushi op mijn bord gedaan. Daar stond een groen sausje bij.
Ik, als Belg zijnde, schepte dat sausje op het bord gelijk een echte Belg dat zou doen met mayo op friet. Nou, dat heb ik geweten. Na 2 halve liters cola opgezopen te hebben, kon ik pas verder eten.
En als toetje softijs à la volonté.

[belgske]

DAG 7 : ZATERDAG 25 OKTOBER (EPCOT)

7h45 : Opstaan !!!!!
Vandaag is het derde Disneypark alweer aan de beurt. Zoals je weet was het normaal voor gisteren, maar daar de weersvoorspellingen toen niet goed waren (viel achteraf best mee) is Epcot met een dagje verschoven.

Wat zie ik echter bij het openmaken van de gordijnen : regen. Dikke, dikke regendruppels storten vanuit de grijze hemel naar beneden. Maar er is geen uitstel meer mogelijk, vandaag moeten we of ons programma loopt in het honderd.

Om 9h00 vertrok de bus naar Epcot. En wat bleek bij aankomst ? De regenwolken hadden plaatsgemaakt voor een heerlijk zonnetje aan een blauwe hemel. Zo vlug kan het dus gaan.

Vliegensvlug begaven we ons naar de Soarin om te lange wachtrijen te vermijden. De wachttijd was al 60 min. Dus besloten we gebruik te maken ve fastpass. In datzelfde complex bevond zich ook Living with the Land. Via een bootje zag je hoe mensen vroeger, nu en in de toekomst bezighouden met landbouw. De dames vonden er niet veel aan en eerlijk gezegd ik ook niet zo.
The Seas with Nemo rijdt je in een karretje door het verhaal van Nemo. Je kunt het een klein beetje vergelijken met Carnaval in de Efteling.
Na de rit kwam je aan een aquarium dat naar het schijnt de grootste vd wereld is. Een half uurtje vol bewondering naar gekeken totdat de jongste dames het beu waren en verder willen.
Dat werd Spaceship Earth. Via een treintje door de bol van Epcot worden veel uitvindingen van vroeger en nu aan je getoond. Zeer mooi, zeker helemaal op het laatst als je je in de ruimte begeeft tussen de sterren.

Rikie stond vanmorgen op met hoofdpijn en dat werd er niet minder op. Gelukkig kon ze ergens pilletjes kopen en nam er meteen 2 van in. Als het nu nog helpt.
Intussen was het tijd om naar Soarin te gaan. De wachttijd was al opgelopen tot 90 min. Voor ons was het nog 15 min alvorens in onze zweefvlieger konden plaatsnemen. Mede dankzij de muziek, geuren was deze trip geweldig, ondanks de voeten die voor mijn neus hingen te bengelen.
Vlug richting Test Track, maar ook daar wachten, 70 min. Wederom maakten we gebruik van de fastpass. Om 18h00 zou het onze beurt zijn.
We besloten om de landen te gaan bezoeken.
Mexico wordt voorgesteld dmv een Inca tempel. Daarbinnen is er een mexicaanse markt. Vooral het eetgedeelte is enorm mooi en romantisch gevormd. De maan schijnt en op de achtergrond zie je een werkende vulkaan en een tempel. De glazenblazer presteerde het om in een mum van tijd glas om te toveren in een adembenemende creatie. Terwijl ik stond te kijken maakte hij een ridder op paard.
De Gran Fiesta tour is iets om vlug te vergeten.
Noorwegen in de tijd van de vikingen, heeft ook een attractie, nl Maelstrom. Met een vikingboot kom je trollen, ijsbeer, en andere figuren tegen. Minpunt is wel dat het een zeer kort tourke is.
In China kun je een 360°C-film bewonderen over het land. Voor mij was dit geweldig, maar ik ben dan ook een echte liefhebber van dit soort films.

Intussen werd de hoofdpijn van Rikie erger, dus die pillen helpen voor gene ene meter. Nog maar eens 2 ingenomen, tegen beter weten in.
Jessica en Kelly hadden hun handen vol aan de Disneyfiguren die in het park volop aanwezig waren. Het handtekeningenboekje maakte overuren.

Er stonden vele kraampjes die wijnen van over de hele wereld verkochten. Ondanks de pittige prijs moest je telkens minimaal 20 min. aanschuiven.
Met Duitsland in zicht, werd de drang naar een geel ding met wit kraagske sterker. $12 voor een duits pintje vond ik wat veel, maar ja... Jammer dat ze geen Erdinger hadden.

American Adventure, een 30 min. durend propaganda spektakel over Amerika. 'K vond er niet veel aan. De amerikanen echter beloonden de poppen met een staande ovatie. Raar volk die Amerikanen.

De hoofdpijn werd erger, dus besloten we iets sneller door de landen te gaan. Het was bijna 18h00, tijd om naar Test Track te gaan. De auto wordt op verschillende onderdelen getest. Vooral het laatste gedeelte, de test op snelheid, kon de jongedames bekoren.
Om 18.30 namen de monorail naar MK om aldaar de hotelbus te nemen. In Epcot zou de bus ons pas om 20h30 komen ophalen, vandaar de verhuis naar MK.
Wel jammer is dat we Illuminations nu niet zien.

Eenmaal in het hotel aangekomen ging Rikie te bed en besloten Jessica, Kelly en ik nog een heerlijk verfrissend duikje te nemen met voor mij nog een Bud in 't verschiet.

[belgske]

DAG 8 : ZONDAG 26 OKTOBER (KENNEDY SPACE CENTER)

7h30 : Kukelekùùùùùùùùù !!!!!!!

Na het ontbijt, dat ditmaal als extra gebakken ei en hamburgers had, stonden we met z'n allen aan de telefoon 'Lang zal ie leven... ... in de gloria' te zingen. Mijn vader werd vandaag 75 jaar. Ipv te vragen hoe met ons ging was zijn vraag : 'Hebde toevallig al postzegels gezien, 't is niet dat ik er moet hebben, hoor'

8h45 vertrokken we naar Kennedy Space Center. Een uur later stonden we al aan de ingang. Het was er zeer, maar dan ook zééééér rustig in het center.
Als eerste bekeken we Shuttle Explorer vanbinnen. Zeer eenvoudig. De ruimte (cockpit) voor de astronauten is zeer beperkt, de rest is bestemd voor vracht.
Het volgende de Shuttle Launch Experience, daar keek ik al maanden naar uit. Tijdens mijn vooronderzoek had ik een gesprek van astronauten ontdekt (op Youtube) waaruit bleek dat deze simulatie nauwelijks vd werkelijkheid onderdeed. Dus toen ik voor het gebouw stond, overviel mij een gezonde spanning.
Al bij de voorbeschouwing had je al een 'wauw'-gevoel. Een astronaut bereidde je voor op de lancering.
Toen was het tijd voor de echte 'simulatie'lancering. Hier ervaar je dezelfde beleving als astronauten bij een verticale lancering. Dwz het gevoel, geluid, druk, spanning... niets is minder waar. Op het einde vd vlucht, wanneer je in de ruimte hangt, gaat het dak open waardoor je zicht hebt op de aarde. Adembenemend mooi.

Daarna even stilgestaan bij Astronaut Memorial, een gedenkplaats voor verongelukte astronauten. Ook al ken je die mensen niet, je voelt dat je op een speciale plaats staat.

De Space Center Bus Tour was ons volgend doel. Het is een 3 uur durende tocht over het terrein vd NASA.
Onderweg naar onze eerste stop zagen we 2 bald eagles (het symbool van Amerika). Een bald eagle overwintert vanaf eind september tot medio april in Florida. Florida heeft trouwens, na Alaska, de grootste populatie van deze arenden.
Ook leven er ca 5000 alligators op het terrein vd NASA. Deze dieren zijn hier beschermd. Onze buschauffeur/gids vertelde dat de alligators overal kunnen zitten, ook in de kanalen waar we nu voorbijrijden. Meteen nam de helft vd passagiers hun camera in aanslag gericht op die kanalen. Bleek dat de passagiers voor de helft uit Japanners te bestaan.
Onze eerste stop dus. Observatietoren bij lanceerplatforms 39A en 39B. Via 39B heeft trouwens de lancering naar de maan in '69 plaatsgevonden.
De volgende stop : Apollo/Saturn V center. Allereerst kom je in de controlekamer (authentiek nagemaakt) terechtwaar je de laatste 3 minuten meemaakt van de lancering van deze raket.
Vervolgens kom je in een grote hal waar deze raket horizontaal te bewonderen valt. Tevens is er ook een maanwagen, maansteen, maankledij te bezichtigen.
Laatste stop Intern Space Station Center. Je komt voorbij het gebouw waar de astronauten verblijven voor hun vertrek naar de ruimte. Het zijn de enige mensen die mogen overnachten op het grondgebied vd NASA.
Ook kun je mensen zien werken aan de bouw (onderdelen) van een raket, of een deel ervan. Jammer genoeg werkt men niet op zondag.

Eenmaal teruggekomen aan Visitor Complex begaven we ons naar Mad Mission to Mars 2025. Live theater met 3D-effecten, speciaal bedoeld voor kinderen. Jessica en Kelly vonden het geweldig, al verstonden ze er niets van. Rikie en ik waren blij toen het afgelopen was.
Bij de 3D-film Walking on the Moon, geproduceerd door Tom Hanks, was het net andersom. Dankzij een enorm scherm en bijhorende muziek was deze film in het IMAX theater zeker de moeite waard. Enig minpunt was wel dat het een beetje te lang duurde.
Nog even door de Rocketgarden gewandeld, waar nog altijd dezelfd raketten staan opgesteld als 12½ jaar geleden.
In Spaceshop natuurlijk nog wat souvenirs gekocht.

Als afsluiter van deze dag de US Astronaut Hall of Fame nog even binnengewipt. Jammer genoeg waren diverse attracties al gesloten, zoals het wandelen op de maan.

Onderweg nog een broodje gezond bij Subway naar binnen gewerkt waarna in Orlando nog enkele giftshops bestormd werden.

Vooral voor Rikie en mij was dit een topdag. Maar ook Jessica en Kelly hadden zich enorm geamuseerd.