PDA

Bekijk Volledige Versie : [Reisverslag] beppie: Miami-Keys-Napels-Madeira-Orlando, apr/mei 2006



beppie
28-05-06, 15:06
Het heeft even geduurd, maar ik kreeg in Florida geen verbinding.
Dus hier ons reisverslag. Ik heb het maar even in 2 delen gedaan.
Veel plezier met het lezen.

Dag 1: vrijdag 14 april 2006
De dag van vertrek.
Gisteren zijn we zo door de hele dag door wel bezig geweest met inpakken. Gelukkig waren we allebei vrij en konden het rustig aan doen.
Keurig op tijd kwam Annemiek ons ophalen om naar Schiphol te brengen. Hal 5 is alleen voor USA en Israël en dus zware beveiliging. Wij worden verder niet gecontroleerd. Er is 1 tas 2 ons te zwaar, maar we hoeven niet over te pakken.
Bij de McDonalds’s neemt Walter vast een voorproefje op Amerika: hij bestelt een ontbijtje met Pancakes. Nog even gauw wat euries omwisselen voor de groene Dollars en dan kunnen we naar het vliegtuig. Iets later dan aangegeven om 11:45 uur stijgen we op. Het is een rustige vlucht en Raoul vermaakt zich super met de GameBoy. Wij zien 2 films: “2 for the money” en “Zorro”. Nou ja, ik zie er 2, Walter heeft nog even lekker liggen slapen. Hij zat lekker met genoeg beenruimte.
Om 18:30 uur onze tijd landen we Philadelphia. Daar is het dan 12:30 uur in de middag. Op naar Immigrations en daar hebben ze helaas alle tijd, maar onze aansluiting naar Miami vliegt om 15:05 uur. Oeps.
Gelukkig mogen we bij 1 groep van 6 mensen voor en na alle vingerafdrukken en foto’s rennen we naar de koffers. Verder rennen met die koffers en de handbagage om een eind verderop de koffers weer op een band te gooien. En dan rennen naar C31. Nou, dat was afzien hoor. Eerst al met de lift naar de verkeerde etage, toen nog echt helemaal naar de andere kant en natuurlijk overal mensen, dus almaar roepen: coming through, plane leaves in 10 minutes!
Gelukkig gingen de mensen wel steeds aan de kant en kwamen we echt om 15:04 uur aan bij de gate. Pfffff. Helemaal uitgeteld en bezweet hebben we de vlucht naar Orlando gedaan.
En landen op Miami blijft een ervaring. Ook met US Airways.
Maar nu gelukkig minder gestresst. En weer onze koffers ophalen en je gelooft het niet: maar 1 koffer is er niet en de autokinderstoel is weer zoek (verleden jaar ook). Maar nu moet ik er wel bij vertellen, dat we dat stoeltje ook helemaal niet hebben afgehaald van de band in Philadelphia, dus die kan nu overal zijn, maar hij was wel gelabeld.
En volgens de uiterst vriendelijke man van het bagagedepot van US Airways komt die koffer wel met de andere vlucht. Maar daar gaan we niet op wachten en dat hoeft ook niet zegt hij. Ze komen hem wel brengen en misschien ook wel de autostoel.
Dus Raoul moet maar even opzijn knieën zitten bij het wegrijden van Alamo. Prima afhandeling daar trouwens en maar 25 minuten hoeven wachten. We krijgen een Buik nog wat mee, zo’n Jeepmodel. Lekker groot dus.
En nu op naar het Casablanca Hotel. Zo gevonden met onze TomTom. Het hotel ziet er van buiten prima uit, maar de kamer is niet best hoor.Niet schoon, vieze lucht, veel herrie. Volgens mij echt de slechtste. Maar goed, we hoeven er alleen te slapen en eerst maar een beetje uitpakken en dan lekker naar bed.



Dag 2: zaterdag 15 april
Miami
We zijn allemaal al vroeg wakker om 5 uur. Dus zitten we al om 7:30 bij Denny’s en Raoul heeft trek in patat. Nu kijken ze daar in Amerika gelukkig niet van op, dus lekker frietjes eten.
Daarna doen we het rustig aan en gaan lekker bij het zwembad zitten en kijken wat rond op het strand. ’s Middags nemen we de bus naar Lincoln Road en wandelen lekker door tot over Ocean Drive. Daar is het echt zien en gezien worden en in constante stroom van mensen en auto’s. Heel apart allemaal. Als ze daar fietsen is het op een Beachbike natuurlijk.
Als we terug zijn, vallen we allemaal “even” in slaap van 4 tot 7 uur.
Met de auto gaan we naar 71nd street. Daar is veel te doen en te zien. We eten een heerlijk broodje bij Subway’s en krijgen het niet eens op. Mee in een doggy bag dan maar.



Dag 3: Zondag 16 april
1e Paasdag
We zijn al wat minder vroeg wakker en wandelen lekker voor ons ontbijt naar Denny’s.
Dan nemen we de bus naar Duck Tours. Na even een keer extra heen en weer naar de busstop (Raoul moest nog even naar het toilet) zijn we om 11:00 uur bij Ducks. De eerstvolgende tour is om 13:00 uur, dus lopen we nog even lekker rond op Lincoln Road.
De tour is echt super. Een aanrader hoor. Je vertrekt als auto en bij de haven ga je als boor het water in om alle villa’s eens lekker van dichtbij te bekijken. De duurste was 50 miljoen dollar. Maar dan heb je ook wel een leuk optrekje hoor. We zijn pas om 15:15 uur terug, want als laatste maakten we nog een ritje over Ocean Drive en ja, dan moet je dus gewoon aansluiten en langzaam aan .
We halen en broodje bij Taalgrens en gaan nog wat winkelen en dan met de bus weer terug. We gaan lekker bij het zwembad hangen (lekker hoor die handdoekservice) tot 18:30 uur, want dan wordt het in 1x donker. Echt Florida, geen avondschemering.
We eten in de buurt van 71 wat bij de “ScrapBar” en als we terug zijn gaat Walter nog even met de laptop in de lobby zitten en Raoul en ik gaan naar bed.



Dag 4: maandag 17 april
2e Paasdag, naar deKeys
Raoul werd om 2 uur wakker met oorpijn. Niet echt prettig dus. Zal wel van het zwembad zijn.
Walter was als eerste wakker om 7 uur en ik om 7.30 en Raoul sliep gewoon door. Thuis ontbijten met boterhammen met hagelslag en vlokken. Wauw, echt Nederlands. Toen begonnen met het grote inpakken. Nu ieder wel alles in zijn eigen koffer en dit gaat toch echt sneller dan thuis. Nu hoef je namelijk niet te zoeken, maar “gewoon” alles inpakken. Nog even via de Publix voor een koelboxje en om 10 uur op weg naar de Keys. Met onze TomTom gaat dat prima en zonder te moeten keren of rare omwegen.
Zowaar de Prime Outlet weer gevonden en lekker wezen shoppen bij Nike: 3 T-shirts en sokken voor Walter, een T-shirt, sportbroek en sokken voor Raoul en voor mij een T-shirt en een soort bikini met lang bovenkantje (een shirtini). Zo, dat is binnen.
Op de parkeerplaats nog even een achterbaklunch genomen en toen op naar Tavenier. Eerst nog even stoppen bij en SandalOutlet, want die ben ik dus ook vergeten: wandelsandalen. Ook weer ingeslagen en in de achterbak erbij.
Dat was weer snel gevonden hoor. Bij de ingang een echte bewaking en na het checken van onze naam mochten we naar binnen. Wauw, je weet niet wat je ziet. Ten eerste al die boten op de parkeerplaats (ja, hier heb je voor de boten een eigen aparte parkeerplaats) en dan die schitterende gebouwen (5 stuks) met daarachter een helblauwe zee. Echt een plaatje.
We zijn nog een beetje te vroeg (14.00 uur), want de kamer is pas om 16.00 uur klaar. We vermaken ons prima met een beetje rondlopen en genieten van het prachtige uitzicht. Ook nemen we vast wat folders door. Dan kunnen we inchecken en krijgen een zonder verdere uitleg van wat dan ook de sleutel mee.
Op naar onze kamers dan. En weer wauw…het lijkt wel een villa zeg. Met 2 aparte slaapkamers en 2 badkamers. De onze zelfs met bubbelbad. Een gang van 9 meter en dan een prachtige kamer met uitzicht op zee. Echt super gewoon. En ook nog een fully equiped kitchen met megakoelkast.



Dag 5: dinsdag 18 april
Weer een prachtige zonnige dag. Eerst maar eens ontbijten. Nou, dat is raar hoor. Alles in piepschuim om het eventueel warm te houden. Een donut is er en 1 of ander raar broodje, jam, een soort kaas-boter. Er is ook warme koffie en thee en cereals in wel 6 soorten met melk. Raoul lust dat gelukkig. Ook is er jus, alles uit een automaat. Je ziet ook veel mensen het meenemen.
Dan lekker de zwemkleding aan en op naar het strandje. Heerlijk daar. Hoewel de zon al wel erg heet is om 9 uur ‘s morgens hoor. Walter gaat vissen met allerlei kleuren kunstaas. Hij ziet ze er zo achter aan zwemmen, maar bijten doen die vissen niet hoor. Dan zie ik opeens een eindje verder in zee iets opduiken en ja hoor: het zijn 2 dolfijnen. Zijn toch prachtige beesten zeg.
Om 12:30 wordt het echt te warm en gaan we “thuis lunchen”. Heerlijk weer met Hollandse hagelslag en vlokken. Dan gaan we met de auto naar Robbie’s bij MM 77,5 om Tarpons te voeren. Onderweg valt Raoul heerlijk in slaap (zonder GameBoy). Je weet niet wat je ziet, wat een joekels zeg. Zelfs Walter schrikt ervan als ze bijna het water uitspringen. Raoul vindt het eerst een beetje eng, maar daarna alleen maar spannend.
Als je dit dus niet in een boekje leest, vindt je het nooit zo langs de weg. Erg leuk dus.
Op de terugweg zie ik 2 restaurantjes met buiten eten. Misschien wat voor de avond.
Thuis gaan we maar eens het zwembad verkennen. Alleen aan het begin kan Raoul staan, maar met de SwimSafe aan is dat geen punt. Hij gaat zo het hele bad door.
Om ons heen hoor ik alleen Engels en wat Duits en ik val zo in slaap. Auw, dat zal ik wel voelen vanavond, want die zon blijft maar branden hoor. Het water is gelukkig heerlijk op temperatuur, dus dat koelt wel even af.
Om 18:00 uit het bad en thuis omkleden voor te gaan eten. Dat doen we bij Island Grill. Een goede keus. Heerlijk aan het water buiten eten, met lifemuziek en een entertainer (maar die begon pas om 20:15, dus die hebben we gemist).
Thuis om 20:00 en nog even pedicuren, Raoul gameboyen en om 20:45 gaat hij naar bed. Ik vertrek niet al te veel later, want dat tijdsverschil zit er nog hoor.


Dag 6: woensdag 19 april
Ik ga maar even wat spullen halen voor het ontbijt en dat thuis opeten. Gelukkig hebben we ook al schoenen gekocht en kan ik alles meenemen in de schoenendoos. En niemand die vreemd opkijkt. O ja, ik heb nogmaals gevraagd of we nog een nacht kunnen blijven. Ja hoor, nu kan het wel. En wat gaat dat kosten? Ach, slechts 248 dollar excl tax! Wauw, dat is heel wat zelfs voor een dergelijk mooi appartement.
Na een korte afwas vertrekken we naar Key West. Een trip van toch wel 2 uur, maar onderweg kunnen we de prachtigste dingen filmen en fotograferen. Dan zijn we bij het eindpunt en zetten de auto in de garage neer, want parkeren hier is overal moeilijk. We nemen de bus naar het meest zuidelijke punt en maken de nodige foto’s van MileMarker 0. We zijn hier dus dichter bij Cuba dan bij Miami en het is er erg warm. De huizen zijn inderdaad heel apart gebouwd. Volgens mij wel van hout en allemaal op palen. Met veranda’s. We nemen een korte lunch bij een strandtent op het strand en lopen dan Duval Street af. Er zijn veel winkeltjes van artiesten en ja als je daar wat koopt, kun je thuis natuurlijk wel zeggen dat je wat in Key West hebt gekocht en het zal ook nergens anders te krijgen zijn.
Om 15:00 uur rijden we weer terug. Onze TomTom kan in Key West trouwens niets vinden. He, toch een minpuntje. Weer thuis gaan we nog even lekker naar het zwembad om bij te komen.We hebben tussen de middag eigenlijk wel genoeg gegeten en besluiten om thuis een broodje te roosteren. Dat gaat er ook wel in hoor.
Tja, en dan hebben we een bad, dan wil ik er ook in. En nog wel een bubbelbad. Wauw, lekker zeg. Raoul gaat ook mee erin. In het begin een beetje eng, maar daarna wil hij er niet meer uit. Nog voor 10-en liggen we er al weer in. Heerlijke dag zo.


Dag 7: donderdag 20 april
Op naar Naples.
Na weer een korte ronde met de schoenendoos gaan we maar eens inpakken. Toch raar dat ook kleding en andere spullen kan bijgroeien. Maar goed dat we zo veel laadruimte hebben en dat we een lift hebben. Dus na wat heen en weer gelopen zit alles er weer in en kunnen we uitchecken. Ze kijkt een beetje raar, blijven we niet nog 1 nacht? Nee dus. Ik vraag nog wel even of het normaal is dat er niet is schoongemaakt en geen schone handdoeken. Ja, dat klopt. Als je 7 dagen boekt, dan komen ze om de 3 dagen. Nou, dat weten we dan ook weer.
Zo de TomTom ingesteld op de Prime Outlet, want ik moet toch even 1 BH ruilen en we komen er toch langs. Dan Naples instellen en daar gaan we over de Insterstate 75. En ook hier zien we wel wat alligators in het water liggen hoor! Gelukkig staat er een hek langs elke kant van de weg, want volgens mij lopen die dingen zo de weg op.
We vinden het hotel dat ondertussen van naam is veranderd van Baymonte naar La Quinta. En volgens mij hebben ze al veel vervangen. Maar goed, dit is een gewone motelkamer en dus wel een stuk kleiner dan in Tavernier. Maar ach, het is alleen voor het slapen en gelukkig kunnen we 1 dag bijboeken, want ik had via Priceline voor vrijdag en zaterdagnacht geboekt en dat voor $ 100 per nacht. Nu boek ik bij voor vannacht en betaal maar $ 79,00 Grrr.
Risico en sport van Priceline zullen we maar zeggen.
We pakken de strandspullen en vragen nog even hoe het zit met parkeren. Er moeten quarters in. We hebben er nog 3. We gaan via de erg chique 5th Ave en komen uit bij 8 Ave. De parkeermeters kosten 1 quarter per 15 minuten. Valt wel mee dus alleen hebben we er niet zo veel. We nemen de gok en zetten de auto bij een soort appartementencomplex en dan op naar het strand. Nou, dat is geen Terschelling met maar 3 meter strand, maar het is wel superwit met precies de juiste hoogte van golven en heerlijk van temperatuur. Nadat Raoul eerst met Walter is geweest durft hij laten ook echt wel alleen te gaan. Walter en Raoul lopen nog even naar de pier op 12Th Ave en zien veel mensen vissen en ook nog 2 dolfijnen. Ze komen terug met een hotdog voor mij. Mmm lekker. Ik was alweer in slaap gevallen hoor. Ook lekker. We duiken nog een paar keer in de golven en gaan om even naar 5-en weer naar de auto. Gelukkig, geen bon!
Op de terugweg stoppen we ergens voor een bord spaghetti. Ook erg lekker weer. Er is daar ook een Publix en Walter heeft op 1 van de vele plattegrondjes ook alweer een ShoppingMall ontdekt hoor. Dat wordt dus morgen eerst naar het strand en dan shoppen, want midden op de dag is het erg warm hoor. Mensen hebben ook bijna allemaal een pluutje mee.
Thuis gaan we allemaal douchen want de zee is hier wel erg zout en overal zit zeewier. Zo af en toe hebben we hier Internet, maar nu eerst thuis om dit verslag bij te werken. Walter lang uit tv kijken en Raoul natuurlijk….op de GameBoy.


Dag 8: vrijdag 21 april
We zijn vannacht wel erg geschrokken zeg. Om 24:00 uur probeerde men bij ons op de kamer te komen. Gelukkig had ik het safetyslot erop (kettinkje) en konden ze er niet in. Volgens mij is er bij het inchecken wat mis gegaan, want als we via de tv onze account opvroegen gaf hij aan dat de kamer niet ingechecked was. Echt schrikken dus en daarna ook niet meer lekker geslapen, want het bioritme zat volgens mij nog op Nederland en dan was het 06:00 uur, dus bijna tijd om op te staan. Dus we zaten al vroeg aan het ontbijt en dat was niet slecht hoor. We kunnen zelfs onze eigen wafels/pannenkoeken bakken. Lachen joh. Verder weer lekker cereals voor Raoul met melk en dat gaat er gelukkig goed in. Verder eet hij hier niet echt veel, maar dat weten we nog van verleden jaar.
Nog wel even bij de balie het voorvalletje van vannacht gemeld en Tamara zegt: sorry.
Tja, daar kom je niet ver mee, maar goed, het is niet anders. Wij pakken de strandspullen en gaan op weg naar de Pier. We parkeren ergens (waar het volgens mij niet mag) en lopen even kort naar het strand. We zitten hier echt super zeg. Nog net een klein beetje schaduw zelfs, want de zon komt van links achter op en gaat via het strand naar het oosten. Voor ons een heerlijke zee en links de pier. Walter gaat eerst met Raoul vanaf die pier vissen, maar Raoul heeft het al gauw gezien en komt naar beneden om zijn zwempak aan te doen. Ik ga met hem mee de zee in en na een tijdje samen durft hij het wel alleen hoor. Hij gaat zelfs met een Amerikaans jongetje spelen en voor die kinderen is taal geen punt.
En daar zit ik dan, heerlijk op het witte strand van Napels met in 1 oogopslag: links op de Pier mijn man aan het vissen en voor mij mijn zoontje heerlijk aan het spelen in een stralend blauwe zee met kort daarachter maar liefst 6 dolfijnen. Super toch?! Wat wil een mens nog meer!
Die dolfijnen blijven een hele tijd in het water spelen en op een gegeven moment zie ik er 2 omhoog springen en daarna verdwijnen ze. Als een soort dag zeggen was dat. Later komen ze wel weer terug en een ieder die ze in het oog krijgt reageert heel enthousiast en er worden gelijk camera’s tevoorschijn gehaald. Het is dan ook een heel bijzonder gezicht hoor, mooie beesten zo in het wild te zien zwemmen.
Om een uur of 1 gaan we uit de zon, want het wordt nu echt te heet hoor. In het hotel gaan we eerst douchen, want de zee is hier zouter als bij ons en we slaan wit uit. We eten op de hotelkamer een boterham met hagelslag en gaan dan op weg om….te winkelen. Tamara spreekt ons nog even aan en zegt dat ze het van de nacht ervoor heeft geregeld hoor en dat ze ons geen kosten voor deze nacht in rekening brengt. Nou, dat is wel tof zeg. Scheelt weer in de uitgaven en kunnen we goed gebruiken, want Walter heeft op een kaartje een Outlet gevonden hoor: de Miromar Outlets. Deze ligt aan de I75, afslag 123 (Miromar Outlets Blvd) tussen Naples en Fort Myers. Echt de moeite waard. Je kunt een gratis boekje halen bij de Wedgewood winkel en dan strepen ze de kortingen steeds af.
We slaan voor de Raoul en de kids van Ge-Ans onze slag bij de Tommy Hilfiger Kids Outlet en voor Jill kopen we wat bij GAP. Daar kan ik zelf ook goed slagen voor zelfs een korte broek en leuke hemdjes en Walter vindt een goede spijkerbroek en een mooi GAP-shirt.
Bij Oakleys probeert Walter een goede en vooral passende zonnebril te vinden, maar dat valt niet mee hoor. Uiteindelijk wordt het een Ray Ban Poloride bij de Sunglass Hut.
Ook hier een Nike store en daar koop ik een lekkere short en Walter weer een T-shirt. Deze had hij nog niet hoor! We halen als afsluiting weer een heerlijk broodje bij de Subways en hier kan Raoul wel alleen een broodje krijgen, O ja, hij wil er wel augurken op. Alles kan hier. Thuis wil Raoul weer lekker in bad en dan lekker naar bed.


Dag 9: zaterdag 22 april
Het zal wel aan ons liggen, maar we worden weer gestoord in onze slaap. Nu gaat om 02:07 uur de telefoon. Grrr, weg lekkere nachtrust. Was toch al niet zo best, want nu lag ik bij Raoul in bed en hij kruipt echt helemaal tegen je aan en ligt zwaar te knarsetanden. Thuis moeten we toch weer voor de halfjaarlijkse controle, dus maar eens vragen of dat kwaad kan.
Weer heerlijk rustig ontbeten met een eigen gebakken wafel/pannenkoek. En een hardgekookt eitje zelfs. Er is ook “vers” fruit en gewoon fruit te verkrijgen, dus eigenlijk wel uitgebreid. En lekker vooral.
Daarna gaan we op zoek naar een heuse airboat-tour door de Everglades. Dat moet je toch gedaan hebben. Volgens Tamara van de receptie moeten we bij Speedy Johnson’s Airboat zijn. Dat zit vanaf de US41, dan de SR29 op en dan over de brug gelijk rechts: Begonia Street in Everglades City. We kunnen boeken en kunnen om 11:00 uur terecht. Het is nog een soort van druk ook en er zijn ook reserveringen. Er gaan er 6 op een boot en we vetrekken met Tony. Eerst in het voorstukje op zoek naar een Manatee. We zien inderdaad heel even een neusje boven water komen. Dan naar links en daar zit een wasbeertje. Heel grappig om te zien en hij is gek op Marshmallows. Dus als je nog eens gaat: neem die zoete dingen mee. Volgens mij blijft hij daarom daar ook rustig in de buurt, want het eten is goed hier. Even verder, precies bij een boei ligt een alligator. Ook deze wordt volgens mij hier expres in de buurt gehouden, want elke boot stopt ook hier. Dan gaan we naar rechts en de oordoppen moeten op. Nog even rustig langs een paar andere boten die terugkomen en dan gaat het gas erop: wauw, dat gaat hard zeg. Je hoort ook helemaal niets meer, maar ziet ondertussen wel de prachtigste mangrovebomen langs schieten. Ook nog wat varkentjes gezien, die zijn ontsnapt bij mensen en hebben het hier prima naar hun zin. Dan schiet de boot weer verder met het nodige snelle bochtenwerk. Echt gigantisch hoor. Dit moet je een keer meemaken als je hier bent. Verleden jaar naar die Observation Post was ook apart en zagen we veel alligators, maar dit is kicken zeg. Op de terugweg nog gestopt bij een uitkijkpost en wat beesten en vissen gezien. We zien op Collier Blvd nog een WallMarkt en daar eten we bij de McDonalds een salade. De winkel verder in voor wat kaas, bananen en appels en dan zie ik zowaar een rij met scrapbookspullen. Yeah. Helaas zijn ze bezig met opnieuw indelen en staat veel ingepakt, maar ach, ze verstaan me toch niet en ik kijk in allerlei dozen of ik wat kan vinden. En dat gaat prima hoor. Veel leuke lintjes, hele dozen van Making Memories nu van $ 30,00 voor maar $ 8,95 met echt mooie spullen erin. Stickers en envelopjes van Mickey, minirolletjes met lint en een Xirion plakapparaat. Ik vind het super allemaal.
We laten ook nog de foto’s tot nu toe op schijf zetten en moeten wel weer een half uurtje wachten, maar dat is in deze winkel helemaal niets. Dat is zo om.
Thuis gaan we lekker naar het zwembad en om 18:00 uur lopen we naar de Taco Bell op de hoek. Ja, jammer dan, het restaurant gaat net dicht omdat er personeel naar huis gaat en dan blijft er te weinig over. Wel is de Drive True nog open, dus lopen we daar maar door.Thuis lekker gegeten en Walter gaat zijn koffer her-in-pakken. Met al die T-shirts ook wel nodig. Raoul gaat nog even in bad en ik kan even lekker tikken. Het is nu 19:50 en ik moet er mee stoppen. Walter wil ook nog even en dan ik mijn spullen verder inpakken.



Dag 10: zondag 23 april
Weer een dag om verder te rijden. Op naar de Gulf Beaches. Die lopen vanaf St. Pete’s Beach in het zuiden tot Clearwater Beach in het noorden. Als eerste komen we aan op St. Pete’s Beach en we zien gelijk het Don Ceasar aan onze linkerhand. Dit prachtige roze hotel is favoriet bij Arno en familie en ik ga toch even vragen wat het kost. Ze hebben helaas voor 4 nachten maar 1 kamer vrij met slechts 2 dubbele bedden. Tja, dat kan dus niet hoor vind ik. Het kost dan ook maar $ 246 ex tax per nacht. Meevaller dus. Pfff.
We rijden rustig door en vragen zo links en rechts wat het kost en vooral hoe de kamer er uitziet. Nou, de meeste zijn toch rond de $ 150 per nacht, maar dat zijn de kamers in mijn ogen vaak niet waard.
Dan komen we op Madeira Beach en vinden het leuke Holiday Isles Resort op 14711 Gulf Boulevard, Madeira Beach, Fl 33708 (www.holiday-isles.com). Voor slechts $ 63 per nacht hebben we een heerlijk grote kamer, met een kast met planken en een dressoir met genoeg lades, een grote keuken, een grote koelkast, een eigen terrasje voor de deur, een badkamer, genoeg handdoeken, een heerlijk zwembad, allerlei speelgoed om te gebruiken en heel fijn: het strand aan de andere kant van de straat. En ook daarvoor kunnen we strandspeelgoed meenemen en stoeltjes. Wat wil een mens nog meer.
We gooien een soort van onze spullen naar binnen, pakken onze strandspullen, wat te drinken en steken de weg over naar het strand. Oh wat heerlijk hier zeg. Een koel zeebriesje en een zee waar je ver in kunt lopen en heerlijke golfjes. Walter en Raoul gaan een eindje lopen en komen terug met mooie schelpen. Super hier.
Aan het einde van de middag gaan we op zoek naar de Publix. Die is ook dichtbij: over de brug gelijk rechts. En daar vinden we weer genoeg hoor om ons aan eten en drinken te helpen. We nemen kipkluifjes mee en macaroni/cheese. Lekker makkelijk en goed te eten.


Dag 11: maandag 24 april
Ik heb afgelopen nacht bij Raoul geslapen. Wat een draaikont is het toch ook en hij ligt het liefst tegen je aan met temperatuur van 25 graden is dat geen pretje hoor. Maar we zijn lekker op tijd wakker en maken een ontbijtje met toast, jus d’orange, thee, jam en kaas.
Dan vullen we de koelbox die ik nog bij de Publix in Naples heb gekocht. Lekker de koelelementen erin en water en Powerate. Verder cheesekoekjes en peanutbutterkoekjes mee en op naar het strand. Raoul doet gelijk zijn SwimSafe aan en duikt de zee in. Dat ding heeft zijn geld al dubbel en dwars opgebracht zeg. Nu kan Raoul zo alleen de zee in en hoeft er niet steeds iemand met hem mee.Echt super hoor. Golven zijn er niet veel, want er is ook niet veel wind. Wel zijn de pelikanen al druk aan het visduiken en Walter gaat ook vissen. Ik zit in mijn stoeltje lekker te lezen. Maar al gauw is het me te warm en zet ik het stoeltje in het water. Mmmmm, lekker zeg. Walter is druk bezig, maar vangt niets. Wel ziet hij steeds vissen er achter aan zwemmen en ik zie rondom de dolfijnen ook vissen. We gaan nog even voetballen met Raoul en natuurlijk ook zwemmen in zee. Met het slurfje kun je heerlijk dobberen.
De lunch gebruiken we weer thuis en genieten ervan hoor. Appeltje toe en klaarmaken voor de volgende winkelsensatie: de Largo Mall, located at the corner of Ulmerton Road and Seminole Blvd in Largo, Florida. Er zijn hier wel 78 winkels met hoera een Target en een Michaels Art & Crafts. Dat is mijn eerste doel. Ik spreek met Walter en Raoul af om over 3 kwartier weer bij de auto te zijn. Nou, dat ga ik nooit redden hoor. Er is zoveel te zien. Veel tijdschriften en stempels. Maar ook wel wat papier. Dat is echter niet het nieuwste en sowieso ga ik geen papier meenemen. Op de tassen is nu 25% korting en ik bezwijk toch voor een echte scrap-koffer. En dat voor maar $ 27. Dan op naar de Target. Daar hebben ze ook veel hoor. Leuk papier ook en wat andere spulletjes. En Walter vindt nog een petje natuurlijk.
We zijn hier vorig jaar ook wel geweest vanuit Clearwater toen, maar ja, toen was ik nog geen Scrappie-Beppie en zijn we dus niet verder als de Target geweest.
Na wat vragen over en weer, blijkt dat we “gewoon” hier onze was even kunnen doen. Boven staat een wasmachine en een droger. Beide op 4 quarters, dus dat is mooi geregeld en zo gedaan.
’s Avonds eten we bij de Leather Back Grill. Echt lekker hoor en eindelijk een restaurant in Amerika waar geen tv in het eetgedeelte hangt. Eigelijk was het best wel een soort van chique daar. Maar vooral ook lekker. Raoul krijgt een mooie kleurplaat van schildpadden en eet wat patatjes, tomaat en komkommer. Niet veel dus, maar dat zijn we gewend. We zijn komen lopen en terug genieten we nog even (net als vele anderen) van de zonsondergang op het strand. We wandelen rustig naar huis en duiken er weer vroeg in. Vanavond is het de beurt aan Walter om bij Raoul te slapen en heb ik het bed voor mij alleen.


Dag 12: Dinsdag 25 april
Ik heb heerlijk geslapen, want Walter heeft om midden in de nacht toch maar de airco aangezet en dat ik wel lekker hoor. Gewoon een dekentje erbij en heerlijk slapen.
We zijn dan ook zowaar pas om 8 uur wakker en nemen weer een lekker thuisontbijt. Dan weer op naar het strand met de gebruikelijke attributen. Nu waait het wel weer en zijn er ook weel golfjes. Maar geen pelikanen en ook geen dolfijnen. Walter gaat toch weer vissen en ik ga met Raoul voetballen. Dan gaan we een zwembadje voor Raoul graven. Gewoon een plat kuiltje met erom heen een muurtje. Net in het water dus spannend of het muurtje het houdt.
Walter vangt niets, maar ziet wel een Tarpon van 1 meter en die wil hij ook niet aan zijn lijn krijgen hoor.
Na de lunch gaan we op naar St. Petersburg om te gaan winkelen bij Whim-So-Doodle, 3173 4th Street North, St. Petersburgh, Florida 33704 (www.whimsodoodle.com). Ik ga dus winkelen. Dankzij TomTom zijn we er zo en ik weet niet waar ik kijken moet. Zoveel spullen en zo mooi alles bij elkaar. Naar het papier kijk ik al helemaal niet, maar wat veel en wat een aparte soorten! Onder de toonbank verder wel 8 rijen dik en 6 meter lang alleen maar lint. Overal de nieuwste spullen en veel goedkoper dan bij ons. Niet alles hoor, maar wat ik heb meegenomen wel! Ze hebben (nog) geen stempels van Ronna Farrer.
Als we weer terug zijn gaan we op verzoek van Raoul nog even in het zwembad. Wel lekker om weer even af te koelen. Ik ga op een luchtbedje in het bad liggen dobberen en Raoul vermaakt zich met een surfboard. Walter leest een autoblad en we hebben het allemaal prima naar ons zin. Daar maar weer eens aankleden om te gaan eten. Dat doen we nu bij een Italiaans restaurant. Nee, geen pizza’s, alleen “echt Italiaans” eten. Erg lekker weer.
Rond 9 uur liggen we allemaal weer in bed, nadat Raoul nog op zijn GameBoy heeft gespeeld, Walter de foto’s op de laptop heeft gezet en ik het reisverslag heb bijgewerkt.
Weer een superdag op Madeira Beach. Ben trouwens nog wel benieuwd of het Marjolein is gelukt om te reserveren voor Elsie Flannigan.



Dag 13: Woensdag 26 april
Walter heeft gisteren een viswinkeltje gezien waar ze aas verkopen. Hij wil daar eens vragen hoe wel vis te vangen. Na een lekker ontbijtje dus op pad naar Rod’s. Hij heeft inderdaad ook levende aas (garnalen), maar Walter gaat voor het kunstaas in de vorm van lepeltjes.
Daarna rijden we naar iets wat ik op de kaart heb gezien: John’s Pass Village. Het is een aaneenschakeling van leuke kleine huisjes. Een soort van visserijdorpje nagebouwd. Natuurlijk ook met de nodige commerciële winkeltjes, maar heel leuk om te zien. En ook hier en daar live muziek. Daar gaan we vanmiddag nog wel kijken. We gaan nu eerst kijken of het nieuwe aas werkt. Vandaag wel weer wind aan de kust, maar weer geen dolfijnen en vissende pelikanen. En ook geen visvangende Walter dus. Hij ziet wel weer van alles voorbij komen, maar geen beet. Na de lunch gaan we lekker naar het zwembad. Raoul wil dat zo graag. En zo dobber ik wat rond op een luchtbedje en verbrand zo mijn billen. Je weet wel, precies dat randje dat wit blijft onder de zonnebank. Auw. Walter ligt uit het zonnetje wat bij te slapen en Raoul dolt heerlijk rond in het (best wel diepe) zwembad met zijn SwimSafe aan en dus kan hij het hele bad door. Super.
Rond een uur of 5 gaan we naar John’s Pass Village en bekijken alles op ons dooie gemakje. Leuke winkeltjes en natuurlijk weer een T-shirtje voor Walter gevonden en een leuk kek hoedje voor mij. Walter blijft nu wel achter mij lopen zegt hij. We eten een lekkere steak en gaan dan thuis de koffers inpakken. Dat gaat steeds sneller, hoewel het wel steeds meer is.
Op Discovery kijken we nog naar een documentaire over krabben vangen in Rusland. En dan soorten van over een meter breed. Dat valt niet mee hoor. Om 21:30 gaat het licht uit en slapen we met de airco aan.

beppie
28-05-06, 15:07
En hier het 2e deel.

Dag 14: donderdag 27 april
Op weg naar Orlando.
Walter heeft de auto voorgereden en de ramen schoongemaakt. Het heeft zowaar geregend vannacht. Alles past nog in de auto en we hoeven alleen de kaartkeys in de box bij de buitendeur te gooien. En om 10:00 uur rijden we onder de bezielende leiding van TomTom eerst de verkeerde kant op en dan naar een u-turn gaan we op de goede weg naar Orlando. Het valt mee onderweg, tot aan Tampa. Daar ligt de boel nog aardig open en kunnen we maar rustig aan doorrijden. Maar goed, we rijden nog. De andere kant staat helemaal vast.
Rond 12:00 uur zijn we bij het kantoor waar we de sleutel op kunnen halen. Maar we kunnen er pas na 16:00 uur in, dus we moeten nog maar wat rond rijden. Ach, winkelen kunnen we altijd wel toch?
Bij het binnenrijden kwamen we al over de Interstate 192 en wat is die opgeknapt zeg. Overal loopt nu een goed voetpad langs, alle lantarenpalen e.d. zijn mooi paars en er zijn zelfs bushaltehokjes. En er is ook het nodige bijgebouwd zeg.
Na een lunch bij de Burger King gaan we oostwaarts en zien weer een hoop bekende dingen terug. We stoppen bij een FleaMarket nog voorbij de WallMarkt en zien we een hoop leuke en vooral ook hier goedkope dingen. We kopen riemen, leuke caps en hoedjes, een afstandbestuurbaar autootje en een lekker luchtje. Weer van alles wat dus. Dan is het tijd om de sleutel te gaan halen en dat is ook zo geregeld. Dan gaan we op zoek naar de accommodatie. Die ligt helemaal bij MM 4. Wel erg mooi hoor. Echt zo’n villapark a la timeshare of zoiets. Wij zitten in 1 van de appartementencomplexen en nog wel op de 3e etage. Dat is even tegenvallen, omdat hier geen lift is zoals in Ocean Point. Maar ach, we zijn hier 8 dagen, dus het hoeft maar 1x naar boven en 1x naar beneden. Het is een erg mooi appartement, maar een nadere inspectie leert, dat toch niet alles even schoon en netjes is. Morgen maar even over bellen. Nu eerst op weg voor wat eten en boodschappen in het groot.
We eten bij de Pondarosa op I192 bij MM9 tegenover Old Town. We hebben wel geleerd om voor Raoul niets te bestellen, want hij eet hier niet echt veel. Gelukkig nu wel wat pasta en wel 3 broodjes die we erbij krijgen. Zit er toch weer wat in. Ik neem een lekker stuk vlees en Walter een zee-schotel. Hmm, het is lekker. En van John de kelner krijgen we nog wat goede adviezen over Epcot en over een WallMarkt dichterbij. Dat scheelt een eind rijden en we vinden wat we nodig hebben en dan naar huis om de koffers uit te pakken.
Nou, dat is snel gebeurd nu hoor. Raoul heeft een eigen kamer met 2 bedden en een inloopkast waar helaas geen planken in zitten. Een soort lege kast dus. We leggen zijn spullen op het extra bed. Hij heeft ook nog een eigen badkamer hoor!
Wij hebben een kingsize bed en ook een inloopkast met wel 3 planken. Wauw. Wel zonde van die ruimte hoor, want je kunt niets daar wegleggen. Ja, de lege koffers dus maar erin.
De tafel stond helemaal klaar opgedekt voor 6 personen en volgens mij stond het er al een tijdje want het was niet echt schoon. Sommig bestek had de etensresten er nog aan zitten. Puntje om morgen erbij te vermelden.
Joepie, we hebben hier Internet. Via een account van iemand anders die de boel dus niet beveiligd heeft, maar het werkt prima. Even de mail lezen en hoe het thuis is. Omdat we nu lekker kunnen zitten gaan we ook later naar bed. Het wordt zowaar 22:30 uur dat we ons bed opzoeken. Morgen naar Seaworld.


Dag 15: vrijdag 28 april
Seaworld
Raoul is al om 7 uur wakker terwijl hij er toch ook pas om 21:00 uur in lag.
Ach, hij maakt ook zoveel mee en het is ook zo spannend om vandaag naar Seaworld te gaan.
We ruimen de tafel af en gaan dan ontbijten.
Om 9 uur vertrekken we naar Seaworld en het is erg druk op de I192 op het eerste stuk waar wij langs moeten. Dan gaan we verder via de I4 en dat schiet op. We komen aan en kunnen de auto kwijt op vak D. En die vakken lopen dus met 4 rijden dik tot en met Z.
We kunnen met onze internetkaarten zo doorlopen en links achter de ingang zetten we ze gratis om naar kaarten die 6 dagen geldig zijn. Er gaat wel een foto bij.
Dan gaan we het park in en komen eerst langs de roggen. Met een beetje geduld kun je die aaien, maar Raoul wil verder. We komen bij de dolfijnen en die kun je ook aaien, maar alleen als zij er zin in hebben. Het staat er erg vol en het lukt ons dan ook niet. We lopen verder en zien allerlei mooie dingen onderweg. Manatees, haaien, het Antarctica, een speelplaats voor kinderen, gewoon te veel om op te noemen. Maar om 3 uur zijn we er klaar voor hoor: we zitten in het Shamu stadium en wachten op de OrcaShow. Dit is een nieuwe, die nog in testfase is: Believe. Het begin is echt Amerikaans en alle Hero’s worden speciaal bedankt en gevraagd om te gaan staan voor een applaus. Na wat technische problemen komt de show echt goed op gang en zien we heel mooie sprongen van wel 5 of 7 verschillende Orka’s met 11 man personeel. Die dames en heren zijn in echte Orca-duikpakjes gekleed. Het is echt een prachtshow en loopt een beetje uit tot wel 40 minuten ipv 20 minuten. Zeer de moeite waard. Raoul geniet met volle teugen en ik merk wel dat hij nu echt een jaar ouder is. Verleden jaar maakte het hem niet uit wat er allemaal gezegd werd, maar nu moet ik alles voor hem vertalen en dat valt niet altijd mee hoor. Hij vindt het ook allemaal wel spannend en loopt de hele tijd voor ons uit te huppelen en weer terug en links en rechts.
We lopen nog even via de dolfijnen en na enige tijd heb ik geluk zeg. Er komt een dolfijn zo voor me liggen op het randje en ik krijg alle tijd om hem uitgebreid te aaien. Wat een prachtig beest zeg.
Om 5 uur staan we weer buiten en zijn echt helemaal voldaan en dat terwijl we nog lang niet alles hebben gezien. Maar goed dat we onze kaartjes gratis konden verlengen met 6 dagen. Kunnen we nog een keer terug als we er tijd voor hebben. Op de terugweg eten we een all you can eat Pizza bij Cici’s op International Drive. Zeker de moeite waard. Neem wel een vest mee, want het is er erg koud binnen.


Dag 16: zaterdag 29 april
Koninginnedag in Nederland.
Wij beginnen de dag lekker bij het zwembad en zijn zeker op tijd, want na ons druppelt het langzaam vol bij the pool. Veel Engelsen met jonge kinderen. Het is niet volop zon, maar dat is wel lekker. Raoul schiet gauw in zijn SwimSafe en het water in. Op zich niet koud, maar boven het water is het wel koud. We houden het vol tot 1 uur en gaan dan op zoek naar de Prime Outlet. Nou, wij zijn niet de enigen die gaan winkelen. Wat een drukte zeg. We beginnen bij Nike, maar deze valt tegen. Dan maar naar Timberland. Walter vindt nieuwe sandalen en Raoul een nieuw GameBoy vriendje. Van dezelfde engelse familie die hem heeft geholpen bij Nike toen hij ons kwijt was. We wandelen nog wat rond en duiken af en toe een winkel in: Tommy Hilfinger, gympen voor Raoul, Reebok, en nog veel meer.
Voldaan dus weer naar huis en we eten bij ons op de hoek bij Outback. Ook hier niet de enigen zeg. Wat een drukte. Maar we eten erg lekker na even wachten en daarna nog even langs de Walgreens om de foto’s op CD te laten zetten. Dan zijn we echte allemaal helemaal uitgeteld en puffen met zere voeten thuis op de bank achter de laptop en de tv. Heerlijk even uitrusten, want morgen staat er weer een wandeldag voor de boeg bij MGM Studio’s.




Dag 17: zondag 30 april
Epcot en Magic Kingdom
Ik heb gelezen dat de autoshow bij MGM past om 17:00 uur begint, dus besluiten we om toch maar naar Epcot te gaan en dan eventueel later naar MGM.
We vinden de ingang natuurlijk zo en parkeren weer voor $ 9 onze auto en lopen met veel anderen naar de ingang. We gebruiken nu voor het eerst onze Disney-kaarten en alles gaat goed. Volgens John van Pandorosa moeten we echt naar Soarin, dus daar eerst heen om een FastPass te halen. Het grappige en andere van Epcot is, is dat het eigenlijk allemaal aparte gebouwen zijn waarin de attracties “verstopt” zitten. Zo ook Soarin en wel helemaal achterin in het park. Maar het is zeker de moeite waard. Heel mooi en heel apart. Je zweeft als het ware over Amerika en ziet alles van boven af. Ook bijvoorbeeld de citrus-boomgaarden en dan ruik je dus ook de sinaasappels. Heel mooi gedaan.
De mannen hebben ook nog test Track gedaan. Wauw, met wel 200 km per uur rondjes draaien. Dan wat je pas wat ze met de Nascar racen meemaken.
We besluiten om ’s avonds de lichtjesparade in Magic Kingdom te gaan zien en rijden naar International Drive om wat te gaan eten. We belanden bij Whistler Station en kunnen opbeperkt vlees eten (als we dat willen natuurlijk) en verder alles pakken van het buffet. Mmmm, weer erg lekker. Er blijkt ook nog iemand jarig te zijn en het personeel loopt in een treintje onder het fluiten van de trein-stations-fluit met een taartje naar de jarige. Heel bijzonder ook. Gelukkig zien we ook nog een Michael’s en ik ga los op de rollen lint. Zoveel weer en zo mooi. Kwijl, kwijl. Daarnaast is een boekwinkel en daar vind ik zowaar 1 boek voor Sander over Customize. De verkoper kijkt niet eens raar dat ik dat boek wil. Ach, ze zijn wel wat gewend hier.
En dan rijden we terug naar Epcot (daar hebben we een parkeerkaart van voor deze dag, dus dat scheelt weer $ 9 voor een ander park) Nog een tip: parkeer je auto bij Magic Kingdom, want van daaruit kun je met de monorail naar Epcot of met de bus naar de andere parken.
Kaartjes door de automaat en dan gaat het mis: alleen het kinderkaartje van Raoul mag verder en die van ons niet, omdat die maar geldig zijn voor 1 park per dag. En dat hadden we dus niet besteld. We hadden juist 4 dagen Hopper genomen om ’s avonds dan wat anders te kunnen zien. Zwaar balen dus en op naar de servicebalie. Onder bijbetaling van $ 78,22 worden de kaartjes omgezet en kunnen we naar binnen. We settelen ons gelijk achter de ingang en kunnen dus het begin van de parade zien. Nou, dat is mooi hoor. Het licht gaat uit en de mooiste wagens met de fantastische lampjes komen voorbij. Echt heel mooi en Raoul is ook zwaar onder de indruk. En dan weer met de monorail naar Epcot terug en met de auto naar ons appartement. Uiteindelijk liggen we allemaal pas om 22:30 uur in bed, maar het was een prachtige dag!


Dag 18: maandag 1 mei
MGM-studio’s
Om even bij te komen van gisteren gaan we eerst bij het zwembad liggen, hangen, zwemmen, lezen, zonnebaden en dat soort dingen. We hebben toch vakantie?!
Om een uur of 2 zijn we bij MGM-studio’s en lopen helemaal naar achteren om een FastPass te halen voor de extreme stunt show. En we hebben geluk: we kunnen nog bij de voorstelling. Joepie. Ondertussen hebben we onderweg ook weer allerlei leuke dingen gezien, dus genoeg te doen nog voor later.
Die stuntshow is echter cool man. Veel brandend rubber van supersnelle Opel Corsa’s en stuntwerk met motoren, auto’s en waterscooters. Heel mooi in elkaar gezet. Verleden jaar hadden we al gezien dat ze hiermee aan het bouwen waren en nu was het dus klaar. Is overgekomen uit Frankrijk. Grappig, meestal is het andersom.
Na de show stroomt het echt leeg met zoveel publiek en we weten even niet meer waarheen. Dan zien we een bord met de Power Rangers. Die komen zo en dan kun je ermee op de foto. We gaan bij de “groene” staan, want daar is de rij het kortst en we kennen ze verder toch niet.
Leuke show maken die gasten ervan en we hebben weer een handtekening erbij. We doen nog een reisje met Ariel de zeemeermin en doen nog een keer de Magic of Disney Animation. Nu kun je binnen op de foto met Chicken Little en weer een handtekening natuurlijk. Vorig jaar waren hier de Incredibles.
We hobbelen nog wat door de straten van Amerika en gaan weer rustig aan op naar huis. Daar eten we thuis lekker een broodje knakworst en kan ik weer een wasje draaien. Walter trekt het niet meer en valt al vroeg in slaap, maar ik wil graag de speciale aflevering van CSI Miami zien en die begint pas om 22:00 uur. Even wachten dus nog. Maar ik redt het ook niet en halverwege de uitzending duik ik ook lekker in bed.


Dag 19: dinsdag 2 mei
Winkelen
We besluiten een “rust”-dagje te houden. In ieder geval even geen park, dus lekker winkelen. Is ook niet erg rustig maar wel even wat anders en ach, die dollars kunnen ook prima rollen hoor! We gaan via de 192 en stoppen eerst bij de Harley Davidson. Helaas geen spiegels. Hij heeft ook nog even bij de andere winkel gekeken, maar ook daar niet. Op naar de FleaMarket voorbij MM15, want het YuGiYoo horloge van Raoul ging al de eerste dag stuk. Was ook zo’n plastic bandje. Nu ruilen we deze voor een Spiderman-horloge met een leren bandje. Dat is beter. En Raoul is helemaal “in to” klokkijken en dan moet je toch wat.
We gaan ook nog meer even een grotere koffer kopen, want er komen toch wel wat problemen in zicht voor wat betreft het weer in de koffers krijgen van alle spullen. We vinden een mooie middenklasser en daar moet het mee lukken. Dan op weg naar de Florida Mall. Dat zijn “gewone” winkels zeg maar, dus niet van die Outlets en van die joekels van winkels, maar gewone winkels. Er is hier een GameShop met 2e hands GameBoySpellen en een Playmobil-winkel. De 1e stop is de GB-winkel en daar vinden we een 2e-hands uitgave van Mario Racen. Raoul vindt deze helemaal te gek en hij mag deze kopen. Dan winkelen we verder en komen natuurlijk nog langs een DisneyWinkel en heel maf: een M&M-winkel. Echt alles is daar te krijgen in M&M uitvoering. Van T-shirts tot Monopolyspellen. Echt lachen joh. We lunchen met heerlijke Tuna-broodjes en ChickenBreast Broodjes. Raoul heeft aan een croissant genoeg. Dan op zoek naar de Prime-outlet en daar gaat de dame van TomTom toch aardig de mist in. Aan de achterkant van de Outlet, midden op de snelweg zegt ze heel vriendelijk: bestemming bereikt. Mooi niet dus. We belanden op de (tolweg) Florida Turnpike en moeten wel een half uurtje omrijden en dan vertrouwen we maar op mijn eigen kaartleesacties. We zijn het eigenlijk wel een beetje zat en nu en gaan “alleen” naar de Bass Pro Shop. Een mega grote viswinkel. En ja, daar ben je natuurlijk niet in 5 minuten weer buiten. Walter kan zich aardig inhouden en komt eruit met wat T-shirt, Caps en een opruimbakje.
Thuis gooien we de spullen weer naar binnen en gaan lekker naar het zwembad. Er zitten zowaar nog meer mensen, maar het is er dan ook heerlijk in de late namiddag zon. Raoul duikt weer het water in en wij liggen bij te komen op een bedje. Wat wil een mens nog meer.


Dag 20: woensdag 3 mei
Het beloofd een warme dag te worden en wij gaan naar Magic Kingdom. We laten de TomTom even voor wat het is en nemen gewoon de afslag naar de Main Entrance tussen MM 6 en 7. Dit rijdt veel rustiger en we kunnen nog wat leuke foto’s maken van de diverse ingangen. We parkeren de auto en gaan met het trammetje naar de monorail, maar worden doorgestuurd naar de boot. Ook leuk en we zien onderweg wat mooie Disneyhotels voorbij schieten. We staan in de verkeerde rij bij de tassencontrole, want voor ons is een dame met een nagelvijl in haar tas en die moet terug naar de auto, maar manlief wil verder. Enige discussie dus. Wij nemen de andere rij en kunnen lekker zo door lopen. Binnen zien we als eerste Pluto staan, dus gauw op de foto en een handtekening in het boekje van Raoul. We wandelen lekker rustig door het park en doen af en toe een attractie, want het is wel erg warm. We zien en doen allerlei dingen die we vorig jaar niet eens hebben gezien. Kun je nagaan hoe groot zo’n park is. Als laatste gaan Raoul en Walter autoracen, want die is toch wel erg cool. Rond een uur of 4 staan we weer buiten en gaan toch nog even winkelen bij de Prime Outlet (de vroegere Beltz) Hoewel de parkeerplaatsen redelijk vol zijn, is het binnen erg rustig, We kopen nog een overhemd voor Fred bij Tommy Hilfiger en Walter een spijkerbroek bij Levi. Dan gauw naar huis, want we zijn het allemaal wel zat nu. We eten lekker thuis een gebakken ei en gaan vroeg naar bed. Pfff, wat een warme dag was het zeg.


Dag 21: donderdag 4 mei
Vandaag houden we een rustige dag bij het zwembad en gaan misschien nog even winkelen.
In ieder geval proberen we om de kaartjes nog te verkopen, omdat er toch nog een dag over is.
We beginnen dus lekker bij het zwembad en Raoul vermaakt zich weer super in het water. We zitten onder de parasol, want er staat echt geen zuchtje wind en het is dus lekker warm.Als eerste dus maar langs dat hokje aan de 192 om die kaartjes te verkopen. Ze houdt een heel verhaal over TimeShare natuurlijk en dat je veel meer krijgt als je “even” met ze meegaat, maar dat doen we dus niet. Uiteindelijk hebben we $ 50 voor de 3 kaartjes gekregen waar dus nog 1 dag opstond.
We gaan gauw naar de FloridaMall om het stekkertje van de GameBoy van Raoul te ruilen. Walter had er namelijk per ongeluk 1 voor de PSP meegenomen en dat gaat dus niet passen. Maar we kunnen het zo ruilen en nu hebben we dus een goed stekkertje voor in de auto. In het voorbijgaan koopt Walter nog een lekker luchtje bij een stalletje. De laatste was nog van Kreta, bijna 12 jaar terug, dus wel tijd voor een nieuwe.
Daarna naar de vroegere Beltz-outlet aan het einde van International Drive. Heet nu Premium 1 Outlet. Het is er erg rustig, maar voor ons wel lekker. We slaan bij Tommy Hilfiger nog even een overhemd in voor Fred en voor mij wat leuke shirtjes. Dan nog Walter een spijkerbroek van Levi’s en dan “hebben we er geen kracht meer voor” en gaan uitgeteld op weg naar huis. Thuis nog 1x lekker eten bij Outback en dan in het appartement trachten alles in te pakken. Dat valt nog niet mee, ondanks de 2 extra koffers, maar uiteindelijk zit alles ergens in. Vraag niet hoe, maar het appartement is verder leeg.
Op TV kijken we nog naar een nieuwe aflevering van CSI en duidelijk dan lekker in bed.
Morgen een lange dag voor de boeg.


Dag 22: vrijdag 5 mei
De dag van vertrek.
We gaan om 13:00 vliegen vanaf Orlando naar Philadelphia en van daar om 18:00 uur naar Amsterdam. De laatste vuilnis gaat in de bak, het balletje en de zwemtube leggen we bij het zwembad neer en dan op weg om de sleutels in te leveren. Helaas hebben we bij het adres niet Kissimmee ingetoetst, maar Orlando en rijden dus even een uurtje verkeerd. Maar na enige wachttijden in diverse files en 3x de geweldige locatie te hebben gezien van Dolly Partons Stampeed rijden we op weg naar het vliegveld. Het is even stug doorrijden en alle borden negeren, maar dan kom je echt uit bij Alamo.
Blijft ook weer een rare gewaarwording: auto aansluiten achter de rijen, leeghalen, mannetje komt vragen om je intekenpapieren, alles open laten staan, sleutel erin, uitpakken, karretje halen en wegwezen.
Boven moeten we zelf inchecken en dat valt ook nog niet mee. Gelukkig staat er her een der een mannetje om de klunsjes te helpen. Koffers zelf wegen, label erop, naar de andere kant met al je bagage en daar afgeven. Handbagage natuurlijk zelf meenemen. En deze wordt gelukkig niet gewogen, want die scrapkoffer weegt wel 30 kilo. En we mogen per persoon 2 stuks meenemen het vliegtuig in, dus dat komt precies uit (wat neem je allemaal wel niet mee?)
Langs de douane, ook weer een feest van allerlei luchtjes (vooral vieze van angstzweet en zweetvoeten, want het merendeel trekt nog steeds de schoenen uit. Ik niet.)
Als we dat dan allemaal hebben gehad lopen we door naar het vliegtuig en kunnen gelijk naar binnen. Heerlijk die soepele doorlooptijden zonder geren. We landen soepel en kunnen daar enige tijd rustig wat bekijken en een laatste Amerikaanse pizza nuttigen. We hoeven nu geen koffers door te sjouwen, want alles is nu wel doorgelabeld naar Amsterdam (hoop ik).
We vertrekken op tijd en maken ons op voor een vlucht van ruim 7 uur. Raoul en ik zitten bij het raam en Walter in het middenpad. US Airways heeft echt goede beenruimte hoor.


Dag 23: zaterdag 6 mei
Weer in Nederland.
En zo is het dan zaterdag en missen we ergens 6 uur. We landen mooi op tijd om 07:30 uur en Annemieke staat buiten netjes op ons te wachten. Alle bagage mee en het autokinderstoeltje en naar huis.
Nog net geen file, want het is nog vroeg, maar de A4 is afgesloten, dus alles gaat over de A44.
Thuis begint het grote uitpakken en dan kom ik er achter dat we 1 tas zijn vergeten van de band af te halen. Ja, wat wil je ook met zoveel bagage, en dan ook nog 2 nieuwe koffers erbij, ja, dan is het overzicht wel een keertje zoek. Na even bellen wordt het dus morgen weer even terug naar Schiphol. We wonen gelukkig dichtbij.
Verder weer het ritme van Nederland opgepakt, dus Walter is lekker gaan zwemmen met Raoul (zonder SwimSafe, want die zit dus in die andere tas, die nog rondjes draait op bagageband 8 op Schiphol), ik ben lekkere harde broodjes gaan halen bij de bakker en even een wasje draaien. Verder wat post doorgenomen en heerlijk de reclameblaadjes van Nederlandse bodem doorgenomen. Wel jammer, hier geen coupons voor korting.
’s Middag wel even een dipje en Walter heeft een uurtje liggen snurken, maar Raoul en ik zijn gewoon doorgegaan. Wel bijtijds naar bed hoor.


Zondag 7 mei:
Nog 1x naar Schiphol.
Nou, niet meer op reis maar nog wel een klein vervolg.
Ik was om 2 uur klaarwakker, maar ben na 4-en wel weer ingeslapen Walter is er maar even uitgegaan midden in de nacht. Om 10:00 wakker geworden en Raoul slaapt nog volgens mij?
Welnee zegt Walter, die zit allang beneden. Nou, niet dus, die sliep nog vast. Rustig aan wakker worden en weer wat opruimen en zo. Het is nu hier gelukkig ook stralend weer, dus zitten we lekker buiten. Om een uur of 4 weer naar Schiphol en na de nodige procedures met de vermiste tas naar huis. Nou ja, eerst de file in. Al vanaf afslag Sassenheim, dus maar binnendoor via Roelofarendsveen.
Lekker door de Nederlandse polder en over de smalle weggetjes.Echt weer thuis.