Ja, eigenlijk wel...Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door verwijderd
Afdrukvoorbeeld
Ja, eigenlijk wel...Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door verwijderd
Gerrit,
Je weet toch waar je gaat ontbijten op 1 maart?
bron.Citaat:
Batter up! Free Pancake Day is March 1
Get the syrup pouring, Tuesday March 1 is Free Pancake Day at IHOP.
But there is a deeper purpose beyond the melting butter. After you've consumed the free short stack of buttermilk pancakes, IHOP asks in return is that you consider donating to local children's hospitals through the Children's Miracle Network.
So instead of paying the cashier, they ask you to put a donation in the box for the charity. IHOP has raised more than $5 million (and given away more than 10 million flapjacks) in the six years of its National Pancake Day fundraising effort. To find a local IHOP or to donate online, visit www.ihoppancakeday.com.
Spanning over de vluchtperikelen gelukkig opgelost. Hopenlijk krijgen wij nooit zo'n groene C. We weten nu wat het betekend. Auto is ook geruild las ik. Hopenlijk de laatste keer. Genieten jullie maar lekker van je vacantie laat ons jullie vacantieplezier meebeleven. We moeten nog zoooo lang wachten.
Veel plezier jullie tweetjes
groetjes Marita
Day 2 - Feb.27– Rustige dag, Wal*Mart bedankt.
Of het verslag van deze dag net zo lang wordt als die van gisteren waag ik te betwijfelen, maar als ik eenmaal bezig ben gaat het bijna obsessief vanzelf.
Uiteraard zijn we vandaag, net als bijna ieder Floridaganger de eerste dag, vroeg wakker, alleen valt het deze keer mee. 6 uur staan we ernaast, en de dag begint met een lekker bakkie leut. Buiten bij de pool, waar ik het, alleen gekleed in de workin’ man’s Björn Borg Boxer, de Fruit of the Looms van de Wal*Mart, zelfs een beetje fris heb.
Maar nog lang niet zo fris als dat ik hetzelfde bij ons achterthuis had gedaan, lees ik op het weerbericht. Tegen een uur of zeven maken we ons klaar voor het ontbijt, en dankzij de pancake’s en de syrup van Aunt Jeminah en de voortreffelijke Boars Head vleeswaren van de Publix smaakt het allemaal weer overheerlijk. Nadien gaat Marion wat aan relatiebeheer doen, niet aan onze relatie, maar aan de relaties van haar baas, de zakelijke althans, en ga ik maar weer eens naar McCoy International Airport Orlando om daar bij onze vrienden van Alamo een andere automobiel los te peuteren.
http://img39.imageshack.us/img39/1011/ontbijt.jpg
Ik besluit deze keer maar eens een andere weg te nemen. Dus niet de relatief altijd rustige 417, maar de combi Interstate 4 met de 528 Toll om te zien hoe het inmiddels met die laatste gesteld is. Ze zijn er een tijdje mee bezig geweest, maar hij is klaar, en de beide tolpoorten die je tegenkomt voordat je op het vliegveld bent zijn weer actief. Eén van een dollar en één van 3 quarters, dus bij elkaar 5 quarters goedkoper dan de 417, maar die rijdt, met name voor de nieuwelingen, wel een stuk rustiger.
Gelukkig tref ik bij Alamo Car Return deze keer Engels sprekende medewerkers aan, dus sta ik al vrij snel bij het kantoortje van de stationmanager, en deel haar mee dat ik gisteravond afgesproken heb dat ik vandaag een andere auto kom halen. Dat is niet helemaal waar, of eigenlijk helemaal niet, want ik heb niks afgesproken, maar dat weet zij niet. En het interesseert haar waarschijnlijk ook niet, want ze zegt; Okay, just wait a moment for the keys. Ik gooi nog een visje op voor een Navigator, maar nee, er was een Fullsize SUV beschikbaar. Dat word een maand oude witte Tahoe met Georgia plates, en aan de binnenkant een uit zacht zwart koeievel bestaand interieur gelardeerd met plastic notenhout plus een geluidsinstallatie van meneer Bose met twee handen vol gelijknamige speakers. Een gros aan knoppen op het stuur en de meervoudig gescheiden Climate Control maken de Executive uitvoering compleet. Het wachten meer dan waard.
Tijdens het wachten zie ik aan de overkant een prachtige Dodge Challenger, nachtzwart met zwarte velgen en ramen, staan. Daarvoor staat een zo nog mooiere Chevrolet Camaro in antraciet met glimmende rollers. Beiden retro mussclecars maar opnieuw uitgebracht (net als vele andere modellen met een “oude” naam), en beiden met de uitstraling van een roofdier. In één woord; prachtig, en nu dus ook te huur bij Alamo onder de Specials / Premiums.
Maar ze hebben uiteraard niet de mooie hoge zit van een SUV, dus ik vertrek met de Tahoe.
http://img10.imageshack.us/img10/485/carstory.jpg
Thuisgekomen is Marion inmiddels uitgewerkt en gaan we direct door naar de Wal*Mart om de “site to store” bestelling op te halen, plus nog wat kleinigheden. De bestelling zou volgens de mail af te halen zijn bij de Customer Service, dus na het afrekenen van de kleinigheden rijden we daar, naar blijkt tevergeefs, naar toe. Er is achter in de zaak, bij het Photo Center, een speciale balie, Wal*Mart.com Service, wegens populariteit in het leven geroepen voor de afhandeling. Na een aantal drukjes op de bel komt een Zondagswerker op haar Zondags aangeschuifeld om ons toch maar te helpen.
Het eerste pakket van de twee is vlotjes gevonden en de DVD’s (o.a. Jeff “Silence, I keell you & Jalapêno,….on a steeck” Dunham en Dinosaurs The Serie) zijn compleet. En da wast, volgens de vlotte verkoopster. Dach et nie, volgens de bonkige buitenlander en in arren moede ging de dame terug het magazijn in, en keerde twee minuten later triomfantelijk terug met het tweede pakket, als had zij het wiel uitgevonden, hoewel het gewoon op onze pakbon stond.
Hierin zou een zachtlederen beschermhoes (wallet) voor Marion’s I-touch zitten en dat deed het ook. Wel een keer of vier, terwijl we er toch echt maar één besteld (en betaald) hadden. Maar daar was de dame het niet mee eens. Dit pakket stond, letterlijk, op onze naam en was dus voor ons. Onze tegenwerping dat we er maar één nodig waren en geen vier werd door de juffrouw zowel verbluffend als verbazingwekkend opgelost. Ze douwde ze alle vier weer in de overdoos, en toen was het volgens haar nog maar één item, net zoals we besteld hadden. Zie je wel; you ordered one item, now it is one item. En wat dat item dan wel ging kosten ? Ze keek me aan met een blik van; je bent toch niet achterlijk ? 30 dollar ex/tax, zoals op jullie eigen bon staat. Snap dat dan !
http://img600.imageshack.us/img600/9189/iluv0.jpg
Tegen zoveel Zondagse logica konden we niet op, dus hebben we het pakket maar meegenomen. De overbodige, volgens Marion erg mooie, wallets gaan voor een vriendenprijs in de verkoop, zo hebben we er allemaal wat aan.
Nog maar net weer in de auto klinkt het Amerikaanse volkslied, uit de broekzak, uitgevoerd door de 1/8 Native American (de rest is AfroAm) snarenplukker uit Seattle, James Marshall Hendrix. Kort gezegd, de telefoon gaat, en aan de andere zijde klinkt Richard a.k.a. vondutchga van het Floridaforum. Hij wilde deze schone Zondag aangrijpen om met de Nighttrain wat asfalt te verslijten en even ouderwetsch hollandsch te komen buurten.
Vijf minuten later is de koffie klaar, en nog vijf minuten later komt er een bak lawaai de straat in, of het was andersom, dat weet ik niet meer. In ieder geval wordt het een gezellig samenzijn en praten we elkaar weer helemaal bij. En daar vliegt de tijd bij om. Dan springt Richard op de bike en wij in de pool en worden de computers aangeslingerd. Er moeten immers nog verslagen gemaakt worden.
Marion wil daarbij onze mijlenstatus bij United nog eens even bekijken en krijgt de schrik van de dag. Iets wat we op de diverse fora’s al gezien hadden, maar tot Vrijdag aan toe nog niet voor ons van toepassing was, is nu gebeurt. Onze intercontinentale vluchten voor Oktober zijn van United overgegaan naar Continental, en daarmee van een ruime Boeing 777 (die verbouwd gaan worden) naar een krappe 757, die mijns inziens alleen gebruikt mogen worden voor binnenlandse vluchten. Van een 2-4-2 stoelopstelling naar 3-3, en ik had mezelf (na een US Airways ervaring in 2009) beloofd dat me dat nooit meer zou overkomen.
En wat nog erger is, we zijn van Economy-Plus, waar we een niet goedkoop abonnement op hebben, verbannen naar de “gewone” Economy klasse. En dat geldt ook voor onze medereizigers, die voor deze reis speciaal datzelfde abonnement genomen hebben. Dus klim ik maar in de telefoon naar United, om te horen te krijgen dat hier weinig aan te doen is. De toch al schaarse E-Plus plaatsen zijn uitsluitend bedoelt voor Continental Frequent Flyers, of voor die van United die een veel hogere status hebben dan ons. De enige oplossing die United heeft is ons om te boeken naar een vlucht via Chicago, maar aangezien we de tickets via AV gekocht hebben (aanbieding) zijn zij, als reisagent de enige die dat voor elkaar kan maken. Had ik de tickets, zoals zo vaak, zelf bij United geboekt, zou het al weer geregeld zijn. Maar ik ben er van overtuigd dat Teo (die inmiddels al een uitgebreide mail daarover ontvangen heeft) van AV dat prima voor ons gaat regelen.
En door al deze rompslomp is de middag al weer voorbij en is het tijd om Outback op te zoeken, want dat is onze eerste keus voor ons eerste restaurant van deze vakantie. En de Fridays Quesadilla’s van de lunch liggen al weer ver achter ons, dus er mag weer wat bij in. De Gepeperde Tonijn en de Gegrillde Grote Garnalen gaan er samen met de Terriyaki Sirloin en de gesneden biefstuk met champignonroomsaus weer prima in, en omdat het nog geen zeven uur is, drinkt één van ons twee gratis mee. En thuis wacht dan de koffie met cheesecake.
http://img839.imageshack.us/img839/9077/outbackq.jpg
Vanavond is het tijd voor typen en TV, waar de Oscaruitreiking “live” uitgezonden wordt. Nou geloof ik dat allemaal wel, maar ik moet toch even zeggen dat het introductiefilmpje van de twee presentatoren, James Franco en Anne Hathaway, prachtig was. Ze waren heel knap gemonteerd in de genomineerde films, waar ze op hilarische wijze meededen in die films. Erg leuk om te zien, en volgens mij ook binnen een dag op Youtube door de rest van de wereld te aanschouwen. Verder nog een beetje gezapt, een stel kinderen in “Minute to win it” een half miljoen dollar zien winnen, m’n schouderblad uit fatsoen getypt aan dit (wat ook weer een dag later op de site komt, want ik moet de foto’s nog doen, en heb daar nu geen zin meer aan)en vorig verslag, en onder het genot van een sapje weer veel te laat naar bed gegaan. Aan de andere kant, we hebben vakantie.
Morgen kunnen we uitslapen, en gaan we vast wat shoppen in Daytona.
Maar dat horen jullie morgen.
lol vondutchga AKA the Vacation Crasher :) hey had iets eerder moeten komen waren de buren meteen wakker, gotta love a loud Harley
Day 3 - Feb.28– Koopjes jagen en een nieuwe ontdekking.
Wederom is het verslag van gisteren toch nog langer geworden dan gepland. Of dat nu ook weer lukt, durf ik geen zinnig woord over te typen.
Ook vandaag staan we er allebei weer om 6 uur naast. Voor mij niet apart, maar voor Marion is het zeer bijzonder. Dus weer gezellig samen aan de koffie bij de pool. Onze favoriete zenders WFTV en WESH geven in de vroege nieuwsuitzending een blijde boodschap af. De weersverwachting belooft een “near record high” voor vandaag, wat neerkomt op een alcoholstijging tot 87F, in ouderwetse Nederlandse (voor de Belgische lezers; Vlaamse) graden; 30+
Daar kunnen we mee leven, en gelukkig blijft het ook in de avonduren ruim boven de 20, want de herinnering aan de dekentjes, vesten en trainingsbroeken van de afgelopen 3 jaren, inclusief de nachtvorst, zijn nog vers, en niet prettig.
Tegen een uur of tien vertrekken we richting Destination Daytona, waar een aantal bestelde onderdelen op ons liggen te wachten. Maar net voordat we onze wijk, Lindfields, willen verlaten, maken we nog kennis met “local wildlife”. Op het gemak wordt het vandaag af te halen huisvuil doorgespit, en dat een verdwaalde toerist met zijn cameraatje naast ze komt staan maakt de beesies niks uit.
http://img717.imageshack.us/img717/1334/gieren.jpg
Doordat we expres wat later weg gaan besluit ik de weg naar de kust gewoon over de Interstate 4 te doen, want daar zal het nu wel rustig zijn. Nog geen 500 meter op die I4 staan we helemaal stil. Dat is ook wel rustig, maar schiet niet echt op. Dus pakken we 200 meter verder gauw de afslag naar de 436, die direct doorsteekt naar de oude vertrouwde 417 Toll (de Greenway)die ons voor 6 dollar een heel, bijna autoloos eind verderop bij Sandford de I4 weer opstuurd.
Nog weer een heel eind verderop, bij de kruising van de I95 met de US1, eindigen we in Ormond Beach bij Bruce Rossmeyer’s Destination Daytona.
Daar is de opbouw van stands voor Bike Week al in volle gang, maar kunnen we nu nog gewoon voor de diverse winkels parkeren, Niet van harte, want we worden hier en daar een beetje scheef aangekeken door bouwers, maar zolang er geen hekken of pylonen staan is het voor mij, net als anders, parkeerruimte.
Als eerste duiken we de clearance tent van J&P Cycles in, die sinds vorig jaar al een week voor Bike Week open gaat, en waar je nu heel rustig alles kunt bekijken. En voor mij is er altijd genoeg te bekijken, en de handen jeuken om niet direct alles op te kopen. Ze zijn de tent nog aan het inpakken, maar er ligt al heel veel moois, voor weinig. Ik vindt nog wat interessants, waar van de 50% afprijzing er vandaag nog eens 10% extra af gaat. Maar wat had ik ook graag één van de 111 cu S&S blokken (imitatie Harley motorblok, maar dan beter) meegenomen voor de 2200 dollar die ze er voor vroegen, inclusief carburator en elec. Ontsteking. Een echt wereldkoopje, maar de 70 kilo past niet in de koffer, en als handbagage is het ook vrij lastig.
Dus hoef ik helaas maar 1 ding af te rekenen bij de aardige kassadame die ons gelijk herkend en welkom heet. Dat krijg je als je vaste klant aan het worden bent. We duiken ook nog even de gewone winkel, nou ja, gewoon, hij is werkelijk HUGE, in en vinden ook daar nog wat spullen voor vrienden, die na telefonisch contact erg blij zijn dat we die mee willen nemen.
http://img717.imageshack.us/img717/2637/75239421.jpg
De volgende halte op het Mega Motor Mall (elk van de tientallen zaken heeft wel iets met motorrijders of motoren te maken) terrein is de clearance winkel van de Harley dealer zelf, ook een plek die we nooit overslaan. Ook hier minimaal 50% off, en ook hier gaat er weer een volle tas mee de winkel uit, waaronder zelfs een T-shirt voor ondergetekende. Aan de overkant zit de reguliere zaak van Bruce Rossmeyer, waar we de bestelde onderdelen voor vriend Sander op kunnen halen.
We schieten één van de tientallen medewerkers aan, en dit blijkt toevallig diegene, Dale Hurayt, te zijn waar ik per mail en telefoon de boel besteld heb. Gegevens en onderdelen wisselen van eigenaar, en ik vindt zowaar nog een shirt wat me erg aanstaat. Een official Bike Week shirt met op de borst klein, en op de rug groot, het nostalgisch aandoende rode 70th Bike Week logo, wat ook in de kop van dit reisverslag op pagina 1 staat. We zijn er blij mee.
In de inpandige snackbar (zeker geen fastfood, want we moeten er lang op wachten) nuttigen we een zeer ruim in de olie zijnde snack en na nog een paar foto’s gemaakt te hebben gaan we weer richting Kissimmee.
http://img717.imageshack.us/img717/4818/rossmeyer.jpg
Exact 100 mijl later, deze keer wel direct via de tolweg, komen we “thuis” aan waar direct alle kleren op de grond belanden. Het is gewoon bloedwarm, dus zwembroektijd. En koffietijd, want een bakkie gaat er altijd wel in. De onderdelen worden van dozen ontdaan en op het Mickey Mouse bed gedrapeerd, en een nieuw Excelbestand met tax en omrekenkoersen wordt aangemaakt om alles per persoon een beetje op een rijtje te houden. Dat werkte de vorige keren ook prima, en gezien de bedvulling na één dag lijkt dat ook nu niet onverstandig.
Uiteraard wordt ook het zwembad niet vergeten, en overleggen we wat we gaan doen met eten. Omdat het toch wel een warme en sjokkende dag is geweest gaan we op makkelijk. Nuked or take-out of iets van dien aard.
http://img717.imageshack.us/img717/2566/poolc.jpg
Nu hebben we gisteren iets gezien wat we nog niet wisten. Misschien bestaat het al wat langer maar het is ons nog nooit opgevallen; curbside take-out, bij de Outback. We hebben al wel vaker afgehaald (Fridays, Carrabas enz.), maar dan moest je altijd naar binnen. Bij de Outback niet, en ik heb er niks op tegen om twee keer achter elkaar de overheerlijke Seared Ahi Tuna te eten………….:-)
Hoe het werkt; je gaat op de website naar het take-out menu, klikt aan wat je wil hebben (en hoe gebakken, wat voor saus, wat voor bijgerechten, kortom net zoals je het bij de ober zou doen) vult je gegevens in (inclusief model en kleur van je auto) en krijgt een tijd en een prijs. Tegen de afgesproken tijd, bij ons 23 minuten na bestellen, rijdt je naar het uitgekozen restaurant, parkeert de auto letterlijk tegen de stoeprand (curb) direct voor de deur, en binnen twee minuten staat er iemand naast je auto met de rekening. Die betaal je en tien minuten later heb je je bestelling, inclusief zo’n lekker bruin broodje. Je hoeft er de auto niet eens voor uit. Dat gaan we nog eens vaker doen.
En zo eten we heerlijk buiten bij de pool de voortreffelijk maaltijd op, en duiken na de koffie (voor cheesecake is geen ruimte meer) heen en weer tussen bank en terras voor de broodnodige TV en het noodzakelijke verslag. De TV brengt ons een nieuwe Castle, een verslag van een grote bosbrand in Brevard County en de klapper van de dag; alle perikelen rond het stoppen van één van de populairste sitcoms van de USA; 2 ½ Men en de koffieautomaattopper; het interview met Charlie Sheen. Daar wordt vandaag meer over gepraat dan over de Oscars.
Ik ben erg benieuwd wat Jay Leno daar straks over gaat zeggen.
Maar dat zal ik de lezers morgen uit de doeken doen. Leno begint over 10 minuten.
Ben weer helemaal bij. Die curbside take-out klinkt erg handig. Snel en toch lekker eten :)
Zo te lezen gaan jullie de 2 koffers pp maximaal benutten 8-)
Met 4 halen ---> één betalen zijn de koffers wel snel vol! Mooie verhalen weer en dan moet het eigenlijk nog beginnen, we zijn pas aan de tweede auto!
Heerlijke verhalen weer om te lezen (als je toch vroeg wakker bent) ! Prachtige auto, zelfde kleurtje als wij. En we hebben allebei zon, dus dan komt het wit mooi tot zijn recht. En gewoon al 2keer bij de Outback gegeten, moet niet gekker worden zeg ! Het bestaan van curbside take-away kenden we (dat zijn vaak de beste parkeerplekken), maar de werking ervan niet, moeten we wellicht ook eens proberen !
Enne, wij hebben ook veel Two-and-half men gezien hier, lijkt hier inderdaad wel het enige nieuws. Geniet van het prachtige weer jullie ! Ik ga de iPad maar eens wegleggen en uit bed (maar ik blijf lekker binnen met de temperaturen hier, ondanks (buiten) zwembad voor de deur !
Hey Gerrit & Marion,
wat heerlijk dat jullie in ons aller geliefde Florida mogen vertoeven! En wat fijn dat we weer mogen meegenieten van de geweldige verhalen! =D>
Geniet ervan!
Groetjes,
Audrey