Afdrukvoorbeeld
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door JeroenB
Toen wij boekte voor Aruba kwam een paar dagen later het bericht dat "begin november" de US open zou gaan.
Hadden we toch wel wat bedenkingen. 15Dagen Aruba is toch ook een aanzienlijk bedrag.
Maar ik ben nu wel erg blij dat wij hier zitten.
Voor jullie sterkte en ik hoop dat de US op tijd opent.
Weinig geschreven dit seizoen.
Toch een bewogen seizoen geweest.
Binnen een jaar twee maal een reis naar Florida en beide keren eerst 14 dagen in Aruba vanwege de travelban.
Maar ondanks enkele kleine tegenslagen zoals eerder vermeld hebben we het prima naar onze zin.
En toen werd het in november een beetje koud en ik dacht dat de winter begonnen was.
Al dacht ik dat het dit jaar wel erg vroeg winter werd.
Maar ruim voor eind november werd het weer prachtig weer.
Met een paar keer een kleine terugslag bleef het hartstikke mooi tot ruim een week geleden.
Hoewel, gisteren nog een fors aantal uren in het zwembad gelegen.
En vandaag 25(!) graden F koeler. Wat een verschil.
Covid, ook daar hebben we in het park wat last van gehad.
Lang heb ik gedacht dat we hier in een soort bubbel leefde met alleen maar mensen die, en gevaccineerd waren, en zich heel goed aan de regels hielden.
Maar dan komt de vakantietijd eraan en gaan mensen op bezoek in het noorden en mensen uit het noorden komen hier op bezoek.
En toen waren er toch drie mensen besmet. Kennelijk met het Omicron virus want gelukkig bleven de klachten beperkt en zijn de mensen na vijf dagen quarantaine en een negatieve test weer "los" gelaten.
De verloop in het park blijft toch wel heel groot. Om diverse redenen zie je mensen vertrekken maar hoofdzakelijk door overlijden en ziekte.
Dat is toch wel iets wat je af en toe raakt.
Natuurlijk als je in een park zit met bijna uitsluitend gepensioneerde mensen kan je niet anders verwachten.
Maar nu staan de huizen van mijn beide buren te koop.
Is het something I did? :D
Maar niet echt. De buurman aan de ene kant heeft een partner gevonden waar hij mee wil gaan samenwonen in een ander park en de andere buren gaan terug naar het noorden i.v.m. gezondheidsredenen.
Wat wel opvalt dat de buurman aan de ene kant zijn huis te koop heeft staan voor de prijs van $57.000.Daarvan denk ik dat die prijs absurd is.
Het huis aan de andere kant van mij staat nu te koop voor een prijs van $43.000. Zelfs dat vind ik nog erg hoog.
Zonder te willen overdrijven zou ik kunnen zeggen dat ons huis in een betere staat is dan de beide huizen van onze buren.
Maar je schiet er niets mee op want we zijn zeker niet van plan het te verkopen.
We hopen nog vele jaren hier te blijven. Wel is het opmerkelijk dat als we zouden verkopen er zeker ruim meer voor kunnen krijgen dan onze aankoopprijs en latere investeringen ondanks dat we er bijna acht jaren hebben gewoond.
Maar goed over de hele linie stijgen de prijzen van onroerend goed niet alleen in Nederland maar ook hier.
Wat ook enorm is gestegen zijn de prijzen van het huren van auto's.
Maar dat lossen we dus tegenwoordig op met het afhalen van vrienden en kennissen in en buiten het park. Zelf heb ik al vier keer iemand gehaald of gebracht van diverse vliegvelden.
Zelf worden wij begin april ook weggebracht.
Ja inderdaad we hebben onze terugreis geboekt. Dat wordt dan twee april.
En dan maar hopen dat we begin oktober weer deze kant uit kunnen.
Frans en Ineke,
Jullie stekkie hebben wij nu deze keer mogen bewonderen en jullie zitten op een heel mooi park met een mooie vijver en in een rustige omgeving. Ook jullie mobile home zag er schitterend uit en bied meer dan genoeg ruimte om met zijn tweeën lekker te genieten in de maanden dat jullie daar zijn. De hogere prijzen voor al het OG in Florida is lekker meegenomen maar zolang je er nog zelf gebruik van wil maken heb je er zo weinig aan.
Ga nog lekker genieten en terug in April spreken we weer een keer in NL af, tot die tijd gaan wij afzien in NL en hopen dat de ambassade de mogelijkheden voor het aanvragen van visa weer gaat verruimen zodat wij ook eindelijk het door ons gewenste visa voor de USA kunnen gaan regelen.
Jammer dat jullie niet wat langer konden blijven, Frans. Nou zien we elkaar pas weer om jullie naar Miami te brengen. Nou ja, dat is een lange rit dus mooi de tijd om bij te kletsen.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Frans1949
Dag Frans, hoe is het bij jullie? Zijn jullie alweer gearriveerd in Florida en is alles heel gebleven met Ian?
Hoi Fitzroy, ja wij zijn sinds eergisteren weer in Sebring.
Hoewel veel schade in het park hebben wij weer het geluk gehad de orkaan te hebben doorstaan met minimale schade.
Maar ik ben nog druk met ons te installeren en zal later wel een wat uitgebreider verslag schrijven.
We zijn er weer. Sebring! En we gaan voorlopig nergens heen. :)
Was best wel even listig om te zien wat Orkaan Ian zou hebben aangericht.
Gelukkig is een dag na de storm Koen langsgereden en heeft toen foto's gemaakt van ons huis.
Dat was een hele geruststelling want ik had gezien dat het oog van de storm recht over ons huis is getrokken.
Wel ernstig veel schade het park. Schade door de wind, diverse Florida rooms (lanai's) , verschillende bomen om, waarvan een paar op een huis, maar vooral ernstig veel waterschade. Ik heb gehoord dat er voor de storm uit al zeer veel regen was gevallen en doordat de storm zeer langzaam voorbij trok viel er weer erg veel regen met veel schade.
Nou de Schipholstress. Gelukkig weinig van gemerkt. We hadden nadat onze meest populaire vlucht, Brussel rechtstreeks naar Miami met Tui, was gecanceld geboekt bij Lufthansa. We vlogen Amsterdam naar Frankfurt naar Orlando. Gelukkig van te voren ingecheckt een aangezien we alleen reizen met handbagage direct aansloten in een niet noemenswaardige rij voor de security. De vlucht naar Frankfurt had een lichte vertraging maar we kwamen redelijk op tijd aan in Frankfurt. We vlogen met een Boeing 747. De oude vertrouwde Jumbo waar we de achterste stoelen hadden geboekt omdat we dan samen naast elkaar konden zitten. Maar het blijft tien uur Cattle Class. Een groot nadeel is dan dat je ook als laatste het toestel uit ben dus ik was al voorbereid op een lange wachttijd voor de immigratie.
Maar wat een geluk. We kwamen aan op de nieuwe terminal C in Orlando en de bagage banden waren VOOR de immigratie.
En daar stonden bijna alle mensen uit ons toestel te wachten op hun bagage. Wij konden na een wachttijd van luttele minuten naar de immigratie officier. Die hield een camera voor mijn neus en schepte er genoegen in om mij te begroeten bij mijn naam nog voordat ik hem mijn paspoort kon geven. Mooi hoor die camera die gelijk mijn gezicht herkend en mijn naam op de computer neerzet. Maar ook helemaal geen vragen en we kregen onze paspoorten heel snel terug en konden we doorlopen. Toen weer een aangename verrassing want Koen stond met Gusta klaar om ons naar Sebring te brengen. Wat een luxe.
Nou we zijn inmiddels redelijk geïnstalleerd en de zeer kleine schade gerepareerd . Er was 1 shingles van het dak gewaaid.
Van het zwembad zullen we door de schade voorlopig geen gebruik van kunnen maken maar we amuseren ons wel.
We hebben de tijd tot 31 maart. Hopelijk kunnen we die ongestoord doorbrengen.
Wat een mazzel Frans, dat jullie niet veel schade hadden. Het had zoveel erger kunnen zijn.
Veel plezier de komende maanden!
O, dan hebben jullie zeker geluk gehad, Frans. Geniet ervan!
Had Koen ook weinig schade?
Nou maar weer eens wat schrijven het is alweer zo lang geleden.
We zijn 31 maart vertrokken met Lufthansa.
Wat een bummer. Ik had twee plaatsen gereserveerd betaald bij een nooduitgang. En letterlijk de laatste dag zijn de plaatsen weggehaald.
Reden niet bekend en protesteren op het vliegveld had geen resultaat.
Ook nog een uur vertraging en met een hoop geluk en een enorme ren partij door het vliegveld van Frankfurt toch nog het toestel gehaald naar Amsterdam.
Thuis aangekomen ben ik maanden bezig geweest met het terugkrijgen van het geld wat ik betaald had voor de stoelreservering.
Uiteindelijk slechts ten dele gelukt na heel veel e-mails en dreigen met gerechtelijk stappen.
Nou daarna was ik het spuugzat en heb voor de laatste paar euro's maar gedacht dat ze die konden plaatsen waar de zon niet opkomt.
Nou maar even verder op een wat positievere toon.
Nog minder dan drie weken en we gaan weer.
Nu met Aer Lingus en dus met een overstap in Dublin.
Dat is denk ik een heel groot voordeel omdat zover ik weet de US immigratie in Dublin is dus als we aankomen in Orlando we zo kunnen doorlopen naar onze gereserveerde huurauto.
We gaan het zien en mochten hier mensen zijn die al eerder via Dublin zijn gegaan dan hoor ik graag hoe het is bevallen.
Nou we gaan hopelijk weer een leuke zes maanden tegemoet.
Het wordt het tiende seizoen en toen we aan dit verhaal begonnen dachten we dat het een verhaal zou worden van tien jaar.
Maar nu we zover zijn hopen we het nog wat jaren vol te houden. We zien wel want we worden en natuurlijk ook niet jonger op.
Als we aankomen zal ik weer wat schrijven.