[Reisverslag] Ta2 Gerrit: Back again - Biketoberfest 2011

[Tans4USA]

Heerlijk verslag, hartstikke leuk om mee te lezen.
Dat Dali museum lijkt me ook wel eens leuk om te bezoeken.
Ben benieuwd hoe het afloopt met het schilderij, kun je het niet meenemen als oversized bagage?
Veel plezier bij de Friday nite cruise.

[Ta2 Gerrit]

Het schilderij is besteld en gaat waarschijnlijk met onszelf mee.
De cruise hangt nog, het is op dit moment moesson, maar we wachten af.

[Ta2 Gerrit]

Whazzup ? Not Much.


Vrijdag 7 Oktober. Gisteren was het eigenlijk nog best wel zonnig over de hele dag, maar vandaag voorspellen ze zo’n beetje Armageddon. Daar zijn onze weervrienden hier goed in. Maar, inderdaad, het wordt wat bewolkt en op een gegeven moment breekt de pleuris, of eigenlijk de pluvia, uit. Heel veel regen, pijpestelen vol, en dan niet van die Augustusbuitjes, half uurtje en dan weer zon. Nee, het gaat gewoon maar door.

Net voordat het los gaat maken we nog snel gebruik van de pool, maar voor de rest van de ochtend zitten we, nauwelijks gekleed, gezellig onder ons grote afdak a.k.a. lanai.
Van daar uit doe ik weer een belletje naar het museum, krijg daadwerkelijk iemand van de verkoop aan de lijn, doe mijn beklag, en 2 minuten later staat het gewenste artikel op de website. Hij blijkt nog iets groter dan ik in gedachten had en is net 6” (grid lenght= lengte + omtrek) te groot voor versturen met de post. Niet leuk.

Vergelijkend warenonderzoek maakt de boel er niet vrolijker op. Alle grote jongens, UPS, Fedex, TNT, kijken goed naar elkaar wat prijzen betreft, en het blijkt dat de prijs die het museum zelf opgaf daar nog onder zit. Het enige wat rest is zelf meenemen als “oversized bag”, ook niet bepaald goedkoop, maar wel verreweg het goedkoopst.

Ik pak een bijl en hak de knoop door en bestel het kreng. Via airmail lijkt me wat overdreven voor 90 mijl, dus gaat hij over de grond. De Dalidame heeft me verzekerd dat dat net zo snel gaat, en dat scheelt toch weer 20 dollar. Zo, dat is gebeurt.



Tot de middag regent het aanhoudend, maar de temperatuur wordt er niet minder van, de luchtvochtigheid loopt zelfs erg op. Veel in de afgekoelde tobbe is dus een prettig tijdverdrijf. Maar eerst gaan we op pad voor de lunch, van Taco Bell deze keer, om onze Quesadilla verslaving te onderdrukken. En die Taco Bell zit naast de lokale Harley boer, waar we even naar binnen wippen om de bestellingen op te halen.
De onderdelen zijn binnen, maar de laarzen zijn in geen velden of wegen te bekennen. Op weg naar de Publix breekt de zon door en weer thuis is het na de koffie met kaaspannekoek linea recta het zwembad in.

De middag wordt verder rustig doorgebracht, met een occasional duik in de pool en jacuzzi, laptop en leeswerk, of gewoon helemaal niks doen. Zelf ben ik gigantisch aan het vechten met de muziek. I-tunes en WMP doen in het geheel niet wat ik wil, maar een geduldig mens als ik ben (dat zal een ieder die mij kent beamen) kom ik er op den duur wel uit. En dat is toch het doel waarna wij streven.
Tegen het eind van de middag komt, net als gisteren, de meneer van de UPS weer voorrijden. Gisteren met motoronderdelen, vandaag met schoeisel van Planetshoes.

Als dan ook nog het mailtje van Wal*Mart komt dat de bestelde spullen bij “onze” vestiging klaarliggen om afgehaald te worden is de stemming zum jautzen hoch.
We maken ons gereed voor een avondje Old Town en bemensen tegen zevenen de rode Dodge, om vijf minuten later, ter hoogte van WDW, in een hoosbui terecht te komen die ongeveer nog 2 meter zicht overlaat. Het is tijd om terug te keren.

De etensplannen worden ter plekke bijgesteld en we doen daarvoor eerst Longhorns aan, waar de wachttijd door het fraaie weer snel opgelopen is tot een uur. Ook eerste keus Olive Garden heeft een fijne meute voor de deur staan, evenals het iets verderop gelegen etablissement van meneer Vrijdag.



Bij buurman Cracker Barrel is nog volop plek, zowel op de parkeerplaats als aan tafel, al zou dat na onze binnenkomst snel veranderen. Weer net op tijd binnen, en zoals we gewend zijn, ook weer mooi op tijd buiten, waar de hoosbui nu overgegaan is in normale regen. De Friday Nite Cruise laten we maar voor wat het is. Volgende week een nieuwe kans.

De koffie op ons eigen overdekte terras smaakt prima, net als de daarop volgende drankjes, vergezeld van een bak Cheeto’s en de avond verloopt zoals de middag, rustig.
Op de bank voor de TV, achter de laptop, in het puzzelboekje, alles kan, zelfs niets doen, ook goed. Voor morgen staat voor de heren het Annual Daytona Blues Festival op het programma, maar of dat weertechnisch doorgaat, hoort U morgen.

[Ta2 Gerrit]

One down, one to go.


Zaterdag 8 Oktober. Er zijn weinig zekerheden in het leven, maar één ervan in dit land is als je jezelf mega belachelijk weet te maken of hebt gemaakt, hetzij door je doen of laten of een rare uitspraak, zeker als je bekend bent, dan kom je in een “late night show” zoals die van Dave Letterman of Jay Leno.
En gisteren viel die twijfelachtige eer te beurt aan onze Nederlandse Spoorwegen. Hun ridicule plan om plaszakken in de trein, alleen bij erg hoge nood, uit te delen was voor Jay Leno voldoende reden om hier flink tegen aan te zeiken. En terecht. Dumbasses !.
Zo komt Nederland dus in beeld op de Amerikaanse nationale TV, als een stelletje idioten.

Vandaag zagen we onze vakantie doormidden, en laten tevens een periode van alleen maar zon achter ons. Het is net als in Nederland; in het weekend takkeweer, en Maandag knapt het weer wat op. Al maakt dat voor ons niet zo veel uit, ook Maandag hebben we nog vakantie. Aan de temperaturen gaat het niet liggen, die blijven gewoon “high seventies/mid eighties” (25 tot 30 °), maar wind en water gaan op ons neer komen.
En dat begint al vroeg. Rond zeven uur is het sein “sluizen open” gegeven.

Het is nu inmiddels half vier, en het is nog niet droog geweest, op een paar luttele minuten na. Maar we vermaken ons wel, het zou tenslotte een rustige vakantie worden.
Ik stoei nog wat verder met I-Tunes, I-Pod en WMP en ga het gevecht winnen, behalve dan dat ik handmatig even 1000 nummers moet aanpassen, maar dat is peanuts, tijd zat. De rest vermaakt zich met de TV, het boek en de rust. En we krijgen ook nog visite van Richard en zijn beide meiden, die eerst wat onwennig zijn, maar dat is al gauw over.

Ze vermaken zich prima met de Wii, en gebruiken de volwassenen als klimobject, zo snel voelen ze zich thuis. Alleen voor de pool is het niet echt weer, dat is dan weer jammer. Disney-daddy voldoet vandaag niet aan zijn plicht, want het is niet echt een Magic Day, maar de belofte van een Rainforest Café diner maakt alles goed.
Na de koffie gaan pappa Richard, Jasmine en Lily richting Wal*Mart voor poncho’s, jassen of paraplu’s (doorhalen wat niet van toepassing is), want die zijn hard nodig. Vanuit WM text Richard even de drukte door (dat alle Engelsen daar zijn, Engeland is leeg), want wij moeten ook nog even die kant op. Er ligt immers nog een pakketje op ons te wachten.


De neerslagkaart.

Na 2 keer heen en weer gereden te zijn (ID needed ;-) ) zijn we klaar voor de lunch, en die hebben we vandaag in huis. Campbell’s soup, boxed shrimp, kaas- en worstplank zijn voldoende om de trek te stillen en daarna luieren we vrolijk verder.
Update; tegen zessen regent het nog steeds, maar nu wat harder. Er is al een CM of 8 gevallen (aan de kust het dubbele), en er komt nog veel meer bij. Record high ! We laten het Daytonaplan maar varen (bijna letterlijk) en doen net als vroeger de gewoonte was; op Zaterdagavond schoon gewassen thuis voor de buis, Mies Bouwman (voor de jongeren, de oma van Wendy van Dijk) kijken. Eten doen we uit de muur, maar dan op zijn Amerikaans, uit de stoeprand. De patat met kroket wordt Tuna & Steak. Jammie !!

Het smaakt allemaal weer voortreffelijk en dan is het weer business as usual. Het regent nog vrolijk en onophoudelijk door (het is inmiddels 12 uur), ik Wii wat en zit alweer achter de laptop, Marion leest (en Wii’t) gewoon verder, Tineke sudokuut en Marcel kijkt live een oude sport van hem, American Football. Die wedstrijd, Ohio State-Nebraska college football, duurt met onderbrekingen de hele avond, en is nog spannend ook.
Ook vandaag is het weer niet gelukt foto’s te maken, dus daar blijven we een beetje mee achter, maar we hopen dat deze week meer dan goed te maken. Er komt nog wat aan.
Maar morgen niet, want dat wordt een zelfde soort dag als vandaag, 90% kans op neerslag, wat waarschijnlijk wel zal inhouden dat de regen van nu niet meer stopt.

Voor een actueel weerbericht moet U morgen weer kijken. Ik trap em man.

[sasja]

Leuke verslagen Gerrit, ik volg je op "korte" afstand, zit momenteel in Davenport en inderdaad sinds gisterenmorgen 7 uur heeft het hier ook onophoudelijk geregend.
Vandaag niet beter, maar vandaag maap een beetje shoppen al heeft dit niet mijn prioriteit.
Wij vliegen morgen weer terug.
Ik wens jullie verder veel vakantie plezier!

Gr Sasja

[Ta2 Gerrit]

Two for one, 50% off.


Zondag 9 Oktober. De weervrouwen hadden gelijk, de dag begint zoals de vorige geëindigd is; nat en donker. Nat, omdat het regent, en donker omdat het weer vroeg is. Maar beiden weigeren de eerste paar uur op te houden.
Aan het eind van de ochtend komt dan eindelijk weer een zonnetje de hoek om piepen. Niet constant, maar toch genoeg om de burger, en met name de parkbezoeker weer moed te geven. In huis blijft een kleine depressie hangen.

Door opkomende verslavingsverschijnselen en herhalende belasting aandoening is mijn laptop verbannen van de terrastafel naar de eetkamer. Als een junk op methadon wandel ik er af en toe naar toe, maar het blijft (althans dat was de bedoeling) mondjesmaat.

Een perfecte dag om de meegebrachte weekbladen eens te gaan lezen, dat was het plan. Ik schiet nog even een filmpje van het prachtige weer en kom er bij de montage achter dat compactheid zijn prijs heeft. Het in- en uitzoomen met de vestzakcamera geeft een achtergrondgeluid alsof er een F16 overvliegt. Foto’s ? Prima. Filmpjes ? Goed. Maar zoomen ? Alleen doen bij een metalconcert. Dat ging met de ouwe Canon veel beter.



Na de filmsessie gaan Marcel en ik op pad om nog wat inkopen te doen. Eerst naar Pep Boys voor een kijkronde, dan naar Home Depot waar we wat gereedschap aan gaan schaffen. En ons weer vergapen aan de supergoedkope mega-barbeqeus, die we helaas niet mee kunnen nemen. Vervolgens doen we nog wat giftshops aan, in de zoektocht naar een grotere rugzak voor Marcel, die als handbagage mee moet reizen. De beide logeerbedden, die we als opslag voor aangeschafte goederen gebruiken, beginnen al aardig vol te raken, dus moet er bagagevolume bij gekocht worden. Gelukkig mogen er deze keer nog extra gratis koffers mee, hoeveel hangt af van de upgrade.

Als we terug zijn loopt het al mooi naar het einde van de middag, en doen we een restaurantkeuze, Olive Garden, waar we niet veel later heen zullen gaan. Maar eerst toch nog even achter de laptop, want ik wil nog wat muziek organiseren. Dat had ik beter niet kunnen doen, want het gevolg is dat zowel I-Pod als Tunes helemaal leeg moeten. Niet blij.
Om 6 uur is het richting Orange Lake/Rolling Oaks Blvd voor de maaltijd. De wachttijd is een klein kwartiertje, en dan is het aanvallen geblazen. Ik probeer, en waardeer een Toscaans soepje en de rest van het gezelschap gaat voor een grote schaal Appetizer Sampler. Verder gaan er salades, vissen en biefstukken over de tafel, en voor mij een pizza, alles rijkelijk voorzien, tenzij geweigerd, van grote hoeveelheden gesmolten kaas.

Het geheel wordt als zeer smakelijk ervaren, maar tevens erg machtig, en met name de heren kunnen nog maar nauwelijks uit de nauwe booth komen. Buiten wordt ondergetekende nog herkent door Gerrit&Joke, mede Floridaforummers. Die willen op hun laatste avond ook nog even de Olive Garden meepakken, maar moeten aanzienlijk langer wachten dan wij moesten, en hebben daardoor wel even tijd voor een praatje.

Thuisgekomen is het tijd voor een bakkie, en weer een bezoek aan de laptop. In de loop van de avond heb ik eindelijk door hoe de muziek (goed) te organiseren, en dat maakt ons allemaal vrolijk. Ik besluit om daar morgenochtend mee door te gaan, want via zo’n beetje alle beschikbare media is ons ter ore gekomen dat Richard (vondutchga) na het vuurwerk in Magic Kingdom nog even met de meiden langs wil komen, want die willen nog afscheid van ons komen nemen, voordat ze morgen weer naar Georgia gaan.
Dat wordt nog even gezellig, en de dames gaan doodmoe, van een lange dag bij Da Mouse, met Disney-Daddy richting hun bedje.

Wij zitten nog even na, en net na middernacht doet ook hier de laatste het licht uit.
Oh ja, en die weekbladen moet ik nog steeds gaan lezen.




Maandag 10 Oktober. Ook vandaag weer vroeg op, maar de rest heeft een uitslaapdag volgens mij. Zo’n 3 uur na mijn verschijnen is iedereen compleet, en is ook de zon wakker geworden, and here to stay =D> Na het late ontbijt is het weer als vanouds; een beetje zwemmen, laptoppen en vakantie houden.
En ik doe even een bellletje naar het Dali Museum. Ik heb nog steeds geen bevestiging van mijn bestelling gehad, en wil weten hoe dat zit. Na wat heen en weer gebel blijkt dat het pakket al onderweg is, en omdat het binnen Florida is, hadden ze maar niet de moeite genomen om een bevestiging te mailen. Vreemde gang van zaken, vindt ik.

Als we het luieren zat zijn gaan we met de rode Dodge op pad om weer wat boodschappen te doen. Allereerst gaan we naar de Pet Supermarket, want tijdens de poging onze katten te verschepen naar het pension is één van de halsbandjes gesneuveld, dus krijgen ze bij terugkomst allebei een vakantiepresentje; een halsband.
Ook de Wal*Mart ontkomt niet aan een (vruchtbaar) bezoek, evenals Pep Boys. We gaan ook nog (vergeefs) op zoek naar een paar titanium piercingringen, maar die zijn hier zeldzaam. In Nederland bijna verplicht te gebruiken, hier nog steeds chirurgisch staal.

Dan doen we het huis nog even aan, waar het schilderij inmiddels bezorgd is \\/, om ons vervolgens voor te bereiden voor het avondmaal. Dat is deze keer van Applebees, tegenover Longhorn en Olive Garden aan Orange Lake Center.
Tja, wat zal ik er van zeggen. Het eten was er lekker, het was er niet druk (toen we kwamen), maar het personeel laat nog wel wat te wensen over. Dat was dit voorjaar ook al zo, maar toen werd het geopend, en is dat enigszins begrijpelijk en werd dat ook door het management aangegeven. Staff in training, zodat je voorbereid was.

Maar na een half jaar mag je verwachten dat het soepeltjes verloopt, maar het verloopt iets te soepeltjes. De Sampler Platter staat nog half vol, de eerste lepels soep zijn net gegeten, en daar staan de dames met het hoofdgerecht. Zijn ze nou helemaal van de pot gerukt. Nog even en ze doen het in de keuken al in een doggybag. Nog gekker.

En ik maak dat ook op locale wijze kenbaar. Het helpt iets, want vijf minuten later staan ze er weer, en maken we ze duidelijk dat normaal toch eerst de tafels geleegd worden voordat er wat nieuws opgezet wordt. Er was nauwelijks ruimte voor een glas, laat staan voor 4 hete borden. Het kwam enigszins over, maar ze moeten nog veel leren.

Maar, als gezegd, het smaakte allemaal prima, was niet overdreven duur, dus proberen we het over een tijdje nog wel een keer. En dan, is er koffie. En NFL football, en 2½ Men, en dit reisverslag, wat er achter mekaar (geen NLs) uitraast. Leno sluit voor ons af, en morgen is er weer een dag. We doen vast een schietgebedje, want dat is morgen nodig.
Maar dat horen jullie morgen (of overmorgen ;-)).

[moonlight91]

poeh,geloof dat ik nu bij ben in het reisverslag .. en vanaf nu hou ik hem dagelijks bij, leuk je verslagen te lezen
want wij zijn ondertussen terug in holland:-(

[belgske]

hahaha... dat van die snelle bediening heb ik de laatste keer ook meegemaakt. De jongste dochter is een genieter in het eten, maar ook traag,... zeer traag. Omdat het erg druk was(rij wachtenden), stond onze ober van dienst om de haverklap bij de tafel om op te ruimen. Eén keer had hij het bord (lag nog voldoende op) van dochterlief(die naar de wc was) al meegenomen. Toen hem toch maar even duidelijk gemaakt dat als hij dat bord niet snel terugzette, hij naar zijn fooi kon fluiten. Ik weet het niet meer zeker maar dacht dat het bij TGI Fridays was.

[mattrob]

Tja, jullie vermaken je onder alle omstandigheden prima, dat is wel duidelijk ! Gelukkig is het mooie weer in aantocht, en hebben jullie weer mooie ervaringen achter de rug (iTunes ..., Applebee's, Dali museum), maar alles komt weer op zijn pootjes terecht. Zelfde ervaringen van ons bij Applebee's wat smaak betreft. Allemaal prima voor acceptabele prijs. Ik zou ook de Ruby Tuesday weer eens proberen; vond het in verleden maar zozo, maar inmiddels hebben zij ook een metamorfose ondergaan en dat is ons erg goed bevallen !! ENJOY !

[bejavenlo]

Ben nu ook in Orlando aangekomen en heb al veel aan jouw verslagen vanuit hier gehad dus kan lekker veel bezoeken zonder veel te hoeven zoeken dank daarvoor.
Morgen eens richting daytona om alvast voor te proeven.
Blijf je wel volgen hier
Ben nog wel op zoek naar die andere Harley zaak niet die op idrive daar heb ik mijn hotel
Groet Ben