Marocco, tja, daar hebben we nog nooit iets van gezien. Ja, adventureland, maar ja, dat kan je niet echt meerekenen he? :lol:
Het is een prachtig opgezet stadje en je hoort overal Marokkaanse muziek en we zien een leuk nisje waar een boek ligt met een mooie achtergrond, daar ga ik eens even zitten lezen.
Ook zijn er hier een aantal mooie voorwerpen om te bekijken en we staan al gauw een tijd te kijken. Dan komen we ook echte Marokkanen tegen en die vragen ons om een foto van hun te maken. Nou vooruit, maarre, willen jullie dan ook een foto van ons maken??
Helemaal goed! Staan we er ook eens saampjes op. Lijkt het toch nog op een huwelijksreis voor de thuisblijvers, hahaha.
Ah oui, la France! Nu komen we echt thuis! Altijd als we iets van Frankrijk is doet dat ons denken aan alle heerlijke verblijven dichtbij Parijs en Disneyland natuurlijk. Het voelt gewoon als een 2e huis hier.
De zon staat al wat lager en dat levert mooie plaatjes op.
Er is hier ook een film te zien dus dat doen we zeker. Tijdens de film vrees ik dat heel wat mensen onze kreten hebben gehoord zoals: “ow, kasteel Chambord!” of: “Prachtig, Mont st. Michel!” enz. enz.
We vonden de film het mooiste van alle films omdat alles zo heerlijk herkenbaar was. Wij gingen vroeger als kind altijd naar Frankrijk dus heb wel zo’n beetje alle mooie stukjes gezien van dit land.
Dus ik kan alleen maar zeggen dat we hebben genoten en we het erg jammer vonden dat de film was afgelopen.
Als we naar buiten zeggen 2 mensen ons gedag…..”HEEEE! Hij werkt in Disneyland Parijs” zeg ik tegen Serge. We kijken nog eens naar achteren en weten het nu zeker.
We lopen maar even naar hem toe. Ik ga het gewoon vragen. Ja hoor, we hebben het goed. Hij werkt inderdaad in Parijs, maar is hier nu voor 5 maanden.
De wat verlegen vollere jongen vraagt aan ons waar wij hem van kennen?
Tja, hoe gaan we dat eens uitleggen….Je kan moeilijk zeggen dat….ehm….ik zou het uitleggen.
Altijd tijdens de parade zoekt Esther een mooi plekje uit en staat dan helemaal paraat om alles zo mooi mogelijk vast te leggen. Netjes worden er tijdens een parade mensen ingezet om te surveilleren zodat niemand op de rijbaan staat. Helaas maken sommige castmembers er een wereldbaan van dat ze continue heen en weer lopen, voor de camera langs. Wat hebben we thuis, met een klein beetje ergernis, gelachen toen we het jochie iedere keer langs de camera zagen lopen…..heen en weer, heen en weer… Tja, wat zeg je dan als datzelfde jochie voor je trots staat te glimmen dat je hem herkent?
“We know you from the parade”, zeg ik kort en bondig. Hij staat de glunderen: “Yes, I do that a lot!”.
Agossie, wat een schatje. Hij verteld trots wat hij allemaal wel heel goed kan en doet. We staan een tijdje met hem te praten en zeggen elkaar tot ziens in Parijs. Daar zullen we elkaar zeker wel weer tegenkomen.
United Kingdom, Engeland dus is aan de beurt en we zien wat leuke echte rode telefooncellen staan. Die zijn cool! Serge moet ineens heel dringend een telefoontje plegen.
Engeland heeft heel wat leuke winkeltjes en ik schaf een Mickeyhoofdje aan die ik aan mijn antenne kan vastzetten. Mijn auto wordt echt helemaal wauw!
We kijken buiten nog even naar een soort comedy spelers en lopen daarna naar….
….Canada
is alweer de laatste van het rijtje maar het begint ook al een beetje te schemeren. Mooi tijd weer voor een film: Ow, Canada! We worden ontvangen door een Canadees meisje die iedereen probeert te overtuigen hoe leuk Canada wel is. We gaan het zien, het is een prachtig theater met weer heel wat grote schermen om ons heen. De hoofdrolspeler die in deze film alles verteld is dezelfde speler als Cinemagique in Disneyland Parijs, en we moeten meteen weer om hem lachen.
Verder zien we wel wat moois maar lang niet zoveel bijzondere dingen als de andere filmpjes te bieden hadden. Maar zo ieder zijn favoriet natuurlijk. Het filmpje zelf was wel briljant en erg grappig.
Het is inmiddels bijna tijd, we hebben nog een uurtje maar we moeten ook nog eindje teruglopen dus we gaan rustig weer terug naar Noorwegen. Onderweg genieten we van het mooie meer met alle lampjes en de fakkels die branden bij ieder land zijn echt heel gaaf!
Buiten het restaurant staan echt veel mensen te wachten en we vangen telkens iets op maar weten niet wat ze schreeuwen. Ineens begrijpen we het: party of three, ow, ze roepen de gezelschappen om die gereserveerd hebben! Oke, goed luisteren dus.
We mogen iets eerder naar binnen en er wordt gevraagd of we met Doornroosje op de foto willen. Normaliter ben ik iets minder enthousiast voor face-caracters dus wij zeggen nee.
We krijgen een leuk tafeltje toegewezen en het meisje wat ons bediend zegt dat er nog veel meer prinsessen komen. Serge begint te lachen:”dat heb je weer mooi uitgezocht he?”Je kiest precies een restaurant met caracters!” hahaha, ik begin ook te lachen en uit te leggen dat ik het echt niet wist! Echt niet! Maar Serge vindt het prachtig en vindt me schattig, dus waarom zou je daar tegenin gaan?
Het begint met een lekker buffet met allerlei soorten salades en kaasjes en kleine hapjes. Een soort voorgerechtenbuffet dus.
Ineens komt Jasmine aan ons tafeltje. Ik zeg tegen haar:”You travelled a lot to come here!”.
Zij zegt dan: “Yes, but I have my flying carpet, so I am really fast!” We praten nog even wat en ze gaat echt goed op in haar rol. Even een fotootje erbij en ze reist naar het volgende tafeltje.
We nemen nog een beetje van het buffet en dan mogen we kiezen van de kaart voor als voorgerecht. Ik neem de zalm en Serge kip. Beiden smaken ze heerlijk! Dan komt Ariel binnen. Dat is echt mijn meisje! Zij is mijn favoriete personage van alle films. Dus ik kijk haar aan maar ze lijkt niet erg maar ze overtreft onze verwachtingen, zij zit echt in haar rol zeg!
Ik zeg:”I must say, you are my favorite princess!”
Ariel:”Owwww, and you are my favorite human!”
Wij lachen natuurlijk! Wat een schatje. Ze kijkt ineens heel verbaasd naar Serge zijn bord en zegt:”You have a thingamabob as well”, en ze wijst naar zijn vork. “I don’t need it now, I’ve done my hair this morning already”.
Dus ik maak een compliment over haar haar hoe mooi het zit en dan zegt ze:”We have a bit the same hair and colour, we could be sisters!” Esther straalt vanaf dat moment alleen nog maar!
Maarja, ik heb die mooie ster die in jouw haar zit niet, zeg ik. Ow, ik mag hem altijd wel lenen van haar, daar zijn we zusjes voor.
Ik vraag hoe het met Erik is en zij zegt dat hij nu thuis is met Max. Ik vertel haar dat we ook een hond hebben die Max heet. Ja, die heb ik ook vernoemd naar die Max uit de film.
Dat vindt ze helemaal superleuk nieuws. We maken een speciale siters/princess foto met de handen in elkaar. Helemaal geweldig.
Daarna komen ze in raptempo achter elkaar en we zien Pocahontas die er heel mooi uit ziet maar er niet zoveel zin in heeft. Het enige wat er uit kwam was:”Wingapo! Do you wish to take a picture?”.
Dus dat deden we nog wel, en als ik vraag naar John zegt ze alleen maar:”He’s fine.”
Dat was dus niet de meest overtuigende performance.
Dan komt Assepoester langs en ze vraagt waarom we hier zijn. Dus ik vertel dat het onze honeymoon is. En ze vraagt:”Is he as nice as my prince charming?”
Serge houd het bescheiden en zegt:”I think we are a bit the same”.
We praten nog even over haar mooie jurk en ze vertelt hoe fairy goodmother het voor haar heeft gemaakt.
De prinsessen lopen weer door en het is tijd voor ons toetje. Heerlijk zeg! We hebben een lang bord met 3 soorten specialiteiten. Een gebakje va Tiramishu, eentje met een soort rijstenpap maar dan dikker en een wit chocoladetaartje.
Serge vindt het allemaal te zoet, maar ik vind het heerlijk. We worden aangesproken door 2 mensen achter ons en die vragen waar we vandaan komen. Ze denken uit Duitsland maar konden het accent niet helemaal plaatsen. Ze gaan namelijk vaak naar Duitsland. Ik merk dat het bijna 21 uur is dus ik probeer zo snel mogelijk het toetje weg te werken om naar het vuurwerk te gaan kijken. Maar de mensen willen nog wat van ons weten en als ik echt niet meer op kan lopen we naar buiten en zien dat het al wel begonnen is maar nog niet zo ver is. Gelukkig kunnen we nog 1x genieten van al het moois wat op ons afkomt.
Als we uit het park lopen besef ik ineens dat dit de laatste dag alweer was hier. Een diepe zucht ontsnapt en ik kijk nog 1 keer om naar World Showcase. We worden begeleid door de mooie glinsterende steentjes aan het einde van het park en gaan dan toch echt naar de parkeerplaats.
We kijken thuis nog even het weer en zien dat het dinsdag mooi weer wordt, dus echt goed voor een dagje aan het zwembad. We beslissen dus dat we morgen naar Sea World gaan.
Nog een 2 foto's omdat ik er zoveel heb: