Reisverslag van Claudia, Arno en Milan 6 april 2006 tot en met 18 april 2006 in Orlando/Kissimmee


Donderdag 6 april 2006
Om 9.30 uur worden we door de taxi opgehaald. Het zou Milan zijn eerste verre Amerika reisje worden. Met een restje Coentunnel file komen we om 10.15 op Schiphol aan. Voor we mogen inchecken mag eerst onze koffer open en wordt gecontroleerd door de beveiliging. We hadden al tie-raps er om heen gedaan. Dus die moesten weer los geknipt. Dan maar met open koffers naar USA.
Onze vooraf door OAD besproken Comfort Class plaatsen bij Martinair bleken ook echt gereserveerd te zijn. We hadden rij 14 drie plekken in het midden.
13.05 gaan we richting vliegtuig. Het laatste stuk van de controle duurt lang en is niet echt goed georganiseerd door Martinair , mede vanwege een softwarestoring in de cockpit. De ondervraging (zelf koffer ingepakt? etc) werd niet gedaan terwijl we dat wel gedacht hadden na onze ervaringen vorig jaar met Continental naar New York.
Uiteindelijk vertrekt de Mp635 3 kwartier te laat om 15.50 uur.
In het toestel worden we nog verschoven naar rij 12 om een ander gezin bij elkaar te laten zitten. Maakt niet veel uit. Milan krijgt als kindermenu pasta en wij pasta en kip kerrie. Hij knutselt en plakt nadien veel en kijkt van elke film op de mediaplayer zo’n 10 minuten.
In het tweede deel van de vlucht slaapt hij nog anderhalf uur.
We zijn blij dat we de Comfort Class genomen hebben. De beenruimte is voor ons voldoende en ondanks dat het toestel vol zit, komt het daar niet zo druk over.
Locale tijd 18.05 landen we. Na alle formaliteiten rijden we uiteindelijk om 20.10 weg bij Alamo met een door Milan uitgekozen donkergrijze Chevrolet Malibu inclusief het bestelde kinderzitje (mochten we zelf uitkiezen in een hoek waar de kinderzitjes stonden) . In de auto hangt nog een kaartje dat het een Full Size is terwijl we een Midsize besteld hadden. Volgens de Alamo mensen klopt het. Alamo gaf wel aan dat we een tank benzine moesten betalen ondanks dat we Alamo Gold hadden. Ik ga er nog even tegenin maar er wordt gezegd dat dit gebruikelijk is en heb verder geen zin in discussie. Komt later wel in Nederland.
Via de South exit gaan we naar de 417. Vervolgens pakken we de Orange Blossom Trail tot de 192 en daarna een flink stuk 192 naar Kissimmee. We hadden deze route in Nederland al bedacht met als voordeel dat we al wat van de 192 konden zien.
We moeten 1 keer 1 USD, 1 keer 0,50 USD betalen. De tweede keer bij het verlaten van de 417 naar de OBT is er een onbemand toll station. We gooien 2 quarters in de bak maar het sein gaat niet op groen. Op internet hadden we al gelezen dat 1 toll overtreding door de vingers gezien werd. Dus we rijden maar door. Er gaat wel een zoemer af.
We rijden vervolgens in 1 keer helemaal goed naar onze condo en arriveren daar om 21.00 urr. Dit ligt op het Windsor Palms resort tussen marker 4 en 5 op de 192 en dan nog 5 minuten rijden.
Via American Vacations (Teo) hebben we een lockbox code gekregen voor condo 304 op de 2e etage aan Butterfly Palmway. We toetsen de code in op een nogal oud sleutelboxje wat naast de deur hangt maar het boxje gaat niet open. Doen we iets verkeerd of is de code niet goed. Er is geen receptie op het complex wel is er een klein winkeltje. Ze hebben ook geen idee wat er mis is maar we mogen met hun telefoon het alarmnummer dat we meegekregen hebben bellen. Helaas ondanks dat het 24 uur bereikbaar moest zijn, krijgen we een faxtoon.
Gelukkig wist ik nog welke amerikaanse organisatie de condo verhuurde (RDB tours) en gelukkig had het winkelpersoneel een lijst met de namen en telefoonnummers van de diverse verhuurorganisaties. Daar stond een ander telefoonnummer wat wel gehoor gaf. Wat bleek het laatste cijfer van de lockboxcode was verkeerd doorgegeven.
Wij snel weer naar de condo toe en gelukkig de box ging open. De condo ziet er perfect en ruim uit. Mooier dan ik verwacht had: 2 badkamers, 2 slaapkamers, een grote woonkamer, een keuken met bar, 3 televisies, wasmachine, wasdroger, vaatwasmachine, magnetron, grote koelkast.
Na wat rondgekeken te hebben en de eerste zaken uit de koffers gehaald te hebben gaan we moe naar bed om circa 22.30 uur.

Vr 7 april 2006 – 31 graden
Milan werd om 4.30 uur weer wakker en kwam nog even bij ons in bed. Tot een uur of 6.30 hebben we wat gerommeld (Lego maken, TV kijken, lezen). 8.30 gaan we richting Ponderosa voor het breakfastbuffet. De drukte valt mee (dat zal later in de vakantie wel anders worden).
Voor 15 USD zijn we klaar inclusief koffie voor ons en lemonade voor Milan en eten we flink van het buffet. Daarna nog even naar de naastgelegen Bargain Store en bij een slechte supermarkt wat eerste boodschappen gedaan. We zochten de Publix maar konden hem in eerste instantie niet vinden en dachten dat deze er voor in de plaats was gekomen.
Daarna weer even terug naar de condo en nog even zwemmen in het gemeenschappelijke zwembad. We liggen naast mensen uit Toronto die 2 maanden op Windsor Palms zaten.
Ze kenden zelfs nederlandse voetbalclubs.
’s Middags gaan we de omgeving verkennen. We rijden eerst de 192 een stuk terug naar de Walmart en kopen een lego dino voor Milan en verder wat supermarktartikelen en scrapbookstickers. Voor de zekerheid ook maar 3 poncho’s gekocht. Daarna rijden we naar Joann’s superstore aan de 192. Viel wat tegen. Wel wat papier, stickers en opbergmappen gekocht. Milan en Arno gaan ondertussen naar de naastgelegen SuperTarget, mooie winkel maar niets gekocht. Wel heeft Milan honkbalhelmen gepast en knuppels geprobeerd. Daarna eindelijk naar de Publix. Deze was voorbij marker 4 aan de 192. We besluiten om vandaag maar thuis te eten en kopen bij Publix ons diner uit de vrieskasten. Kip Teriyaki en Lemon Zalm en voor Milan een kids’s menu. Op tv de New York Mets tegen de Florida Marlins afgekeken en om 22.30 naar bed.
Morgen bezoeken we het eerste park. De keuze is op Epcot gevallen.

Za 8 april 2006 – 31 graden
Milan werd om 4 uur wakker. Dat moet niet zo blijven. Arno gaat nog een uurtje bij Milan in bed om het wat te rekken. We hebben besloten om de dagen dat we naar parken gaan thuis te ontbijten en de andere dagen buiten deur.
Gisteren hadden we al bagels en lemoncake gekocht en we kunnen al vroeg naar Epcot.
We hebben bewust een driedaagse Disney pas genomen om toch enige rust in het programma te hebben. We hebben gekozen om Epcot, Magic Kingdom en Animal Kingdom te doen.
Vandaag zou de laatste dag zijn dat het niet superdruk maar gewoon druk zou zijn (crowd index 8 versus 10). 8 uur 20 staan we voor de ingang. 8.45 gaan de hekken open en om 9.00 mag je richting attracties. We stonden bijna voorin de rij en gaan snel naar Testtrack. Thuis vond Milan het cool om in de raceauto’s te gaan. Als we vlak voor de ingang van Testtrack staan zegt hij: “ik durf niet”. We zetten toch door. Hij vond het achteraf soms leuk maar met name het buiten gedeelte vond hij niet leuk en zat wat te piepen in de auto. Ik vraag of hij nog een keer wil, maar dat wil hij niet. Arno haalt ondertussen een fastpass voor Soarin’ en Claudia en Milan kopen in de Testtrack winkel een Testtrack rijbewijs met foto voor 5 USD.
Verder knutselt Milan daar zijn eerste Kid Cot Fun Stop taak. Hij kleurt een auto die aan een soort boekje om zijn nek komt te hangen.
In een apart gebouw worden character greetings gehouden. Milan gaat met alle bekende disney figuren op de foto en scoort weer een heleboel handtekeningen. Opvallend is dat het daar helemaal niet druk is en dat het goed georganiseerd is. Wel wat anders als in Parijs waar hij soms weggeduwd werd door de wat brutalere kinderen.
Daarna naar “The Land”voor Kid Cot Fun Stop 2. Inmiddels is het tijd voor Soarin’. Ik heb mijn twijfels of hij dit niet eng vind na het Testtrack avontuur. Vooraf had ik hem gezegd: we gaan zweven boven Amerika. Maar Milan vond het zweven boven Califonia geweldig en is totaal niet bang. Wij vonden het ook heel leuk en zagen aardig wat plekken t och van onze eerdere amerika reizen. Daarna doen we Journey into Imagination with Figment, wel aardig maar niet meer dan dat. We laten nog een foto maken met ons drieën met als achtergrond “Walt Disney World”, deze wordt er op de computer achter geplaatst.
De dingen die we wouden doen in Future World hebben we nu gezien. Op naar de World Showcase. We gaan eerst naar Canada en zijn net op tijd voor de 360 graden film. Wel aardig ook omdat we bekende plekken zien uit onze Canada reis in 2000. Milan krijgt bij Canada een masker waarmee hij in alle 11 landen een stempel en een figuurtje op kan halen. Hij gaat in Engeland op de foto met Pooh en vriendjes. In Frankrijk eten we een GROOT ijsje. In Marokko op de foto met Aladdin c.s.. Daarna percussie gespeeld in Africa. Milan is op eens helemaal weg van percussie instrumenten en swingt lekker mee. Daarna nog de boottocht in Mexico gemaakt. De Goofy knuffel die hij in het begin in Canada zag, wil hij toch wel heel graag hebben. Als we het masker vol hebben met alle 11 landen, gaan we toch nog even terug naar Canada en kopen de knuffel.
Daarna gaan we richting de uitgang en kijken eerst nog even bij Innoventions. We staan nog even in de rij voor het maken van een robotje maar dat duurt wel erg lang. Laten we dus maar schieten. Nog wel gecomputerd in Mickey’s playhouse.
Om 17.30 halen we bij de uitgang de eerder gemaakte foto op en gaan een restaurantje langs de 192 zoeken. We komen bij Denny’s uit. Chicken strips, fried steak en patat met dino nuggets. Valt wat tegen en ook niet echt vriendelijk personeel. Volgende keer maar een ander, er zijn er zat tenslotte.

Zo 9 april 2006 24 graden
Rond 4 uur ’s ochtends een gigantisch onweer met bliksem. Milan wordt er door wakker en Claudia gaat bij hem in bed slapen. We slapen daarna uit tot 7.00 uur!!!!.
Rond 8.30 uur gaan we naar ons tweede park Seaword. (We hebben een schema gemaakt met steeds 2 dagen een park, 1 dag iets anders).
Het weer is weer goed, wel bewolkt en koeler. Via een stukje over de interstate 4 komen we aan bij Seaworld om 9.15 uur.
De via American vacations gekochte E-tickets werken goed en hoeven niet omgewisseld te worden voor echte kaartjes. We gaan eerst naar de Clyde & Seamore show. Wel een leuke show en met name de mime speler vooraf. Daarna gaan we naar Shamu. We hebben net de eerste dag dat er geen gewone show is vanwege de repetities voor zijn nieuwe show.
We kijken daarom naar een stukje “Making of Believe”. Het valt wat tegen en is ook behoorlijk kort. Maar als het alternatief zou zijn, helemaal geen Shamu, dan toch maar dit.
We zitten hoog en droog en kunnen goed van het natspat gedeelte zien (dat deed Shamu gelukkig wel). Na Shamu zien we nog 2 characters waar Milan uiteraard mee op de foto gaat en waarvan hij een handtekening scoort. Ook Seaworld doet hier dus aan.
Daarna gaan we nog naar Shark Encounter en naar de zeeleeuwen bij Pacific point preserve. De zeeleeuwen krijgen visjes van Milan en Claudia, helaas pikken de vogels er ook een paar.
Daarna nog naar de pinguin encounter, dolphin cove (net niet een dolfijn kunnen aanraken), turtle point, alligators, manatee rescue en wild arctic. Tussendoor kijken we nog naar de show Blue Horizons met dolfijnen en acrobatiek wel knap en mooi uitgevoerd.
Vlak voor we weggaan mag Milan nog een orkaatje kopen.
We hadden gepland om ’s avonds bij Sizzlers te gaan eten. Maar ze stonden buiten al te wachten (SPRING BREAK). We hebben geen zin om verder te zoeken en pakken daarom maar de Taco Bell in het Formosa Garden shopping center vlak bij onze condo.
We eten burrito’s, pizza en taco’s. Wij vinden het lekker maar Milan niet. Het is er niet echt gezellig maar voor een snelle hap toch prima. Toch jammer dat we geen Taco Bell in Nederland hebben. ’s Avonds heeft het honkbal op TV een Nederlands (Antiliaans) tintje. Andruw Jones slaat homeruns voor de Atlanta Braves en Sidney Ponsen is startend en verliezend werper bij de St Louis Cardinals.
Ma 10 april 2006 25 graden

We ontbijten eerst bij Ponderosa. Spring break drukte. We staan nog net niet buiten, gelukkig gaat de rij toch vrij snel richting kassa en is het verloop bij de tafeltjes groot. Geen probleem om een plaatsje te vinden. De pancakes, brownies, muffins, toast, fruit gaan er goed in.

Na twee dagen parken nu een shopdagje. We gaan eerst naar de Florida Mall en kopen bij Macy’s een polo voor Milan, bij de Playmobil store het Polar adventure en twee voetballertjes. De Playmobil store noemen ze een funpark maar dat stelt niets voor vergeleken met het Funpark in Zirndorf: Milan zijn favoriete tussenstop op onze terugreisjes uit Italie.
We kijken onze ogen uit bij de M&M shop en vullen uiteraard zelf een zakje. Verder bij Gap nog een broek voor Arno, bij FYE 2 smooth jazz CD’s van Bob Baldwin en Kirk Whalum (hebben vrij uitgebreid assortiement). We lunchen in het Foot Court met een pizza slice en de uit New York reeds bekende Meatball Marinara van de Subway.

Daarna gaan we naar Terrace at Florida Mall. Claudia gaat naar de scrapbookboutique en Joanns. Milan en Arno naar de Target. We kopen een honkbal T-shirt voor Milan en Deet spray voor het geval het bij Kennedy Space Center waar we later nog naar toe gaan, uit de hand loopt met de muggen. Bij de scrapbookboutique aardig wat gekocht. Ook gaan we nog even de Dollar tree in.
Op de weg terug richting de I4 komen we aan de Sand Lake Road nog Michaels tegen. Claudia gaat daar in en Milan en Arno kijken nog even bij Ross for less. Arno ziet een leuk honkbalshirt voor Milan maar Milan vind hem saai en we besluiten het toch maar niet te kopen.
’s Avonds eten we bij Golden Correl. We dachten van de kaart te kunnen eten maar het was een buffet. Ook weer met spring break drukte. Buffet was heel uitgebreid maar echt gezellig is het niet. Volgende keer zoeken we een echt familierestaurant.
Op de terugweg nog even bij Publix wat boodschapjes.

Di 11 april 2006 24 graden

Om 6.30 uur worden we allemaal wakker. We gaan vandaag naar de Universal Studios. We komen daar om 8.45 uur aan en kiezen voor de preferred parking voor 13 USD. We staan bij “cat in the hat”. Het is nog heel stil op de city walk en ook in het park is het heel stil.
1 van onze kaartjes, in Nederland al gekocht bij american vacations, werkt niet goed. Ze vroegen of we vandaag al eerder op een Universal park geweest waren (Om 9.00 uur ’s ochtends?). en waar we ze gekocht hadden (Om 9.00 uur ’s ochtends?). Maar we mogen toch doorlopen.
We gaan eerst naar Jimmy Neutron maar weten eigenlijk niet goed wat de attractie in houdt.
We zitten op bewegende stoelen en zitten in de Jimmy Neutron film. Milan vond het bewegen maar niets (eng). Het duurt gelukkig niet al te lang voor hem.
Daarna gaan we naar E.T., pas 5 minuten wachttijd. Deze vind hij wel leuk. We vergeten te luisteren naar onze namen aan het eind van de rit. Milan gaat in de ET shop nog op de fiets zitten en hij koopt samen met Claudia de foto. Daarna zien ze de Madagascar characters (een stukje van de film had hij in het vliegtuig al gezien) en gaat Milan op de foto en krijgt handtekeningen.
Arno gaat ondertussen de Back to the Future ride doen. Geen wachttijd maar wel af en toe de ogen dicht. Was niets geweest voor Milan.
We drinken in San Francisco nog koffie en Arno ziet dat de wachttijd voor Twister nog maar 20 minuten is en gaat deze attractie doen. Vond hem tegenvallen.
Daarna verzamelen we bij Animal Actors. Arno en Claudia hadden een vergelijkbare show in Universal Hollywood gezien met onder andere Beethoven. Deze Animal Actors viel hiermee vergeleken nogal tegen. Hierna gaan we 3 kwartier in de rij staan voor Jaws. De wachttijden beginnen bij de meeste transacties richting 1 uur te lopen. De boottocht is wel leuk alleen het schieten op de haai vind Milan een beetje te hard.
Daarna naar de Barney show. Milan deed uitbundig mee en zingt nog steeds “If you’re happy and you know it, clap your hands”. Daarna nog even op de foto met Barney.
Daarna gaan we op zoek naar nog wat characters, we vinden Shrek, Donkey, Fiona, Scooby Doo en tot slot Dora. Daar was hij wel heel blij mee. Ondanks dat hij de Jimmy Neutron attractie niet leuk vond, wil hij toch nog wel met Jimmy op de foto. Maar Jimmy was er helaas niet meer.
15.15 uur hebben we eigenlijk alles gedaan wat we wilden doen en gaan naar huis om nog wat te zwemmen.
Achteraf bekeken hadden we beter een extra dagje Disney kunnen doen maar we hebben toch wel leuke dingen gezien.
We gaan ’s avonds eten bij IHOP aan de 192 (International house of pancakes). We merken hier meteen dat het een echt familyrestaurant is. Milan krijgt meteen een kleurplaat. Ze geven een kleine limonade zonder dat we daar specifiek om vragen. Het personeel is ook aanmerkelijk vriendelijker dan wat we eerder mee maakten. Milan eet een hele hamburger op en vind hem heerlijk. Claudia neemt ook een hamburger en Arno een philly cheese steak. Op de terugweg nog even naar de supermarkt bij Formasa Gardens.

Wo 12 april 2006 25 graden
We staan rond 7.00 uur op en tegen 8.00 stappen we in de auto richting Magic Kingdom.
We parkeren bij Pluto 14. Milan onthoudt dat voor ons en anders hebben we nog altijd de op afstand bedienbare claxon van de auto. Rond 8.45 uur gaan we het park binnen. Het is dan al aardig druk. We beginnen met Winnie de Pooh, nog geen wachttijden. Arno en Milan gaan in de Tomorrow indy speedway (wachttijd 20 minuten) met Milan achter het stuur. Het wordt een snel rondje. Claudia zet ons op de film. We hebben inmiddels een fastpass voor Buzz Lightyear gehaald. Een nieuwe fastpass mag je nu pas halen 10 minuten nadat je eerste retour tijd verstreken is. Zal wel vanwege de spring break zijn.
Buzz Lightyear vinden we allemaal leuk en we schieten er op los. Ook naar Mickeys Philharmagic gaan we met fastpass. Milan houdt niet van 3D maar deze show bevalt hem wel. Hij zet alleen af en toe zijn brilletje af. We gaan nog in Dombo de vliegende olifantjes en Claudia en Milan doen nog 2 rondjes op de draaimolen.
In Toontown staan Milan en Claudia lang in de rij voor handtekeningen en foto’s maar ze zijn allemaal weer binnen. Na de handtekeningen gaan we met het treintje naar het station om bovenop de parade te bekijken. We vinden nog een mooi plekje.
Na de parade gaat Claudia met de eerder gehaalde fastpass naar Big Thunder Mountain railroad. Milan speelt ondertussen wat bij de speeltuin bij het stationnetje. We zijn nog net op tijd om Claudia in het treintje voorbij te zien scheuren. In het gebied rond Big Thunder en Splash Mountain kan je nu echt over de hoofden lopen. Arno haalt terwijl we wat eten en drinken fastpasses voor de Jungle Cruise en daarna lopen we langzaam die kant op. We hebben nog tijd zat en eten nog een ijsje.
De Jungle Cruise is wel leuk, we hebben een super (gemaakt) enthousiaste reisleider. Je zou dit toch maar het hele jaar doen, dan moet je toch wel een soort tic hebben.
Na de Jungle Cruise gaan we richting It’s a small world. We moeten 20 minuten wachten dus dat valt mee. Milan is op zoek naar de Amerikaanse sportmannetjes die in Parijs waren. Maar helaas die hebben ze hier niet. We zien wel klompen en tulpen.
Daarna doen we nog een keer Toon Town en halen ondertussen nog een fastpass voor een tweede keer Buzz. Met Buzz en Stitch gaat Milan nog op de foto. We halen nu aanzienlijk meer punten bij Buzz.
Voor het kasteel vinden we nog een mooi plekje om de namiddagparade te bekijken. Het is dezelfde als we eerder gezien hebben maar nu staan we er lekker dicht bovenop. Milan geeft nog een paar high fives aan wat characters.
Met de boot gaan we terug naar de parkeerplaats waar we om 18.30 aankomen.
We besluiten maar eens simpel te eten en zoeken eerst de Pizza hut express vlak bij onze afrit aan de 192. Maar dit was een beetje vaag tentje binnen een hotel. Vlakbij zit een Wendy’s, daar halen we hamburgers en eten die thuis op. Opvallend is nog dat je bij Wendy’s niet hoeft te tekenen als je met creditcard betaald.

Do 13 april 2006 25 graden
We staan om 7.30 op en gaan om 8.30 bij Ponderosa ontbijten. We hebben gepland om bij de Orlando Premium outlet te gaan kijken maar zijn nog iets te vroeg. We rijden daarom eerst de 192 af richting de SuperTarget. Claudia koopt een broek en een scrapbookpapierpakket en Milan een honkbalhandschoen met bal en playmobil. Hij wil liever een echte honkbalhelm maar die vinden we niet zo handig voor de koffer.
Inmiddels is het tegen 10 uur en gaan we richting de Orlando Premium Outlet. We slagen aardig. Arno koopt een paar shirts bij GAP en Levi’s. Claudia een broek bij Van Heusen. Milan een trui en een broek bij Osh Kosh en een Buzz Lightyear sleutelhanger bij de Disney store. Ook krijgt hij nog coole lichtgevende sandalen.
We lunchen op het foodcourt italiaans (pizza).
Daarna is het tijd om richting downtown Disney te gaan. Claudia koopt wat scrapspullen. Milan mag iets van Buzz Lightyear uitzoeken (moeilijk kiezen en er is zoveel). Het wordt een motor met zijspan. In de Lego winkel mag hij nog een beker vol scheppen. We hebben er iets te veel in gedaan en hij klikt niet dicht. We halen er dus nog maar wat uit. In de Goofy candy store scheppen we nog wat (dure) snoepjes.
Inmiddels is het tijd om terug te gaan richting Kissimmee. IHOP was ons vorige keer goed bevallen dus dat doen we weer. Milan kiest weer de hamburger, Claudia de Philly cheese steak en Arno de mexicaanse omelet.
Morgen gaan we naar Animal Kingdom en kopen bij Marketplace alvast het ontbijt voor morgenochtend.

Vr 14 april 2006 28 graden
We staan om 8.30 uur bij Animal Kingdom voor de deur. We doen eerst de Kilimanjaro Safari. Om dit tijdstip geen wachttijd. We hebben een chaffeur die nogal van scheuren houdt.
Omdat we helemaal achterin zitten klapt Milan een paar keer met zijn rug hard tegen de achterbank. Hij vindt dat niet zo leuk, de vele dieren die we zien gelukkig wel.
Olifanten, leeuwen, zebra’s, antilopen, krokodillen etcetera. We maken na de safari nog een wandeling langs de grote gorilla en besluiten de safari nog een keer te doen. Niet alle dieren kregen we in de eerste ronde op de foto vandaar dat we besluiten hem nog een keer te doen.
Wachttijd is nu 10 minuten. Dat is eigenlijk geen wachttijd. De chauffeuse die we nu hebben, rijdt heel rustig en staat zelfs af en toe stil. Milan komt voor de zekerheid voor mij staan en nu gaat het wel goed. We fotograferen nog een aantal dieren die we gemist hadden in de eerste ronde.
De Disney characters zijn allemaal in jungle outfit. Uiteraard wil Milan ook in deze vorm met ze op de foto. Arno haalt ondertussen 2 fastpasses voor It’s tough to be a bug. Milan wil deze 3D film niet zien. Eerst gaan we nog naar de Lion King show. Zeer de moeite waard.
Daarna om de beurt naar It’s tough ….
De fastpass van Arno voor It’s tough .. gaat goed, 10 minuten wachttijd. Claudia moet bijna net zo lang wachten als de normale wachtrij. Maar de film was leuk.
Daarna nog naar Dinoland voor de Tricera Topspin. Inmiddels zien we op bord met wachttijden een nieuw record Expedition Everest 2 uur wachttijd (fastpass is er nog niet voor deze attractie). Gelukkig staat deze niet op ons lijstje.
1 van de characters die we nog niet op de foto hebben is Knorretje en gelukkig Knorretje is bij de ingang van Dinoland. Om 16 uur is de parade in jungle style. We zoeken een plekje op achter de grote boom. Het is al aardig druk. Milan geeft weer flink wat high fives als de characters langs komen.
Op de terugweg gaan we nog even langs bij boekwinkel Borders nabij de Florida Mall. Claudia vindt daar nog een scrapbookboek. Milan is in de auto in slaap gevallen. Arno blijft buiten bij Milan en de auto wachten.
Daarna gaan we eten in de Florida Mall. De keuze valt op Japans voor ons (onze favoriet Chicken Teriyaki) en Italiaans voor Milan (pasta). Lekker.
We hadden op de kaart gezien dat langs de Orange Blossom Trail een Barnes & Noble lag.
Daar ook nog even gezocht naar scrapbookboeken, maar helaas niet geslaagd. Tijd om weer naar huis te gaan.

Za 15 april 2006 31 graden
We ontbijten thuis en gaan daarna naar Kennedy Space Center. Via de I4 rijden we naar de Beeline (van tolpoort naar tolpoort). Daarna een stuk nogal saaie weg met weinig verkeer.
Tegen 10 uur zijn we bij KSC. De tassencontrole wordt hier voor het eerst grondig gedaan, zelfs de mobiele telefoon (cijfer 5 moet ingetoetst worden) en de videocamera moeten aangezet worden. We vragen nog hoe het met de muggen gesteld is. Momenteel zijn er alleen muggen in de avond (maar dan is KSC al dicht). De deet spray hebben we dus niet nodig.
We beginnen eerst met de rondtour en maken 3 stops. Bij de eerste stop gaan we op het Observatory platform. We maken daar voor 5 USD in een fotohokje een foto van ons drieën en de Space Shuttle. De foto is aardig gelukt. Bij de tweede stop bekijken we de maanlancering. Goed nagedaan. In de grote hal lopen we langs de grote raket en voelen uiteraard het stukje maansteen.
De derde stop is bij de plek waar ze werken aan de shuttle. We zien nog hoe een ruimtedouche en wc er uitzien.
Na de tour gaat Milan op de foto met de (nep)ruimtevaarder in pak en we eten een Space dot ijsje. Arno gaat vervolgens naar het IMAX theater voor de maan film van Tom Hanks (leuk). Milan heeft nog steeds genoeg van 3D films en wil deze niet zien.
Claudia en Milan kijken wat rond en vinden de speeltuin. Na de film gaat Milan nog de foto met de echte ruimtevaarder (zonder pak). Hij vraagt nog een handtekening maar die mag hij niet geven. Daarna speelt Milan in zijn boxer bij de fontein en wordt lekker nat. We hebben gelukkig een handdoek en een droge boxer mee.
Daarna kijken we nog bij de Space Shuttle en tot slot gaan we de winkel nog even in. Milan krijgt nog wat ruimtemannetjes inclusief aap in een smalle koker. Dat van de aap naar de ruimte had hij op school al in een film gezien, vertelde hij.
We hadden nog het plan om eventueel bij Cocoa beach te gaan kijken maar daar was het inmiddels te laat voor. We pakken daarom de Beeline weer terug met 3 x tol (1,25 + 0,75 + 0,75). Thuis kleden we ons snel even om en gaan dit keer eten bij Perkins en daarna te gaan midgetgolfen.
Ook een familierestaurant, we worden aangesproken met mam en dad. Arno en Milan nemen een hamburger en Claudia een salade met kip en honing/mosterdsauce. Milan vond de IHOP hamburger lekkerder. Maar verder was het prima. Alleen de airco stond een beetje koud.
We vinden het inmiddels te laat om naar de veel geprezen piratengolf langs de 192 te gaan en kiezen daarom voor de Bonanza golf vlak bij ons. We beginnen nog als het licht is maar langzamerhand wordt het donker en spelen we met baanverlichting. Beetje simpele baan maar Milan vind het heel leuk (en dat is het belangrijkste). Hij heeft de meeste punten en wint dus.

Zondag 16 april 2006 29 graden
Het is vandaag eerste paasdag. Bij de Dollar Tree hebben we van de week paaseitjes gezocht die Claudia gisteravond verstopt heeft. Milan heeft ze snel gevonden en zegt dat het te makkelijk verstopt was.
We wilden toch nog een keer iets anders ontbijten en gaan daarom een keer naar Dunkin’donuts. Er zijn niet echt veel tafeltjes dus we besluiten om de donuts, muffins en bagels mee te nemen en thuis op te eten. Smaakt goed.

Het is inmiddels de een na laatste dag van onze vakantie. We gaan vandaag naar St Petersburg voor de zondagmiddagwedstrijd (Eastern sunday) Devil Rays - Kansas.
We hebben bewust onze vakantie zo gepland dat er een middagwedstrijd in zat. Voor onze zoon Milan van 4 jaar vonden we een avondwedstrijd te laat omdat we ook nog anderhalf uur naar Kissimmee moesten terug rijden.

De wedstrijd zou 13.15 uur beginnen. Het verkeer op de I4 en de 275 was rustig zodat we om 11.45 op lot 2 onze Chevrolet Malibu konden neerzetten. We liepen, nadat Milan nog even met een politieauto van St Petersburg op de foto was geweest, direct naar de kaartverkoop.
We kochten 3 maal de Terracebox vak 119 eerste rij voor 21 USD per stuk.
We wisten via internet al dat er een promotiongift gegeven zou worden aan de eerste 15.000 kinderen. Een Toby Hall (de catcher van de Devil Rays) batting helmet. En ja hoor, ze waren er nog (en ze zijn er nog steeds want er waren totaal maar 11.000 toeschouwers). Milan deed meteen de helm op en die is niet meer afgegaan.
Vervolgens naar ons vak. Het was nog heel rustig en we liepen eerst naar de rand van het veld. Daar was de batting practice al aan de gang.
We stonden bij het Kansas deel (wat maakt het uit).
Milan had zijn handtekeningenboek wat hij eerder voor alle Disneycharacters gebruikt had mee om nog wat honkbalhandtekeningen te scoren. 2 van de pitchers van Kansas (Jeremy Affeldt en Luke Hudson) stonden vlak in de buurt en kwamen snel hun handtekening zetten. Jeremy deed dat op Milan's eerder bij Super Target gekochte "echte" Derek Jeter handschoen (USD 8,88 USD). Luke in zijn boekje. Daarna nog een handtekening van bullpen catcher Bill Duplissea gekregen. Zonder te vragen drukte hij zijn bal in Milan zijn handschoen.
Een echte honkbal van een echte honkballer gekregen!!! Milan was zeer trots en zei dat hij op de tribune nu geen bal meer hoefde te vangen.
(de dichtst in de buurt komende bal kwam een meter of 8 van ons vandaan)

We hadden enige twijfels of Milan de circa 3 uur zou volhouden. Het was zijn eerste honkbalwedstrijd. Maar dat was geen enkel probleem. Tussendoor af en toe wat eten halen en verder af en toe kijken. In zijn schriftje hield hij in het begin het aantal honkslagen bij.
Voor ons (Claudia en Arno) was dit na een aantal eerdere vakanties de 5e MLB wedstrijd. We waren eerder al bij de Toronto Blue Jays, San Francisco Giants, Los Angeles Dodgers en vorig jaar bij de New York Yankees geweest.

De wedstrijd was behoorlijk spectaculair 4 homeruns, 3 voor de Devil Rays en 1 voor Kansas. Net niet gelukt om op video vast te leggen. Soms maak je net de verkeerde keuzes. Wel een mooie honkslag vastgelegd.

Het werd nog wel behoorlijk spannend ook door wat geklungel in het veld door de Devil Rays maar ze hielden de voorsprong vast. Uiteindelijk werd het 9-5 voor de Devil Rays en ze wonnen dus alle wedstrijden uit de serie met Kansas. (Kansas heeft inmiddels al 10 keer achter elkaar verloren).
Ik had eerder in de week al een aantal keer gezien op televisie dat ze in de laatste innings een voorsprong verspeelde.

Van Michael66 hadden we al gehoord dat er na de wedstrijd "Kids run the bases" zou zijn. Dit is altijd na de zondagmiddagwedstrijd.
We wisten alleen niet hoe dit in zijn werk zou gaan en stonden achter het derde honk in de verwachting dat daar het hek ook wel open zou gaan.
Na enige tijd zagen we op de tribune achter het eerste honk een lange rij ontstaan. Wij snel over de tribune en later via de gang daar naar toe en nog net op tijd in de rij aangesloten. Uiteindelijk betraden we met z'n drieën het veld. Milan rende met helm op en handschoen aan het rondje honken. Tussen honk 3 en thuis maakte Milan nog even een high five met mascotte Raymond. Hij had eerder van Raymond al een handtekening gekregen.
Wij vingen hem weer op bij de thuisplaat. Hij keek bijzonder trots. Opvallend was nog dat de ouders geen voet op het veld mochten zetten. Je moest echt langs de "zijlijn" blijven meelopen.

Inclusief helm, bal en handschoen verlieten we het stadion weer en de parkeerplaats was al nagenoeg leeg.

Kortom een hele leuke dag voor ons allemaal.

Wat zal zijn volgende wedstrijd zijn, een NYY wedstrijd in Yankee Stadium? Dat is van de stadions waar we eerder geweest zijn, toch het meest indrukwekkende stadion.

Op de terugweg gaan we nog bijna de mist in met de benzine. De benzinemeter is niet heel nauwkeurig en gaat opeens heel snel terug. Vanaf nog 60 mile te rijden, geeft hij low fuel aan en begint af en toe piepen. We zijn net op een stuk met weinig tankstations en missen ook een afslag. Voor de zekerheid maar even de airco uit en de snelheid wat aangepast.
Gelukkig vinden we een aantal mijlen verder op een hele rits tankstations en we gooien nog voor 25 USD benzine er in. Dat moet genoeg zijn.

We eten weer bij IHOP vanavond. Het wordt een fajita salad, philly cheese steak en uiteraard weer de hamburger voor Milan.

Ma 17 april 2006 31 graden

Onze vertrekdag. We gaan om 19.25 uur de lucht in. Dus we hebben nog wel wat aan de dag.
Gisteravond hebben we de eerst bodem in de koffers gelegd. Vanochtend doen we de rest maar gaan eerst voor de laatste keer bij Ponderosa ontbijten.
Na het ontbijt en verder ingepakt te hebben, doen we rond 10.00 uur de sleutel weer in de lockbox. Toch wel apart dat je de hele vakantie met niemand van de condo te maken hebt gehad. De volgende bestemming is Gatorland. We rijden via de 192 en de Orange Blossom Trail. Even na 11 uur zijn we daar en zien op het programma dat we bijna meteen de Close encounters show kunnen bekijken. We zien een schorpioen en meerdere slangen. Een vrouw uit het publiek wordt gevraagd mee te doen maar weigert en rent zelfs weg. Maar er zijn genoeg andere vrijwilligers. (Wij hoeven niet).
Daarna doen we een rondje park en zien onder andere Judy de beer en eten wat. We vragen Milan of hij met een krokodil op de foto wil, maar dat ziet hij niet zitten. Als we vragen: met zijn drieën dan stemt hij toe.
Gelukkig was zijn bek dicht geplakt (zielig) maar de foto is geslaagd. Het voelt vreemd aan het vasthouden van een krokodil.
De volgende show die we willen zien is Jumparoo met de krokodillen. Voor de foto’s en video’s hebben we de verkeerde kant gekozen. De krokodil aan de andere kant heeft duidelijk meer zin in de kippen en wint met ruime voorsprong. Er zijn toch nog wel een aantal sprongen vastgelegd, zien we later.

We bekijken nog een paar krokodillen en alligators en gaan vervolgens richting auto.
De Florida Mall ligt mooi op de route naar het vliegveld. We drinken en eten daar nog een hapje en doen nog een klein rondje. Milan krijgt nog een Buzz Lightyear cap bij de disney store. We doen voor het eerst deze vakantie onze lange broeken weer aan en rijden richting vliegveld. Het inleveren van de auto gaat zonder problemen. Het inchecken ook (we zagen de Martinair balie even over het hoofd). We hebben het koffertje dat we heen als handbagage hadden nu als ruimbagage ingepakt maar we blijven ruim onder de 23 kilo (18 + 18 + 10).
Nadat we de bagage ingeleverd hebben, gaan we vrij snel in de lange rij staan voor de paspoortcheck, handbagagecontrole en de schoencontrole. Het gaat toch vrij snel.
We nemen vast een diner bij Burger King en gaan dan richting de gate.
Het toestel vertrekt een kwartier te laat. Milan slaapt vrij goed tijdens de vlucht.
Wij uiteraard niet maar zijn niet echt gebroken als we het toestel uitstappen. De service verloopt een beetje rommelig wellicht ook door de plotseling turbulentie.
We landen uiteindelijk rond 10.15 op Schiphol waar Opa Huub ons ophaalt in het koude Nederland (11 graden).