En anders moet je zwemmen naar je huis Frans1949 ;)
Afdrukvoorbeeld
En anders moet je zwemmen naar je huis Frans1949 ;)
Alweer een tijdje niets in dit draadje.
Dan maar even wat vertellen.
We zijn hier nu iets meer dan drie weken en wat waren we blij dat we er weer waren.
Ik dacht vorig jaar dat het wel zou uit sorteren.
Gewoon blij met een half jaar in Sebring en dan blij met een half jaar in Lelystad.
Natuurlijk hebben we het laatste half jaar het in Lelystad enorm naar ons zin gehad.
Niet in de laatste plaats omdat we heel erg vaak ons kleinkind hebben gezien en te logeren gehad.
Maar toen de herfst naderde en we realiseerde dat we pas op 10 oktober richting Sebring konden gaan ging het toch wel kriebelen.
Maar aan alles komt een eind, ook aan het wachten.
Wel nog even spannend dat vlak voor we zouden vertrekken de orkaan Metthew over Florida zou trekken.
We hoopte toch wel dat we nog steeds een huis zouden hebben als we zouden aankomen.
Maar we hadden doorlopend contact met verschillende mensen op ons park en die hielden ons op de hoogte.
Iedere keer als ik keek en ik alleen al zag dat ze online waren wist ik dat er stroom was.
Maar we werden doorlopend op de hoogte gehouden.
En, gelukkig, er was hoegenaamd geen schade.
Onze aluminium luifels waren allemaal ingedraaid en voor we aankwamen weer allemaal uitgedraaid.
Heerlijk buren hebben we.
Maar het was niet allemaal rozengeur en Manenschijn.
Voor we naar de USA vertrokken was ik de tuin in orde aan het maken.
Tot plotseling ik een daverende pijn in mijn rug kreeg.
Heel langzaam ging het over en ik dacht dat ik zeker naar de USA zou gaan al moest ik het vliegtuig in kruipen.
Gelukkig ging het redelijk en kwamen wij zonder problemen aan in ons huisje.
Na twee dagen dacht ik mijn rug een cadeau te geven met een gang naar het bubbelbad.
Dat ging prima en ook nog heerlijk gezwommen in het zwembad.
Maar toen ik een half uurtje ging afdrogen kon ik bijna niet meer opstaan van de pijn.
Hoewel ik slechts iets meer dan 100 meter van het zwembad woon moest ik mijn vrouw bellen om mij op te komen halen.
Naar huis gegaan en op bed gaan liggen.
De pijn nam niet af maar steeds meer toe.
Het werd ondragelijk en men besloot mij naar het ziekenhuis te brengen.
Na een aantal tests ben ik onder verdoving van morfine weer naar huis gebracht.
Ik bleek een afgeknelde zenuw te hebben.
Nu gaat het langzaam weer beter.
Ik zal het hele ziekenhuis verhaal wel eens opschrijven en op een eigen draadje zetten.
Is toch een wonderlijk verhaal en zeker op financieel gebied is er wel wat te vertellen en daar kunnen misschien mede forumleden in de toekomst wat aan hebben.
Maar het gaat weer prima we zijn gisteren weer met een stralende dag naar Bradenton gegaan en hebben het strand en de zee opgezocht.
We hebben het weer druk.
Mede omdat we vrijdag voor ruim een week vertrekken naar Las Vegas en Moab.
Daarover later meer.
Hallo Frans, mooi dat het weer wat beter gaat. En Las Vegas en Moab!! Leuk! Heel veel plezier met zijn tweeën.
Dat is schrikken, Frans. Hopelijk was je voldoende verzekerd.
Fijn dat het weer beter met je gaat en veel plezier in Vegas en Moab (is een week niet tekort voor die 2 samen ? )
Hoi Fitzroy, ja hoor voor mij is alles gedekt door de verzekering maar het is wel een verhaal apart en dat schrijf ik binnenkort op.
En ja, een week is te kort.
Maar we zijn er al meerdere malen geweest en zullen er in de toekomst ook nog wel vaker komen.
Nou Frans, heel veel plezier met Ineke in Vegas. Vergok er niet heel je fortuin ;) en over het Florida Hospital praten we nog we even bij als we in Sebring zijn :rolleyes: wij hebben ook hele bijzondere ervaringen met de financiële afwikkeling.
Jeetje wat een schrik! Gelukkig gaat het nu weer goed. Veel plezier komende week. En geniet lekker van jullie lange verblijf in Florida.
@koenkamphuys;
Ja Koen, ik herinner me nog zo'n verhaal van jou. :rolleyes:
En weer loopt er een seizoen bijna ten einde.
Maar het is nog steeds zo dat het naar huis in Nederland gaan niet iets is waar we naar uitkijken.
Zelf had ik gedacht dat het zich wat sneller zou uitsorteren.
Zo van "wat fijn dat we naar Sebring kunnen" en na het einde van het seizoen "wat leuk we kunnen we naar Nederland".
Natuurlijk kijken we er naar uit om familie en vrienden te zien.
En, niet in de laatste plaats het knuffelen van de kleinkinderen.
Maar we hebben nog een klus te doen.
Beter gezegd we laten nog een klus doen.
In het begin van dit jaar heeft een buurvrouw de "Florida Room" laten opknappen.
Voor de mensen die niet precies op de hoogte zijn een " Florida Room" is het volgende.
Het is een kamer meestal naast de Mobile Home wat opgetrokken is uit plastic ramen met gaas,
Daar kan je dan vaak in de avond gaan zitten.
Maar wij hebben besloten de Florida Roon helemaal te voorzien van dubbel glas en airconditioning.
Eigenlijk wordt het dus helemaal afgebroken en weer opgebouwd.
Dit moet gebeuren nog voor we naar huis gaan.
Weer iets waar we naar uitkijken.
Ik zal t.z.t. proberen foto's te plaatsen.
Uit het bovenstaande mag dus geconcludeerd worden dat het hele gedoe om een mobile home aan te schaffen en hier zes maanden door te brengen een uiterst succesvolle beslissing is geweest.
We hopen het nog vele jaren vol te houden.