Bekijk Volledige Versie : Vliegen met een baby
Hey,
Even niet meer actief geweest op dit forum, want afgelopen jaar hebben we aan gezinsuitbreiding gedaan en was een Florida-reis dus geen optie.
Dit jaar wel, meer nog: binnen enkele weken vertrekken we met United vanuit Zaventem, na tussenlanding in Washington, naar Orlando.
Als ervaren Florida-ganger heb ik normaal weinig waarover ik me zorgen maak, maar met onze éénjarige dochter erbij, moet ik zeggen dat ik toch wat meer aan het stressen ben.
Zo stel ik me de vraag:
- hoe krijgen we babyvoeding aan boord (zowel de melk (poeder) als de glazen bokaaltjes met klaargemaakte maaltijden, als de glazen bokaaltjes fruitpap).
- We hebben een stoel voor de dochter gereserveerd, maar zouden we daarvoor een kussen moeten meenemen?
- eigenlijk nooit op gelet: maar waar ververs je een baby aan boord? Die WC-hokjes zijn aan de kleine kant, dus dat lijkt me niet de juiste plaats.
Bij het huren van de wagen hebben we ook gevraagd voor een kinderzitje, wat zijn daar de ervaringen mee?
Alvast bedankt,
De rationeel denkende papa die nu even in paniek schiet :D
Toen wij met onze tweeling de eerste keer gingen vliegen waren ze 9 maanden. We gingen toen op vakantie naar Tenerife, dus niet zo'n lange vlucht, maar toch.
We hadden melkpoeder in die verdeelbakjes gedaan en flesjes water laten opwarmen door de stewardess voordat we gingen opstijgen. Tijdens het opstijgen de kids drinken gegeven zodat ze geen last van hun oren kregen, door het slikken 'klaren' ze hun oren. Verschonen deden wij gewoon op de stoelen op een verschoningsmatje, in de wc's is daar echt geen ruimte voor. Wellicht kan je voor de vlucht kant en klare potjes met maaltijd meenemen en een knijpfruitje. Onze ervaring is dat als je met kleine kinderen reist je dus wel eten en drinken tbv je kindje mee mag nemen. Maar voor de zekerheid zou je dit kunnen navragen bij het Vliegveld of de betreffende maatschappij!
In ieder geval niet in paniek raken, uiteindelijk kom je hoe dan ook op de plaats van bestemming ;-) . Neem genoeg luiers, doekjes en 1 of 2 setjes schone kleding mee, je weet maar nooit. Wat speeltjes, koekjes en een knuffel. Iets herkenbaars van thuis. Succes met voorbereiden! Wij mogen over 2 weken aan onze eerste Florida avontuur beginnen :-)
Allereerst gefeliciteerd.
Babyvoedsel mag je gewoon meenemen aan boord alhoewel ik het van de glazen potjes niet zeker weet maar wellicht een ander wel. Water en het warm maken kan gewoon via de stewardessen geregeld worden. Neem in je ruimbagage ook voldoende melkpoeder mee voor de vakantie want de smaken zijn in Amerika toch anders en het is afwachten hoe je kind er op reageert en beter mee verlegen dan om verlegen.
Wij hebben de kinderstoel gewoon meegenomen in het vliegtuig en daar de kleine ingezet, later namen we ook nog steeds de booster zit mee omdat ze dan beter bij het scherm konden om filmpjes te kijken. Let er wel op dat ze kunnen controleren of er een bepaalde code op de stoel staat want er moet een officieel goedkeuringscode op de stoel staan. Welke dat is kun je met google wel vinden. Gelukkig heb je wel gekozen voor een eigen stoel want zo'n lange vlucht met de kleine op schoot is geen pretje.
Er is aan boord een toilet met de mogelijkheid de baby te verschonen en deze is iets groter dan de andere toiletten maar verwacht er niet al teveel ruimte. Maar velen zijn je voor gegaan en die is het ook gelukt dus moet het jou ook lukken.
Belangrijk is te zorgen voor voldoende speeltjes en afleiding voor de kleine om te voorkomen dat ze gaan jengelen, want dat wil je als ouder niet tijdens de vlucht. Zorg er voor dat de kleine drinkt/eet tijdens opstijgen en dalen dat scheelt druk op de oortjes.
En vooral natuurlijk zelf relaxed blijven, ook als ze de babymelk testen op drugs :)
Aanvullende info over vliegen met een baby kun je hier vinden op de site van United : https://www.united.com/web/en-US/content/travel/specialneeds/infants/default.aspx
Wij zijn in 2013, toen onze dochter 8 maanden was, voor het eerst met haar gaan vliegen naar Orlando met United. Vlucht ging prima! Wij hadden kant en klare pakjes (te koop bij drogist e.d.) nutrillon mee genomen en pap en fruit flesjes (tevens in kartonnen verpakkingen). Dit is echt prima gegaan! Vorig jaar opnieuw gevlogen naar florida (toen was onze dochter 1 jaar en 6 maanden) ook toen géén problemen gehad. De verschoningsruimte zit in het toilet, is wel wat krap maar ook wel te verwachten. Al met al prima gegaan! Tevens hadden wij allemaal kleine goedkope cadeautjes gekocht waarvan zij iedere 2 uur een nieuw cadeautje uit mocht pakken waar zij dan wel weer even zoet mee was.
Succes!
... Maar voor de zekerheid zou je dit kunnen navragen bij het Vliegveld of de betreffende maatschappij!
Dat hebben we geprobeerd, maar dan wordt United toch plots een stuk minder vriendelijk voor de klanten... "You have to check the website of TSA. Anything else I can help you with?"
...Wat speeltjes, koekjes en een knuffel. Iets herkenbaars van thuis.
Dat hebben we al voorzien.
... Wij mogen over 2 weken aan onze eerste Florida avontuur beginnen :-)
Have fun & dank je wel voor de reactie.
Allereerst gefeliciteerd.
Dank je wel :-)
...En vooral natuurlijk zelf relaxed blijven, ook als ze de babymelk testen op drugs :)
Dat kan je toch niet menen?
Dat United je verwijst naar de TSA website is omdat de regels zo vaak veranderen dat onder ons gezegd ze het zelf vaak ook niet meer weten.
En wat Anthon14 zegt, gebeurt inderdaad regelmatig... maar niets om je over op te winden.
Iemand toevallig ervaring met dit:
http://www.kidstravelservice.nl/product/amsafe-cares-harnas/
Het vermijdt alleszins dat we met een autostoel moeten gaan knoeien, waarvan we dan nog niet zeker zijn of die goed is voor de vlucht...
Als je dit voor in de auto in de US wilt gaan gebruiken zeg ik niet doen.
Het is beter om een goedgekeurd écht stoeltje te gebruiken.
In het vliegtuig is een ander verhaal... maar dan zit het kind nog steeds erg laag.
Moet je ook nog eens met een stoelverhoger gaan slepen,
bovendien kun je bij sommige stoelen niets om de leuningen doen.
Dus eigenlijk zeg ik... een beetje zonde van het geld.
...
In het vliegtuig is een ander verhaal......
Het zou inderdaad voor het vliegtuig zijn, maar ik lees net dat dit systeem eigenlijk meer gevaar dan veiligheid voor het kind inhoud.
Het vermijdt dat de baby bij turbulentie uit de stoel vliegt, maar bij plotse/bruuske manoevres kan het zware letsels toebrengen aan o.a. de nek, ruggengraat...
Kortom... terug naar af...
Nee hoor, gewoon het stoeltje meenemen... :cool:
De kleine zit in de auto ook niet voor niets in een autostoel die aangepast is naar zijn/haar formaat. Een vliegtuigstoel is net als een autostoel gemaakt voor volwassenen. Aangezien je in de auto voor de veiligheid en voor het comfort een autostoel gebruikt, kun je die om dezelfde redenen ook in het vliegtuig gebruiken. In het vliegtuig zit de kleine dan ook goed en valt hij/zij in slaap dan heeft hij/zij voldoende steun, zonder autostoel heeft hij/zij onvoldoende steun.
Thuis heb je neem ik aan ook een ander stoeltje voor de kleine dan waar jezelf op zit. :D
Wij hebben voor beide kids altijd de autostoel waar ze in de auto op zaten meegenomen het vliegtuig in en helaas is het gezeul maar je kan deze ook met een riempje vastmaken aan een trekkoffertje en dan is het al een stuk minder gezeul.
Kan je zo'n autostoel dan ook aan de vliegtuigstoel bevestigen met de gordel (van de vliegtuigstoel)?
Ik ga er even van uit dat ik niets kan aanvangen met de iso-fix toestanden? :-)
Hallo Yowannes, misschien kun je hier wat mee.
http://www.kidstravelservice.nl/autostoel-mee-het-vliegtuig/
of hier:
http://www.maxi-cosi.nl/nl-nl/ontdek/on-the-go/taking-off.aspx
Je gebruikt inderdaad gewoon de gordel uit het vliegtuig om de stoel vast te zetten.
beste allen,
heb even mee gelezen, wij zijn in 2012 in Florida geweest, en willen graag weer een keer heen, momenteel is onze tweeling 14 maanden en willen waarschijnlijk volgend jaar maart/april nog een keer heen, voordat de kids 2 jaar worden ;-)
maar zijn er ook mensen die zonder autostoel gevlogen hebben? wat zijn jullie ervaringen?? en hoe hebben jullie het tijdsverschil ervaren met kinderen?
Wij hebben met onze dochter van toen 2 jaar zonder autostoel gevlogen! Ging prima zij kon haar draai wel vinden met de ipad en een aantal kleine cadeautjes. Ze heeft veel geslapen en heeft zich voorbeeldig gedragen. Nu is ze 4,5 jaar en gaat onze dochter van dan 13 maanden ook voor het eerst mee. Haar hebben we nog op schoot en daar ben ik nu erg benieuwd naar hoe dat gaat! Gelukkig kunnen ze af en toe een stoel delen kontjes zijn niet zo dik :p
De eerste keer gevlogen met onze dochter toen zij zeven maanden was. Wij hebben kant en klare voedingen meegenomen in pakjes (te koop in supermarkten e.d. want bij de douane willen ze graag kunnen zien wat erin zit (ten minste dat begreep ik) tevens kan je fruithapjes (ook kant en klaar in de supermarkten e.d.) gewoon meenemen. De maxi cosi hebben wij wel in het ruim laten inchecken wat prima is gegaan! Inmiddels is onze dochter 2,5 jaar en zal zij dit jaar voor de 3de keer meegaan naar amerika. wij nemen géén autostoel mee in het vliegtuig. Dit doen wij gewoon huren bij het verhuurbedrijf, scheelt een hoop gesjouw en zo duur is het niet. Bij sommige verhuurbedrijven is er zelfs een max aan kosten (50 dollar ofzo?).
Wat wel handig is is wanneer je de kans krijgt, stoelen te boeken met extra beenruimte of een duo seat (bij arkefly). Wij hadden namelijk een speciaal matrasje gekocht (is er van deryan voor de iets grotere kinderen en van delta baby voor de kleintjes verkoop bij de prenatal en babypark) welke gemaakt worden als een soort van bedje. Die van deryan kan zelfs tot een klein stoeltje gemaakt worden waardoor de kleine iets hoger zit. Dit gebeurd door middel van kleine luchtkussentjes. Wanneer je deze niet meer nodig bent is het systeem (inc dekentje e.d.) zeer klein te maken. IDEAAL! Wij hebben het nu al 2 jaren achteréénvolgend gebruikt en onze dochter heeft er heerlijk op kunnen slapen (ofwel bij onze voeten ofwel op onze schoot)
Succes!
http://c460e6d3aa4985fc8db3-bd26d2aab1426ea8110bb5c6603341b5.r53.cf3.rackcdn.c om/catalog/product/cache/1/image/9df78eab33525d08d6e5fb8d27136e95/d/e/deryan_air_traveller.jpg
Ok, misschien even tijd om kort een update te geven van onze avonturen...
Allereerst: ik wil niemand ontgoochelen of schrik aanjagen: onze dochter heeft zich (voor zover als mogelijk) voorbeeldig gedragen, maar moest ik toen weten wat ik nu wist, waren we niet naar Florida gegaan.
Kort onze ervaring:
1) 3 uur op voorhand toekomen op de luchthaven (Zaventem): als regulier koppel is dat ruimschoots voldoende... Maar met baby konden we nog nipt op het vliegtuig stappen vooraleer de deuren dichtgingen.
Wat is er gebeurd: bij het inchecken hebben we ongeveer 45 minuten moeten wachten omdat een of andere uit de kluiten gewassen basketbalspeler met zijn gezin problemen hadden met hun tickets & paspoorten. Er is een extra balie opengegaan, omdat anders andere passagiers dreigden hun vlucht helemaal te missen.
Daar kan onze baby uiteraard niets aan doen, maar het verhoogt het stressniveau al van bij de start.
2) Iets later gingen we door de paspoortcontrole. Daar hebben ze de nodige tijd genomen om na te kijken of de baby op de foto wel overeenstemde met onze dochter (de foto was nog geen drie weken oud... Komaan mannen: hou liever terroristen tegen in plaats van burgers met vakantie lastig te vallen).
3) De "strip-act" waarbij alle metalen voorwerpen, laptops, portefeuille, schoenen.... onder de scanner gaan en je als passagier moet proberen om door de detector te lopen zonder dat je broek op de knieën valt wordt nog een grotere nachtmerrie met een baby: alle spullen voor haar moesten immers in een aparte bak. Een van de twee moet vervolgens de baby vasthouden (kon nog niet zelfstandig staan), terwijl de andere al doorliep, om zo een oogje te houden op de spullen die al door de detector gingen.
Blijkbaar was ik een ietwat verdacht individu, want ik moest nog eens een aftasting ondergaan ook.
Maar dan kwam het volgende probleem er aan: volgens de machine was onze groentenpap explosief.... Het moet wel een heel stevig goedje geweest zijn, daar ze toch een klein half uur nodig hadden vooraleer we "clearance" kregen. Er resten ons op dat moment nog een 40 minuten en de baby kreeg honger.
Gelukkig is de luchthaven van Zaventem bezaaid met microgolfovens om babyvoeding op te warmen (niet dus...). Maar uiteindelijk toch eentje gevonden en de klein aan het eten gekregen.
Ze nam echter er behoorlijk haar tijd voor en ervaring had ons geleerd dat ze een boertje moest laten vooraleer al te veel met haar in beweging te gaan.
De laatste mensen waren aan het boarden toen wij kwamen aangelopen. Je raadt het natuurlijk meteen: onze handbagage zat ettelijke zetels voor en achter ons, heel praktisch met een baby die regelmatig moet verversd worden.
4) Tijdens de vlucht hadden we, in tegenstelling tot ons oorspronkelijk idee, geen auto- of vliegtuigzitje meegenomen. We hadden gewoon een stoel gereserveerd tussen ons in. Tijdens het opstijgen en het landen moest een van ons twee de baby op de schoot nemen, de rest van de vlucht zat ze op de stoel tussen ons in. Gelukkig weinig turbulentie gehad en de eerste uren van de vlucht passeerden vrij vlot (enkele nieuwe speeltjes, een favoriet doekje... het maakte haar vlucht comfortabel).
5) Op ongeveer 2 uur voor de landing in Washington DC (als tussenstop onderweg naar Orlando) had de klein zin in haar fruitpapje. We hadden wat potjes vruchtenmix "exotic" mee (explosief materiaal volgens de Belgische veiligheidsdiensten, waar ze zo dadelijk nog gelijk gingen krijgen). Na het eten van de fruitpap begon onze dochter zich heel onrustig te gedragen. Blijven zitten lukte niet meer, voor het eerst in de vlucht huilbuien, helemaal niet te troosten, enkel intensief heen en weer springen maakten haar "rustig" (lees: liet het huilen stoppen).
We weten het aan oververmoeidheid. Nog eens een half uur later werd duidelijk wat het probleem was: met een behoorlijke kracht werkte de fruitpap zich weer naar buiten via hetzelfde kanaal als dat het naar binnen was gegaan. Mijn vrouw kreeg zowat de volle laag. Het kotszakje was helaas iets te goed verstopt en werd pas gevonden toen de rust weergekeerd was. Onze dochter begon er wat bleek uit te zien.
Even naar het toilet lopen om haar te verproperen. Toen mijn vrouw zich ook even wilde opfrissen (en de passievrucht-perzik-mix van haar afvegen), stond ik met de baby in de armen aan de WC-deur te wachten.
Op datzelfde ogenblik volgende er een tweede lading explosief vruchtenmengsel.
Eenmaal terug op onze plaatsen (het vliegtuig was toen al wat minder hoog gaan vliegen), kwam er een "fasten seatbelt" signaal. Net voor onze lading zouden we namelijk met wat turbulentie geconfronteerd worden.
Daar volgende een derde explosie van fruitpap.
In totaal heeft de baby 5 maal overgegeven, waarvan de laatste maal in het midden van de landing. OP dat ogenblik sloeg ze zowat groen-geel uit, met alle paniek bij de ouders vandien.
Behulpzaam als United is, laten ze je natuurlijk niet eerst uitstappen. Dus handbagage overal gaan verzamelen en vervolgens met de baby in de armen en de trui van mijn vrouw onder de groentenpap naar buiten.
6) Aan de douanepost in Washington zelf is het behoorlijk vlot gegaan. Wellicht ook omdat de beambte niet te lang mijn vrouw voor hem wilde zien staan.
De baby was helemaal uitgeteld. Met behoorlijk wat aarzeling hebben we toch maar besloten haar nog een melkje te geven (aarzeling daar de tussenstop maar 1,5u was en er nog turbulentie in de lucht hing).
7) Het laatste deel van de vlucht (Washington => Orlando) is vrij rustig verlopen: de baby lag helemaal uitgeteld in onze armen te slapen.
8) Aankomst in ons huis vereiste wat organisatie, maar verliep al bij al vrij vlot. Gelukkig hadden we ooit voor vroegere gasten een babybedje gekocht, zodanig we nu niet in het midden van de nacht op zoek moesten naar een babybed.
Ook gelukkig is de Walmart op de hoek 24u/24u open...
9) Maandag, de eerste dag, verliep vrij rustig. Tot we onderweg waren naar een afspraak met onze boekhouder en we dienden te stoppen voor enkele overstekende schoolkinderen. (Op Hoagland BLVD in Kissimmee, voor diegenen die het weten zijn). Ik zag in mijn achteruitkijkspiegel dat de jeep achter ons niet meer kon stoppen en maakte me al klaar voor een impact.
De jongedame aan het stuur reed dus achteraan op ons in, gelukkig zonder al te veel schade, maar mijn vrouw werd behoorlijk hysterisch (en ik was zelf ook wel even onder de indruk, moet ik zeggen). Het meisje in kwestie (18 à 19 jaar?) sprak uiteraard geen woord Engels (welcome to the USA, now speak English!), maar haar broer die naast haar zat wel. Volgens zijn uitleg deden de remmen van de auto het niet. NU, ik moet zeggen: ze waren heel correct, gaven meteen de fout toe en vroegen of we ons goed voelden.
Onze auto had enkel maar wat krassen, maar je voelt al aan dat er een hele papiermolen op je af komt. Gelukkig stond er enkele auto's achter ons een politieman aan te schuiven in de file die we veroorzaakt hadden.
Deze man heeft ons vriendelijk en correct geholpen.
10) De tweede dag, dinsdag, was er met de baby geen huis te houden. Heel de dag lastig. Dat lag wellicht aan het weer, want het was echt een mindere dag. We zijn toen maar naar Ikea achter wat spulletjes gereden.
11) De derde dag, woensdag, was het prima weer, de baby goedgezind... kortom: alles om een prima dagje te worden. We zijn dan ook naar het dierenpark in Christmas gereden. Kleinschalig, maar een fijn initiatief en zeker een stop waard.
Het leek ons ook de perfecte uitstap om de baby te laten wennen aan het warme Florida weer.
Bij terugkeer naar huis, leek ze wat warm te hebben, maar met een baby, die er net weer wat tanden bijkrijgt, in het warme Florida, maakten we ons geen zorgen.
Woensdagavond bleek dat ze koorts had, om en bij de 38.7. Ons idee: "dat zijn de tandjes. Een beetje Perdolan en morgen is het opgelost".
12) De vierde dag, donderdag, zijn we zowat de hele dag moeten binnenblijven (nu ja: toch rond het huis): reden: de baby had constant koorts die rond de 39.5 schommelde. Dan maar even de dokter in België getelefoneerd en om advies gevraagd. Deze raadde aan om niet te panikeren en te wachten tot vrijdagavond. Volgens hem was het normaal dat een baby met tanden behoorlijke koorts kan maken.
Voor ons was het abnormaal, want 39.5 had ze nog nooit gehad. Nu goed: we volgenden de dokter zijn advies.
13) Vrijdag, vijfde dag (en tevens mijn verjaardag), waren de plannen om een uitstap naar het strand te maken en wat vrienden uit te nodigen voor een BBQ. Al snel vielen die plannen in het water: onze dochter bleek over de 40° koorts te gaan. Perdolan en Ibuprofen kregen deze koorts licht naar beneden, maar gaven geen geruststellend resultaat.
Rond de middag begonnen we ons ongerust te maken (zeker in de wetenschap dat de dokters in het weekend een stuk moeilijker vast te krijgen zijn), dus zijn we naar dokters in Kissimmee beginnen bellen (thanks to Google voor de inlichtingen). De eerste was gesloten, de tweede kon ons een afspraak geven binnen 3 weken, de derde... daar hadden we meer geluk: gedurende 20 minuten stelde de assistente me allerlei irrelevante vragen, zonder naar de oorzaak te peilen. Na 20 minuten kwam dan toch de verlossende vraag "wat is het probleem, mijnheer"?. Toen ik zei dat de baby meer dan 40° koorts maakte, hoorde ik hoe de telefoon uit de handen van de assistente getrokken werd en zij een andere stem me dat ik meteen naar het ziekenhuis moest. Ze wilden me zelfs niet meer zien/ontvangen bij de dokter. Dit was een "emergency".
Met een bang hart (was dit het budgettaire einde van onze vakantie?) dan maar naar het ziekenhuis getrokken.
14) Op de spoed zijn we enorm snel geholpen, moet ik eerlijk toegeven. De dokter geloofde eerst niet dat de klein hoge koorts had (ze zat naar hem te zwaaien en te lachen), gelukkig was zijn thermometer er om aan te geven dat er wel degelijk een probleem was. Na wat onderzoeken en testen (en enkele sms'jes met felicitaties voor mijn verjaardag, waar ik ondertussen zelf al niet meer aan dacht), bleek het verdikt "urineweginfectie".
Eenvoudig te behandelen: 10 dagen met antibiotica en vooral niet te veel in de zon lopen.... (niet te veel in de zon lopen? Man, wat zeg je nu: we zitten wel in Florida, hé...).
The moment of truth kwam er wanneer de assistente kwam afrekenen.... We hebben gelukkig wat kunnen onderhandelen en hebben het tarief voor niet-verzekerden gekregen. voor USD 350 waren we er van af.
(220 USD voor het bezoek aan de spoed, 130 USD voor het bijkomende urine onderzoek).
Tijdens het onderzoek hebben we wel nog even met angst gezeten: de dokter vond namelijk niet meteen een oorzaak en enkel de urineproef kon uitsluitsel brengen. De dokter was ook opgelucht dat het om een urineweginfectie ging, want moest die test geen soelaas gebracht hebben, dan zaten we pas echt in de shit).
Het moet gezegd worden: de antibiotica was goedkoper dan in België: gratis namelijk (alleen wel lang wachten bij de Publix eer die eindelijk klaar was). Het smaakje van de week (no kidding) was cherry. Gelukkig kon onze dochter dat wel smaken.
(Ooh ja: als verjaardagsmaal zijn het dan 's avonds half-koude afhaal McDo hamburgers geworden.... Met een flesje wijn aan het zwembad - dat hadden we wel verdiend).
15) De dagen erop is de koorts niet meer weergekeerd, de antibiotica deed haar werk en wij konden onze reis verderzetten op min-of-meer normale manier (achteraf gezien bleek het probleem ernstiger te zijn dan de dokter kon vermoeden, maar dat heeft niets meer met Florida te maken).
We hebben natuurlijk de hevige zon vermeden, zodanig we enkel echt konden gaan wandelen voor de middag of vanaf de late namiddag.
16) Ooh ja: nog even meegeven: 2 uurtjes naar het strand gaan met een baby betekent blijkbaar 0,5 uren baby klaarmaken, 5 minuten jezelf klaarmaken, 25 minuten op het strand, 1u om de baby weer te fatsoeneren, jezelf te fatsoeneren en je klaar te maken om naar het restaurant te gaan. Opnieuw: no kidding.
Nu, al bij al doe je het graag, het is uiteindelijk je dochter... Maar het gevoel van een kwaliteitsvolle vakantie, zoals we dat steeds hebben wanneer we naar Orlando gaan, neen... dat hadden we deze keer niet.
Nog even meegeven dat het uiteraard niet allemaal kommer en kwel was: we hebben hele fijne momenten beleefd (wanneer ze schaterlachte om de kleurrijke vogels in Florida, of wanneer ze het zachte zand van de Golfkust door haar vingers liet glippen...). Maar de toon voor de vakantie was snel gezet en we hebben zelfs even overwogen om vroeger terug te keren dan voorzien (wat we voordien zelfs niet konden indenken dat we dat ooit zouden doen).
Zo, bij deze onze ervaring. Ik hoop alleszins dat er iemand iets aan heeft.
Groetjes
Johan
bedankt voor jullie`s reactie,
zo te lezen moet ik vooral de cadeautjes niet vergeten :-)
het is zo en zo spannend omdat we nog nooit eerder gevlogen hebben met ze, twijfel wel een beetje over evt een duoseat, aangezien we allebei onze handen vol hebben... en die Deryan air traveller ziet er wel handig uit
heeft je dochter geen last gehad van het tijdsverschil eenmaal aangekomen in florida?
groetjes jennie
Hallo Jennie,
Neen, tijdsverschil was geen probleem in het heengaan: op de tweede vlucht heeft ze de hele tijd geslapen en eenmaal we in Kissimmee toekwamen wilde ze enkel nog een melkje en is ze zowat meten in slaap gevallen. Ze zat ook heel snel op het tijdsrimte van Florida.
In het terugkomen had ze moeite om de slaap te vatten op het vliegtuig. Onzeker of dat dat te wijten was aan het tijdsritme, dan wel aan de nare ervaring van ervoor. (of aan de panische angst voor vliegtuigen, zoals haar vader :-) ).
Terug in België had ze ook weinig last van een jet-lag. Ze heeft de eerste dagen erop wat langer geslapen, maar daarmee was het opgelost.
Ik had de indruk dat ze er minder last van had dan wij...
Succes!
Powered by vBulletin® Version 4.2.5 Copyright © 2024 vBulletin Solutions Inc. All rights reserved.