Min of meer wel, maar dat kon geen kwaad zei de captain, die duiken onder water.
Als het wel kwaad kon zou het meer bezaaid zijn met dode vogels.
Afdrukvoorbeeld
Lazy day, dream away.
Donderdag 1 Maart 2012 – Vandaag is gebombardeerd tot officiële luie dag, en dat zou het worden ook. De tafeltennistafel is opgepoetst, de biljartkeu’s zijn met het nieuwe krijt behandelt en de diverse pooltoys liggen niet meer op het droge.
Ook liggen er op de terrastafel diverse laptops en smartphones om toch maar contact te houden met de buitenwereld. We zijn er helemaal klaar voor.
De enige activiteit van betekenis is een bezoekje aan de lokale Walmart voor wat voetverzorging, een badpak en een paar tubes vitamines, via SMS bij ons besteld. De Ipod met versterking draait overuren, net als de zon, die deze dag de temperaturen opstuwt tot een fraaie 30°. Gelukkig is de watertemperatuur van het zwembad een graad of zeven minder, zodat verkoeling aanwezig is.
Voor de echte waaghals staat er nog een tobbe met 100F op de teller, en die wordt ook af en toe zelfs gebruikt.
Zelf regisseer ik, tussen het zwemmen en sporten door, de film van de airboat in elkaar, en ook van de Wii wordt gretig gebruik gemaakt. En om echt weerstand te bieden aan de tropische temperaturen moet je natuurlijk veel drinken, dus diverse vloeistoffen worden met enige regelmaat op tafel gezet. Tegen het eind van de middag komt onze gast aan tafel aangeronkt, en even later improviseren de dames een smakelijke maaltijd in elkaar, die er met plezier ingaat.
Na de koffie vertrekt onze gast, die heeft morgen nog een forse motorrit voor de boeg, en de weersvooruitzichten zien er niet goed uit richting Georgia. Zelf gaan we gewoon verder met lui wezen, al loopt de vloeistof consumptie terug tot nul. Zal wel aan de warmte liggen. Rond middernacht ligt iedereen in het mandje.
http://img812.imageshack.us/img812/9710/zwemnacht.jpg
Toch Daytona Bike Week ??
Vrijdag 2 Maart 2012 – Time for a road trip. We hebben nog een paar koopwensen, en de plaats waar we die hopen te vinden is Daytona Beach. Voor zeven uur is iedereen opgericht, en na wat douche en kauwwerk gaan we op pad. Niet over de gebaande paden, die kennen we inmiddels wel, maar op verzoek via een toeristische route. Die ontwerp ik op Google maps, prent hem in het bolletje, schrijf wat steekwoorden op, en dan is het tijd voor vertrek.
De verkeersinformatie geeft aan dat er een lading vullis op de I4 ligt en dat er daardoor wat oponthoud is, maar dat deert ons niet want wij nemen gewoon de 417, alleen deze keer maar deels, want bij de 528 gaan we oostwaarts om die bij de 520 te verlaten. Daar duiken we de, bijna gemiste, Taylor Creek op, een weg die nauwelijks breed genoeg is voor de Suburban, en waar we gelukkig weinig tegenstanders zien. Het begint als een tocht door de jungle, die herinneringen aan onze tocht door Yucatan oproept, en vervolgt zich in een typisch Amerikaans boerenlandschap, met door oude auto’s en landbouwmaterieel omgeven “boerderijtjes”. Erg leuk om door te cruisen.
Taylor Creek eindigt op de SR50, in het buurtschap waar het altijd kerst is; Christmas. De SR50 (Colonial Drive) volgen we naar het oosten, en zo komen we in Titusville, waar US1 opgezocht wordt. We werpen een lange blik op de voormalige start en landingsplaats van de spaceshuttle en vervolgen de oude 1 door plaatsjes als Edgewater en New Smyrna Beach tot aan Port Orange, waar we subiet rechtsaf slaan om de Intercoastal Waterway te kruisen en de A1A (Atlantic Avenue) North op te draaien om zo aan twee kanten water te hebben. Deze langerekte groep eilanden ligt zowat voor de hele kust van Florida en is grotendeel volgestouwd met hotels, souvenirshops en eet- en drinkgelegenheden.
De derde de beste gelegenheid ( de eerste gemist, de tweede was dicht) slaan we rechtsaf om via een $5.00 bijdrage het knetterharde strand op te draaien. Altijd weer een bijzondere ervaring, en het valt ons op dat het deze keer bijzonder druk is. Er zijn hele gedeeltes bij waar je niet meer kunt parkeren, de auto’s staan schouder aan schouder.
Ons plan was om ook de Chevy op het strand te parkeren, ter hoogte van Bubba Gump (naast het Hilton), want dat is tenslotte de enige reden dat we hier zijn, een lunch bij Bubba Gump. Maar helaas, dat gedeelte is niet meer toegankelijk voor verkeer, dus met het zicht op de pier moeten we het strand af, helaas.
Rijdend op Atlantic Avenue besluiten we Main Street maar in te slaan, want we ontwaren enige activiteit op plaatsen waar normaal nooit wat te doen is. Wat blijkt, er zijn nu al standhouders voor Bike Week aan het opbouwen ! We rijden door naar de parkeergarage, en besluiten later nog even van dicht bij de zaak te aanschouwen. Parkeren is buiten de Bike Week de helft goedkoper, en met een goed gevoel lopen we over de voetgangersbrug richting Bubba Gump. Daar gebruiken we een uitstekende lunch, bestaande uit een aantal appetizers die de omvang hebben van een gewone maaltijd. Less is more kennen ze hier echt niet.
Na de fijne hap wandelen we het strand op, wordt er wat ge-ouwewijvenzwommen (pootje baaien, zo U wilt), maken we een geanimeerd praatje met de ijscoman en verlaten we het harde zand bij Main Street. De meeste winkels, kroegen en sommige kramen zijn al volledig operationeel, mede door de datumverschuiving. Ze hopen zo toch een graantje mee te pikken van de onwetenden. Deze onwetenden zijn er blij mee, want onze tweede geplande stop voor vandaag zou Destination Daytona zijn, omdat er nog wat stoere Harley kleding voor de kleine medemens gekocht moest worden.
http://img29.imageshack.us/img29/3853/beachfh.jpg
Maar ook de outlet van Bruce Rossmeyers Outletstore is hier gewoon open. Hier vindt je echt kleding voor nog geen 25% van de originele waarde. Wij blij ! Ook de vrienden van Hot Leathers raken nog 2 volle tassen aan ons kwijt, dus is de stop in Ormond Beach is overbodig geworden. Stop #3 is Skip Bootz, en dan de nieuwe vestiging aan de Int. Speedway Blvd., net buiten Daytona, naast de I95.
Officieel zijn die nog niet geopend (volgende week wel), maar we mogen naar binnen. Nog lang niet alle voorraad is overgeheveld van de winkel 5 mijl terug. We vinden dan ook niks van onze gading en rijden dan maar 26400 voet terug, om erachter te komen dat we ook hier niet slagen. 17600 yards voor niks gereden.
Terug richting Kissimmee gaat het weer als vanouds. Het is rond de spits, dus de I4 staat al weer redelijk vast, maar wij gaan standaard al via de tolweg. Dat kost dan wel een dollar of zes, maar daarvoor kun je op je gemak heel prettig doorrijden, en dat willen we. Ons plan is om een rondje midgetgolf te doen, maar dan wel op een mooi verlichte baan. En die ligt vlak bij onze residentie, op Formosa Gardens, de Jungle Golf. Omdat het nog licht is doen we de lokale Harleydealer op de hoek even aan, om erachter te komen dat nog niet alle bestelde goederen binnen zijn, en melden ons dan bij Fridays, het is tenslotte Vrijdag.
We proberen daar wat nieuws, een Jack Daniels Rib Eye en besluiten achteraf collectief, op Fred na, die ging voor de “veilige” Babyback Ribs, dat dit een eenmalige actie was. Volgende keer weer gewoon de Flat Iron, of iets dergelijks.
Daarna spelen we een uiterst vermakelijk rondje minigolf, met een weinig verrassende uitslag en dan is het tijd voor koffie, dus op naar huis.
Voor de deur staat een mooi pakketje met een UPS sticker, dus is er toch wat van het bestelde binnen. De rest van de avond verdoen we de tijd met, alweer, diverse laptops en smartphones en schiet de avond voorbij. Bijna letterlijk, want één van de buren besluit zijn pistool even te proberen. Tegen elven klinken er 3 harde knallen enkelen tientallen meters verderop, en de kenners horen daar pistoolschoten in. Er volgens geen gillende sirenes, dus nemen we maar aan dat het een oefenpotje is geweest.
En anders horen we het morgen wel in het nieuws, maar dat hoort U morgen.
Wat een cliffhanger!
Wat een leuk verslag weer, heerlijk om mee te lezen.
Ziet er netjes uit die minigolf, en lekker dichtbij. Wij hebben ook het bezoeken ervan op ons lijstje staan. Mijn vriendin heeft namelijk nog nooit geminigolft, en dat kan natuurlijk niet!
Mooie put in de jungle, Gerrit! Wat een leven......
Super om weer te lezen, veel plezier nog.
Een goede keus Bubba Gump, vlotte chicks ;-))
Leuk gedaan met die filmpjes erbij hoor!
Veel plezier verder.
Leuk om te lezen, en rare gewaarwording om de foto's van Daytona te zien, omdat ik daar zelf net ben geweest.
Ik had dus beter via de tolwegen kunnen rijden om de I4 te vermijden?
Had die paar dollar er graag voor over gehad :grin:
Alles is anders.
Zaterdag 3 Maart 2012 – Doordat het wat latig geworden is staat de schrijver dezes pas om 8 uur naast het mandje, want ondanks de matige 5 uur slaap vindt de blaas dat het tijd is om te ledigen. Tijdens het prepareren van de koffiemachine komt een volgende bewoner boven water en allengs volgt de rest.
Voor vandaag staat er niet veel op de rol, een bezoek aan de ouwe Belz en vanavond de CruiseNight in Old town, daar houdt het wel zo´n beetje op. Maar met de verschijning van bewoner nummer drie wordt dat allemaal anders. Geblesseerd door een opspelende infectie strompelt deze het pooldeck op, aangevallen door helse pijnen. Die gaat niet erg vooruit komen vandaag.
Dus worden de plannen bijgesteld en blijven we binnen. Een uitzondering maken we voor een uitstapje naar de dichtstbijzijnde Publix. Al sinds jaar en dag varen we naar de vestiging op Orange Lake, ook vanwege de aanpalende Liquor Store, en op weg van waar dan ook naar Lindfields ook de meest logische oplossing.
Maar de Publix die iets meer westelijk op de 192, nabij de US27, ligt, is eigenlijk veel makkelijker te bereiken. En ook nog groter, èn met inpandige drankhandel (en apotheek, maar dat terzijde :-) ). Dat is dus onze nieuwe buurtsuper.
Een paar boodschapjes worden een hele kar vol, en dan over 2 verdiepingen, want onderop staat weer een bijdrage van de Miller, de originele tap versie. Wat we ook ontdekken, op zoek naar de avondmaaltijd, is een skillet (koekepan) maaltijd van de gerenommeerde restaurantketen PF Chang. Na de roerbakzakken van Fridays wellicht een nieuwe aanrader. Ook zien we in de megakoelingen wat meer kant en klare barbecuespullen dan bij de andere Publix.
Natuurlijk bestel ik zelf de vleeswaren bij de Deli, maar laat de dames wel meeproeven. Van elke soort een plakje proberen, altijd weer een feestje hier.
Dan is het weer tijd voor een stukje relaxen in de vorm van gameroomen, zwemmen (of iets wat daar voor door gaat), lezen, snacken, soms een combinatie daarvan en natuurlijk bijhouden van alle sociale media. Ondanks het straffe, edoch warme, windje is het goed toeven aan en in de pool. De temperatuur is er niet minder om, die loopt naar de 86F.
http://img585.imageshack.us/img585/7...satthepool.jpg
Een week voor de vakantie, tijdens het voorbereiden van de website voor deze vakantie, kom ik er achter dat de foto’s van afgelopen Biketoberfest nog in een werkmap staan. Daar is nog geen centimeter aan gewerkt, schande. Daar doen we dan nu maar wat aan, en met de nieuwe versie van Jalbum gaat dat soepeltjes. Die staan nu ook ter inzage op de website.
Wat ook erg soepeltjes gaat is het bestijgen van één van de luchtbedjes. Vele malen geprobeerd door beide heren, maar de horecaspoiler voorkomt dat we ook maar enigszins blijven kleven aan de vrouwenmaat luchtmatrassen. Maar door een wonder, of de straffe wind, beland ik zo maar in de min of meer juiste positie op dat onding. Tot groot vermaak van de anderen, en dat moet natuurlijk vastgelegd worden. Fraai is het niet, maar een geslaagde poging poetst alles weg.
Het is al met al een relaxte dag geworden, en tegen de avond gaan de dames aan de gang met Chang. PF heeft het goed geschoten want het smaakt allemaal voortreffelijk. De foliezakken zijn bedoelt voor 2 personen, maar dat is aan de zuinige kant. Dat we een derde zakkie Chicken Teriyakki hebben meegenomen blijkt een juiste beslissing. De pan raakt nagenoeg schoon leeg.
Na de koffie is het spelletjesavond, het is tenslotte Zaterdag. De patiënt heeft, mede dankzij de roze pilletjes, al wel veel minder last, maar Old Town is nog te hoog gegrepen. Ook omdat we morgen een wandeletappe voor de boeg hebben.
Een kaartspel voor 3 personen (Jokeren) is de ideale oplossing voor avondvermaak, want zo kan de vierde man zich bezighouden met het toetsenwerk. Als ware hij de oudere, zwaardere en blankere grote broer van Wibi Soerjadi dansen de vinger(s) over de 88 toetsen van het glanzend zwarte instrument. Zo komt er vanzelf weer een stukje dag uit het leven van vier verwende vakantiegenieters op elektronisch papier ter leer ende vermaeck van de buitenwereld. En zolang ik het leuk vindt om te doen, en andere mensen het leuk vinden om te lezen, blijf ik het maar doen. Heb ik ook wat te doen.
De weersvooruitzichten voor morgen zijn de slechtste van deze vakantie. Tien graden minder dan vandaag, wat nog steeds een mooie 20° oplevert, en een redelijke kans op buien en/of onweer. Dus hebben we een binnenactiviteit gepland die prima aansluit op deze avond. We gaan naar het Seminole Hard Rock Casino in Tampa. Wie de grote winnaar van vanavond wordt en of we na volgende week nog verplicht moeten werken hoort U in het volgende verslag.
.
Leuk verslag weer Gerrit zoals gewoonlijk !!