Dat tuitje is al een poos niet beroosterd, vorig jaar had hij mij ook te pakken op de rug, was redelijk snel weg, maar toch een mooie ronde en rode plek gehad..
Tja, verder is het gewoon genieten lees ik, heerlijk! :)
Afdrukvoorbeeld
Dat tuitje is al een poos niet beroosterd, vorig jaar had hij mij ook te pakken op de rug, was redelijk snel weg, maar toch een mooie ronde en rode plek gehad..
Tja, verder is het gewoon genieten lees ik, heerlijk! :)
Herkenbaar probleem, van die stekkertjes. Die zitten altijd op de printplaat gesoldeerd, dus toen ik van het probleem las had ik al iets van "laat maar!". Dat is niet te repareren want het is allemaal pietepeuter klein spul waar geen mini schroevendraaier tegenop kan. Zo heb ik ooit een GPS verprutst. En wat 'n toeval: ik heb kort geleden van hetzelfde haakje ook zo'n setje gepakt om m'n bril te repareren :shock:
Goed dat jullie voor een nieuwe laptop zijn gegaan, een lekker frisse start en altijd weer spannend natuurlijk. Nog heel veel plezier!
Wat was dat voor een raar dier.........heb je hem nog een keer gespot??
Leuk verslag weer!!
Geweldig weer!!! Maar pas op voor de loslopendezuigzoenachterlaters (mooi woord voor wordfeut) !!!!! Have fun!
Weer een heerlijk verslag om mee te lezen. Grappig die grote tegenstelling met ons; wij in de kou en heftige sneeuwbuienen volledig ingepakt, jullie in de ... zon en warmte, in korte broek ;-) ? Overigens, wij zitten 'slechts' 2 tijdzones van jullie verwijderd, dus dan 'valt het nog mee'.
Wij gaan vandaag een Outback proberen te vinden in Denver (ik vermoed dat dat best wel gaat lukken), in Florida gaan we de curbside maar eens proberen ;). Enne, eindelijk de Walmart zeg :mrgreen: ! Vond het al lang duren !
Heerlijk om mee te lezen.
Have fun!
Helemaal b(lij) gelezen bij een bakkie buiten. Jammer dat de Acer na langdurige reanimatie toch nog is gesneefd, maar jullie dragen het verlies manmoedig zo te lezen en gelukkig is de Walmart hier altoos dichtbij, een goede laptop hoort tot de standaard uitrusting van ieder Floridagangster, dus jullie reisgenote kan er weer even tegen!
Verder is er een paar kilometer westwaarts evenmin iets te klagen dan aan de oostzijde van dit deel van de 192 en als ik zo naar buiten kijk, blijft dat nog even zo. HAve fun!
ik denk dat ik dit jaar maar thuis blijf want zo'n aanval in het zwembad wordt door geen een verzekering gedekt.:smile: Maar het is Amerika dus misschien kan je de eigenaar een proces aan doen voor een miljoentje of tig. :-\"
Veel plezier daar( we zijn toch eigenlijk allemaal best wel een beetje jaloers)8-)
@diver99: Je bedoelt de hickey clausule :-\"
Geen verloren dag, die 29ste.
Woensdag 29 Februari 2012 – Na de luie dag van gisteren gaan we vandaag voor een wat actievere. Vroeg uit de veren, en na het ontbijt en een rondje tafeltennis met onze nieuwe Walmart bats gaan we met de Suburban richting Boggy Creek Airboats, de zuidelijke locatie. Niet onze eerste keus, maar Aquatic Adventure, die wat hoger stond in de Tripadvisor top 25 (resp. nr. 6 en nr.3), gaf taal noch teken op al onze communicatieve handelingen. Dus gaan we naar de ouwe Bog.
Omdat de laatste 5 mijl voor deze locatie bij mij geheel niet bekend zijn gaat de “in house” TomTom mee, en prent ik de webkaart in mijn eigen bolletje, uiteraard. TT geeft bij vertrek al aan dat het opgegeven adres 30,5 mijl weg is, en dat we daar 1 uur en 13 minuten over gaan doen. Het eerste kan ik nog geloven (met moeite), maar het tweede kan hij op z’n buik schrijven. BS²
We karren de 192 een stuk af, en slaan dan zuidwaarts Poinciana Blvd op, want zo stond het in mijn hoofd gegrift. En daar was vriend Tom het geheel niet mee eens, en gedurende vele mijlen wilde hij ons laten keren.
Hij kon van mij mooi de boom in, want deze weg was mij bekend, omdat we hier meermalen (in het pre-villa tijdperk) een appartement bezet hebben, en deze weg volgens Uncle Bog rechtstreeks naar zijn nering leidde. In de laatste mijlen werd P. Blvd omgedoopt tot E. Southport, en daar was de TT het dan wel weer mee eens, maar nu waren we er al bijna. De hele rit heeft iets maar dan een half uur gekost. De weg loopt dood, en daar vindt U de boot. We besluiten ter plekke om niet met de meute(s) mee te gaan, maar geheel en al privé de boot in te gaan. Kost wat meer, maar is veel leuker.
http://img140.imageshack.us/img140/4104/gators.jpg
Deze boot vertrekt niet op de vastgezette uren, maar op het moment dat de captain klaar is met het doorsmeren van de gehele vloot. En dat is captain Chad al snel, en tot verbazing van de meute mogen wij al aan boord, terwijl zij, die er al even stonden, moeten wachten op de vrachtboot. Captain Chad laat er geen gras over groeien, en scheurt direct over het ondergelopen gras rechtsaf de bushbush in, om een paar keer in te houden, en ons op nogal fors uitgevallen alligators te wijzen. Waren deze dingen paars of oranje, zou je ze direct zien, maar ze zijn nogal groen, en moeilijk te vinden in de beplanting, zelfs op de foto.
Maar deze grote jongens zien we vrij makkelijk, en langzaamaan wapperen we de jungle weer uit om op het grote meer (Lake Tohopekaliga) de trossen eens flink los te gooien, en de propeller op volle toeren te laten draaien. Geweldig, die snelheid op het water. Rechtop in de wind, daar kunnen die cruiseschepen die we passeren bij lange niet tegen op. Bij tijd en wijle gooit Chad het gas dicht om ons een door hem gespotte gator of broedende kraanvogel te laten zien.
We vliegen zelfs een dijkje over om aan de andere kant tussen de waterlelies een behoorlijke slang waar te nemen. Ook de grote cipressen met aanhangend spaans mos krijgen de aandacht. En dan volgt er weer een wedstrijdje met meevliegende watervogels, op volle snelheid, en meestal winnen de vogels.
De drie kwartier vliegt bijna letterlijk voorbij, we bedanken Chad en verlaten de swamp. We slaan al snel rechtsaf om via Pleasant Hill Rd. en John Young door Downtown Kissimmee de US192 te kruisen en op OBT een plaatsje in de schaduw te vinden bij Gatorland. Niet lang geleden na een brand deels herbouwd, en voor 3 van de 4 reizigers 12 jaar geleden voor het laatst bezocht.
Er is in al die tijd weinig veranderd, zowel in entourage als show. Maar het is weer even leuk, en natuurlijk wordt een stuk alligator met patatten opgepeuzeld.
http://img845.imageshack.us/img845/9776/gatorland.jpg
De volgende stop is de parkeerplaats achter Sears, in de Florida Mall. Hier zit (o.a.) Pandora, de Franklin Mint van de bedelarmbandjes. Iedereen die zo’n bandje draagt wil natuurlijk een bedel van alle plekken waar hij of zij geweest is, en dat vinden ze bij Pandora heel leuk. Kost wat, maar dan heb je wat.
Ook de Walking Company is blij met ons, en om de heren ook gelukkig te maken worden er ook wat ijsjes gekocht. De middag is dan al een eind opgeschoten, en via de tolweg en de Publix geraken we weer in Lindfields. Het zwembad is daarbij een goede gastheer, en daar word dan ook driftig gebruik van gemaak.
Voor de avondmaaltijd is vandaag de keuze op Cracker Barrel gevallen, want de huishoudknip kan na zo’n dag wel wat lucht gebruiken. En het goede voedsel kost incl. tip een fractie meer dan $60.00, dus dat lucht op.
De rest van de avond wordt voor de TV gehangen, over het biljart gebogen en op de bowlingbaan gegooid. De warmte, de indrukken en het gesjouw maken dat de feminiene helft van het gezelschap na wat hazeslaapjes op de bank al op tijd de bedstee op zoekt, en de heren nog wat nazitten met een drankje bij de pool. Het is nog ruim boven de 20° als de dagen zich wisselen. Morgen wordt weer een luie dag.
Weer een fijn verslag om te lezen, ga zo door met vakantie vieren !!!
Leuk, zo genieten met z'n vieren! Cracker Barrel schijnt nog steeds een goeie keuze te zijn als je het aantal geparkeerde auto's ziet. Ik moet er toch eens gaan eten...
Leuk verslag en een prachtige foto!!!
Wij hebben ook een keer in Melbourne een prive tochtje gedaan, we zeiden voorzichtig dat het wel wat harder mocht.....hosternokke dat hebben we geweten!!
Geweldig:)
Wat een wilde dag! En smakeleijk afgesloten, dus wat wil een mensch nog meer? Nog een hele warme dag met temperaturen in de uppereighties, zodat het prettig toeven is aan de pool? Nou, vooruit! Geniet er maar weer van....
Je bent weer goed op dreef, moest het woordenboek er nog op naslaan.
Ga zo door :-)
De video is toegevoegd.
Lekker hard! Dat ging soms maar net goed met de wegvluchtende watervogels :-\"
Wegens bijna complete inactiviteit wordt het verslag van vandaag gecombineerd met dat van morgen. Morgen gaat de reis naar Daytona/Ormond om o.a. Skip Bootz met een bezoek te vereren en een paar Bubba Gump garnalen te consumeren.
En daarvan doen we weer verslag, zodat het weekend wat leesvoer krijgt.
....groot gelijk, het was geen weer om ook maar iets te doen....\\:D/Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Ta2 Gerrit
Mooi verslag, dank daarvoor.
Vaart hij nou bij 2:27 over die vogels?
Min of meer wel, maar dat kon geen kwaad zei de captain, die duiken onder water.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door sleepwalker
Als het wel kwaad kon zou het meer bezaaid zijn met dode vogels.
Lazy day, dream away.
Donderdag 1 Maart 2012 – Vandaag is gebombardeerd tot officiële luie dag, en dat zou het worden ook. De tafeltennistafel is opgepoetst, de biljartkeu’s zijn met het nieuwe krijt behandelt en de diverse pooltoys liggen niet meer op het droge.
Ook liggen er op de terrastafel diverse laptops en smartphones om toch maar contact te houden met de buitenwereld. We zijn er helemaal klaar voor.
De enige activiteit van betekenis is een bezoekje aan de lokale Walmart voor wat voetverzorging, een badpak en een paar tubes vitamines, via SMS bij ons besteld. De Ipod met versterking draait overuren, net als de zon, die deze dag de temperaturen opstuwt tot een fraaie 30°. Gelukkig is de watertemperatuur van het zwembad een graad of zeven minder, zodat verkoeling aanwezig is.
Voor de echte waaghals staat er nog een tobbe met 100F op de teller, en die wordt ook af en toe zelfs gebruikt.
Zelf regisseer ik, tussen het zwemmen en sporten door, de film van de airboat in elkaar, en ook van de Wii wordt gretig gebruik gemaakt. En om echt weerstand te bieden aan de tropische temperaturen moet je natuurlijk veel drinken, dus diverse vloeistoffen worden met enige regelmaat op tafel gezet. Tegen het eind van de middag komt onze gast aan tafel aangeronkt, en even later improviseren de dames een smakelijke maaltijd in elkaar, die er met plezier ingaat.
Na de koffie vertrekt onze gast, die heeft morgen nog een forse motorrit voor de boeg, en de weersvooruitzichten zien er niet goed uit richting Georgia. Zelf gaan we gewoon verder met lui wezen, al loopt de vloeistof consumptie terug tot nul. Zal wel aan de warmte liggen. Rond middernacht ligt iedereen in het mandje.
http://img812.imageshack.us/img812/9710/zwemnacht.jpg
Toch Daytona Bike Week ??
Vrijdag 2 Maart 2012 – Time for a road trip. We hebben nog een paar koopwensen, en de plaats waar we die hopen te vinden is Daytona Beach. Voor zeven uur is iedereen opgericht, en na wat douche en kauwwerk gaan we op pad. Niet over de gebaande paden, die kennen we inmiddels wel, maar op verzoek via een toeristische route. Die ontwerp ik op Google maps, prent hem in het bolletje, schrijf wat steekwoorden op, en dan is het tijd voor vertrek.
De verkeersinformatie geeft aan dat er een lading vullis op de I4 ligt en dat er daardoor wat oponthoud is, maar dat deert ons niet want wij nemen gewoon de 417, alleen deze keer maar deels, want bij de 528 gaan we oostwaarts om die bij de 520 te verlaten. Daar duiken we de, bijna gemiste, Taylor Creek op, een weg die nauwelijks breed genoeg is voor de Suburban, en waar we gelukkig weinig tegenstanders zien. Het begint als een tocht door de jungle, die herinneringen aan onze tocht door Yucatan oproept, en vervolgt zich in een typisch Amerikaans boerenlandschap, met door oude auto’s en landbouwmaterieel omgeven “boerderijtjes”. Erg leuk om door te cruisen.
Taylor Creek eindigt op de SR50, in het buurtschap waar het altijd kerst is; Christmas. De SR50 (Colonial Drive) volgen we naar het oosten, en zo komen we in Titusville, waar US1 opgezocht wordt. We werpen een lange blik op de voormalige start en landingsplaats van de spaceshuttle en vervolgen de oude 1 door plaatsjes als Edgewater en New Smyrna Beach tot aan Port Orange, waar we subiet rechtsaf slaan om de Intercoastal Waterway te kruisen en de A1A (Atlantic Avenue) North op te draaien om zo aan twee kanten water te hebben. Deze langerekte groep eilanden ligt zowat voor de hele kust van Florida en is grotendeel volgestouwd met hotels, souvenirshops en eet- en drinkgelegenheden.
De derde de beste gelegenheid ( de eerste gemist, de tweede was dicht) slaan we rechtsaf om via een $5.00 bijdrage het knetterharde strand op te draaien. Altijd weer een bijzondere ervaring, en het valt ons op dat het deze keer bijzonder druk is. Er zijn hele gedeeltes bij waar je niet meer kunt parkeren, de auto’s staan schouder aan schouder.
Ons plan was om ook de Chevy op het strand te parkeren, ter hoogte van Bubba Gump (naast het Hilton), want dat is tenslotte de enige reden dat we hier zijn, een lunch bij Bubba Gump. Maar helaas, dat gedeelte is niet meer toegankelijk voor verkeer, dus met het zicht op de pier moeten we het strand af, helaas.
Rijdend op Atlantic Avenue besluiten we Main Street maar in te slaan, want we ontwaren enige activiteit op plaatsen waar normaal nooit wat te doen is. Wat blijkt, er zijn nu al standhouders voor Bike Week aan het opbouwen ! We rijden door naar de parkeergarage, en besluiten later nog even van dicht bij de zaak te aanschouwen. Parkeren is buiten de Bike Week de helft goedkoper, en met een goed gevoel lopen we over de voetgangersbrug richting Bubba Gump. Daar gebruiken we een uitstekende lunch, bestaande uit een aantal appetizers die de omvang hebben van een gewone maaltijd. Less is more kennen ze hier echt niet.
Na de fijne hap wandelen we het strand op, wordt er wat ge-ouwewijvenzwommen (pootje baaien, zo U wilt), maken we een geanimeerd praatje met de ijscoman en verlaten we het harde zand bij Main Street. De meeste winkels, kroegen en sommige kramen zijn al volledig operationeel, mede door de datumverschuiving. Ze hopen zo toch een graantje mee te pikken van de onwetenden. Deze onwetenden zijn er blij mee, want onze tweede geplande stop voor vandaag zou Destination Daytona zijn, omdat er nog wat stoere Harley kleding voor de kleine medemens gekocht moest worden.
http://img29.imageshack.us/img29/3853/beachfh.jpg
Maar ook de outlet van Bruce Rossmeyers Outletstore is hier gewoon open. Hier vindt je echt kleding voor nog geen 25% van de originele waarde. Wij blij ! Ook de vrienden van Hot Leathers raken nog 2 volle tassen aan ons kwijt, dus is de stop in Ormond Beach is overbodig geworden. Stop #3 is Skip Bootz, en dan de nieuwe vestiging aan de Int. Speedway Blvd., net buiten Daytona, naast de I95.
Officieel zijn die nog niet geopend (volgende week wel), maar we mogen naar binnen. Nog lang niet alle voorraad is overgeheveld van de winkel 5 mijl terug. We vinden dan ook niks van onze gading en rijden dan maar 26400 voet terug, om erachter te komen dat we ook hier niet slagen. 17600 yards voor niks gereden.
Terug richting Kissimmee gaat het weer als vanouds. Het is rond de spits, dus de I4 staat al weer redelijk vast, maar wij gaan standaard al via de tolweg. Dat kost dan wel een dollar of zes, maar daarvoor kun je op je gemak heel prettig doorrijden, en dat willen we. Ons plan is om een rondje midgetgolf te doen, maar dan wel op een mooi verlichte baan. En die ligt vlak bij onze residentie, op Formosa Gardens, de Jungle Golf. Omdat het nog licht is doen we de lokale Harleydealer op de hoek even aan, om erachter te komen dat nog niet alle bestelde goederen binnen zijn, en melden ons dan bij Fridays, het is tenslotte Vrijdag.
We proberen daar wat nieuws, een Jack Daniels Rib Eye en besluiten achteraf collectief, op Fred na, die ging voor de “veilige” Babyback Ribs, dat dit een eenmalige actie was. Volgende keer weer gewoon de Flat Iron, of iets dergelijks.
Daarna spelen we een uiterst vermakelijk rondje minigolf, met een weinig verrassende uitslag en dan is het tijd voor koffie, dus op naar huis.
Voor de deur staat een mooi pakketje met een UPS sticker, dus is er toch wat van het bestelde binnen. De rest van de avond verdoen we de tijd met, alweer, diverse laptops en smartphones en schiet de avond voorbij. Bijna letterlijk, want één van de buren besluit zijn pistool even te proberen. Tegen elven klinken er 3 harde knallen enkelen tientallen meters verderop, en de kenners horen daar pistoolschoten in. Er volgens geen gillende sirenes, dus nemen we maar aan dat het een oefenpotje is geweest.
En anders horen we het morgen wel in het nieuws, maar dat hoort U morgen.
Wat een cliffhanger!
Wat een leuk verslag weer, heerlijk om mee te lezen.
Ziet er netjes uit die minigolf, en lekker dichtbij. Wij hebben ook het bezoeken ervan op ons lijstje staan. Mijn vriendin heeft namelijk nog nooit geminigolft, en dat kan natuurlijk niet!
Mooie put in de jungle, Gerrit! Wat een leven......
Super om weer te lezen, veel plezier nog.
Een goede keus Bubba Gump, vlotte chicks ;-))
Leuk gedaan met die filmpjes erbij hoor!
Veel plezier verder.
Leuk om te lezen, en rare gewaarwording om de foto's van Daytona te zien, omdat ik daar zelf net ben geweest.
Ik had dus beter via de tolwegen kunnen rijden om de I4 te vermijden?
Had die paar dollar er graag voor over gehad :grin:
Alles is anders.
Zaterdag 3 Maart 2012 – Doordat het wat latig geworden is staat de schrijver dezes pas om 8 uur naast het mandje, want ondanks de matige 5 uur slaap vindt de blaas dat het tijd is om te ledigen. Tijdens het prepareren van de koffiemachine komt een volgende bewoner boven water en allengs volgt de rest.
Voor vandaag staat er niet veel op de rol, een bezoek aan de ouwe Belz en vanavond de CruiseNight in Old town, daar houdt het wel zo´n beetje op. Maar met de verschijning van bewoner nummer drie wordt dat allemaal anders. Geblesseerd door een opspelende infectie strompelt deze het pooldeck op, aangevallen door helse pijnen. Die gaat niet erg vooruit komen vandaag.
Dus worden de plannen bijgesteld en blijven we binnen. Een uitzondering maken we voor een uitstapje naar de dichtstbijzijnde Publix. Al sinds jaar en dag varen we naar de vestiging op Orange Lake, ook vanwege de aanpalende Liquor Store, en op weg van waar dan ook naar Lindfields ook de meest logische oplossing.
Maar de Publix die iets meer westelijk op de 192, nabij de US27, ligt, is eigenlijk veel makkelijker te bereiken. En ook nog groter, èn met inpandige drankhandel (en apotheek, maar dat terzijde :-) ). Dat is dus onze nieuwe buurtsuper.
Een paar boodschapjes worden een hele kar vol, en dan over 2 verdiepingen, want onderop staat weer een bijdrage van de Miller, de originele tap versie. Wat we ook ontdekken, op zoek naar de avondmaaltijd, is een skillet (koekepan) maaltijd van de gerenommeerde restaurantketen PF Chang. Na de roerbakzakken van Fridays wellicht een nieuwe aanrader. Ook zien we in de megakoelingen wat meer kant en klare barbecuespullen dan bij de andere Publix.
Natuurlijk bestel ik zelf de vleeswaren bij de Deli, maar laat de dames wel meeproeven. Van elke soort een plakje proberen, altijd weer een feestje hier.
Dan is het weer tijd voor een stukje relaxen in de vorm van gameroomen, zwemmen (of iets wat daar voor door gaat), lezen, snacken, soms een combinatie daarvan en natuurlijk bijhouden van alle sociale media. Ondanks het straffe, edoch warme, windje is het goed toeven aan en in de pool. De temperatuur is er niet minder om, die loopt naar de 86F.
http://img585.imageshack.us/img585/7...satthepool.jpg
Een week voor de vakantie, tijdens het voorbereiden van de website voor deze vakantie, kom ik er achter dat de foto’s van afgelopen Biketoberfest nog in een werkmap staan. Daar is nog geen centimeter aan gewerkt, schande. Daar doen we dan nu maar wat aan, en met de nieuwe versie van Jalbum gaat dat soepeltjes. Die staan nu ook ter inzage op de website.
Wat ook erg soepeltjes gaat is het bestijgen van één van de luchtbedjes. Vele malen geprobeerd door beide heren, maar de horecaspoiler voorkomt dat we ook maar enigszins blijven kleven aan de vrouwenmaat luchtmatrassen. Maar door een wonder, of de straffe wind, beland ik zo maar in de min of meer juiste positie op dat onding. Tot groot vermaak van de anderen, en dat moet natuurlijk vastgelegd worden. Fraai is het niet, maar een geslaagde poging poetst alles weg.
Het is al met al een relaxte dag geworden, en tegen de avond gaan de dames aan de gang met Chang. PF heeft het goed geschoten want het smaakt allemaal voortreffelijk. De foliezakken zijn bedoelt voor 2 personen, maar dat is aan de zuinige kant. Dat we een derde zakkie Chicken Teriyakki hebben meegenomen blijkt een juiste beslissing. De pan raakt nagenoeg schoon leeg.
Na de koffie is het spelletjesavond, het is tenslotte Zaterdag. De patiënt heeft, mede dankzij de roze pilletjes, al wel veel minder last, maar Old Town is nog te hoog gegrepen. Ook omdat we morgen een wandeletappe voor de boeg hebben.
Een kaartspel voor 3 personen (Jokeren) is de ideale oplossing voor avondvermaak, want zo kan de vierde man zich bezighouden met het toetsenwerk. Als ware hij de oudere, zwaardere en blankere grote broer van Wibi Soerjadi dansen de vinger(s) over de 88 toetsen van het glanzend zwarte instrument. Zo komt er vanzelf weer een stukje dag uit het leven van vier verwende vakantiegenieters op elektronisch papier ter leer ende vermaeck van de buitenwereld. En zolang ik het leuk vindt om te doen, en andere mensen het leuk vinden om te lezen, blijf ik het maar doen. Heb ik ook wat te doen.
De weersvooruitzichten voor morgen zijn de slechtste van deze vakantie. Tien graden minder dan vandaag, wat nog steeds een mooie 20° oplevert, en een redelijke kans op buien en/of onweer. Dus hebben we een binnenactiviteit gepland die prima aansluit op deze avond. We gaan naar het Seminole Hard Rock Casino in Tampa. Wie de grote winnaar van vanavond wordt en of we na volgende week nog verplicht moeten werken hoort U in het volgende verslag.
.
Leuk verslag weer Gerrit zoals gewoonlijk !!
Zien we hier een nieuwe, niet besproken, topic op het Florida forum....
Watching/swimming with whales =D>=D>
Kunnen jullie er ook bij zetten, waar dit te boeken ;)
Ha,ha, heerlijk verslag weer.
Groet Christa
Dit is een zeer exclusief gebeuren, wat hooguit één maal per decenium voorkomt, meestal zo rond de eerste week van Maart.Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door 2theUSA
We waren dan ook erg gelukkig met deze unieke beelden.
Kaarten hiervoor zijn gratis, onder de clausule BYOB/pitch in your snacks, en worden op het Floridaforum verloot tijdens de lancering van de volgende spaceshuttle :-\".
Dat swimming with whales filmpje was wel wat kort hoor!
Believe me, voor mij was het lang genoeg. Het werd alleen maar erger :mrgreen:
Kunnen we misschien een filmpje zien van de pogingen om op het luchtbed te komen? \\:D/
Dat was ook het eerste wat ik dacht, Sonja :-# !
Weer lekker bijgelezen, terwijl ik hier wakker probeer te blijven :-k ... Ziet er allemaal prima en relaxed uit, mijn ouders zitten inmiddels ook daar in de buurt, dus hopelijk blijft de temperatuur een beetje op peil. Enne, dat is ook onze favoriete Publix ;)
Na al die vruchteloze pogingen was onze eigen Steven Spielberg er zo van overtuigd dat het niks zou worden dat de camera in ruste bleef, gelukkig. En nieuwe pogingen staan niet in het verschiet, dus helaas moet ik jullie teleurstellen :lol:
Vandaag zit de thermometer een beetje in de dip, en wordt het "maar" 20°, morgen gaat het weer crescendo, dus voor je ouders, buren Teleton, en ons gaat het weer de goede kant op.
Het leven is een grote gok.
Zondag 4 Maart 2012 – Soms maak je een inschattingsfoutje, zelfs ik. Met de slaap nog vast in de ogen en een glas Tropicana/no pulp in de knuistje stap ik via de glazen schuifdeur het pooldeck op, net als de laatste dagen slechts gekleed in de kurze hose en badslippers. Drie seconden later kom ik er achter dat deze outfit vandaag niet geschikt is voor de temperatuur. Tering, wat is het koud.
En ik had beter moeten weten. Niet alleen door alle waarschuwingen van de weerpersonen op televisie, die een temperatuurdaling van minstens 30F aangekondigd hebben, maar ook door eigen waarneming. Iets voor zessen ben ik immers wakker geworden door bulderend geluid buiten en kletterend geluid direct daarna op de shingles van ons dak. Dat bulderend geluid wordt veroorzaakt door rondvliegende vuilnisbakken door onze straat (die worden wel aan de weg gezet, maar na leging niet meer teruggehaald) en het gekletter is de regen die zachtjes tegen het zolderraam tikt. Behoorlijk tikt, zelfs.
En de katten en honden zorgen met de straffe westenwind voor een behoorlijke windchill, die mij, en diverse niet nader te noemen onderdelen van het edele soort van mij, significant ineen doen krimpen. Ik hou het dan ook maar even vol, en na de bak koffie breiden we het kostuum uit met een fris T-shirt. Dat scheelt een jas.
Langzaamaan druppellen ook de huisgenoten binnen, en wordt het ochtendritueel in gang gezet; bakkie doen, peukie roken en ontbijten. Op het gemak verdwijnt iedereen in de loop van de ochtend richting onze inpandige regenbui, om fris gewassen en geschoren de tocht naar Tampa aan te vangen.
De kaartavond gisteren is goed verlopen. We hebben allemaal een keer gewonnen en bezitten per persoon nu weer de volle $1.20 om stuk te slaan in het Hard Rock Casino. Onze geblesseerde is redelijk opgeknapt en durft een rondje casino ook aan. Dat kan nog een fikse wandeling worden, want dit casino is een megahal in vergelijking met de Holland Casino’s. De parkeergarage (waarvan er twee zijn) waar we de Suburban inzetten is al veel groter dan een gemiddeld HC. Het is er druk, want de eerste acceptabele plaats is pas op de vijfde verdieping van deze mecanodoos. En dat komt dan ook nog omdat we iemand spotten die net weg wil gaan.
Via de lift, gevolgd door een roltrap komen we in een kakofonie van piepjes, fluitjes, belletjes en soortgelijke geluiden terecht, aangekleed met duizenden lampjes, ledjes en neons. Daar tussendoor klinkt, zoals het hoort in een Hard Rock Casino, 70’s, 80’s en 90’s rock en popmuziek. Het geheel is ook ingericht als een Hard Rock Café, met honderden gitaren, posters en gevulde vitrines van allerlei meer of minder bekende muzikanten.
Natuurlijk staan er duizenden gokkasten, tientallen kaart- en dobbeltafels en uiteraard de roulette. Maar wij zoeken eerst de foodcourt op.
Na de punt van pizza en de rollen van ei gaan we per paar gescheiden op zoek naar gokvermaak, en dat is er meer dan genoeg. We vinden onze favoriete kasten, en voor ons, Marion en ik, is dat Wheel of Fortune. Met wisselend succes spelen we daar een tijdje op, en net als we besloten hebben er een eind aan te breien krijgt Marion een dubbele Wheelspin en tikt de kast een tijdje onophoudelijk de teller vol. Ik ben er blij mee, want mijn onverantwoordelijk gokgedrag heeft er voor gezorgd dat ik flink in de min sta. Ik gok eigenlijk nooit, behalve als we hier of in Las Vegas zijn, maar als het dan wel gebeurt, ga ik altijd tot het gaatje, al is dat wel binnen mijn eigen vastgestelde limiet.
Maar gelukkig pakt Marion een flinke winst, waarvan zelfs nog wat leuks over blijf als mijn bodemloze put er afgehaald wordt. Ik besluit mijn laatste restje er af te spelen, en zes spins voor “het eind” krijg ik een 3-bar en 2 Fortunekaarten die me in één klap terugbrengen tot mijn startbedrag. Niks gewonnen, niks verloren, en zo houdt Marion de volle $225.00 in haar eigen knip. Niet verkeerd.
Onze medereizigers zitten ergens anders in het casino, maar om die te gaan zoeken is onbegonnen werk, dus dat doen we maar telefonisch. Door de goede aanwijzingen vinden we ze even later. Suzette is net uitgespeeld, kijkt niet blij, maar Fred is nog volop in de running op de Lucky 7 kast. Het eindresultaat is een lekker uurtje vermaak met nog $0.35 winst op de koop toe.
http://img27.imageshack.us/img27/988/casinop.jpg
Met enige hobbels op de terugweg (auto met lekke band op de weg, State Trooper met zwaailichten op de middenstrook, auto in de greppel) ontwaren we na een uurtje de hoogspanningsmast met de grote oren, en dat betekent dat we weer bij Kissimmee zijn. Ik pak de afslag Osceola Pkwy, deze keer niet om via Disney en Sherbert Road naar Lindfields te rijden, maar bovenaan de afrit ga ik 2x links om via S. International Drive North bij Lake Buena Vista Outlets te komen. Van de onheilspellende weersvoorspellingen is bij lange na niet alles uitgekomen, want hoewel de temperatuur 10 graden ° gedaald is t.o.v. gisteren, is het met 20° en een stralend zonnetje voor ons nog uitstekende te doen.
We parkeren bij Vanity Fair, kortaf VF, waar we binnen stappen voor wat spijkergoed. Zelf houdt ik het, net als mijn eega bij één simpele spiekerboks, maar de reisgenoten zijn op een gegeven moment genoopt tot het confisceren van een heuse winkelwagen voor hun verworven kledij. We zijn hier bijna langer binnen dan bij het casino, en laten hier beduidend meer geld achter. Maar daar krijg je i.i.g. nog wat voor terug. Gepakt doen we nog een rondje om het plein, om in de verste hoek nog even bij Tommy Hilfiger binnen te stappen. Hier vinden we de vorige week nog begeerde TH zwembroeken wel in het juiste maatje meer, en met nog een paar ruim gereduceerde polo’s gaan die ook mee naar huis.
Omdat het inmiddels donker is geworden en de maagjes ook gevuld moeten worden, stoppen we op weg naar huis bij “onze” Cracker Barrel, op speciaal verzoek van Suzette, die het eerder deze vakantie uitstekend eten vond. De rest is het daar gauw mee eens, en schuift graag aan. We nemen allemaal weer iets anders dan de laatste keer, en ook deze keer wordt dat weer zeer goed ontvangen. En voor die centen kun je in principe nergens anders terecht.
Thuis wacht dan weer de koffie, de TV, de MGDtjes, de gameroom, en natuurlijk de communicatiemiddelen. We genieten van de samenvattingen van Studio Sport, schakelen daarna over op poker, zowel op de kijkbuis als laptop, en komen zo weer prima de avond door.
Wel allemaal binnenshuis, want buiten is het nu wel erg fris, zelfs in de trainingsbroek. Maar vanaf morgen gaat het weer omhoog met de temperaturen, en kan de korte broek weer volop aan. Maar dat hoort U morgen..
Wij hoopten op bericht dat het edele vierspan uit Lindfields met de casinowinst gelijk een eigen pool met villa had gekocht, niets wijst erop maar een Cracker Barreltje kan een mens ook heel gelukkig maken.
Vanddag is 't ie hier aan de oostkant weer staalblauw, geen wolkje aan de lucht! Tijd voor meer vakantievertier; have fun!
Ha, ha, ha!
Wat een geweldig geschreven verslag!
Ik kijk uit naar het vervolg....