[Reisverslag] Belgske: Central Florida in beeld en geluid, aug. 2010

Ondanks dat het nog bitterkoud is buiten, begint het bij ons vanbinnen te branden van verlangen. ('Khoop dat het geen VERbranden gaat worden)
Het zal de tweede keer zijn dat wij, met veel plezier, een reisverslag zullen bijhouden. Dit verslag zal dan pas na terugkeer op dit forum verschijnen.

Het vorige verslag was in tweëen gesplitst. Bij reisverslagen vond je het geschreven verslag www.floridaforum.nl/showthread.php?t=7594 en bij foto's en video's had ik filmpjes geplaatst. (Filmpjes zijn onlangs door Michael66 bij het reisverslag geplaatst, waarvoor dank)
Daar ik nog steeds niet slaag om foto's te plaatsen, voel ik mij op een blijde manier genoodzaakt om ook dit keer het reisverslag weer op te fleuren met bewegende beelden.

PS Ik weet dat filmpjes in foto's en video's thuishoren, maar vond het jammer dat het vorige keer gescheiden was. Mijn bedoeling is dat ik dit nu alles onderbreng in dit reisverslag. Ik hoop dat dit geen probleem zal zijn.

Hoi iedereen,

Intussen is onze vakantie alweer 2 maanden achter de rug. Gedurende die periode heb ik me, in de vrije uurtjes, bezig gehouden met het ineensteken van een fotoalbum en het maken van een film. Deze film duurt ruim 2 uur. Omdat ik de meeste beelden jullie niet wil onthouden, heb ik de film gesplitst. Hier en daar aangepast en sommige scènes weggelaten wegens te privé en dus oninteressant.=;

Allereerst wil ik even de activiteiten die we, tijdens onze 3 weken, hebben ondernomen aan jullie meegeven.

za 31.07 : heenreis Düsseldorf-Amsterdam-Orlando met KLM/Martinair
zo 01.08 : uitrusten, nm Titanic, the Experience
ma 02.08 : Aquatica
di 03.08 : SeaWorld
wo 04.08 : zwemmen en winkelen
do 05.08 : Gatorland
vr 06.08 : Magic Kingdom
za 07.08 : zwemmen, winkelen en Old Town
zo 08.08 : Discovery Cove
ma 09.08 : zwemmen en bezoek aan Christmas
di 10.08 : Kennedy Space Center
wo 11.08 : Aquatica
do 12.08 : Wekiwa Springs
vr 13.08 : zwemmen en winkelen
za 14.08 : SeaWorld
zo 15.08 : naar Universal Pacific Resort, Universal Studios
ma 16.08 : Islands of Adventure
di 17.08 : Universal Studios
wo 18.08 : Islands of Adventure
do 19.08 : nm vertrek
vr 20.08 : thuis

...wordt vervolgd...

DE HEENREIS

Deze morgen om 4h45 zijn we allemaal wakker. Ik heb Jessica en Kelly nog maar één keer zo snel zien wakker worden en zich zien aankleden, nl 2 jaar geleden bij onze eerste gezinstrip naar Florida.
Na een paar bakskes koffie vertrokken om 5h30 naar Düsseldorf. Onderweg op de Duitse snelweg begon de auto allemaal rare geluiden te produceren. Na een grondig onderzoek mijnerterwege (hum, hum) niets gevonden.
Op de luchthaven van Düsseldorf stond alles nogal warrig aangegeven. Na eventjes rondgereden te hebben, vonden we parkeerplaats 24.
De incheckprocedure verliep uitermate vlot. Om 8h00 zaten we bij Starbucks ieders aan een grote mok heerlijke koffie.
Na een half uur vliegen landden we op Schiphol. In eerste instantie zou deze vlucht gebeuren met een fokker 50 citytripper. Gelukkig voor mijn vrouw, die het helemaal niets vond met zo'n grote mug te vliegen, werd het een fokker 70.

Met 20 min vertraging, drie mensen werden geweigerd omdat hun visum niet in orde was, vertrok Martinair om 14h20 naar Orlando, een vliegtrip van 9,5 uur. Tijdens de vlucht hebben we een filmpje gekeken en redelijk gegeten. Precies om 17h50 landden we op de internationale luchthaven van Orlando.
Alles liep vlot totdat we de bagage gingen ophalen. Meer dan een uur hebben we moeten wachten op onze spullekens. Tijdens het wachten ben ik even buiten geweest om mijn nicotinegehalte weer op peil te brengen. Man, het leek alsof je recht een oven inliep. Buiten was het +40°C en zeer broeierig. Ik ben maar vlug terug binnengegaan want anders dreigde ik van mijn stokske te vallen. Voor de eerste keer het genot van de airco ervaren.

AUTOHUUR

Begin 2010 had ik een Dollar express Card aangevraagd, je bent dan gratis lid van Dollar-rent-a-car. Je kunt al je gegevens dan al opgeven via internet en zo vermijd je, zoals in ons geva, minimaal een uur wachttijd aan de balie van Dollar.
Met de Card meld je je rechtstreeks in de garage aan, waar je een auto wordt aangewezen.
We hadden wia USAreise.de een Midsize SUV gehuurd. Maar d'r was er geen meer voorradig. De medewerkster van Dollar vertelde me dat ik aan dezelfde voorwaarden een Fullsize SUV aangeboden kreeg.
Ik zag 5 Fullsize SUV's staan en bij eentje kreeg ik meteen een warm gevoel (had niets met de buitentemperaturen te maken). De sleutels werden me overhandigd en vol spanning, gelijk een kind op Sinterklaasavond, duwde ik op het claxonknopke. De liefde was wederzijds. Een GMC Acadia zal de komende 20 dagen ons overal naartoe brengen.
Eerlijk is eerlijk, hij zag er schitterend uit. Maar toen we naar ons hotel reden trok hij voor gene meter. Ik zei tegen mijn vrouw dat ik de auto morgen ga inruilen.
's Morgens in alle vroegte liep ik naar de auto en zag 4(!!!!!) uitlaten. Op de pook zaten ook diverse knopjes. Toch maar even het instructieboekje lezen. Nadat ik de knopjes in een andere positie had geplaatst, probeerde ik nogmaals de auto. De banden produceerden witte rook. D'r zat dus toch genoeg poeier in dat bakske. De vlinders in mijn onderbuik groeide aan voor deze auto.

Na drie dagen kwam ik erachter dat mijn rijbewijs nog thuislag. Gelukkig had ik de gegevens van mijn rijbewijs al maanden geleden doorgegeven via het internet.
Daardoor, denk ik, hebbenze bij Dollar niet naar mijn rijbewijs gevraagd.
Wie vergeet nu zijn rijbewijs?????? Gelukkig zijn tijdens ons verblijf geen problemen geweest.

Op het filmpje zie je ook hoe we een thunderstorm trotseerden. Trouwens, we hebben prima weer gehad.
In het voorjaar voorspelde men voor de zomer '10 een zwaar orkaanseizoen. Gedurende ons verblijf hebben we geen orkaan, zelfs geen extreme thunderstorm meegemaakt, gelukkig maar.
Slechts één dag hebben we de ganse dag regen gehad. Jammer genoeg was toen ons bezoek aan Discovery Cove gepland.
We verbaasden ons wel over het weer daar. Terwijl wij een ganse namiddag in de zon aan het zwembad hadden doorgebracht (area Seaworld), had het in de regio Disney een aantal uren gehoosd. En de kenners weten dat dit niet ver van elkaar ligt.

Soms begon het te regenen en dan zag je aan de blauwe hemel een klein, grijs wolkske. Wolkbreukske van 5 min. Dan herkende je ook de pas aangekomen toerist. Terwijl wij op onze ligstoel bleven en genoten van die 5 min afkoeling, zag je die bewuste toerist alles inpakken om weg te gaan. Tot hun verbazing scheen het zonneke alweer voordat alles goed en wel ingepakt was.

HOTEL HAWTHORN SUITES BY WYNDHAM

Aangekomen bij het hotel, gelegen aan de Westwood Boulevard, verliep het inchecken soepel alhoewel de receptionist in eerste instantie alleen de 15de dag, die ik naderhand erbij gereserveerd had, geregistreerd zag op zijn computer. Na wat zoekwerk vond hij ook de reservatie van onze eerste 14 nachten.
Nadat de koffers uitgepakt waren, vielen we om 21h30 (onze biologische klok gaf 4h30 aan) volledig uitgeput na zo'n lange reis als een blok in slaap.

KAMER

De kamer voldeed aan onze wensen. De bedden waren wel wat aan de smalle kant. De laatste nacht is Kelly uit bed gedonderd. Ondanks Rikie's relatief kleine gestalte (1m60) zorgde zij met haar slaappose ervoor dat er nog 1/3 van het bed voor mij overbleef.
Ook Jessica kloeg meermaals over gewoel van Kelly. Deze laatste nam dan zo'n houding dat Jessica nog juist aan de goede kant van het bed balanceerde. Kelly protesteerde. Om alle twijfels weg te werken, besloten we dat elk van hen de ene avond met Rikie en de andere avond met mij zouden slapen. Ik kan je verzekeren met Kelly in het bed hebben ik en ook Rikie heerlijk geslapen. Bij Jessica daarentegen werd ik om 2h00 wakker, 3h00,4h30, 5h00, 6h15,... Nu protesteerde Jessica, maar de bewijzen lagen op tafel.
De twee jonge dames kloegen ook vreselijk over het zwaar geadem van ondergetekende. Ik ontken natuurlijk, elk bewijs ontbreekt.

Een redelijk grote koelkast zorgde ervoor dat de frisdrank en mijn Budweiser lekker fris op ons lagen te wachten.
In onze kamer heeft er ook een legendarisch kussengevecht plaatsgevonden tussen Kelly en mij.
Maar het meest hilarische moment op deze kamer : Ik trok een verse onderbroek aan. Er klopte iets niet. Toen ik naar beneden keek bleek de onderbroek ietsepietsie te groot en bleef enkel hangen aan... tja, hoe zal ik het zeggen... aan het nageltje. Ik vroeg aan Rikie of dit soms een erfenis van Ome Charel (op zijn zachtst gezegd : een gezette man). Dit was duidelijk geen ondergoed van mij. Rikie onthield zich van kommentaar.

ONTBIJT

Het ontbijt (7h00 - 9h30) was opperbest, genoeg variatie om een dag mee te beginnen.
Zo was er elke morgen 2 soorten fruit : ananas, meloen, grapefruit, appelsien of appel.
Yoghurt met stukjes fruit, toast, donuts, confiture, een soort smeerkaas.
Bij het warme gedeelte had je keuze uit geklopt ei, spek, ham, soort rookworst, een soort zuurkool, ragoût met koekje op zijn Amerikaans, taco's, pannekoeken en wafels.
Koffie, thee, melk, fruitsappen, en water waren de dranken.

Op een morgen zei Kelly me enthousiast : "Hé pap, daar ligt lekkere rijstepap", dus wij beiden met een overvolle kom naar de tafel. Vol verlangen belandde de eerste goedgevuld lepel vrij snel in onze mond. Wij moesten echter vrij snel vaststellen dat dit niks, maar dan ook niks met rijstepap te maken had. Bleek het te gaan om een soort geitenkaas vermengd met met zure room.

SWIMMING POOL

Mooi, maar ondiep zwembad. Het diepste gedeelte was 1m50. Zodoende mocht er tot groot ongenoegen van de dames niet gedoken worden.
Een ander minpunt is dat je er geen snacks/versnaperingen kan kopen en de bar gaat elke dag om 16h00 open.
Een leuke anekdote : Rikie moest naar de wc. Daar vroeg een jonge gast, ca 20 jaar, haar of zij hem even wilde helpen. Hij had een slang in de wasmand zien kruipen en vroeg Rikie toe te zien dat die slang niet zou ontsnappen terwijl hij het beestje probeerde te vangen. Opeens zag Rikie de slang, een wilde kreet volgde. Die jonge gast kwam niet bij van het lachen, bleek het om een rubberen slang te gaan, door hem in de mand gelegd.

CONCLUSIE

Eenvoudig, maar zeer net hotel. Het personeel is zeer vriendelijk, proberen je altijd met een glimlach verder te helpen.
Ik had wel wat negatieve commentaren gelezen, op andere sites, over oa het personeel. Maar dat ligt ook hoe je je zelf opstelt, mij dunkt.

DINER

Aan restaurants geen gebrek in Orlando. Daar we met 2 jonge dames op pad waren, kozen we meestal voor buffet. Dan zat er altijd wel iets lekkers bij voor ieders bek.
Een overzicht waar we zoal ons maagje vulden.

Bij Ponderosa hebben we heerlijk gegeten. Het vlees was mals en perfect gebakken. Mijn vlees moet binnenin nog rood zien. Nadat Kelly mijn mals stukske vlees proefde, wilde zij dit in de toekomst ook zo. Rikie, die een die-heard 'hoe harder het vlees gebakken, hoe beter'-type is, vond het meer dan smakelijk.
Maar wat ons vooral bijbleef was een nagerecht. Een soort mousse van pinda's, Jessica noemde het 'snickermousse'.

Sizzler is ongeveer hetzelfde maar beperkter in hun assortiment. En in tegenstelling tot Ponderosa hoef je bij binnenkomst geen keuze in vlees te maken, maar mag je je ook beperken tot enkel het buffet.

Great Western Buffet is al het vlees gegrild. Halve kip, ribbetjes (niet echt mals), worstjes, steaks. Voor- en nagerechten waren ook aanwezig. Hier hadden we redelijk gegeten en bleef het tot één bezoek.

Als we geen zin hadden in een vette hap dan gingen we naar Subway.

In '08 had Kelly heerlijke rijstepap gegeten bij New York China Buffet. Dus hier moesten we naar terug. Alles was nog hetzelfde als twee jaar geleden, maar of dat we het eten onder 'lekker' kunnen catalogiseren, is een andere vraag. Zelfs Kelly hoorde je niet over de rijstepap.

Kelly vroeg me voordat we op vakantie vertrokken dat ze minstens één keer heerlijke spareribs wilde eten. Ze redeneerde dat spareribs van Amerika komen dus daar moeten ze wel heel lekker zijn. Na een intensieve research kwam ik uit bij TGI Fidays.
Het resultaat was dat we nog nooit zo'n lekkere spareribs ophadden, om duimen en vingers af te likken (wat we dus ook deden). Het vlees viel bij wijze van spreken van het bot af.
Er was nog wat plaats in onze maagjes. Dus bestelden we, op aanraden van de ober het nagerecht 'Island Breeze Sundae' voor 4 personen. Wat is dit? Op een verwarmd bord ligt een berg knapperige zoete crispy koekjes, vermengd met exotisch vers fruit. Op de top van de berg liggen drie grote bollen vanille roomijs en dit alles wordt overgoten met heerlijke warme caramelsaus. Wederom duimen en vingers afgelikt. een echte aanrader.
Je hebt daar ook een cocktailbar en daar stond me een gast te jongleren met flessen, ongelooflijk!!!

Bij Cici's pizza kun je à volonté pizza eten voor zeer weinig geld. Wij waren $24 kwijt en alle vier de buikjes waren rond. Rikie at haar buikje vol met Brownies, de lekkerste die ze ooit gegeten heeft.

Als tussendoortje gingen we wel eens naar Waffle House.

Tot mijn groot genoegen zijn we maar twee keer naar Mc Donalds geweest. Jessica zei : "Wat is papa zonder bier en wat is een bezoek aan de USA zonder Mc Donalds?".

Spijtig voor de Belgische forumgangers, alsmede de Duitse, Portugese, Spaanse, Indonesische, Argentijnse, en nog veel meer, heeft YouTube dit filmpje in diverse landen geweigerd wegens de audio. Toen ik andere muziek daaronder plaatste, bleef men het filmpje weigeren. Dus, sorry.

In principe moet het voor het Nederlandse internetwereldje geen probleem zijn. Laat iets weten indien dit filmpje toch niet te zien is.

TITANIC, THE EXPERIENCE

Vanaf 1986 is men intensief beginnen zoeken naar wrakstukken van de Titanic. In 2000 leidde Michael Harris één van de grootste expedities ooit onder water. Bij zijn terugkeer had hij meer dan 1.800 voorwerpen van de Titanic bij zich.
Michael Harris bouwde in Orlando het museum 'Titanic, the Experience'. Dit is een museum met live interactief entertainment geacteerd door vertellers gehuld in kostuums uit die tijd.
Beleef hier onvergetelijke bezienswaardigheden, geluiden en emoties van één van de meest indringende gebeurtenissen in de moderne geschiedenis.

De tickets heb ik enkele weken voor vertrek via de site van Orlando Visit Center gekocht. Daar bleken de tickets het goedkoopst te zijn. Tevens was er een actie dat de kinderen dan gratis binnen mochten.

Op zondagmiddag 1 augustus kwam Jessica haar moment. Al heel lang leefde ze hier naartoe. Om het uur is er een rondleiding van ca 1 1/2 uur, begeleid door een gids. Onze gids speelde een dame uit eerste klasse. Dankzij haar enthousiaste, boeiende uitleg was het bezoek aan dit museum de moeite waard.
Zo kon je aan een plaat voelen hoe ijskoud het water was waar de passagiers van het schip invielen. Langer dan een minuut hield je dat niet vol, werd verteld. Nou, die minuut heb ik anders vlotjes volgemaakt. Kinderen konden ca 7 min overleven in dat water. De wat meer gezette man (waarom keek die vrouwelijke gids mijn kant op) zou het 40 minuten kunnen volhouden. Het verhaal wil echter dat één iemand anderhalf uur in het water heeft rondgedobberd en het nog overleefde ook... door het drinken van Wiskhey.
Op de toegangstickets stonden namen van passagiers. D'r stond op in welke klasse je meevaarde. Op het einde van de rondleiding kwamen we bij een muur met alle passagiersnamen erop. De namen van de overlevenden lichtten extra op. Je moest de naam van het ticket zoeken en zo ontdekte je of je deze ramp overleefd had. Kelly, Jessica en ik overleefden. Rikie was een twijfelgeval, want de naam kon niet gevonden worden.

Jessica hoopte veel souvenirs te kunnen kopen van de Titanic. De shop viel echter zwaar tegen. Geen T-shirts, geen mini-Titanicbootjes,... enkel replica's van borden, bestek (te duur) en het medaillon dat Rose in de film droeg. Deze kocht Jessica wel. Verder heeft ze nog copiën gekocht van krantenknipsels, tickets,ed.
Kelly vond het bezoek iets minder, maar dat had meer te maken doordat ze er geen snars van begrepen heeft.

Voor het filmpje geldt hetzelfde als het vorige : als het goed is kun je enkel vanuit Nederland dit filmpje bekijken, en vanuit Florida natuurlijk.
Ik heb geprobeerd met andere achtergrondmuziek maar het helpt niet.
De filmpjes die nog komen, zouden geen problemen meer opleveren.
Nogmaals sorry voor mijn landgenoten.

GATORLAND

Gatorland wordt ook wel 'the Alligator Capitol of the World' genoemd. Het is tevens één van de oudste parken in Florida, nl vanaf 1949. De jaren ervoor bestond het park ook al wel, maar onder een andere naam en was toen gespecialiseerd in slangen.
Vanaf de jaren '80 komen er steeds meer shows met alligators.
Heden is Gatorland niet alleen een park voor toeristen, maar ook waar onderzoek gedaan wordt naar de alligator. hiervoor is het park al met diverse onderscheidingen beloond.
Gatorland is tevens de enige plaats wereldwijd waar alligators succesvol bevrucht worden dmv kunstmatige insiminatie.

We hadden de tickets wederom via Orlando Visitor Center gekocht. Goedkoopst en als extra kreeg je tickets voor een ritje met de trein in het park. Ritje stelt wel bitterweinig voor, maar soit, een gekregen paard moet je niet de bek kijken.
Om 9h45 betraden we de Holy Ground of the Alligator.
De shows 'Gator Wrestling', 'Gator Jumperoo' en 'Up-Close Encounters' werden zeer geanimeerd gebracht.
Kelly en Jessica zijn nog een volière in geweest, vol met hongerige, aanvallende parkieten. Door het neertellen van $1 kreeg je een stokje met vogelzaad, besmeurd met een soort honing.
D'r was ook een speelruimte met waterpistolen, watertonnen die hun balans om de haverklap verloren, fonteinen,... Bij een hitte van tegen de 40°C hebben de dames daar dankbaar gebruik van gemaakt. Vooral Jessica knapte hiervan op. Ze had vandaag veel last van de hitte. Enkel ijsjes hielden haar recht. ;)
Rond de klok van 15h00 vertrokken we terug naar ons zwembad voor meerdere familiale duiken.

MAGIC KINGDOM

Tijdens deze Florida reis zouden we slechts één dag besteden aan een Disneypark. Een gezinsstemming volgde. Unaniem viel de keuze op Magic Kingdom omdat daar toch echt de meeste Disneysfeer op te snuiven valt.
Nadeel was wel dat het een lange dag zou worden, want we wilden 'savonds absoluut de lichtjesparade en vuurwerk niet missen.

Om 7h15 stonden we al op en Kelly had speciaal voor deze dag haar Minnie Mouse kleedje meegebracht uit Belgenland en natuurlijk aangetrokken.
In de lobby van het hotel werden de tickets gekocht ($330 ](*,)) zodat we terplaatse daar niet meer voor hoefden aan te schuiven.
Om 8h30 vertrokken we naar MK, 20 min later had de wagen voor $14 een plaatsje gekregen op de parkeerplaats.
De keuze monorail/stoomboot was vlug gemaakt, We gaan met de monorail want dat gaat vééééél vlugger... niet dus. Door de drukte moest het een hele tijd wachten alvorens we aankwamen, terwijl we de ene na de andere boot zagen aanmeren. Om 9h45 zetten we onze eerste stappen in het park.
In de voormiddag vielen de wachttijden tot onze verbazing zeer goed mee. Pirates of the Carrabbean (0min), Splash Mountain (5min), Thunder Mountain (15min), Haunted Mansion (5min), Country Jamboree (5min), Philarmagic (0min).
Het werd nu plots serieus drukker. Een uur bij Peter Pan, 45m bij Tommorrow Speedway, Space Mountain 70min (fastpass).
We besloten naar de tent van Mickey te gaan. Want was nu een bezoek aan MK zonder op de foto te gaan met Mickey. Er stond een lange wachtrij maar de airco maakte veel zoniet alles goed. Toen we aan de beurt waren, kreeg Kelly een bewonderende blik van Minnie voor haar kleedje. Ze werd er zowaar verlegen van.
Jessica en Kelly hadden de smaak te pakken en gingen ook op de foto met de princessen (25 min), Tinkerbell en haar vrienden (50 min). En wat deden Rikie en ik... genieten van de airco.
In een saloon in Frontierland gingen we ons avondmaal nuttigen. Van normaal eten kwam niet veel in huis. De ganse tijd werden spelletjes gedaan onder de hongerige aanwezigen, dus ook Jessica en Kelly. Ze moesten om ter hardst een enthousiaste cowboykreet nabootsen. Dat hebben ze daar geweten. Alvorens Kelly haar kreet ten gehore zou brengen, zette iets te enthousiast een paar snelle treden naar voren. Komt er net een, met 2 overvolle plateaus, Chinese/Japanse vader voorbij met zijn kroost. OEPSIE.... Maar dan treedt Disney in actie. Binnen de 10 min had het slachtoffer zijn bestelling opnieuw gekregen en... gebracht door cowboy Goofy. Die Chinese kindjes konden enkel maar...¿¬ð¤:-#...(was een Aziatisch dialect, kon het niet goed thuisbrengen), maar gelukkig dat ze waren.

Met een volle maag ondergingen we Space Mountain, de wachttijd was opgelopen tot 90 min. met onze Fastpass stonden we binnen 20 min terug buiten.

De avond werd afgesloten met een fantastische lichtjesparade en een indrukwekkend vuurwerk.

Om 23h45 vielen we totaal uitgeput op ons bed,... van een lange dag gesproken.

OVERDAG



SUMMER NIGHTASTIC

AQUATICA

We zijn twee keer naar Aquatica geweest. Dit waterpark is zo goed bevallen dat bij een volgende Florida-trip dit zeker weer op de agenda zal staan.

De eerste keer hadden we ons al om 9h00 gesetteld op het witte zandstrand bij het golfbad. Er waren zeer leuke glijbanen en ronddobberen in een tube gaf je pas echt een relaxed gevoel.

Wat me wel opviel was dat het overgrote deel van de donkere medemens een T-shirt draagt en de zon zoveeel mogelijk mijdt terwijl de blanken in vol ornaat blootstellen aan de krachtige zon, wij dus ook. Deze dagen zijn we het hardst verkleurd. Rikie kreeg een steeds bruiner tintje, terwijl bij mij steeds meer een kreeftenkleurtje te bewonderen viel.:oops:
Om 15h00 hadden we het wel gehad. We dachten aan een rustig dagje waterparken. FORGET IT!!!! Met die 2 dames was dit een pittig en intensief avontuurke.

Bij het tweede bezoek werden we wederom getrakteerd op een stralende, zonnige dag. De start om de resterende, nog niet gedane waterbanen te trotseren.
Kelly vond trouwens een dikke papa best leuk, die zijn meestal grappig. Terwijl ik mijn buikske introk, keek ik haar eens zeer ernstig aan. Maar nadat ik eens goed rondgekeken had, vond Kelly dat er vééél leuke papa's rondliepen.

Ik kan nu wel de waterbanen gaan beschrijven, maar in het filmpje komen ze allen aan bod, uitgezonderd het kleutergedeelte. Zowel Kelly als Jessica mochten hier niet meer hun kunsten vertonen wegens te oud.

SEAWORLD

In totaal hebben we vier bezoekjes gebracht aan dit park, 2x tot een uur of drie en 2x 'savonds.
Eén keer zijn we vanaf ons hotel te voet naar SW gewandeld, een klein kwartiertje wandelen. NIET doen!!!!!! Na 100m gutste het zweet uit al onze poriën.

DE RIDES

Kelly en ik hadden elkaar beloofd dat we meteen in Manta zouden gaan. Bij deze rollercoaster hang je horizontaal en je maakt oa een loopin al hangende en beëindigt deze op je rug, een rare maar ook een zeer bijzondere gewaarwording. Die gaan we absoluut nog een keer doen.
We hadden de nieuwsgierigheid opgewekt bij Rikie en Jessica, want ze beloofden elkaar, met poep in de broek, dat ze de volgende keer er ook in zouden gaan. Bij het laatste bezoek aan SW was het zover. Beiden waren verschrikkelijk zenuwachtig, maar waren na afloop geweldig enthousiast. Vooral de looping vonden ze een unieke ervaring.
Vervolgens Journey to Atlantis. Rikie ontmoette daar nog iemand met wie ze op MEAO in Tilburg gezeten heeft. Wat is het toch een klein wereldje.
Nu wilde Kelly in Kraken. Rikie en Jessica pasten en ik...ik was de pineut. De wachtrij bedroeg amper 10 min. dus dat ook niet als excuus dienen. Terwijl we de hoogte opzochten, hoopte ik dat iemand mij hieruit zou toveren. Eenmaal het naar beneden dondert, onderga je deze, voor ons gevoel, heftige attractie gewoon. Mede door bepaalde plotse, korte wendingen voelde ik mij na afloop van de rit niet bepaald fris. Ik bleek niet de enige te zijn. Ook voor Kelly bleek één keer voldoende ...OEF!!!



DE SHOWS

Shows zijn een belangrijk onderdeel in dit park. Blue Horizons hebben we drie keer gezien en telkens kregen de koude rillingen, ondanks de buitentemperaturen, bij ons alle vier de bovenhand. Deze show is absoluut één van de hoogtepunten van SW.
Bij Clyde, Seamore & the Pirates blijf ik het meest genieten van de mimieker die toeschouwers meermaals bij de neus.
Believe (de orkashow) waar we het meest naar uitkeken, viel een beetje tegen. Versta me niet verkeerd, maar zonder de fysieke inbreng van de train(st)ers heeft deze show toch ingeboet aan kwalitatieve hoogstandjes. Wat zijn we toch verwend.
A'lure call of the Ocean een show vol acrobatie, overtrof (ondanks onze voorkennis van '08) alle verwachtingen. het is en blijft een boeiend spektakel.
Bij Pet's Ahoy laten huisdieren een zeer amusante, vrolijke show op ons afkomen. Vooral het slot is indrukwekkend. De natuurlijke vijand slaat op de vlucht voor zijn 'natuurlijk' slachtoffer. Nog niet dikwijls gezien dat een kat gaat lopen voor een muis.



AFTER DARK

Sealions tonite is een parodie op de SW-shows/attracties. Geweldig hilarisch gebracht en de mimieker had wederom een grappige rol.
Shamu Rocks Het publiek wordt warm gestoomd met rock muziek. De eerste keer dat we de show zagen, viel onze mond nu niet bepaald open van bewondering. De orka's deden maar wat, voerden niet uit wat hen werd opgedragen. Bij het tweede bezoek was de show gelukkig een stukske aangenamer om te zien. Maar ook bij deze show geldt hetzelfde als bij Believe, zonder de interactie met de trainers verliest deze show toch iets magisch.
Reflections Vuurwerkshow gecombineerd met licht en waterballet. Voordat die show begon, zorgden muziek en acrobatie ervoor dat op de tribune volop gedanst en gezongen werd.

DISCOVERY COVE

Op zondag 8 augustus liep om 07h00 de wekker af. Het was de start van een hoogdag voor ons allen. Alle vier hadden we hier enorm naar uitgekeken.
Bij het bekijken van de weerberichten werden we iets minder vrolijk. De kans dat het de ganse dag zou regenen, gecombineerd met onweersbuien, maakte ons een ietse pietsie minder vrolijk. "Dat dit nu net ons weer moet gebeuren. De hele week schijnt de zon volop, en nu beslissen de weergoden ...." was de algemene tendens in onze hoofden.
Bij vertrek deed het zonnetje echter nog volop zijn best.

Toen we het terrein van DC opreden, leken we in een andere wereld terecht te komen. Hoe kan ik dit nu het best omschrijven, gelijk we op één of ander tropisch droomeiland arriveerden.
Bij registratie (08h00) kregen we elk een individueel pasje dat tevens dienst zal doen als ticket voor Seaworld en Aquatica. Er werd verteld dat om 08h50 het dolfijnzwemmen zou plaatsvinden.
Dan maar eerst ontbijten. Op weg daarheen stond om de 20m een medewerker ons te verwelkomen en dat hij/zij beschikbaar zou zijn voor alle vragen.
Het ontbijt zag er heel lekker uit, en we hebben er zeker wat van gegeten maar de spanning nam toch wel de bovenhand. We gingen onze veiligheidsvesten ophalen. Hierbij zat ook een duikbril, snorkel en diervriendelijke zonnecrème. Eigenlijk was insmeren niet nodig omwille van het slechte weer, maar voor de zekerheid toch maar gedaan. Iets te enthousiast smeerden we ons in, lijkbleek zagen we. :shock:

Nadat we een korte briefing kregen over veiligheid en het doen en laten van dolfijnen was het dan zover. In een groep van 9 personen (Engels gezin, jong Nederlands koppel uit Maastricht en wij) zou Tyler een half uur onze dolfijn zijn. Tyler is een mannetje, je kan dit zien op zijn buik. Een mannetje heeft één gleuf waarin hij zijn 'piwi' verbergt, een vrouwtje heeft een gekruisde gleuf.
Als eerste mochten we Tyler, een rustige dolfijn van ruim 300kg, aaien. Zijn luchtgat en 'piwi'-gleuf moest je hierbij ontzien.
De trainer gaf vervolgens in 'overdrive' uitleg over de dolfijn. Dan een eerste hoogtepunt: een kus op de bek van Tyler. Ik mocht als eerste. Van tevoren had ik tegen de dames gezegd een lange kus te geven zodat de foto goed zou lukken. Het goede voorbeeld moest dus wel van mij komen. Bleek ik, volgens de trainer, de eerste te zijn die bijna overging tot een tongzoen. =P~ De glinstering in de ogen van Jessica, Kelly en Rikie sprak boekdelen over hun belevenis.
Vervolgens nog een familiefoto met de dolfijn en al hangend aan de vinnen werden we door Tyler voortgetrokken door het water. Intussen was er een hitsig dolfijnen vrouwtje tussen ons in komen zwemmen. Even rustig blijven staan en ze werd iteindelijk teruggefloten door haar trainster. Later hoorden we dat ze het vriendinnetje was van onze Tyler.
Het half uur zat er in no-time op, helaas. Maar er was nog zoveel meer in dit tropisch aangelegd park te beleven. Ineens begon het hevig te regenen en te onweren. Na een half uurtje verdween het onweer maar niet de regen. Gelukkig konden we onze activiteiten verderzetten.

Een groot lagunebad met koraalrif aangekleed en bevolkt door ca 30.000 vissen. In dit relatief koude zoutwater konden we naar hartelust snorkelen, fantastisch mooie vissen gezien en enorm grote roggen. We kwamen ogen tekort. Mijn dames waren vanalles aan het vertellen wat ze zagen, verstaan kon je ze echter niet. Dit kon ook moeilijk anders met hun snorkel nog in de mond.

De rivier was gevuld met lekker warm water. Raar maar waar, het voelde heerlijk. Zeker als je weet dat de regen met bakken uit de lucht viel. Halverwege kon je de rivier even verlaten om een volière in te gaan. Met een bakje voer in de hand kwamen diverse vogels uit je hand eten.

In een lagoon, enkel met roggen, mocht je deze beesten aaien.

Al het eten en drinken is in dit park inbegrepen. Het was ronduit fantastisch, niets op aan te merken. Op tijd en stond mijn biertje genuttigd. Ze hadden er trouwens Belgisch bier van het vat, een soort Ale met appelsien. Ik had er nog nooit van gehoord, en ik ken nogal wat Belgische bieren.

Daarna deden we alles, uitgez. de dolphinswim, nog eens over.
Toen Jessica de eerste keer in de Tropical Reef ging en een rog zag (groter dan Jessica zelf) wilde ze er niet meer in... en maar gillen. Later veranderde ze van mening, zo erg zelfs dat ze verschillende meters naar beneden dook om tussen die roggen te zwemmen.
Op het einde van de dag opnieuw gegil bij Jessica en Kelly. Ditmaal hadden ze haaien gezien. Het klopte nog ook en waren behoorlijk groot. Gelukkig zwommen ze achter glas.
Om 17h30 sloot het park en gingen we onze foto's, cd, DVD ophalen ($200). We kregen bovenop het aangekochte nog een mooi glazen fotokader erbij (waarde $25)
De foto's zijn schitterend. Je kunt nog zo je best doen, maar zelf zo'n foto nemen lukt je nooit.
De DVD daarentegen valt vies tegen. De kwaliteit van de opnames is zwak (veel te kleine resolutie), en ze hebben achtergrondmuziek erop geplakt, zodat geen gesprek te horen is. Bij mij was het beeldmateriaal ook nog eens versneld opgenomen. Thuis heb ik dit zoveel mogelijk terug kunnen herstellen, maar 't zou niet mogen.


PS Voor diegenen die mochten twijfelen om dit te doen omwille van de stevige prijs, NIET twijfelen, gewoon DOEN.
Ook wij hadden zoiets van... gewoon de knoop doorhakken... en het bleek onze mooiste dag van de vakantie.

ALGEMEEN




DOLFIJN ZWEMMEN



TROPICAL REEF



ROGGEN RIF



RIVIER

KENNEDY SPACE CENTER

Het was een uitgelezen dag om naar KSC te gaan. Zwaar bewolkt en maar 30 à 35°C. :mrgreen:
Om 10h15 kwamen we aan bij het Visitor Center. Net als bij het bezoek van 2 jaar geleden, bleek het aantal bezoekers zich tot een minimum te beperken.
Als eerste wilde we de Shuttle Launch Experience doen. In 2008 was het mijn favoriete activiteit. Het was nog steeds best de moeite waard, maar met onze ervaring van toen was het verrassingseffect wat verdwenen.
De bustour heeft ons een kleine 3 uur beziggehouden. De Saturn blijft indrukwekkend om te zien.
Daarna hebben we bij het Visitor Center nog rondgewandeld.
Nadat we op de foto zijn gegaan met een echte astronaut, besloten we het bezoek in de Spaceshop te beëindigen. Terwijl Jessica geen moeite had haar dollars te laten rollen, had Kelly harde hersenspijnigingen of ze wel een Space Shuttle zou aanschaffen. Struikelblok voor haar was de prijs, nl $20. Uiteindelijk naar veel wikken en wegen besloot ze toch haar budget aan te spreken. Nadien was ze heel blij dat ze de beslissing genomen had.

Nadien hebben we nog enkele uurtjes aan de pier van Cocoa Beach vertoefd. Een frisse duik in de oceaan doet wonderen. Jessica had de pech gebeten te zijn door een roze kwal. Gedurende enkele uurtjes had ze last van lichte irritatie.

VISITOR CENTER



BUS TOUR

CHRISTMAS

Christmas is ontstaan op 25 december 1837 dat toen de naam Fort Christmas droeg. In 1892 werd het eerste postkantoor geopend en veranderde de naam in Christmas.
Anno 2010 telt Christmas ca 1.500 inwoners. In de anders zeer rustige gemeente is het rond kerstmis bij het kleine postkantoor een drukte van jewelste. Iedereen wil dan kerstkaarten verzenden, afgestempeld in ... Christmas.
Enkele km noordelijker ligt Fort Christmas Historical Park. Dit is een replica van het oorspronkelijk fort uit 1837 dat gebouwd werd door 2.000 US-soldiers tijdens de oorlog tegen de Seminole indianen. Deze oorlog was één van de bloedigste conflicten tegen indianen uit de Amerikaanse geschiedenis.

ONS BEZOEK

Opmaandag 9 augustus werd het om 14h00 zwaar bewolkt boven Orlando. Besloten werd ons bezoek aan Christmas een paar daagjes naar voren te schuiven. Na een uur rijden kwamen we aan bij Fort Christmas Historical Park.
We stapten meteen op het fort af. De poort was open, maar alle deuren van de huisjes in het fort waren op slot.
Dan maar naar één vd verschillende gebouwtjes die in de nabijheid van het Fort stonden. Bleek verdomd alles gesloten. Navraag leerden ons dat maandag sluitingsdag was. Dan reden ze oa het gras af en maakten ze binnen alles stofvrij. Naderhand gezien wist ik dit wel, want eigenlijk stond dit bezoek gepland op donderdag.

We gingen dan maar naar Christmas zelf. Daar staat het ganse jaar een kerstboom met stalleke en ook de kerstman mag niet ontbreken. Hierbij staat een groot bord met volgend opschrift :
"The permanent Christmas tree at Christmas Florida is the symbol of love and good will: the Christmas spirit every day in the year."

Tegenover de boom bevond zich het postkantoor. We hadden de ansichtkaarten bij ons. Dus we gaan het gebouw binnen om postzegels aan te schaffen zodat de kaarten dan van hieruit opgestuurd konden worden. Het loket was 5 minuten geleden dichtgegaan. De man zat nog achter het glas maar we konden hem niet op andere (lees onze) gedachten brengen.
We zagen in het gebouw nog een aparte bak staan voor brieven aan de kerstman. Het hele jaar door kunnen kinderen hun wensen hierin deponeren.
Voor ons echter zat er niets anders op dan terug richting Orlando te rijden.

Hiervan is geen beeldmateriaal.

WEKIWA SPRINGS STATE PARK

Na alle verhalen die ik op dit forum gelezen had over Kelly Park, wilde ook ik kennismaken met de wondermooie natuur van dit park.
Ook Kelly vond het grappig om naar 'haar' natuurpark te kunnen.
Tijdens de voorpret op de vakantie, gingen we regelmatig op zoek naar YouTube-filmpjes. Zo kwamen we dus ook filmpjes tegen van Kelly Park.
Tot consternatie van Kelly en Jessic zagen zij op zo'n filmpje dat er slangen in het water zwommen. Ik probeerde hen nog op andere gedachte te brengen door te vertellen dat ik mijn taak als vader niet zou ontvluchten. Niets hielp, Kelly Park is not done.
Ik zou hen in ieder geval geen filmpjes meer laten zien van natuurparken.

(in Orlando) De dames kloegen regelmatig dat het water in het zwembad veel te warm was en vroegen zich af of je in Florida in de zomer in water kon springen dat dan ook nog eens voor afkoeling zou zorgen.
Hier zag ik mijn kans schoon. De voorzet werd door mijne harem gegeven en als een voleerde spits werkte ik de bal tegen de netten.
Ik vertelde hen dat ik nog wel wat plaatsjes wist. Dus zo vertrokken we op een morgen, zonder dat zij wisten waarheen, naar Wekiwa Springs State Park.
Na 45 min. rijden kwamen we aan bij de 'swimming area' van dit park. Hier ontspringt de Wekiva River. Nadat ik hen duidelijk maakte dat dit een zwemgedeelte was en hen erop wees dat stevig hekwerk ervoor zorgde dat er geen gevaarlijke dieren in dit stukje water konden komen, gaven zij mij de eer om als eerste het water in te springen, héééérlijk. Al snel volgde de rest mijn voorbeeld.
Wat hen was ontgaan, dat er bij het begin van de swimming area een waarschuwingsbord stond voor de wildlife, met de alligator nadrukkelijk vermeld. Ik heb wijzelijk mijn mond gehouden.
Terwijl mijn harem ten volle genoot van het frisse water, besloot ik een wandelinkske te maken. Ik was nog maar 10m ver of kwam een bord tegen met daarop dieren die in dit park leven. Bovenaan die lijst prijkte de Floridaanse zwarte beer, verder diverse slangen...oeps.8-[ Bij elke verdere stap die ik ondernam over het verhoogde wandelpad, hoorde ik geritsel en krakende takken.
Wat heb ik oa gezien: een grote spin, een dito vlinder, een soort van hagedis met blauwe staart. Ik heb altijd gehoord dat wanneer een amfibie/reptiel een blauwe kleur vertoont, dit gepaard gaat met 'giftig'. Met dit in gedachte vermeed ik de confrontatie maar en liet het beestje zijn weg vervolgen.
Intussen gutste het zweet uit mijn poriën. Ik besloot maar om terug naar mijn zwemmend gezin te gaan. Als je wilt weten of ik op de terugweg nog de beruchte beer tegenkwam, dan moet je even het filmpje bekijken.
In de swimming area was er een stukje waar veel stroming stond. Bleek dat er daar enorm veel water vanuit de grond naar boven werd gestuwd. Mensen doken met zaklantaarns de diepte in om te verdwijnen onder de rotsen (zeker 5m diep). Sommigen kwamen pas naar twee minuten terug boven... van een longinhoud gesproken.

Je kon hier ook kayaks/canoes huren. Dit had ik graag gedaan, maar vond bij mijn dames geen gehoor, jammer.
D'r was ook een klein winkeltje waar je een natje en droogje kon kopen. Op het grasgedeelte werd dit verorberd. Blijkbaar zaten we daar niet alleen te genieten, want diverse ongedierten wilden blijkbaar ook wel eens proeven wat we zoal aan het eten waren.
Dit was het sein om de terugweg naar Orlando aan te vatten.

UNIVERSAL LOEWS ROYAL PACIFIC RESORT

De laatste 5 dagen van onze vakantie zou al onze aandacht gaan naar Universal. Mede door de aanwezigheid van Harry Potter en de daaraan verbonden drukte, hadden we besloten deze dagen in een Universal hotel door te brengen. Belangrijkste reden om te verblijven in een Universal hotel was, zoals de meesten onder jullie wel weten, dat je dan op vertoon van je roomkey card aan één vd attracties, de express ingang mag nemen en zoveel je wilt de ingang mag nemen.

Het hotel dus. Al 's morgens in de vroegte kwamen we aan bij het hotel. Voor dat we er erg in hadden, was de kofferruimte van de wagen al geopend en stond men onze bagage al op een bagagewagentje te laden.
Ik heb dat manneke $5 gegeven voor de moeite. Bleek dat hij onze koffers maar tot aan de lobby bracht. Aan de receptie (een voetbalveld groot) kregen we elk onze roomkey card, die tevens ook dienst doet in de parken.
Onze kamer was nog niet gereed, men zou ons bellen als het zover was. Intussen bezochten wij Universal Studios (later meer).
Tegen 15h00 belden ze ons dat we de kamer konden intrekken. We wilden onze koffers meenemen, maar dat hoefde niet. Daar zou voor gezorgd worden. En ja hoor, nok...nok... Rikie gaf de man $5 voor het brengen van de koffers.

KAMER

Het moet gezegd, de kamer zag er voortreffelijk uit. Als verwelkoming stonden er zelfs 4 doosjes met nootjes. De twee jonge dames openden meteen elk een doosje (na de vakantie kregen we de rekening toegestuurd van VISA en daar stond ook de rekening van die doosjes. €14 voor twee keer een handvol nootjes, poe poe)

ONTBIJT

Rikie had ergens gelezen als je voor 8h00 ging ontbijten dat de volwassenen 10% korting kregen en de kinderen gratis konden meeëten.
Voordat we dus naar een park gingen, leek het ons een goed idee om met een lekker ontbijt te beginnen. D'r was vanalles : van vers geperst fruitsap tot verse zalm toe. Toen kwam de rekening... $35 slechts want de kinderen aten gratis mee. ;) We gaven de ronde som van $40, bleek dat in dit resort op alles wat je koopt standaard 18% tip inbegrepen zit.

THE LAGOON POOL

Een zeer mooi met palmbomen omgeven zwembad dat wel nergens dieper was dan 1m40. In de voormiddag kon je nog een redelijk frisse plons nemen, in de namiddag begon het al op soep te gelijken. D'r was ook een schip met allemaal fonteintjes en spuitbuizen. Hieruit kwam de ganse dag redelijk fris water uit, dus hier heb ik menig uurtje versleten.
Op een gegeven moment verlangde ik naar een lekkere frisse getapte pint... $9.60, maar lekker koud... héééééérlijk.
Echt ontbijt was er niet aan het zwembad te krijgen, maar wel andere versnaperingen. Zo zaten we een keer om 10h00 aan chickenfingers en sandwich Turkey met frites en .... een goddelijk koud getapt pintje. ('K lijk wel nen Engelsman)

AVONDETEN

D'r zijn diverse restaurants in dit resort en wat we zagen zag er verrukkelijk uit. Toch hebben we de avonden buitenshuis gegeten.


NIET VOOR GEVOELIGE LEZERS

Op een dag moest ik zéééér dringend naar het toilet voor de grote boodschap. Al drie dagen had ik niet gekund. Voor de zekerheid nam ik de toiletten in de lobby. Man, man... ik zou niet graag in de schoenen willen staan van de medewerker van het hotel die verantwoordelijk is voor...
Het zat helemaal, maar dan ook helemaal verstopt. Bij het doortrekken ging het water zelfs niet weg. Erger nog, het bleef stilletjes stijgen.
Soit, ik was in ieder geval mijn hachje kwijt.[-X

WATERTAXI

Als je in een Universal hotel vertoeft, biedt Universal je de mogelijkheid aan om je met een watertaxi naar de parken te begeleiden.
's Morgens was het een drukte van jewelste aan het haventje, dus de eerste ochtend besloten we de weg naar de parken te voet te volbrengen. Je kan het al raden, alle poriën gingen vervolgens openstaan om het massaal geproduceerde zweet te lozen.
De volgende ochtenden hebben we gewoon op een bootje gewacht en wat bleek, om de 10 minuten arriveerden er een. Maximale wachttijd was een kwartiertje. Maar als je die berg wachtenden aanschouwde, verwachtte je eerder 30 à 45 minuten aanschuiven.
In CityWalk ligt een aanmeerpunt voor de drie hotels. Terug naar het hotel is gewoon een kwestie van in de juiste rij aanschuiven en de juiste boot nemen. :-\"

ISLANDS OF ADVENTURE

Speciaal voor de hotelgasten ging dit park een uur vroeger open. The Forbidden Journey heeft nog geen Express ingang, vandaar. (later meer over the Wizarding World of Harry Potter)

JURASSICA PARK

The River Adventure is een boottocht die je in de wonderlijke wereld van de dinosaurussen brengt. Maar dan komen we in een beveiligd gebied dat niet meer... beveiligd is. De raptors zijn ontsnapt.
Jessica en Kelly wilden ook een ritje doen in de Pteranodon Flyers. Enkel kinderen onder een bepaalde lengte konden deze attractie uitproberen. En ze hadden me daar ne droge stoppel neergezet (NIET gespeeld) die om de haverklap dat moest duidelijk maken aan oa kinderen die 1cm!!! te groot waren.




TOON LAGOON

Hier zijn twee super waterbanen. Allereerst trotseerden we Rip Saw Fall. In een soort langwerpige boomstam drijven we door de Canadese natuur.
Deze attractie neemt je telkens in de maling. Telkens wanneer je denkt dat je de superafdaling bereikt te hebben, volgt een flauw duikje van een meterke of zo.
Tot......
Popeye & Bruto's Bilge-Rat Barges dan. Nog nooit heb ik zo'n heftige waterbaan meegemaakt. Hiermee bedoel ik dat er, zonder overdrijven, niet één plekje droog blijft. Bij de uitgang stond een kraampje met opschrift dat daar droge kleren te koop waren.



wordt vervolgd....

ISLANDS OF ADVENTURE (deel 2)

Het in Amerika zo populaire 'Cat in the Hat' mocht ook niet ontbreken. Leuk om een keer te doen maar als je geen aanknopingspunten hebt van dit figuurtje, blijft deze attractie niet lang hangen (bij ons toch niet).



Poseidon's Fury is een gevecht tussen water en vuur. Dit alles stak mooi in elkaar. Mede doordat het buiten onweerde en regende, moesten we hier liefst 45 min aanschuiven, jawel via de Universal Express ingang.



MARVEL SUPER HERO ISLAND

Op weg naar Spiderman. 11h00 en al 70min aanschuiven. Met dank aan onze Expresspas was dit voor ons slechts 5min. Tjonge, tjonge... 't is dat we The Forbidden Journey al gedaan hadden maar wat een geweldige attractie is dit. Met behulp van een 3D-bril wordt overmeesterd door deze attractie met hoogtechnologische snufjes.
Kelly zei me dat het nu tijd was om in The Hulk te stappen. Mijn maagje was echter compleet van slag door al dat rollercoastergeweld van de afgelopen dagen. Gelukkig stelde Rikie voor mijn plaats in te nemen. En dat ze genoten hebben. Beiden riepen na afloop uit volle borst "Yes, we did!!". Kelly vond dit de meest gave achtbaan en Rikie praat er nu nog over.
Ook Doctor Doom's Fearfall kon Jessica en Kelly meer dan bekoren.




De Aggro Circus Show van Matt Hoffman, gekend van Jack Ass, was het volgend visueel spektakel. Met BMX'en, skateboards en motoren werden de meest onwaarschijnlijke stunts ondernomen. Vooral de stunts met de motoren grenst aan het ongelooflijke. Als hier ook maar iets misgaat, dan zijn de gevolgen niet te overzien.
Deze show was enkel in de zomer te bezien.

THE WIZARDING WORLD OF HARRY POTTER

De belangrijkste attractie in de wereld van Harry Potter, nl The Forbidden Journey, heeft nog geen Express ingang. Daarom opent Universal deze attractie een uur vroeger (8h00) om hun hotelgasten te bevoorrechten deze attractie in alle vroegte (en dus minder lange wachtrijen) te kunnen ondergaan.
Zo stonden we een keer om 8h00 aan te schuiven voor deze naar het schijnt adembenemende attractie. Spijtig genoeg meldde men dat er technische problemen waren en dat men rustig moest afwachten. Na meer dan een uur wachten, werden we beloond met een onwaarschijnlijke belevenis. Het is moeilijk te omschrijven, maar je maakt een reis door een griezelig decor, gecombineerd met een soort 3D beeldenavontuur.
Voor jonge kinderen kan dit best eng zijn, maar wij zijn zo onder de indruk dat we nog wel een ochtend in alle vroegte willen opstaan, om deze fenomenale belevenis nog eens mee te maken.
Bij het buitengaan stond er een wachtrij vanaf Rip Saw Falls. Navraag leerde ons dat de wachttijd vanaf daar 4 uur bedroeg en dit in een hitte van 38°C!!!!!!
Het dorp is schitterend gemaakt, maar wat een wachtrijen bij de winkeltjes. Om 8h00 stond er bij één bepaald winkeltje al meer dan 1 uur op de teller (en dat zijn dan nog maar alleen de hotelgasten)

Wat we absoluut ook eens moesten proberen, was het Butterbeer. Geen idee wat ons te wachten stond. Het enigste wat ik wist dat het iets met caramel van doen had. Je kon het beer cold of frozen nuttigen. Mede door de hitte kozen wij telkens voor de Frozen. Meningen verschillen maar wij vonden het Oooooooverhééééééééééérlijk.
The Wizarding World heeft nog andere attracties waaronder the Dragon Challenge. 2 draken op verschillende doch gelijke achtbanen duelleren om ter snelste de finish te bereiken. Kelly en ik mochten natuurlijk niet ontbreken. Of we gewonnen hebben dat weet ik al niet meer. Op dat moment maakten ik me meer zorgen om mijn maag, het butterbeer kwam meermaals terug op mijn smaakpapillen.
De andere attractie the Flight of the Hippogriff is een vrij rustige achtbaan, waar mijn ganse harem stoer in plaats nam. Ikzelf paste om het vrouwen-onderonsje op beeld vast te leggen (lees : mijn maag produceerde nog steeds oprispend butterbeer).

UNIVERSAL STUDIOS

Bij dit park kwamen Bij Rikie en mij veel nostalgische gevoelens naar boven. In '96 hadden we beiden hier onze geweldigste attractie staan, nl Back to The Future. De opvolger hiervan The Simpsons ride werd met evenveel bravoure bewierookt. We waren dus benieuwd.
Het eerste herkenningspunt was de Beverly Hills Boulevard. We kwamen al diverse figuren tegen waarmee Kelly en Jessica mee op de foto moesten. Nadien vroegen ze : "Wie waren dat?". Niet alle figuren dienden echter voorgesteld te worden.
De eerste attractie was Terminator 2D. De voorshow beloofde al veel goeds, de show zelf is zeer amusant en voor de jongeren onder ons ook best spannend, soms te spannend.
In tegenstelling tot mijzelf, vond mijne harem ET geweldig. Het beviel hen zo goed dat ze dit een tweede keer wilde doen. Ik zei tegen de dames dat je bij ontvangst van het ticket een andere naam moest opgeven en deze duidelijk en luid moest doorgeven. Op het einde van de rit dankt ET alle medereizigers bij hun opgegeven naam. Zo was ik Big Daddy, Rikie Little Mama, Jessica de Titanic Woman en Kelly.... gewoon Kelly. De vrouw die de tickets gaf, zag je bedenkelijk kijken van 'daar heb je weer van die onnozele toeristen'. Daar houdt ET geen rekening mee en zijn dank werd aan onze ludieke namen geschonken.
Daarna kwamen we voorbij Animal Actors. Deze show is zo speciaal omdat er een oerang-oetang aan meedoet, had ik de dames voorgehouden. Thuis liepen ze al warm voor de show doordat meerdere YouTube filmpjes van de aap waren bekeken. Groot was dan ook de teleurstelling op het einde want de aap kwam niet uit de mouw. Blijkt niet meer in de show te zitten.
The Simpsons Ride vonden we allen geweldig. In een visueel attractiepark zitten we in een achtbaan de Simpsons achterna. Er gaat natuurlijk vanalles mis.
Man In Black kun je het best vergelijken met Disney's Buzz Lightyear. In een karretje moet je met behulp van een laserpistool zoveel mogelijk monsters verschalken. Op het einde van de rit begon het karretje te tollen. Mijn maagje kon de roteringen niet volgen en begon te protesteren. Net toen de eruptie zou plaatsvinden, begaven we ons aan het einde van de rit. Gelukkig.

ENTREE, TERMINATOR EN BEVERLY HILLS



ANIMAL ACTORS



MIB, THE SIMPSONS, ET




Wordt vervolgd...

UNIVERSAL STUDIOS deel 2

Bij Jaws waren Jessica en Kelly behoorlijk onder de indruk van de haai ondanks dat ze de rit al op YouTube hadden gezien. Vooral in de 'schuur' had Kelly het even niet meer.
Disaster. De twee voorshows zijn best aangenaam. De eigenlijke rit viel ons vies tegen. We hadden de pech helemaal achteraan te zitten, zodoende zagen we weinig tot niets van de special effects. Dus een goede raad aan diegenen die deze attractie gaan doen. GA IN HET MIDDEN ZITTEN !!!!!
Buiten bij de ingang van the Revenge of the Mummy stond een grote, zeer grote farao waarvan Kelly in de slappe lach schoot van de schrik (ge moet het maar kunnen).
De attractie dan. Deze darkride is in het begin vrij rustig :-& maar verandert al vrij snel in een heftige achtbaan (halverwege wordt je weggeschoten) waarbij vele visuele effecten de revue passeerden. De attractie is in één woord : fantastisch.




Jimmy Neutron's Nicktoon Blast, de opvolger van de Flinstones, kun je enigszins vergelijken met de Simpsons ride. Je stapt in een raket en volgt Jimmy bij zijn opdracht. Je vliegt door de wereld van alle favoriete Nickelodeon figuurtjes. Op het einde van de rit word je getrakteerd op... jawel, de vogeltjesdans... hilarisch.
Na de rit kon je op de foto met Sponshbob.
Shrek-4D. Zoals de naam al doet vermoeden, zit je met een 3D-bril de avonturen van Shrek en zijn vrienden te volgen waarbij diverse geuren je reukorgaan opzoeken. Na de rit kon je op de foto met Shrek, Fiona en Donkey. Deze laatste praat je de oren van je kop (stem: Eddy Murphy). Hij vroeg waar we vandaan kwamen. Toen hij hoorde dat we uit Belgium kwamen, wist hij daar wel raad mee (zijn antwoord: zie filmpje).
Kelly en ik wilden Hollywood Rip Ride Rocket doen. Het was 70 min wachttijd. Dus haalden we onze express pas boven. Tot onze verbazing vernamen we dat deze attractie nog geen express ingang had. Dus deze rit zouden we in alle vroegte tijdens ons tweede bezoek doen.
Onder begeleiding van ZZ TOP vervulden we deze coole achtbaan met verve.
Twister daarentegen is een tegenvaller. Mss ontstond dit gevoel wel omdat andere attracties een onwijze indruk op ons nalieten. Toch moet je dit eenmaal gezien hebben en kunnen jullie mij mss vertellen aan hoeveel touwtjes die zwevende koe hangt.



Een optreden van The Blues Brothers stond op Rikie's must-to-see lijstje. Voorafgegaan door een fantastische saxofonist, brachten the Blues Brothers vier nummers ten gehore. Tot onze grote teleurstelling ontbrak hierbij Everybody Needs Somebody. Was toch wel een beetje een anti climax, zou ik zo zeggen.

TERUGREIS

De ochtend van vertrek zijn we om 9h00 opgestaan (ikke 6h30). Maar de nacht ging niet zonder slag of stoot aan ons voorbij. Kelly donderde uit haar bed, met het hoofdje tegen de nachtkast. Rikie maakte mij om 1h30 wakker omdat de gsm niet oplaadde. #-o
Op ons gemakske pakten we de bagage in. Daarna even naar de luggage service gebeld. Intussen had ik de wagen voorgereden, bagage erin, auto naar de parkeerplaats gebracht en om 10h15 waren we voor de laatste maal present aan het zwembad.
De lege maagjes begonnen te rammelen. Het bestelde ontbijt werd aan de ligbedjes gebracht. Zoals al eerder verteld bestond dit ontbijt uit oa chickenfingers en French Fries met ne flinke klodder mayonaise.
Vanaf dan was het aftellen, een plonsje...op het ligbed...kijken op de horloge...een plonsje...enz. Langzaam kwam bij ieder van ons het besef dat de vakantie zijn einde naderde.
Om 14h00 gingen we ons opfrissen en klaarmaken voor vertrek. Er waren trouwens hiervoor uitstekende faciliteiten in dit hotel aanwezig.
Na een half uurtje arriveerden we aan de luchthaven. De auto werd zonder problemen weer ingeleverd bij Dollar (wat zal ik dat bakske missen:cry:)
Ruim vier uur voor het opstijgen, meldden we ons al aan de balie van Martinair. De dame vroeg of onze tickets wilden upgraden naar Comfort Class ($89 pp). Ik bedankte vriendelijk hiervoor.
Toen ze zag dat we Blue Flying Member waren, kregen we alsnog de upgrade, maar dan geheel gratis. Omdat we vaste klant waren ( het was van '96 geleden dat we nog met KLM of een dochtermij hadden gevlogen). Maar wie kan dat wat schelen. Wat een geweldige mij is Martinair toch. :-\"
Iets na 18h00, anderhalf uur voor vertrek, mochten we onze riante plaatsen gaan bewonderen. Alles verliep vlekkeloos tot 10 min voor vertrek. Boven de luchthaven liet een flinke thunderstorm zich van zijn beste kant zien. Zo erg hadden we het in de afgelopen drie weken nog niet meegemaakt. In no-time stond alles blank. Intussen genoot ik van een pintje en Rikie van een Bailey'ke.
De terugvlucht kende verder geen obstakels en via een overstap in A'dam landden we in Düsseldorf.
Toen ik mijn Renault Scenic startte, dacht ik in eerste instantie dat diverse onderdelen loszaten. Plots besefte ik dat ik weer de realiteit was binnengewandeld en dat ons wagentje een diesel is. Bij mijn GMC'ke moest ik meermaals goed luisteren ofdat de motor wel draaide.
Bij de heenreis naar Düsseldorf maakte de auto rare geluiden. Nu weet ik waarom. De lijnen op de snelweg bezorgen het gebonk geluid.
Om 18h00 draaiden we onze oprit op, verwelkomd door dolgelukkige opa's en oma's.
Jessica en Kelly hebben de eerste twee nachten gehuild met tuiten (vd heimwee). We hebben trouwens enkele dagen nodig gehad om de jetleg te verteren.

IK DANK U VOOR UW AANDACHT. :-#

SLOTWOORD

Het is intussen bijna drie maanden geleden, maar nog dagelijks hebben we het over de vakantie in Florida.
Zoals ik al eerder meldde hadden de kids het moeilijk bij thuiskomst. Vooral Kelly (11j) moest de eerste dagen 's nachts langdurig huilen, ze miste Florida enorm. Ook Jessica (13j) miste, zoals zij het nog steeds noemt, onze tweede thuis. Jessica huilde die eerste nachten ook, maar dan omdat ze zag dat haar zusje haar oogjes niet droog hield.:cry:
Ik concludeer hier enkele dingen uit : 1) ze hebben een fantastische vakantie gehad 2) ze hebben Florida in hun hartje gesloten 3) we moeten zo snel mogelijk terug (volgens een recent doktersbezoek is het Floridavirus bij ons chronisch).
Bij dat derde punt echter ligt nu net het probleem. Zo'n vakantie is een flinke hap uit ons budget. En zolang de kinderen schoolplichtig zijn, zal een trip naar Florida telkens in de duurdere (vooral vliegtickets) schoolvakantie plaats moeten vinden.
Daarom stelde Rikie voor (dit was vlak na onze thuiskomst in augustus) terug te gaan wanneer we 20j. getrouwd zouden zijn. De dames kwamen er al vlug achter dat dat nog maar liefst 5jaar zou duren. Dus dat was voor hen (en voor mij) geen optie[-(. Ik stelde dan maar voor over 3 jaar terug te gaan want dan zijn Rikie en ik samen 100 jaar. Met lichte tegenzin gingen ze hier maar mee akkoord, het was in ieder geval al beter dan mama's voorstel.

Komende zomer zullen we ergens aan de Turkse Riviera vertoeven, maar dan... de mening van Rikie is nu drie maanden later al aan het veranderen (je weet wel... chronisch...) Dus wie weet zal Florida ons in de zomer van 2012 weer mogen verwelkomen.
Jessica en Kelly hebben intussen al ...tig redenen opgesomd om terug te keren.
En als er een goedgevuld spaarvarken uit de lucht komt vallen [-o<(tja, wie wil dit niet), dan zal de kerstperiode in Florida ons ook nog wel eens te beurt vallen.

Tot slot wil ik jullie zeggen dat ik met veel plezier de belevenissen van de forumgangers zal blijven volgen EN hun, waar mogelijk, zal helpen met hun vragen.

Ik ben ook verheugd dat de filmpjes bij jullie in de smaak vielen, dat geeft voldoening.

Saluukes ;-)

Een allerlaatste filmpje omtrent onze reis, nl het bezoek aan Christmas en dito Historical Park.
Het leek me leuker dit enkele dagen voor Kerstmis aan jullie te lanceren, geen beeldmateriaal maar enkel foto's.