Zwemmen / snorkelen met manatees (zeekoeien)

[fa341009]

Hey Ellen, (ik ben geen expert, maar dit is geloof ik wat ik heb opgevangen tijdens mijn bezoek aan de manatees in 2014)De manatees migreren tijdens de zomermaanden naar een heel uitgebreid gebied (van Texas in het zuiden, tot helemaal in Virginia in het noorden).
Deze gebieden zijn wel extremen, de meesten kan je in de zomer terugvinden in Alabama, Georgia en South Carolina.
Sommige exemplaren blijven echter achter in Florida.
Dit zijn vooral vrouwtjes met kleine kalfjes, oudere exemplaren die de tocht niet meer kunnen maken, gewonde dieren, ...
Dit is uiteraard maar een klein aandeel, waardoor je er veel minder kan spotten in de zomer.

De reden dat ze elke winter terugkomen is dat de dieren geen temperaturen tolereren onder +- 20° C.
Ze komen dan naar de vele springs in Florida, waar het water een constante temperatuur heeft van +- 21° C.

In uitzonderlijke situaties, heeft het al wel eens sterk gevroren in florida. (vraag me niet meer in welk jaar dat was). Ik heb hier over horen vertellen.. Zelfs het water bij de springs was toen te koud. De manatee populatie was toen sterk achteruit gegaan (meer dan 60% heeft het niet gehaald geloof ik).

De manatees zijn nu echter in een opmars. Jaarlijks stijgt hun populatie. (niet alleen door het weer, maar vooral ook door aanpassingen aan boten, en gebieden die beschermt worden (tegen boten met een propellor)).

[Ellen1308]

Bedankt voor je uitgebreide uitleg!
Iemand nog tips waar we in juli/augustus misschien kans hebben om manatees te zien?
Ik heb pasgeleden in een reisverslag van iemand gelezen dat ze in een natuurpark manatees hadden gezien in de zomer maar ik kan dat reisverslag niet meer terugvinden!

[arno]

Blackpoint Wildlife Drive Park, Florida manatee observation deck
Merritt Island National Wildlife Refuge
. hier zijn in de zomermaanden ook altijd manatees te vinden. gr. arno

[elstars]

Andere plekken:
Homosassa Springs Wildlife statepark
South Florida Museum in Bradenton

Je vindt ze hier echter niet in het wild. Deze plekken zijn opvangplaatsen voor bv. gewonde manatees.

[Ellen1308]

Arno en Elstars, hartelijk dank voor de tips!

[Iris02]

Op Merrit Island zijn tientallen manatees in de zomermaanden. Wij hebben hier in 2015 met kajaks tussen de manatees gevaren.
Wij hebben ook wel eens in de zomermaanden gezwommen met manatees in Crystal River. Er zijn manatees aanwezig maar het zijn geen enorme aantallen.

[Ellen1308]

Dank je wel voor de tip Iris!

[Ellen1308]

Ik heb trouwens het reisverslag waar ik het eerder over had weer teruggevonden. Het was van de Moolenschotjes; zij hebben in 2014 in Blue Spring State Park Manatees gezien.

[kaya]

Wij boekten een tour met Bird's Underwater Dive Center in Crystal River. We kozen na veel reviews te lezen voor de Early Morning Tour want zij bieden als enige maatschappij een tour aan die zo vroeg vertrekt. Het voordeel is dat je dan als enige boot op het water bent en niet met 20 boten rond 1 manatee hangt. Wij vonden dit een hele leuke ervaring! Absoluut een aanrader. Eén tip: neem een dikke sweater mee, het is behoorlijk koud 's morgens vroeg!

Ik kopieer hier even de tekst van mijn blog voor het hele verhaal:


Om 5.00 uur loopt mijn wekker af. Ik ben blijkbaar de enige die het hoort want iedereen slaapt gewoon lustig verder. Ik ga voor de korte pijn en sta direct recht en doe het licht aan. Alex morrelt en de kinderen hebben nog steeds niks gemerkt. Ik doe mijn kleren aan en begin wat boterhammen klaar te maken voor iedereen (gisteren kochten we in een supermarkt brood en gouda-kaas, de verleiding was te groot om eraan te weerstaan!). Alex staat ook op en wekt de kinderen, die eerst heel zwaar protesteren, maar uiteindelijk toch moeten toegeven.


Om 5.40 uur zitten we in de auto op weg naar Bird's Underwater Dive Center in Crystal River. We gaan er - hopelijk! - snorkelen met zeekoeien (mannatees). King's Bay in Crystal River is de baai met de grootste populatie zeekoeien ter wereld. Vooral tijdens de wintermaanden (november tot en met maart) zitten er werkelijk honderden zeekoeien samengepakt in de baai. Vanaf eind maart, begin april vermindert dat aantal drastisch want dan zwemmen ze naar de Golf van Mexico om verfrissing te zoeken. Maar er zijn altijd wel enkele permanente 'inwoners' die het hele jaar door in King's Bay blijven, voornamelijk de oudere zwakkere exemplaren en de moeders met een jong kalf. We boekten bewust een toer met deze maatschappij omdat zij als enige zo'n vroege ochtendtoer aanbieden. Voordeel is dat je dan niet met 20 boten rond dezelfde zeekoe cirkelt.


Bij aankomst in het duikcentrum moeten we eerst wat formulieren invullen en krijgen we elk snorkelgerief en een wetsuit. Lukas en Timon krijgen een XS en zien eruit als kleine superhelden in hun wetsuit. De onze zijn ietsje minder flatterend, maar ze zijn lekker warm, dus we klagen niet. We krijgen nog een video te zien met do's en don'ts - ik probeer alles zo goed mogelijk te vertalen voor Timon en Lukas - vooraleer we vertrekken met de boot van kapitein Paul en snorkelbegeleider Robbie. Wanneer we vertrekken is het nog steeds donker, maar de kapitein belooft ons dat we het water niet ingaan voordat het klaar is. Ik druk de kinderen op het hart dat het water wel wat koud zal zijn, maar dat ik hoop dat ze stoer zullen zijn en er toch zullen ingaan zonder morren. Ze worden snel overtuigd als de kapitein ze de grote doos van Dunkin Donuts toont en ze er elk als eerste één mogen uitkiezen.


Na een half uur varen is de zon al van de partij en roept Robbie naar de kapitein dat ie een zeekoe zag. Langzaam varen we wat verder in de richting dat Robbie aanwijst en dan zien we ze ook. Wat een enorm groot dier zeg! Ze hebben hun naam alvast niet gestolen! We nemen onze snorkel en camera bij de hand en gaan allemaal één voor één langzaam het water in. Ook de kinderen volgen flink, alhoewel Timon klaagt van prikkelende pijn aan zijn benen. We vermoeden dat de wetsuit toch wat strak zit en er tijdens het zitten op de boot wat bloedvaten afgeknepen werden. Ik ben al weg met Lukas - die snorkelt alsof ie het elke dag doet - in de richting van de groep. Wanneer we aankomen bij de zeekoe lukt het ons moeilijk te stoppen en hangen we er quasi boven. We kijken vol bewondering naar dit majestueuze dier en na 2 minuten zwemt ze alweer weg. De kapitein roept ons van op de boot welke richting ze min of meer uitzwemt en de groep zwemt die kant uit. Timon doet wat paniekerig en na wat gekibbel blijf ik bij hem en wil Alex met Lukas verder. Wanneer we ons omdraaien blijkt Lukas echter weg. We zien hem verderop met de groep lustig voortzwemmen met zijn 2 voeten omhoog. (We mogen onze voeten namelijk niet gebruiken om te zwemmen, want dat spettert te veel en daardoor worden de zeekoeien afgeschrikt.) We zijn allebei verwonderd over hoe stoer hij is - want op zich is hij niet zo'n goeie zwemmer/snorkelaar - en Alex zwemt hem achterna. Ik neem enkele minuten de tijd om Timon tot rust te brengen en we zetten tenslotte de achtervolging in. Na nog een tiental minuten zwemmen roept Alex ineens van de andere kant, "she's here!", waarop de ganse groep terug verandert van richting. Timon heeft ze nu nog steeds niet gezien, dus ik doe mijn best er snel bij te zijn en trek hem mee. Ze zwemt net weg wanneer we bij Alex aankomen en we zetten de achtervolging in. 5 minuten later hebben we eindelijk geluk. Ze stopt weer even en nu kunnen we ze goed bekijken. Ik hoor Timon gniffelen onder water en als ik de zeekoe goed bekijk begrijp ik waarom. Ze heeft zich wat op haar zij gedraaid en uit het gaatje onderaan haar buik hangt een bruine sliert... Vlak daarna zwemt ze opnieuw weg en vinden we haar niet meer terug. De kinderen rillen van de koude en Alex neemt ze terug mee naar de boot. 5 minuten later komt de rest van de groep ook terug op de boot.


We zien nu rondomrond ook allemaal nieuwe boten aankomen. Het wordt erg druk in de baai nu, dus de kapitein wil naar een rustigere plek varen. Op de boot krijgen we van de kapitein warme chocomelk en koekjes. De kinderen hebben te koud om nog terug in het water te gaan, dus we doen hun wetsuit af en hun warme kleren aan. De kapitein giet kleine beetjes warm water op de vloer van de boot zodat onze voeten wat warmer krijgen. Tijdens het varen roept Alex ineens dat ie een grote beweging zag op het water. De kapitein stopt de boot en Robbie denkt dat het zeekoeien zijn die proberen te paren. Vaak zijn er dan verschillende mannen rond 1 vrouwtje aan het cirkelen en kan het er nogal hevig aan toegaan. We varen wat dichterbij en ineens komt een vrouwtje met haar kalf even nieuwsgierig boven water kijken vlak bij onze boot. Ze zwemt terug weg en we zien nog regelmatig haar rug of haar snoet eens boven water komen, voordat het geharrewar met de mannelijke zeekoeien herbegint.


We varen opnieuw verder naar Three Sister Springs. Een plek waar je 3 verschillende bronnen dicht bij elkaar kan zien in het kristalheldere water. Soms zitten er ook zeekoeien, maar wanneer we aankomen horen we van een andere boot dat er net een zeekoe uitgezwommen was. We zwemmen er toch in en alhoewel er geen zeekoeien aanwezig zijn, zijn de drie bronnen op zich ook wel mooi om te zien. Na een half uurtje rondsnorkelen houden we het voor bekeken en keren we terug naar de boot. Ik heb het ijskoud en doe ook meteen mijn wetsuit af en warme kleren aan.


Een half uur later staan we weer op het vasteland. De kinderen kopen met hun eigen centen elk nog een souvenir uit de giftshop voor we terugkeren naar het hotel. In het hotel rust Alex nog een uurtje terwijl ik met de kinderen nog even rond het zwembad ga zitten en daarna gaan we eten in een heerlijk visrestaurant vlakbij King's Bay en zien we vanop het terras nog een zeekoe zwemmen.

[Fitzroy]

Leuk verslag, Kaya.
Hoe hebben jullie het verder gehad ?