[Reisverslag] Esther-disney: Honeymoon Florida 2008

[esther-disney]

21 januari
Vandaag gaan we naar Tampa, en hebben we een tip gekregen van een meisje bij Sunking Gardens dat we naar MOSI moesten gaan. We gaan op weg en rijden in een heerlijk zonnetje naar Tampa wat totaal niet ver weg ligt van St. Petersburg. We willen vandaag lekker buiten de deur ontbijten dus zoeken naar een Sizzler of Panderosa, daar hebben we zoveel verhalen over gehoord, nu zijn we wel nieuwschierig. Maar als we in Tampa aankomen zie ik ineens een bord met Perkins daarop! Ha, daar heb ik ook van gehoord, laten we dat doen!\\/
We worden hartelijk ontvangen en krijgen een kaart waar zoveel keuze op staat dat je je verbaasd over dat dit alleen over het ontbijt gaat. Wat een lekkere dingen staan erop zeg, ik kies voor de flensjes en Serge voor de Belgische wafel. Ondertussen lachen we om wat de mensen om ons heen bestellen, de grootste maaltijden die je niet eens op zou kunnen als diner. En alles wordt geserveerd met grote frisdranken!
Wij kiezen voor een lekker kopje thee, en wat is er nou lekkerder dan een kopje thee op de vroege ochtend? 2 kopjes thee!! =P~Want we krijgen een kannetje geserveerd en kunnen dus even vooruit. Ik krijg 5 flensjes en kan het dus ook zeker niet helemaal op! Op Serge zijn wafel lijkt slagroom te zitten maar na een raar gezicht blijkt het toch zoute boter te zijn, dat schrapen we er maar vanaf. Tussendoor wordt er gevraagd of we er nog een muffin bij willen. Nou, doe maar. Maar dan om mee te nemen, hahaha.:-D Rollend :-Dgaan we naar de auto en zien dat het MOSI al aan de overkant zit, een Recyclesaurus (dinosaurus met allemaal blikjes en buizen) schittert voor de ingang. We kopen een kaartje en kunnen ook kiezen voor een film die we in 360 graden kunnen zien ( a la Omniversum). Deze zit bij het kaartje in, we kiezen voor de Mummies omdat die over 2,5 uur begint. Dan zullen we ook wel aardig wat hebben gezien van het gebouw. Het gebouw is 4 verdiepingen hoog, al is er op de eerste weinig te zien. Behalve als je een duurder kaartje koopt zit er iets bij over Piraten. De eerste etage gaat vooral over natuurrampen, dus orkanen, vulkanen en brand. Je kon bijvoorbeeld in een buis staan en daar kwam dan een hele hoge windsnelheid in zodat je midden in een orkaan kon staan. Ook hebben we in een ruimte gezeten die een brand in een bos liet zien. Aan het eind kwam er ook rook uit de grond en had je het gevoel dat je er midden in zat. Bij bliksem kon je met je hand een bol aanraken en de bliksem “voelen”, je voelde niks maar het geluid was wel erg gaaf en spannend.:-o
Ook was er een nieuwsstation waar je het nieuws kon presenteren maar ook al het werk achter de schermen moest doen. Er stonden een heleboel computers naast elkaar en je moest van computer naar computer werken om alles aan te klikken om een nieuwspresentatie te maken. Dus eerst het nieuws binnenhalen en kiezen waar je het over wil hebben. Dan de locatie kiezen en wat voor soort nieuws het moest zijn. Doordat er een man bij stond die er behoorlijk in mee ging en continue dingen riep van: Hurry, go on to the next level! en: What do you choose? Come on! Choose!”, voelde het heel echt aan alsof we aan een tijd gebonden waren en dat er een tijdsdruk was.
Na alle schermen gehad te hebben kon Serge plaats nemen voor het nieuwsscherm en ging hij het voorbereidende verhaaltje doen voordat het weerbericht kon plaatsvinden. Op een ander scherm zag je hoe het eruit zag, en dat was echt gek om te zien! Hoeveel je al niet kan doen met een mooi scherm. :-D Daarna liepen we naar de 3e verdieping en dat ging over het menselijk lichaam en zag je hoe het lichaam bewoog. Ook kon je zien hoe moeilijk het was om je voort te bewegen in een rolstoel als je een lastig traject hebt met heuvels en bochten. Er was ook een xylofoon en een bordje erboven met letters. Op het muziekinstrument stonden die letters ook, maar nu moest je dus en snel aflezen van het bordje en dan de goede toets indrukken. Alleen dan kreeg je een mooi melodietje. Ook ging het over zwaartekracht en over botbreuken. Via allerlei programmatjes kon je de botbreuk genezen. Bij allerlei interacties stonden kleine bordjes met tekst die extra informatie gaven. Zo was het een leuke manier om wat te leren.
Op de 3e verdieping ging ook een heel stuk over de ruimte, maar aangezien we daar niet zoveel in geïnteresseerd zijn [-(hebben we daar niet veel tijd ingestoken. Wel waren er leuke testjes om te zien hoe vliegtuigen werken en wat er met alle planeten gebeurd. Op de 4e verdieping was onze voorstelling over de Mummies, dit duurde zo’n 40 minuten en je zag meteen dat alle mensen zich hadden beladen met popcorn, chips en andere snacks. De film was prachtig gemaakt en je kreeg een goede indruk over Egypte maar ook zat er een mooi verhaal in. Voor kinderen was het waarschijnlijk iets minder interessant.
Daarna hebben we het laatste stukje op de 3e etage bekeken en zijn we weer naar de auto gelopen. Op de planning stond Ybor City maar het was zo lekker weer ineens, zo’n 27 graden, dat we ervoor kozen om lekker naar het hotel te gaan, aangezien dit onze laatste dag was bij het strand.:sun:
Daar aangekomen trokken we de zwemkleding aan en was er plek genoeg om lekker op een strandstoel te liggen zonnen en nog even te lezen. Het water was helaas echt te koud. Daar hebben we toch 2uur gezeten en toen begon het iets te waaien dus zijn we naar de kamer gegaan en daar op de stoelen gezeten die voor onze kamer stonden. Wat een leven zeg!!
Als avondeten wilden we niet teveel dus reden we weer langs de Subway en bestelden ons favoriete broodje. Toen we aan kwamen lopen stonden er welgeteld 3 mensen voor ons, en meteen kregen we al te horen: sorry guys”, I’l be right with you!” Agossie, moeten ze eens de rijen in de nederlandese supermarkten zien. Nog een paar keer herhaalde ze vond het kennelijk verschrikkelijk dat we zo lang moesten wachten. Toen we ons broodje wilden afrekenen zag ik er Cinnemon Rolls liggen (soort koffiebroodje), dus ik wees het aan dat ik dat er ook bij wilde. Toen zei ze ineens: “Yeah, that one is free, because you’ve waited too long! I am so sorry!”.=D> We moesten er wel om lachen, dit is helemaal niet lang wachten!! Hahahaha. De servicestandaards zijn hier heeeeeel anders, merken we wel. Ook hebben we nog even gepind. En het blijkt dat je in Amerika zelfs een Drive Thru hebt voor pinnen! Echt heel handig.
Toen we thuis kwamen hebben we lekker gegeten op onze kamer en trokken we daarna een warmere trui aan en hebben we een fantastische strandwandeling gemaakt van 1,5 uur. Wat een rust, dit maak je niet mee in Scheveningen!
Daarna nog even tv gekeken en toen lekker gaan slapen en de wekker gezet om 07:30 uur voor morgen als we naar Orlando gaan. Helaas geen foto's gemaakt bij deze dag, alleen maar veel gefilmd. En nu begint de Orlando fun!

[esther-disney]

22 januari
Een gekriebel in m’n buik verteld me dat we naar Disney gaan!!! Hier heb ik al zo lang op gewacht, maar aan de andere kant bedenken we ons dat de mooie rondreis, die nog veel leuker was dan we hadden verwacht, is afgelopen. Vanaf nu af aan zullen we op 1 plek blijven.
Met een beetje tegenzin checken we uit en kijken nog 1 x om naar onze kamer. We vertrekken om 08:15 uur en staan helaas na een tijdje in een behoorlijke file. Dat is voor het eerst, want we konden overal zo doorrijden. Omdat we nog niet hebben ontbeten en toevallig langs een Publix rijden halen we snel een flesje drinken en die heerlijke bagels nog een keer. Vooral de sapjes van “the naked truth” zijn erg goed, de tekst achterop trouwens ook ( the only drink with natural energy. To keep you on your feet, not on your face!). Ook wordt Serge aangesproken door een andere man, als hij een jus d’orange uit staat te kiezen met: “Hey man! How are you?” Serge zegt: “yeah fine, man, and you?” De man antwoord weer: “Yeah, I am fine too”.
Echt gesprek van de dag! We verbazen ons erover dat iedereen zo open tegen elkaar is. Als je in onze supermarkt zou vragen hoe het met iemand gaat, zal die persoon vast daarna de politie inseinen….
Na een tijdje rijden zien we de borden van Disney!! Echt ongelofelijk hoeveel afslagen je hebt hier. We kiezen vandaag voor de Hollywood Studios (voorheen MGM Studios). De ingang zien er gaaf uit, allemaal beelden van wat we vandaag allemaal te zien krijgen, zoals de kleine zeemeermin, de muppets en natuurlijk Fantasmic! We rijden door en kopen een parkeerticket waar Goofy op de voorkant staat. Ook parkeren we op Goofy 24. Dat is wel makkelijk te onthouden, want ik ben 24 jaar en Goofy is gewoon cool!
We zien een witte trolley die ons racend naar de ingang van het park rijd. In de bochten moet je je goed vasthouden anders glijd je zo weg. Ah, daar is de ingang, en ah daar zijn de rijen….
We sluiten bij een kort lijkende rij aan, en ik vraag me af of we wel goed staan want wij hebben onze tickets al uitgeprint. Op dat moment komt er net een castmember langs die ons verteld dat wij naar een andere, veel kortere, rij mogen! Voor ons ontstaat ineens een ruzie als een man onbewust naar een loket loopt terwijl er kennelijk nog een vrouw rechts van hem stond, die hij niet had gezien. De vrouw begint te gillen: Yeah, sure, go ahead! Dus de man, die al bezig is met de kaartjes printen, schrikt en pakt meteen al zijn spullen bij elkaar en bied zijn verontschuldigingen aan. Maar de vrouw is in alle staten en blijft schreeuwen: hoe kan je me nou niet zien! Je dringt gewoon voor! Etc. ect.
Wij vinden het nogal belachelijk hoe ze reageert en staan met die meneer er een beetje om te lachen: kom op! Je bent in Disney! Maar dan krijgen wij de wind van voren van haar moeder: wij moeten haar dochter niet uit staan lachen! Oke, we halen onze schouders op, sommige mensen zijn hoognodig toe aan vakantie kennelijk! Hahahaha.
Na dit vreemde voorval, kijken we goed om ons heen, en zien we dat we aan de beurt zijn. De aardige jongen achter de balie legt ons van alles uit en raad ons aan om de tweede Fantasmic show te nemen, die zal waarschijnlijk rustiger zijn. Dan krijgen we onze kaartjes, Serge neemt Mickey, en ik Tinkerbell, met de geweldige tekst: WDW: where the night is as bright as the day!
We lopen het park in om 11: 00 uur, veel later dan we hadden gewild, aangezien we hier maar 1 dag hebben, we zullen er dus aardig het tempo in moeten hebben. Eerst kijken we even rond en verbazen ons over het verschil met de Studios in Parijs, die zijn veel kaler dan hier. Dit heeft meer iets weg van de Main Street van Movieworld. Maar dan is het van Disney, dus alles is veel leuker, hahaha.
Nou, daar gaan we dan, op naar de Tower of Terror!


Er staat een rij van 50 minuten, dus we trekken een fast pass, voor over 2,5 uur.
We zien op het schema dat de Belle en het Beest show begint dus we zoeken het theater eerst. Als we daar aankomen horen we Belle al zingen maar er is nog genoeg plek en we hebben nog niet veel gemist. Het verhaal wordt prachtig uitgebeeld en komt bekend voor door de musical die we in Nederland hebben gezien.


We lopen maar gewoon wat rond en zien een prachtige dinosaurus in het water staan en er komt rook door zijn neus. Ook ligt er een boot in het water die ons erg doet denken aan de boot in Donald’s eerste filmpje.




Dan komen we langs ABC Networks, en die attractie doen we meteen. Het blijkt meer dan 8 minuten in het donker af te spelen en we zijn helemaal benieuwd wat het inhoud. Altijd een leuk gevoel als je een attractie gaat doen die je nog niet kent.
We nemen plaats en het blijkt dat we zullen gaan kijken met een Secret Agent, die nogal knullig is, die op een belangrijke missie is. Het cameraatje zit in zijn hand maar als hij iemand tegenkomt die hij niet vertrouwd stopt hij de camera in zijn mond. Tja, daar kan de camera niet echt goed tegen en hetgeen wat er op volgt is een zwart beeld maar wel de geluiden die er om hem heen gebeuren. Daarvoor hebben we allemaal een koptelefoon op die geluiden van rechts en van links doorgeven.
Hij probeert mensen te ondervragen zoals de kapper. De kapper begint vrolijk met zijn knipbeurt en ondertussen voelt het alsof wij geknipt worden omdat je de schaar en het scheerapparaat heel dichtbij hoort. Op een moment vindt hij dat het gesprek nergens naar toe gaat en begint hij de dreigen naar de kapper: “wait a minute, first I want some answers and otherwise I blow…..”
En dan horen we ineens het geluid van een haardroger! Hahaha.
Uiteindelijk lukt het hem de verdachte te pakken te krijgen in het circus en dendert er een olifant langs je heen. Pas dan zien we ineens weer beeld en is de missie geslaagd! Wat een leuke aparte attractie zeg! Het heeft ook wel iets spannends omdat je continue in het donker zit en totaal niet weet wat er op je af komt.
We zien op de kaart dat we niet ver van de Great Movie Ride staan en dus lopen we daar eerst naar toe. Als we in de rij staan worden er allemaal filmpjes getoond van oude films en ook kom je langs kledingstukken en beelden van Disney films zoals het paard van Mary Poppins en de kleding van de kids van Narnia.


Dan stappen we in een boot die ons meevoert naar allerlei filmfragmenten. Bij ons in de boot zit een jongeman die van alles verteld over de films. Ineens komen we aan op een stukje waar heel veel maffia op ons af komt, en wordt er op ons geschoten. De jongen die net nog bij ons in de boot zat wordt eruit gegooid en een vrouw, met een gaaf plat maffia accent, komt bij ons in de boot zitten en stuurt verder. Heel erg origineel!
Dan komen we langs een prachtige diamant en dat valt haar ook op: Wauw! Look at that!” Ze loopt er meteen naartoe en wil het pakken. Maar dan blijkt dat, wat wij voorhielden als een beeld, de jongeman is die allereerst onze boot bestuurde. Hij stapt weer op de boot en we laten de vrouw achter. We komen langs allerlei scènes van films al kennen wij het stukje met allemaal soort kaboutertjes helemaal niet. Wel zien we Mary Poppins, Indiana Jones, Singing in the Rain en nog veel meer. De rit duurt dan ook aardig lang en het gebouw is ook een juweeltje op zich. Ja, dit was echt een superleuke attractie met veel afwisseling!
Dan de muppets, wat een stelletje chaotische wezens zeg! Alleen het voorfilmpje is geweldig gedaan. Iedereen is enthousiast over de voorstelling die komen gaat en dus rent iedereen heen en weer langs de camera. Dan krijgen we een 3D bril en lopen we de zaal in. De 2 oude mannetjes zitten al te wachten op hun eigen balkon. En ze vinden het maar niks en lachen iedereen uit.
Kermit presenteert de show en wordt continue onderbroken door de ander muppets. Miss Piggy heeft een lief liedje aan het water, wat helaas helemaal mislukt doordat haar assistente alles in de war gooit, inclusief Miss Piggy zelf, die in het water verdwijnt.
Ook is Fonzi van de partij en sproeit met water in het publiek en maakt weer hele maffe grapjes. Al met al een show met veel verrassingen en vooral veel gestuntel.


De tijd is aangebroken, 13: 15 uur,: the moment of truth…. Zeker even spannend want ik heb het al zo lang over de Tower of Tower, omdat ik dol ben op dat soort attracties, net als de toren in Phantasialand.
Maar toen we voor stonden ging mijn hart toch echt tekeer en wist ik het niet meer zo zeker.
We stappen naar binnen en krijgen een warm onthaal maar helaas zijn onze kamers nog niet klaar dus we mogen even binnen wachten. We lopen door langs een stoffige receptie en naar de liften. Op dat moment zat mijn hart in mijn keel en waren we beiden erg zenuwachtig.
We komen aan bij allemaal grote liften en zien de wijzers van de etages heel snel veranderen. Als we er bijna zijn vraag ik aan een castmember: “Can I take my luggage (rugzak) with me?”
De vrouw kijkt me lief aan en zegt: Your luggage is already upstairs madam!”But this luggage you can with you”. Ondanks de spanning moesten we wel heel erg lachen hoe prachtig ze het meespelen!
We stappen in de achterste bank en gespen ons vast met het gordeltje, wat mij niet echt een veilig gevoel geeft. Gelukkig zitten er naast de stoel handvaten, dus die grijp ik meteen vast. We vertrekken….de liftdeur gaat open en we gaan met het karretje uit de lift en bewegen in het donker langs zwevende objecten…. Prachtig gedaan gewoon! Dit had ik helemaal niet verwacht!
Dan zien we de gasten, die ooit zijn verdwenen in de lift op de 13e etage, zwaaien naar ons en er bekruipt me een naar gevoel dat we er nu toch wel bijna moeten zijn. Oh ow, we horen een klik en dat zegt genoeg…..IIIIIIEEEEEEEEKKKSSSSSS! De eerste val komt toch als een verrassing en door het kleine gordeltje voel je het gevoel nog meer in je buik. We stoppen heel eventjes en schieten weer omhoog. Dan gaan de deuren open en ik verheug me om het park te zien van bovenaf, maar voordat ik een goede blik heb geworpen stort de lift weer een paar etages naar beneden, en weer naar beneden, en omhoog!
Wat een gevoel gaat er door ons heen! Dit is wel de engste attractie die we ooit hebben gedaan. Het gevoel in je buik is wat je achter elkaar voelt in de grote drop bij een achtbaan. Maar omdat de drops zo snel achter elkaar gaan is het gevoel heel heftig.
Als we eruit lopen trillen we op ons benen en schreeuwen we tegen elkaar: WE SURVIVED!!!
Echt heel gaaf was het zeg! Maar zeker niet voor iedereen geschikt, en misschien zelfs niet eng genoeg voor iedereen want de jongen naast ons had gewoon een Ipod in zijn oren en zat me verbaasd aan te kijken hoe ik aan het gillen was. Hahahaha
De parade begint ongeveer over 1 uur, en omdat die we die echt niet willen missen wachten we rustig op een bankje en merken hoe warm het is in het park, zeker nu al 28 graden! We zien in de verte de Jedi’s vechten tegen Dath Vader. Heel leuk gedaan en de stem is echt hetzelfde, zelfs dat soort gehijg erbij is heel echt.


We raken aan de praat met een mevrouw naast ons en daarna met een stel met 2 kids aan de andere kant van ons. De tijd vliegt dus. Ik heb meteen zin in popcorn, dat hoort er toch een beetje bij als je parade gaat kijken. Maar ja, ze hebben hier alleen zoute popcorn, dus ik kies voor de caramel popcorn, een goede keus. Wel iets zoeter dan normaal maar lekker.
De parade is erg leuk. Het melodietje is hetzelfde als de ochtendparade, Goodmorning Studios, in de Studios in Parijs. We zien Monsters and Co, Mulan, de prinsessen en nog veel meer. Helaas gaat het snel missen we Cars eigenlijk wel hierbij.



Daarna begint de Indiana Jones Show die wel grappig is. Er zit iemand tussen die continue in de maling wordt genomen en erbij hoort en dus ook alle klappen krijgt. Ook is het stukje met een helicopter wel leuk gemaakt, maar wij vinden het iets te lang duren.
Walt Disney, a man of dreams…. Die attractie spreekt me wel aan! Het is ongelofelijk om daar rond te lopen. Je hoort overal zijn stem en ziet heel veel oude filmpjes over de ideeën die hij had.
Ook de maquettes zijn mooi gemaakt en geven ons al een beetje een verlangen om de andere parken te bezichtigen, gelukkig hebben we nog een tijd hier! Aan het eind is er een filmpje over Walt en zijn leven wat mij echt kippenvel geeft!
Disney Animation zit hier dichtbij en lijkt een beetje op de versie in Parijs. Het gedeelte met Mushu blijft leuk en daarna is er een centrum waar je kan zingen of de stemmen kan inspreken. Dit hebben we al vaak gedaan in Parijs dus dat slaan we over. Ineens zie ik Frozone! Gaaf zeg! Die ziet er tof uit, en helemaal geen rij! Ik sprint ernaar toe en besef ineens dat Serge ook nog mee moet. Tja, als ik in Disney loop, ben ik net een klein kind en vergeet alles om me heen.


We maken een mooie actiefoto en ik krijg een kushandje. Ik ben nog gelukkiger dan ik al was op deze dag maar we moeten nu weer afscheid van hem nemen en we zwaaien hem uit.
We hadden daarvoor al een fastpass getrokken voor de laatste show van de kleine zeemeermin, aangezien dit mijn favoriete film is, wil ik dit niet missen. Ik zie helaas op mijn camera dat ik al zoveel heb gefilmd dat ik nog maar 20 minuten over heb, en ik heb geen extra bandje meegenomen! Ik wist niet dat het zo hard zou gaan, hahahah. Dus ik probeer nu alles te bewaren voor Fantasmic.
Het theater is prachtig en we nemen vrij voorin het theater plaats. Het begint met Sebastiaan die zingt over hoe geweldig de zeewereld is, daarna zien we Ariel zingen in haar geheime grot over van alles wat ze gespaard heeft. Dan klinkt de boze stem van haar vader. Ze mag nooit meer naar de mensenwereld gaan. Ariel wordt aangesproken door de 2 hulpjes van Ursula en wordt omgetoverd in een mens. Vooral de hond Max is erg super gemaakt en de stem van Ariel is prachtig.
We hebben niet zoveel tijd meer dus we haasten ons naar de set van Honey I shrunk the kids. Helaas, die blijkt gesloten, en de Tram Tour ook al,die hebben we dus gemist. We hopen maar dat de Tram Tour lijkt op diegene in Parijs, want we balen er wel van dat we het niet meer kunnen zien. We komen hier waarschijnlijk niet meer terug.
We hebben wel zin in een hapje eten dus we kiezen het grootste buffet restaurant uit maar die blijkt gesloten. Daar staan we dan met een stuk of 10 mensen die hetzelfde idee hadden.
Dan maar een patatje en een hotdog, is ook wel lekker na zo’n warme dag. Het is net iets te warm voor een pretparkdag, zo’n 30 graden. Nu begint het iets af te koelen maar het zonnetje schijnt nog steeds en het is een heerlijke temperatuur.
Bijna gaan we in de rij staan voor Fantasmic die om 21:00 uur begint. Maar we hebben nog even tijd om te shoppen en ik vergaap me aan alle Jack (Nightmare before Christmas) spullen….wauw! dit moeten ze in Parijs ook doen. Ik koop een leuk armbandje waar allemaal caracters op staan uit de film.



We gaan nu maar naar Fantasmic want het wordt al later, we sluiten om 19:30 uur aan in de rij, die nog niet zo lang lijkt te zijn. Wat duurt het lang zeg. Voor ons is ook een voorstelling geweest dus we moeten allemaal blijven staan, en dan voel je je voeten wel na zo’n dag lopen. Pas 30 minuten voor aanvang van de show zien we iets bewegen aan de andere kant van de rij. Ow, dat zijn de mensen die de show hiervoor hebben gedaan, die gaan nu het park uit.
Ja, ja, dan begint na een tijd ook onze rij te bewegen en mogen we een mooi plekje uitzoeken. Er is voldoende plek dus we beseffen dat we niet zo vroeg van tevoren hadden hoeven staan. Maar we zitten nu lekker en we zijn erg benieuwd naar deze show!
Mickey komt tevoorschijn en er spuit vuurwerk uit zijn handen! Iedereen juicht en klapt, dat is iedereen zijn/haar vriend.


We zien in het opspattende water filmfragmenten van Disney films zoals de Lion King en de kleine zeemeermin.


Helaas wordt het verstoord door de slechteriken. Jafar tovert zichzelf om als slang en we kijken met verbazing toe hoe dit gemaakt is, echt heel gaaf met dat black light!!


Mickey verslaat te slang maar er komt nog meer…. Malafide is ook boos (natuurlijk, het zal weer eens niet) en veranderd in een gigantische draak! Meestal ben ik dol op draken maar nu ben ik toch echt voor Mickey. Het is een prachtig schouwspel en Mickey overwint!
Tussendoor komen er ook stukjes van John Smith en kapitein Ratcliff op het podium, en komt de stam van Pocahontas aangevaren in bootjes op het meer.
De avond wordt afgesloten met een prachtige boot waarop allerlei caracters staan te stralen!


Wat een belevenis is deze show! Die mag niemand missen!
We slenteren terug naar de uitgang en pakken weer het karretje terug naar Goofy 24. We hebben het nog goed onthouden! Jippie!
We voeren het adres is van Hotelbeds waar we de sleutel van de villa kunnen halen en dat blijkt makkelijk vindbaar te zijn. We hebben een code die we in het kastje kunnen invoeren en daar ligt een envelop met onze naam erop! Mooi! We voeren Hillcrest in in het TomTom systeem en rijden verder. Het is nog 20 minuten rijden.
Als we aankomen bij de villa voeren we netjes de nieuwe code in aan het slot maar er gebeurd niks! We porren aan het slot, mopperen op het slot, bewegen aan het slot en proberen het los te wrikken, maar er gebeurd nog steeds niks.
Serge zegt ineens: staan we wel bij de goede villa?
Nee toch! Dat moet toch wel? Dan zien we ineens dat er een Hillcrest is, en een Hillcrest Drive!! En wij staan waarschijnlijk net bij de verkeerde, stom zeg!
Nou, ja, het volgende adres wordt ingevoerd en dit slot gaat ineens heeeeel makkelijk open! Gelukkig maar, want ik ben doodop. De villa is superleuk en we hebben 2 badkamers, en 4 slaapkamers.
We zien wel dat we morgen naar hotelbeds moeten gaan om de creditcard af te geven, dat is niet echt handig want ze zijn pas om 9: 00 uur open, en dan wilden wij al in Magic Kingdom zijn. Maar, wat moet dat moet, dus we besluiten om vroeg op te staan morgenochtend.
Ik schrijf nog wat in mijn boekje op bank en om 23:30 uur val ik uitgeput in slaap…De reis van vanochtend en de hele dag in het park was toch wel erg vermoeiend. Maar wat een dag zeg!! Wat een geweldige dag! En nu zo heerlijk in de villa, en je koffers kunnen uitpakken, is toch ook wel een luxe. Ik val in een mooie droom weg….mickey….mickey….

[esther-disney]

Nog wat fotoojes:
Belle en het Beest Show:


De grote stad!



De parade:




Werkkamertje:

Fantasmic:

[esther-disney]

23 januari
Ahh, we worden heerlijk uitgeslapen wakker door de wekker. Heb echt als een blok geslapen.
De wekker staat op 7:30 uur. We besluiten toch maar even eerst wat boodschappen te halen aangezien de koelkast er nu wel errug leeg uit ziet, en zeker als je zo’n gigantische koelkast hebt. Dan is het niet gewoon leeg maar, ja, je snapt het wel; gigantisch leeg….
Dus we rijden naar onze, inmiddels, favoriete supermarkt Publix, die bij ons om de hoek ligt. Dat is maar een paar meter verwijderd van onze villa, erg handig. We kopen 2 soorten brood, de kleinste verpakking boter (I don’t believe it’s not real butter), en dat is lastig, geloof me. Ook is er een overvloed aan zomerfruit en ik koop me gek aan allerlei soorten appels, nectarines, kersen en een gek soort rode peer. Ook kaas gekocht, er staat Gouda Cheese op en smaakt naar onze jong belegen kaas, dus is een goed aankoop. Het gekke is alleen dat er nergens vermeld staat dat het uit Nederland komt, nou ja zeg! Zijn we ergens goed in, en dan krijgen we nog de eer niet! :wink:

Als we langs de elektrische spullen lopen zie ik bandjes liggen voor de camera, ja, laten we die maar meenemen voor de zekerheid, het gaat echt super snel er doorheen.

We raken aan de praat met de caissière en iemand anders pakt onze boodschappen netjes in plastic zakjes. En hoe! Iedere grotere verpakking wordt los in 1 zakje gedaan. Binnen mum van tijd heb je dus een indrukwekkende verzameling van tasjes. Dat hadden we dus ook echt aan het einde van de 10 dagen.
Rond 8: 30 zijn we terug in de villa en pakken we de rugtas en vertrekken naar Hotelbeds. Hier worden we meteen ondervraagd hoe de villa ons bevalt. We geven het credit card nummer af en we rijden snel door naar Magic Kingdom!!
Wordt vervolgd, eerst een impressie van de villa:
de tafel was netjes gedekt:

de koelkast zit al een beetje voller...

de keuken:

de huiskamer:

onze villa:

de straat Hillcrest Drive:


ons heerlijke zwembad:

[esther-disney]

23 januari
Ahh, we worden heerlijk uitgeslapen wakker door de wekker. Heb echt als een blok geslapen.

De wekker staat op 7:30 uur. We besluiten toch maar even eerst wat boodschappen te halen aangezien de koelkast er nu wel errug leeg uit ziet, en zeker als je zo’n gigantische koelkast hebt. Dan is het niet gewoon leeg maar, ja, je snapt het wel; gigantisch leeg….
Dus we rijden naar onze, inmiddels, favoriete supermarkt Publix, die bij ons om de hoek ligt. Dat is maar een paar meter verwijderd van onze villa, erg handig. We kopen 2 soorten brood, de kleinste verpakking boter (I don’t believe it’s not real butter), en dat is lastig, geloof me. Ook is er een overvloed aan zomerfruit en ik koop me gek aan allerlei soorten appels, nectarines, kersen en een gek soort rode peer. Ook kaas gekocht, er staat Gouda Cheese op en smaakt naar onze jong belegen kaas, dus is een goed aankoop. Het gekke is alleen dat er nergens vermeld staat dat het uit Nederland komt, nou ja zeg! Zijn we ergens goed in, en dan krijgen we nog de eer niet! Hahaha


Als we langs de elektrische spullen lopen zie ik bandjes liggen voor de camera, ja, laten we die maar meenemen voor de zekerheid, het gaat echt super snel er doorheen.
We raken aan de praat met de caissière en iemand anders pakt onze boodschappen netjes in plastic zakjes. En hoe! Iedere grotere verpakking wordt los in 1 zakje gedaan. Binnen mum van tijd heb je dus een indrukwekkende verzameling van tasjes. Dat hadden we dus ook echt aan het einde van de 10 dagen.

Rond 8: 30 zijn we terug in de villa en pakken we de rugtas en vertrekken naar Hotelbeds. Hier worden we meteen ondervraagd hoe de villa ons bevalt. We geven het credit card nummer af en we rijden snel door naar Magic Kingdom!!

Wanneer de we de borden zien slaat m’n buik op hol en heb ik overal vlinders! Ik heb zo’n zin weer in die Disney sfeer! We parkeren op Pluto 16, oke, dit is iets lastiger te onthouden, wat voor ezelsbruggetje gaan we hiervoor verzinnen. Dussss, Pluto heeft 16 kluiven, ja, dat moet lukken…

We lopen langs de balies waar je kaartjes kan kopen, en tot onze verbazing staat er een man die een bordje omhoog houd met de tekst: I need tickets…..
“Ehm, de balie staat achter je”: denken wij en moeten hardop lachen. Wat zou die man verwachten? Heel raar…

We pakken het karretje naar de monorail, die lijkt iets sneller te gaan dan de Ferry. We stappen in en horen een stem die ons verwelkomt en zegt: “Thank you! Please take your children………stilte….

Een gelach stijgt er op in onze cabine, de mensen naast ons kijken ons ook een beetje vreemd aan, wat is dit voor een gekke zin?! Hahaha
“……kggggrrggg…by the hand…Have a nice day at Magic Kingdom!” Ah, dat is een betere zin..

We komen binnen en zien de Main Street en we krijgen meteen een “thuis”gevoel, dit hebben we echt gemist, het is alweer 2 jaar geleden dat we Disneyland Parijs hadden bezocht.
Het kasteel ziet er kleiner, maar ook mooi uit.


Dat blauw ziet er prachtig uit en de torens schitteren in het zonnetje. Oke, maar we willen veel doen vandaag dus beslissen snel wat we eerst gaan doen. We hopen dan ook dat de drukte mee zal vallen vandaag. Er is een show aan de gang voor het kasteel maar die is al begonnen. We zien nog een vlaag van iets van vuurwerk maar lopen nu door. Deze plannen we later wel in.

We besluiten eerst naar Winnie de Pooh te gaan aangezien het een populaire attractie is. Maar als we daar aankomen voor een fastpass is er totaal geen rij.


Jeee, dat is nog eens leuk! We mogen meteen plaats nemen en zijn erg benieuwd…De muziek van Blustery Day klinkt al en Pooh wil vast dat we even een kijkje nemen. Daar is arme Knorretje die zich wanhopig (zoals altijd) vastklampt. Ook Roe zit aan een sjaal vast terwijl Kanga schreeuwt of hij voorzichtig doet.We waaien verder en horen ineens: Oehoehoehoeeee!

Hé, daar heb je Tigger!! Terwijl hij roept: “Come bounce with me”, voelen we het karretje stuiterend doorgaan! We liggen krom van het lachen, wat super bedacht zeg.

Maar daar zien we arme Poeh, dromend over hoe zijn honingpotten gestolen zullen worden door Heffelumps en Woezels….We zien hem in een diepe droom zweven en wij zweven mee. De deuren openen en we zien overal Heffelumps en Woezels; in every shape and size, zoals het liedje al zegt.. de een spuugt rook en de ander springt naar voren. Als we een Poeh beer waren met niet zoveel hersens hadden we hier heel erg van geschrokken. Het lijkt alsof we opgesloten worden in een ballon maar de deuren gaan open en we zien het overal regen. Onderwijl horen we: “and the rain, rain, rain, came down, down, down….”

Overal zie je regendruppels in het water vallen en er drijft van alles om ons heen. Gelukkig red Poeh knorretje en vieren we met z’n allen feest, met honing natuurlijk!

Als we naar buiten komen zie ik Teigetje, Pooh en nog een meisje met rood haar staan (geen flauw idee wie ze was, ik zag haar later bij een aflevering met een electronische pooh).


Daar wil ik wel mee op de foto, en de rij valt mee. In Parijs staat er altijd zo’n gigantische rij voor Pooh, dus daar ben ik nooit in gaan staan, maar nu durf ik het aan. Het was een leuke ontmoeting, en een nog gavere foto met z’n viertjes! Ik was weer helemaal gelukkig. Ze waren zo lekker zacht en knuffelig. Eigenlijk zo je er zo eentje thuis moeten hebben….

We zien dat er nog steeds geen rij staat bij Pooh, dus we doen eens gek en doen het nog een keer. Heerlijke attractie!

We lopen verder en tot mijn verbazing is Snow White open! Dat komt goed uit, ik dacht dat die gerestaureerd zou worden. Serge is zo gelukkig als een kind aangezien dit zijn favoriete film is. De attractie verschilt enorm van die in Parijs en duurt veel langer. Al blijft de heks wel even gemeen en vergiftigd ze de arme Sneeuwitje. Gelukkig zoekt de prins haar op en kust hij haar wakker. Ahhh, ik hou van een Happy Ending!

Omdat Peter Pan al ietsje drukker wordt trekken we hier een fastpass en hoeven niet lang te wachten voordat we aan de beurt zijn, dus eerst nog iets anders doen.

Wat ziet mijn oog?? Mickey! De attractie Philarmagic is een vrij groot gebouw en ik ben reuze nieuwschierig. We lopen langs allerlei reclame voor uitvoeringen die nog moeten komen zoals: Hades Torcher songs, en nog vele andere die ik helaas ben vergeten. Heel grappig.
We worden geleid door de mooie stem van Goofy die het heerlijk vindt om iedereen te begeleiden; Gorch, this is fun! De bril wordt opgezet en we zien dat Donald weer niet anders dan kattekwaad (of eendenkwaad) uithaald. Hij zet de toverhoed van Mickey op en het hele orkest slaat op hol, waar hij dan natuurlijk heel boos om wordt dat het niet gaat zoals hij dat wil. Dan komt hij in een andere wereld terecht en we zwemmen met hem mee naar de bodem van de zee, en zien de prachtige Ariel zingen over de mensenwereld (mijn meisje, is echt mijn favo figuur). Heerlijk om zo bij de figuren te zijn, die heel dichtbij (lijken te) komen.

Dan zien we Simba en Nala en Donald wordt platgestampt door een kudde dieren, dus dit vindt hij een iets minder geslaagd tripje. Dan zweven we verder en zit Donald ineens op een vliegend tapijt. Doordat hij heel stuntelig vliegt ziet hij er al snel uit alsof hij net ontsnapt is uit een harem.

Hij komt Jasmine en Alladin tegen die hem helpen met de toverhoed. “Bye, bye”; schreeuwt Donald nog, maar ineens veranderd alles en komt hij met een grote schok terug in de realiteit en staat een boze Mickey hem stampvoetend aan te kijken.

Oeps! Donald probeert het nog goed te maken maar Mickey wil het nu zelf opknappen en algauw klinkt de Mickey Mouse March al en Donald komt vast te zitten in een grote saxofoon. Het muziekinstrument is hier niet van gediend en aan het einde van het lied wordt Donald met een grote vaart langs ons gegooid en komt achterin de muur terecht, al spartelend met zijn voeten. Als hij zich los weet te wrikken ontsnapt er nog een: oh, ow….en een grote plof, waardoor we allemaal lachend het theater verlaten!

Deze is zeker voor herhaling vatbaar, hopelijk hebben we de volgende keer dat we hier komen nog tijd om hem nog eens te doen.
Tja, het liedje klinkt zo aanlokkelijk dus we doen It’s a small world. Hij lijkt natuurlijk veel op wat we al kennen maar het is gewoon heerlijk om zo naar alles te kijken en je voeten even de rust te gunnen.

Als we eruit komen roept Peter Pan ons al: “Up to Neverland!!” We zweven achter hem aan en zien London onder ons liggen. Maar daar zien we ineens Kapitein Haak, die kogels op ons afvuurt. En daar, Mermaid Lagoon! En de Indianen!

Maar ineens keert het geluk tegen ons; Wendy en de jongens worden gevangen genomen en er is er maar 1 die hun kan redden: PETER PAN!! Na zo’n avontuur is het ook wel tijd om weer terug te keren naar Londen en naar onze moeders. Maar zo’n avontuur vergeten we nooit meer!

We hebben de belangrijkste attracties hier nu gedaan en lopen naar Frontierland. Jammer dat Splash Mountain dicht is, want het is behoorlijk warm vandaag. We kijken wat rond en zien Bears Jamboree. Het is een wat oude attractie en je hoort de stemmen van de beren niet zo heel goed maar desondanks is het erg amusant om naar de kijken, en de liedjes zijn gewoon leuk. De country beren zingen lied na lied en iedereen in de zaal klapt enthousiast mee. Vooral de 3 koppen aan de muur, o.a. een eland, en die babbelen er lekker op los. Leuk is ook om te zien dat ook al zijn ze niet aan het woord, alles blijft bewegen; de ogen, de mond en de nek.

Brrrrrrraaaaaoooowwww….Onze magen beginnen hard te knorren en we hebben erg veel zin in een hamburger. We zien het bordje van Pecos Bill en daar komen zulke lekkere geuren vandaan dat we geen andere keuze hebben, dan daar naar toe lopen.

We kiezen voor de hamburger en er is een heel buffet bij waar je je burger ongeloofelijk veel lekkerder kan maken, zoals gebakken uitjes, champions, sla, soorten sausjes(daar is het amerika voor natuurlijk ), en gewone uitjes. Heerlijk gewoon! Het grappige is dat je bij de burger kan kiezen voor een zakje chips of een zakje met appel schijfjes, maar kennlijk zijn wij de enigen die de tweede keus kunnen lezen want we zien niemand, maar dan ook niemand met appel schijfjes. Terwijl het zo lekker is na zo’n vette (maar lekkere) hap.

“Jo Ho, Jo Ho a Pirate’s life for me!”, klinkt er al van ver. Leuk om die eens te zien, kijken wat ze er hier van gemaakt hebben. De ingang is zo anders dat we er bijna voorbij lopen. Wel is de slogan: “Dead men tell no tales”, erg grappig.

[esther-disney]

Als we onder de ingang doorlopen hoor ik de eindmuziek van At Worlds End. Al gauw sta ik mee te neuriën en en ben ik moeilijk van mijn plek te krijgen. Wat een mooie muziek is het toch!

We stappen in een schommelende boot en drijven op naar het avontuur. Als er ineens een watervalletje verschijnt zien we Captain Jones die ons toespreekt, gaaf!

We worden daarna van alle kanten aangevallen en het leuke is dat de naam Jack Sparrow overal valt in de attrractie en dat je hem ook 3x tegenkomt.

We maken helaas maar 1 val en zien Jack aan het eind praten tegen een papagaai en zittend tussen “me treasure”.
Naderhand kopen we wat Pirates souvenirtjes voor een vriendin die er helemaal fan van is, en er is genoeg om uit te kiezen.
We lopen langs Big Thunder Mountain en trekken een fastpass voor 14:15-15:15.

Het eerstvolgende wat we zien is de Tiki Tiki room, under new management; dat betekend Zazu en Yago. Het begint met een lekker muziekje en we zien allerlei vogels met verschillende nationaliteiten. Yago verstoord alles helaas met zijn, wat we van hem gewend zijn, geblèr. De geesten vechten terug en Yago krijgt een (vogel)koekje van eigen deeg. Zazu is gelukkig verstandiger en probeert alles uit te leggen.

Vol pleisters komt Yago terug en bied zijn excuses aan en zingen ze allemaal nog 1 liedje.


Dan ligt het spookachtige Phanton Manor voor ons, en we hebben zin om even te griezelen! We worden niet erg vriendelijk verwelkomt en komen uit in een lift die schilderijen laten zien met een ongelukkige afloop. We nemen plaats in een karretje en rijden het oude huis in. We komen langs alle 999 spoken en het is een doodse boel! Aan het einde probeert een spook mee te reizen in ons karretje maar zodra hij het zonlicht ziet is hij verdwenen.

De attractie is erg mooi en weer echt anders dan in Parijs.
We denken dat het al wel bijna tijd is voor Big Thunder Mountain maar als we daar aankomen bekijkt de castmember ons en wijst op het kaartje. We zien dat het pas 13:15 is! We zijn 1 uur te vroeg. De castmember zegt: “What are you doing man?” Hahaha We moeten er wel erg om lachen.

We merken dat we de parade niet willen missen dus dat we deze attractie maar verder laten zitten. De parade begint om 15:00 uur en dan moet je er altijd een tijdje van tevoren al zitten.

Jungle Cruise doemt voor ons op en we sluiten aan in de rij die ongeveer 30 minuten duurt, dat valt mee, dat zou de langste rij tot nu toe zijn. Als we in de rij staan horen we een krakerige radio spelen met leuke muziekjes en een ouderwetse stem. Op een gegeven moment zegt de stem:”uw attentie alstublieft! Zou u zo vriendelijk willen zijn om u een halve slag te draaien?” Alle mensen kijken wat verbaasd, maar ach, je bent in Disney dus je doet het…. Dan horen we de stem zeggen: grappig he?

Nu is het begin van de rij het einde geworden en het einde het begin! Dus voor een hoop mensen schiet het wachten nu op! Hahahaha, superleuk gevonden!

We stappen in en worden toegewezen aan een jonge jongen die aan de lopende band grapjes maakt. Tijdens de tocht komen we allerlei beesten tegen en andere jungle-aangelegenheden zoals wilde stammen, oude auto’s en grotten die we doorvaren.

Als we onder een grot doorvaren vraagt de jongen zich af wat er schuil gaat achter de grot:”What could be here? A treasure? Danger? Awful creatures? Or some new land we have discovered?”
“Oh, no are you kidding me? This is Disney. I am sure it’s just another giftshop….” Hahaha

Ook zien we een neergestort vliegtuig, waar hij een passende opmerking bij plaatst:”It’s plain to see….”

We lopen alvast naar de Main Street en zoeken een mooi plekje. Het is echt superwarm vandaag en we staan in de felle zon te genieten, helaas is het voor de mensen in de parade iets minder leuk. Zeker met al dat dansen enzo.

Terwijl we aan het wachten zijn zien we nog een stel die"gelukkig getrouwd "zijn, maar zien ze er ook zo uit??


De parade begint, heerlijk! Ik ben dol op parades! Alle bekende gezichten komen voorbij, zelfs Walt Disney himself


die aan de tekentafel zit. Het liedje in aanstekelijk en ik vind de floats prachtig! We genieten met volle teugen.





Nu is het tijd voor het land wat we nog niet hebben gezien; Tomorrland. Eerst komen we the Comedy Floor met Mike van Monsters & Co.



Ik had hier erg naar uit gekeken en ben dus erg benieuwd. De rij is maar 5 minuten. We zien aanplakbiljetten met teksten van: “Funny is not always pretty”, met een afbeelding van Roz (administratie).
We staan in de lijn en als we onder een grote deur gaan waar het lampje van brand zie je dat we worden geteld als we naar binnen lopen. Leuk gedaan!

Dan krijgen we een voorfilmpje te zien wat volgens Roz the beste momenten zijn van Mike. Volgens Mike is dit niet zo: “These are not my best moments, this is just me making mistakes!”
Roz vindt het wel amusant en lacht hem telkens uit. Dan lopen we de zaal in en leren we een begroeting van mensen naar monsters. Als een monster zegt:”Hey humans!” Dan is de goede reactie om je armen in de lucht te gooien en te schreeuwen. Grappig genoeg deed iedereen het dus werd het een leuk sfeertje in het theater. Mike verschijnt en verteld ons dat we veel moeten lachen om de buis te vullen. Roz kijkt ook de hele show toe vanuit het linkerscherm en maakt kritische opmerkingen. Als het scherm uitgaat begint Mike haar belachelijk te maken. Maar al gauw klinkt de stem van Roz: “I can still hear you!”. Mike stelt zich voor: “I am Mike, that’s with one I (eye)! hahaha

Mike legt uit hoe het vroeger ging met schreeuwen verzamelen en er wordt telkens iemand uit het publiek getoond bij een personage uit de film. Dus Mike heeft het over zijn”Hairy friend”,en op het scherm verschijnt een oude man met een grote baard, die achter ons zit. Hele leuk gedaan.
Het eerste monster komt binnen die gedachten kan raden. Hij kiest iemand uit en vraagt:”what is you name?” zij zegt dat ze stefanie heet. Hij zegt meteen:”That’s correct! And that is one of the many talents I have!”

Hahaha. Ook moet ze een nummer in haar gedachten houden en het hardop zeggen tegen het publiek zodat wij het weten als hij het goed heeft. Leuke gedachtegang! Hij raad het helaas 6x verkeerd voordat er wel het goede nummer uitkomt.

Daarna komt het neefje van Mike en die verteld wat moppen, maar de leukste was toch echt: “why does Peter Pan always fly? Ask me why…”
Publiek: “why?”

Hij:”Because he can Never Never Land….

We komen lachend uit de attractie en willen deze zeker nog een keertje doen al er tijd voor is op een andere dag. Stitch’s Great Escape is ook maar 5 minuten dus we kunnen meteen doorlopen.

We merken dat dit verhaal aansluit voorafgaand aan de 1e film. Voordat Stitch dus aankomt bij de Galactische Federatie. Er zijn verschillende “Nauty”wezens die binnen komen en die ze proberen te vangen. Stitch is een echte hele stoute en we worden naar een ruimte gewezen waar we hem in de gaten moeten houden. Hij ontsnapt maar al te snel door te spugen op ons en de beveiligingsapparatuur wordt gericht op ons. Daarna wordt alles donker en voelen we hem springen op onze schouders. We horen geknaag achter ons en al snel laat hij een harde boer, en de stank die naar voren komt is echt vies!

Leuke attractie (maar dat komt vooral omdat ik weg ben van Stitch) maar heb je na 1x wel gezien, net zoiets als Armageddon in Parijs. We moesten wel lachen om de special effects, maar het had nog wel iets spannender gemogen.

Toen was het grote moment, we gingen een kopje thee drinken bij Buzz, kijken hoe het met zijn grote carrière ging.
Met Buzz ging het in die zin goed, dat hij nog steeds even opgewekt was als altijd en hij zag er goed uit. En toen legde hij zijn missie uit. Maar de missie is iets minder goed.

We moesten hem helpen om de `powersources` van zijn rivaal Zorg af te pakken. Omdat Buzz onze vriend is volgende we hem zonder te twijfelen en kregen beiden een pistool om ons te verdedigen (de vrienden van Zurg waren niet ONZE vrienden) en om de power uit te schakelen. Beetje spannend was het wel, want wat moesten we verwachten? Met hoeveel waren ze?

Vol vertrouwen namen we het pistool in de hand, en begonnen we te schieten. Net toen we de hoop begonnen op te geven, want zo goed konden we niet met het pistool overweg, zagen we dan Buzz alles onder controle had! Hij hield Zurg in bedwang! Nog heel eventjes.. en ja…. We hadden gewonnen!!!! Zurg is een Bad Toy en wordt weer in zijn doos verpakt en opgeborgen om nooit meer te ontsnappen… alhoewel…..

Ik merk wel dat Buzz meer aan Serge heeft gehad als aan mij, ik kon de laser niet echt goed vinden.

Dan stappen we in de Blue Line, het is een soort treintje waar we langs en door de attracties rijden, we zwaaien dus nog even naar Buzz.
We wilden naar de “Flag Ceremonie” maar als we aankomen blijkt het net afgelopen te zijn, volgens mij klopt ons horloge niet goed, dus we zetten het maar even goed met de Disney tijd.

We lopen wat winkeltjes in want we willen de show die voor het kasteel wordt gehouden niet missen. Ik zie in een winkel allemaal kleine bedeltjes met een armband en weet meteen wat ik hier vandaan mee neem! Daar ga ik later eens goed naar kijken.

De show begint om 17:40 uur en we zien dat de figuren bewegende ogen en monden hebben,



dus ze zijn nu helemaal geweldig! Het verhaal gaat dat Donald niet in dromen geloofd, hij vindt het: “Foley!”. Mickey en zijn vrienden proberen het uit te leggen maar Donald ontdekt het pas echt als de Villans langskomen en Donald het tegen de boze heks opneemt. De show sluit af met wat vuurwerk en zit vol leuke liedjes.

Dan knorren onze magen wel weer erg, en onze gedachten gaan weer naar Pecos Bill, daar hebben we vanmiddag heerlijke taco schelpen gezien! Die nemen we, en dat buffet is zo heerlijk erbij, dan heb je meteen je groenten erbij.

We zitten weer heerlijk te smikkelen en te genieten in het zonnetje. Het weer is nog steeds super!
Dan willen we iets rustigs doen dus we lopen langs de Hall of Presidents. Ik kan niet anders zeggen dat het me echt verbaasde hoe mooi het was. Ik had er niet echt veel van verwacht maar vond het fenomenaal dat iedereen bleef bewegen, ook als de ander aan het woord was! Bush zat weer enorm lange zinnen te maken en daarom hadden we nog gelachen ook in deze attractie.



Het spookhuis is nog steeds erg rustig dus doen we die nog maar een keer. Altijd leuk om even te griezelen.
Als we buiten komen is er een klein cowboys en cowgirls gezelschap die staan te dansen en te zingen. Dat geeft helemaal een supersfeer zo in Frontierland!

We hebben nog eventjes voordat het vuurwerk begint dus we kijken nog in Fantasyland en doen Pooh nog 1x, hij is zo leuk zeg! We krijgen er geen genoeg van.

Dan is het tijd voor Wishes. Helaas speelt Spectromagic niet op alle dagen dus zouden we daar nog een andere keer voor terug moeten komen, maar dat betekend dus weer een extra dagje Disney, dus ik vind het best! Hahaha.

Wishes is een prachtig vuurwerk die begint met Japie Krekel die ons van alles uitlegt over wensen doen. Tinkerbell vliegt in de lucht en dan begint het spektakel pas echt. We zitten met z’n allen op de grond voor het kasteel en dat geeft toch een gemoedelijk sfeertje en je zit wel even lekker na zo’n dag lopen.



Het is helaas sluitingstijd maar we beseffen dat we een hele rustige dag hebben gehad in het park, we hebben eigenlijk alles gedaan, behalve Mickey’s Toontown, space mountain en de boom van de familie Robinson. Heel fijn idee dat er geen druk meer op staat. We rijden weer terug met de monorail en ik vind dat het super geregeld is. We hoeven helemaal niet lang te wachten want er komt om de paar minuten een nieuwe aan.

Op naar de villa! Het is, als we in de auto zitten, nog 68 fahrenheit en dus nemen we nog een goede duik in het zwembad! Ik hoef er helemaal niet doorheen te gaan en kan zo doorlopen, goede temperatuur zeg! We zwemmen zo’n 30 minuten en nemen daarna nog een bailey en een whiskey, die we als een klein flesje een tijdje terug hadden gekocht.

Morgen staat Epcot op het programma. Dat is 1 van de parken waar ik het meest naar uit heb gekeken en erg veel zin in heb…..
Wat een geweldige dag was dit zeg! We voelen ons helemaal gelukkig als we gaan slapen…

[esther-disney]

Hai Sjaak,
ik kan je ze echt aanraden! Ik heb inderdaad vooraf geboekt en dit is alleen mogelijk door er naar toe te gaan en dan te boeken(gaat beetje moeilijk dus) of via de telefoon. Ze vragen dan een credit card ter garantie en je adres gegevens.
De foto's zijn gemaakt door een fotograaf van daar en dat kostte inderdaad $50.00, ik heb er thuis zo'n 58 en dan nog een apart mapje met foto's van bloemen en de dieren van het park, dus erg leuk om te bewaren!

Serge heeft dus alles gefilmd, dus heb genoeg om op terug te kijken.
de kosten om het park te bezoeken waren rond de $24 of $25, dus valt erg mee als je dus niet gaat zwemmen met dolfijnen, zoals serge dus.
Het zwemmen met de dolfijnen is iets verhoogd maar nog steeds goedkoper dan andere aanbieders: $170.00
als je een wetsuit wilt huren, bij mij was het water maar 22 graden, kost dat $12. Verder krijg je een snorkel en flippers erbij, dus die hoef je niet mee te nemen.

het is een klein park dus als je geen extra activiteiten doet ben je ongeveer 3,5 uur tot 4 uur in het park. Er zijn verschillende shows en allemaal even leuk!

Dank voor je complimenten! Daar doe ik het voor! als je meer vragen hebt, kom maar op!

Greetz,
es

[esther-disney]

24-1
Voor het eerst een slechte nacht gehad. Om de zoveel uur hoorden we een vervelende piep ergens vandaan komen, en ook niet erg zacht, dus wij zoeken waar het vandaan komt….blijkt het ergens helemaal bovenin het plafon te zitten: de batterijen van de brandmelder zij dus leeg. Fijn dat ze het even melden, maar jammer dat het ding zo hoog zit dat je er met geen mogelijkheid bij kan komen…. We gaan dus vanmiddag het bureau even bellen om te vragen of zij het kunnen oplossen. aan het einde van de dag ligt er keurig een briefje waarop staat dat ze het gerepareerd hebben.
Ook dachten we regen te horen maar later blijkt dat de regen heel heel plaatselijk is geweest… We zien namelijk dat alleen onze tuin heel nat is, en de rest niet. We komen met de grote ontdekking als we sproeiers in onze tuin zien. Gelukkig het is weer gewoon hartstikke mooi weer vandaag.
Na een vreemd ontbijtje, ik had heel vies brood gekocht, was blij dat ik ook crackers had meegenomen en dat Serge wel normaal brood had. Bij mij zat er een raar soort pitjes in die een vreemde smaak hadden. Maar verder lekker kopje thee erbij en heerlijk rustig aan gedaan. Op naar Epcot!

Onderweg komen we een bord tegen die zegt: Come hungry, leave happy! Dat is me toch een slogan! We moeten er vreselijk hard om lachen.
Om 8:15 uur rijden we weg, we zijn goed op tijd en zien weinig mensen bij de parkeerplaats. Gelukkig! Het schema lijkt te kloppen wanneer welk park het rustigst is op welke dag. Fijn, daar kunnen wij mooi van genieten.
We staan op Imagine 61, hoe gaan we dit nou weer onthouden? Nou, gisteren hadden we Pluto 16, dus we maken er het volgende verhaaltje van: Pluto imagine’s 16 bones, but there are 61!! Pluto is a happy dog!
Ja, dat moet gaan lukken, aan onze Imagination kan het dus niet liggen, die hebben we genoeg, en fantasie ook trouwens, hahaha.
Bij de controle zien we voor ons die ineens een oude sok tevoorschijn tovert. De medewerker kijkt net zo verbaasd als wij. Wat zit daar nou in? Nou dat kan heel goed fungeren als een fototoestelhoesje hoor! Vreemd….Innovation???
De grote bol, ook door de kenners wel Spaceship Earth genoemd, lijkt gesloten en wat we op het forum lazen is het soms open voor een test. We zullen het zien, nu is het in elk geval potdicht…
Oke, we komen hier voornamelijk als eerste voor Test Track, dat lijkt ons geweldig gaaf! Er staat een rij van 10 minuten maar als we aansluiten blijkt het veel minder te zijn.
In elk geval is de aankleding van de wachtruimte erg leuk gedaan. Voor we het weten zitten we al in een auto en wordt onze gordel gecheckt. Het is de bedoeling dat wij de auto testen en er worden dan ook verschillende situaties geschetst.
Eerst gaan we een hele steile helling op en dat lukt de auto prima! Oke, volgende traject:
Een scherpe bocht zonder ABS, we worden heen en weer gesleurd maar het gaat goed. dan een bocht me ABS, dit gaat helemaal goed, de rem komt er aardig op.
De volgende uitdaging: een hele hobbelige weg….we hobbelen door zonder al te veel moeite en we rijden door terwijl we aan extreme kou en hitte worden blootgesteld.
Dan komen we terecht in een bergachtig landschap met borden die ons waarschuwen voor veel bochten dus we worden van de ene kant van de auto naar de andere kant van de auto gesleurd maar komen er zonder kleerscheuren er vanaf.
Dan komt de grote test: we rijden net zoals dummies op een grote muur af met een goede snelheid en gaan crashen….we rijden met een gek gevoel in ons maag op de muur af: wat gaat er gebeuren? Ze gaan ons toch niet echt laten crashen??
Maar dan opent de deur zich op het laatste moment en zien we een grote nagemaakte snelweg en dat lijkt de auto ook waar te willen maken dus de snelheid neemt toe en we scheuren lekker door. Wat gaaf zeg! Wat is dit super!
na de attractie kunnen we ook in verschillende auto's zitten, dus de Hummer is wel favoriet:


Als we eruit komen zijn we het over 1 ding zeker eens: we pakken meteen nog een fastpass: dit moeten we nog een keer doen! De fastpass is voor 11:00 uur, dus dat duurt nog even.
We zoeken nu Soarin, en we pakken na een tijdje doelloos hetzelfde stuk gelopen te hebben toch de kaart erbij. Ik probeer mezelf te orienteren en spreek hardop: oke, hier zijn wij, hier naast mij ligt Mission Space……THAT’S RIGHT!
Huh? Waar komt dat geluid nou ineens vandaan? Een vriendelijke medewerker komt lachend naar ons toe. Het enige wat hij verstaan heeft is Mission space natuurlijk, hahaha


Hij helpt ons gelukkig verder en we lopen naar Soarin. Wat een mooi gebouw. Onder ons ligt een restaurant en Living with the land. Wij moeten gewoon een stukje doorlopen. Het blijkt dat er al 30 minuten wachttijd voor staat, maar dat valt nog mee, dus we gaan maar gewoon staan. Maar dat het zo’n geweldige leuke wachtrij was dat hadden we niet verwacht! Zoiets heb je nog nooit gezien. Ineens was er een lange rij en 3 grote schermen. Daarop werd een spel geprojecteerd. Wij zaten dus in het begin in de 3e groep en merkten dus al snel dat we een vogel moesten besturen. Alle bewegingen van de groep werden genoteerd en hoe meer mensen dezelfde beweging maakten hoe beter de vogel vloog. Helaas kreeg onze vogel meer blauwe plekken dan dat hij echt stukken vloog dus we werden ook 3e! Ach, voor beginners valt het mee. Wel moesten we erg lachen want iedereen spoort elkaar aan met schreeuwen van: left, left, right, left….
Daarna stonden we weer een tijdje stil en werden er wat foto’s geshowd.
Toen begon de pret weer en zaten we in de 2e groep. Er kwamen ballen naar beneden en die moest je kapot maken zodat er een foto erachter tevoorschijn kwam. Iedereen stond als een gek te springen en we werden bijna 1e, helaas net iets later dan de groep naast ons. Maar wel veel gelachen zeg!
De wachttijd vloog dus om en zo stonden we in de definitieve rij voor de ingang. We stapten naar binnen en zagen 3 grote rijen met stoelen en dan verderop nog eens 3 rijen. We namen plaats en we moesten alle spullen in de netjes onder ons doen. Omdat ik open schoenen aan had deed ik die ook maar in de netjes. Ineens werd alles donker en bewogen we naar voren en omhoog. Lekker bungelen met die blote voetjes, hahaha.
Toen ging het scherm aan, wat een gaaf gezicht!! We zweefden over de bossen en roken een heerlijke dennengeur. Daarna over de sinaasappelgaarden en we roken de sinaasappels. Ook voel je de wind die langs je haren waait en ruik je de zeelucht zodra je over de zee vliegt. Wat een beleving!! Dit is ook weer zeker voor herhaling vatbaar!
Het is bijna 11:00 uur dus we lopen richting Test Track, aangezien we snel verdwaald raken in het park. De rit was weer supergaaf en met het filmen werd de camera door de snelheid gewoon tegen me aan gedrukt! Heel grappig.


Onze magen beginnen te knorren en we hebben zin in een broodje. We zien een kraampje staan met croissants en koffiebroodjes dus we nemen er beide 1 van en lopen smikkelend door.
Wat gaan we nu eens doen?


Terug richting Soarin omdat daar nog 2 attracties zitten, we beginnen met de Circle of Life, en helaas duurt het wachten iets langer dan verwacht, maar we voelen onze voeten behoorlijk dus dat zitten is wel even lekker. De muur is hier super bekleed met soort vloerbedekking lijkt het wel, hele mooie stof zit erop.
Het filmpje gaat over hoe mensen met de natuur om gaan en dat wordt gebracht door Timon en Pumba. Goed dat Disney zich daarmee bezig houd en probeert over te brengen op de mensen hier.
Daarna Living with the Land. Ik had me er iets anders bij voorgesteld maar het was toch een leuk rustig ritje met een boot. De kassen zijn leuk om te zien en tussendoor worden er filmpjes getoond.
We gaan naar Universe of Energy.


En dan wel Ellen’s Energy! Heerlijk om Ellen weer te zien. Ik was een trouwe kijker als ze op tv kwam maar helaas kan ik haar programma nu niet meer vinden. Maar haar humor is mijn humor dus ik was ook wel erg enthousiast aan het lachen terwijl de rest van de zaal het voorfilmpje kennelijk wel vaker had gezien. Vooral het stukje waar ze alles snel nog een keer uitlegt voor diegene die te laat zijn binnengekomen. Dan zegt ze na de samenvatting: ik hoop dat je het snapt, en zo niet, dat is niet mijn probleem: jij bent laat! Haha.
Het verhaal gaat dat ze energy totaal niet boeiend vindt maar ze houd wel erg veel van haar favoriete vragenshow. Als ze in slaapt valt beland ze in haar favoriete show en blijkt dat alle vragen gaan over energy. Tijdens de pauze staat ze vet achter. Gelukkig komt haar buurman langs en verteld haar dat het een heel interessant onderwerp is.
Ik denk hetzelfde als zij: Yeah right!
Maar hij zegt: kom ik neem je mee in de tijd van vroeger. We komen daarna in een grote zaal uit met lange schermen. We nemen plaats in 1 karretje van de 3 en die zijn behoorlijk groot. Er wordt nogmaals gewaarschuwd dat de rit 45 minuten duurt. Het kan mij niet lang genoeg duren hoor! Ga maar!
Ineens opent er achterin de zaal een grote deur en het karretje naast ons rijd die richting op, en daarna wij. Wat een grappige wending zeg. Zoiets heb ik nog nooit gezien.
Dan komen we langs dinosaurussen en andere gespuis en zien we Ellen verstrikt raken in de jungle van vroeger.
Dan staan we weer voor die lange schermen en zien we dat Ellen weer in het spelletjesprogramma staat en ineens alle vragen goed heeft en wint! Eind goed al goed, het blijft Disney natuurlijk. Altijd een happy ending.

Dan de Nemo attractie, helaas staan er overal kinderen op het beeld buiten dus foto maken heeft weinig zin. We lopen langs de zeemeeuwen die bij opspattend water zitten. De rij is ook weer origineel gemaakt. We zien een boot boven ons en het lijkt alsof we onder water lopen. Daarna lopen we een stukje omhoog en zie we overal strand en bordjes van het strand.
We nemen plaats in een roze schelp, leuk ik ben dol op roze J.
De figuren zijn ook weer geprojecteerd op schermen waar ook weer echt vissen tussen zwemmen dus heel gaaf gedaan! Hele unieke attractie. Als het liedje speelt: in the big blue World horen we Dory net nog zeggen: Hey I’m blue!
Geniaal! Ik ben dol op Dory, lekker gek en warrig, mmm, misschien herkenning van mezelf….?!?
Dan weer een attractie waar ik erg veel zin in heb. Het is de hele dag vol verrassingen!
Turtle Talk with Crush. We nemen plaatst op de 1e rij en de kinderen komen voor ons te zitten en worden begeleid door iemand die zelf nog een kind is, en die totaal geen geduld met de kinderen heeft. Ze loopt te mopperen en te doen, beetje verkeerde functie voor het meisje…
Dan komt Crush aangezwommen: hey dude!! Alle kinderen mogen wat vragen aan hem en hij wijst telkens een kind aan die een vraag mag stellen. Hij maakt er een prachtige omschrijving van zoals: you can ask a question, you with the pink shelf! Hahaha
Dory komt ook nog even langs en de tijd vliegt eigenlijk om. Leuke attractie en prachtig gemaakt dat je de stem en de bewegingen zo precies op dat moment kan maken zodat je toch het gevoel hebt dat je disney vriendjes echt zijn!
Daarnaast is het gebouw wat de attractie bevat ook nog eens een soort aquarium en zien we zeekoeien en dolfijnen. Wat een schatjes zeg! Ik droom weer even weg aan de dag bij Theater of the Sea.
We lopen nog wat verder naar het park en zien Spaceship Earth liggen.


Toch maar eens kijken of hij nu open is, en warempel! Er lopen mensen naar binnen! Heel goed! Kunnen we het toch nog zien. We weten niet goed wat we er van moeten verwachten en Serge zit me te plagen door te zeggen: jij hebt een heel jaar lang een studie gevolgd en alle boeken gelezen en het forum iedere dag bezocht, jij moet toch wel weten welke attractie dit is!! Hahaha, niet dus, dus het blijft spannend.
Het is een prachtig gemaakte tijdreis vol met bewegende poppen en mooie fragmenten. Het gaat vooral over de technologie van de mensen. Wat hebben we zoal uitgevonden en wat zijn de ontwikkelingen? In het begin wordt er ook een foto van ons gemaakt, maar we denken dat dit voor het einde zo’n nabestelling wordt ofzo.
Op een gegeven moment komen we in een donkere tunnel vol lampjes en gaat er een beeldscherm aan in ons karretje. We moeten aanvinken wat wij voor een soort mensen zijn. Wat vind je niet leuk om te doen? Koken of strijken? En nog zo een paar vragen. Dan worden onze hoofden geplaatst in een poppetje op het beeldscherm en wordt onze ideale toekomst voorspelt. We liggen in een deuk en ik schakel de camera snel aan om toch wat op de film te zetten, dit hadden we echt niet verwacht.
We lopen Innovations binnen en zien wat podiums met wedstrijden die je aan kan gaan. Ook staan er een heleboel playstions waar je een leuk Disney spel op kan spelen, toch even Ratatouille doen….
Dan zien we een huis van de toekomst en we kunnen een rondleiding krijgen, dat vinden we wel leuk. Samen met nog een familie staan we te wachten in een nagemaakt binnenhofje met een vijver. Het grappige is dat als je met je hand over het water gaat dat je de vissen weg ziet zwemmen en dat er rimpels verschijnen op het beeldscherm. Ook verschijnt er een tuin vol met bladeren, die je ook kan wegschuiven met je hand. Leuke technologie!
De rondleiding is leuk, maar dit moet je zeker niet doen als je maar 1 dag hebt, want zo bijzonder is het ook weer niet. Het is gewoon leuk om te zien. Nieuwe keukens en apparatuur, daar draait het om. De gitaar die de melodie voorspeelt en waar op de snaren lichtjes gaan branden welke snaar je moet raken, is erg leuk gedaan.
Na de tour zien we dat we een kaartje kunnen versturen naar onze ouders met een foto van ons, kunnen ze eens zien hoe bruin we zijn geworden!
Het is hier wel erg druk dus na een tijdje lopen we weer naar buiten.
We gaan nog even naar World Showcase en bedenken dat we nog iets moeten verzinnen voor het eten, aangezien Illuminations pas om 21:00 uur begint.
Helaas wilden we de drukte ontspringen maar het is hier alleen maar nog drukker en we kunnen nauwelijks een winkeltje in. We krijgen dan ook niet echt een goede indruk van wat hier allemaal te beleven is. Het lijkt ons in de eerste instantie wat tegen te vallen, de tweede dag als we hier naar toe gaan lijkt niets minder waar.
We gaan wel bij China naar binnen en zien een prachtige 360 graden show over het land. Als preshow speelt er een mevrouw een prachtig instrument:


We proberen ergens een tafeltje te reserveren en we merken dat Canada vol zit. Duitsland heeft een buffet en dan weten we ook meteen dat het eten is wat we lekker vinden. En gelukkig hebben ze nog voldoende plek, al is het wel al om 17:00 uur. Maar aangezien het koffiebroodje niet erg vult hebben we nu al wel trek dus om die tijd helemaal wel.


Het buffet kost $ 26 en frisdrank is inbegrepen.
We lopen naar China(of was het Japan) en zitten met verbazing naar het snoepvrouwtje te kijken die je ook zo vaak op Youtube ziet. Jeetje, wat kan ze dat goed zeg! Vooral ook dat accent is erg leuk: present forrrre yoe….
Het is tijd voor ons etentje en we nemen plaats en worden geholpen door een superleuk Duits meisje waar we dan ook Duits mee praten. Het blijkt dat Disney echt mensen aannemen die er dan een jaar werken en dan werken in het land waar ze vandaan komen. Dus je hebt helemaal het gevoel dat je echt in Duitsland bent. Het is een grappig binnenplaatsje met een volle maan die schijnt en we krijgen te horen dat er ook een echt humpapa show komt.
We zitten aan een lange tafel en er komen 2 vrouwen met 2 kinderen en een oude oma naast ons zitten en we beginnen meteen te kletsen en we wisselen heel wat info uit. Ze vertellen dat als ze vanuit hun stad 18 uur moeten rijden voordat ze hier zijn. My goodness…in 18 hours you are in a totally different country!! Oeoeoeoeoe!
Dat kunnen ze zich niet echt voorstellen dus we lachen heel wat af. Het zoontje van de dames verteld trots dat hij in Mission Space heeft gezeten. En zegt heel normaal: It’s suppose to feel spinning, but there was no spinning at all….
Ik vind hem erg dapper, Serge heeft al besloten dat hij deze attractie niet wil doen, en ik doe het niet alleen dus laat het ook maar zitten. De show begint en het is eigenlijk wel erg leuk ondanks de Duitse muziek waar ik niet zo heel dol op ben. Er is iemand die een hele grote hoorn bespeeld, iemand met allemaal koeienbelletjes en een xilofoon optreden. Heel bijzonder toch.
Daarnaast blijkt dat de amerikanen en de duitsers niet veel van elkaar verschillen: veel eten=is goed! Daar zijn ze het over eens. Hahaha
Op een gegeven moment gaan de Amerikanen naast ons weg en we krijgen een knuffel van de oma, die al 89 is! Lief! Maar ze verteld ons dat ze haast nergens in gaat maar het wel allemaal erg leuk vindt, knap hoor!
Wij blijven nog even zitten en genieten van het heerlijke uitgebreide buffet. Er zijn veel salade’s met worst en kaasjes en heerlijke kleine witte broodjes. Daarnaast genoeg vlees en groenten. En voor de zoetekauwen onder ons: veel toetjes!! Daar hou ik wel ruimte voor over:mmmmm!

Om 19:30 uur lopen we pas weg en zien dat alles helemaal verlicht is, wat een mooi gezicht zo om het meer.
We nemen een kijkje in Japan en spreken met een meisje over de regisseur van Howl’s Moving Castle. Die heeft nog veel meer films gemaakt en is zo bijzonder. Zij kent hem natuurlijk veel beter dan een iemand uit Nederland dus dat is wel leuk. Daarnaast doet mijn broertje aan de sport Iado en daar hebben ze een mooi boek van, die kopen we meteen.
Ook is er een grote bak met water waar allemaal oesters in liggen. Indien je er eentje wilt kost dit $ 15 en wordt er een hele ceremonie van gemaakt. De trommels worden bespeeld en de oester wordt prachtig open gemaakt en geshowd aan alle toeschouwers.
Dan lopen we naar Amerika, en helaas is deze attractie echt gesloten maar hebben ze wel een toilet waar we aardig wat gebruik van hebben gemaakt; ik had 2 grote koppen thee op en Serge 2 liters bier. Als we naar binnen lopen zien we wat schilderijen en dan valt ons op dat de medewerker die daar loopt iets verteld over de koepel. Het blijkt dat er iets bijzonders is met de koepel. Als de ene persoon aan de ene kant van de koepel gaat staan en de andere aan de andere kant, waar een behoorlijk ruimte tussen zit, kan je fluisteren. En het aparte is dat de persoon aan de andere kant je letterlijk verstaat.
Eerst geloven we het nog niet helemaal als de medewerker het met iemand uitprobeert maar dan proberen we het samen en waarempel! Dit moet je geprobeert hebben als je hier bent!
De man zegt dat het helemaal niet zo bijzonder is en begint ons te vertellen over allemaal scheikundige theorieën en verhalen waar we niks van snappen: het is gewoon leuk en daar houden we het op! Hij laat ons zien dat het ook kan met een boog aan de zijkant van een deur. Dus Serge staat aan de ene kant van de boog en ik aan de andere kant, dus met onze gezichten tegen de boog aan en met de ruggen tegenover elkaar. Ik fluister: ik vind Stitch een geweldig figuurtje! En Serge z’n mond valt open. Je kan elkaar heel goede verstaan. Het geluid draagt dus echt!
We lopen naar buiten en wachten op Illuminations. De muziek begint en het is supermooi vuurwerk. Ik mopper want er staat een soort grote zwarte bol naast ons in het water en dat maakt een blazend geluid wat aardig hard gaat…..
Ineens begint de bol naast ons te bewegen en ik schaam me diep want het blijkt het pronkstuk van de avond te zijn. Oeps! Ik met mijn grote mond! Serge lacht me wederom uit….


We genieten vollop van de show en zien dat op de wereldbol van alles geprojecteerd wordt zoals allerlei mensen in de verschillende werelddelen en dieren uit de verschillende landen.


Prachtige show, we staan weer verbaasd door Disney!


Rustig lopen we uit het park


en zien hoe mooi alles verlicht is. We hebben ons ezelsbruggetje goed onthouden en komen dus snel aan bij de goede auto.
Aangekomen in de villa schrijf ik snel in mijn boekje en slenteren we naar ons bedje. We zijn best moe…..

[esther-disney]

25-1
Ah, nog maar 1 week. We merken nu we in de villa zitten dat de tijd erg snel gaat. In tegenstelling tot de rondreis. Er komt denk ik nu een stukje gewenning bij kijken, je zit telkens op hetzelfde plekje enzo.
en rustdag staat vandaag ingepland, aan de ene kant erg leuk maar aan de andere kant mis ik Disney nu alweer. Ook is er een vreemd gevoel in mijn maag, ik besef me dat we al 3 disneyparken al hebben gezien, dus dat er nog maar 1 nieuwe is die we gaan zien, jammer jammer.
Op de planning stond naast een rustdag ook uitslapen maar om 8uur zijn we echt wakker dus aan een lekker ontbijt, het andere brood maar weggedaan…bleg! :x


Om nou helemaal niks te doen is ook zo wat dus we gaan naar de Premium Outlet en gaan eens lekker shoppen. Het is vandaag wat frisjes dus we vinden het jammer dat alles buiten is, behalve de winkels dan. De Disney outlet valt mij erg tegen, het is er klein, en qua kleding is het veel t-shirts en dat vind ik toch niet zo heel modieus…
Dus ik vertrek zonder iets te kopen, heel gek! Hahaha.
Verder kopen we voor Serge een paar mooie shirts van Tommy en ik slaag voor een gave capribroek van Levi voor minder dan $20!!
Om 13:30 zijn we weer in de villa en willen we graag gaan zwemmen. Het zwembad is ook een beetje aan de frisse kant, doordat het vannacht naar 8 graden is afgekoeld.

Maar als we er eenmaal doorheen zijn is het toch wel lekker. We hebben een opblaasbal gekocht in de Premium Outlet. Tja, het is een bal van de mode van vorig jaar, maar hij doet het goed

Er is bij ons ook weer een Wallmart dichtbij dus daar gaan we nog even naar toe, ook om wat eten te vinden voor vanavond. Dit is een grote winkel en bij de ingang liggen Disneyknuffels en Serge neemt er stiekem een kleine Stitch van mee voor mij! We slagen nog voor een mooie Amerikaanse riem voor Serge met een lichte spijkerbroek van wrangler.
Ook zie ik een mooie tas voor maar $12 voor mijn moeder, dus die neem ik alvast mee als souvenir.

Als avondeten zien we een heerlijk gebraden kippetje die je in de oven kan doen. Dan nog de groenten. We zien een lekkere grote bak met allerlei rauwe groenten zoals: worteltje, bleekselderij en tomaatjes. Natuurlijk ook met een grote bak met dressing maar het ziet er toch gezond uit! :wink:


Daarnaast ligt weer echt iets voor mij: een uitgebreide fruitschotel gemixt, dus die gaat mee als toetje.
We rekenen af en rijden naar de villa. Dan vind ik dat ik een kopje thee verdien, die mis ik hier echt, met een lekker stukje chocolade en Esther is tevreden.

Daar lekker gegeten en daarna weer veel afleveringen van Family Guy gekeken, dat is echt onze favoriet!! Fijne rustige dag zo :!:

[esther-disney]

26-1
We staan weer uitgerust op en bellen meteen onze ouders. We hadden van American Vacations de tip gekregen over Ekit, een telefoonkaart die je thuis opwaardeert en dan voor een paar cent naar Nederland kan bellen! We hebben er thuis 20 euro op gezet en je kreeg er $5 dollar gratis bij. Het werkt super! Nu hebben we al 4x gebeld tijdens de rondreis en we merken dat we er nog steeds 100 belminuten op hebben staan. Ik vind het een super systeem en zou het dan ook iedereen aanraden!
Vele regenachtige verhalen verder kijken we het nieuws en het weer, het wordt in de middag wat slechter en er is een kans op regen dus we besluiten nu naar Gatorland te gaan. Dan zijn we verzekerd van droog weer.
Door de brand een tijdje geleden is de ingang nog steeds niet af en lopen we dus via een zij-ingang naar binnen.


De mevrouw achter de balie verteld ons dat we nog iets extra’s erbij kunnen boeken; alligators eten geven en een foto met een alligator en een treinritje voor $ 15 (dacht ik).
Dat doen we toch maar niet, ik vind het toch een beetje zielig zo’n dichtgetapte bek.
We zien dat het ook een klein gezellig parkje is zoals Theater of the Sea. De eerste show begint: Upclose Encounters!
We worden samen met nog meer andere mensen toegeroepen door 2 ruige mannen die hun show goed weten aan te prijzen vol grappen en grollen.
We hebben een leuk plekje en er wordt meteen in het begin gevraagd: who’s afraid of spiders, snakes and other creapy reptiles?
Nou, ikke niet, Serge wel, dus die steekt z’n hand op. Ik ben natuurlijk weer eigenwijs.
Dan de volgende vraag: Who’s almost afraid of nothing?
Nou, ik vind mieren en andere kleine beestjes heel naar, maar die zullen ze vast niet gaan gebruiken in zo’n show dus ik steek m’n hand op.
Ah, ik ben de pineut….de grote man komt naar mij toe met een grote houten doos en ploft het naast me neer op de bank en zegt:”Here you are darling!” Het ding heeft een groot slot erop zitten…spannend!
Verderop zit er een mevrouw met een kindje op schoot. Hij maakt er een opmerking over: je kan je kind niet gebruiken als schild zodat we je niet zien! En zij krijgt ook een box. Alleen zij is er iets minder blij mee dan ik.
De show begint en er wordt uitgelegd dat als je je niet safe voelt dat je gewoon in de Circle of safety mag stappen; een door een houten stok getekende circel in het zand, weliswaar.
De vrouw mag naar beneden komen en moet haar ogen dichtdoen en haar handen omhoog doen. Er worden een paar grote zwarte schopioenen op haar gezet! De vrouw gilt het uit als ze de beestjes ziet. En ik begin ook een beetje te twijfelen….die vind ik ook niet zo heel erg leuk…hmmmm. Serge lacht me weer toe/uit.
Dan is mijn doos aan de beurt. Hij vraagt mijn naam en vraagt: are there any scary things in Holland?” Nou, ik vind mieren niet leuk zeg ik. En hij zegt: “well, there not scary at all!”
Hij wil eerst kijken of de box wel veilig is dus ik mag op een afstandje kijken hoe mijn box wordt geopend. Helaas zit er een hele giftige slang in, dus ik mag hem niet eens aanraken, jammer!
daar is mijn slang:




De show gaat verder en we lachen erg veel om de leuke dingen die de 2 gasten zeggen!
Dan mag het publiek een doos uitkiezen en die kiezen natuurlijk de grootste. Wat zou erin zitten? Hij zegt: I wish to invite someone. Our relationship goes way way back. We know eachother for a long time. She’s a very good friend of mine. I like to invite: Esther!!
Ik moet lachen en hij komt weer naar me toe en zegt tegen het publiek: “say hi Esther!”
Publiek: Hi esther!
Hij: “Say bye Esther”! Hahaha
Dan loop ik naar beneden, ook worden er nog een paar mensen naar beneden gehaald, zoals een man die achter ons zat waar we mee zaten te kletsen, die kende dit park al sinds zijn kindertijd.
Oke, ik mag kiezen: Head or Tail?
Ik kies Head, wat het ook is, ik wil z’n kop zien, dat is het gaafst!
Hij kijkt me aan van die is niet wijs! En zegt: “I don’t think you understand where this is going!” en hij wijst op de box.
Ik knik nogmaals en weet het zeker. Dan wordt de doos opengemaakt maar wij mogen niet kijken. Wat wel grappig is dat wij met ons gezicht naar het publiek staan en dat ik iedereen enge gezichten zie trekken, spannend zeg! Ik sta naast de man die achter ons zat en we kijken elkaar aan: wat gaat er gebeuren?
Dan komt er ineens een echte python over ons hoofd aangegeven!! WAUW!!


Wat een mooi beest zeg! We moeten hem ook echt met z’n vieren dragen want hij is echt zwaar.


Dan is de show afgelopen. Je kan nog op de foto met de python of met een varaan. Serge wil dolgraag met een varaan. Het kost $5 dus daar kan je het nog voor doen.
We lopen weer weg en zien een klein zwart beertje zitten, wat een schatje zeg!
er zijn ook wat herten en die geven we wat te eten.
Dan begint de Gator Jumperoo show. We worden verdeeld in 2 teams. Het team van een meisje die bij ons hoort en de mensen aan de andere kant worden gekoppeld aan een man. Eerst hangen ze een kippetje aan een touw waar de alligators naar moeten happen. Ze zijn alleen iets lui dus het duurt even, maar als ze dan ook happen levert dat leuke plaatjes op!
Daarna wordt het wat spannender gemaakt en moeten de crocs de kippen uit de handen van de 2 kandidaten eten. Ze hebben volgens ons niet erge honger want ze missen best vaak. Grappig gezicht zo’n trage alligator. Ow mis, ow mis, ow bijnaaaa….




Dan is er een Jungle walk die we gaan lopen. We komen dan heel wat verschillende crocs tegen. We kunnen ook een soort toren omhoog en dan zie je het hele gebied.
Als we rondlopen zien we allerlei leuke bordjes zoals: trespassers will be eaten!



Ook zien we 2 hele grappige schildpadden waarvan er eentje de ander probeert uit te dagen. Iedere keer als de ene naar lucht hapte kwam de kleine naar hem toe en probeerde te happen. Als de grotere dan weer met z’n kop in het water kwam begon de kleine al een soort van excuses te maken door met z’n flippers voor zijn kop te “zwaaien”en zijn kop helemaal in z’n schild te trekken. Maar dat gebeurde niet 1 keer, maar 5 keer achter elkaar.
We moesten zo lachen om die gekke beesten. Na de 5e pikte de grote het niet meer en lokte de kleine in een hoe totdat die niet meer durfde te komen. Heel leuk gezicht die dierenwereld.
Ook was er een leguaan die van een rots naar een boomstronk wilde klimmen maar er net met z’n voorpoten bij kwam dus met 2 bungelende achterpoten bleef hangen. Gek gezicht ook.
De Gator Wrestlin’ Show en we namen plaats terwijl er al heel wat mensen op de foto wilden met een grote gator.
Een leuke show met allerlei info over deze mooie beesten die ons blijven verbazen.




Het weer wordt al iets slechter en het begint te miezeren, maar wij hebben toch hier alles gezien dus we rijden naar de Florida Mall.
Deze is gelukkig overdekt en we gaan op zoek naar cowboy laarzen voor Serge.
We kijken onze ogen uit bij de surfshop waar ze een echte waterval hebben nagebootst waar mensen kunnen surfen.
Ook is er de M&M winkel waar we toch wat gaan scheppen. Wat een spullen heb je er van zeg!


Er is ook een speciaal klein winkeltje voor honden met kleding(verschrikkelijk) en shampootjes en nog meer. Als we de koekjes zien die voor honden zijn vinden we dat wel leuk om mee naar huis te nemen. Die 2 van ons vinden dat vast lekker. Dus we nemen er een vijftal mee naar huis.
Na lang zoeken zien we een klein zaakje die schoenen verkoopt en warempel, daar staan ze dan: de droomschoenen voor Serge!
Ze zijn $175 dus even wat duurdere uitgaaf, maar ik heb natuurlijk met de dolfijnen gezwommen en dat was net zo duur, dus hij mag ook iets moois uitzoeken.
Dan krijgen we beide een beetje zin in iets. We zien een kraam van “Aunt’s Anne die pretzels heeft. We kiezen voor diegene met cinnemon en sugar. Jeetje deze dingen komen rechtstreeks uit de hemel! Dit moet je geproeft hebben! Zo lekker gewoon!Ze zijn nog een beetje warm en smaken super. Goede keus dus.
Ik had gisteren een mooie winterjas gezien bij Premium Outlet van Armani en nu heb ik er toch spijt van dus we rijden er snel nog een keer naar toe. Helaas is het vandaag zaterdag en dus zijn er waarschijnlijk veel mensen geweest die gewinkeld hebben, dus mijn jas is weg. Er hangt er nog wel eentje maar die mis het lint wat eromheen zat en er zit een vlekje op. Als ik vraag of ze misschien dat lint nog ergens hebben, mag ik hem hebben voor 30% minder. Maar ik vind de jas dan toch niet zo speciaal meer, dus het is jammer. Ik had gewoon meteen moeten beslissen….Ik baal wel, want hij was echt leuk.
Het is moeilijk om winterjassen te vinden, ik denk omdat ze het hier gewoon nooit zo koud krijgen dus dan heb je het ook niet echt nodig.
Nu begint het echt te regenen dus we rijden naar huis. Ik voel me een beetje grieperig en merk dat ik keelpijn heb….het blijft de hele avond zo regenen, jammer want we wilden naar Old Town voor vanavond. Dat hebben dus maar niet gedaan.
We blijven lekker thuis en lezen een boek s’avonds. Weer een zeer geslaagde dag!