Afdrukvoorbeeld
Hey you guys!!:smile:
Zaterdag weer thuis gekomen en dus nu druk bezig met ons reisverslag.
De hele week nog vrij dus ik kan lekker aan de gang.
Het was, op de eerste dag na, helemaal geweldig. Stop dus niet met lezen na de eerste dag hoor, want de rest was wel heel gaaf en geweldig!
Nu net een fleecetrui gezocht en na een tijdje gevonden en met een grote kop thee begonnen te typen, brrr, wat is het hier koud zeg!:-x
Groetjes,
Esther
12 januari
BZZZZZZZZZZZZZZZZ, klik, zucht, gaap… :eek:Het is 07:30 en we mogen op! Ineens bedenken we dat we vandaag echt naar Amerika gaan en we springen uit ons bed waardoor de honden(Baloe en Max) ons een beetje vreemd aankijken.8-[
We wilden rustig wakker worden dus we doen rustig een ontbijtje en vullen de auto met onze roze en groene koffer; wat een leuk gezicht! Daarna vertrekken we rond 8:30 uur naar mijn ouders die ons weg gaan brengen met onze auto. Als we daar aankomen ziet er er erg donker uit. Er ontsnapt een: “oh, ow” uit onze mond en we bellen maar op omdat niemand reageert op de voorbel.
Ja hoor, even later verschijnt er een slaperige pappa :shock: die helemaal in paniek raakt. Wij zijn blij dat we zoveel tijd hebben ingecalculeerd en vertellen hun dat we minstens 25 minuten hebben voordat we echt weggaan. Tot onze verbazing is de enige die op en wakker is, Boudewijn is, mijn broertje. En dan moet ik erbij vertellen dat hij juist diegene is die altijd zicht verslaapt, wakker wordt tijdens theetijd en zo laat mogelijk zijn warme bedje verlaat. Nu staat hij ineens klaarwakker voor ons om ons uit te slapen. Zijn wekker heeft het dus wel gedaan. Kennelijk is er een stroomstoring geweest bij mijn ouders want de oven en de rest van de keukenklokjes knipperen allemaal en staan op 6 uur.
We knuffelen nog eens goed met de hondjes en zetten de bench op voor Max. Paps en mams vliegen door het huis met een fohn, tandenborstel en een plak ontbijtkoek. Wij moeten er wel erg om lachen en verheugen ons steeds meer op de reis.
Om 9 uur kunnen we vertrekken en gelukkig is het rustig op de snelweg. We zoeken allereerst de balie op van Marinair, waar we nog even langs moesten gaan vanwege de veranderingen van de terugvlucht. Als we daar aankomen blijkt dat ze niks van ons nodig heeft of iets hoeft te controleren, dus beetje vreemd. We komen daarna bij de check in terecht. We merken dat we er echt nog niks van snappen, de mevrouw achter de balie zegt alles als een bandje op, maar onze hersenen proberen de termen om te zetten in normale Nederlandse woorden en moeten dus daarna nog aan onze ouders wat uitleg vragen. De koffers staan ongeveer op 18 en 19 kilo, mooi gedaan dus. We hebben nog een extra weekendtas meegenomen waar de souvenirs in kunnen.
Zo, de koffers zijn weg en we drinken nog een kopje thee/koffie met mijn ouders en kijken naar de vertrekkende vliegtuigen: “aaaaah, zo zitten wij straks ook!”.
Paps en mams gaan weg en wij moeten nog een tijd wachten, wij vetrekken om 13:40 uur. We bekijken wat winkeltjes en op een gegeven moment gaan we naar de Gates. Oke, even zoeken, gate 2, waar zou dat zijn?
We zien een lange rij met een 2 erboven, dus daar sluiten we braaf bij aan. Als we bij de meneer aakomen blijkt dat we toch in de verkeerde rij staan. Oeps! :oops: Nu voelen we ons helemaal leken in de vliegwereld. Maar als we in de rij staan staat er een stel achter ons die ook in die rij stond, en die mensen waren wel afgestudeerd in het “vak”, dus we blos op onze wangen trok wat weg.
De schoenen gaan uit, en we worden leuk te woord gestaan door de mensen daar. Ze zitten grapjes te maken en zijn erg vriendelijk. Nou, het mag beginnen, we moeten nog een half uurtje wachten voordat we gaan “boarden”(1 van de woorden die we toen doorhadden J).
Helaas werd om 14:00 uur aangegeven dat we inderdaad allang in het vliegtuig hadden moeten zitten maar dat er
technische problemen waren. Over een half uur horen we meer.Och jee, ik herinner me alle verschrikkelijke verhalen van het forum en hoop maar dat het mee gaat vallen. Na 3 kwartier horen we pas weer wat. Ze weten niet of het snel op te lossen is en we krijgen een flesje water aangeboden en we moeten nog even geduld hebben. Om 15:00 uur horen we gaan vertrekken om 17:30 uur!!! :evil:
Het boek wordt erbij gepakt en we luisteren met verbazing naar een heel bekakt stel wat met 2 kinderen tegenover ons zitten. We lachen ons kapot hoe mensen zo kunnen zijn en doen alsof ze alles weten en dat ze denken dat ze wat zijn. De man legt aan zijn zoontje in zijn woorden uit waarom we niet kunnen vertrekken: Tja, het vliegtuig vertrekt nu niet, maar weet je wel, als pappa problemen heeft met zijn Cadillac (zeg gewoon auto man!!), kan de garage het ook niet altijd zo snel maken. Ook stellen ze gekke vragen aan elkaar na een tijd stilte:” schat, weet je hoe het komt dat het goud goudkoper wordt?” Hij zegt ook heel hardop: “Ik heb zo’n onderbuik gevoel en denk dat we vandaag helemaal niet meer vertrekken”. Nou, dat helpt voor de rust onder de mensen die er zitten! Iedereen kijkt hem verschrikt aan.:shock:
Om 17:30 blijkt dat we nog niet gaan vertrekken en dus mogen we allemaal even snel snack gaan halen maar moeten wel binnen een half uur terug zijn, lekker geregeld dit! We rennen naar de dichtstbijzijnde broodjeswinkel en rennen weer terug. Als net iedereen weer zit verteld een grondstewardess doodleuk dat er iets verkeerd is gegaan met het inchecken, of iedereen even opnieuw in de rij wil gaan staan met je boarding pass en je paspoort en dat we dan kunnen gaan instappen. Nu begint iedereen echt te mopperen. Om iets over 18:00 uur stappen we dan eindelijk in. Het stijgen was supergaaf maar daarna vonden we het vliegen eigenlijk ronduit saai. In het vliegtuig wordt aangegeven dat 1 van de brandstoftanks kapot is en niet gerepareerd kon worden. Daardoor moeten we nu extra landen in Bongor, iets boven New York!
Verder is de bemanning superlief en vriendelijk. Een jongen hoort dat dit onze huwelijksreis is en geeft ons beiden een hartvormig blikje met chocolaatjes en een diploma voor het eerste keer vliegen.\\:D/
Na 10,5 uur komen we eindelijk aan en moeten we helaas aansluiten bij een giga rij voor de douane. Het is echt slecht geregeld, want als we bijna aan de beurt zijn sluit het hokje waar wij bij staan en kunnen we achteraan de andere rij gaan staan. Maar, we zijn allang blij dat we het vliegtuig uit zijn en praten wat met de andere passagiers. Er wordt een prachtige pasfoto gemaakt waar we er waarschijnlijk uitzien “verdacht en zwerver-ig”uitzien na zo’n lange vlucht. De koffers liggen al klaar op de band en we zijn dolblij om te zien dat het allemaal goed is gegaan. Op naar de autohuur, na veel gezoek worden we eerst naar de 2e etage gestuurd maar blijkt het de begane grond te zijn. Daar voelen we dat het 22 graden is! We ontdekken dat er busjes rijden naar Alamo en we worden afgezet rond 2:30 uur bij het verlaten kantoor. We zijn alles alweer vergeten als we alle palmbomen zien, totdat de medewerker ons verteld dat Serge zijn rijbewijs 2 dagen geleden verlopen is. Hoe hebben dat over het hoofd gezien? Nooit aan gedacht om dat te checken, zo’n ding is zo lang geldig! We storten echt in. De voucher staat op Serge z’n naam en moet op mijn naam gezet worden, en ik ben jonger dan 25 dus er moet een extra “fee”worden betaald. We bellen Theo van American Vacations en die verteld ons dat hij deze reservering moet annuleren en dat het misschien niet kosteloos kan, hij zal Harry sturen naar kantoor en die boekt het opnieuw in en zorgt voor een nieuwe voucher. Wij hebben dus 2,5 uur in spanning zitten wachten [-o< en beiden met tranen:cry: in onze ogen gestaan! Een mens kan veel hebben zonder slaap maar nu waren we echt kapot, wat een tegenslag zeg! Daarnaast was ik echt heel bang om te gaan rijden in Amerika, ik ga Utrecht al nooit in omdat ik het te druk vind, en nu Miami!! De medewerker achter de balie is echt heel lief en zegt: Sorry that I made you cry. Ook 2 Brazilianen die voor ons aan het wachten zijn komen ons een hand geven en wensen ons suc6!
Na een tijd belt Harry dat het systeem van Alamo weigert en dat hij morgen pas weer kan boeken, het is in elk geval kosteloos geannuleerd. Dat is al de grootste opluchting. We besluiten om maar de kleinste auto te huren voor 1 dag en dat dan maar zelf te betalen, het is niet anders. Omdat er geen kleine auto’s zijn(goede nieuws van vandaag) krijgen we de PT Cruiser van Crysler, mijn humeur is ineens drastisch verbeterd; deze auto is echt leuk. Om 7 uur (Amerikaanse tijd) komen we pas bij het hotel aan, het meisje denkt ook zelfs dat we komen uitchecken! De kamer is super maar om eerlijk te zijn vonden we het mooiste gedeelte van de kamer het bed. We zetten de wekker om 09:00 uur, maar worden om 08:45 alweer uitgeslapen wakker en zijn eigenlijk alles alweer vergeten als we zien hoe mooi de zon schijnt en wat ons uitzicht is. Wat een dag(en)!
13 januari
We nemen een warme douche en zijn benieuwd wat we vandaag allemaal zullen zien, we hebben aardig wat op de planning maar eerst maar eens beginnen met een ontbijtje. Bij dit hotel wordt je auto weggezet en gehaald iedere ochtend, en hoor je als je instapt de bijpassende radiomuziek van die persoon, we beginnen de dag dus met een aardig rapmuziekje \\:D/ nadat een grote Surinamer uitstapt en de deur open houd.
Ik heb gisterenavond nog een Dunkin Donuts gezien (het is een wonder na zo’n vermoeiende dag) en dus hopen we dat ze ook iets anders hebben dan donuts. We parkeren de auto en zien een mevrouw “waggelend” naar binnen gaan met een schortje voor; ah, die werkt er vast! En warempel, ze hebben er ook bagels, vooral die met Cinnamon and Raisins bevallen ons erg goed.
Holocaust Memorial is makkelijk te vinden, tom tom leid ons er goed naar toe. Wat een prachtig monument en tegelijkertijd hartverscheurend. De uitdrukking zijn ongelofelijk mooi gemaakt. Ook staan er een aantal uitspraken van Anne Frank bij.
Nu eens het Art Deco District opzoeken en eigenlijk is het weer makkelijk vinden. Wat iets minder makkelijk gaat is een geschikte parkeerplaats vinden die niet voor de hele dag is. We dingen af bij een kleine parkeerplaats die door 7 man (!) bewaakt wordt en betalen 10 dollar voor 4 uurtjes.
We lopen de Collins Avenue op en worden verliefd op Miami en haar gezelligheid en de super sfeer. Het weer is heerlijk, 28 graden en volle zon! Voordat we de op de stoep staan worden we aangesproken door een meisje die aankondigt dat je voor 4 dollar lekker kan lunchen bij hun. Nou, dat klinkt goed! Een heerlijke wafel met verse aardbeien en slagroom voor mij, en flensjes met vers fruit voor Serge worden voorgeschoteld door een aardige serveerster. Bij de begroeting klinkt er meteen al: “Hey you guys, how are you doing?” Die Amerikaanse cultuur bevalt ons wel, het is meteen lekker informeel. Verderop staat er een grote auto met keiharde muziek en raampjes open geparkeerd op de stoep van een terrasje, terwijl de eigenaar gewoon ernaast is gaan zitten met een biertje en lekker meedeint met zijn hoofd. Ook veel mensen met grote gouden kettingen en bling bling horloges, ja, we zijn echt in Miami! :cool:
Nog even het strand op natuurlijk en met de voetjes in het water, wat helemaal niet koud aanvoelt. Er liggen hier overal soort bruine kokosnoten op de grond en aardig wat mooie schelpen. Alles wat er is gisteren is gebeurd zijn we helemaal kwijt en we genieten enorm! Op een gegeven moment horen we een lach, een vreemd soort lach…. Ha Ha….Ha Ha…. Het komt uit die boom, en we staren naar boven…Ha Ha….. Het blijkt een klein zwart vogeltje te zijn die echt zo’n geluid produceert. Ik weet niet of jullie het herkennen maar ik heb hem gefilmd dus ik probeer het nog een keer te laten horen. In elk geval lacht het geluk ons nu toe. :lol:
We halen de auto weer van het parkeerplaatsje af en worden uitgezwaaid door 7 mannen. We willen nu graag naar de wijk Coral Gables en in de gids staat dat de bordjes voor de route die wij willen rijden moeilijk te vinden is, dus we voeren telkens een straat in en komen er hartstikke makkelijk. Eerst rijden we onder de Granada Entrance door en zien dan een geweldig mooie boom, die wortels gaan overal naar toe en hebben een grote oppervlakte. We rijden ook naar de Congregational Church, het Biltmore hotel en de Alhambra water tower. We gaan even van het weer genieten bij het mooie Ventiaanse zwembad en zien daar aardig wat hagedissen. Op de weg terug zien we een grote groene leguaan “relaxt”de weg langslopen en als we proberen te stoppen om hem te fotograferen kunnen we hem niet meer vinden. Jammer.
Helaas, we moeten de auto weer terugbrengen voor 17 uur dus we rijden op ons gemakje terug naar Alamo die dichtbij ons hotel ligt. In de tussentijd is Harry (AV) al zo geweldig geweest om de nieuwe voucher te faxen naar het hotel. Het extra bedrag mogen we betalen als we thuis zijn. We krijgen nu een Chevrolet Malibu, weer een upgrade dus want we hadden door de extra kosten maar de kleinste auto geregeld. Lekkere meevaller dus!
Bij het hotel zien we dat ze een prachtig zwembad hebben die grenst aan het strand. Terwijl we genieten van het zonnetje voelt het nu nog stommer :oops:dat ik de hele dag mn trui in de auto had gelegd, voor het geval dat…. In Nederland komt dat vaak goed van pas, maar hier is dat zeker niet nodig.
We krijgen al wel trek en na veel aanbevelingen op het forum rijden we naar Rusty Pelican. Prachtig hoe je over een grote brug naar de stad kijkt. We waren bofkonten want dat hebben we zelfs 2x kunnen doen omdat we een beetje verkeerd reden, hahaha. Het restaurant ligt meer dan prachtig en ik dank het forum hardop, terwijl onze ober Juan mij een beetje aankijkt alsof hij twijfelt of hij deze tafel wel wil bedienen. Het is een aardige jongen en hij helpt ons super netjes, we voelen ons koning te rijk en nemen een heerlijke gegrilde kippenborst met groenten en een gepofte aardappel. Alleen het serveren is al leuk om naar de kijken. Hij neemt een tafeltje mee waar hij alles op zet en dan dient hij het op. We hebben zo genoten van het uizicht daar, de skyline van Miami is supermooi!:razz:
Tevree sluiten we onze oogjes zodat we morgen weer klaar zijn voor de volgende wonderen der wereld…..
http://img149.imageshack.us/img149/2/20879847fd5.th.jpg http://img158.imageshack.us/img158/7...do91mh6.th.jpg
14 januari
Aaah, we worden heerlijk uitgerust wakker en verbazen ons dat het pas 6 uur s’morgens is. Ik las hier altijd over, maar ik ben zo’n slaapkop dus ik dacht: dat gebeurd mij niet! Mooi wel dus.
We gaan om 6:30 er echt uit en eten de overgebleven ontbijtkoekplakken op die in onze handbagage zaten. We willen ons verblijf in Miami ietsje verlengen en dus gaan we naar Fairchild Tropical Garden.
Het is aardig bewolkt dus ik neem maar weer mijn trui mee. De man die onze auto haalt zegt dat het de hele dag zo blijft. Het park was werkelijk schitterend! We zijn er nog steeds ondersteboven van, zoveel mooie dingen hebben we gezien. Het was er enorm rustig, we waren er vroeg dus al eerste het park in. Heel veel zilverreigers gezien (die witte vogels) en schildpadden zaten overal.
Er zijn ook mooie kassen met zeldzame bloemen. In 1 van de eerste kassen kwamen we een oud mevrouwtje tegen die daar werkte en ze zei meteen: Welcome to Paradise! We hebben een tijd met haar staan kletsen, ze legde ons het werk uit van Mr. Dale. Die werkt met glas en in het park staan veel kunstwerken van hem tussen de planten. Helemaal in het begin staat het stuk: End of the day work (ofzo, ben even de exacte naam kwijt). Dit heeft hij gemaakt van alle restjes van allemaal andere kunstwerken van glas. Het werd een supermooi geheel. We krijgen een hand van de mevrouw in de kas, wat een schatje!
Na 4 uur, in de warme zon (ik neem mezelf voor om geen trui meer mee te nemen…) rondgelopen te hebben gaan we terug naar de ingang en bedanken we de andere oudere vrouwen die daar zitten. Als ze ons vertellen dat er gigantisch veel leguanen hier zitten kijken we elkaar aan en lopen we toch nog een keer naar het einde van het park. Daar zouden ze veel moeten zitten. Vooral Serge wordt op dit moment een echt speurzoeker want die is dol op die beesten. Daar!!!! Daar zit een hele mooie, gilt Serge. We sluipen heel zachtjes naar voren en besturen hem uitvoerig. Na 5 minuten vind de leguaan wel dat we genoeg foto´s hebben genomen en loopt nonchalant weg. Dan bespeuren we nog een groene leguaan, die wat kleiner is. We zijn superblij dat we toch nog teruggelopen zijn.=D>
Als we echt weg willen lopen zien we er nog 2 zitten, onze dag kan niet meer stuk! We bedanken de mevrouw dan ook hartelijk voor de tip en we horen van haar dat de oranje mannetjes zijn, en de groene vrouwtjes. `Please take one with you, if you like them all that much`, zegt ze nog! Ze eten aardig wat groen op van het park kennelijk.
We stappen in de bloedhete auto en rijden naar Key Largo met een raar onderbuikgevoel dat we hier nog wel een paar daagjes hadden willen blijven, terwijl we voor de reis Miami het minst interessant vonden.
We checkten in bij hotel Bayside Cay Club in Key Largo, en kregen een gezellige kamer met lampen waar allemaal schelpen in zitten en een mooi kingsize bed.
We pakken de badhandoek en lopen richting het strand. Bij aankomst blijkt het meer een soort van piertje te zijn die vol zit met meeuwen. Ik loop nietsvermoedend met mijn zakje van Dunkin Donuts naar het einde van de pier om daar lekker te gaan zitten op de 2 strandstoelen. Terwijl we langs een groepje wat oudere mensen lopen wordt er geroepen: oh ow, dunkin donuts, someone is in trouble….
We moeten er toch om lachen totdat ze me echt allemaal zo aan zitten te staren… Ach wat, ik heb toch niet zoveel trek meer. Ik en Serge gooien wat in het rond, en een klein vogeltje pikt heel veel stukjes brood net weg voor de meeuwen en rent dan snel weg. Op een gegeven moment blijven de meeuwen boven onze hoofden zweven en gooien we het de lucht in zodat ze het op kunnen vangen. Jammer is dat je niet meer weet wie nou wel of niet heeft gehad; was het nou die witte? of die witte? Of die dan?
Terwijl we zo lekker zitten komt er een vrouw aangevaren en die begint lekker tegen ons te kletsen. Ze verteld dat er in januari een nare storm is geweest die haar woonboot heeft omgegooid. We zien de boot heel in de verte liggen. We krijgen ook van haar de nodige ooows en aaaws als we vertellen dat dit onze honeymoon is. Als we teruglopen naar de hotelkamer spreekt de vrouw, die ons gewaarschuwd had, ons aan en stelt zich voor als Patty en haar man Ron. We merken dat de verkiezingen hier erg belangrijk zijn voor de mensen, net als de zorgen over de economie, 11 september, en de veiligheid. Ron is een echte grappenmaker en we lachen wat af samen. Hij hoopt dat wij ook lang bij elkaar blijven, want dat in Amerika huwelijken niet zo lang duren; `Here they trade women for a thuna sandwich`. Ook hebben we het over de alligators en dat het in de boeken staat dat ze normaal gesproken geen mensen aanvallen. Patty verteld dat ze laatst hoorde dat er wel iemand nog was aangevallen en ze verklaarde dat simpelweg met:`He haven´t read the book then.:lol:
We staan bijna 2 uur met hun te praten als we het toch wel wat fris krijgen en we zeggen elkaar gedag.
Voor het eten willen we gewoon iets simpels doen dus we rijden de parkeerplaats af en kijken goed omdat er een klein weggetje langs de parkeerplaats loopt die geen goed zicht geeft.
We kijken naar rechts…..er komt niks aan. We kijken naar links….we zien een Burger King……:roll:
Hummmmmm, we kijken elkaar, denken aan hetzelfde en schieten in de lach.:lol: We staan nog geen 20 meter van de parkeerplaats dus we zetten de auto maar weer terug en lopen nu (netter he?) naar de Burger King.
Bij de receptie hebben ze een computer waar je gratis gebruik van het internet mag maken dus we sturen even een mailtje naar de familie en vrienden dat alles goed met ons gaat. We lezen nog wat en vallen om 21 uur in een diepe slaap.
http://img352.imageshack.us/img352/8...ju31ma1.th.jpg
15 januari (waarchuwing: is erg lang verhaal) :wink:
We worden weer om 6:15 uur wakker en lopen rustig naar het `ontbijt` bij de receptie. Een donut, en alsof daar nog niet genoeg calorieën inzitten besmeren ze het met een dikke laag glazuur. Maaarrrrr, wel een appel ernaast ter compensatie natuurlijk! Hahaha. Ron zit ook beneden en wil gaan vissen vandaag. Hij heeft zich aangemeld bij een groepje. We praten weer een tijd met elkaar en checken de mail nog even en lopen nog even naar het strand, wat een plaatje, zucht…..
Er is hier een Big K-markt dus we zijn wel errug benieuwd en lopen daar naar binnen. Ik zie hele mooie kerstkaarten liggen waar 70% vanaf gaat, dus die neem ik mooi mee. Verder verbazen we ons het meeste over ingevroren zakken met ijs! Gewoon 10 kilo zakken! Maar aan de andere kant verbaasde Ron zich dat wij een diploma moeten halen voor zwemmen; dat leer je toch gewoon in je eigen zwembad van je opa?!
Daarna starten we de auto en rijden we richting Theater of the Sea in Islamorada. Onderweg komen we “Prisoners at work” tegen, toch vreemd gezicht. Ook gaan we een klein bruggetje over en daar zien we allereerst een bordje waar: no fishing on the bridge, opstaat. Dat zie je ooit nooit in Nederland. Voordat we uitgelachen zijn zien we bijna ernaast gewoon iemand iets staan te doen wat toch verdacht veel op vissen lijkt. Hmmm, ik weet niet wat er niet duidelijk is aan dat bordje, maarja, het was ook wel erg lekker visweer. Onderweg verbazen we ons ook over de verschillende brievenbussen die ze hier hebben; in de vorm van een vis, een dolfijn, een manatee, en zelfs een villa! :shock:
We komen om 10:30 uur aan en checken meteen in. Als we in de rij staan zien we dat een administratief medewerker een papagaai op haar schouder heeft die houd van kusjes. Echt een leuk gezicht. We kijken niet teveel op de rekening en ik huur ook een wetsuit. Het is vandaag ietsje frisser qua wind, maar nog steeds wel 22 graden. Wel een trui meegenomen en voor het eerst ook iets nuttigs mee gedaan vandaag, hahaha.
We lopen naar het begin van het park en zien dat de dolfijnenshow gaat beginnen. We gaan zitten maar het blijkt dat de dolfijnen andere plannen hebben dus die komen niet opdagen dus iedereen loopt naar de zeeleeuwenshow. Ik heb altijd een zwak gehad voor zeehonden en zeeleeuwen, dus ik zit op het puntje van m’n stoel. De show is heel erg grappig, we merken dat de zeeleeuw erg let op de woorden van hem, want geeft geen aanwijzingen met z’n handen. Toch knap aangeleerd. De zeeleeuwen komen aanzwemmen via een kleine glijbaan en hebben er behoorlijk veel schik in.
Aan het eind van de show heeft hij wat vrijwilligers nodig en ik steek mijn hand op en wordt uitgekozen!! Half springend, is best knap want er waren heel wat bankjes, ga ik naar beneden en we mogen 1 voor 1 kiezen of je een knuffel, een handdruk of een kusje wil hebben. Ik ga voor een kus, echt wel! Superleuk! De kus voelde erg nat aan en je voelde de snorharen prikken bij je mond. Wat een geweldige beleving. Ik had dit altijd al een keer willen doen, maar bij dierentuinen wordt je er nooit tussenuit gepikt, dus mijn dag was nu al geweldig.
:P
Daarna de dolfijnenshow weer proberen. De meiden doen het ontzettend leuk. Ze kiezen weer wat vrijwilligers uit maar ik vind dat het de beurt is aan andere mensen dus steek mijn hand niet op.
Ze vraagt of de kinderen haar ergens mee willen helpen. Allemaal knikken ze heftig ja.
“Ow, that’s great, I have dropped my car keys in the water en now I can’t go home. Could you pick it up for me?” Ineens kijken de kinderen toch wel beetje moeilijk. Uiteindelijk helpt de dolfijn haar. Leuke show en veel trucjes en prachtig om de dolfijnen al zo dichtbij te zien. Ook valt het ons op dat ze werken met dolfijnen die iets mankeren. Eentje mist een stukje aan de voorkant van zijn snuit, de andere zit onder de krassen. Echt goed dat ze de dieren zo goed opvangen hier!
Onze buik begint te rammelen na de “voedzame afwisselende” :-kmaaltijd van vanochtend en we kiezen voor het broodje Grilled chicken. Een goede keuze is het en dat denken andere mensen ook want meteen, voordat we onze eerste hap nemen horen we naast ons een vrouw zeggen:”Wauw, that looks great!” We moeten weer lachen dat we zomaar worden aangesproken en vinden het wel gezellig om zoveel te praten met de Amerikaanse bevolking.
Om 12:30 uur mag ik mijn wetsuit halen en het zit ietsje ruim maar door het water wordt het iets strakker zegt ze. Ook zijn we nog even naar het fotohoekje gegaan en het blijkt dat je voor $50 een persoonlijke fotograaf krijgt die dan foto’s maakt tijdens het zwemmen met de dolfijnen. Omdat Serge wilde fotograferen en filmen, en dat wel wat lastig wordt om die 2 dingen te combineren doen we dat! Ach, de dollar staat laag he?
Er staat een aardig grote groep te wachten en ik hoop dat je nog wel wat tijd met de dolfijnen over houd als je met zoveel mensen het water in gaat. We krijgen een duikbril (wat ik toen echt niet snapte waar ik die voor nodig zou hebben) en flippers.
Daarna krijgen we uitleg van een half uurtje over de dolfijnen zelf, over de natuur en over het zwemmen zelf natuurlijk. Hij verteld dat je aan het einde je bandjes moet inleveren die je om je pols had zodat zij wisten of er niemand op de bodem lag….. Toen we hem vreemd aan zaten te kijken moest hij lachen en zei hij: “no, I am just kidding. It’s to make sure that the dolphins don’t swallow them.” Hahahaha:lol:
Daarna worden we ingedeeld in groepjes van 3 (jippie!) en lopen we naar ons stukje water. Het is prachtig mooi gedaan want je ziet of hoort de andere groepen totaal niet, je hebt gewoon een stukje water met wat bomen en struiken om je heen, en 2 dolfijnen!!!
De dolfijnen waren Kona(had een infectie gehad in haar vin, dus miste een stukje) en Sherry (ook wel Mamma genoemd, omdat ze een tijdje geleden een kindje had gekregen). Allereerst maar het water in. Normaal gesproken ben ik nooit zo’n held om zomaar in 1x door te lopen, ik tel liever een paar keer af. En dan nog een paar keer... Maar omdat er nu 3 mensen op mij stonden te wachten kwam ik dapper naar voren en zwom zonder een krimp te geven in het frisse water. De dolfijnen zwommen langs mij heen zodat ik ze voor het eerst kon aanraken, ze zwommen 4x langs en ik kreeg er geen genoeg van. Ze voelden heel glad en zacht aan en stonken, in tegenstelling tot de zeeleeuw die ik gekust had, totaal niet naar vis.
Toen waren de andere meiden aan de beurt, eentje kwam uit New York en eentje uit Naples, waar wij die dag erna naar toe zouden gaan. Toen was het tijd voor een kusje. Ik mocht wat wegzwemmen van het platform waar de trainster op stond en toen kwam ze al! Een grote snuit werd tegen mijn wang aangedrukt, zelf mocht ik ook even een kusje geven. Schattig hoe die oogjes je dan aankijken. Heel vertederend.
Toen werd het duidelijk waar de duikbril voor was. Je mocht 2 rondjes rondzwemmen met de dolfijn onder water. Ook kon je er gewoon naast zwemmen maar onder water kijken is natuurlijk nog specialer! Dus ik koos er ook voor om kopje onder te gaan. Ook al ging je dieper, de dolfijn zwom met je mee. Ik vond dit het mooiste onderdeel omdat je ineens in haar wereld stapt, je hoort alleen het ruisen van het water en je ziet een prachtig beest jou aankijken. En tijdens het zwemmen kon ik haar gewoon aaien, helemaal geweldig was het!
Samen met 1 van de andere meiden zwommen we naar het midden van het water en hielden we een hoepel omhoog, ineens kwamen ze er dan doorheen. Vooral als je zo in het water ligt besef je pas hoe groot ze zijn.
Oke, dit was wel spannend, ik moest naar het eind van het water zwemmen en dan met mijn armen uitgestrekt wachten op de dolfijnen. Mamma was wat onrustig vandaag, dus als ze niet zou komen mocht ik alleen de andere dolfijn vasthouden. Maar waarempel, ze kwamen ineens beiden boven en dus pakte ik ze vast aan de bovenkant van de vin en werd ik met een gigantische snelheid vooruit getrokken. Met al dat opspattende water leek het nog sneller te gaan. Bij de andere 2 dames had Mamma al geen zin meer, dus die moesten het met 1 dolfijn doen, ik voelde me dus zeer vereerd!
De laatste knuffel, ik zwom naar het midden van het water en hield mijn armen in een boog. Als de dolfijn er dan aankwam deed ik mijn armen open en kon ik een knuffel geven. Wat een mooi gevoel was dat. De huid voelde heel zacht aan en ze bleef heel rustig.
Daarna kregen we nog wat uitleg over waar haar navel zat, haar vroegere snorharen en waarom dolfijnen zo’n “glimlach”hebben. Na de uitleg vonden de dolfijnen wel genoeg gekletst en spoten ze ons nat.
“Say goodbye to your new friends guys”, zei de trainster en ze begonnen naar ons te zwaaien. Dat was tevens het laatste van het half uurtje die toch heel lang leek te duren.
De meiden hadden wat moeite met de foto’s nemen en filmen dus we hebben ze aangeboden om onze film op te sturen, want Serge had toch alles gefilmd. Adressen uitgewisseld en nog wat gesproken over deze geweldige ervaring.
Toen we terugliepen werden we weer aangesproken door een oud mannetje die wel erg benieuwd was hoe het zwemmen met de dolfijnen was, want zijn kleindochter deed dat nu. Leuk mannetje van 89 die nog goed bij was en weer erg vriendelijk. Ook was hij, net als Ron, erg enthousiast over vissen, en dus aardig wat visverhalen aangehoord. Je wordt een stuk slimmer van vakantie!
We kwamen weer afgedroogd in het park aan en konden zo aansluiten bij de Guided Marine Life Tour die we niet helemaal verstonden vanwege het lastige Engels over plantjes en soorten vogels.
Wel was het heel grappig om te zien dat ze een haai te eten gaf en dat een pelikaan het probeerde af te pakken. Wij vonden het ongelofelijk om te zien hoe brutaal die beesten waren. Maar later in onze vakantie merkten we dat een paar keer.
Het laatste bij dit park was de Parrot Show, waar ik een geweldige blunder maakte. Ik was nog aardig aan het wegdromen over het zwemmen met de dolfijnen en kon aan niks anders denken dan: dolfijnen zijn geweldig, dolfijnen zijn geweldig et.c etc.
Toen stelde ze een vraag die ik niet helemaal verstond behalve het stukje: What is the smartest animal in the World? Een Esther, helemaal blij dat ze het wist, liet een verbaasd kijkende Serge naast zich zitten en stak haar hand op. “a dolphin”, was haar vol overtuigende antwoord.
“yes, in the animal World is the dolphin one of the smartest animals in the World, but we are looking for the smartest parrot…. Oooo.., kon ik alleen maar uitbrengen. :oops:
De gniffelende Serge was genoeg om me weer terug te brengen naar deze wereld en weg uit mijn droomwereldje. Gelukkig vertelde de trainster heel veel over hoe slim de dolfijnen inderdaad waren, en wat ze allemaal konden in tegenstelling tot andere dieren, zodat ik me iets minder raar voelde.
Verder was het ongelofelijk waar dat deze vogels erg slim waren. Ze konden tellen en aftrekken aan de hand van een belletje, en waren erg goed in om op een te bal lopen. Ook was er eentje die gekleurde gevormde blokjes in precies de goede vakjes kon doen.
Helaas hebben we alles gezien en gaan met een tevreden gevoel de auto in; wat hebben we een leuke dag gehad zeg!! We rijden op de terugweg nog even naar de Publix waar ik de heerlijk koeken Honey & Oat koop (van publix merk, liggen bij de mueslirepen), waar ik daarna niet meer vanaf kom voor de rest van de vakantie, wat zijn die lekker zeg!!=D>
We willen vanavond gaan eten bij Taco Bell, maar als we daar aankomen ziet het er niet denderend gezellig uit, dus rijden we nog een stukje door. Hé, een Subway. Die zijn altijd goed.
We nemen een heerlijk broodje met veel sla, tomaat en geraspte wortelen, waardoor we raar aangekeken worden. “Is this all?”, en “You are sure you don’t want any mayonaise with this sandwich?” en “Perhaps a bag of chips with it?”8-[
Het liefste wilden we zeggen: “nee dank je, ik wil niet worden zoals die meneer daar achterin”. Een echte Amerikaan zit een sandwich weg te werken waar je het brood niet meer van kan zien en er zeker geen blaadje sla bij te bekennen is. Alleen de zak chips valt op naast de halve liter cola natuurlijk…..
We nemen een footlong, maar weten voor de volgende keer dat dit toch echt teveel is. We kunnen het beiden niet op.
Weer s’avonds Ron gesproken die wat mooie wijsheiden deelde met ons. We hadden het over criminelen en over dingen die je als kind wel eens stiekem deed. Zijn grootmoeder had ooit wel eens tegen hem gezegd toen hij vroeg, wat is zondigen?: If you feel bad about it, it’s probably a sin”zei ze.
Die vonden we wel mooi. Ook vertelde hij dat hij op een boerderij leefde en met het paard naar school ging. “Waar laat je dan het paard als je op school gearriveerd was?” vroegen wij.
Tja, die wist gewoon de weg naar huis en liep rustig terug. En als het tijd was om mij op te halen, stuurde zijn moeder het paard weer naar school. We vonden het een prachtig verhaal en hebben zo nog meer zitten praten over de verschillen tussen onze culturen.
Nu was hij zoals hij het noemde een ”windshield farmer”, hij keek alles toe vanuit het raam, deed niks meer, maar kreeg nog wel wat van het familiebedrijf. Hij vond dit het mooiste van het vak. :lol:
Na een uurtje liepen we weer naar ons eigen kamertje en vielen we in een diepe mooie slaap.
http://img404.imageshack.us/img404/6980/23619264ah0.jpg
http://img404.imageshack.us/img404/9089/76129833de4.jpg
http://img404.imageshack.us/img404/5246/54533857fp8.jpg
http://img404.imageshack.us/img404/6095/13mq1.jpg
16 januari
Weer zo vroeg wakker maar toch iets langer blijven liggen tot 07:15 uur, een mens moet ook genieten van zijn slaapplaats niet? :-D Op naar het machtig mooie ontbijt, en weer komen we Ron tegen. Zijn vis-uitje is niet doorgegaan gisteren vanwege te weinig aanmeldingen en dus probeert hij het vandaag weer. We wisselen adressen uit om eens wat foto’s mee te sturen. We hebben vandaag een aardige reis voor de boeg want we zeggen dit leuke hotel gedag en rijden richting Naples, waar we ook 2 dagen zullen blijven. De tank begint al leger te worden dus we geven onze auto ook maar eens te eten. Voor een halve tank zijn we maar $ 20 kwijt!=D> Eerst rijden we nog even naar de Publix voor die overheerlijke bagels en een jus d’orange en Serge koopt een oplader voor zijn mobiele telefoon. De oplader die we hebben doet het niet in de wereldstekker helaas. Zo, de koffers zitten weer in de auto en we zwaaien naar het hotel, als ik na een aantal meter bedenk dat we de sleutels nog niet hebben ingeleverd. Ik schaam me diep aangezien ik zelf werk bij de receptie van een hotel en het hoogst irritant vind als mensen niet komen uitchecken. Want wij moeten dan altijd de kamers allemaal gaan nalopen of ze wel echt weg zijn. Dus we rijden snel weer terug en checken netjes uit en gaan nu echt op weg. We genieten weer van de terugweg langs alle mooie huizen en rijden met de raampjes open, het is weer heerlijk weer.
We rijden via de 41 door de Everglades. Serge kijkt al goed rond of we alligators zien. Nog niks, nog niks, he jammer. Was dat iets??? Nee, toch een boomstronk….In de auto stijgt de spannin “Ja, daar was er eentje”, roept Serge. Helaas is er geen mogelijkheid om te stoppen, dus we rijden nog een stukje door. Na een tijdje begint Serge weer te roepen:”Ja, een groene op een boomtak”! Dus ik probeer zo snel mogelijk op een kleine inham te parkeren, nu worden de vaardigheden van de chauffeur op de proef gesteld…. En we pakken de camera en het fototoestel en we lopen van de auto weg. Ik vraag waar het precies was en volgens Serge moeten we nog een stukje doorlopen. Dus we lopen, en lopen, en lopen en lopen. We beginnen ons bijna af te vragen hoe lang het nog lopen is als we hem zien. Oooww, een echte alligator in het wild. Helemaal trots zijn we ermee. We fotograferen en bekijken hem en staan een tijdje te genieten van onze “ontdekking”. Dan lopen we het eind maar weer terug naar de auto. We rijden ongeveer een half uurtje en dan hoor ik Serge ineens veel vaker iets roepen:”ja, daar nog eentje, daar twee!, zag je die grote?” Helaas kon ik vrij weinig zien, ben maar een klein meisje, dus heeft Serge even gestuurd en toen kon ik even kijken. Het voelde nu wel een beetje idioot dat we zo lang hadden gelopen om de eerste alligator te zien, terwijl het hier helemaal vol lag. :roll:Het leek wel een bijeenkomst bij sommige plekken, zo veel lagen er!
We komen uit bij een Indian Village en betalen $ 10 per persoon als entree. Het is erg klein en er staan wat hutjes waar af en toe iemand in zit om wat te naaien of iets in elkaar te knutselen. Verder is er weinig sfeer. Het zal al heel wat gezelliger worden als een paar Indianen wat hadden staan spelen ofzo, bedachten wij. Het was nu erg stil en weinig te doen.
Wel was er een worsteling show met alligators en de blaaskaak (dat was niet zijn echte naam hoor, voor de verduidelijking, ik vond hem er wel op lijken) trok 1 voor 1 de alligators aan de staart naar voren en deed er dan trucjes mee.
In elk geval was het zeker knap wat hij deed en legde hij uit dat je eigenlijk je hand gewoon in de bek kan leggen, als je maar niet de boven of onderkant van de bek aanraakt. Daar zijn ze erg gevoelig en dus klapt de bek dan dicht. Weten we dat ook weer!
Toen was er een bak met een heleboel kleintjes en kon je er eentje vasthouden, dat wilden we wel, ik vond hem prachtig! Wel goed de handen wassen want ze kregen rauw vlees. Dus zijn er hier veel bacteriën aan het werk. Ook was er een museum over de beesten die je kon vinden in de Everglades en wat informatie over de Indianen zelf, al was dat miniem. Als aandenken een Indianenpoppetje van kralen gekocht. We lopen nog wat rond op de bruggetjes maar zien niet veel bijzonders. Wel hebben ze aardig wat schildpadden, die ik heb gevoerd, en alligators die lekker liggen te slapen (en ongetwijfeld blij zijn dat zij niet mee hoeven te doen aan die worstelshow).[-(
We gaan nu door naar Everglades City en rijden naar Everglades Island airboat tour. Om 14:30 uur kunnen we voor 1 uur de Everglades verkennen voor $ 72 voor 2 personen. Dat is een stuk hoger wat we hadden verwacht. We moeten nog 3 kwartier wachten maar dat is helemaal niet erg als er zo’n heerlijk Floridiaans zonnetje schijnt en je lekker kan kijken naar het water en de pelikanen. De tijd vloog voorbij en voor we het weten werden we ingedeeld in een boot waar zo’n 6 personen op kunnen zitten. Meteen na vertrek komen er een drietal pelikanen op de voorkant van de boot zitten en dus vlak voor ons, aangezien we op de eerste rij zitten. Ze kijken vragend aan om te kijken of nog wat lekkers bij ons hebben. Het viel kennelijk erg tegen want na een tijdje staren vlogen ze toch wel erg snel weer weg naar de volgende boot. Zo zag je continue weer andere pelikanen neerstrijken op de boot en we lachen heel wat af om de verschillende koppies. Eentje is een echte volhouder en blijft zitten totdat we echt de Everglades in varen. Tot die tijd zeiden we net tegen elkaar:”Nou, dat gaat lang niet zo hard als we dachten!” Ineens klinkt er een gigantisch gebrom achter ons en worden we met een ruk in onze stoel gedrukt. Hij kan dus zeker wel harder. We gaan heel hard door het gebied heen en hij maakt heel wat heftige bochten en het wordt al gauw een waardig golfslagbad, voor diegenen die houden van een modderpoel.:-k Vliegend over het water komen we op een gegeven moment tot stilstand en laten ze ons wat blauwe krabbetjes zien die daar zwemmen. Daarna scheuren we weer door naar een open plekje waar wat geroepen wordt. Een 6-tal boten staan daar te wachten. Het wachten duurt nog wat langer want er gebeurd helemaal niks, waarschijnlijk is dit de plek van de wasbeertjes waar ik over heb gelezen. Na een tijdje varen we alweer weg, tot mijn grote spijt want ik had ze graag willen zien. Ze blijven achter elkaar aan scheuren maar we zien geen alligator, vogel of ander beest en al snel zitten we alweer op de terugreis. We voelden een diepe vlaag van teleurstelling. We hebben dan al wel heel wat alligators onderweg gezien maar hadden toch wel gehoopt iets te zien. Misschien heb ik ook wel teveel mooie verhalen gehoord dat ik me er teveel bij voorgesteld had.
We rijden weg en bepraten alles over de rit. Conclusie is dat we toch wel hebben genoten van de rit. Ach, die alligators zien we wel weer onderweg. En inderdaad, we komen nog wat informatiepunten tegen waar de alligators kan zien. Op naar het Residence Inn Mariott van Naples! We zijn best wat moe na zo’n rit dus we gaan meteen inchecken. Onze reservering blijkt er niet in te staan. En de receptionist wakkert het paniekgevoel aan door te zeggen dat alles vol zit in de omgeving. We bellen dus nogmaals met Teo van AV. Hij gaat wel even bellen met de receptie. In de tijd dat we zitten te wachten komt er een gast binnen die ook overboekt is en die wordt in het hotel ernaast gezet.
Al gauw komt de sales manager naar voren en moppert: dat ze niet met “deze mensen” in discussie gaat en dat we gewoon maar naar het andere hotel gezet moeten worden. Nou, dat is snel geregeld!:grin:
Ze verteld ons dat we naar het Naples Inn mogen en dat ze alleen nog maar suites beschikbaar hebben, dus dat komt mooi uit. Ze zegt dat het echt aan ons reisbureau ligt maar dat ze niet in discussie wil gaan en dat zij alles betalen. Dat gaat wel heel gemakkelijk vinden wij. Als het niet het hotel zijn schuld is betalen ze echt niet hoor! Dat weet ik uit ervaring.
Maar, we klagen niet en bedanken ze voor hun vriendelijkheid. We vertellen dat het onze Honeymoon is dus dat het leuk is dat we een luxere kamer krijgen. Weer veel Oows en aaws klinkt het achter de receptie van alle 4 mensen die er staan. De hotels liggen er dicht bij elkaar dus we lopen naar de andere kant en checken daar in. Terwijl we inchecken horen we de receptionisten tegen elkaar zeggen: `Hoeveel sturen ze er nou nog door? Blijft dit de hele tijd zo doorgaan?Wij zeggen dat voor ons al iemand hiernaar toe is gestuurd. Het meisje achter de balie zegt dat wij de 5e zijn! En ze geven het niet door voordat ze iemand naar hun toesturen dus ze worden er een beetje gek van! We krijgen een geweldige suite!! Met een aparte woonkamer, een keukentje, een mooie ruime badkamer, aparte slaapkamer en een balkon wat uitkijkt op de stad! =D>Het geluk is bij ons geweest, alles is veel mooier dan we hadden gedacht. Wat zijn we hier blij mee. Zelfs de lift is erg netjes want die verteld je welke etage je bent en daarna een `ping` als de lift weer opengaat. Ooeoeoeoeoe….:-o
We hebben gezien dat Kentucky Fried Chicken een buffet heeft dus we gaan dat eens proberen, we zijn er nog nooit geweest. Er zijn echt heel veel salades en verschillende soorten kip, EN Free Refill! En dat is maar goed ook want ik had een heeeeeel mierzoet drankje te pakken, daarna maar snel iets anders ingeschonken. Toen we langs de receptie kwamen spraken ze ons aan en bleek dat er een pakketje voor ons was. Grote roze ballonnen en een tasje van het Mariott hotel (iemand voelde zich schuldig kennnenlijk, nu wisten we helemaal zeker wie het verkeerd had gedaan). Er zat van alles in; chips, chocolade, kauwgum, zonnespray, snoepjes en 2 flesjes wijn. Echt superlief van ze! We besluiten om morgen daar te gaan ontbijten zodat we ze even kunnen bedanken. S´avonds sturen we nog even een mailtje naar iedereen dat we veilig bij het volgende adres aangekomen waren en gaan we lekker slapen.
http://img177.imageshack.us/img177/9020/71134973zl8.jpg
http://img177.imageshack.us/img177/8589/65904889en0.jpg
http://img177.imageshack.us/img177/8751/88917851vo6.jpg
http://img177.imageshack.us/img177/5024/98880200gj7.jpg
http://img86.imageshack.us/img86/1176/11kr9.jpg
http://img177.imageshack.us/img177/6440/10ot7.jpg
http://img177.imageshack.us/img177/5206/12pc7.jpg
http://img86.imageshack.us/img86/3199/13zl5.jpg
http://img86.imageshack.us/img86/5056/14im4.jpg
17 januari
We worden ietsje later, 7:45 uur, wakker en lopen naar het Mariott hotel om daar te ontbijten. We hopen op een fatsoenlijk ontbijt wat het meer dan zeker is. Echt alles hebben ze hier. Er staan kleine plasic bekertjes met wafelmix erin die je dus zelf kan bakken, vers fruit, verse jus, soorten brood en beleg en yoghurtjes. We bedanken ook de manager voor het huwelijkspakket en staan nog even met haar te praten. We wilden vandaag eigenlijk graag naar Sanibel of een ander strand maar het is erg bewolkt en het miezert wat dus we verzinnen iets anders. We vragen waar er een Wallmart zit en komen onderweg een midgetgolfbaan tegen die Cay Club Adventure Golf heet. Wat zijn de banen hier veel gaver en leuker dan in Nederland zeg! We doen de 36 holes, want dat kost maar $3 extra. Daar kunnen we het niet voor laten! De banen zijn echt een uitdaging en lopen heel vreemd. 1 baan begint heel hoog, gaat dan een gat in en komt 1 baan lager uit. Als je geluk hebt gaat het balletje nog een gat in en komt het nog 1 baan lager aan. Daar wordt het dan goed mikken (die gave is niet iedereen gegund helaas) en dan KAN je het in 2x erin schieten. Ook gaan we bruggen over en grotten in. We lachen heel wat af en nemen een ijsje ter afsluiting. Gek idee; we zitten een ijsje te eten in januari. Hmmm, dat hebben we nog niet eerder gedaan! Daarna nog geprobeerd om voor Serge een internationaal rijbewijs aan te schaffen maar we horen dat die niet wordt erkend in Florida dus dat hij dan af moet rijden en een akelig uitziend saai boek moet doorlezen. Aangezien het niet echt past in het vakantieplaatje bedanken we de man vriendelijk en rijden we naar de Wallmart. Het is er behoorlijk groot en de prijzen zijn behoorlijk laag, dat is precies de goede combinatie vinden wij!
We slagen goed voor twee 3kwartsbroeken voor mij, een polo en een wrangler broek voor serge, een riem en nog iets lekkers voor iets van $65. Verder is het gewoon heerlijk om te neuzen wat ze zoal hebben in een vreemd land. De potten mayonaise zijn gigantisch!! Hoe krijgen ze dat op?
Tja, we zitten in Naples maar zien zo niks van Naples, bedenken we ons. Dus we rijden richting het centrum en komen uit op de 3th avenue, wat er heel chique uitziet met allemaal kunstwinkels en heel dichtbij het strand en de pier. De pier lopen we af kijkend naar alle surfers die “proberen” stunts in het water te doen. Het is leuk om al die vissende mensen te zien, het leeft hier echt. Ik krijg een beetje trek en dus schuiven we bij het allereerste tentje aan en bestel een chicken sandwich. Later zie ik dat het Tommie Bahama is en dat het in mijn notitieboekje staat als tip van het forum. Mooi, hebben we dat ook weer uitgeprobeerd. De sandwich is echt heel erg groot maar errug lekker! Het beste broodje wat ik heb gegeten hier. We merken bij het afrekenen dat ze in Amerika er niks van snappen als je fooi wil geven door middel van afronden. Dus als wij zeggen: “maak er maar $18 van”, geven ze je gewoon het restant bedrag terug. Dat merkten we een paar keer tijdens onze vakantie. Outback stond gepland voor vanavond maar we hebben geen trek meer, ondanks dat we het broodje gedeeld hebben! De hele avond brengen we door op ons balkonnetje en zien de zon ondergaan en genieten we van het geluid van de krekels (of iets wat er erg op lijkt qua geluid).
http://img117.imageshack.us/img117/3408/15kl8.jpg
http://img117.imageshack.us/img117/9605/16lk8.jpg
http://img117.imageshack.us/img117/8919/17lz1.jpg
http://img117.imageshack.us/img117/8241/18ve6.jpg
http://img117.imageshack.us/img117/2973/19jr8.jpg
18 januari
Ow, jee, weer om 6:15 wakker. Hmm, net dat we dachten dat we al aardig ingeburgerd waren, hahaha.:razz: Ik hang nog wat bij het balkon en we zien 2 eekhoorntjes met elkaar spelen in de bomen onder ons. Jammer genoeg moeten we dit enorm mooie hotel verlaten, maar qua stad is er weinig meer te doen. 1 ding is zeker: deze kamer gaan we wel missen! Het ontbijtje is weer heerlijk bij het hotel aan de overkant en we pakken alle spulletjes weer in om naar onze speciale parkeerplaats te lopen (dat hoorde bij de suites). Ik heb wat kaarten geschreven voor de familie en dus vragen we aan de receptie waar er een postkantoor zit. We worden naar een FedEx bedrijfje gestuurd die helemaal geen post verstuurd maar alleen pakketjes dus we rijden door naar een echt postkantoor waar we de minst opgetogen Amerikaan ontmoeten. :-sQua verkeer vond ik het hier het drukste, veel files s’morgens en de mensen toeteren wat vaker. Het zou iets mooier weer worden dus we gokken op Sanibel. Maar onderweg blijkt het toch nog wel een aardig eind uit de richting en omdat het nog steeds bewolkt blijft kiezen we er toch voor om door te rijden naar het Myakka River State Park. Het is een vreselijk saaie rit en ik heb het idee alsof we gewoon in Nederland rijden want we zien niks onderweg en het is alleen maar snelweg en toch nog 1,5 uur rijden. Blij zijn we zeker als we de ingang zien van het park. Het kost $ 5 voor entree en de auto wordt netjes geparkeerd. Eerst maar eens even een plattegrondje halen. Er zijn verschillende routes te lopen maar de meeste routes zijn 4 uur of langer, en zo lang waren we ook niet van plan. De mevrouw die daar werkt verteld ons over de Nature Trail waar een grote toren moet staan, ook worden er aardig wat rondjes op onze kaart gekrast wat we zeker niet mogen missen. Ik twijfel of we toch niet eerder klaar zijn met die wandeling in plaats van dat we dit allemaal gaan zien terwijl de enthousiaste mevrouw nog wat cirkeltjes neerzet op onze kaart.:shock:
We stappen dus weer in de auto en kijken een beetje verward op de kaart: Ja, waar zullen we eens naar toe gaan? Eerst maar een punt waar alligators zouden liggen. De route om te rijden is prachtig en erg ontspannend aangezien je maar 15 mile per hour mag rijden. Zelfs de bestuurder heeft dus ruim de tijd om om zich heen te kijken.
We komen eerst inderdaad aan bij een grote brug waar we alligators zien liggen, tot zoverre snapten we de kaart! Jippie!\\:D/ Daarna rijden we door naar een plek met veel vogels. We parkeren de auto en lopen een stuk het pad op. We zien een mooie valk en verderop grote zwermen met zwarte vogels. Het blijkt dat het in januari 1 nacht een paar uur onder het vriespunt is geweest en dat de vissen daar niet tegen konden. Er waren er dus een heleboel doodgegaan en daar aangespoeld. Het was een verschrikkelijk vieze geur en de meeste mensen renden snel weg van dit uitkijkpunt. Wij vonden de vogels wel erg interessant en keken dus toch maar even wat er te zien was. Onder het platform waar wij stonden lagen allemaal graten en dode vissen. Het was zeker geen mooi gezicht maar de vogels dachten er anders over en deden zich tegoed aan alles wat aangespoeld was. :-&
Op de kaart zagen we dat we een stuk nog door moesten rijden om de toren te bereiken maar voor ons eindigde de weg. We reden dus de weg maar weer terug en kozen nog een ander mooi uitziend pad uit en liepen daar ongeveer nog een half uur rond. Ongelofelijk stil was het hier en we zagen heel wat mooie natuur.
Toen we weer terug waren bij onze auto zochten we nogmaals de Nature Trail. Ineens zag ik een met mosbegroeid bordje bij een struik staan. Omdat we zo langzaam maar mochten rijden hier konden we makkelijk zien dat dit het pad was wat we wilden bewandelen.
De toren stond vooraan het pad. Eerst loop je een loopbrug over en dan kom je bij de tweede toren die je kan beklimmen tot 22 meter hoogte. Wat een uitzicht zeg! We zeker weer blij met de tip van het forum en staan te genieten van alles wat we zien.:razz: Daarna rijden we weer rustig (het kan niet anders) terug naar de uitgang en richting het Helmsley Sandcastle hotel in Sarasota. De receptie is erg mooi en ze hebben een aquarium achter zich. Dat moet ik toch als ik terug ben ook maar eens gaan voorstellen. Ook weer met 3 man bemand valt het ons op dat er overal heel veel personeel te vinden is. Niet alleen bij hotels maar overal; in supermarkten, toeristische attracties, maar ook de disneyparken zagen we later. We hebben weer een leukere kamer gekregen dan we origineel zouden hebben. Dit was een leuker uitzicht zegt de receptioniste simpelweg. Nou daar nemen wij wel genoegen mee hoor! Het is een soort binnenplaats en onze kamer heeft dan een klein soort voortuintje. Als we de hoek omlopen lopen we echt zo het strand op, dus dat is een echte verrassing! De kamer zelf is netjes en schoon en weer 2 grote bedden. Als we een tijdje nog op het strand zoeken naar de zonsondergang maar niks vinden door de dikke bewolking besluiten we een hapje te gaan eten. Bij de receptie vragen we of er hier misschien een Outback zit, en dat blijkt nog een half uur rijden te zijn. Eigenlijk hebben we niet zoveel zin meer om in de auto te zitten maar ik haal Serge en mezelf over om toch te gaan. Na bijna 3 kwartier, vanwege alle file, komen we aan bij een drukke parkeerplaats en gaat Serge de auto uit om te kijken of er plek is. Er staan namelijk een hele hoop mensen al buiten te wachten. Serge komt daarna lachend terug dus ik denk eerste instantie dat het gelukt is. Dan blijkt dat er een rij staat van 65 minuten!!! Om te gaan eten! Zoiets hebben we nog nooit gehoord bij een restaurant.
We moeten er erg om lachen maar doen het niet. Hopelijk komen we er nog wel eentje tegen in de rest van de vakantie. Wat gaan we dan nu eten? We zien ineens de Burger King, en we besluiten om dat maar te doen. Wat kunnen soms oplossingen makkelijk zijn….;-) Als we weglopen probeert de jongen van de Burger King nog in zijn beste "nederlands"iets te zeggen tegen ons: Auf Wiedersehen!! 8-[Omdat we het niet willen verpesten spelen we het spelletje maar mee... ach duits of nederlands, wat maakt het uit, hahaha
Als we thuis zijn doen we nog wat potjes Yatzee en slapen we iets later dan normaal. Ook zien we nog wat afleveringen van American Next Topmodel. Het was een lekkere, maar door de reis een vermoeiende, dag.
http://img509.imageshack.us/img509/6683/22934536jk1.jpg
http://img509.imageshack.us/img509/6998/17585163is4.jpg
http://img509.imageshack.us/img509/4807/63396014xo4.jpg
http://img509.imageshack.us/img509/6973/74499483mt0.jpg
http://img509.imageshack.us/img509/9455/43670647ho8.jpg
http://img509.imageshack.us/img509/8863/97520268zk9.jpg
19 januari
Het miezert als we wakker worden en naar buiten lopen. Dus toch maar een capri broek en een blouse met lange mouwen aan. :(
Er ligt weer een krantje op het gras voor ons met het nieuws van Sarasota, netjes zeg. We gaan vandaag naar het Ringling Museum op aanraden van het forum, en al onze verwachtingen werden overtroffen! Wat een geweldig museum zeg! :D
http://img174.imageshack.us/img174/9527/58512374pw3.jpg
Laat ik bij het begin beginnen; we kwamen binnen en terwijl we in de rij staan komt er een mevrouw naar ons toe om te vragen of we hier al een keer zijn geweest. We praten even met haar en ze legt uit wat er allemaal is. Dat is een hoop! En omdat we zo lekker stonden te kletsen staan we ineens al voor de kassa en kopen een kaartje($34 voor 2 personen).
We zien op de plattegrond dat er een rondleiding begint in het circusmuseum, dus daar lopen we eerst naar toe. Een vriendelijke oudere man begroet ons en we krijgen een privé tour. Hij verteld enorm veel als we langs alle originele rijtuigen lopen. Sommige moesten wel door 40 paarden getrokken worden, omdat ze van massief hout waren.
Ook zien we een mensenkanon, tja, toen waren er nog geen achtbanen om een kick te geven he? De mensen moesten wat.... :lol:
De Ringling broers waren met z’n 5en, en begonnen in de achtertuin wat kunstjes op te voeren. Hier vroegen ze dan kleingeld voor, maar omdat het zo’n suc6 werd bedachten ze om een echt circus op te starten. Dat liep erg goed, en ze kregen er steeds meer acts bij en verschillende dieren.
Er was ook een beroemde clown die een speciale act had. Er werd tijdens zijn act een spotlicht op de grond gericht, en die probeerde hij de hele tijd op te vegen. Aan het einde van zijn optreden lukte dit ook.
De gids denkt dat wij uit Amerika komen omdat ik zo goed Engels kan. Dat is nog eens een compliment. Ik vertel hem dat ik veel Engels spreek in het hotel, maar hoe langer ik hier ben hoe meer Amerikaans ga praten. De woorden: Yeah, Wow, Oh my…. en Amazing komen steeds vaker uit mijn mond rollen. Hahaha. :)
We bedanken hem en lopen nog een keer door het gebouw omdat we sommige dingen nog niet goed hebben gezien. Daarna lopen we naar het andere gebouw waar het miniatuurcircus staat.
http://img174.imageshack.us/img174/6849/99369001bg9.jpg
Dit is 3.800 feet groot en 1 persoon heeft hier meer dan 50 jaar aan gewerkt. We vinden het prachtig en lopen rustig langs de ramen om alle taferelen goed te bekijken. Het begint met het inladen van de dieren en je ziet in de wagons kleine schermpjes waarop oude filmpjes van toen worden vertoond.
Daarna zie je hoe ze reclame maken om een optocht door de stad te houden en dan de rijen voor de circusingang. Dan wordt het ineens donker en we zien alle lampjes aangaan, wat een sfeertje zeg! Na een tijdje is het weer licht en lopen we langs het bewegende circus, al die poppetjes die allemaal bewegen, wat een werk heeft hierin gezeten zeg!
We lopen weer naar buiten en tot onze verbazing is het gigantisch mooi en warm weer. Dus we doen eerst de tuinen van Cad Z’han, het huis van 1 van de broers: John Ringling. Hij heeft het huis trouwens ook naar zichzelf vernoemd, ook al had zijn vrouw alles ingericht…
http://img174.imageshack.us/img174/6528/79911475xp6.jpg
Deze man was het rijkst van de broers en leefde ook het langst. Een hobby van hem was kunst en dat verzamelde hij dan oom graag. Ook liet hij een prachtig mooi huis bouwen aan het water. Daar kunnen wij nu van genieten als we er helemaal omheen kunnen lopen en over het water uit kunnen kijken.
Er is pas een rondleiding over een half uur, maar dan zie je ook de 2e etage, en als je op je eigen houtje loopt zie je alleen de benedenverdieping. We wachten dus maar op een tree van het huis.
Met de gids lopen we het huis door, maar het is wat moeilijk te volgen omdat de gids betrekkelijk oud is en er dus weinig stemgeluid meer in zit. :wink:
Aan de andere kant zien we genoeg moois om ons te vermaken. In de slaapkamer van John valt het ons op dat er een schilderij met een halfnaakte vrouw hangt, voor het vermaak zullen we maar zeggen…
:oops:
Het kamertje van Mable, zijn vrouw, ziet er erg gezellig uit, geen halfnaakte mannen dus. We horen dat het plafon als kluis heeft gediend voor de veiligheid maar vooral voor de hurricans.
Daarna lopen we in het zonnetje naar het laatste gebouw die vol kunst zit. We bekijken wat schilderen maar zijn na een tijdje wel uitgekeken en bezoeken dus niet alle gallerijen.
Buiten op het terras ziet het er fantastisch uit!
http://img174.imageshack.us/img174/8950/22746844ab4.jpg
Maar omdat het zo mooi weer is willen we terug naar het hotel en naar het strand. We rijden dus naar huis en nemen afscheid van dit superleuke
museum.
Helaas is het weer bewolkt als we thuis komen, maar nog steeds erg warm, dus we trekken een korte broek aan en beginnen aan een strandwandeling. Serge wil toch graag zwemmen in de Oceaan dus na een krimp en een gek gezicht is hij er helemaal doorheen. Ik blijf lekker aan de kant lopen en sta tot mijn knieën in het water. Dat is fris genoeg voor mij.
Na 1,5 uur komen we weer terug in de kamer en hebben we aardige trek. We besluiten te gaan eten in het restaurant van het hotel. Eerst nog even Serge zijn ouders bellen, maar helaas nemen die de telefoon niet op. Nadat we opgehangen hebben vragen we ons af of ze het vreemde telefoonnummer wel zullen snappen. Later blijkt dat ze inderdaad terug hebben gebeld naar het Amerikaanse nummer, omdat ze niet snapten waar “dat gekke nummer” vandaan kwam. Hahaha. We moeten wel erg lachen om onze ouders. :lol:
De douche doet even goed na de frisse Oceaan. Het blijkt dat het hotel op zaterdagavond een buffet heeft voor $ 22 per persoon die: salades, spareribs, kip, varkensvlees aan een spies, verschillende soorten groenten en 2 soorten toetjes en vers fruit bevat.
Tijdens het eten begint het enorm te stormen en te regenen wat bijna de vrolijke man die zit te spelen overstemd. De man speelt wat bekende melodietjes op een keyboard en het klinkt wel vakantie-achtig. We krijgen bij het eten ook een grote kan met water maar helaas is het weer het gewone kraanwater, hoe kunnen de mensen dat hier drinken?? Het smaakt echt vies! :x
Kennelijk ben ik niet de enige die er zo overdenkt want naast ons zit een amerikaans stel die het water, na 1 slok gedronken te hebben, ook niet meer aanraken.
We verwennen ons na het eten nog met een kopje thee voor mij (ik mis het echt omdat er nergens op de kamers een waterkoker staat) en een whiskey voor Serge. We zitten te genieten en lopen daarna in een iets snellere pas naar onze kamer vanwege de regen.
Omdat het nog zo’n heerlijke temperatuur is, blijven we buiten zitten voor onze kamer waar een afdakje op zit. Het is grappig om de andere gasten te zien reageren alsof ze ter plekke dood gaan als ze een druppel regen voelen. Moet je eens naar Nederland komen(doen ze daarom waarschijnlijk ook niet, hahaha). :lol:
Ik zie als we naar bed gaan de telefoon nog steeds knipperen bij voicemail. Het blijkt de receptie te zijn die vraagt of we nog iets nodig hebben omdat we een do not disturb kaartje op de deur hebben gehangen. Echt netjes!!
We zijn nu precies 1 week weg en het voelt nu al als 3 weken, heerlijk dat we nog 2 weken hebben zeg! We kijken nog even naar cartoon Network en zien The Family Guy! We lachen heel wat af en besluiten dat we dit nog wel vaker willen kijken.
Weltrusten….
20 januari
We staan om 07:45 uur op en merken dat het behoorlijk fris is, waarschijnlijk erg afgekoeld door al die regen. We horen bij het uitchecken dat het niet warmer dan 16 graden wordt vandaag. Oei! Dat zijn we niet meer gewend. Ik heb mijn warme trui EN mijn winterjas aan en nog steeds vind ik het koud. Gelukkig schijnt het zonnetje behoorlijk dus als de wind gaat liggen is het nog steeds wel erg lekker. Als ontbijtje rijden we langs de Publix en halen weer een aantal van die overheerlijke bagels met kaneel en rozijnen. Als we langs het fruit lopen, zie ik kersen! Ow, ik ben dol op kersen, maar in Nederland zijn ze zo duur. Dus ik roep: “Ser!!” Ineens hoor ik achter mee een lief mannetje vragen: “yes, madam. How can I help you?” Ik schoot zo in de lach, ik bedoelde Ser, van Serge, maar hij verstond: Sir waarschijnlijk. We hebben nog een tijdje na zitten lachen met die meneer van de Publix.
We zijn een hele gave brug over zijn gekomen toen we naar St. Petersburg reden, de Skyway Bridge, echt mooi om te zien.
http://img246.imageshack.us/img246/9233/66722206ug5.jpg
Het is geen lange rit van Sarasota naar St. Petersburg en we komen al om 11 uur aan bij het hotel. We rijden naar de parkeerplaats en gaan toch even naar de receptie, misschien is de kamer al schoon, je weet nooit. We checken in bij het Bilmare Hotel.
En inderdaad! Hij is schoon! En de receptioniste verteld ons dat we een leukere kamer hebben gekregen, die wat dichter bij het strand ligt. Gaaf, dat is goed nieuws!
http://img246.imageshack.us/img246/7771/59854462gw7.jpg
Als we binnen lopen vallen onze monden open van verbazing. We hoeven alleen maar de hordeur van de kamer open te doen en dan staan we al op het strand! Zoiets moois hebben we nog nooit gezien. Dit is wel de mooiste kamer.
http://img246.imageshack.us/img246/127/38729387kx5.jpg
Ook is het gezellig ingericht en hebben we een magnetron en een koelkastje. Ik leg mijn dierbare kersen neer en kijk uit de deur. We zien erg veel bijzondere vliegers, zoals een duiker die achterna wordt gezeten door een haai, een alligator, een hondje. Dat zijn nog eens vliegers.
http://img246.imageshack.us/img246/3759/63084926xw0.jpg
Na een tijdje te hebben gekeken stappen we in de auto en stellen we de TomTom in op een straat die dichtbij The Pier ligt. Helaas is het een erge lange weg, en staan wij net aan de verkeerde kant. Als het miepje zegt dat we er zijn, kijken we verbaasd om ons heen. We staan midden op een verlaten weg. We vragen het aan een man die langsloopt en die geeft aan dat we niet ver vandaan zitten. Na een tijdje komen we aan en parkeren voor $3. Wat een leuk gebouw om te zien; een omgekeerde driehoek.
http://img246.imageshack.us/img246/1317/91262344uh0.jpg
In het gebouw blijkt helaas niet erg veel te zien behalve wat souvenirwinkeltjes. Ik koop een sanddollar(die gebroken is na de vliegreis helaas), een zeester en wat kaarten. Met een lift kunnen we naar de 3e verdieping en hopen daar een leuk uitzicht te zien, ook al zien we op het bordje van de lift dat het eindigt bij een restaurant.
De deuren gaan open en we zien inderdaad een restaurant maar ook een deur naar buiten! Gelukkig, ons zoeken wordt beloond; we hebben een mooi uitzicht over de stad.
http://img246.imageshack.us/img246/1703/58940855bo5.jpg
We nemen een glazen lift naar beneden en zien daar een trolley, we hopen dat hij ook gaat naar de attractie waar wij naar toe willen: Explorations Centre. Helaas staat die niet op de kaart. Wel staan er een hoop attracties op en kost het maar $ 0.25 per persoon. We pakken dus weer de auto en rijden naar de andere kant van de stad. De gids zei dat het Centre was opgezet voor kinderen, maar dat het net zo leuk was voor volwassenen. Daar gokken we op, maar we gokken verkeerd. De mensen bij de kassa zeggen ons dat we wel even mogen kijken om het hoekje. En ja, dat is echt niks voor volwassenen!! De capitool gids zit hier dus flink verkeerd. Maar voor mensen met kinderen is het echt wel grappig; grote dinosaurussen enzo.
Beetje teleurgesteld komen we terug naar de kassa. Wat kunnen we dan doen. Het meisje geeft ons een goed tip: het MOSI in Tampa. Daar gaan we morgen naar toe, dus dat komt erg goed uit!
Een tropische tuin, Sunking Gardens, zit ook in dit gebouw dus doen we dat maar. Helaas valt dit ook wel tegen want er staat niks in bloei, maar het weer is nu wel lekker dus we lopen rustig door het parkje. We komen een drietal mensen tegen die ons aanspreken of wij een foto van hun willen maken. Zo raken we weer aan de praat. Het is een dame van 89 en haar dochter en een vriendin.
Het zijn ontzettend aardige mensen en we staan zo een 3 kwartier te praten. Als we afscheid willen nemen zegt de oude dame:”You are the first people I have met from Holland”.
Haar dochter vraagt hoe wij heten, en als ik vertel dat ik Esther heet zegt de oude dame: Oooow, my name is Esther too!!!” Wat een toeval! Ik krijg een knuffel en ze wil meteen met mij op de foto: de 2 Esther’s. Jammer om weer afscheid te nemen van deze hartelijke mensen, maar wij gaan weer verder.
http://img246.imageshack.us/img246/4303/19024568fl6.jpg
Als we in de auto zitten twijfelen we: “wat zullen we nu gaan doen?” Ik bedenk me dat Tarpon Springs niet ver van hier ligt. Dat schijnt een leuk Grieks plaatsje te zijn.
Na 45 minuten kunnen we parkeren en merken we algauw dat het een heel toeristisch plaatsje is. Niettemin is het wel gezellig. Er staan erg veel kraampjes en winkeltjes met sponzen en hun zeepjes en dergelijke. 1 winkel heeft zelfs een klein museumpje gemaakt en we worden meteen overvallen door een mevrouw die op een heel agressieve manier verkoopt. Ze spuit wat crème op onze handen en somt op wat ze allemaal hebben.
Wij vinden het leuk om even rond te kijken maar lopen liever buiten. Een heerlijke geur komt op ons af: aahhh, hotdogs…. Daar hebben we wel zin in! Nadat we de hotdogs hebben gekregen van 2 mensen, die er zelf ook niet vies van zijn, praten we wat over de omgeving en over Walt Disney World. Ja, overmorgen zitten we daar alweer! Een kriebelig gevoel stijgt op in mijn buik.
Het plaatsje ligt vol met scheepjes en netten vol met sponzen voor nog 50 winkels. Ineens zien we een sigarenwinkeltje. Daar is Serge wel in geïnteresseerd. Het mannetje verkoopt aardig wat en maakt alles zelf en is er helemaal trots op. Serge koopt 3 verschillende, lekker voor bij de whiskey thuis.
Op de terugweg is het wat drukker op de weg maar toch zijn we redelijk bijtijds thuis, net op tijd voor de zonsondergang!
Ik doe een warmere trui aan en we lopen naar het water. De zonsondergang is perfect; een leeg strand op een paar verliefde stelletjes na.
http://img246.imageshack.us/img246/9546/74431903ru4.jpg
http://img246.imageshack.us/img246/7123/95849738ip3.jpg
Daarna krijgen we wel weer een beetje trek. We hebben gezien dat er aan de overkant een pizzeria zit. Het is er erg druk en de man achter de balie maakt duizenden excuses, terwijl wij dit helemaal niet lang wachten vinden. De pizza’s eten we lekker op de kamer op onder het genot van Cartoon Network. Dan blijkt dat we een filmkanaal hebben en dat Bruce Almighty komt: ow dat is lang geleden. Die is leuk! Tussendoor liggen we krom om de reclame’s die verschijnen, zoals de Hamburger Helper!!?! Alles komt goed, als je maar een pak met mix voor hamburgers in huis hebt, hahaha. Ook kwamen we in het centrum van Sarasota een rotonde tegen met auto’s tegen elkaar gestapeld, heeft iemand hier misschien een foto van, voor in het plakboek?
21 januari
Vandaag gaan we naar Tampa, en hebben we een tip gekregen van een meisje bij Sunking Gardens dat we naar MOSI moesten gaan. We gaan op weg en rijden in een heerlijk zonnetje naar Tampa wat totaal niet ver weg ligt van St. Petersburg. We willen vandaag lekker buiten de deur ontbijten dus zoeken naar een Sizzler of Panderosa, daar hebben we zoveel verhalen over gehoord, nu zijn we wel nieuwschierig. Maar als we in Tampa aankomen zie ik ineens een bord met Perkins daarop! Ha, daar heb ik ook van gehoord, laten we dat doen!\\:D/
We worden hartelijk ontvangen en krijgen een kaart waar zoveel keuze op staat dat je je verbaasd over dat dit alleen over het ontbijt gaat. Wat een lekkere dingen staan erop zeg, ik kies voor de flensjes en Serge voor de Belgische wafel. Ondertussen lachen we om wat de mensen om ons heen bestellen, de grootste maaltijden die je niet eens op zou kunnen als diner. En alles wordt geserveerd met grote frisdranken!
Wij kiezen voor een lekker kopje thee, en wat is er nou lekkerder dan een kopje thee op de vroege ochtend? 2 kopjes thee!! =P~Want we krijgen een kannetje geserveerd en kunnen dus even vooruit. Ik krijg 5 flensjes en kan het dus ook zeker niet helemaal op! Op Serge zijn wafel lijkt slagroom te zitten maar na een raar gezicht blijkt het toch zoute boter te zijn, dat schrapen we er maar vanaf. Tussendoor wordt er gevraagd of we er nog een muffin bij willen. Nou, doe maar. Maar dan om mee te nemen, hahaha.:-D Rollend :-Dgaan we naar de auto en zien dat het MOSI al aan de overkant zit, een Recyclesaurus (dinosaurus met allemaal blikjes en buizen) schittert voor de ingang. We kopen een kaartje en kunnen ook kiezen voor een film die we in 360 graden kunnen zien ( a la Omniversum). Deze zit bij het kaartje in, we kiezen voor de Mummies omdat die over 2,5 uur begint. Dan zullen we ook wel aardig wat hebben gezien van het gebouw. Het gebouw is 4 verdiepingen hoog, al is er op de eerste weinig te zien. Behalve als je een duurder kaartje koopt zit er iets bij over Piraten. De eerste etage gaat vooral over natuurrampen, dus orkanen, vulkanen en brand. Je kon bijvoorbeeld in een buis staan en daar kwam dan een hele hoge windsnelheid in zodat je midden in een orkaan kon staan. Ook hebben we in een ruimte gezeten die een brand in een bos liet zien. Aan het eind kwam er ook rook uit de grond en had je het gevoel dat je er midden in zat. Bij bliksem kon je met je hand een bol aanraken en de bliksem “voelen”, je voelde niks maar het geluid was wel erg gaaf en spannend.:-o
Ook was er een nieuwsstation waar je het nieuws kon presenteren maar ook al het werk achter de schermen moest doen. Er stonden een heleboel computers naast elkaar en je moest van computer naar computer werken om alles aan te klikken om een nieuwspresentatie te maken. Dus eerst het nieuws binnenhalen en kiezen waar je het over wil hebben. Dan de locatie kiezen en wat voor soort nieuws het moest zijn. Doordat er een man bij stond die er behoorlijk in mee ging en continue dingen riep van: Hurry, go on to the next level! en: What do you choose? Come on! Choose!”, voelde het heel echt aan alsof we aan een tijd gebonden waren en dat er een tijdsdruk was.
Na alle schermen gehad te hebben kon Serge plaats nemen voor het nieuwsscherm en ging hij het voorbereidende verhaaltje doen voordat het weerbericht kon plaatsvinden. Op een ander scherm zag je hoe het eruit zag, en dat was echt gek om te zien! Hoeveel je al niet kan doen met een mooi scherm. :-D Daarna liepen we naar de 3e verdieping en dat ging over het menselijk lichaam en zag je hoe het lichaam bewoog. Ook kon je zien hoe moeilijk het was om je voort te bewegen in een rolstoel als je een lastig traject hebt met heuvels en bochten. Er was ook een xylofoon en een bordje erboven met letters. Op het muziekinstrument stonden die letters ook, maar nu moest je dus en snel aflezen van het bordje en dan de goede toets indrukken. Alleen dan kreeg je een mooi melodietje. Ook ging het over zwaartekracht en over botbreuken. Via allerlei programmatjes kon je de botbreuk genezen. Bij allerlei interacties stonden kleine bordjes met tekst die extra informatie gaven. Zo was het een leuke manier om wat te leren.
Op de 3e verdieping ging ook een heel stuk over de ruimte, maar aangezien we daar niet zoveel in geïnteresseerd zijn [-(hebben we daar niet veel tijd ingestoken. Wel waren er leuke testjes om te zien hoe vliegtuigen werken en wat er met alle planeten gebeurd. Op de 4e verdieping was onze voorstelling over de Mummies, dit duurde zo’n 40 minuten en je zag meteen dat alle mensen zich hadden beladen met popcorn, chips en andere snacks. :o De film was prachtig gemaakt en je kreeg een goede indruk over Egypte maar ook zat er een mooi verhaal in. Voor kinderen was het waarschijnlijk iets minder interessant.
Daarna hebben we het laatste stukje op de 3e etage bekeken en zijn we weer naar de auto gelopen. Op de planning stond Ybor City maar het was zo lekker weer ineens, zo’n 27 graden, dat we ervoor kozen om lekker naar het hotel te gaan, aangezien dit onze laatste dag was bij het strand.:sun:
Daar aangekomen trokken we de zwemkleding aan en was er plek genoeg om lekker op een strandstoel te liggen zonnen en nog even te lezen. Het water was helaas echt te koud. Daar hebben we toch 2uur gezeten en toen begon het iets te waaien dus zijn we naar de kamer gegaan en daar op de stoelen gezeten die voor onze kamer stonden. Wat een leven zeg!!
Als avondeten wilden we niet teveel dus reden we weer langs de Subway en bestelden ons favoriete broodje. Toen we aan kwamen lopen stonden er welgeteld 3 mensen voor ons, en meteen kregen we al te horen: sorry guys”, I’l be right with you!” Agossie, moeten ze eens de rijen in de nederlandese supermarkten zien. Nog een paar keer herhaalde ze vond het kennelijk verschrikkelijk dat we zo lang moesten wachten. Toen we ons broodje wilden afrekenen zag ik er Cinnemon Rolls liggen (soort koffiebroodje), dus ik wees het aan dat ik dat er ook bij wilde. Toen zei ze ineens: “Yeah, that one is free, because you’ve waited too long! I am so sorry!”.=D> We moesten er wel om lachen, dit is helemaal niet lang wachten!! Hahahaha. De servicestandaards zijn hier heeeeeel anders, merken we wel. Ook hebben we nog even gepind. En het blijkt dat je in Amerika zelfs een Drive Thru hebt voor pinnen! Echt heel handig.
Toen we thuis kwamen hebben we lekker gegeten op onze kamer en trokken we daarna een warmere trui aan en hebben we een fantastische strandwandeling gemaakt van 1,5 uur. Wat een rust, dit maak je niet mee in Scheveningen!
Daarna nog even tv gekeken en toen lekker gaan slapen en de wekker gezet om 07:30 uur voor morgen als we naar Orlando gaan. Helaas geen foto's gemaakt bij deze dag, alleen maar veel gefilmd. En nu begint de Orlando fun!
22 januari
Een gekriebel in m’n buik verteld me dat we naar Disney gaan!!! Hier heb ik al zo lang op gewacht, maar aan de andere kant bedenken we ons dat de mooie rondreis, die nog veel leuker was dan we hadden verwacht, is afgelopen. Vanaf nu af aan zullen we op 1 plek blijven.
Met een beetje tegenzin checken we uit en kijken nog 1 x om naar onze kamer. We vertrekken om 08:15 uur en staan helaas na een tijdje in een behoorlijke file. Dat is voor het eerst, want we konden overal zo doorrijden. Omdat we nog niet hebben ontbeten en toevallig langs een Publix rijden halen we snel een flesje drinken en die heerlijke bagels nog een keer. Vooral de sapjes van “the naked truth” zijn erg goed, de tekst achterop trouwens ook ( the only drink with natural energy. To keep you on your feet, not on your face!). Ook wordt Serge aangesproken door een andere man, als hij een jus d’orange uit staat te kiezen met: “Hey man! How are you?” Serge zegt: “yeah fine, man, and you?” De man antwoord weer: “Yeah, I am fine too”.
Echt gesprek van de dag! We verbazen ons erover dat iedereen zo open tegen elkaar is. Als je in onze supermarkt zou vragen hoe het met iemand gaat, zal die persoon vast daarna de politie inseinen….
Na een tijdje rijden zien we de borden van Disney!! Echt ongelofelijk hoeveel afslagen je hebt hier. We kiezen vandaag voor de Hollywood Studios (voorheen MGM Studios). De ingang zien er gaaf uit, allemaal beelden van wat we vandaag allemaal te zien krijgen, zoals de kleine zeemeermin, de muppets en natuurlijk Fantasmic! We rijden door en kopen een parkeerticket waar Goofy op de voorkant staat. Ook parkeren we op Goofy 24. Dat is wel makkelijk te onthouden, want ik ben 24 jaar en Goofy is gewoon cool!
We zien een witte trolley die ons racend naar de ingang van het park rijd. In de bochten moet je je goed vasthouden anders glijd je zo weg. Ah, daar is de ingang, en ah daar zijn de rijen….
We sluiten bij een kort lijkende rij aan, en ik vraag me af of we wel goed staan want wij hebben onze tickets al uitgeprint. Op dat moment komt er net een castmember langs die ons verteld dat wij naar een andere, veel kortere, rij mogen! Voor ons ontstaat ineens een ruzie als een man onbewust naar een loket loopt terwijl er kennelijk nog een vrouw rechts van hem stond, die hij niet had gezien. De vrouw begint te gillen: Yeah, sure, go ahead! Dus de man, die al bezig is met de kaartjes printen, schrikt en pakt meteen al zijn spullen bij elkaar en bied zijn verontschuldigingen aan. Maar de vrouw is in alle staten en blijft schreeuwen: hoe kan je me nou niet zien! Je dringt gewoon voor! Etc. ect.
Wij vinden het nogal belachelijk hoe ze reageert en staan met die meneer er een beetje om te lachen: kom op! Je bent in Disney! Maar dan krijgen wij de wind van voren van haar moeder: wij moeten haar dochter niet uit staan lachen! Oke, we halen onze schouders op, sommige mensen zijn hoognodig toe aan vakantie kennelijk! Hahahaha.
Na dit vreemde voorval, kijken we goed om ons heen, en zien we dat we aan de beurt zijn. De aardige jongen achter de balie legt ons van alles uit en raad ons aan om de tweede Fantasmic show te nemen, die zal waarschijnlijk rustiger zijn. Dan krijgen we onze kaartjes, Serge neemt Mickey, en ik Tinkerbell, met de geweldige tekst: WDW: where the night is as bright as the day!
We lopen het park in om 11: 00 uur, veel later dan we hadden gewild, aangezien we hier maar 1 dag hebben, we zullen er dus aardig het tempo in moeten hebben. Eerst kijken we even rond en verbazen ons over het verschil met de Studios in Parijs, die zijn veel kaler dan hier. Dit heeft meer iets weg van de Main Street van Movieworld. Maar dan is het van Disney, dus alles is veel leuker, hahaha.
Nou, daar gaan we dan, op naar de Tower of Terror!
http://img341.imageshack.us/img341/7...6714vu8.th.jpg
Er staat een rij van 50 minuten, dus we trekken een fast pass, voor over 2,5 uur.
We zien op het schema dat de Belle en het Beest show begint dus we zoeken het theater eerst. Als we daar aankomen horen we Belle al zingen maar er is nog genoeg plek en we hebben nog niet veel gemist. Het verhaal wordt prachtig uitgebeeld en komt bekend voor door de musical die we in Nederland hebben gezien.
http://img141.imageshack.us/img141/4864/81260961ui2.jpg
We lopen maar gewoon wat rond en zien een prachtige dinosaurus in het water staan en er komt rook door zijn neus. Ook ligt er een boot in het water die ons erg doet denken aan de boot in Donald’s eerste filmpje.
http://img141.imageshack.us/img141/1331/28021924rq1.jpg
http://img141.imageshack.us/img141/2328/52106736hr7.jpg
Dan komen we langs ABC Networks, en die attractie doen we meteen. Het blijkt meer dan 8 minuten in het donker af te spelen en we zijn helemaal benieuwd wat het inhoud. Altijd een leuk gevoel als je een attractie gaat doen die je nog niet kent.
We nemen plaats en het blijkt dat we zullen gaan kijken met een Secret Agent, die nogal knullig is, die op een belangrijke missie is. Het cameraatje zit in zijn hand maar als hij iemand tegenkomt die hij niet vertrouwd stopt hij de camera in zijn mond. Tja, daar kan de camera niet echt goed tegen en hetgeen wat er op volgt is een zwart beeld maar wel de geluiden die er om hem heen gebeuren. Daarvoor hebben we allemaal een koptelefoon op die geluiden van rechts en van links doorgeven.
Hij probeert mensen te ondervragen zoals de kapper. De kapper begint vrolijk met zijn knipbeurt en ondertussen voelt het alsof wij geknipt worden omdat je de schaar en het scheerapparaat heel dichtbij hoort. Op een moment vindt hij dat het gesprek nergens naar toe gaat en begint hij de dreigen naar de kapper: “wait a minute, first I want some answers and otherwise I blow…..”
En dan horen we ineens het geluid van een haardroger! Hahaha.
Uiteindelijk lukt het hem de verdachte te pakken te krijgen in het circus en dendert er een olifant langs je heen. Pas dan zien we ineens weer beeld en is de missie geslaagd! Wat een leuke aparte attractie zeg! Het heeft ook wel iets spannends omdat je continue in het donker zit en totaal niet weet wat er op je af komt.
We zien op de kaart dat we niet ver van de Great Movie Ride staan en dus lopen we daar eerst naar toe. Als we in de rij staan worden er allemaal filmpjes getoond van oude films en ook kom je langs kledingstukken en beelden van Disney films zoals het paard van Mary Poppins en de kleding van de kids van Narnia.
http://img141.imageshack.us/img141/9715/56439740ip5.jpg
Dan stappen we in een boot die ons meevoert naar allerlei filmfragmenten. Bij ons in de boot zit een jongeman die van alles verteld over de films. Ineens komen we aan op een stukje waar heel veel maffia op ons af komt, en wordt er op ons geschoten. De jongen die net nog bij ons in de boot zat wordt eruit gegooid en een vrouw, met een gaaf plat maffia accent, komt bij ons in de boot zitten en stuurt verder. Heel erg origineel!
Dan komen we langs een prachtige diamant en dat valt haar ook op: Wauw! Look at that!” Ze loopt er meteen naartoe en wil het pakken. Maar dan blijkt dat, wat wij voorhielden als een beeld, de jongeman is die allereerst onze boot bestuurde. Hij stapt weer op de boot en we laten de vrouw achter. We komen langs allerlei scènes van films al kennen wij het stukje met allemaal soort kaboutertjes helemaal niet. Wel zien we Mary Poppins, Indiana Jones, Singing in the Rain en nog veel meer. De rit duurt dan ook aardig lang en het gebouw is ook een juweeltje op zich. Ja, dit was echt een superleuke attractie met veel afwisseling!
Dan de muppets, wat een stelletje chaotische wezens zeg! Alleen het voorfilmpje is geweldig gedaan. Iedereen is enthousiast over de voorstelling die komen gaat en dus rent iedereen heen en weer langs de camera. Dan krijgen we een 3D bril en lopen we de zaal in. De 2 oude mannetjes zitten al te wachten op hun eigen balkon. En ze vinden het maar niks en lachen iedereen uit.
Kermit presenteert de show en wordt continue onderbroken door de ander muppets. Miss Piggy heeft een lief liedje aan het water, wat helaas helemaal mislukt doordat haar assistente alles in de war gooit, inclusief Miss Piggy zelf, die in het water verdwijnt.
Ook is Fonzi van de partij en sproeit met water in het publiek en maakt weer hele maffe grapjes. Al met al een show met veel verrassingen en vooral veel gestuntel.
http://img141.imageshack.us/img141/3431/52792825ec4.jpg
De tijd is aangebroken, 13: 15 uur,: the moment of truth…. Zeker even spannend want ik heb het al zo lang over de Tower of Tower, omdat ik dol ben op dat soort attracties, net als de toren in Phantasialand.
Maar toen we voor stonden ging mijn hart toch echt tekeer en wist ik het niet meer zo zeker.
We stappen naar binnen en krijgen een warm onthaal maar helaas zijn onze kamers nog niet klaar dus we mogen even binnen wachten. We lopen door langs een stoffige receptie en naar de liften. Op dat moment zat mijn hart in mijn keel en waren we beiden erg zenuwachtig.
We komen aan bij allemaal grote liften en zien de wijzers van de etages heel snel veranderen. Als we er bijna zijn vraag ik aan een castmember: “Can I take my luggage (rugzak) with me?”
De vrouw kijkt me lief aan en zegt: Your luggage is already upstairs madam!”But this luggage you can with you”. Ondanks de spanning moesten we wel heel erg lachen hoe prachtig ze het meespelen!
We stappen in de achterste bank en gespen ons vast met het gordeltje, wat mij niet echt een veilig gevoel geeft. Gelukkig zitten er naast de stoel handvaten, dus die grijp ik meteen vast. We vertrekken….de liftdeur gaat open en we gaan met het karretje uit de lift en bewegen in het donker langs zwevende objecten…. Prachtig gedaan gewoon! Dit had ik helemaal niet verwacht!
Dan zien we de gasten, die ooit zijn verdwenen in de lift op de 13e etage, zwaaien naar ons en er bekruipt me een naar gevoel dat we er nu toch wel bijna moeten zijn. Oh ow, we horen een klik en dat zegt genoeg…..IIIIIIEEEEEEEEKKKSSSSSS! De eerste val komt toch als een verrassing en door het kleine gordeltje voel je het gevoel nog meer in je buik. We stoppen heel eventjes en schieten weer omhoog. Dan gaan de deuren open en ik verheug me om het park te zien van bovenaf, maar voordat ik een goede blik heb geworpen stort de lift weer een paar etages naar beneden, en weer naar beneden, en omhoog!
Wat een gevoel gaat er door ons heen! Dit is wel de engste attractie die we ooit hebben gedaan. Het gevoel in je buik is wat je achter elkaar voelt in de grote drop bij een achtbaan. Maar omdat de drops zo snel achter elkaar gaan is het gevoel heel heftig.
Als we eruit lopen trillen we op ons benen en schreeuwen we tegen elkaar: WE SURVIVED!!!
Echt heel gaaf was het zeg! Maar zeker niet voor iedereen geschikt, en misschien zelfs niet eng genoeg voor iedereen want de jongen naast ons had gewoon een Ipod in zijn oren en zat me verbaasd aan te kijken hoe ik aan het gillen was. Hahahaha
De parade begint ongeveer over 1 uur, en omdat die we die echt niet willen missen wachten we rustig op een bankje en merken hoe warm het is in het park, zeker nu al 28 graden! We zien in de verte de Jedi’s vechten tegen Dath Vader. Heel leuk gedaan en de stem is echt hetzelfde, zelfs dat soort gehijg erbij is heel echt.
http://img141.imageshack.us/img141/5117/87747945hh3.jpg
We raken aan de praat met een mevrouw naast ons en daarna met een stel met 2 kids aan de andere kant van ons. De tijd vliegt dus. Ik heb meteen zin in popcorn, dat hoort er toch een beetje bij als je parade gaat kijken. Maar ja, ze hebben hier alleen zoute popcorn, dus ik kies voor de caramel popcorn, een goede keus. Wel iets zoeter dan normaal maar lekker.
De parade is erg leuk. Het melodietje is hetzelfde als de ochtendparade, Goodmorning Studios, in de Studios in Parijs. We zien Monsters and Co, Mulan, de prinsessen en nog veel meer. Helaas gaat het snel missen we Cars eigenlijk wel hierbij.
http://img244.imageshack.us/img244/2584/10fo6.jpg
Daarna begint de Indiana Jones Show die wel grappig is. Er zit iemand tussen die continue in de maling wordt genomen en erbij hoort en dus ook alle klappen krijgt. Ook is het stukje met een helicopter wel leuk gemaakt, maar wij vinden het iets te lang duren.
Walt Disney, a man of dreams…. Die attractie spreekt me wel aan! Het is ongelofelijk om daar rond te lopen. Je hoort overal zijn stem en ziet heel veel oude filmpjes over de ideeën die hij had.
Ook de maquettes zijn mooi gemaakt en geven ons al een beetje een verlangen om de andere parken te bezichtigen, gelukkig hebben we nog een tijd hier! Aan het eind is er een filmpje over Walt en zijn leven wat mij echt kippenvel geeft!
Disney Animation zit hier dichtbij en lijkt een beetje op de versie in Parijs. Het gedeelte met Mushu blijft leuk en daarna is er een centrum waar je kan zingen of de stemmen kan inspreken. Dit hebben we al vaak gedaan in Parijs dus dat slaan we over. Ineens zie ik Frozone! Gaaf zeg! Die ziet er tof uit, en helemaal geen rij! Ik sprint ernaar toe en besef ineens dat Serge ook nog mee moet. Tja, als ik in Disney loop, ben ik net een klein kind en vergeet alles om me heen.
http://img244.imageshack.us/img244/9061/11dx4.jpg
We maken een mooie actiefoto en ik krijg een kushandje. Ik ben nog gelukkiger dan ik al was op deze dag maar we moeten nu weer afscheid van hem nemen en we zwaaien hem uit.
We hadden daarvoor al een fastpass getrokken voor de laatste show van de kleine zeemeermin, aangezien dit mijn favoriete film is, wil ik dit niet missen. Ik zie helaas op mijn camera dat ik al zoveel heb gefilmd dat ik nog maar 20 minuten over heb, en ik heb geen extra bandje meegenomen! Ik wist niet dat het zo hard zou gaan, hahahah. Dus ik probeer nu alles te bewaren voor Fantasmic.
Het theater is prachtig en we nemen vrij voorin het theater plaats. Het begint met Sebastiaan die zingt over hoe geweldig de zeewereld is, daarna zien we Ariel zingen in haar geheime grot over van alles wat ze gespaard heeft. Dan klinkt de boze stem van haar vader. Ze mag nooit meer naar de mensenwereld gaan. Ariel wordt aangesproken door de 2 hulpjes van Ursula en wordt omgetoverd in een mens. Vooral de hond Max is erg super gemaakt en de stem van Ariel is prachtig.
We hebben niet zoveel tijd meer dus we haasten ons naar de set van Honey I shrunk the kids. Helaas, die blijkt gesloten, en de Tram Tour ook al,die hebben we dus gemist. We hopen maar dat de Tram Tour lijkt op diegene in Parijs, want we balen er wel van dat we het niet meer kunnen zien. We komen hier waarschijnlijk niet meer terug.
We hebben wel zin in een hapje eten dus we kiezen het grootste buffet restaurant uit maar die blijkt gesloten. Daar staan we dan met een stuk of 10 mensen die hetzelfde idee hadden.
Dan maar een patatje en een hotdog, is ook wel lekker na zo’n warme dag. Het is net iets te warm voor een pretparkdag, zo’n 30 graden. Nu begint het iets af te koelen maar het zonnetje schijnt nog steeds en het is een heerlijke temperatuur.
Bijna gaan we in de rij staan voor Fantasmic die om 21:00 uur begint. Maar we hebben nog even tijd om te shoppen en ik vergaap me aan alle Jack (Nightmare before Christmas) spullen….wauw! dit moeten ze in Parijs ook doen. Ik koop een leuk armbandje waar allemaal caracters op staan uit de film.
http://img244.imageshack.us/img244/1121/32102185wm1.jpg
We gaan nu maar naar Fantasmic want het wordt al later, we sluiten om 19:30 uur aan in de rij, die nog niet zo lang lijkt te zijn. Wat duurt het lang zeg. Voor ons is ook een voorstelling geweest dus we moeten allemaal blijven staan, en dan voel je je voeten wel na zo’n dag lopen. Pas 30 minuten voor aanvang van de show zien we iets bewegen aan de andere kant van de rij. Ow, dat zijn de mensen die de show hiervoor hebben gedaan, die gaan nu het park uit.
Ja, ja, dan begint na een tijd ook onze rij te bewegen en mogen we een mooi plekje uitzoeken. Er is voldoende plek dus we beseffen dat we niet zo vroeg van tevoren hadden hoeven staan. Maar we zitten nu lekker en we zijn erg benieuwd naar deze show!
Mickey komt tevoorschijn en er spuit vuurwerk uit zijn handen! Iedereen juicht en klapt, dat is iedereen zijn/haar vriend.
http://img244.imageshack.us/img244/3695/12pu2.jpg
We zien in het opspattende water filmfragmenten van Disney films zoals de Lion King en de kleine zeemeermin.
http://img244.imageshack.us/img244/9163/13zg5.jpg
Helaas wordt het verstoord door de slechteriken. Jafar tovert zichzelf om als slang en we kijken met verbazing toe hoe dit gemaakt is, echt heel gaaf met dat black light!!
http://img244.imageshack.us/img244/7138/14fj9.jpg
Mickey verslaat te slang maar er komt nog meer…. Malafide is ook boos (natuurlijk, het zal weer eens niet) en veranderd in een gigantische draak! Meestal ben ik dol op draken maar nu ben ik toch echt voor Mickey. Het is een prachtig schouwspel en Mickey overwint!
Tussendoor komen er ook stukjes van John Smith en kapitein Ratcliff op het podium, en komt de stam van Pocahontas aangevaren in bootjes op het meer.
De avond wordt afgesloten met een prachtige boot waarop allerlei caracters staan te stralen!
http://img244.imageshack.us/img244/4306/15jy3.jpg
Wat een belevenis is deze show! Die mag niemand missen!
We slenteren terug naar de uitgang en pakken weer het karretje terug naar Goofy 24. We hebben het nog goed onthouden! Jippie!
We voeren het adres is van Hotelbeds waar we de sleutel van de villa kunnen halen en dat blijkt makkelijk vindbaar te zijn. We hebben een code die we in het kastje kunnen invoeren en daar ligt een envelop met onze naam erop! Mooi! We voeren Hillcrest in in het TomTom systeem en rijden verder. Het is nog 20 minuten rijden.
Als we aankomen bij de villa voeren we netjes de nieuwe code in aan het slot maar er gebeurd niks! We porren aan het slot, mopperen op het slot, bewegen aan het slot en proberen het los te wrikken, maar er gebeurd nog steeds niks.
Serge zegt ineens: staan we wel bij de goede villa?
Nee toch! Dat moet toch wel? Dan zien we ineens dat er een Hillcrest is, en een Hillcrest Drive!! En wij staan waarschijnlijk net bij de verkeerde, stom zeg!
Nou, ja, het volgende adres wordt ingevoerd en dit slot gaat ineens heeeeel makkelijk open! Gelukkig maar, want ik ben doodop. De villa is superleuk en we hebben 2 badkamers, en 4 slaapkamers.
We zien wel dat we morgen naar hotelbeds moeten gaan om de creditcard af te geven, dat is niet echt handig want ze zijn pas om 9: 00 uur open, en dan wilden wij al in Magic Kingdom zijn. Maar, wat moet dat moet, dus we besluiten om vroeg op te staan morgenochtend.
Ik schrijf nog wat in mijn boekje op bank en om 23:30 uur val ik uitgeput in slaap…De reis van vanochtend en de hele dag in het park was toch wel erg vermoeiend. Maar wat een dag zeg!! Wat een geweldige dag! En nu zo heerlijk in de villa, en je koffers kunnen uitpakken, is toch ook wel een luxe. Ik val in een mooie droom weg….mickey….mickey….
Nog wat fotoojes:
Belle en het Beest Show:
http://img214.imageshack.us/img214/546/98753492nb1.jpg
De grote stad!
http://img214.imageshack.us/img214/1903/92787248lk1.jpg
http://img214.imageshack.us/img214/2559/14557252fi6.jpg
De parade:
http://img214.imageshack.us/img214/4111/92484663yf5.jpg
http://img214.imageshack.us/img214/9687/90844957jk0.jpg
http://img214.imageshack.us/img214/6249/17778150el5.jpg
Werkkamertje:
http://img214.imageshack.us/img214/5034/93938792zm8.jpg
Fantasmic:
http://img214.imageshack.us/img214/6208/10ap0.jpg
http://img214.imageshack.us/img214/954/11vl9.jpg
23 januari
Ahh, we worden heerlijk uitgeslapen wakker door de wekker. Heb echt als een blok geslapen.
De wekker staat op 7:30 uur. We besluiten toch maar even eerst wat boodschappen te halen aangezien de koelkast er nu wel errug leeg uit ziet, en zeker als je zo’n gigantische koelkast hebt. Dan is het niet gewoon leeg maar, ja, je snapt het wel; gigantisch leeg….
Dus we rijden naar onze, inmiddels, favoriete supermarkt Publix, die bij ons om de hoek ligt. Dat is maar een paar meter verwijderd van onze villa, erg handig. We kopen 2 soorten brood, de kleinste verpakking boter (I don’t believe it’s not real butter), en dat is lastig, geloof me. Ook is er een overvloed aan zomerfruit en ik koop me gek aan allerlei soorten appels, nectarines, kersen en een gek soort rode peer. Ook kaas gekocht, er staat Gouda Cheese op en smaakt naar onze jong belegen kaas, dus is een goed aankoop. Het gekke is alleen dat er nergens vermeld staat dat het uit Nederland komt, nou ja zeg! Zijn we ergens goed in, en dan krijgen we nog de eer niet! :wink:
Als we langs de elektrische spullen lopen zie ik bandjes liggen voor de camera, ja, laten we die maar meenemen voor de zekerheid, het gaat echt super snel er doorheen.
We raken aan de praat met de caissière en iemand anders pakt onze boodschappen netjes in plastic zakjes. En hoe! Iedere grotere verpakking wordt los in 1 zakje gedaan. Binnen mum van tijd heb je dus een indrukwekkende verzameling van tasjes. Dat hadden we dus ook echt aan het einde van de 10 dagen.
Rond 8: 30 zijn we terug in de villa en pakken we de rugtas en vertrekken naar Hotelbeds. Hier worden we meteen ondervraagd hoe de villa ons bevalt. We geven het credit card nummer af en we rijden snel door naar Magic Kingdom!!
Wordt vervolgd, eerst een impressie van de villa:
de tafel was netjes gedekt:
http://img341.imageshack.us/img341/4412/27119477ky9.jpg
de koelkast zit al een beetje voller...
http://img341.imageshack.us/img341/922/85259220ya4.jpg
de keuken:
http://img341.imageshack.us/img341/769/22059772sc8.jpg
de huiskamer:
http://img341.imageshack.us/img341/8567/99530475gj9.jpg
onze villa:
http://img341.imageshack.us/img341/4562/76324118kp5.jpg
de straat Hillcrest Drive:
http://img341.imageshack.us/img341/9232/57171264bd5.jpg
ons heerlijke zwembad:
http://img341.imageshack.us/img341/4416/34078241zz9.jpg
23 januari
Ahh, we worden heerlijk uitgeslapen wakker door de wekker. Heb echt als een blok geslapen.
De wekker staat op 7:30 uur. We besluiten toch maar even eerst wat boodschappen te halen aangezien de koelkast er nu wel errug leeg uit ziet, en zeker als je zo’n gigantische koelkast hebt. Dan is het niet gewoon leeg maar, ja, je snapt het wel; gigantisch leeg….
Dus we rijden naar onze, inmiddels, favoriete supermarkt Publix, die bij ons om de hoek ligt. Dat is maar een paar meter verwijderd van onze villa, erg handig. We kopen 2 soorten brood, de kleinste verpakking boter (I don’t believe it’s not real butter), en dat is lastig, geloof me. Ook is er een overvloed aan zomerfruit en ik koop me gek aan allerlei soorten appels, nectarines, kersen en een gek soort rode peer. Ook kaas gekocht, er staat Gouda Cheese op en smaakt naar onze jong belegen kaas, dus is een goed aankoop. Het gekke is alleen dat er nergens vermeld staat dat het uit Nederland komt, nou ja zeg! Zijn we ergens goed in, en dan krijgen we nog de eer niet! Hahaha
http://img114.imageshack.us/img114/2541/63127764fc3.jpg
Als we langs de elektrische spullen lopen zie ik bandjes liggen voor de camera, ja, laten we die maar meenemen voor de zekerheid, het gaat echt super snel er doorheen.
We raken aan de praat met de caissière en iemand anders pakt onze boodschappen netjes in plastic zakjes. En hoe! Iedere grotere verpakking wordt los in 1 zakje gedaan. Binnen mum van tijd heb je dus een indrukwekkende verzameling van tasjes. Dat hadden we dus ook echt aan het einde van de 10 dagen.
Rond 8: 30 zijn we terug in de villa en pakken we de rugtas en vertrekken naar Hotelbeds. Hier worden we meteen ondervraagd hoe de villa ons bevalt. We geven het credit card nummer af en we rijden snel door naar Magic Kingdom!!
Wanneer de we de borden zien slaat m’n buik op hol en heb ik overal vlinders! Ik heb zo’n zin weer in die Disney sfeer! We parkeren op Pluto 16, oke, dit is iets lastiger te onthouden, wat voor ezelsbruggetje gaan we hiervoor verzinnen. Dussss, Pluto heeft 16 kluiven, ja, dat moet lukken…
We lopen langs de balies waar je kaartjes kan kopen, en tot onze verbazing staat er een man die een bordje omhoog houd met de tekst: I need tickets…..
“Ehm, de balie staat achter je”: denken wij en moeten hardop lachen. Wat zou die man verwachten? Heel raar…
We pakken het karretje naar de monorail, die lijkt iets sneller te gaan dan de Ferry. We stappen in en horen een stem die ons verwelkomt en zegt: “Thank you! Please take your children………stilte….
Een gelach stijgt er op in onze cabine, de mensen naast ons kijken ons ook een beetje vreemd aan, wat is dit voor een gekke zin?! Hahaha
“……kggggrrggg…by the hand…Have a nice day at Magic Kingdom!” Ah, dat is een betere zin..
We komen binnen en zien de Main Street en we krijgen meteen een “thuis”gevoel, dit hebben we echt gemist, het is alweer 2 jaar geleden dat we Disneyland Parijs hadden bezocht.
Het kasteel ziet er kleiner, maar ook mooi uit.
http://img114.imageshack.us/img114/2043/22nd8.jpg
Dat blauw ziet er prachtig uit en de torens schitteren in het zonnetje. Oke, maar we willen veel doen vandaag dus beslissen snel wat we eerst gaan doen. We hopen dan ook dat de drukte mee zal vallen vandaag. Er is een show aan de gang voor het kasteel maar die is al begonnen. We zien nog een vlaag van iets van vuurwerk maar lopen nu door. Deze plannen we later wel in.
We besluiten eerst naar Winnie de Pooh te gaan aangezien het een populaire attractie is. Maar als we daar aankomen voor een fastpass is er totaal geen rij.
http://img155.imageshack.us/img155/2044/44444951uf5.jpg
Jeee, dat is nog eens leuk! We mogen meteen plaats nemen en zijn erg benieuwd…De muziek van Blustery Day klinkt al en Pooh wil vast dat we even een kijkje nemen. Daar is arme Knorretje die zich wanhopig (zoals altijd) vastklampt. Ook Roe zit aan een sjaal vast terwijl Kanga schreeuwt of hij voorzichtig doet.We waaien verder en horen ineens: Oehoehoehoeeee!
Hé, daar heb je Tigger!! Terwijl hij roept: “Come bounce with me”, voelen we het karretje stuiterend doorgaan! We liggen krom van het lachen, wat super bedacht zeg.
Maar daar zien we arme Poeh, dromend over hoe zijn honingpotten gestolen zullen worden door Heffelumps en Woezels….We zien hem in een diepe droom zweven en wij zweven mee. De deuren openen en we zien overal Heffelumps en Woezels; in every shape and size, zoals het liedje al zegt.. de een spuugt rook en de ander springt naar voren. Als we een Poeh beer waren met niet zoveel hersens hadden we hier heel erg van geschrokken. Het lijkt alsof we opgesloten worden in een ballon maar de deuren gaan open en we zien het overal regen. Onderwijl horen we: “and the rain, rain, rain, came down, down, down….”
Overal zie je regendruppels in het water vallen en er drijft van alles om ons heen. Gelukkig red Poeh knorretje en vieren we met z’n allen feest, met honing natuurlijk!
Als we naar buiten komen zie ik Teigetje, Pooh en nog een meisje met rood haar staan (geen flauw idee wie ze was, ik zag haar later bij een aflevering met een electronische pooh).
http://img155.imageshack.us/img155/9933/51178178ia1.jpg
Daar wil ik wel mee op de foto, en de rij valt mee. In Parijs staat er altijd zo’n gigantische rij voor Pooh, dus daar ben ik nooit in gaan staan, maar nu durf ik het aan. Het was een leuke ontmoeting, en een nog gavere foto met z’n viertjes! Ik was weer helemaal gelukkig. Ze waren zo lekker zacht en knuffelig. Eigenlijk zo je er zo eentje thuis moeten hebben….
We zien dat er nog steeds geen rij staat bij Pooh, dus we doen eens gek en doen het nog een keer. Heerlijke attractie!
We lopen verder en tot mijn verbazing is Snow White open! Dat komt goed uit, ik dacht dat die gerestaureerd zou worden. Serge is zo gelukkig als een kind aangezien dit zijn favoriete film is. De attractie verschilt enorm van die in Parijs en duurt veel langer. Al blijft de heks wel even gemeen en vergiftigd ze de arme Sneeuwitje. Gelukkig zoekt de prins haar op en kust hij haar wakker. Ahhh, ik hou van een Happy Ending!
Omdat Peter Pan al ietsje drukker wordt trekken we hier een fastpass en hoeven niet lang te wachten voordat we aan de beurt zijn, dus eerst nog iets anders doen.
Wat ziet mijn oog?? Mickey! De attractie Philarmagic is een vrij groot gebouw en ik ben reuze nieuwschierig. We lopen langs allerlei reclame voor uitvoeringen die nog moeten komen zoals: Hades Torcher songs, en nog vele andere die ik helaas ben vergeten. Heel grappig.
We worden geleid door de mooie stem van Goofy die het heerlijk vindt om iedereen te begeleiden; Gorch, this is fun! De bril wordt opgezet en we zien dat Donald weer niet anders dan kattekwaad (of eendenkwaad) uithaald. Hij zet de toverhoed van Mickey op en het hele orkest slaat op hol, waar hij dan natuurlijk heel boos om wordt dat het niet gaat zoals hij dat wil. Dan komt hij in een andere wereld terecht en we zwemmen met hem mee naar de bodem van de zee, en zien de prachtige Ariel zingen over de mensenwereld (mijn meisje, is echt mijn favo figuur). Heerlijk om zo bij de figuren te zijn, die heel dichtbij (lijken te) komen.
Dan zien we Simba en Nala en Donald wordt platgestampt door een kudde dieren, dus dit vindt hij een iets minder geslaagd tripje. Dan zweven we verder en zit Donald ineens op een vliegend tapijt. Doordat hij heel stuntelig vliegt ziet hij er al snel uit alsof hij net ontsnapt is uit een harem.
Hij komt Jasmine en Alladin tegen die hem helpen met de toverhoed. “Bye, bye”; schreeuwt Donald nog, maar ineens veranderd alles en komt hij met een grote schok terug in de realiteit en staat een boze Mickey hem stampvoetend aan te kijken.
Oeps! Donald probeert het nog goed te maken maar Mickey wil het nu zelf opknappen en algauw klinkt de Mickey Mouse March al en Donald komt vast te zitten in een grote saxofoon. Het muziekinstrument is hier niet van gediend en aan het einde van het lied wordt Donald met een grote vaart langs ons gegooid en komt achterin de muur terecht, al spartelend met zijn voeten. Als hij zich los weet te wrikken ontsnapt er nog een: oh, ow….en een grote plof, waardoor we allemaal lachend het theater verlaten!
Deze is zeker voor herhaling vatbaar, hopelijk hebben we de volgende keer dat we hier komen nog tijd om hem nog eens te doen.
Tja, het liedje klinkt zo aanlokkelijk dus we doen It’s a small world. Hij lijkt natuurlijk veel op wat we al kennen maar het is gewoon heerlijk om zo naar alles te kijken en je voeten even de rust te gunnen.
Als we eruit komen roept Peter Pan ons al: “Up to Neverland!!” We zweven achter hem aan en zien London onder ons liggen. Maar daar zien we ineens Kapitein Haak, die kogels op ons afvuurt. En daar, Mermaid Lagoon! En de Indianen!
Maar ineens keert het geluk tegen ons; Wendy en de jongens worden gevangen genomen en er is er maar 1 die hun kan redden: PETER PAN!! Na zo’n avontuur is het ook wel tijd om weer terug te keren naar Londen en naar onze moeders. Maar zo’n avontuur vergeten we nooit meer!
We hebben de belangrijkste attracties hier nu gedaan en lopen naar Frontierland. Jammer dat Splash Mountain dicht is, want het is behoorlijk warm vandaag. We kijken wat rond en zien Bears Jamboree. Het is een wat oude attractie en je hoort de stemmen van de beren niet zo heel goed maar desondanks is het erg amusant om naar de kijken, en de liedjes zijn gewoon leuk. De country beren zingen lied na lied en iedereen in de zaal klapt enthousiast mee. Vooral de 3 koppen aan de muur, o.a. een eland, en die babbelen er lekker op los. Leuk is ook om te zien dat ook al zijn ze niet aan het woord, alles blijft bewegen; de ogen, de mond en de nek.
Brrrrrrraaaaaoooowwww….Onze magen beginnen hard te knorren en we hebben erg veel zin in een hamburger. We zien het bordje van Pecos Bill en daar komen zulke lekkere geuren vandaan dat we geen andere keuze hebben, dan daar naar toe lopen.
We kiezen voor de hamburger en er is een heel buffet bij waar je je burger ongeloofelijk veel lekkerder kan maken, zoals gebakken uitjes, champions, sla, soorten sausjes(daar is het amerika voor natuurlijk ), en gewone uitjes. Heerlijk gewoon! Het grappige is dat je bij de burger kan kiezen voor een zakje chips of een zakje met appel schijfjes, maar kennlijk zijn wij de enigen die de tweede keus kunnen lezen want we zien niemand, maar dan ook niemand met appel schijfjes. Terwijl het zo lekker is na zo’n vette (maar lekkere) hap.
“Jo Ho, Jo Ho a Pirate’s life for me!”, klinkt er al van ver. Leuk om die eens te zien, kijken wat ze er hier van gemaakt hebben. De ingang is zo anders dat we er bijna voorbij lopen. Wel is de slogan: “Dead men tell no tales”, erg grappig.
http://img155.imageshack.us/img155/3530/10st6.jpg
Als we onder de ingang doorlopen hoor ik de eindmuziek van At Worlds End. Al gauw sta ik mee te neuriën en en ben ik moeilijk van mijn plek te krijgen. Wat een mooie muziek is het toch!
We stappen in een schommelende boot en drijven op naar het avontuur. Als er ineens een watervalletje verschijnt zien we Captain Jones die ons toespreekt, gaaf!
We worden daarna van alle kanten aangevallen en het leuke is dat de naam Jack Sparrow overal valt in de attrractie en dat je hem ook 3x tegenkomt.
We maken helaas maar 1 val en zien Jack aan het eind praten tegen een papagaai en zittend tussen “me treasure”.
Naderhand kopen we wat Pirates souvenirtjes voor een vriendin die er helemaal fan van is, en er is genoeg om uit te kiezen.
We lopen langs Big Thunder Mountain en trekken een fastpass voor 14:15-15:15.
Het eerstvolgende wat we zien is de Tiki Tiki room, under new management; dat betekend Zazu en Yago. Het begint met een lekker muziekje en we zien allerlei vogels met verschillende nationaliteiten. Yago verstoord alles helaas met zijn, wat we van hem gewend zijn, geblèr. De geesten vechten terug en Yago krijgt een (vogel)koekje van eigen deeg. Zazu is gelukkig verstandiger en probeert alles uit te leggen.
Vol pleisters komt Yago terug en bied zijn excuses aan en zingen ze allemaal nog 1 liedje.
http://img155.imageshack.us/img155/4922/11ez7.jpg
Dan ligt het spookachtige Phanton Manor voor ons, en we hebben zin om even te griezelen! We worden niet erg vriendelijk verwelkomt en komen uit in een lift die schilderijen laten zien met een ongelukkige afloop. We nemen plaats in een karretje en rijden het oude huis in. We komen langs alle 999 spoken en het is een doodse boel! Aan het einde probeert een spook mee te reizen in ons karretje maar zodra hij het zonlicht ziet is hij verdwenen.
De attractie is erg mooi en weer echt anders dan in Parijs.
We denken dat het al wel bijna tijd is voor Big Thunder Mountain maar als we daar aankomen bekijkt de castmember ons en wijst op het kaartje. We zien dat het pas 13:15 is! We zijn 1 uur te vroeg. De castmember zegt: “What are you doing man?” Hahaha We moeten er wel erg om lachen.
We merken dat we de parade niet willen missen dus dat we deze attractie maar verder laten zitten. De parade begint om 15:00 uur en dan moet je er altijd een tijdje van tevoren al zitten.
Jungle Cruise doemt voor ons op en we sluiten aan in de rij die ongeveer 30 minuten duurt, dat valt mee, dat zou de langste rij tot nu toe zijn. Als we in de rij staan horen we een krakerige radio spelen met leuke muziekjes en een ouderwetse stem. Op een gegeven moment zegt de stem:”uw attentie alstublieft! Zou u zo vriendelijk willen zijn om u een halve slag te draaien?” Alle mensen kijken wat verbaasd, maar ach, je bent in Disney dus je doet het…. Dan horen we de stem zeggen: grappig he?
Nu is het begin van de rij het einde geworden en het einde het begin! Dus voor een hoop mensen schiet het wachten nu op! Hahahaha, superleuk gevonden!
We stappen in en worden toegewezen aan een jonge jongen die aan de lopende band grapjes maakt. Tijdens de tocht komen we allerlei beesten tegen en andere jungle-aangelegenheden zoals wilde stammen, oude auto’s en grotten die we doorvaren.
Als we onder een grot doorvaren vraagt de jongen zich af wat er schuil gaat achter de grot:”What could be here? A treasure? Danger? Awful creatures? Or some new land we have discovered?”
“Oh, no are you kidding me? This is Disney. I am sure it’s just another giftshop….” Hahaha
Ook zien we een neergestort vliegtuig, waar hij een passende opmerking bij plaatst:”It’s plain to see….”
We lopen alvast naar de Main Street en zoeken een mooi plekje. Het is echt superwarm vandaag en we staan in de felle zon te genieten, helaas is het voor de mensen in de parade iets minder leuk. Zeker met al dat dansen enzo.
Terwijl we aan het wachten zijn zien we nog een stel die"gelukkig getrouwd "zijn, maar zien ze er ook zo uit??
http://img155.imageshack.us/img155/4092/15zt5.jpg
De parade begint, heerlijk! Ik ben dol op parades! Alle bekende gezichten komen voorbij, zelfs Walt Disney himself
http://img155.imageshack.us/img155/5816/12pn4.jpg
die aan de tekentafel zit. Het liedje in aanstekelijk en ik vind de floats prachtig! We genieten met volle teugen.
http://img155.imageshack.us/img155/2963/13ay4.jpg
Nu is het tijd voor het land wat we nog niet hebben gezien; Tomorrland. Eerst komen we the Comedy Floor met Mike van Monsters & Co.
http://img155.imageshack.us/img155/2487/14ro6.jpg
Ik had hier erg naar uit gekeken en ben dus erg benieuwd. De rij is maar 5 minuten. We zien aanplakbiljetten met teksten van: “Funny is not always pretty”, met een afbeelding van Roz (administratie).
We staan in de lijn en als we onder een grote deur gaan waar het lampje van brand zie je dat we worden geteld als we naar binnen lopen. Leuk gedaan!
Dan krijgen we een voorfilmpje te zien wat volgens Roz the beste momenten zijn van Mike. Volgens Mike is dit niet zo: “These are not my best moments, this is just me making mistakes!”
Roz vindt het wel amusant en lacht hem telkens uit. Dan lopen we de zaal in en leren we een begroeting van mensen naar monsters. Als een monster zegt:”Hey humans!” Dan is de goede reactie om je armen in de lucht te gooien en te schreeuwen. Grappig genoeg deed iedereen het dus werd het een leuk sfeertje in het theater. Mike verschijnt en verteld ons dat we veel moeten lachen om de buis te vullen. Roz kijkt ook de hele show toe vanuit het linkerscherm en maakt kritische opmerkingen. Als het scherm uitgaat begint Mike haar belachelijk te maken. Maar al gauw klinkt de stem van Roz: “I can still hear you!”. Mike stelt zich voor: “I am Mike, that’s with one I (eye)! hahaha
Mike legt uit hoe het vroeger ging met schreeuwen verzamelen en er wordt telkens iemand uit het publiek getoond bij een personage uit de film. Dus Mike heeft het over zijn”Hairy friend”,en op het scherm verschijnt een oude man met een grote baard, die achter ons zit. Hele leuk gedaan.
Het eerste monster komt binnen die gedachten kan raden. Hij kiest iemand uit en vraagt:”what is you name?” zij zegt dat ze stefanie heet. Hij zegt meteen:”That’s correct! And that is one of the many talents I have!”
Hahaha. Ook moet ze een nummer in haar gedachten houden en het hardop zeggen tegen het publiek zodat wij het weten als hij het goed heeft. Leuke gedachtegang! Hij raad het helaas 6x verkeerd voordat er wel het goede nummer uitkomt.
Daarna komt het neefje van Mike en die verteld wat moppen, maar de leukste was toch echt: “why does Peter Pan always fly? Ask me why…”
Publiek: “why?”
Hij:”Because he can Never Never Land….
We komen lachend uit de attractie en willen deze zeker nog een keertje doen al er tijd voor is op een andere dag. Stitch’s Great Escape is ook maar 5 minuten dus we kunnen meteen doorlopen.
We merken dat dit verhaal aansluit voorafgaand aan de 1e film. Voordat Stitch dus aankomt bij de Galactische Federatie. Er zijn verschillende “Nauty”wezens die binnen komen en die ze proberen te vangen. Stitch is een echte hele stoute en we worden naar een ruimte gewezen waar we hem in de gaten moeten houden. Hij ontsnapt maar al te snel door te spugen op ons en de beveiligingsapparatuur wordt gericht op ons. Daarna wordt alles donker en voelen we hem springen op onze schouders. We horen geknaag achter ons en al snel laat hij een harde boer, en de stank die naar voren komt is echt vies!
Leuke attractie (maar dat komt vooral omdat ik weg ben van Stitch) maar heb je na 1x wel gezien, net zoiets als Armageddon in Parijs. We moesten wel lachen om de special effects, maar het had nog wel iets spannender gemogen.
Toen was het grote moment, we gingen een kopje thee drinken bij Buzz, kijken hoe het met zijn grote carrière ging. ;)
Met Buzz ging het in die zin goed, dat hij nog steeds even opgewekt was als altijd en hij zag er goed uit. En toen legde hij zijn missie uit. Maar de missie is iets minder goed.
We moesten hem helpen om de `powersources` van zijn rivaal Zorg af te pakken. Omdat Buzz onze vriend is volgende we hem zonder te twijfelen en kregen beiden een pistool om ons te verdedigen (de vrienden van Zurg waren niet ONZE vrienden) en om de power uit te schakelen. Beetje spannend was het wel, want wat moesten we verwachten? Met hoeveel waren ze?
Vol vertrouwen namen we het pistool in de hand, en begonnen we te schieten. Net toen we de hoop begonnen op te geven, want zo goed konden we niet met het pistool overweg, zagen we dan Buzz alles onder controle had! Hij hield Zurg in bedwang! Nog heel eventjes.. en ja…. We hadden gewonnen!!!! Zurg is een Bad Toy en wordt weer in zijn doos verpakt en opgeborgen om nooit meer te ontsnappen… alhoewel…..
Ik merk wel dat Buzz meer aan Serge heeft gehad als aan mij, ik kon de laser niet echt goed vinden.
Dan stappen we in de Blue Line, het is een soort treintje waar we langs en door de attracties rijden, we zwaaien dus nog even naar Buzz.
We wilden naar de “Flag Ceremonie” maar als we aankomen blijkt het net afgelopen te zijn, volgens mij klopt ons horloge niet goed, dus we zetten het maar even goed met de Disney tijd.
We lopen wat winkeltjes in want we willen de show die voor het kasteel wordt gehouden niet missen. Ik zie in een winkel allemaal kleine bedeltjes met een armband en weet meteen wat ik hier vandaan mee neem! Daar ga ik later eens goed naar kijken.
De show begint om 17:40 uur en we zien dat de figuren bewegende ogen en monden hebben,
http://img155.imageshack.us/img155/482/17sh2.jpg
dus ze zijn nu helemaal geweldig! Het verhaal gaat dat Donald niet in dromen geloofd, hij vindt het: “Foley!”. Mickey en zijn vrienden proberen het uit te leggen maar Donald ontdekt het pas echt als de Villans langskomen en Donald het tegen de boze heks opneemt. De show sluit af met wat vuurwerk en zit vol leuke liedjes.
Dan knorren onze magen wel weer erg, en onze gedachten gaan weer naar Pecos Bill, daar hebben we vanmiddag heerlijke taco schelpen gezien! Die nemen we, en dat buffet is zo heerlijk erbij, dan heb je meteen je groenten erbij.
We zitten weer heerlijk te smikkelen en te genieten in het zonnetje. Het weer is nog steeds super!
Dan willen we iets rustigs doen dus we lopen langs de Hall of Presidents. Ik kan niet anders zeggen dat het me echt verbaasde hoe mooi het was. Ik had er niet echt veel van verwacht maar vond het fenomenaal dat iedereen bleef bewegen, ook als de ander aan het woord was! Bush zat weer enorm lange zinnen te maken en daarom hadden we nog gelachen ook in deze attractie.
http://img155.imageshack.us/img155/9930/18rk0.jpg
Het spookhuis is nog steeds erg rustig dus doen we die nog maar een keer. Altijd leuk om even te griezelen.
Als we buiten komen is er een klein cowboys en cowgirls gezelschap die staan te dansen en te zingen. Dat geeft helemaal een supersfeer zo in Frontierland!
We hebben nog eventjes voordat het vuurwerk begint dus we kijken nog in Fantasyland en doen Pooh nog 1x, hij is zo leuk zeg! We krijgen er geen genoeg van.
Dan is het tijd voor Wishes. Helaas speelt Spectromagic niet op alle dagen dus zouden we daar nog een andere keer voor terug moeten komen, maar dat betekend dus weer een extra dagje Disney, dus ik vind het best! Hahaha.
Wishes is een prachtig vuurwerk die begint met Japie Krekel die ons van alles uitlegt over wensen doen. Tinkerbell vliegt in de lucht en dan begint het spektakel pas echt. We zitten met z’n allen op de grond voor het kasteel en dat geeft toch een gemoedelijk sfeertje en je zit wel even lekker na zo’n dag lopen.
http://img155.imageshack.us/img155/1459/19dc5.jpg
Het is helaas sluitingstijd maar we beseffen dat we een hele rustige dag hebben gehad in het park, we hebben eigenlijk alles gedaan, behalve Mickey’s Toontown, space mountain en de boom van de familie Robinson. Heel fijn idee dat er geen druk meer op staat. We rijden weer terug met de monorail en ik vind dat het super geregeld is. We hoeven helemaal niet lang te wachten want er komt om de paar minuten een nieuwe aan.
Op naar de villa! Het is, als we in de auto zitten, nog 68 fahrenheit en dus nemen we nog een goede duik in het zwembad! Ik hoef er helemaal niet doorheen te gaan en kan zo doorlopen, goede temperatuur zeg! We zwemmen zo’n 30 minuten en nemen daarna nog een bailey en een whiskey, die we als een klein flesje een tijdje terug hadden gekocht.
Morgen staat Epcot op het programma. Dat is 1 van de parken waar ik het meest naar uit heb gekeken en erg veel zin in heb…..
Wat een geweldige dag was dit zeg! We voelen ons helemaal gelukkig als we gaan slapen…
Hai Sjaak,
ik kan je ze echt aanraden! Ik heb inderdaad vooraf geboekt en dit is alleen mogelijk door er naar toe te gaan en dan te boeken(gaat beetje moeilijk dus) of via de telefoon. Ze vragen dan een credit card ter garantie en je adres gegevens.
De foto's zijn gemaakt door een fotograaf van daar en dat kostte inderdaad $50.00, ik heb er thuis zo'n 58 en dan nog een apart mapje met foto's van bloemen en de dieren van het park, dus erg leuk om te bewaren!
Serge heeft dus alles gefilmd, dus heb genoeg om op terug te kijken.
de kosten om het park te bezoeken waren rond de $24 of $25, dus valt erg mee als je dus niet gaat zwemmen met dolfijnen, zoals serge dus.
Het zwemmen met de dolfijnen is iets verhoogd maar nog steeds goedkoper dan andere aanbieders: $170.00
als je een wetsuit wilt huren, bij mij was het water maar 22 graden, kost dat $12. Verder krijg je een snorkel en flippers erbij, dus die hoef je niet mee te nemen.
het is een klein park dus als je geen extra activiteiten doet ben je ongeveer 3,5 uur tot 4 uur in het park. Er zijn verschillende shows en allemaal even leuk!
Dank voor je complimenten! Daar doe ik het voor! als je meer vragen hebt, kom maar op!
Greetz,
es
24-1
Voor het eerst een slechte nacht gehad. Om de zoveel uur hoorden we een vervelende piep ergens vandaan komen, en ook niet erg zacht, dus wij zoeken waar het vandaan komt….blijkt het ergens helemaal bovenin het plafon te zitten: de batterijen van de brandmelder zij dus leeg. Fijn dat ze het even melden, maar jammer dat het ding zo hoog zit dat je er met geen mogelijkheid bij kan komen…. We gaan dus vanmiddag het bureau even bellen om te vragen of zij het kunnen oplossen. aan het einde van de dag ligt er keurig een briefje waarop staat dat ze het gerepareerd hebben.
Ook dachten we regen te horen maar later blijkt dat de regen heel heel plaatselijk is geweest… We zien namelijk dat alleen onze tuin heel nat is, en de rest niet. We komen met de grote ontdekking als we sproeiers in onze tuin zien. Gelukkig het is weer gewoon hartstikke mooi weer vandaag.
Na een vreemd ontbijtje, ik had heel vies brood gekocht, was blij dat ik ook crackers had meegenomen en dat Serge wel normaal brood had. Bij mij zat er een raar soort pitjes in die een vreemde smaak hadden. Maar verder lekker kopje thee erbij en heerlijk rustig aan gedaan. Op naar Epcot!
Onderweg komen we een bord tegen die zegt: Come hungry, leave happy! Dat is me toch een slogan! We moeten er vreselijk hard om lachen.
Om 8:15 uur rijden we weg, we zijn goed op tijd en zien weinig mensen bij de parkeerplaats. Gelukkig! Het schema lijkt te kloppen wanneer welk park het rustigst is op welke dag. Fijn, daar kunnen wij mooi van genieten.
We staan op Imagine 61, hoe gaan we dit nou weer onthouden? Nou, gisteren hadden we Pluto 16, dus we maken er het volgende verhaaltje van: Pluto imagine’s 16 bones, but there are 61!! Pluto is a happy dog!
Ja, dat moet gaan lukken, aan onze Imagination kan het dus niet liggen, die hebben we genoeg, en fantasie ook trouwens, hahaha.
Bij de controle zien we voor ons die ineens een oude sok tevoorschijn tovert. De medewerker kijkt net zo verbaasd als wij. Wat zit daar nou in? Nou dat kan heel goed fungeren als een fototoestelhoesje hoor! Vreemd….Innovation???
De grote bol, ook door de kenners wel Spaceship Earth genoemd, lijkt gesloten en wat we op het forum lazen is het soms open voor een test. We zullen het zien, nu is het in elk geval potdicht…
Oke, we komen hier voornamelijk als eerste voor Test Track, dat lijkt ons geweldig gaaf! Er staat een rij van 10 minuten maar als we aansluiten blijkt het veel minder te zijn.
In elk geval is de aankleding van de wachtruimte erg leuk gedaan. Voor we het weten zitten we al in een auto en wordt onze gordel gecheckt. Het is de bedoeling dat wij de auto testen en er worden dan ook verschillende situaties geschetst.
Eerst gaan we een hele steile helling op en dat lukt de auto prima! Oke, volgende traject:
Een scherpe bocht zonder ABS, we worden heen en weer gesleurd maar het gaat goed. dan een bocht me ABS, dit gaat helemaal goed, de rem komt er aardig op.
De volgende uitdaging: een hele hobbelige weg….we hobbelen door zonder al te veel moeite en we rijden door terwijl we aan extreme kou en hitte worden blootgesteld.
Dan komen we terecht in een bergachtig landschap met borden die ons waarschuwen voor veel bochten dus we worden van de ene kant van de auto naar de andere kant van de auto gesleurd maar komen er zonder kleerscheuren er vanaf.
Dan komt de grote test: we rijden net zoals dummies op een grote muur af met een goede snelheid en gaan crashen….we rijden met een gek gevoel in ons maag op de muur af: wat gaat er gebeuren? Ze gaan ons toch niet echt laten crashen??
Maar dan opent de deur zich op het laatste moment en zien we een grote nagemaakte snelweg en dat lijkt de auto ook waar te willen maken dus de snelheid neemt toe en we scheuren lekker door. Wat gaaf zeg! Wat is dit super!
na de attractie kunnen we ook in verschillende auto's zitten, dus de Hummer is wel favoriet:
http://img291.imageshack.us/img291/441/63767684ml6.jpg
Als we eruit komen zijn we het over 1 ding zeker eens: we pakken meteen nog een fastpass: dit moeten we nog een keer doen! De fastpass is voor 11:00 uur, dus dat duurt nog even.
We zoeken nu Soarin, en we pakken na een tijdje doelloos hetzelfde stuk gelopen te hebben toch de kaart erbij. Ik probeer mezelf te orienteren en spreek hardop: oke, hier zijn wij, hier naast mij ligt Mission Space……THAT’S RIGHT!
Huh? Waar komt dat geluid nou ineens vandaan? Een vriendelijke medewerker komt lachend naar ons toe. Het enige wat hij verstaan heeft is Mission space natuurlijk, hahaha
http://img291.imageshack.us/img291/5362/25222375no5.jpg
Hij helpt ons gelukkig verder en we lopen naar Soarin. Wat een mooi gebouw. Onder ons ligt een restaurant en Living with the land. Wij moeten gewoon een stukje doorlopen. Het blijkt dat er al 30 minuten wachttijd voor staat, maar dat valt nog mee, dus we gaan maar gewoon staan. Maar dat het zo’n geweldige leuke wachtrij was dat hadden we niet verwacht! Zoiets heb je nog nooit gezien. Ineens was er een lange rij en 3 grote schermen. Daarop werd een spel geprojecteerd. Wij zaten dus in het begin in de 3e groep en merkten dus al snel dat we een vogel moesten besturen. Alle bewegingen van de groep werden genoteerd en hoe meer mensen dezelfde beweging maakten hoe beter de vogel vloog. Helaas kreeg onze vogel meer blauwe plekken dan dat hij echt stukken vloog dus we werden ook 3e! Ach, voor beginners valt het mee. Wel moesten we erg lachen want iedereen spoort elkaar aan met schreeuwen van: left, left, right, left….
Daarna stonden we weer een tijdje stil en werden er wat foto’s geshowd.
Toen begon de pret weer en zaten we in de 2e groep. Er kwamen ballen naar beneden en die moest je kapot maken zodat er een foto erachter tevoorschijn kwam. Iedereen stond als een gek te springen en we werden bijna 1e, helaas net iets later dan de groep naast ons. Maar wel veel gelachen zeg!
De wachttijd vloog dus om en zo stonden we in de definitieve rij voor de ingang. We stapten naar binnen en zagen 3 grote rijen met stoelen en dan verderop nog eens 3 rijen. We namen plaats en we moesten alle spullen in de netjes onder ons doen. Omdat ik open schoenen aan had deed ik die ook maar in de netjes. Ineens werd alles donker en bewogen we naar voren en omhoog. Lekker bungelen met die blote voetjes, hahaha.
Toen ging het scherm aan, wat een gaaf gezicht!! We zweefden over de bossen en roken een heerlijke dennengeur. Daarna over de sinaasappelgaarden en we roken de sinaasappels. Ook voel je de wind die langs je haren waait en ruik je de zeelucht zodra je over de zee vliegt. Wat een beleving!! Dit is ook weer zeker voor herhaling vatbaar!
Het is bijna 11:00 uur dus we lopen richting Test Track, aangezien we snel verdwaald raken in het park. De rit was weer supergaaf en met het filmen werd de camera door de snelheid gewoon tegen me aan gedrukt! Heel grappig.
http://img291.imageshack.us/img291/7473/42140855wu6.jpg
Onze magen beginnen te knorren en we hebben zin in een broodje. We zien een kraampje staan met croissants en koffiebroodjes dus we nemen er beide 1 van en lopen smikkelend door.
Wat gaan we nu eens doen?
http://img291.imageshack.us/img291/6307/28116291pg3.jpg
Terug richting Soarin omdat daar nog 2 attracties zitten, we beginnen met de Circle of Life, en helaas duurt het wachten iets langer dan verwacht, maar we voelen onze voeten behoorlijk dus dat zitten is wel even lekker. De muur is hier super bekleed met soort vloerbedekking lijkt het wel, hele mooie stof zit erop.
Het filmpje gaat over hoe mensen met de natuur om gaan en dat wordt gebracht door Timon en Pumba. Goed dat Disney zich daarmee bezig houd en probeert over te brengen op de mensen hier.
Daarna Living with the Land. Ik had me er iets anders bij voorgesteld maar het was toch een leuk rustig ritje met een boot. De kassen zijn leuk om te zien en tussendoor worden er filmpjes getoond.
We gaan naar Universe of Energy.
http://img291.imageshack.us/img291/4937/45210949qc3.jpg
En dan wel Ellen’s Energy! Heerlijk om Ellen weer te zien. Ik was een trouwe kijker als ze op tv kwam maar helaas kan ik haar programma nu niet meer vinden. Maar haar humor is mijn humor dus ik was ook wel erg enthousiast aan het lachen terwijl de rest van de zaal het voorfilmpje kennelijk wel vaker had gezien. Vooral het stukje waar ze alles snel nog een keer uitlegt voor diegene die te laat zijn binnengekomen. Dan zegt ze na de samenvatting: ik hoop dat je het snapt, en zo niet, dat is niet mijn probleem: jij bent laat! Haha.
Het verhaal gaat dat ze energy totaal niet boeiend vindt maar ze houd wel erg veel van haar favoriete vragenshow. Als ze in slaapt valt beland ze in haar favoriete show en blijkt dat alle vragen gaan over energy. Tijdens de pauze staat ze vet achter. Gelukkig komt haar buurman langs en verteld haar dat het een heel interessant onderwerp is.
Ik denk hetzelfde als zij: Yeah right!
Maar hij zegt: kom ik neem je mee in de tijd van vroeger. We komen daarna in een grote zaal uit met lange schermen. We nemen plaats in 1 karretje van de 3 en die zijn behoorlijk groot. Er wordt nogmaals gewaarschuwd dat de rit 45 minuten duurt. Het kan mij niet lang genoeg duren hoor! Ga maar!
Ineens opent er achterin de zaal een grote deur en het karretje naast ons rijd die richting op, en daarna wij. Wat een grappige wending zeg. Zoiets heb ik nog nooit gezien.
Dan komen we langs dinosaurussen en andere gespuis en zien we Ellen verstrikt raken in de jungle van vroeger.
Dan staan we weer voor die lange schermen en zien we dat Ellen weer in het spelletjesprogramma staat en ineens alle vragen goed heeft en wint! Eind goed al goed, het blijft Disney natuurlijk. Altijd een happy ending.
Dan de Nemo attractie, helaas staan er overal kinderen op het beeld buiten dus foto maken heeft weinig zin. We lopen langs de zeemeeuwen die bij opspattend water zitten. De rij is ook weer origineel gemaakt. We zien een boot boven ons en het lijkt alsof we onder water lopen. Daarna lopen we een stukje omhoog en zie we overal strand en bordjes van het strand.
We nemen plaats in een roze schelp, leuk ik ben dol op roze J.
De figuren zijn ook weer geprojecteerd op schermen waar ook weer echt vissen tussen zwemmen dus heel gaaf gedaan! Hele unieke attractie. Als het liedje speelt: in the big blue World horen we Dory net nog zeggen: Hey I’m blue!
Geniaal! Ik ben dol op Dory, lekker gek en warrig, mmm, misschien herkenning van mezelf….?!?
Dan weer een attractie waar ik erg veel zin in heb. Het is de hele dag vol verrassingen!
Turtle Talk with Crush. We nemen plaatst op de 1e rij en de kinderen komen voor ons te zitten en worden begeleid door iemand die zelf nog een kind is, en die totaal geen geduld met de kinderen heeft. Ze loopt te mopperen en te doen, beetje verkeerde functie voor het meisje…
Dan komt Crush aangezwommen: hey dude!! Alle kinderen mogen wat vragen aan hem en hij wijst telkens een kind aan die een vraag mag stellen. Hij maakt er een prachtige omschrijving van zoals: you can ask a question, you with the pink shelf! Hahaha
Dory komt ook nog even langs en de tijd vliegt eigenlijk om. Leuke attractie en prachtig gemaakt dat je de stem en de bewegingen zo precies op dat moment kan maken zodat je toch het gevoel hebt dat je disney vriendjes echt zijn!
Daarnaast is het gebouw wat de attractie bevat ook nog eens een soort aquarium en zien we zeekoeien en dolfijnen. Wat een schatjes zeg! Ik droom weer even weg aan de dag bij Theater of the Sea.
We lopen nog wat verder naar het park en zien Spaceship Earth liggen.
http://img291.imageshack.us/img291/3924/19128733xv5.jpg
Toch maar eens kijken of hij nu open is, en warempel! Er lopen mensen naar binnen! Heel goed! Kunnen we het toch nog zien. We weten niet goed wat we er van moeten verwachten en Serge zit me te plagen door te zeggen: jij hebt een heel jaar lang een studie gevolgd en alle boeken gelezen en het forum iedere dag bezocht, jij moet toch wel weten welke attractie dit is!! Hahaha, niet dus, dus het blijft spannend.
Het is een prachtig gemaakte tijdreis vol met bewegende poppen en mooie fragmenten. Het gaat vooral over de technologie van de mensen. Wat hebben we zoal uitgevonden en wat zijn de ontwikkelingen? In het begin wordt er ook een foto van ons gemaakt, maar we denken dat dit voor het einde zo’n nabestelling wordt ofzo.
Op een gegeven moment komen we in een donkere tunnel vol lampjes en gaat er een beeldscherm aan in ons karretje. We moeten aanvinken wat wij voor een soort mensen zijn. Wat vind je niet leuk om te doen? Koken of strijken? En nog zo een paar vragen. Dan worden onze hoofden geplaatst in een poppetje op het beeldscherm en wordt onze ideale toekomst voorspelt. We liggen in een deuk en ik schakel de camera snel aan om toch wat op de film te zetten, dit hadden we echt niet verwacht.
We lopen Innovations binnen en zien wat podiums met wedstrijden die je aan kan gaan. Ook staan er een heleboel playstions waar je een leuk Disney spel op kan spelen, toch even Ratatouille doen….
Dan zien we een huis van de toekomst en we kunnen een rondleiding krijgen, dat vinden we wel leuk. Samen met nog een familie staan we te wachten in een nagemaakt binnenhofje met een vijver. Het grappige is dat als je met je hand over het water gaat dat je de vissen weg ziet zwemmen en dat er rimpels verschijnen op het beeldscherm. Ook verschijnt er een tuin vol met bladeren, die je ook kan wegschuiven met je hand. Leuke technologie!
De rondleiding is leuk, maar dit moet je zeker niet doen als je maar 1 dag hebt, want zo bijzonder is het ook weer niet. Het is gewoon leuk om te zien. Nieuwe keukens en apparatuur, daar draait het om. De gitaar die de melodie voorspeelt en waar op de snaren lichtjes gaan branden welke snaar je moet raken, is erg leuk gedaan.
Na de tour zien we dat we een kaartje kunnen versturen naar onze ouders met een foto van ons, kunnen ze eens zien hoe bruin we zijn geworden!
Het is hier wel erg druk dus na een tijdje lopen we weer naar buiten.
We gaan nog even naar World Showcase en bedenken dat we nog iets moeten verzinnen voor het eten, aangezien Illuminations pas om 21:00 uur begint.
Helaas wilden we de drukte ontspringen maar het is hier alleen maar nog drukker en we kunnen nauwelijks een winkeltje in. We krijgen dan ook niet echt een goede indruk van wat hier allemaal te beleven is. Het lijkt ons in de eerste instantie wat tegen te vallen, de tweede dag als we hier naar toe gaan lijkt niets minder waar.
We gaan wel bij China naar binnen en zien een prachtige 360 graden show over het land. Als preshow speelt er een mevrouw een prachtig instrument:
http://img72.imageshack.us/img72/135/79093646dg1.jpg
We proberen ergens een tafeltje te reserveren en we merken dat Canada vol zit. Duitsland heeft een buffet en dan weten we ook meteen dat het eten is wat we lekker vinden. En gelukkig hebben ze nog voldoende plek, al is het wel al om 17:00 uur. Maar aangezien het koffiebroodje niet erg vult hebben we nu al wel trek dus om die tijd helemaal wel.
http://img72.imageshack.us/img72/9127/43735095nt4.jpg
Het buffet kost $ 26 en frisdrank is inbegrepen.
We lopen naar China(of was het Japan) en zitten met verbazing naar het snoepvrouwtje te kijken die je ook zo vaak op Youtube ziet. Jeetje, wat kan ze dat goed zeg! Vooral ook dat accent is erg leuk: present forrrre yoe….
Het is tijd voor ons etentje en we nemen plaats en worden geholpen door een superleuk Duits meisje waar we dan ook Duits mee praten. Het blijkt dat Disney echt mensen aannemen die er dan een jaar werken en dan werken in het land waar ze vandaan komen. Dus je hebt helemaal het gevoel dat je echt in Duitsland bent. Het is een grappig binnenplaatsje met een volle maan die schijnt en we krijgen te horen dat er ook een echt humpapa show komt.
We zitten aan een lange tafel en er komen 2 vrouwen met 2 kinderen en een oude oma naast ons zitten en we beginnen meteen te kletsen en we wisselen heel wat info uit. Ze vertellen dat als ze vanuit hun stad 18 uur moeten rijden voordat ze hier zijn. My goodness…in 18 hours you are in a totally different country!! Oeoeoeoeoe!
Dat kunnen ze zich niet echt voorstellen dus we lachen heel wat af. Het zoontje van de dames verteld trots dat hij in Mission Space heeft gezeten. En zegt heel normaal: It’s suppose to feel spinning, but there was no spinning at all….
Ik vind hem erg dapper, Serge heeft al besloten dat hij deze attractie niet wil doen, en ik doe het niet alleen dus laat het ook maar zitten. De show begint en het is eigenlijk wel erg leuk ondanks de Duitse muziek waar ik niet zo heel dol op ben. Er is iemand die een hele grote hoorn bespeeld, iemand met allemaal koeienbelletjes en een xilofoon optreden. Heel bijzonder toch.
Daarnaast blijkt dat de amerikanen en de duitsers niet veel van elkaar verschillen: veel eten=is goed! Daar zijn ze het over eens. Hahaha
Op een gegeven moment gaan de Amerikanen naast ons weg en we krijgen een knuffel van de oma, die al 89 is! Lief! Maar ze verteld ons dat ze haast nergens in gaat maar het wel allemaal erg leuk vindt, knap hoor!
Wij blijven nog even zitten en genieten van het heerlijke uitgebreide buffet. Er zijn veel salade’s met worst en kaasjes en heerlijke kleine witte broodjes. Daarnaast genoeg vlees en groenten. En voor de zoetekauwen onder ons: veel toetjes!! Daar hou ik wel ruimte voor over:mmmmm!
Om 19:30 uur lopen we pas weg en zien dat alles helemaal verlicht is, wat een mooi gezicht zo om het meer.
We nemen een kijkje in Japan en spreken met een meisje over de regisseur van Howl’s Moving Castle. Die heeft nog veel meer films gemaakt en is zo bijzonder. Zij kent hem natuurlijk veel beter dan een iemand uit Nederland dus dat is wel leuk. Daarnaast doet mijn broertje aan de sport Iado en daar hebben ze een mooi boek van, die kopen we meteen.
Ook is er een grote bak met water waar allemaal oesters in liggen. Indien je er eentje wilt kost dit $ 15 en wordt er een hele ceremonie van gemaakt. De trommels worden bespeeld en de oester wordt prachtig open gemaakt en geshowd aan alle toeschouwers.
Dan lopen we naar Amerika, en helaas is deze attractie echt gesloten maar hebben ze wel een toilet waar we aardig wat gebruik van hebben gemaakt; ik had 2 grote koppen thee op en Serge 2 liters bier. Als we naar binnen lopen zien we wat schilderijen en dan valt ons op dat de medewerker die daar loopt iets verteld over de koepel. Het blijkt dat er iets bijzonders is met de koepel. Als de ene persoon aan de ene kant van de koepel gaat staan en de andere aan de andere kant, waar een behoorlijk ruimte tussen zit, kan je fluisteren. En het aparte is dat de persoon aan de andere kant je letterlijk verstaat.
Eerst geloven we het nog niet helemaal als de medewerker het met iemand uitprobeert maar dan proberen we het samen en waarempel! Dit moet je geprobeert hebben als je hier bent!
De man zegt dat het helemaal niet zo bijzonder is en begint ons te vertellen over allemaal scheikundige theorieën en verhalen waar we niks van snappen: het is gewoon leuk en daar houden we het op! Hij laat ons zien dat het ook kan met een boog aan de zijkant van een deur. Dus Serge staat aan de ene kant van de boog en ik aan de andere kant, dus met onze gezichten tegen de boog aan en met de ruggen tegenover elkaar. Ik fluister: ik vind Stitch een geweldig figuurtje! En Serge z’n mond valt open. Je kan elkaar heel goede verstaan. Het geluid draagt dus echt!
We lopen naar buiten en wachten op Illuminations. De muziek begint en het is supermooi vuurwerk. Ik mopper want er staat een soort grote zwarte bol naast ons in het water en dat maakt een blazend geluid wat aardig hard gaat…..
Ineens begint de bol naast ons te bewegen en ik schaam me diep want het blijkt het pronkstuk van de avond te zijn. Oeps! Ik met mijn grote mond! Serge lacht me wederom uit….
http://img237.imageshack.us/img237/6586/56197041or5.jpg
We genieten vollop van de show en zien dat op de wereldbol van alles geprojecteerd wordt zoals allerlei mensen in de verschillende werelddelen en dieren uit de verschillende landen.
http://img237.imageshack.us/img237/1949/10oq9.jpg
Prachtige show, we staan weer verbaasd door Disney!
http://img237.imageshack.us/img237/1949/10oq9.jpg
Rustig lopen we uit het park
http://img237.imageshack.us/img237/1326/12gg6.jpg
en zien hoe mooi alles verlicht is. We hebben ons ezelsbruggetje goed onthouden en komen dus snel aan bij de goede auto.
Aangekomen in de villa schrijf ik snel in mijn boekje en slenteren we naar ons bedje. We zijn best moe…..
25-1
Ah, nog maar 1 week. We merken nu we in de villa zitten dat de tijd erg snel gaat. In tegenstelling tot de rondreis. Er komt denk ik nu een stukje gewenning bij kijken, je zit telkens op hetzelfde plekje enzo.
en rustdag staat vandaag ingepland, aan de ene kant erg leuk maar aan de andere kant mis ik Disney nu alweer. Ook is er een vreemd gevoel in mijn maag, ik besef me dat we al 3 disneyparken al hebben gezien, dus dat er nog maar 1 nieuwe is die we gaan zien, jammer jammer.
Op de planning stond naast een rustdag ook uitslapen maar om 8uur zijn we echt wakker dus aan een lekker ontbijt, het andere brood maar weggedaan…bleg! :x
http://img254.imageshack.us/img254/5320/71688057sm4.jpg
Om nou helemaal niks te doen is ook zo wat dus we gaan naar de Premium Outlet en gaan eens lekker shoppen. Het is vandaag wat frisjes dus we vinden het jammer dat alles buiten is, behalve de winkels dan. De Disney outlet valt mij erg tegen, het is er klein, en qua kleding is het veel t-shirts en dat vind ik toch niet zo heel modieus…
Dus ik vertrek zonder iets te kopen, heel gek! Hahaha. :D
Verder kopen we voor Serge een paar mooie shirts van Tommy en ik slaag voor een gave capribroek van Levi voor minder dan $20!!
Om 13:30 zijn we weer in de villa en willen we graag gaan zwemmen. Het zwembad is ook een beetje aan de frisse kant, doordat het vannacht naar 8 graden is afgekoeld.
Maar als we er eenmaal doorheen zijn is het toch wel lekker. We hebben een opblaasbal gekocht in de Premium Outlet. Tja, het is een bal van de mode van vorig jaar, maar hij doet het goed ;)
Er is bij ons ook weer een Wallmart dichtbij dus daar gaan we nog even naar toe, ook om wat eten te vinden voor vanavond. Dit is een grote winkel en bij de ingang liggen Disneyknuffels en Serge neemt er stiekem een kleine Stitch :) van mee voor mij! We slagen nog voor een mooie Amerikaanse riem voor Serge met een lichte spijkerbroek van wrangler.
Ook zie ik een mooie tas voor maar $12 voor mijn moeder, dus die neem ik alvast mee als souvenir.
Als avondeten zien we een heerlijk gebraden kippetje die je in de oven kan doen. Dan nog de groenten. We zien een lekkere grote bak met allerlei rauwe groenten zoals: worteltje, bleekselderij en tomaatjes. Natuurlijk ook met een grote bak met dressing maar het ziet er toch gezond uit! :wink:
http://img254.imageshack.us/img254/3981/81785923cl9.jpg
Daarnaast ligt weer echt iets voor mij: een uitgebreide fruitschotel gemixt, dus die gaat mee als toetje.
We rekenen af en rijden naar de villa. Dan vind ik dat ik een kopje thee verdien, die mis ik hier echt, met een lekker stukje chocolade en Esther is tevreden.
Daar lekker gegeten en daarna weer veel afleveringen van Family Guy gekeken, dat is echt onze favoriet!! Fijne rustige dag zo :!:
26-1
We staan weer uitgerust op en bellen meteen onze ouders. We hadden van American Vacations de tip gekregen over Ekit, een telefoonkaart die je thuis opwaardeert en dan voor een paar cent naar Nederland kan bellen! We hebben er thuis 20 euro op gezet en je kreeg er $5 dollar gratis bij. Het werkt super! Nu hebben we al 4x gebeld tijdens de rondreis en we merken dat we er nog steeds 100 belminuten op hebben staan. Ik vind het een super systeem en zou het dan ook iedereen aanraden!
Vele regenachtige verhalen verder kijken we het nieuws en het weer, het wordt in de middag wat slechter en er is een kans op regen dus we besluiten nu naar Gatorland te gaan. Dan zijn we verzekerd van droog weer.
Door de brand een tijdje geleden is de ingang nog steeds niet af en lopen we dus via een zij-ingang naar binnen.
http://img168.imageshack.us/img168/8096/78060980cy9.jpg
De mevrouw achter de balie verteld ons dat we nog iets extra’s erbij kunnen boeken; alligators eten geven en een foto met een alligator en een treinritje voor $ 15 (dacht ik).
Dat doen we toch maar niet, ik vind het toch een beetje zielig zo’n dichtgetapte bek.
We zien dat het ook een klein gezellig parkje is zoals Theater of the Sea. De eerste show begint: Upclose Encounters!
We worden samen met nog meer andere mensen toegeroepen door 2 ruige mannen die hun show goed weten aan te prijzen vol grappen en grollen.
We hebben een leuk plekje en er wordt meteen in het begin gevraagd: who’s afraid of spiders, snakes and other creapy reptiles?
Nou, ikke niet, Serge wel, dus die steekt z’n hand op. Ik ben natuurlijk weer eigenwijs.
Dan de volgende vraag: Who’s almost afraid of nothing?
Nou, ik vind mieren en andere kleine beestjes heel naar, maar die zullen ze vast niet gaan gebruiken in zo’n show dus ik steek m’n hand op.
Ah, ik ben de pineut….de grote man komt naar mij toe met een grote houten doos en ploft het naast me neer op de bank en zegt:”Here you are darling!” Het ding heeft een groot slot erop zitten…spannend!
Verderop zit er een mevrouw met een kindje op schoot. Hij maakt er een opmerking over: je kan je kind niet gebruiken als schild zodat we je niet zien! En zij krijgt ook een box. Alleen zij is er iets minder blij mee dan ik.
De show begint en er wordt uitgelegd dat als je je niet safe voelt dat je gewoon in de Circle of safety mag stappen; een door een houten stok getekende circel in het zand, weliswaar.
De vrouw mag naar beneden komen en moet haar ogen dichtdoen en haar handen omhoog doen. Er worden een paar grote zwarte schopioenen op haar gezet! De vrouw gilt het uit als ze de beestjes ziet. En ik begin ook een beetje te twijfelen….die vind ik ook niet zo heel erg leuk…hmmmm. Serge lacht me weer toe/uit.
Dan is mijn doos aan de beurt. Hij vraagt mijn naam en vraagt: are there any scary things in Holland?” Nou, ik vind mieren niet leuk zeg ik. En hij zegt: “well, there not scary at all!”
Hij wil eerst kijken of de box wel veilig is dus ik mag op een afstandje kijken hoe mijn box wordt geopend. Helaas zit er een hele giftige slang in, dus ik mag hem niet eens aanraken, jammer!
daar is mijn slang:
http://img168.imageshack.us/img168/5821/71690769au4.jpg
http://img168.imageshack.us/img168/3077/16343657ia1.jpg
De show gaat verder en we lachen erg veel om de leuke dingen die de 2 gasten zeggen!
Dan mag het publiek een doos uitkiezen en die kiezen natuurlijk de grootste. Wat zou erin zitten? Hij zegt: I wish to invite someone. Our relationship goes way way back. We know eachother for a long time. She’s a very good friend of mine. I like to invite: Esther!!
Ik moet lachen en hij komt weer naar me toe en zegt tegen het publiek: “say hi Esther!”
Publiek: Hi esther!
Hij: “Say bye Esther”! Hahaha
Dan loop ik naar beneden, ook worden er nog een paar mensen naar beneden gehaald, zoals een man die achter ons zat waar we mee zaten te kletsen, die kende dit park al sinds zijn kindertijd.
Oke, ik mag kiezen: Head or Tail?
Ik kies Head, wat het ook is, ik wil z’n kop zien, dat is het gaafst!
Hij kijkt me aan van die is niet wijs! En zegt: “I don’t think you understand where this is going!” en hij wijst op de box.
Ik knik nogmaals en weet het zeker. Dan wordt de doos opengemaakt maar wij mogen niet kijken. Wat wel grappig is dat wij met ons gezicht naar het publiek staan en dat ik iedereen enge gezichten zie trekken, spannend zeg! Ik sta naast de man die achter ons zat en we kijken elkaar aan: wat gaat er gebeuren?
Dan komt er ineens een echte python over ons hoofd aangegeven!! WAUW!!
http://img168.imageshack.us/img168/3348/72022597ne1.jpg
Wat een mooi beest zeg! We moeten hem ook echt met z’n vieren dragen want hij is echt zwaar.
http://img168.imageshack.us/img168/2572/81359528gj1.jpg
Dan is de show afgelopen. Je kan nog op de foto met de python of met een varaan. Serge wil dolgraag met een varaan. Het kost $5 dus daar kan je het nog voor doen.
We lopen weer weg en zien een klein zwart beertje zitten, wat een schatje zeg!
er zijn ook wat herten en die geven we wat te eten.
Dan begint de Gator Jumperoo show. We worden verdeeld in 2 teams. Het team van een meisje die bij ons hoort en de mensen aan de andere kant worden gekoppeld aan een man. Eerst hangen ze een kippetje aan een touw waar de alligators naar moeten happen. Ze zijn alleen iets lui dus het duurt even, maar als ze dan ook happen levert dat leuke plaatjes op!
Daarna wordt het wat spannender gemaakt en moeten de crocs de kippen uit de handen van de 2 kandidaten eten. Ze hebben volgens ons niet erge honger want ze missen best vaak. Grappig gezicht zo’n trage alligator. Ow mis, ow mis, ow bijnaaaa….
http://img168.imageshack.us/img168/6171/61448817wb5.jpg
http://img168.imageshack.us/img168/9525/80972679fb2.jpg
Dan is er een Jungle walk die we gaan lopen. We komen dan heel wat verschillende crocs tegen. We kunnen ook een soort toren omhoog en dan zie je het hele gebied.
Als we rondlopen zien we allerlei leuke bordjes zoals: trespassers will be eaten!
Ook zien we 2 hele grappige schildpadden waarvan er eentje de ander probeert uit te dagen. Iedere keer als de ene naar lucht hapte kwam de kleine naar hem toe en probeerde te happen. Als de grotere dan weer met z’n kop in het water kwam begon de kleine al een soort van excuses te maken door met z’n flippers voor zijn kop te “zwaaien”en zijn kop helemaal in z’n schild te trekken. Maar dat gebeurde niet 1 keer, maar 5 keer achter elkaar.
We moesten zo lachen om die gekke beesten. Na de 5e pikte de grote het niet meer en lokte de kleine in een hoe totdat die niet meer durfde te komen. Heel leuk gezicht die dierenwereld.
Ook was er een leguaan die van een rots naar een boomstronk wilde klimmen maar er net met z’n voorpoten bij kwam dus met 2 bungelende achterpoten bleef hangen. Gek gezicht ook.
De Gator Wrestlin’ Show en we namen plaats terwijl er al heel wat mensen op de foto wilden met een grote gator.
Een leuke show met allerlei info over deze mooie beesten die ons blijven verbazen.
http://img367.imageshack.us/img367/5352/11ru7.jpg
http://img367.imageshack.us/img367/6093/12te7.jpg
Het weer wordt al iets slechter en het begint te miezeren, maar wij hebben toch hier alles gezien dus we rijden naar de Florida Mall.
Deze is gelukkig overdekt en we gaan op zoek naar cowboy laarzen voor Serge.
We kijken onze ogen uit bij de surfshop waar ze een echte waterval hebben nagebootst waar mensen kunnen surfen.
Ook is er de M&M winkel waar we toch wat gaan scheppen. Wat een spullen heb je er van zeg!
http://img367.imageshack.us/img367/5992/13ze6.jpg
Er is ook een speciaal klein winkeltje voor honden met kleding(verschrikkelijk) en shampootjes en nog meer. Als we de koekjes zien die voor honden zijn vinden we dat wel leuk om mee naar huis te nemen. Die 2 van ons vinden dat vast lekker. Dus we nemen er een vijftal mee naar huis.
Na lang zoeken zien we een klein zaakje die schoenen verkoopt en warempel, daar staan ze dan: de droomschoenen voor Serge!
Ze zijn $175 dus even wat duurdere uitgaaf, maar ik heb natuurlijk met de dolfijnen gezwommen en dat was net zo duur, dus hij mag ook iets moois uitzoeken.
Dan krijgen we beide een beetje zin in iets. We zien een kraam van “Aunt’s Anne die pretzels heeft. We kiezen voor diegene met cinnemon en sugar. Jeetje deze dingen komen rechtstreeks uit de hemel! Dit moet je geproeft hebben! Zo lekker gewoon!Ze zijn nog een beetje warm en smaken super. Goede keus dus.
Ik had gisteren een mooie winterjas gezien bij Premium Outlet van Armani en nu heb ik er toch spijt van dus we rijden er snel nog een keer naar toe. Helaas is het vandaag zaterdag en dus zijn er waarschijnlijk veel mensen geweest die gewinkeld hebben, dus mijn jas is weg. Er hangt er nog wel eentje maar die mis het lint wat eromheen zat en er zit een vlekje op. Als ik vraag of ze misschien dat lint nog ergens hebben, mag ik hem hebben voor 30% minder. Maar ik vind de jas dan toch niet zo speciaal meer, dus het is jammer. Ik had gewoon meteen moeten beslissen….Ik baal wel, want hij was echt leuk.
Het is moeilijk om winterjassen te vinden, ik denk omdat ze het hier gewoon nooit zo koud krijgen dus dan heb je het ook niet echt nodig.
Nu begint het echt te regenen dus we rijden naar huis. Ik voel me een beetje grieperig en merk dat ik keelpijn heb….het blijft de hele avond zo regenen, jammer want we wilden naar Old Town voor vanavond. Dat hebben dus maar niet gedaan.
We blijven lekker thuis en lezen een boek s’avonds. Weer een zeer geslaagde dag!
27 januari
Goedemorgen allen!
Gisterenavond nog ineens bedacht waar we vandaag nou eens wilden eten, aangezien we de 2e dag naar Epcot zouden gaan. Noorwegen leek mij wel een leuk restaurant. Dat doen we.
Dus ik heb de telefoonkaart er weer bijgepakt van Ekit, omdat we toch nog genoeg belminuten hebben, en maak een reservering. Jeetje wat willen ze veel van je weten zeg, zelfs een factuuradres. Maarrr, het lukt dus we zijn verzekerd van een plaatsje, helaas pas om 20:00 uur, dus dat wordt snel eten als we het vuurwerk willen halen die om 21:00 uur begint, maar we zien wel hoe het loopt.
Het is zondag vandaag en dat is te merken op de televisie, we zetten de t.v. iedere ochtend aan om het weer te bekijken maar nu spatteren de “halleluja-diensten” van het beeldscherm af. Echt leuk om te zien!
Ik merk dat nu we in de villa zitten dat we tijd om vliegt. De hele dag loop je in een pretpark en voor je het weet is de dag alweer om en rol je je bedje in. Jammer zeg! Maar we genieten echt van iedere seconde en ik heb er vandaag weer helemaal zin in, weer een dagje Epcot.
http://img100.imageshack.us/img100/6051/76239982me6.jpg
We worden om 8 uur wakker en horen gerommel bij het zwembad. Dat blijkt Trevor te zijn, iemand die een oogje houd op ons zwembad. Het was vannacht 49 fahrenheit dus best frisjes en dus komt hij even kijken of alles in orde is.
De afstandsbediening doet het nauwelijks en we hebben al nieuwe batterijen gekocht maar niks werkt. Trevor zegt dat hij wel een nieuwe zal halen.
Aan het einde van de dag blijkt dat er niks geregeld is. Beetje slordig als je het beloofd.
Als we weg willen rijden heeft Trevor even zin in een praatje. Hij praat over de Disneyparken en over zijn gezin en nog veel meer, terwijl ik op mijn klokje kijk en weg wil. Ik wil niet praten over Disney, ik wil er naar toe, hahaaha!
Na een tijdje nemen we afscheid en zijn we er om 10:00 uur. We staan op Amaze 32. We lopen zulke moeilijke foefjes te verzinnen om dit te onthouden dat het onmogelijk is om het op te schrijven.
Het zou vandaag maar 68 fahrenheit worden, hoogstens 70 maar ik gok het er toch op en doe een driekwartsbroek aan en een truitje met lange mouwen. Natuurlijk gaat de fleecetrui ook mee de tas in voor vanavond.
We lopen allereerst naar Soarin en trekken daar een fastpass, die wilden we zeker nog een keertje zien. Dan naar Fiment, die hadden we de andere dag nog niet gedaan.
Het is een grappig blauw/paars draakje die alleen maar wil spelen en ons van alles wil laten zien. Hij leert ons dat als je luisterd of kijkt via je verbeelding (Imangination) dat alles veel leuker wordt.
Dus dat doen we, we worden geleid door zijn stem en een vrolijk melodietje en rijden onder zijn huis die op zijn kop staat/ligt/hangt.
Grappig gedaan en leuke effecten!
Daarna kunnen we na deze attractie een kaartje versturen naar je familie. Er wordt een foto gemaakt en dan kan je jezelf aankleden met gekke brillen en kapsels. We zijn bang dat niemand thuis ons herkent in deze bizarre creatie dus we halen toch maar alles weg en versturen hem. Kunnen ze onze bruine koppies eens zien.
We lopen langs Honey, I shrunk the audience en besluiten het toch maar te doen ookal hebben we deze attractie in Parijs al vrij vaak gedaan. Het is maar een 10 minuten wachtrij. Hij blijft gewoon harstikke leuk en we genieten weer vollop van de humor.
Een paar special effects zijn hier niet aanwezig zoals de wind die je voelt als hij dichtbij komt en de niesende hond aan het einde.
Toen moesten we nog een half uur wachten voordat we naar Soarin mochten dus ik wil heeeel graag Nemo nog een keer beleven en filmen, want de eerste keer heb ik echt alles over me heen laten komen. Al dat water en water en……nee, grapje J
We stappen in een grote roze schelp en zien dat iedereen Nemo zoekt. De attractie is echt mooi gemaakt vooral als je de golf induikt en mee zwemt met Crush. Dat is een grote tunnel met allemaal bubbels en alles beweegt om je heen. Echt een gaaf effect!
Aan het einde wordt het nummer Big Blue World gezongen waar Dori tot de magistrale ontdekking komt: “Hey, I’m Blue!”
Eindelijk is het dan tijd voor Soarin, tenminste dat denk je als je een fastpass hebt. Maar het is een beetje vreemd geregeld en we denken dat ze iets achter lopen ofzo want we moeten nog 20 minuten wachten voordat we in de rij staan voor de deur waar je echt naar binnen mag. Het is al behoorlijk druk in het park, dat merk je zo.
Ik hoop nog wat te kunnen filmen al komen we uit op de 3e rij. Toch heeft iedere rij een goed uizicht en we genieten met volle teugen. Wat een heerlijke vlucht. Vooral als je op het puntje van je stoel zit heb je helemaal het idee dat je de enige bent die vliegt. Super!
Het tentje met de lekkere koffiebroodjes roept ons dus we kopen er eentje en lopen nu rustig naar World Showcase. Helaas staat er namenlijk bij Test Track een te lange rij om hem nog een keer te doen.
Vorige keer zijn we via Canada binnengekomen en we doen het nu eens anders en gaan via Mexico.
http://img100.imageshack.us/img100/2779/67653532ol5.jpg
De piramide ziet er prachtig uit en we lopen in het zonnetje (toch wel!) het gebied rond. Mijn oog valt op Donald en daar wil ik al eerste naar toe want de rij is erg kort.
http://img100.imageshack.us/img100/1168/97514655nb8.jpg
Na een snelle tijd is het mijn beurt en ik wordt meteen ten dans gevraagd. Iedereen zit ons glimlachend aan te kijken. Ten slotte krijg ik een kus en ik bedank hem voor de dans.
http://img100.imageshack.us/img100/2825/40697293vz3.jpg
Hij zwaait me heel lief uit, zucht! Heerlijk dat disney gevoel.
We gaan de piramide binnen en we zien een mevrouw die mooie poppetjes maakt met de fleurigste kleurencombinaties. Echt Mexiaans is het. Daarna lopen we verder en onze monden vallen open! Wat is het hier mooi zeg! Een echt plein in het schemerlicht met allemaal lampjes en een soort van marktkraampjes, de sfeer is hier superleuk.
http://img100.imageshack.us/img100/9308/21547667ws6.jpg
We kijken wat rond en zien heel wat leuke spulletjes. Wat hebben ze dit goed gedaan. Dan zien we de attractie: de 3 caballeros. Ik vind de film niks aan maar de figuren zijn wel gewoon leuk en zo is ook de attractie. Donald is kwijt en heeft heel wat plezier maar zijn vrienden zijn hem telkens aan het zoeken. Donald merkt hier helemaal niks van en is rustig de stad aan het verkennen.We varen met een bootje langs alle steegjes en straatjes waar Donald ook is.
http://img100.imageshack.us/img100/9969/90636321xm3.jpg
We lopen via het marktplein weer naar buiten.
http://img100.imageshack.us/img100/4062/79921755ve3.jpg
Daarna stappen we in de volle zon en genieten van de warmte.
Dan komen we langs Noorwegen en zien “ons”restaurant al liggen en een prachtig vikinsschip! Echt heel gaaf!
http://img100.imageshack.us/img100/4062/79921755ve3.jpg
Net als serge naar de wc gaat komt er een groepje van 6 mensen aan die wat aparte muziekinstrumenten vasthouden en die beginnen ineens muziek te maken. En noorweegse muziek nog wel! Heel erg leuk voor de sfeer, ik sta de genieten in het zonnetje van alles hier. Wauw, Epcot is toch wel erg gaaf zo! Serge komt terug van het toilet en we staan het nog even aan te kijken maar lopen daarna weer door. Er is nog zo veel te zien!
Op naar Maelstrom, de favoriete en populairste attractie in World Showcase. We stappen in een bootje en raken met iemand aan de praat, die hier een groep pubers begeleid, maar waar die pubers zijn op dat moment?? Hij verteld dat hij ook tijd voor zichzelf wil vrijmaken en zijn favoriete dingen wil doen. Maar de boot begint te bewegen en we varen rustig, nu nog wel, op naar de stam.
We zien fragmenten van het oude Noorwegen en hoe de mensen toen leefden. Dan komen we in een donker soort van bos met overal rare wezens en heel veel trollen. Die worden boos op ons en roepen: “You don’t belong here! Go away!” We voelen de boot draaien en we varen in een snelle vaart achterstevoren naar achteren. We zien van alles voorbij flitsen en komen langs de ijsberen en pinguins en als laatste langs een booreiland met erg veel lampjes. Een prachtig gezicht.
Dan zijn we alweer aan het einde gekomen en als we uit het bootje stappen zien we dat we in een klein soort van dorpje staan. Ze hebben het hartstikke leuk nagemaakt! Daarna kan je nog een film kijken over Noorwegen en is het uitstapje helemaal compleet.
En ook doen we het vikingen museumpje die ze hier hebben.
http://img100.imageshack.us/img100/7562/10bq3.jpg
Dan is het tijd voor China,
http://img100.imageshack.us/img100/5939/11hr6.jpg
waar we al eens zijn langsgelopen. Ik zie dat het suiker/snoep vrouwtje bijna weer komt dus ik ga samen met nog wat mensen staan. En daar is ze weer! Ik blijf bij 4 soorten dieren kijken, wat is dat toch knap! Vooral de kolibrie vogel is supermooi!
http://img100.imageshack.us/img100/8403/24ce3.jpg
Ook horen we meer geluiden aan de zijkant en daar zijn Chinese acrobaten. Weer een hele leuke show met hele knappe taferelen! Ze maken een grote menselijke toren en er staat een vrouw met heel veel glaasjes met wijn bovenop. Ongelofelijk knap en lenig zijn die mensen!
De 360 graden film hebben we hier al gezien dus we lopen nu naar binnen naar een soort museum met het Terracota leger.
http://img100.imageshack.us/img100/4927/12se7.jpg
Nu ziet het er al indrukwekkend uit terwijl het echte leger nog vele malen groter is dan dit. Toch staan we met verbazing te kijken naar al die soorten uitdrukkingen. Maar wat pas echt een aparte uitdrukking geweest moest zijn is mijn gezicht toen ik besefte dat Mulan en Mushu langs liepen. Ineens was alles iets minder interessant en moest ik even op de foto.
http://img100.imageshack.us/img100/9333/13ol4.jpg
Mushu begon meteen aan me te plukken en kusjes te geven. Mulan moest lachen en we maakten een foto saampjes. Beide waren ze erg lief en aardig.
http://img100.imageshack.us/img100/1999/14wm0.jpg
Bom, bom, bom, Afrika nadert met haar trommels. Helaas zijn het gewoon mensen die gewoon wat spelen en is er geen optreden. Dat had ik wel graag willen zien. Ik ben daar dol op!
Maar er zit wel iemand druk hout te snijden in allerlei mooie vormen en we maken ook met hem een praatje. Verder is er alleen weinig te beleven, dus hier zouden ze nog wel wat extra’s kunnen neerzetten.
Gutentag! Duitsland komt naar voren.
http://img100.imageshack.us/img100/2671/15mv7.jpg
We zijn hier laatst natuurlijk al geweest met het eten maar toch lopen we nog wat rond in de winkeltjes en zien we veel bekende dingen omdat we best vaak naar Duitsland op vakantie zijn geweest. Omdat we toch ook wel trek krijgen en het al tegen 14:30 uur aanloopt nemen we meteen een lekkere bratwurst! Dat smaakt goed.
Dan lopen we verder via een tuin met een soort van miniatuurstadje.
Bon Giorno! Italië zit vol sieraden en tassen en mmmmm, wat ruikt dat lekker, PARFUM!
http://img100.imageshack.us/img100/330/16bb6.jpg
Er zitten echt veel leuke dingen bij maar we lopen toch nog even door omdat we nog niet alles gezien hebben. Het plein en de fontein zijn mooi nagemaakt maar toch raakt het ons iets minder dan de andere landen.
http://img100.imageshack.us/img100/5280/18xh2.jpg
America heeft toiletten en dus maken we daar gebruik van. Verder is de American Adventure gesloten dus weinig te zien hier helaas.
http://img100.imageshack.us/img100/1945/17dp5.jpg
Ik hoor weer trommels en raar verward, we zitten al best een tijdje verwijderd van Afrika. “Nee, zegt Serge, dit komt voor ons vandaan!” Ja, ik zie het! Japan heeft een gigantische trommel staan en er staan 3 meisjes voor op 3 trommels muziek te maken. Wat een lekker ritme zeg, ik vind het hier nu al geweldig.
http://img100.imageshack.us/img100/1986/23cy9.jpg
Dan begint 1 meisje ook op de grote trommel te slaan en dan nog een meisje aan de andere kant. En 1 meisje blijft vooraan staan bij de andere trommels. Het is een leuk gehoor.
Japan heeft een museum met oud tinnen speelgoed waar ook heel leuk Disney speelgoed bij zit. Er zit ook gewoon leuke info bij, niet te veel tekst maar net genoeg om je aandacht erbij te houden, dus helemaal toppie!
Marocco, tja, daar hebben we nog nooit iets van gezien. Ja, adventureland, maar ja, dat kan je niet echt meerekenen he? :lol:
http://img99.imageshack.us/img99/7227/20bw2.jpg
Het is een prachtig opgezet stadje en je hoort overal Marokkaanse muziek en we zien een leuk nisje waar een boek ligt met een mooie achtergrond, daar ga ik eens even zitten lezen.
http://img99.imageshack.us/img99/2945/21jg8.jpg
Ook zijn er hier een aantal mooie voorwerpen om te bekijken en we staan al gauw een tijd te kijken. Dan komen we ook echte Marokkanen tegen en die vragen ons om een foto van hun te maken. Nou vooruit, maarre, willen jullie dan ook een foto van ons maken??
http://img99.imageshack.us/img99/1930/19au0.jpg
Helemaal goed! Staan we er ook eens saampjes op. Lijkt het toch nog op een huwelijksreis voor de thuisblijvers, hahaha.
Ah oui, la France! Nu komen we echt thuis! Altijd als we iets van Frankrijk is doet dat ons denken aan alle heerlijke verblijven dichtbij Parijs en Disneyland natuurlijk. Het voelt gewoon als een 2e huis hier.
http://img99.imageshack.us/img99/2843/25ab6.jpg
De zon staat al wat lager en dat levert mooie plaatjes op.
http://img99.imageshack.us/img99/4172/26rn9.jpg
http://img99.imageshack.us/img99/4520/28ub0.jpg
Er is hier ook een film te zien dus dat doen we zeker. Tijdens de film vrees ik dat heel wat mensen onze kreten hebben gehoord zoals: “ow, kasteel Chambord!” of: “Prachtig, Mont st. Michel!” enz. enz.
We vonden de film het mooiste van alle films omdat alles zo heerlijk herkenbaar was. Wij gingen vroeger als kind altijd naar Frankrijk dus heb wel zo’n beetje alle mooie stukjes gezien van dit land.
Dus ik kan alleen maar zeggen dat we hebben genoten en we het erg jammer vonden dat de film was afgelopen.
Als we naar buiten zeggen 2 mensen ons gedag…..”HEEEE! Hij werkt in Disneyland Parijs” zeg ik tegen Serge. We kijken nog eens naar achteren en weten het nu zeker.
We lopen maar even naar hem toe. Ik ga het gewoon vragen. Ja hoor, we hebben het goed. Hij werkt inderdaad in Parijs, maar is hier nu voor 5 maanden.
De wat verlegen vollere jongen vraagt aan ons waar wij hem van kennen?
Tja, hoe gaan we dat eens uitleggen….Je kan moeilijk zeggen dat….ehm….ik zou het uitleggen.
Altijd tijdens de parade zoekt Esther een mooi plekje uit en staat dan helemaal paraat om alles zo mooi mogelijk vast te leggen. Netjes worden er tijdens een parade mensen ingezet om te surveilleren zodat niemand op de rijbaan staat. Helaas maken sommige castmembers er een wereldbaan van dat ze continue heen en weer lopen, voor de camera langs. Wat hebben we thuis, met een klein beetje ergernis, gelachen toen we het jochie iedere keer langs de camera zagen lopen…..heen en weer, heen en weer… Tja, wat zeg je dan als datzelfde jochie voor je trots staat te glimmen dat je hem herkent?
“We know you from the parade”, zeg ik kort en bondig. Hij staat de glunderen: “Yes, I do that a lot!”.
Agossie, wat een schatje. Hij verteld trots wat hij allemaal wel heel goed kan en doet. We staan een tijdje met hem te praten en zeggen elkaar tot ziens in Parijs. Daar zullen we elkaar zeker wel weer tegenkomen.
United Kingdom, Engeland dus is aan de beurt en we zien wat leuke echte rode telefooncellen staan. Die zijn cool! Serge moet ineens heel dringend een telefoontje plegen.
http://img99.imageshack.us/img99/1960/27mx7.jpg
Engeland heeft heel wat leuke winkeltjes en ik schaf een Mickeyhoofdje aan die ik aan mijn antenne kan vastzetten. Mijn auto wordt echt helemaal wauw!
We kijken buiten nog even naar een soort comedy spelers en lopen daarna naar….
….Canada
http://img99.imageshack.us/img99/9034/29mo9.jpg
is alweer de laatste van het rijtje maar het begint ook al een beetje te schemeren. Mooi tijd weer voor een film: Ow, Canada! We worden ontvangen door een Canadees meisje die iedereen probeert te overtuigen hoe leuk Canada wel is. We gaan het zien, het is een prachtig theater met weer heel wat grote schermen om ons heen. De hoofdrolspeler die in deze film alles verteld is dezelfde speler als Cinemagique in Disneyland Parijs, en we moeten meteen weer om hem lachen.
Verder zien we wel wat moois maar lang niet zoveel bijzondere dingen als de andere filmpjes te bieden hadden. Maar zo ieder zijn favoriet natuurlijk. Het filmpje zelf was wel briljant en erg grappig.
http://img99.imageshack.us/img99/8300/30jc3.jpg
Het is inmiddels bijna tijd, we hebben nog een uurtje maar we moeten ook nog eindje teruglopen dus we gaan rustig weer terug naar Noorwegen. Onderweg genieten we van het mooie meer met alle lampjes en de fakkels die branden bij ieder land zijn echt heel gaaf!
http://img99.imageshack.us/img99/4039/31il6.jpg
Buiten het restaurant staan echt veel mensen te wachten en we vangen telkens iets op maar weten niet wat ze schreeuwen. Ineens begrijpen we het: party of three, ow, ze roepen de gezelschappen om die gereserveerd hebben! Oke, goed luisteren dus.
http://img99.imageshack.us/img99/6079/36jl5.jpg
We mogen iets eerder naar binnen en er wordt gevraagd of we met Doornroosje op de foto willen. Normaliter ben ik iets minder enthousiast voor face-caracters dus wij zeggen nee.
We krijgen een leuk tafeltje toegewezen en het meisje wat ons bediend zegt dat er nog veel meer prinsessen komen. Serge begint te lachen:”dat heb je weer mooi uitgezocht he?”Je kiest precies een restaurant met caracters!” hahaha, ik begin ook te lachen en uit te leggen dat ik het echt niet wist! Echt niet! Maar Serge vindt het prachtig en vindt me schattig, dus waarom zou je daar tegenin gaan?
Het begint met een lekker buffet met allerlei soorten salades en kaasjes en kleine hapjes. Een soort voorgerechtenbuffet dus.
Ineens komt Jasmine aan ons tafeltje. Ik zeg tegen haar:”You travelled a lot to come here!”.
http://img99.imageshack.us/img99/3948/32za4.jpg
Zij zegt dan: “Yes, but I have my flying carpet, so I am really fast!” We praten nog even wat en ze gaat echt goed op in haar rol. Even een fotootje erbij en ze reist naar het volgende tafeltje.
We nemen nog een beetje van het buffet en dan mogen we kiezen van de kaart voor als voorgerecht. Ik neem de zalm en Serge kip. Beiden smaken ze heerlijk! Dan komt Ariel binnen. Dat is echt mijn meisje! Zij is mijn favoriete personage van alle films. Dus ik kijk haar aan maar ze lijkt niet erg maar ze overtreft onze verwachtingen, zij zit echt in haar rol zeg!
Ik zeg:”I must say, you are my favorite princess!”
Ariel:”Owwww, and you are my favorite human!”
Wij lachen natuurlijk! Wat een schatje. Ze kijkt ineens heel verbaasd naar Serge zijn bord en zegt:”You have a thingamabob as well”, en ze wijst naar zijn vork. “I don’t need it now, I’ve done my hair this morning already”.
Dus ik maak een compliment over haar haar hoe mooi het zit en dan zegt ze:”We have a bit the same hair and colour, we could be sisters!” Esther straalt vanaf dat moment alleen nog maar!
Maarja, ik heb die mooie ster die in jouw haar zit niet, zeg ik. Ow, ik mag hem altijd wel lenen van haar, daar zijn we zusjes voor.
Ik vraag hoe het met Erik is en zij zegt dat hij nu thuis is met Max. Ik vertel haar dat we ook een hond hebben die Max heet. Ja, die heb ik ook vernoemd naar die Max uit de film.
Dat vindt ze helemaal superleuk nieuws. We maken een speciale siters/princess foto met de handen in elkaar. Helemaal geweldig.
http://img99.imageshack.us/img99/44/33ee5.jpg
Daarna komen ze in raptempo achter elkaar en we zien Pocahontas die er heel mooi uit ziet maar er niet zoveel zin in heeft. Het enige wat er uit kwam was:”Wingapo! Do you wish to take a picture?”.
http://img99.imageshack.us/img99/6710/34zm4.jpg
Dus dat deden we nog wel, en als ik vraag naar John zegt ze alleen maar:”He’s fine.”
Dat was dus niet de meest overtuigende performance.
Dan komt Assepoester langs en ze vraagt waarom we hier zijn. Dus ik vertel dat het onze honeymoon is. En ze vraagt:”Is he as nice as my prince charming?”
http://img99.imageshack.us/img99/2849/35ql4.jpg
Serge houd het bescheiden en zegt:”I think we are a bit the same”.
We praten nog even over haar mooie jurk en ze vertelt hoe fairy goodmother het voor haar heeft gemaakt.
De prinsessen lopen weer door en het is tijd voor ons toetje. Heerlijk zeg! We hebben een lang bord met 3 soorten specialiteiten. Een gebakje va Tiramishu, eentje met een soort rijstenpap maar dan dikker en een wit chocoladetaartje.
Serge vindt het allemaal te zoet, maar ik vind het heerlijk. We worden aangesproken door 2 mensen achter ons en die vragen waar we vandaan komen. Ze denken uit Duitsland maar konden het accent niet helemaal plaatsen. Ze gaan namelijk vaak naar Duitsland. Ik merk dat het bijna 21 uur is dus ik probeer zo snel mogelijk het toetje weg te werken om naar het vuurwerk te gaan kijken. Maar de mensen willen nog wat van ons weten en als ik echt niet meer op kan lopen we naar buiten en zien dat het al wel begonnen is maar nog niet zo ver is. Gelukkig kunnen we nog 1x genieten van al het moois wat op ons afkomt.
Als we uit het park lopen besef ik ineens dat dit de laatste dag alweer was hier. Een diepe zucht ontsnapt en ik kijk nog 1 keer om naar World Showcase. We worden begeleid door de mooie glinsterende steentjes aan het einde van het park en gaan dan toch echt naar de parkeerplaats.
We kijken thuis nog even het weer en zien dat het dinsdag mooi weer wordt, dus echt goed voor een dagje aan het zwembad. We beslissen dus dat we morgen naar Sea World gaan.
Nog een 2 foto's omdat ik er zoveel heb:
http://img99.imageshack.us/img99/5156/22167923dg6.jpg
http://img99.imageshack.us/img99/9632/22my0.jpg
Maandag 28 januari
07:30 uur gaat de wekker. We worden toch wel een beetje brak wakker. Nu beginnen we te voelen dat dit eigenlijk een hele vroege tijd is om wakker te worden. We beginnen te wennen aan de tijd. Nu al??!! Het brood is helaas op en we hadden gisteren geen tijd meer om te halen maar gelukkig hebben we nog crackers met Hollandse muisjes, smaakt ook goed.
Helaas hebben we nog steeds niemand gezien voor de afstandsbediening, maar we laten het maar zo. Zo vaak kijken we geen tv, dus het is jammer maar geen noodzaak.Sea World blijkt heel makkelijk te vinden te zijn en dus komen we netjes op tijd, iets voor 9 uur, aan.
http://img404.imageshack.us/img404/5964/11195472hv9.jpg
Het park is helaas maar tot 18:00 uur open dus we moeten er het maximale uithalen. We krijgen een gigantische plattegrond mee, die niet erg makkelijk is qua gebruik en je ook nog erg afschilderd als op en top toerist. Maar alles, echt alles, staat erop. We kunnen met onze E-tickets zo doorlopen en dat is toch wel erg handig want er staat een behoorlijke rij voor de kassa.
http://img404.imageshack.us/img404/820/95119015bk3.jpg
We lopen allereerst langs de Nursery. Dit is een zwembadje met dolfijnen die net moeder zijn geworden. Wat is het leuk om al die omhoog springende dolfijntjes te zien. We lachen heel wat af om die rare kapriolen die ze uithalen. Je kan goed zien dat ze alles nog willen uitproberen. Bij dit bad staat ook iemand die allerlei informatie verschaft over dolfijnen. Erg netjes!
We zien dat om 10:00 uur de “Clyde and Seamore Take Pirate Island” begint. We gaan lekker in het zonnetje zitten en wat is het heerlijk warm zeg! Zeg maar heel warm.
http://img404.imageshack.us/img404/2949/38856059ks8.jpg
Bij deze show is het zeker belangrijk dat je op tijd bent. Er komt een mime speler vooraf iedereen vermaken waar je geen genoeg van krijgt. Ik vond het gewoon bijna jammer dat de show begon.
http://img404.imageshack.us/img404/369/58314976wk1.jpg
Op een gegeven moment zoekt hij mee voor 3 gasten voor een mooi plekje in de zaal. De gasten volgen hem trouw als een hond, langs alle mensen, nog verder door….zo naar de uitgang! Daarnaast zocht hij weer voor wat mensen een plekje en toen hij het plekje gevonden had bleek dat er al mensen zaten. Hij telde de plekken en stuurde die mensen weg en wilde de andere mensen laten zitten. Echt prachtig spel! We hebben krom gelegen van het lachen.
De show zelf was ook echt super. De zeeleeuwen deden de leukste truckjes. Vooral als ze voorzichtig aan het lopen zijn achter elkaar. De zeeleeuw beweegt precies hetzelfde als de piraat voor hem. Ook kijken ze samen door een rond raampje. Ook zit er een otter in het spel die telkens de kaart steelt. “That’s a Pi-RAT”. We genieten vollop!
Als ze gaan eten met 1 piraat en 2 zeeleeuwen gaat dat niet helemaal zoals de piraat in gedachten had. Iedere keer als hij net alle vis netjes heeft verdeeld en hij zich even omdraait is de vis alweer verdwenen…
Dan komt de spanning, ze worden achtervolgt. De piraat ziet niks, een heel leeg theater, alleen een witte vogel die lekker aan het schuffelen is.
Dan roept hij toch de vraag die hem al zo lang bezig houd: Who’s there? Except for the white bird… J
Aansluitend begint om 10:45 uur de Pet’s Ahoy Show. Dit is een echte beestenboel met dieren die uit het asiel zijn meegenomen en allemaal hun eigen rol hebben in het stuk. Honden, katten, vogels, ratten, eenden en nog veel meer. De ene hond loopt naar een ATM en haalt geld uit de muur. Met dat geld loopt hij naar de bloemist en koopt een bosje bloemen die hij dan weer doorgeeft aan zijn liefje. Een kat zet een bordje neer No dogs allowed, maar helaas komt er dan toch een hond binnen die snel het bordje veranderd. Prachtig hoe je kan zien wat je beesten allemaal kan leren! En dan dat dat allemaal goed gaat samen. De Shark Encounter staat hoog aangeschreven dus daar lopen we als eerste naar toe. Het is een prachtige attractie waar je deels lopend, deels op een loopband doorheen gaat.
http://img404.imageshack.us/img404/4725/12989057wi1.jpg
Het eerste stuk is een mooi aquarium waar we leuke vissen zien en een supermooi zeepaardje.
http://img404.imageshack.us/img404/7247/41830192xu2.jpg
Ook is hier een lange glazen tunnel waar we van alles boven ons zien zwemmen. Daarna komen we op een loopband waar we de grotere jongens zien die in een glazen tunnel zijn waar wij onderdoor gaan.
http://img404.imageshack.us/img404/5051/45638719ou1.jpg
Odyssea is de volgende show die we doen, maar helaas maken we hiermee een fout. Het is wel een mooie show maar hierdoor komen we er aan het einde van de dag achter dat we bepaalde dingen niet hebben kunnen doen. Deze show begint met een man met een grote koffer die op reis gaat. De show bied vee acrobatiek en zang en muziek. Het duurt alleen vrij lang, dus ik zou hem overslaan als je 1 dag naar Sea World gaat.
De Pinguïn Ecounter is een beetje hetzelfde principe als de Shark encounter, maar dan, je raad het al, met pinguïns! Heel erg leuk om te zien hoeveel verschillende soorten er zijn. Vooral de koningspinguïns zijn erg mooi.
Er zijn vandaag maar 2 shows van Believe met Shamu, en dat is iets wat we niet willen missen dus we gokken op de eerste show om 14:00 uur. Er staat op de plattegrond dat we er 45 minuten van tevoren moeten zijn dus dat doen we dan ook braaf. Maar helaas, als we daar aankomen laten ze al geen mensen meer naar binnen! Het stadion zit nu al vol, ongelofelijk. Dan maar de late show en dan nog vroeger aanwezig zijn.
We gaan naar de dolfijnen. Hier kan je de dolfijnen voeren. Maar verderop heb je ook een stuk waar je dichtbij ze kan komen zonder voor de visjes te hoeven betalen. Alleen is het wel het geval dat de dolfijnen meer op de mensen afkomen MET vis dan zonder vis natuurlijk. Wel een hele tijd lekker in het zonnetje liggen kijken naar deze prachtige beesten. Aan de andere kant kan je naar beneden en kan je ze bekijken onder water via een prachtige glazen wand.
http://img404.imageshack.us/img404/4711/13uy6.jpg
Ik kan daar wel de hele dag rondkijken, wat mooi om ze daar zo lekker te zien zwemmen!
http://img404.imageshack.us/img404/3398/11lj2.jpg
Ik denk met veel plezier terug aan het zwemmen met de dolfijnen, zo heb ik ze ook gezien. Toen die keer dat ik met ze onderwater mocht zwemmen zag het er ook zo uit.
http://img404.imageshack.us/img404/749/12im0.jpg
Nu begint de show Blue Horizons, een dolfijnen show met ook een soort walvissen, denken wij. De show gaat over een meisje die via haar slaapkamer wordt meegevoerd in een prachtige kleurrijke wereld met dolfijnen.
http://img404.imageshack.us/img404/4498/21738943jp5.jpg
http://img404.imageshack.us/img404/2889/72234095ki2.jpg
De dolfijnen voeren prachtige acts op maar helaas gaat er ook een groot deel van de show op aan acrobatiek in de lucht. Dat maakt de show wel iets te lang voor ons, maar zeker wel een aanrader.
http://img404.imageshack.us/img404/9179/10gq0.jpg
We krijgen trek en zoeken op de kaart een restaurant waar we een normaal broodje kunnen nuttigen. We vinden een leuk stukje aan het begin van het park en eten een heerlijke grote sandwich, zo, wij zitten wel even vol voor de komende dag…Het smaakt heerlijk.
Nu gaan we de rest van het park eens bekijken, het weer wordt al iets warmer dus het is nu genieten. We lopen langs de gigantische schildpadden en we zien Atlantis. We gaan hier niet in aangezien het niet zo warm is en we zien de mensen er aardig nat uitkomen. Ik baal er wel van, ik had gehoord dat deze erg mooi zou zijn.
http://img404.imageshack.us/img404/6316/14py6.jpg
Kraken doemt voor ons op! Wat een gevaar; dat is iets voor ons. We hebben wel zin in een wilde rit en er staat een rij voor 15 minuten dus daar gokken we op. We gaan in de rij staan voor de front row. Die zijn niet zo populair want die is het kortste. Helaas duurt de rij nog steeds erg lang ookal rijden er 2 karretjes. We staan minstens 30 minuten te wachten.
http://img404.imageshack.us/img404/2266/15dq6.jpg
Maar de rit is geweldig. Een super afdaling, 2 loops en 3 rare bochten/kurkentrekkers. Ondanks dat we langer hebben moeten wachten was het het zeker waard. Je kan bij deze attractie je spullen in een kluisje doen aangezien je met je voeten los hangt wordt het een uitdaging om je waardevolle spullen vast te houden.
Ik koop nog een lekker softijsje want daar heb ik zin in en smikkelend lopen we verder. We komen langs de zeeleeuwen die je ook kan voeren, maar de vogels zijn ze vaak te slim af. We zien een vrouw ze voeren maar de vogel vangt hem. Ik heb nog nooit een zeeleeuw zo boos zien kijken. Hij was het echt zat, leuk om te zien hoe beesten zich uitdrukken. Daarna bleef de vogel en de zeeleeuw naar mij kijken, ik had namenlijk ook zo’n kartonnen bakje! Daar kon ook best vis inzitten natuurlijk! Ze bleven maar staren….hahaha.
Ik wilde nog wel wat langer staan maar het was nog ene half uur voordat we bij Believe moesten zijn. Toen we daar aankwamen zagen we de attractie Wild Artic maar die duurde toch ook nog 20 minuten en de rij was ook 10 minuten. We durfden het niet op te gokken om de Shamu weer te missen, dus we blijven toch wachten. Zonde, want het blijkt dat het stadion helemaal niet vol zit, maaja, je moet keuzes maken dus dit weten we weer voor de volgende keer.
De show begint met een ere stukje aan de soldaten, kort maar wel netjes en de meeste mensen staan op. Daarna begint er op het grote scherm een mooi filmpje te draaien over een jongen die stopt met afvragen en begint met geloven: believe! Hij ontmoet een orca en zijn leven veranderd.
http://img404.imageshack.us/img404/9273/16ny0.jpg
Het is een mooie show met goede muziek en leuke kunstjes. Maar het mooiste is dat we orca’s zien! We verbazen ons over de grootte en de splashes die Shamu kan maken. Wat een geweldige beleving. Wij geloven er ook in!
http://img404.imageshack.us/img404/9733/17wp9.jpg
http://img404.imageshack.us/img404/9981/18ou9.jpg
http://img404.imageshack.us/img404/462/19dq2.jpg
Op de weg terug horen we overal leuke muziek en zijn er fonteinen die bewegen op het grote water naast de show. Wel een hele mooie manier om afscheid van het park te nemen. Helaas sluit het park nu al dus we gaan naar huis.
We rijden meteen door naar de Publix voor het avondeten. Ineens zien we een verpakking liggen met wraps, dat is lekker en makkelijk! We zoeken sla, gehakt, paprika en kaas en kopen ook nog wat spullen voor het ontbijt voor morgen.
Heerlijk om zo de kokkerellen in je huisje, helaas kunnen we dat niet vaker doen omdat we zo vaak van huis zijn. Daarom kunnen we er nu zo van genieten. We maken de wijn open die we hadden gekregen in Naples van die overboeking, het smaakt ons allemaal goed.
Daarna heerlijk neergeploft op de bank en weer 3 afleveringen van Family Guy gekeken. Om 23:00 uur gaan we lekker slapen. Morgen wordt het mooi weer dus hebben we een rustdag.
29 januari
Lekker uitgeslapen zeg! Het zonnetje schijnt al lekker en het wordt, volgens de nieuwslezer 78 fahrenheit. Het zwembad is nog frisjes vanwege de afgelopen dagen en de pomp werkt niet onder de 50 fahrenheit. Aangezien het dat best nog eens is geweest s’nachts levert dat dus een probleem op.
Maarrrr vandaag komt het helemaal goed. We besluiten eerst maar eens inkopen te gaan doen, op naar de giftshops die langs de weg zitten! De buitenkant van de shops zien er al geweldig uit. We doen eerst diegene met orca’s aan de buitenkant, dan die met een alligator, giraffe en een slangenkop.
Als laatste doen we de zeemeermin shop. Allemaal lijken ze op elkaar en hebben vrijwel dezelfde artikelen maar de zeemeermin shop heeft toch een iets groter assortiment. Hier kopen we aardig wat. Uiteindelijk gaan we met een heleboel leuke dingen weg. Een strandstoeltje als fotolijstje, een tinkerbell trui, een nummerplaat met het logo wat hier op alle nummerplaten te zien is en met de letters Orlando erop, nachthemd van Grumpy (een hele grappige:D), sticker voor mijn broertje met de tekst: everybody believe’s in something, I believe I have another beer, een leuke sleutelhanger en een trui voor mijn vader, shirt voor Serge met florida erop en ik koop nog een leuke tas voor mijn moeder.
Een aardige aanwinst zo. Als ik erop terugkijk had ik nog wel meer willen meenemen, maar op dat moment leek het al aardig wat, dus hebben we het erbij gelaten.
Rest van de dag was het heerlijk weer en lag ik, met een heerlijke zak met kersen, bij het zwembad. Ook lees ik mijn boek van Juliet Marillier uit die ik had meegenomen, mijn favoriete schrijfster stelt me weer niet teleur! Heerlijk zo’n dagje, al mis ik disney wel meteen. :sad:Maar mijn voeten spreken mij tegen en zijn heel blij dat ze kunnen rusten. ;)
We zwemmen een hele tijd en verzinnen spelletjes om te doen met de duikbril die in de schuur ligt. We gooien muntjes in het water en kijken wie er het snelste is om op te duiken, de winnaar wil graag bekend gemaakt worden, Serge dus…..:-x
We willen vanavond eens lekker uit eten en we staan te twijfelen tussen Outback en Thank God it’s Friday (T.G.I. Friday), en we kiezen voor de laatste.
De jongen die ons serveert is onwijs grappig en we krijgen een leuk tafeltje toegewezen. Het restaurant draait een soort van softe rock muziek en heeft veel felle kleuren en gezellige foto’s en attributen aan de muren, echt een leuke sfeer hangt hier. Je hebt keuze voor a la carte of een menu. Ik vind dat het 3-gangen menu er erg lekker uitziet en het kost maar $17, dus daar laat ik het niet voor staan.
Zoals we al gemerkt hebben gooien de amerikanen overal ijsblokjes doorheen maar helaas vergeet ik het te melden en zitten ze ineens ook in mijn jus d’orange, de tweede keer dat ik het bestel zeg ik het er wel weer bij. Als voorgerecht heb ik de gefrituurde mozzerella, mmmmm.
Ik krijg het niet eens allemaal op want het zijn er behoorlijk veel. Als hoofdgerecht kies ik voor de miniribs en shrimps met french fries. Serge kiest voor de Jack Daniels Ribs, echt iets voor Serge omdat hij onwijs veel van whisky houd. Is dus helemaal iets voor hem. We zitten heerlijk te bunkeren als er een fotograaf langs komt die een foto van ons maakt. Later komt hij het brengen en we nemen hem toch maar, hij is leuk en we krijgen er 2 sleutelhangers bij, die gaan naar oma, vindt ze vast leuk.
Wat een bruine gezichtjes hebben we zeg! Wat is het toch een superland zeg! De ober maakt nog een leuke opmerking als hij de foto ziet: “nice picture, it’s a shame that he is on it!”
Mijn toetje is ook lekker en het zijn 3 glaasjes met verschillende soorten mousse. Het smaakt me allemaal erg goed.
Als de rekening komt zegt hij: “Here to bring you the bad news guys”. We geven Garett een goede fooi en bedanken hem voor de leuke avond.
We vinden het jammer dat we niet meer een avond vrij hebben om nog eens langs te gaan, zeker een aanrader dit restaurant!!
Morgen gaan we Animal Kingdom doen, ik heb nu al kriebels in mijn buik voor een nieuw park!
Slaap lekker!
30 januari
Oei wat gaat de tijd hard nu! Nog maar een paar daagjes!
We hebben afgelopen nacht voor het eerst belabberd geslapen. We worden brak wakker om 07:15 uur. We hebben maar 1 dag in Animal Kingdom dus we gaan er toch maar uit. We parkeren de auto vrij vooraan maar nemen toch het shuttlebusje want we moeten nog genoeg lopen vandaag.
Ow wat een mooie entree! Voor de entree gaan we nog even naar de toilet, de thee eruit gooien van vanochtend en ik pin nog wat geld voor het tanken voor vanmiddag en het eten voor vanavond.
Om 9 uur stipt komen we het park inlopen, wat een sfeer hangt hier zeg! We pakken een plattegrond en kijken en zien alle attracties die we allemaal gaan doen vandaag; jeeee, ik heb er zoveel zin in!\\:D/
Maarrr, eerst naar de Kilimanjaro Safari want nu is het nog vroeg en de beesten zijn nu nog wakker. Oke…. Hoe komen we daar? We kijken goed op de plattegrond en beginnen rustig de goede richting in te lopen. Wat is het prachtig opgezet zeg! We merken algauw dat het na Magic Kingdom, voor ons de meeste sfeer heeft van de Disneyparken. De versieringen overal zijn erg mooi en je waant je echt in die werelden.
De wachtrij is nu maar 10 minuten dus we gaan rustig staan. Als we in de rij staan zien we filmpjes over safari’s van andere ontdekkingsreizigers. Ik ben heel benieuwd wat we allemaal tegen zullen komen. We komen dichterbij en zien de trucks al aan komen rijden. Wat een gave dingen, ze zitten helemaal onder de modder en er ligt van alles bovenop het dak. We mogen instappen aan de voorkant dus we zitten achter de bestuurder. We rijden eerst langs de herten en antilopen. Daarna zien we ook de zwijnen, nijlpaarden
http://img102.imageshack.us/img102/9715/18345236xg2.jpg
http://img102.imageshack.us/img102/8160/40764658yv5.jpg
en de luie leeuwen.
http://img102.imageshack.us/img102/7398/69263665km3.jpg
Alle beesten staan lekker te slobberen in het water of lopen met elkaar te spelen. en ook de giraffen:
http://img102.imageshack.us/img102/8973/39030596ht2.jpg
Ondanks dat we toch wel ergens beschermd moeten zitten lijkt het helemaal niet zo, het lijkt alsof we zo Afrika inrijden en van alles mogen bewonderen. Af en toe is er alleen een drempel dat de dieren niet bij elkaar kunnen komen. Dan rijden we over een houten bruggetje……kkkrrrggggg, oh jee, wat gebeurd er?? De bestuurder van de auto roept dat we allemaal rustig moeten zijn, dit is gewoon een oude brug, we komen er wel overheen. Maar het ding begint steeds meer te kraken en overal stroomt er water overheen. Al hobbelend komen we aan de overkant. Gaaf effect!
Dan horen we via de radio dat er een klein olifantje in nood is, we moeten er naar toe! We rijden in een aardige vaart door naar de olifanten drinkplaats en daar zien we de moeder
http://img102.imageshack.us/img102/2990/56485891yp4.jpg
en uiteindelijk ook het kleintje.
http://img102.imageshack.us/img102/6315/83797533fi7.jpg
Wat een prachtige beesten om zo van dichtbij te bewonderen.
Helaas, we zijn al aan het einde gekomen van de rit. We hebben enorm genoten en vinden het een super attractie! Zeker de moeite waard!
http://img102.imageshack.us/img102/4140/10bu9.jpg
We lopen naar It’s Tough to be a bug, maar er staat iemand voor de ingang die ons er niet langs wil laten. Er blijkt een technische storing te zijn. Oww, ik hoop maar dat het straks is opgelost! Ik ben zo benieuwd ernaar.
Dinosaur ligt er het dichtste bij dus kiezen we meteen die. Ik ben best wel een beetje bang hiervoor want ik vind dino’s verschrikkelijk eng –schaam-schaam…
eng he?:-D
http://img102.imageshack.us/img102/294/14gk9.jpg
Als we in de rij gaan staan wordt er een pasje in mijn hand geduwd. Oke…wat moet ik hiermee?
Hij zegt dat we het moeten afgeven, tja, maar aan wie? Ik snap echt niet wat ik hiermee moet doen dus loop met het pasje door. Als ik wat castmembers tegenkom onderweg en hun het pasje aanbied snappen zij mij nog minder. Als we de karretjes dichterbij komen wordt het kaartje ineens uit mijn handen gegrist, beetje rare situatie zo. Later bedenken we ons dat het wel zou zijn om te kijken hoe lang de rij is, zodat ze het bord aan kunnen passen maar voordat we het er over hebben start ons karretje al en rijden we door. De tassen en camera’s moeten in de netjes voor ons. En we snappen na een paar minuten al waarom, we worden aardig door elkaar gehusseld…leuk heftige ritje!
We zijn kennelijk op zoek naar een arme dino, die ik als enige dino wel leuk vind, namelijk Aladar.
Rijdend komen we in de tijdmachine en voor we het weten zijn al de lunch van aardig wat andere dino’s die ons welkom willen heten…ahum ahum… Kijk DAAROM heb ik het niet zo op die beesten…
Pfff, gelukkig weten we te ontsnappen en rijden we weer rustig, ehm, hobbelend verder via een weggetje die er niet heel gezellig en rustgevend uitziet. WHAAAAA, eenhelegrote-eenhelegrote-eenhelegrote-eenhelegrote” komt er alleen maar uit mijn mond. Ik bind me via mijn armen vast aan Serge en hoop zo te kunnen overleven. Een paar tellen later is het afgelopen. Gelukkig zijn we weer in 2008! Een dino-vrij jaar, is het niet geweldig? Maar even zonder dollen; het is een prachtige attractie met veel special effects en een heel leuke hobbelige rit.
Beiden stappen we ook een beetje wiebelig uit, even weer de oriëntatie zoeken zeg..
Nu ben ik toch wel erg nieuwsgierig naar de Expedition Everest dus we lopen die kant op. Overal zien we de mooiste creaties op het gebied van aankleding, alle winkeltjes zijn super en Afrika is zo leuk gemaakt met al die winkeltjes.
http://img102.imageshack.us/img102/471/12hj5.jpg
Dan zien we Pluto en Goofy, die zijn tof en er staat gewoon geen rij dus we sluiten meteen achteraan! serge wil nu ook wel op de foto. er worden 3 foto's gemaakt door de castmember.
http://img102.imageshack.us/img102/1669/13ss7.jpg
Bij de nieuwste achtbaan trekken we een fast pass, ook al is maar 20 minuten wachten, beter helemaal niet wachten natuurlijk!
Kali River Rapids zien we voor ons! Dat ziet er gaaf uit, die willen we zeker wel doen, maaja, weer is het weer niet heel erg warm, en je kan behoorlijk nat van worden. Toch wil ik dit niet missen dus ik overtuig Serge met de woorden “iemand wordt er altijd heel erg nat, maar dat zijn wij vast niet joh, we gaan wel aan de droge kant zitten”. Ik weet niet of hij het geloofde maar hij ging wel mee. ZONDER poncho! Want die verkochten ze daar errug goed voor de ingang. Toch altijd spannend zo’n nieuwe attractie en we kijken onze ogen uit naar alle mooie versieringen en beelden onderweg.
We stappen in en aan de overkant zitten 2 kids die helemaal doorweekt zijn. Serge kijkt me aan, en ik zeg:”zie je nou, die zitten op de natte plek, wij zitten dus aan de droge kant”…. J
Het meisje naar de 2 kids zegt: I am scared… Haar vriendinntje zegt meteen: “It’s not scary, it’s cool!” Ik biecht op dat ik het ook wel eng vind, vooral om nat te worden, en de kinderen vertellen me dat ik echt niet bang hoef te zijn, het is echt heel gaaf!
Ik wordt aangestoken door hun enthousiastme en we gillen en heel erg op los in ons bootje en krijgen de slappe lag als 1 van de kids weer de volle laag krijgt. Helaas worden iets daarna Serge en ik overvallen door een golf. Maar bij de laatste afdaling, die heel erg gaaf is, komen we er goed vanaf en uiteindelijk blijken we niet zo heel erg nat te zijn. De kids stappen super vrolijk en stappen klappertandend uit, toch wel een beetje fris zo. Eigenlijk is het jammer dat je overal zo snel langs vliegt, nou ja vaart, want het zijn super mooie effects en veel vuur enzo. Wat een gave attractie!! Echt weer een aanrader, zoals alles in dit park.
Nog een half uurtje en dan gaat onze fast pass pas in, dus we lopen weer terug naar de Tree of Life, kijken of It´s Though to be a bug open is. Ja hoor, de mensen lopen naar binnen en ik spring in de lucht! Hij doet het, hij doet het!
Helemaal blij lopen we langs de Tree of Life en zien we alle beesten die in de boom gesneden zijn.
http://img102.imageshack.us/img102/4770/11yw8.jpg
Werkelijk prachtig gedaan, je ziet er steeds meer en meer. Jammer genoeg hebben de mensen achter ons het al vaker gezien en willen dus doorlopen dus wij laten wat mensen voor want ik wil rustig alles bekijken. Dit is geweldig zeg.
We kruipen in de boom en zien overal om ons heen de boomwortels groeien en we voelen ons inderdaad net insecten.. De aanplakbiljetten zijn leuk bedacht zoals Beauty and the Bees.
We gaan zitten en het intro begint… Hé daar hebben we Flik! Maar dan niet op een scherm, maar echt Flik! Heel gaaf gemaakt en hij zit boven ons in een gat. Tja, er zijn veel insecten op de wereld maar ze worden niet echt opgemerkt, dus bij deze willen ze via deze show even zich showen.
Allereerst komt er een grote spin op die laat zien wat voor soort vergif hij spuwt tegen zijn vijanden. Omdat het doelwit voor onze neus hangt worden wij ook geraakt met water, eh vergif natuurlijk….
Ook komt er een groot stinkbeest die niet 1 van de slimmere insecten is en weer worden wij het doelwit van een vieze stankbom. Iedereen om je heen hoorde je lachen en vieze geluiden maken.
Dan ineens verstoort Hopper alles! Hij komt ook tevoorschijn als pop en vertelt ons dat hij ons zat is. Wij willen hun alleen maar dood maken, maar nu zal alles veranderen! Hij zal ons eens te grazen nemen.
Pak die vliegenmepper en sla er maar hard mee! Dan gaan ze wel dood! Boven ons woed een wind en we zien de vliegenmepper op ons af komen… Bijen-wespen zoemen rond ons en ineens schrik ik me helemaal lam en schiet naar voren! Er stak me iets van achteren! Serge begint keihard te lachen maar ik zit verschrikt naar achteren te kijken. Ik durf niet meer achteren te gaan zitten…:?
`still not dead?` vraagt Hopper. Than we have another way…. Een grote spuitbus doemt boven ons op…Iemand drukt op het knopje en het wordt ineens helemaal mistig….we zien niks meer en horen alleen de stem van Hopper. En dat is nou niet een stem die erg geruststellend overkomt. Zeker niet na alles wat hij ons nu aandoet!
`Get them boys!`, eerst zien we niks maar dan komen door de mist gigantische spinnen uit het plafon naar beneden gebungeld. Mensen reageren geschrokken en gillen. Wat super gemaakt zeg!! Deze show is het beste van alle 3D shows, maar volgens mij is het ook 4D.
Hopper wordt weggejaagd door alle andere insecten en wij worden verlost van zijn aanwezigheid. En daar is Flik weer!
De show is aan een einde gekomen en Flik vraagt of de termieten en andere kleine insecten de zaal eerst willen verlaten. Bah, wat voelen we??! Onder onze billen voelen we de termieten wegkruipen, in onze stoel! Werkelijk super bedacht!!
De zaal ligt krom en wij ook! Helemaal door dolle heen lopen we rustig naar Expedition Everest.
http://img102.imageshack.us/img102/9073/18le2.jpg
Tijd voor een nieuwe belevenis. De achtbaan waar we zo lang op hebben gewacht. Op zoek naar de Yeti!
We stappen in een van de middelste karretjes en gaan lekker zitten. We verbazen ons erover dat het eerste stuk helemaal niet hard gaat, maar we gaan wel aardig klimmen. Op in de bergen.
Dan gaan we ineens heel snel en stuiten we op een kapotte baan! Ow ow, wie zou dat nou hebben gedaan?
We voelen dat de karretjes zich achteruit gaan bewegen en zien de schaduw Yeti nog net een stuk van de baan kapot maken. We vliegen met een grote vaart achteruit en weten echt niet meer waar we zijn. We rijden door het donker en zien van alles langsvliegen.
Dan stopt de baan en rijden we weer vooruit, we horen woest gegrom in de verte. Het karretje begint weer te rijden en ineens zien we hem boven ons brullen! Weer zo mooi gemaakt!
Een beetje duizelig stap ik uit, ik kan nooit zo heel goed tegen achtbanen die achteruit gaan maar dit wilde ik niet missen. Ik heb er geen spijt van! Na een tijdje zakt het gevoel toch weer.
We gaan eens een hapje doen in Afrika. Er is een tentje wat broodjes verkoopt, daar hebben we zin in en de rij valt mee. Bij het broodje zitten worteltjes bij, en kan je ook weer kiezen voor iets uitermate ongezonds en iets gezonds… wij kiezen voor de appelpartjes en laten de chips over aan de Amerikanen achter ons.
Het broodje smaakt ons super en is best groot zodat we de worteltjes en de appel bewaren voor later.
Hierna gaan we eens wat rustigs doen. We lopen langs het theater van Nemo en er staat 2 dames te wachten terwijl de show pas over 1,5 uur begint. Hier hebben ze zeker weten GEEN personeelstekort. We doen liever eerst de trails en kijken wel of we tijd over hebben voor de show.
Eerst gaan we naar Rafiki´s Outpost en stappen we in een treintje waar je zijwaarts in gaat zitten.
http://img102.imageshack.us/img102/6307/19fa7.jpg
Ben benieuwd waar we naar toe gaan. We komen uit in een soort van stukje bos.
Aan zijkanten staan telkens bordjes met informatie over de planten of dieren.
http://img102.imageshack.us/img102/2932/20ti4.jpg
We komen langs de tijgers en nog veel meer mooie beesten.
http://img102.imageshack.us/img102/3618/16rl3.jpg
Dan is er een observatiepost en daar zijn cabines, Lyrics of the wind, waar je in kan zitten en alleen een hoofdtelefoon op hebt. Verder is alles donker en je hoort alle beesten en geluiden van de natuur om je heen. Net zoals grootmoeder Wilg uit Pocahontas.
Leuke ervaring. Ook ligt er een python en Serge wil toch ook wel even voelen. Het beest ligt gewoon te slapen op een tafeltje en vindt het helemaal niet vreemd dat er af en toe mensen hem komen aaien. Heel netjes staat er iemand aan het einde van de rij met een reinigende gel voor je handen.
Ook kom je nog wat ruimtes tegen met kleine insecten en reptielen maar wij vonden de natuur route toch wel mooier. Als we uit dit gebouw stappen zien we mensen praten tegen een prullenbak. Nou is dat niet zo vreemd, want er zijn zo veel vreemde mensen op de wereld natuurlijk..sommige knuffelen koeien, andere bomen, andere praten tegen prullenbakken. Maar dat de prullenbak terug praat, ja daar hadden wij niet van terug! Ik sta met verbazing te kijken hoe het gele ding staat te praten met de mensen. Ineens tikt Serge me aan, hij heeft de magie al ontrafelt. Iets verderop staat een meneer met een hoge trui gewoon wat rond te lopen…maar dan zie ik het ook! Hij praat in een soort van microfoontje en dat vervormt zijn stem. Ongelofelijk maar hij valt echt niet op! Ik had het zelf niet ontdekt, zo goed speelt hij, hij kijkt telkens wat rond naar van alles en loopt niet dichtbij de mensen. Daarna is het extra leuk als je die mensen gefixeerd kijkend naar de prullenbak zien praten…en die man een heel eind verderop! Wat hebben we een schik, hahaaha.
Daarna komen we ook nog langs de gorilla´s en hier hebben ze zeker het verhaal van onze Bongito niet gehoord want de gorilla zit hartstikke dichtbij en we kunnen prachtige foto´s nemen. Achter en naast mij horen we de rasechte Amerikanen schreeuwen alsof ze nog nooit in hun leven een gorilla hebben gezien, terwijl ze toch al aardig op leeftijd waren….
http://img102.imageshack.us/img102/3663/22cf5.jpg
`Oh my GOD!!!` riepen er steeds meer, look at him!!
Prachtig, ik stond grinnekend te filmen en hield de gedachte vast hoe dit zou klinken als ik weer thuis ben. Leuk dus!
We lopen nog aardig lang rond en nemen dan de trein weer terug naar waar we gestart waren.
Ik krijg weer trek in dat heerlijke Mickey ijsje, het doet gewoon veel aan de smaak dat het een Mickey hoofd is! Toch?
Dan zien we dat de musical over een half uur gaat beginnen en zo vroeg moet je er ook zeker bij zijn. De meisjes die er net stonden hebben nu eindelijk wat te doen en leiden iedereen netjes naar binnen. Een redelijk wanhopig stel die aanspraak miste bleef ons ondervragen in de rij. Op zich wel even gezellig maar de vrouw vertelde echt haar hebben en houden… Maarja, serge en ik hadden toen we een plekje hadden gevonden, hartstikke schik toen ze nog steeds bleven zwaaien vanuit de andere kant van de zaal. Zo slim waren we wel geweest, een heel andere kant van de zaal te kiezen als hun. Lieve mensen hoor, maar na een half uur over haarzelf gepraat te hebben was het leuke er een beetje vanaf :?en moet ik alleen maar lachen. :)
De show duurt 40 minuten volgens de plattegrond, dat zou beteken dat we dan net op tijd de parade kunnen halen, maar dat zijn zorgen voor later.
De show begint en wat voor een show!
http://img102.imageshack.us/img102/9585/23ce8.jpg
Ik kan iedereen deze show heel erg aanbevelen! Ik ben dol op musical en deze heeft een heel warm plekje veroverd zo mooi vond ik hem! De spelers waren geweldig en werd mooi gezongen. De acteurs hadden allemaal een pop voor zich en daar speelden ze dan mee. De grote zeemeeuw, Nigel, was toch echt het hoogtepunt! Een gigantische bewegende snavel komt ineens aan de zijkant van het toneel. Ook het stukje met allemaal verschillende vissen die over Nemo hebben zitten overal in het publiek en zo werden we iedere keer verrast. Zonde dat je hier niet mocht filmen.
Ik geniet met volle teugen en bedenk me dat dit toch wel een droombaan is….zucht…
De show eindigt helaas en we haasten ons naar buiten. Daar staan alleen een standje met de cd´s van de musical en die kan ik niet laten liggen!
Dan rennen we naar de goede kant van het park waar de parade begint.
http://img102.imageshack.us/img102/2272/24rg3.jpg
http://img102.imageshack.us/img102/4471/26cb1.jpg
We hebben niet de beste plekken meer maar kunnen makkelijk over de mensen uitkijken. Ook zijn alle praalwagens erg groot dus konden we alles heel goed zien. De muziek is aanstekelijk en de kostuums zijn heel mooi gemaakt. Alles is een beetje in de stijl van de musical van de Lion King.
http://img102.imageshack.us/img102/8664/25vp7.jpg
We bekijken na de parade de laatste trail aan het begin van het park en zien dat we dan helaas al alles hebben gehad. Het park is nog 1,5 uur open dus we gaan langzaam naar de uitgang.
We zijn helemaal nog niet in Disney Village geweest dus rijden daar nu naar toe in de hoop dat we een leuk character restaurant aantreffen. Helaas is die niet te vinden dus het wordt gewoon lekker de Mac. Ook goed, we hebben toch wel weer trek gekregen.
Dan gaan we nog heerlijk shoppen. Ik heb bedeltjes gezien die ze verkopen en die wil ik graag hebben. Ik kies een neutraal armbandje en kiest schakels van Stitch, een mickeyhandje, goofy, de kleine zeemeermin natuurlijk, Marie van de aristokatten en nog een paar. Prachtig was ie, en zo was het bedrag…Oeps, het liep toch wel hard op. Maar zoveel had ik nog niet gekocht, dus ik had het verdiend vond ik. Al dat fooiengeld wat ik had opgespaard, dat komt nu mooi terecht.
Ook koop ik heel veel scrapbook spullen en stickers en een mickeyhoofdje voor op mijn antenne en en een zilveren mickey omtrek die je ook ergens op kan plakken. Dat wordt dus ook voor mijn autootjes! Ik ga helemaal de blitz maken!
Toen we thuis aankwamen was het zwembadwater heel warm dus hebben we nog heel lang lekker kunnen zwemmen. Hier moeten we echt van genieten. Daarna lekker op de bank onderuit gezeten en tv gekeken. Ow, nog maar 1,5 dag te gaan! Nu gaat het veels te hard….snik…
Wat een fantastische dag gehad! Een van de mooie disneyparken! Absozekerwetenluut man!
Nee, dat was juist niet zo, die van ons ging wel sneller want er stond niemand in die rij waar wij instonden, en de rest was echt heel veel mensen. dat was juist het vreemde, maar ik vond em gewoon gaaf! dus maakt achteraf niet uit!Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Marjol
Nemo was echt super, jammer dat ik die nooit meer kan zien...
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Teleton
Fetsival van de Lion King hebben we overgeslagen ja. Ik weet dat ie mooi is, veel gehoord van mensen, maar we hebben de musical gezien in Nederland en de shows van Disneyland Parijs, dus we hadden wel genoeg Lion King stuff, hahaha.
Maar tuurlijk is het wel jammer dat je dingen moet gaan schrappen omdat je tijd tekort hebt.
Maar dat is dan wel voor de volgende keer.
Esther
31 januari
Gaaap….heerlijk uitgeslapen en om 8:30 uur op. We doen rustig een ontbijtje want vandaag is het weer een rustdagje.
Trrring…. De deurbel gaat…vreemd, wie kan dat nou zijn?
Een heuse sheriff staat er aan de deur die vraagt of wij een alarm hebben?
“are you sure your fine madam?”wordt mij gevraagd. Ja hoor, met mij wel! Wat zou er moeten zijn?
Hij vraagt of hij toch even binnen mag kijken en we laten hem erin. Het blijkt dat de batterij op is van het alarm kastje aan de deur en op dat moment gaat het alarm bij hun af. Volgens de sheriff moeten we het meteen melden want als hun nog een keer voor niks verschijnen dan staat er een boete genoteerd. Dus wij nemen meteen contact op met de verhuurcentrale van onze villa.
Volgens vele van het forum is Pirate Cove het leukste om te gaan minigolfen, en omdat we er laatst langsreden en zagen dat het er super uitzag, doen we dat vandaag!
Het is al de 2e keer dat we gaan midgetgolfen maar het is ook zo leuk. We doen de 18 holes en alles ziet er superleuk uit. Per hole wordt het verhaal van Blackbeard verteld met zeer grappige facts waar we zeer smakelijk om moeten lachen.
Bij de toiletten is het allemaal zeer mooi versierd en hangen overal Piraten op de loer. Als we halverwege zijn zien we het schip wat in het water ligt pas echt goed. Ineens valt ons op dat er een piraat in het water ligt met een mes tussen zijn tanden, hahaha.
Daarna sluipen we in een grot om de gevreesde piraat Blackbeard te ontvluchten en komen we een 3tal piraten tegen die tegen ons praten. Ze waarschuwen ons. Maarrr wij zijn niet bang!
Toch in een ietsje snellere looppas gaan we naar de laatste hole en slaan we het balletje in 1x erin. Goh, wat zijn we toch goed hierin. We rijden langs een subway dus halen we weer zon overheerlijk Italiaans broodje met kaas en bacon en lekker veel sla en groente. Weer worden we vreemd aangekeken dat we niet meer vleeswaar erop willen, en op z’n minst een sausje??
Het weer wordt steeds mooier en dus gaan we naar ons zwembad terug en daar duiken we de hele dag in. Het is zo’n 29 graden, heerlijk! Ook lees ik mijn boek uit van Juliet Marillier.
We hebben Spectromagic gemist dus daar gaan we vanavond nog voor terug aangezien hij alleen nu op dinsdag en donderdag speelt.
Rond 17:00 uur staan we bij het kruispunt om te kiezen of we de metro of de ferry nemen. Ach, we hebben nu de tijd dus we pakken de ferry.
http://img185.imageshack.us/img185/561/89397513ak5.jpg
We varen heerlijk rustig en zien van alles onderweg. Als we vooruit kijken zien we het kasteel met vuurwerk. De show van Mickey is vast aan de gang.
http://img185.imageshack.us/img185/3561/33891639ua4.jpg
We zoeken een plekje uit maar dat valt niet mee want het is al behoorlijk druk. Toch is er ergens een plekje waar we achter 2 kids kunnen gaan staan. Daar zien we toch niks van en kunnen we mooi overheen kijken en filmen.
Het muziekje begint: on this magic night…a million stars……Ik neurie mee en herken de muziek die ik zo vaak thuis heb afgespeeld.
Het is een prachtige parade die geopend wordt door Mickey.
http://img185.imageshack.us/img185/9656/73813822sa5.jpg
Verder komen de klassiekers langs en de slechteriken. Toch blijf ik de Fantillusion in Parijs het mooist vinden qua dans en verandering van de wagens.
http://img185.imageshack.us/img185/9369/30361293br2.jpg
Maar we genieten van de sfeer en alle lampjes. Een half uurtje daarna begint Wishes dus ach…waarom zouden we naar huis gaan. Kunnen we nu deze eens helemaal rustig bekijken zonder te filmen of foto’s te maken.
Op de terugweg valt het ons op hoe goed alles geregeld is. We zijn binnen mum van tijd weer op de parkeerplaats terwijl het toch behoorlijk veel mensen zijn die allemaal dezelfde richting in gaan. Heel snel gedaan!
Thuis pakken we de koffers en zorgen we dat alles al goed staat voor morgen, de terugreis. Als we bedenken dat we weer gaan vliegen, bleg!! Hopelijk gaat nu alles goed met Martinair.
1 februari
Ach nee, het regent! Bah! Er klinken overal spetters als we in de keuken staan. He, dat is nou jammer voor ons laatste dagje Magic Kingdom.
Als we de deur opendoen om weg te gaan schieten we in de lach! Het zijn gewoon de sproeiers in de tuin, hahaaha. Verder is het dus heerlijk weer vandaag.
Het probleem is alleen, hoe zetten we ze uit? Geen flauw idee. Ze beginnen alleen wel meteen na de deur dus op 1 of andere manier moeten we er snel doorheen zien te komen. Een andere methode is er niet. Dus onze tweede douche wacht, dus rennen maar!!!! Start!!!
We liggen krom van het lachen als we de eindstreep, de auto, hebben gehaald en leggen de koffers in de achterbak. We zijn vanochtend om 7:15 uur opgestaan en rijden om 8:15 uur naat Magic Kingdom. Nu pakken we wel de tram naar het park.
We doen allereerst de dingen die we nog niet hebben gedaan. We hebben namelijk niet de hele dag in het park.
Space Mountain is aan de beurt. Er is haast geen rij en we sluiten meteen aan. Onderweg zien we gave special effects en zien we de karretjes. Goh, die zien er leuk uit zeg!
Tja, de rit was helaas iets minder leuk. Het gaat enorm schokkerig en je wordt alle kanten op gegooid. We waren beiden draaierig toen we eruit kwamen. Dit is zeker de minst leuke attractie die we hebben gedaan.
We geven elkaar de keuze. Ieder mag nog een attractie uitkiezen die je graag wil doen. Ik kies voor Monsters & Inc. Die vond ik zo leuk de vorige keer. We merken dat de grapjes heel anders zijn en er maar een paar dingen gelijk blijven. We zijn dus erg blij dat we deze attractie nog een keer hebben gedaan. Het neefje van Mike zegt op een gegeven moment: “What car drives Mickey in?”
“a MINIEvan!” hahahaha
Ook is er monster met 2 hoofden die alle plaatsen op de wereld kent, volgens hemzelf.
Als er iemand zegt dat ze uit Madrid komt zegt het monster: “ I know, it’s a big city, and a Eiffeltower and lot’s of rivers”. Heel trots en zelfverzekerd kijkt hij haar aan.”Is that correct?”
“ehm, not exactly”.
Het monster gelooft haar niet en schiet in de verdediging:”well, since when have you seen it?”
“Since yesterday”.
De koppen van het monster kijken elkaar aan en hij zegt weer heel zelfverzekerd:”Oh, well everything changed after then.” Hahahaha, briljant bedacht!
Er is ook een monster wat je gedachten kan raden. Iemand uit het publiek moet een getal raden. Als ze een getal heeft bedacht vraagt hij haar het te vertellen aan het publiek. Hahaha.
Daarna raad hij het een paar keer verkeerd en tenslotte toch goed. Ach, we geven hem maar een applausje. J
Serge wil nog wel even winnen, dus kiezen we Buzz lightyear. Hij heeft altijd een gigabedrag en ik kan waarschijnlijk net zo goed slapen tijdens de rit want ik heb een score wat een baby nog zou halen. Deze keer gaat het wel ineens goed, tot iedereen zijn verbazing. Ik voel me toch een beetje trots.
Dan gaan we naar Mickey’s Toontown, dit gedeelte hadden we nog niet gezien de vorige keer.
Mickey’s huis is superleuk,
http://img507.imageshack.us/img507/8606/53282991vy2.jpg
vooral zijn slaapkamer met die schattige pantoffels. Donald en Goofy hebben zijn keuken verbouwd en alles ziet er verschrikkelijk vies en slordig uit. Mickey schrijft dan ook op een briefje:”It’sure look different.”
http://img507.imageshack.us/img507/2471/21200745yk2.jpg
http://img507.imageshack.us/img507/6280/53086479rg5.jpg
Je kan Mickey ook ontmoeten maar helaas staat daar 40 minuten voor, dus dat vinden we wat zonde.
In Minnie’s huis zijn allerlei apparaten wat je aan kan zetten.
http://img507.imageshack.us/img507/4540/54462193kj8.jpg
Vooral haar antwoordapparaat is erg grappig. Je hoort Goofy:”Hello Minnie, I forgot my message! Please let me know if you may find out what it is.” hahahaha.
http://img507.imageshack.us/img507/2522/24593161ff5.jpg
Ook zit er popcorn in de magnetron en is er een typisch Esther-achtig thee plekje. Ik ben namenlijk een ongelofelijke theeleut, en ik lees graag dus dit is een plekje voor mij!
http://img507.imageshack.us/img507/786/54843081rj2.jpg
Donald heeft een boot uit zijn eerste film, the whise little hen.
http://img507.imageshack.us/img507/3073/99401137qb4.jpg
Verder is het gewoon een leuk stukje om heerlijk rond te lopen en we genieten extra van onze laatste uurtjes. Dan willen we net in de trein stappen als Serge mij roept:”es, dit moet je zien!!”
Ik kijk om het hoekje en zie overal caracters staan!! En heel weinig mensen zien het omdat het aardig verscholen is. Helemaal perfect voor zo de laatste dag!
Marie (aristokatten), pinguin (mary poppins)
http://img507.imageshack.us/img507/1064/12vn3.jpg
, Baloe en koning Loui (Jungle Book), Kapitein Haak en vetje (Peter Pan), Jantje Fatsoen (pinokkio), de 2 muisjes uit Assepoester en Terk (tarzan).
Dit is werkelijk de hemel voor mij! Ik sta te springen en zo beland ik uiteindelijk dansend met de 2 muisjes om me heen.
http://img507.imageshack.us/img507/1003/10jp4.jpg
Serge wilde een slechterikken foto met Kapitein Haak
http://img507.imageshack.us/img507/5889/13zn5.jpg
en ook met Jantje Fatsoen.
http://img507.imageshack.us/img507/3432/86086166lv2.jpg
Ik zeg, als ik wegloop tegen hun:”keep up the bad work!” ze moeten erg lachen en zwaaien ons uit.
Baloe is ook heel vrolijk samen met koning Loui en ik begin the Bare Necessities te zingen en ze beginnen ook te dansen
http://img507.imageshack.us/img507/1772/14yx1.jpg
en we maken er een feestje van. Mensen om ons heen staan ook te lachen en te klappen.
http://img507.imageshack.us/img507/7609/15dx3.jpg
Ik geef ze beiden een knuffel en daarna ga ik naar Marie die gewoonweg heel lief en knuffelig is.
http://img507.imageshack.us/img507/2988/79318497ni9.jpg
Ik film nog wat rond en Terk
http://img507.imageshack.us/img507/8409/11cu1.jpg
doet heel stoer in de camera en Jantje Fatsoen kijkt heel evil-achtig.
Ik ben blij dat we dit nog even mochten meemaken vandaag. Daarna pakken we echt de trein. Omdat deze trein niet overal stopt gaan we eruit bij frontierland.
http://img507.imageshack.us/img507/3632/16gf6.jpg
De boom van de familie Robinson gaan we beklimmen. Helaas hebben meer mensen dat in hun hoofd dus we staan aardig in de file. Daar had de familie Robinson vast geen last van J.
http://img507.imageshack.us/img507/5534/17nf7.jpg
Lopen naar Adventureland horen we een bekende stem en zien we Jack Sparrow! Gaaf, ik hoopte al dat we die nog tegen zouden komen. Hij geeft een soort van uitleg hoe je een goede piraat kan zijn.
http://img507.imageshack.us/img507/8753/18cb5.jpg
Helaas hebben we geen tijd om alles af te luisteren dus we gaan nog 1x de attractie doen. Dan trekken we een fastpass voor Peter Pan en kijken of we Winnie de Pooh nog een keer kunnen doen maar helaas staat er een giga rij. Gelukkig hebben we die al 4x gedaan.
http://img507.imageshack.us/img507/4033/19vo4.jpg
Onze magen knorren gelukkig weer na het Space Mountain verhaal, en we denken beiden aan de hamburger bij Pecos Bill. Hier kan je een hamburger bestellen en daarna langs een buffet gaan waar je uitjes, sla, tomaat en nog meer erop kan doen. Echt superlekker!
Peter Pan is de laatste attractie om 14:00 uur en we genieten echt weer van de rit. Dit gaat nooit vervelen.
We willen nog wat shoppen want we hebben nog $80 over. We zien een hele lieve Mickey en Minnie met een hobbelend hoofd staan in bruidskleding! Die nemen we mee als souvenir van onze huwelijksreis.
De verpakking is iets groter dan we hadden verwacht dus we doen de helft van het piepschuim weg en doen het beeld zo in de handbagage met een deken eroverheen.
Bij de rest van de bagage past het al niet meer. De vlucht gaat om 20:00 uur, maar we willen bijtijds zijn omdat we niet weten hoe we de huurauto weg moeten brengen en we geen idee hebben hoe lang we daarover doen. We vertrekken dus om 14:30 uur naar het vliegveld.
Het auto wegbrengen stelt niks voor, je geeft de auto af en ze scant hem en je bent klaar. Heel apart.
Als ik wil parkeren zitten er van die spijkers in het wegdek maar hier kan je er wel overheen rijden vanaf een bepaalde kant. Hele gekke gewaarwording.
Een grote neger spreekt ons aan en vraagt of hij onze bagage mag dragen. Heel graag! We zijn het zeulen nu al zat en er is geen karretje te vinden. Hij laad alles op zijn karretje in en we lopen achter hem aan. Als we vertellen dat we uit Holland komen zegt hij: “wauw, I always wanna go to Amsterdam!” we kijken elkaar aan en denken hetzelfde, die wil alleen maar voor 2 dingen naar Amsterdam; vrouwen en drugs! Hahahaha. Zo’n figuur is het wel.
We krijgen een “speciale handdruk” zoals je vaak in de films ziet. We komen aan bij de balie en zien op het bord 23:55 uur staan. Goh, die vlucht is laat zeg. SHIT! Dat is onze vlucht! We zien onze originele tijd erbij staan. Het is toch niet te geloven!!!
Ik sta een partij te schelden en heb het helemaal gehad met deze maatschappij. Mensen kijken me eerst vreemd aan totdat iemand achter ons ook zo’n zelfde verhaal verteld als wat wij hebben.
Ook heenreis en terugvlucht vertraging, en niet zo’n klein beetje! Steeds meer mensen om ons heen beginnen te spuwen en vertellen hun verhalen. Laten we zeggen dat Martinair er niet zo goed vanaf kwam.
We mogen in elk geval wel onze bagage afzetten en de koffers zijn gelukkig niet te zwaar. Maar oh ow. De weekendtas scheurt aan de zijkant! De mevrouw aan de balie plakt hem, en we hopen maar dat het niet nog verder gaat scheuren.
Pffff, daar staan we dan, alleen 1 voucher van € 12 voor het diner en zoveel uur verwijderd van onze vlucht. Minstens 8 uur!
We lopen wat rond met onze loodzware handbagage en besluiten maar iets leuks voor onszelf te kopen. Mijn boek is al uit dus ik koop een Disney boek in de winkel en serge iets lekkers. We gaan maar ergens zitten en lopen om het uur even rond. Gelukkig is er een klein soort pleintje met eettentjes eromheen en daar hebben ze thee en een donut. We gaan rustig even zitten en zien een behoorlijk geschminkte balletvereniging langslopen. Al die meisjes met knotjes in hun haar. Wel een schattig gezicht.
We proberen zo laat mogelijk te eten zodat het daarna niet zo lang meer duurt.
We komen toch uit bij de Macdonalds en kunnen een grote maaltijdsalade, drinken en fruit ervan kopen. Ik koop nogmaals een kop thee aan de overkant.
Het wordt donkerder en de meeste tentjes gaan dicht. We voelen ons behoorlijk eenzaam en moe zo en willen nu gewoon naar huis.
Het is nog 1,5 uur en we kijken of we alvast kunnen doorlopen. Dat kan. De mensen bij de security zijn erg vriendelijk en we staan in de wachtruimte die er NIET uitziet. Allemaal buizen boven ons en veel draden.
Ook zit er een chagie groep naast ons die 5 uur vertraging heeft. Nog meer vrienden van Martinair…..
Er schijnt een probleem geweest te zijn met een toilet die overstroomt was en daarom moest alles opgeruimd worden, maar of dat nou 4 uur moet duren??
In elk geval verloopt de terugreis beter, minder turbulentie en voor ons gevoel gaat het sneller. Maar dat zou ongetwijfeld komen doordat we nu Comfort class zitten. Nog nooit zijn we zo blij geweest met het advies om dat te boeken op de terugreis. Het scheelt echt beenruimte en de dvd speler is gewoon heerlijk. Ik grinnik weg met de afleveringen van Friends en kijk Harry Potter. Wat is het toch een mooie film. Als je zo film aan het kijken bent vergeet je toch even de wereld om je heen en gaat de reis een stukje sneller.
We proberen iets te slapen om en om want het slaapt gewoon beter als je tegen het raampje aan kan leunen. Helaas slaapt Serge maar 1,5 uur en ik 2 uurtjes. We zijn doodop maar we kunnen onze draai niet vinden. Als we nog maar 1,5 uur moeten vliegen krijgen we nog een uitgebreid ontbijtje en dat gaat er wel in.
We landen heel rustig en lopen daarna naar de bagageband. De verkeerde blijkt na een tijdje. Nu snappen we het systeem dus we lopen nog een stuk verder J
Het duurt behoorlijk lang. We moeten allemaal een half uur wachten. Maar we zien mijn ouders al achter de ramen naar ons zwaaien dus we zijn bijna thuis!
De gescheurde tas is veel erger gescheurd dan we hadden gedacht dus hij is behoorlijk dichtgetaped. We slaan een diepe zucht als we de laatste zien! Gelukkig alle bagage terecht en niks eruit gevallen.
We rijden naar huis en vertellen honderduit naar mijn ouders. Met de hondjes is ook alles goed gegaan gelukkig. Als we bij hun thuis zijn zijn we totaal over de slaap heen en eten we een hapje mee met hun.
Daarna zitten we thuis nog aan een borrel en pas rond 23:30 uur worden we slaperig. We worden de volgende dag pas om 12:30 uur wakker! Hahaha. Wat een gek gevoel zeg!
De eerste gedachte die ons te binnen schiet als we wakker worden is: dit was echt een: dream come true honeymoon!!!
http://img507.imageshack.us/img507/1601/20rv4.jpg