Daar komt ie dan, het verslag uit de Sunshine State. Het heeft wat geduurd, maar geen internet en daarna ruzie met een router waren hiervan de oorzaak.
DONDERDAG 28 FEBRUARI – Geheel volgens traditie pakken we een paar uur voor vertrek de koffers, nadat er tijdens de voorbereiding al, geheel tegen de traditie in van alles mis is gegaan.
Gisteravond wilden we nog even wat extra nummers op mijn Ipod zetten, maar daar dacht de verschrikkelijk gebruiksvriendelijke software van meneer Apple heel anders over. We hebben sinds kort een nieuwe PC in huis (een prachtige zwarte barebone Shuttle) en daar had mijn pod nog geen kennis mee gemaakt en dat liet Itunes ons gelijk weten door de hele muziekbibliotheek er af te gooien en het speeltje gelijk niet meer te herkennen en er dus niks meer mee te kunnen. Daar gingen mijn heavy metal slaapliedjes………
Nu zit Marion daar niet zo mee, dus die is vanochtend nog naar de appelboer geweest om het ding compleet opnieuw te laten inrichten en gelukkig staat alle muziek op een externe harde schijf die via de laptop gevoerd werd aan de pod. Hoef ik gelukkig geen nieuwe te kopen en kan ik gerust slapen in de plane :grin: .
Dus togen we een uur na het inpakken naar de van der Valkjes aan de A4, waar we vriendelijk ontvangen werden en ons meegedeeld werd dat we mooi vroeg geboekt hadden omdat er tegenwoordig ter plaatse 6% extra betaald moet worden als je een kamer via een internetsite (hotels.nl bijv. zoals wij) boekt. Nieuwe regels, net als dat je nu betaalt voor het parkeren. Ook zo’n éénzijdige beslissing, die nu niet meer opvalt, want het parkeergeld is gewoon in de kamerprijs verwerkt. Het parkeren is nog steeds gratis, maar de kamer 30 tot 40 % duurder.
En een bekertje automatenkoffie doet er €1,25 ! Doe je dit in een kopje, dan komt er 75 cent bij. Volgens mij zijn ze geld nodig in Nuland.
Maar je kunt er redelijk fijn slapen, als je van warmte houdt (25 graden op de kamer, met een niet werkende thermostaat), en het belangrijkste; je kan er je auto gratis parkeren tijdens je vakantie.
Plus dat je al een beetje vakantiegevoel aan het kweken bent, en dat is ook lekker.
VRIJDAG 29 FEBRUARI – The Lord giveth and the Lord taketh away. De gift is natuurlijk de extra dag in dit schrikkeljaar, en de twee koppen koffie de Marion vanochtend in het restaurant ging halen en waar niemand was om haar 4 eurootjes afhandig te maken. Waarschijnlijk is kwart voor zes te vroeg voor een rip-deal.
Maar vandaag heeft taketh away de overhand. En dan doel ik niet op de twee koppen koffie die ik om tien over zes ophaalde en wèl moest betalen, maar wel op het feit dat we op Schiphol direct zagen dat onze vlucht 50 minuten vertraging had, en we dus op zeker de aansluitende zouden missen.
Ook de beloofde Boeing 767 400ER was honderd punten gedaald en door deze diskwalificatie zijn persoonlijke videoschermpjes verloren. Toch fijn dat de Ipod het weer deed, maar een minpuntje was het wel.
We werden omgeboekt naar een vlucht die bijna 3 uur later van Atlanta naar Orlando zou gaan, dus dat was geen ramp, ware het niet dat onze bagage een paar vluchten eerder meegereisd was en we dus bij een totaal verkeerde band stonden te wachten op iets wat luttele meters verderop eenzaam stond te zijn.
Doordat we om half acht landden i.p.v. 5 uur hadden we de pech vlak achter een Lufthansa luchtschip neer te dalen, met een paar honderd Deutsche Leute die natuurlijk allemaal een auto via FTI gehuurd hadden. Wij hadden de auto via usareisen.de (de Equinox…..:-\") dat weer loopt via…….FTI.
Dus er stond een rij bij Alamo die tot enkele tientallen meters buiten de bekende slingerpaadjes reikte.
Dat kon dus nog wel even duren.
Maar het was niet allemaal kommer en kwel. Allereerst moesten we op Schiphol nog een aantal uren stukslaan en dan bij voorkeur voor de douane, want het "kijk ons eens" vervroegde rookverbod van de luchthaven houdt, behalve de tientallen medeparia´s, ook ons zo lang mogelijk bij de ondernemers in de taxfree zone weg.
Eerst eens een lekker ontbijt bij Grand Plaza, en dan zien we wel verder. We moeten nog wat geld kleuren en zeker even een bezoek brengen aan de nieuwe Starbucks. Daar blijken ze zelfs een terras te hebben en genieten we in een winterzonnetje van onze drankjes, een rokertje en een oefening van de Marechaussee die zich op de aanpalende parkeerplaats afspeelt.
Een aanrader voor al onze (en ongetwijfeld vele andere gewoonterokers) toekomstige reizen. Met een Frappachino en een peukie op het terras bij Starbucks. Het lijkt Florida wel !
Eenzelfde ervaring hebben we, na een lange edoch met veel slaap verkorte vlucht, op Atlanta Hartsfield airport. Daar zijn, in tegenstelling tot thuis, weer rokerslounges geopend (zoals op steeds meer US airports gebeurt) en de Budweiser Bar op concourse A is een hele gezellige. De Amerikanen willen ook graag klandizie van de 30 % rokers van de bevolking en getuige de drukte in de bar lukt ze dat aardig. Voor ons weer een reden om met Delta op Atlanta te blijven vliegen, of met United op Washington. Een tip voor rokers dus.
Uiteindelijk moesten we Atlanta verlaten om in Orlando dus in de schlange von der mannschaft te belanden, maar uiteindelijk waren we onze Oosterburen wel een beetje dankbaar.
Dat er geen Chevrolet Equinox zou staan is op dit forum geen nieuws, en hadden we min of meer wel verwacht, maar door de duitse invasie was er zelfs geen similar te bekennen. Alle midsize SUV´s waren op !
Dus gebeurde het totaal onverwachte; bij melding aan een jongedame van Alamo was de respons: "Dan pak je toch wat anders" We hadden een UPGRADE !!
Nu was de keuze bij de gewone SUV´s ook al aardig uitgedund, maar toch. Tussen de paar Trailblazers (witte, dus toch (niet echt mijn keuze) , waar de Duitsers op af sprintten stond nog een fraaie Toyota Highlander Special Edition, met alle opties, zoals 4WD, gespoilerd en een mooi elektriek zonnedak.
Die werd de onze en bracht ons via de 417 North naar de Holliday Inn Express in Sandford, waar we ons na de check-in weer eens verbazen over het verschil tussen ons laatste hotel en dit doorsnee Amerikaanse hotel.
Hier zijn de kamers groter, de voorzieningen (shampoo e.d , magnetron, koelkast, koffiezetter etc.) beter, internet en ontbijt inclusief en dat voor een half van der Valkprijsje.
Toch blij dat we dat al geregeld hadden in tegenstelling tot een aantal Nederlandse medereizigers, die na aankomst op MCO werkelijk alles nog moesten regelen. Auto, hotel, niets was voor elkaar. En da na een reisje van meer dan 22 uur. Ook daar blijf ik me iedere keer weer over verbazen.
Na installatie gaan we voor de eerste van vele keren naar de Wal*Mart om de eerste inkopen te doen, en behalve een biertje en een snackje valt er ook gelijk een roodzwarte Nintendo Dslite in ons mandje. Dan hebben we die maar vast.
Na de microwave snack en één MGD-tje is de pijp (na 24 uur) zo goed als leeg en duiken we in de King Size om zo goed als zeker ‘s morgens zoals gewoonlijk weer op tijd wakker te worden. Het werd alleen nog wat vroeger als gepland, want de wekker liep netjes om 4 uur in de nacht af, waarschijnlijk te danken aan de vorige bewoner Nu is dat zelfs voor ons te vroeg, dus draaien we ons, na de stekker er uit gerukt te hebben, grommend om, om 3 uur later "normaal" wakker te worden.
ZATERDAG 1 MAART zal ik morgen (straks) verslag van doen, evenals de dag van morgen, want het is al weer laat genoeg, en vandaag was het een drukke dag, maar dat horen jullie morgen.
Snappen jullie het nog :wink: ?