Welkom op het Florida Forum!


Dé grootste online community over Florida


  •  » Heb je vragen over je vlucht, accommodatie of autohuur?
  •  » Wil je graag advies voor je reisschema?
  •  » Wil je graag anderen vertellen over je mooie Florida reis?

...dan ben je op het Florida Forum aan het juiste adres!


Ja, ik wil mij graag gratis aanmelden!

p.s.: Geregistreerde gebruikers zien ook nog eens veel minder reclameboodschappen!


Tip! Bouw je eigen Florida fly-drive
Reis met eigen huurauto en ontdek naast de bekende plekken ook charmante vissersdorpjes en verscholen eilanden.


Pagina 2 van de 2 EersteEerste 12
Resultaten 11 tot 13 van de 13

Onderwerp: [Reisverslag] Ta2 Gerrit: Daytona Bike Week 2008

  1. Top | #11
    Moderator Ta2 Gerrit's Avatar
    Ingeschreven
    Sep 2004
    Locatie
    Zwolle
    Berichten
    5.257

    Standaard Re: Reisverslag Ta2 Gerrit - Bike Week 2008 28/02 t/m 10/3

    DONDERDAG 6 MAART - Zoals verwacht vandaag wenig bijzonderheden.
    We waren allebei weer mooi op tijd wakker en zijn van plan de hele dag binnenshuis te blijven, al is dat betrekkelijk, want we spenderen 90 % van de tijd dat we thuis zijn onder de lanai.
    Zo ook vandaag, met af en toe een verplaatsing naar het zwembad en/of de jacuzzi :-D.

    Het is tot ver na de middag schitterend weer, dan valt er een buitje en vervolgens is de naamgever van de staat weer volop aanwezig en kunnen de ligbedden weer onder het afdak weg .
    Marion maakt daar goed gebruik van en zelf ben ik vastgeplakt achter de laptop en de telefoon. Een paar keer heen en weer bellen met New York omdat de telefoon die ik besteld had en overnight geleverd zou worden toch wat moelijker uit de Cellhut(.com) gaat komen dan verwacht :evil:.

    Weer hetzelfde verhaal over creditcard billing adres en afleveradres, hoewel ze mij gisteren verzekerden dat dat geen probleem zou zijn.
    Het vreemde is dat ze wel wereldwijd leveren, en hem dus zo naar Nederland zouden sturen, maar de verzendkosten zijn dan zo exorbitant hoog (UPS Express + div. belastingen) dat ik dat er niet voor over heb.
    Het is dan wel een speciaal model die in Europa niet leverbaar is en wordt, maar dat word me te gek. Betalen met Paypal mag ook, maar stuit op hetzelfde probleem. En dat terwijl we toch al tientallen dingen op deze manier besteld hebben.
    Ooit zelfs een stuk of wat kampeerspullen via Wal*Mart online, die we op een camping hebben laten bezorgen waar we zelf pas een hele tijd later zouden bivakeren. Zonder enig probleem.

    Maar nu zijn er dus problemen genoeg en ik besluit de hele zaak maar af te kappen en nog even verder te zoeken naar de begeerde telefoon. Blijkt dat er op E-bay iemand zit die er een beperkt aantal in de US veroverd heeft en levert vanuit......... Duitsland. Gekauft, bezahlt met Paypal en hij is al onderweg naar Zwolle\\/. We komen waarschijnlijk tegelijkertijd aan en hij was nauwelijks een paar euro duurder dan hier, plus dat er 36 maanden fabrieksgarantie op zit.

    Ook met de autoparts gaat het niet goed. Fedex leverde vanochtend een pakketje af met één van de bestelde delen. Nog 3 te gaan, maar op de factuur stond dat dat wel 2 weken kon duren, en hoe graag we ook willen blijven, dat gaat niet gebeuren.
    Dus maar weer in de telefoon geklommen voor een gesprekje met Paris,Tennesee. Die zijn dat stante pede gaan uitzoeken en daaruit bleek dat er nog twee pakketjes in aantocht waren, en naar nummer 4 zouden ze nog op zoek gaan. Daar wordt ik morgen over gebeld. Goede service, maar het strookt niet helemaal met de "2nd day delivery".

    Ik ben nu op het punt aangekomen dat ik er totaal geen vertouwen meer in heb dat de Harley klok, die ik morgenvroeg op zou kunnen halen, uit Chicago aangekomen is. Maar daar hangt er zowiezo nog eentje van in Daytona, dus of dat gaat goed, of die is inmiddels verkocht, we zien wel.
    En zo is er maar zo een halve dag op stap, maar de regelmatige plons en het fijne zonnetje maken dit erg verdraagzaam, en mijzelf ook.

    De bedoeling was om vandaag onze villa niet te verlaten, maar bittere noodzaak verhinderen deze plannen. De koffie is bijna op, evenals de suiker en de koffiemelk. En daar kunnen we, en mijn vrouw in het bijzonder, absoluut niet zonder.
    Aangezien de regelmatig aanhoudende regenbuien onze barbecueplannen ook een beetje in de war schoppen, besluiten we van de nood een deugd te maken en bestellen we take-out.
    Maar dan wel bij Fridays, onze favoriet. Even een belletje, dan naar de Winn-Dixie op Formosa Garden (de super om de hoek) en 200 meter doorrijden waar het voedsel 2 minuten later klaar is. Ideaal.
    En de kwaliteit doet zeker niet onder voor als je het daar zou consumeren. Voor een hele 40 dollar (ex tip) zitten we in ons eigen stekkie met een Nieuwe Revu in de hand en de TV (zoals bijna de hele dag) aan te smullen van ieders een voor- en hoofdgerecht.

    Vanavond nog wat TV,en misschien nog in de jacuzzi, en dan is ook deze dag weer verstreken. Morgen staan Downtown Disney (en speciaal Virgin), de Atlanta Braves (mits het droog blijft) en Old Town op het programma, en natuurlijk, ijs en weder dienende, de gemiste barbecue. U hoort het nog.
    Been There, Done That, Will Probably Do It Again.......Many Times...... Reisverslagen:DILLIGAF

    AAA Member (All America Addicted) Mission Completed ! All 50 States Visited

  2. Top | #12
    Moderator Ta2 Gerrit's Avatar
    Ingeschreven
    Sep 2004
    Locatie
    Zwolle
    Berichten
    5.257

    Standaard Re: Reisverslag Ta2 Gerrit - Bike Week 2008 28/02 t/m 10/3

    VRIJDAG 7 MAART - Tornado Watch !! is zo'n beetje wat de hele dag het nieuws beheerst. In Noord Florida hebben ze al toegeslagen en zijn er twee levens te betreuren. Daarna was Volusia County (Daytona e.o.) aan de beurt en aankomende nacht zitten wij er volgens één van de vele lokale KNMI's midden in. We gaan het zien, want tijdens het typen van dit stukje (in de stromende regen, maar onder het afdak in korte broek en hemdje) wordt dat al 2 keer bijgesteld.



    En de dag begon zo goed. Eerst een beetje grijzig, maar dat breekt al snel open en kan de zon zijn werk gaan doen. Dus halen we de iso-dekens maar van pool en jacuzzi om deze maar weer eens te gaan gebruiken.
    Ik heb zo langzamerhand een open verbinding met Paris Tn., maar uiteindelijk komt toch het verlossende telefoontje; de factory-direct leveranciers hebben toegezegd dat de laatste autospulletjes Zaterdag hier zullen zijn, een pak van ons hart.

    Doordat dat laatste belletje nog al op zich liet wachten, besluiten we de practice-game van de Braves vs. de Tigers maar te laten voor wat het is. Die bewaren we wel voor volgend jaar en we maken ons moeizaam (het is 30+ graden) op voor een bezoek aan de Florida Mall.
    We starten bij Sears, en dat is gelijk een schot in de roos. Deze (ook weer) geweldige winkel (waarom hebben we die in Nederland toch niet) voorziet ons van HET tentje. We lopen eigenlijk achteloos richting afdeling Sporting Goods (zit dicht bij de afdeling Tools ) en vinden daar het perfecte trekkerstentje, ook nog van een gerenomeerd merk; Swissgear by Victorinox (U weet wel, van de zakmessen). Hoogte, breedte, lengte, pakketgrootte en gewicht, alles klopt. Tot en met de eenvoud van opzetten aan toe.
    Alleen staat er geen prijs op, dus dat wordt afwachten. Een uiterst vriendelijke medewerker,die toevallig vorig jaar een maand ! op vakantie in Amsterdam is geweest, verteld ons glimlachend dat het een clearance-sale (het is echt de laatste) is en het "gonna set us back" wel $28,84 incl. tax \\/\\/\\/. Voorwaar een echt koopje.

    Amerikaanse tenten zijn zowiezo veel beter, mooier en goedkoper dan Europese equivalenten, maar deze (zo'n beeje de tiende die we de oceaan over slepen) slaat dus echt alles. We zijn happy campers.
    De volgende stop is JC Penneys, geheel en al op verzoek van Marion. De aankopen beperken zich tot één shirt, de verlangde zomerjurkjes zijn allemaal van model Amish op Zondag.
    De jurkjes worden wel gevonden bij GAP, dus ook deze missie is weer geslaagd.

    De vraag naar Tetris voor de DS wordt, ook hier, voor de zoveelste keer deze week negatief beantwoord en de CD van Stoney Curtis is ook onvindbaar. Dus morgen "verplicht" maar even naar Virgin, Downtown Disney.
    Via SOBT en $1,50 voor de 417 reizen we af naar Old Town waar, het kan niet op, bij Orlando Harley Davidson de fel begeerde klok klaar ligt.


    Kan het nog mooier ? Ik weet het niet. Wel vinden we nog wat moois in Old Town zelf. Een paar leuke T-shirts voor een goede vriend die volgende week jarig is. Another Mission Accomplished.
    Hierna doen we onze laatste aankopen voor deze vakantie bij Publix en gaan naar huis om de barbecue aan te steken. Het is n nog droog. Net als de kolen beginnen te gloeien, treken ook de hemelsluizen open en doen we het dekseltje dicht, beugeltje erover en pakken we het hele ding op om onder onze lanai weer te openen en te vullen.



    Zelf zijn we ook, als altijd bij een BBQ, ook weer snel gevuld en dus kan de aloude laptop weer van stal. Tussen de bliksemflitsen door kijken we het nieuws, de e-mail, andere "belangrijke" dingen en is schrijver dezes weer druk bezig met dit te schrijven.
    We wachten met sma(r)(ch)t op een e-mail uit Engeland over een huis op Lindfields, dat we voor volgend jaar willen huren.
    Het liefst hadden we dit huis op Indian Creek weer gehuurd, maar tot onze grote verbazing zagen we vanmorgen per toeval op de availability calendar dat het volgend jaar al twee bezette periodes had, precies op de datums die wij ook wilden.

    Daarop stuurden we een mailtje naar Lewsey, de eigenaresse, met de vraag of ze het voor hun vakanties geblokt had, en of ze dan bereid was te willen schuiven. Dat was ze zeker bereid, maar het huis was aan derden verhuurd, dus daar kon zij, hoewel het haar speet, niks meer aan doen.
    Gelukkig zijn we a.s. Oktober nog wel weer hier, want het huis heeft echt alles wat we verlangen (Ligging, Wifi, Pool en Jacuzzi, en de Lanai, de Game Room is bonus), en dat vindt je niet zo maar, althans voor een redelijke prijs.

    Dan moet je dus op zoek naar wat anders, wat dezelfde faciliteiten en ligging (niet te ver van de I4) biedt, en daar ben je even druk mee.
    Uiteindelijk hebben we er een stuk of zeven gevonden, waarvan er drie bovenuit staken. En één van die drie (twee op Lindfields, één op Country Creek Estates), op Lindfields hebben we aangeschreven voor een prijsopgave voor twee periodes. Daar wachten we nu dus op.

    Al met al weer een bewogen, edoch zeer vruchtbare dag, die hopenlijk gevolgd wordt door een tornadoloze nacht, zodat we morgen gezond weer op kunnen (Vrij naar: Sonja Barend, die ken je toch wel, Ton )
    Been There, Done That, Will Probably Do It Again.......Many Times...... Reisverslagen:DILLIGAF

    AAA Member (All America Addicted) Mission Completed ! All 50 States Visited

  3. Top | #13
    Moderator Ta2 Gerrit's Avatar
    Ingeschreven
    Sep 2004
    Locatie
    Zwolle
    Berichten
    5.257

    Standaard Re: Reisverslag Ta2 Gerrit - Bike Week 2008 28/02 t/m 10/3

    ZATERDAG 8 MAART – We hebben zowaar uitgeslapen, maar zijn het nog lang niet. Het is voor mijn gevoel al half in de dag dat ik ontwaak. Er staat een schandelijke half negen op de klok……
    We hebben de orkaan doorstaan, en ook werkelijk totaal niet vernomen op wat slagregens na.
    Het is allen wel errug koud, zo rond de 40 Amerikaanse graden, zeg maar 5+ op onze schaal van onze Celsius.
    Maar wel een strak blauwe lucht, dus gaan de dekens van het bad en de jacuzzikachel op standje hoog.

    Omdat we helaas morgen weer terug naar huis moeten, wordt vandaag de inpakdag. En dat vergt zoals altijd weer enige organisatie. We hebben onszelf de hele week al voorgehouden dat we eigenlijk lang niet zo veel gekocht hebben als andere keren, maar dat is (weer) bezijden de waarheid.
    Waren we aangekomen met Marion’s (al weer) nieuwe halflege koffer (tijdens de laatste twee reizen zijn er evenzoveel van haar koffers bij de bagageafhandeling gesneuveld) en mijn onverwoestbare, 3/4 volle (voornamelijk gevuld met een extra weekendtas) sleurtas, het bleek nauwelijks genoeg.
    De tassen en koffer werden goed gevuld en noodzakelijk voorzien van spanbanden en tie-wraps, en als handbagage hadden we nog twee tassen (een grote SeeBuyFly en een iets grotere van HD Orlando) met de breekbare spullen.

    En dan nog de tent. Hoewel geen groot pakket, kon hij absoluut nergens meer bij in, dus word tot extra koffer vermaakt. Daarvoor moet ik nog wel even naar de Wal*Mart voor een laatste dagelijks bezoek. Ik kies voor die aan de 192 East, ten eerste omdat ik (ondanks dat ze allemaal een redelijk identieke inrichting hebben) daar het meest bekend ben, en ten tweede omdat als ik daar niet slaag, de Home Depot vrij dicht bij is.
    Ik slaag volledig bij de buurtsuper, en kom weer naar buiten met een spanband voor de extra weekendtas, een label daarvoor (die samen met de Transavialabels duidelijk moeten maken van wie die tassen zijn) en een bos touw, en uiteraard ducttape. Thuisgekomen vlecht ik van het touw een stevig handvat, knoop dat om het tentpakket en schuif het geheel in de doos, waar ik het "handvat" door een uitsnede weer naar buiten trek.
    Rondom aftapen met ducttape en we hebben een stevige extra koffer.

    In de tijd dat ik weg was heeft de Fedex twee van de drie pakketten afgeleverd waar we op zaten te wachten, en moet er dus nog één komen. Een blik op de site van Fedex geeft aan dat dat vandaag in ieder geval niet meer zal gebeuren en een paar telefoontjes bewijzen dat zelfs in de 24/7 economie van de US sommige bedrijven toch echt weekend hebben. Daar ben je dus mooi lekker mee.
    Nu raken we niet zo snel in paniek, dus besluiten we een mailtje te sturen naar Lewsey, de vriendelijk Ierse eigenaresse van de villa waar we verblijven, met de vraag of zij (dan wel de beheerder van haar villa) het pakket zou willen opslaan tot Oktober, zodat we het dan, als we er weer zijn, kunnen meenemen.
    Het antwoord kwam bijna per omgaande, met de suggestie dat ze het ook wel wilde laten nasturen. Dat is nog eens service, en we overleggen nog wel, als het binnen is, wat we precies gaan doen.

    Verder doen we deze dag niet veel. Het blijft, ondanks de relatieve kou, schitterend mooi weer, dus duiken we af en aan één van onze twee waterbakken in. En voor de broodnodige voeding doen we weer wat nieuws voor deze week; order-in. Nu hebben we alles, behalve zelf koken, een keer gedaan wat er mogelijk was; uit eten, take-out,
    Barbecuen (toch een vorm van zelf koken..) en nu dus order-in.
    De keuze valt op Passage to India, een restaurant waar we al vaker eat-in hebben gegeten. Het uitstekende voedsel arriveert bijna op de seconde na de beloofde 45 minuten en wordt met smaak genuttigd.
    De rest van de avond hangen we thuis voor de buis, met een sapje en hapje, eenvoudigweg omdat het voor het eerst deze vakantie te koud is om buiten te zitten.

    We zetten al wel vast de klok een uur vooruit, want komende nacht zal "daylight saving time", een veel betere benaming van de bij ons bekende zomertijd, in werking treden, en morgen moeten we op tijd weg.



    ZONDAG 9 MAART – We waren al niet al te vroeg naar bed gegaan, dan heb je wat meer slaaplust in het vliegtuig, maar door mijn gehoest en geproest in combi met de (gelukkig steeds minder wordende) kaakpijn is de nachtrust beperkt gebleven tot een paar schamele uurtjes.
    Die moeten we tijdens de vluchten maar weer inhalen. De wekker loopt om half zeven af, en na bad- en ontbijtrituelen reizen we tegen negen uur af, via de417 toll uiteraard, richting MCO. Diezelfde 417 waar we afgelopen week tot twee keer toe getuige van waren dat mensen met veel pijn en moeite een opgerold dollarbiljet in de 2 quarters vangbak probeerden te proppen. Gekke toeristen…….

    Bij de Departures B, waar Delta zetelt, drop ik Marion met de bagage, een in mijn ogen volkomen logische actie, maar ik zie nog hordes mensen in de parkeergarage bij Alamo e.a., met de hele familie al hun bagage uitladen en dan met de hele stoet moeizaam twee verdiepingen hoger geraken. Dan is onze methode toch een stuk beter.
    Maar goed, vrouw gedropt, rondje om de kerk, auto afgegeven, balance 0 en dan naar de incheck.
    Daar staat bij International & Domestic check-ins een rij, zo lang als wij nog nooit gezien hebben. Het wordt ieder jaar wel drukker, maar deze slaat alles, en het eind van de rij reikt buiten de slingerpaadjes tot halverwege het gebouw van de terminal. En als je dan bedenkt dat Delta aan het eind van dit grote gebouw zit.
    Maar er zijn tegenwoordig ook self check-in kiosks voor internationale vluchten, en daar staat maar twee man, dus je kunt wel nagaan waar wij aanschuiven. Even de Delta passen en de paspoorten erdoor, aantal bagagelabels aangeven, koffers wegen en U kunt weer gaan. Er is assistentie, dus als iets niet lukt (zoals bij ons bijv. het verschil tussen Marion’s Deltapas, met meisjes en familienaam, en paspoort, leest alleen meisjenaam), krijg je volop hulp en win je zo zeker 1 tot 1 1/2 uur.

    En of je nu zelf incheckt of dit na 1 ½ uur laat doen, je koffers moet je nog steeds zelf naar de scan brengen. Ook daar is het dan uiteraard druk, maar we vonden er nog één (dankzij een vriendelijke Delta medewerker) waar weinig te doen was. Wegens de altijd aanwezige "vreemde" ijzerwaren in onze bagage blijven we altijd even kijken of en hoe door de scan gaan, en komen er zo achter dat alles goed is, maar dat de tent met de odd-size bagage verdwijnt. Dat wordt op Schiphol dus even naar de aparte balie.
    Afgelopen Oktober werd er wel een tas uitgepikt, wegens vreemd uitziende Jack Daniels barbecuesaus.
    Onze DL 72 heeft 40 minuten vertraging, dus we genieten nog even van de zon en een Capuchino en Cafe Mocha van Starbucks.

    Daarna schuiven we aan in de megarij voor securtity. Die vult zo’n beetje de hele grote centrale hal, de binnenplaats van het Hyatt Regency, en loopt nog een stukje door de overstaande gangen in. Maar ondanks dat zijn we er na een half uurtje door, zodat we de trein naar gate 77 kunnen nemen. Aangekomen op de concourse doen we nog een lunch bij Outback’s en verdwijnen dan met de 737 naar New York’s John F. Kennedy.
    Daar hebben we nog een 1 ½ stuk te slaan, en dat doen we met een buitenbezoek (hier 0 man voor de security) en een laatste visite aan Starbucks voor een laatste Mocha Frappachino.
    En dan, om 4.45 uur zou onze DL80 767 300ER de lucht in moeten gaan. "Zou moeten gaan", dat klinkt slecht.

    Het eerste gedeelte verliep prima, boarden, handbagage zien kwijt te raken deurtje dicht en dan de lucht in.
    Dat laatste zou nog een uurtje of 1 ½ duren. Samen met een stuk of 30 andere vliegtuigen (het kunnen er nog wel meer geweest zijn) kregen we een uitgebreide sightseeing toer van dit wereldberoemde vliegveld, en ik kan je zeggen dat dit na een derde rondje sterk gaat vervelen, ondanks het onderhoudende commentaar van de captain. Midden op het vliegveld stond een toestel van LOT, de Poolse KLM, met eromheen een stoet aan lokale politieauto’s met toeters en bellen op volle sterkte. Die dan gelardeerd met een flink aantal zwarte Tahoe’s zoals bij CSI Las Vegas, ook volledig in de feestverlichting. Daartussen zwierven nog wat limo’s en CIA mobielen, plus wat pantserwagens, ambulances, brandweerwagens, en een mobiele vliegtuigtrap.




    Nu hadden we al vreemde dingen gezien afgelopen de week; een avondvullend optreden, mèt ondertitels, van André Rieu opgenomen in onze eigen Efteling en een reclamespot met GTST babe Robine van de Meer, beiden op de Amerikaanse TV, maar dit sloeg alles.
    Achteraf, via Google, bleek dat het toestel de Poolse premier bevatte, die waarschijnlijk zijn eigen bagage niet ingepakt had, maar dit niet bij de Warschau airport security aangegeven had. Daadoor werd het vliegtuig even apart gesteld om dit uit te zoeken. En daardoor kregen wij de rondrit.




    Maar na de verplichte rijtoer moesten we uiteindelijk toch verdwijnen om met slapen en opstaan toch op de geplande tijd, 5.35 uur, te landen, redelijk vlak bij Schiphol, op de Polderbaan.
    Hoe ze dat toch doen heb ik mij al vaker over verbaasd, later vertrekken en toch op tijd aankomen, vreemd.
    Maar op Schiphol aangekomen loopt alles op rolletjes. De bagage is supersnel op de band, de tent ligt als verwacht apart, de douane is net zo geïnteresseerd als de gemiddelde winkelbediende in Nederland en de eerste van der Valk bus komt net aanrijden als wij buiten zijn
    En zo kan het gebeuren dat we weer een nieuw record vestigen. Om exact één minuut voor acht rijden we de poort van ons mini-landgoed binnen en 10 minuten later zitten we aan ons eerste bakkie DE.

    Met nog een lange dag voor ons halen we de veestapel op, doen we boodschappen, pakken we de boel uit en metamorfoos ik de aangekochte Harley lamp, dankzij Het Onderdelenhuis naar 220V. Ook brengen we een bezoek aan Eyewish Groeneveld om een nieuwe bril voor Marion aan te schaffen. Die is op de terugvlucht tijdens het schoonmaken spontaan gesneuveld en moet dus vervangen worden. Hier moet dat gewoon in Euro’s, en dat merk je dan ook wel weer.
    Maar al met al was het weer een geslaagde vakantie, en nu is het weer wachten op de volgende. Nu duurt dat gelukkig maar een week of 9. 4 Mei gaat de reis richting Houston, waar we via via omhoog zullen kruipen om, via Washington te zien of we het Schiphol > Zwolle record weer kunnen verbeteren. U hoort het nog.
    Been There, Done That, Will Probably Do It Again.......Many Times...... Reisverslagen:DILLIGAF

    AAA Member (All America Addicted) Mission Completed ! All 50 States Visited



Forum Rechten

  • Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
  • Je mag geen reacties plaatsen
  • Je mag geen bijlagen toevoegen
  • Je mag jouw berichten niet wijzigen
  •