ienelien
10-05-07, 01:26
Hallo,
We zijn weer thuis. Het zit erop. En ja, jullie hebben gelijk ..... we zijn thuisgekomen met een ziekte. Het Florida virus !!! We zijn écht om, we wilden geen van allen terug naar huis. We hebben het super gehad. Het weer was goed, de kinderen hebben ook volop genoten en ja we gaan op zeker nog een keer terug.
Leuk om de verslagen te lezen van diegenen die er nu zijn. Het is zo herkenbaar. Je krijgt nu het gevoel dat je er over mee kan praten.
Ik zal een beginnetje maken en zal dan komende dagen elke keer weer wat schrijven.
Zondag 22 april.
Om 7.00 uur stond onze vriend voor de deur om ons naar Schiphol te brengen. Koffers stonden klaar, dus hup instappen en gaan.
Aangekomen bij de vertrekhal op zoek naar de incheckbalie. Bij US Airways de koffers afgegeven en daarna op zoek naar een ontbijtje. Goed begin van de vakantie toch ??
Om 11.10 uur gingen we de lucht in. We zaten naast elkaar in het vliegtuig (3 pers. en 2 pers). Dit zou de eerste en enige keer zijn dat we bij elkaar zitten in een vliegtuig.
We komen aan in Philedelphia. De douane was niet bepaald vriendelijk maar daar waren we al voor gewaarschuwd. En toen moesten we zo'n beetje 4 uur zien door te brengen voordat we de volgende aansluiting hadden naar Miami.
Ook deze vlucht verliep goed. Nadat het vliegtuig geland was en de koffers opgehaald liepen we naar buiten op zoek naar het Alamo busje. Die warmte toen we buiten kwamen !!! Heerlijk.
De chauffeur bracht ons naar het kantoortje. En ja hoor, waar ik al bang voor was overkwam ons dus ook .... de verkooppraatjes. Het leek zo'n leuke (hij was ook niet bepaald lelijk) aardige neger. Maar of het nou kwam door de base-ball westrijd die hij probeerde te volgen (volgens mij stond zijn favoriete club op verlies, ik hoorde nogal eens "damn") of dat hij doorkreeg dat er aan ons niet te verdienen viel, hij was opeens niet zo leuk meer.
We gingen er vandoor met een Chrevolet Uplander. Wat een bak !! Hij rijdt heerlijk. Een comfort, een hoop (bagage)ruimte. Met het navigatiesysteem aan de ruit op weg naar het Ramada hotel.
Die hadden we zo'n beetje na een half uur gevonden. Gauw inchecken en dan heerlijk het bed induiken. Ik was écht aan mijn eindje. We hadden er immers zo'n 24 uur reizen opzitten.
Dat was dag 1.
Nu moet ik nog even zien uit te dokteren hoe ik een foto erbij kan voegen.
Misschien dat-ie er dan in het tweede berichtje komt te staan. Even opzoeken.
Het wachten duurde Jim té lang. Die slaapt toch overal.
http://img149.imageshack.us/img149/4546/dsc03774jo7.jpg
Verslag tweede dag (23 april in Miami)
Onze hotelkamer had een tussendeur. Dat hebben we geweten !! Naast ons lag een stel met een baby. Die kleine had het niet echt naar zijn/haar zin. Bij elke huilbui werd er aan zo’n tingel-tangel muziekdoosje getrokken. Maar goed, op een gegeven moment ben je toch zo moe dat je wel in slaap viel.
Beneden in het restaurant van het hotel ontbeten. Sinds dat ontbijt is Jim verslingerd geraakt aan de Fruit Loops.
Na het eten vertrokken we naar Fort Lauderdale, naar Bayside Market Place (we zijn er dus geweest, Mickey). Het was kleiner dan ik had verwacht. Mandy heeft daar haar eerste aankoop gedaan (“nee mam, ze hebben echt geen lage roze All stars in Nederland, mag ik ze hier kopen ?”).
In een kraampje ook nog verschillende ijzeren naamplaatborden gekocht (route 66, Florida, Miami).
In het Hardrock Café hebben we wat gedronken. Echt gaaf gedaan die bar in de vorm van een gitaar. De muziek was trouwens ook wel om aan te horen. Mandy kocht daar ook een naamplaat armband met daarop Hardrock cafe. Nou is ze deze armband van de week verloren op school. Tijdens de vakantie was er ook al een schakeltje los gegaan. Ben ik heel brutaal als ik vraag of er binnenkort nog forummers de kant van Bayside Market Place opgaan en er voor haar één mee kunnen/willen nemen ?? (het kostte ongev. 6 dollar;je krijgt het uiteraard terug)
Want het Hardrock Café in Amsterdam verkoopt geen sieraden.
Op de terugweg naar Ocean Drive gereden. Nou, daar had je Tom en Jim moeten zien lopen. Klik, klik de ene na de andere mooie auto werd op de foto gezet. Ze vonden het geweldig !!
Bij een cheese-burger restaurant aan de boulevard gegeten. Smaakte best. Na ook nog wat door het Art Deco district gelopen te hebben zijn we in de loop van de middag teruggegaan naar het hotel. Daar zouden we nog een poosje gaan zwemmen. ’s Avonds zouden we dan met de bus (hebben we het openbaar vervoer ook een keer meegemaakt en Jan kon dan een Bud nemen) weer terug gaan naar Ocean Drive om het nu met al die lichtjes te kunnen zien.
Was inderdaad een heel gaaf gezicht, al die neon-verlichting. Tegen middernacht gingen we terug. Ik zat te vechten tegen de slaap in de bus.
Het monotone geluid van de busmotor ……. Ineens riep ik naar de familie dat we er uit moesten want we waren het hotel al voorbij gereden. Een ruk aan het gele koord en we stapten uit. Buitengekomen stonden we bij halte 17; we hadden er bij 23 uitgemoeten. Zou ik dan toch in slaap zijn gevallen ?? Maar het leek zó echt !!! Oei, ze waren niet blij met me … Omdat Jim en Mandy ontzettend nodig moesten plassen belde ik aan bij een motel. De eigenaar bleek een Zweed te zijn en had wel wat met Nederlanders op. Hij stond erop dat hij een taxi voor ons belde en wilde niet dat we lopend naar het hotel zouden gaan (zou nog een behoorlijke tippel zijn). Binnen 5 minuten stond de taxi er en waren we binnen een kwartier weer in het hotel. Maar wat een vriendelijke man !!
Aangekomen in de hotelkamer bleek dat niet alleen geluiden door die tussendeur komen, maar ook geuren !! Jakkie bah, ik weet niet wat die lui hadden gegeten maar het was een lucht !!
Morgen staat Key West op het program.
http://img526.imageshack.us/img526/4475/dsc03790et3.jpg (http://imageshack.us)
Ik kan niet anders zeggen dat we keurig geholpen zijn in het vliegtuig. Bij onze terugreis zouden we weer een eind uit elkaar zitten. We vroegen toen of er écht niks mogelijk. Na nog eens gekeken te hebben zaten we 3 rijen van elkaar verwijderd. Vond ik toch netjes dat ze de moeite namen om het ons zo veel mogelijk naar de zin te maken.
Succes met de vliegreis.
Ien
We zijn weer thuis. Het zit erop. En ja, jullie hebben gelijk ..... we zijn thuisgekomen met een ziekte. Het Florida virus !!! We zijn écht om, we wilden geen van allen terug naar huis. We hebben het super gehad. Het weer was goed, de kinderen hebben ook volop genoten en ja we gaan op zeker nog een keer terug.
Leuk om de verslagen te lezen van diegenen die er nu zijn. Het is zo herkenbaar. Je krijgt nu het gevoel dat je er over mee kan praten.
Ik zal een beginnetje maken en zal dan komende dagen elke keer weer wat schrijven.
Zondag 22 april.
Om 7.00 uur stond onze vriend voor de deur om ons naar Schiphol te brengen. Koffers stonden klaar, dus hup instappen en gaan.
Aangekomen bij de vertrekhal op zoek naar de incheckbalie. Bij US Airways de koffers afgegeven en daarna op zoek naar een ontbijtje. Goed begin van de vakantie toch ??
Om 11.10 uur gingen we de lucht in. We zaten naast elkaar in het vliegtuig (3 pers. en 2 pers). Dit zou de eerste en enige keer zijn dat we bij elkaar zitten in een vliegtuig.
We komen aan in Philedelphia. De douane was niet bepaald vriendelijk maar daar waren we al voor gewaarschuwd. En toen moesten we zo'n beetje 4 uur zien door te brengen voordat we de volgende aansluiting hadden naar Miami.
Ook deze vlucht verliep goed. Nadat het vliegtuig geland was en de koffers opgehaald liepen we naar buiten op zoek naar het Alamo busje. Die warmte toen we buiten kwamen !!! Heerlijk.
De chauffeur bracht ons naar het kantoortje. En ja hoor, waar ik al bang voor was overkwam ons dus ook .... de verkooppraatjes. Het leek zo'n leuke (hij was ook niet bepaald lelijk) aardige neger. Maar of het nou kwam door de base-ball westrijd die hij probeerde te volgen (volgens mij stond zijn favoriete club op verlies, ik hoorde nogal eens "damn") of dat hij doorkreeg dat er aan ons niet te verdienen viel, hij was opeens niet zo leuk meer.
We gingen er vandoor met een Chrevolet Uplander. Wat een bak !! Hij rijdt heerlijk. Een comfort, een hoop (bagage)ruimte. Met het navigatiesysteem aan de ruit op weg naar het Ramada hotel.
Die hadden we zo'n beetje na een half uur gevonden. Gauw inchecken en dan heerlijk het bed induiken. Ik was écht aan mijn eindje. We hadden er immers zo'n 24 uur reizen opzitten.
Dat was dag 1.
Nu moet ik nog even zien uit te dokteren hoe ik een foto erbij kan voegen.
Misschien dat-ie er dan in het tweede berichtje komt te staan. Even opzoeken.
Het wachten duurde Jim té lang. Die slaapt toch overal.
http://img149.imageshack.us/img149/4546/dsc03774jo7.jpg
Verslag tweede dag (23 april in Miami)
Onze hotelkamer had een tussendeur. Dat hebben we geweten !! Naast ons lag een stel met een baby. Die kleine had het niet echt naar zijn/haar zin. Bij elke huilbui werd er aan zo’n tingel-tangel muziekdoosje getrokken. Maar goed, op een gegeven moment ben je toch zo moe dat je wel in slaap viel.
Beneden in het restaurant van het hotel ontbeten. Sinds dat ontbijt is Jim verslingerd geraakt aan de Fruit Loops.
Na het eten vertrokken we naar Fort Lauderdale, naar Bayside Market Place (we zijn er dus geweest, Mickey). Het was kleiner dan ik had verwacht. Mandy heeft daar haar eerste aankoop gedaan (“nee mam, ze hebben echt geen lage roze All stars in Nederland, mag ik ze hier kopen ?”).
In een kraampje ook nog verschillende ijzeren naamplaatborden gekocht (route 66, Florida, Miami).
In het Hardrock Café hebben we wat gedronken. Echt gaaf gedaan die bar in de vorm van een gitaar. De muziek was trouwens ook wel om aan te horen. Mandy kocht daar ook een naamplaat armband met daarop Hardrock cafe. Nou is ze deze armband van de week verloren op school. Tijdens de vakantie was er ook al een schakeltje los gegaan. Ben ik heel brutaal als ik vraag of er binnenkort nog forummers de kant van Bayside Market Place opgaan en er voor haar één mee kunnen/willen nemen ?? (het kostte ongev. 6 dollar;je krijgt het uiteraard terug)
Want het Hardrock Café in Amsterdam verkoopt geen sieraden.
Op de terugweg naar Ocean Drive gereden. Nou, daar had je Tom en Jim moeten zien lopen. Klik, klik de ene na de andere mooie auto werd op de foto gezet. Ze vonden het geweldig !!
Bij een cheese-burger restaurant aan de boulevard gegeten. Smaakte best. Na ook nog wat door het Art Deco district gelopen te hebben zijn we in de loop van de middag teruggegaan naar het hotel. Daar zouden we nog een poosje gaan zwemmen. ’s Avonds zouden we dan met de bus (hebben we het openbaar vervoer ook een keer meegemaakt en Jan kon dan een Bud nemen) weer terug gaan naar Ocean Drive om het nu met al die lichtjes te kunnen zien.
Was inderdaad een heel gaaf gezicht, al die neon-verlichting. Tegen middernacht gingen we terug. Ik zat te vechten tegen de slaap in de bus.
Het monotone geluid van de busmotor ……. Ineens riep ik naar de familie dat we er uit moesten want we waren het hotel al voorbij gereden. Een ruk aan het gele koord en we stapten uit. Buitengekomen stonden we bij halte 17; we hadden er bij 23 uitgemoeten. Zou ik dan toch in slaap zijn gevallen ?? Maar het leek zó echt !!! Oei, ze waren niet blij met me … Omdat Jim en Mandy ontzettend nodig moesten plassen belde ik aan bij een motel. De eigenaar bleek een Zweed te zijn en had wel wat met Nederlanders op. Hij stond erop dat hij een taxi voor ons belde en wilde niet dat we lopend naar het hotel zouden gaan (zou nog een behoorlijke tippel zijn). Binnen 5 minuten stond de taxi er en waren we binnen een kwartier weer in het hotel. Maar wat een vriendelijke man !!
Aangekomen in de hotelkamer bleek dat niet alleen geluiden door die tussendeur komen, maar ook geuren !! Jakkie bah, ik weet niet wat die lui hadden gegeten maar het was een lucht !!
Morgen staat Key West op het program.
http://img526.imageshack.us/img526/4475/dsc03790et3.jpg (http://imageshack.us)
Ik kan niet anders zeggen dat we keurig geholpen zijn in het vliegtuig. Bij onze terugreis zouden we weer een eind uit elkaar zitten. We vroegen toen of er écht niks mogelijk. Na nog eens gekeken te hebben zaten we 3 rijen van elkaar verwijderd. Vond ik toch netjes dat ze de moeite namen om het ons zo veel mogelijk naar de zin te maken.
Succes met de vliegreis.
Ien