PDA

Bekijk Volledige Versie : [Reisverslag] Ta2 Gerrit: NO Daytona Bike Week 2012



Ta2 Gerrit
18-11-11, 00:39
http://img339.imageshack.us/img339/782/bikeweek2012logo.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/339/bikeweek2012logo.jpg/)

Routinecontrole !

Het begint weer als een routineuze handeling. Als eerste wordt het huis vastgelegd, meestal zo’n 18 maand van te voren, dus als we terug zijn van Biketoberfest, gaat er een mailtje naar Joanne, van de Orlando Sun in Lindfields, met de laatste ervaringen in haar huis, en het reserveren ervan voor, in dit geval, 2012.
Maar niet nadat eerst de “future dates calender” van de Kamer van Koophandel van Daytona op www.officialbikeweek.com (http://www.officialbikeweek.com/) geraadpleegd is.

Sinds mensenheugenis, of in ieder geval mijn geheugen, is de Bike Week in de eerste volle week van Maart, en ook deze keer geeft de officiële kalender uitsluitsel; van 2 t/m 11 Maart 2012 kunnen we weer brommers kiek’n.
Dus wordt Joanne ingelicht, en een vinkje op de kalender gemaakt voor de uiterste boekingsdatum van de vluchten. We besluiten ook deze keer om een week voor het festijn af te reizen, want dan kunnen we ook nog wat “gewone” Floridiaanse dingen doen. Shoppen, gokken, relaxen en een parkbezoek staan hiervoor op het programma

15 April is de dag dat de tickets besteld kunnen worden, en na gedegen onderzoek doen we dat deze keer bij Aer Lingus. United, onze vaste vervoerder, kan deze keer niet tippen aan de prijzen van de Ierse Nationale, het scheelt zo’n beetje €130 p/p, en dat kunnen we niet laten lopen. Met als bijkomende voordeeltjes de uiterst gunstig vluchttijden, en het feit dat je in Dublin al door de Amerikaanse Customs & Immigrations kunt. Prima geregeld, dachten we, en dat voor nog net geen €500 p/p.
6 weken later is de wintergids van onze Duitse autobemiddelaar online beschikbaar, en leggen we ook de auto vast. 2 weken in een Tahoe (or similar) voor iets meer dan 600 eurootjes vinden wij ook een goede prijs.

Tussentijds wordt er nog wat geflirt met Alamo.com en een promocode voor een betere prijs voor de auto, maar dat loopt op een blauwtje uit, zodat er in ons hele vakantieplan geen wijzigingen worden aangebracht, behoudens het reserveren van Smartparking bij Schiphol. Nu wordt het wachten op Februari.
Na een relaxte Biketobervakantie houden we ons weer bezig met de volgende, en dat begint met het vervangen van de paspoorten, maar ook met de opmaak voor weer een nieuw reisverslag. En daar voor is natuurlijk ook een nieuw logo nodig, en de basis daarvoor is het logo van Daytona Bike Week 2012, uiteraard.

En dan zie ik het ! Google is your best friend, en daar ga ik dan ook shoppen voor het logo, en stuit een paar keer op de kreet “date change”. Het bijbehorende artikel stemt me niet vrolijker. Daaruit blijkt namelijk dat de Bike Week een week naar achteren is verplaatst, naar 9 t/m 18 Maart, en wij verlaten Florida op de tiende.
Oorzaak is NASCAR, die heeft het behaagt om hun Daytona 500, een klassieker, een week naar achter te verplaatsen, zodat ze later in het seizoen een gat van een raceloze week kunnen dichten. Lekker dan, want de gemeente Daytona kan niet in één week het circuit weer gebruiksklaar krijgen, dus schuiven ze de Bike Week (al sinds 1948 in de eerste week Maart) maar even een weekje op.

Dat die dan aan het eind gaat samenvallen met Spring Break vinden ze, tot afgrijzen van de lokale bewoners èn onder meer hoteleigenaren, helemaal geen probleem. Dat ze dat niet “even” melden in hun nieuwsbrief, waarop ik geabonneerd ben, vinden ze ook niet nodig. Naar buiten brengen doen ze het pas eind April (kom ik nu achter), dus dat had ons niet meer geholpen, maar op de website van NASCAR (kom ik nu achter) stond het eind Februari al aangekondigd, maar die volg ik uiteraard niet. Wat een klotezooi !!

Ik voel me op dat moment net als die Belgen die we in 1997 tegenkwamen in Idaho. Zes fervente Harleyrijders die in de US aan het rondtoeren waren op dikke Fat Boys en ons vertelden dat ze net van Sturgis kwamen, waar wij op weg naar toe waren, omdat daar een paar dagen later de wereldberoemde Sturgis Bike Rally zou beginnen. En zij gingen de andere kant op. Foutje, bedankt !
Maar een uurtje later was de bui al wat gezakt, en wordt het uitzicht op de komende vakantie al wat zonniger. Oké, we pakken niet de hele Bike Week mee, maar die begint al op Donderdag, dus een paar dagen proeven zit er wel in. En verder is het ook geen straf om 2 weken in Florida te zitten, we vermaken ons er altijd prima, en dat zal ook deze keer wel lukken.

We missen dan wel in ieder geval de finales van de zo geliefde All Harley Dragraces, want die zijn altijd (ook zo’n vaste waarde ;-)) op de eerste Zondag van Bike Week, al staat ook dat op losse schroeven, want ondanks dat het schema nog niet klaar is, gaan er in de organisatie, AHDRA (http://www.ahdra.com), al wel stemmen op om Orlando Speedway te laten schieten wegens te weinig publiek.
Maar vermits ze er komen, kunnen we altijd nog naar de kwalificaties op Zaterdag, want onze Aer Lingus vertrekt pas om zeven uur ’s avonds.

We gaan de planning nog maar eens een keer overzien, en misschien komen er nog nieuwe ideeën naar boven door dit tijdoverschot :D, maar dat kan iedereen weer gaan volgen in de niet te vermijden reisverslagen op dit forum. Tot dan.

Njit
18-11-11, 11:51
Zie het maar zo, nog meer tijd om lekker te shoppen :)
(maar ik zou eerst ook balen hoor ;) )

pumi1000
18-11-11, 12:38
kan me heel goed voorstellen dat je enorm baalde!!

derrobbie
18-11-11, 16:35
](*,)](*,)Héél vervelend, dit soort dingen.
Denk je dat je alles weer prima geregeld hebt, komt het pech:twisted:.
Gelukkig kun je het ondertussen alweer wat zonniger bekijken, al blijft het kl*te.
We zullen met spanning jullie avonturen volgen...

Teleton
18-11-11, 16:45
Doet me denken aan dat verhaal van die twee jongens die naar Parijs gingen.....:lol:

Wat een tegenvaller...#-o. Maar jullie slaan je er vast wel doorheen, na een middagje op de schietbaan is de eerste frustratie waarschijnlijk wel weg, toch?

mattrob
18-11-11, 19:04
Dat meen je niet, wat een verhaal ! Wel jammer, maar ik geloof niet dat jullie je trip zullen laten verpesten daardoor ! En ik lees net zo lief toch weer mee ;-) ! Al zitten we gelijktijdig in de US, geloof ik (we vliegen zelfs op dezelfde dag) ;-)

[verwijderd]
18-11-11, 19:44
Zo daar zal je wel even flink ziek van geweest zijn zeg, dat is inderdaad balen dat je na lang een trouwe gast geweest te zijn nu slechts enkele dagen van dat evenement kan meemaken.

Hopelijk vinden jullie toch nog een goed alternatief programma, misschien toch maar eens gratis bier proeven bij Budweiser in Jacksonville na de mooie rondleiding in de fabriek.

knaapje
18-11-11, 20:39
..........misschien toch maar eens gratis bier proeven bij Budweiser in Jacksonville na de mooie rondleiding in de fabriek.

Dat is zeker een aanrader!
Ik had zelfs het geluk de enige voor de tour te zijn.
Heb zo'n 3 uur tot tussen de machines mogen lopen.

Knaapje

Njit
18-11-11, 21:21
En je mocht ook het bier van de rest opdrinken?

knaapje
18-11-11, 21:26
Er werd mij van alles aangeboden, zo uit de gigantische tanks.
Mocht het zelf via een aftapkraantje voor het laboratorium tappen.
Moest helaas nog naar Daytona rijden.

Volgende keer een extra overnachting in JAX en een taxi.

De werkvoorraad bier, klaar om af te vullen.
En dit was nog lang niet de hele voorraad.

http://img820.imageshack.us/content_round.php?page=done&l=img820/3584/afb0081.jpg


Knaapje

Ta2 Gerrit
18-11-11, 23:16
Al zitten we gelijktijdig in de US, geloof ik (we vliegen zelfs op dezelfde dag) ;-)

Alweer ?!? Wij vliegen deze keer om half tien, dus misschien zit er nu wel een gezamelijke Frappucinno in het verschiet :lol: Jullie gaan weer op de lange latten, neem ik aan ?


Hopelijk vinden jullie toch nog een goed alternatief programma, misschien toch maar eens gratis bier proeven bij Budweiser in Jacksonville na de mooie rondleiding in de fabriek.

Hoewel we de laatste jaren omgeturnd zijn naar Miller's MGD, kan ik het eens in de groep gooien. Een biertje gaat er altijd wel in :-\" en dan kunnen we gelijk weer even bijpraten in het Freebird Café (Lynyrd Skynyrd hangout) in JAX Beach.
En weer logeren aan de overkant in de BW at the Beach, om een DUI te voorkomen :twisted:

I.i.g. allen bedankt voor het medeleven, maar we zijn er inmiddels overheen :lol:. We gaan ons prima vermaken, dat staat vast. En volop brommers kiek'n doen we een paar maand later wel weer, in Laconia NH, bij de op 3 na grootste Bike Rally van de US.

mattrob
19-11-11, 00:28
Alweer ?!? Wij vliegen deze keer om half tien, dus misschien zit er nu wel een gezamelijke Frappucinno in het verschiet :lol: Jullie gaan weer op de lange latten, neem ik aan ?


Ja \\:D/ ! Wij gaan inderdaad naar de sneeuw, de 11uur vlucht van AMS naar Chicago met United. Dus even kijken of het gaat lukken deze keer; alleen drink ik geen koffie 8-[

Syllvia
20-11-11, 08:30
sjonge wat een pech zeg, is toch niet te geloven dat ze dat zo maar doen!
Nouwja de vakantie blijft toch leuk, dat wel natuurlijk, maar het is toch altijd magie al die HD's bij elkaar!

Ta2 Gerrit
20-11-11, 23:06
Hopelijk vinden jullie toch nog een goed alternatief programma, misschien toch maar eens gratis bier proeven bij Budweiser in Jacksonville na de mooie rondleiding in de fabriek.

Ik heb het in de groep gegooid, and JAX it is \\:D/

Ta2 Gerrit
09-12-11, 23:55
Even een kleine update; wat gevreesd werd is waarheid geworden. Definitief geen dragraces in Orlando (Speedway) en zowiezo niet met Bikeweek.

De All Harley Dragrace vindt het 3e weekend van April plaats op de Gainesville Dragway.
Dus die gaan we ook missen. Maar de alternatieven stapelen zich op, het wordt leuk.

Syllvia
10-12-11, 08:57
Nouwja als er geen dragraces is in orlando, is dit jaar voor jullie niet zo zuur :)

Ik neem zomaar aan dat jullie je toch niet gaan vervelen:)

trails
10-12-11, 10:13
Wel fijn dat jullie genoeg alternatieven op stapel hebben!

ekkie50
26-02-12, 14:26
Wil absoluut niet somberen, maar 't zou wel eens wat koeler kunnen zijn in JAX guys! Qua weer bedoel ik, bier is altijd cool....

Ta2 Gerrit
26-02-12, 17:02
http://img96.imageshack.us/img96/782/bikeweek2012logo.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/96/bikeweek2012logo.jpg/)

Top of the morning to all !!

Het is al weer een “hutje heâr”, zoals mijn Achterhoekse familieleden plegen te zeggen, dat er een update van dit verslag is geplaatst. Maar nu is het heet van de naald, want we vertrekken richting The Sunshine State.

Zaterdag 25 Februari – 2012. Op een totaal onchristelijk uur ontstijgen we de echtelijke sponde. De koffers zijn gisteravond “gepakt” en de bedoeling was om op tijd naar bed gegaan, en tegen elven is voor ons zeer op tijd. Nauwelijks 5 uur later schreeuwt de telefoon dat we er uit moeten, en dat doen we dan ook.
De koffers zijn gewogen, en door de aanwezigheid van muntdrop en ontbijtkoek nog aardig aan gewicht, maar zitten toch nog 4 kilo onder de internationale norm, en verdwijnen achter in de Mighty Dodge, evenals de twee Carry-on rollers.

Krijt op tijd staan een uur later Fred en Suzette voor de poort en cruisen we richting Hoofddorp waar we een kwart na zessen inparkeren op 207 en 209 (mooi vooraan) van P3, alwaar we doorlopend de shuttlebus instappen die ons afzet bij Vertrekhal 2, wat een nieuwtje voor ons is, want normaal gaan we een deurtje verder.
Maar deze keer vliegen we met Aer Lingus, eerst naar Dublin, en dat is nu eenmaal een Europese vlucht. Online inchecken vanaf Amsterdam behoort daar nog niet tot de mogelijkheden, dus doen we het nu met een computer op een paaltje, gehele en al aangeboden door onze Nationale Trots, de KLM.

Doordat het zo rustig gaat het voorspoedig, en minuten later staan we achter de douane, waar we een alternatief opzoeken voor Café Amsterdam, want die zit in Lounge 3, en daar zijn we nu niet. Maar op de foodcourt vinden we toch een prima ontbijtje, met een bijbehorend vakantiebiertje.

http://img521.imageshack.us/img521/1011/ontbijt.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/521/ontbijt.jpg/)

De e-mail die we gehad hebben van See,Buy,Fly blijkt weer een typisch staaltje van de linkerhand weet niet wat de rechterhand doet, want volgens het bericht zouden we niet taxfree kunnen kopen, omdat onze eerste vlucht binnen Europa blijft. Niets blijkt minder waar, want Fred neemt de proef op de som en presenteert bij z’n Hugo Boss gewoon beide boarding passes en krijgt hem voor de aanbiedingsprijs mee. Dat had ons dus een mooi bedrag op de rookwaren kunnen schelen, als we die al niet, naar aanleiding van de mail, op voorhand gekocht hadden. Een mooie leer voor de volgende keer.

Vertrekken doen we vanaf Gate D31, de allerlaatste gate op de D-pier, iets wat ons de hele reis zou blijven achtervolgen. Een mooie wandeloefening op de vroege ochtend. We schepen in in de Airbus320 waar we onze achterwerken neervlijen op de lederen zetels van rij 7 (A,B,C, en D)

http://img819.imageshack.us/img819/6783/al1p.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/819/al1p.jpg/)

Het is goed toeven, qua zitruimte, alleen is een bakkie koffie redelijk aan de prijs (€2,60) maar smaken doet hij goed. Op Dublin Airport meren we aan op gate 424 en zien een gang voor ons die je alleen maar in films ziet. Totaal verlaten en mijlenlang als ware het een shot uit de Matrix. Gewoon eng, en we moeten hem helemaal uitlopen. Onze tweede marathontraining van vandaag.
We volgen de borden Connecting Flights (eitiltí ag nascadh) die uiteindelijk overgaan in US Pre-Clearance. We passeren de Ierse paspoortcontrole, gaan door de scan, met de gebruikelijke schoenen uit, riemen los en de laptops in het zicht, en gaan dan via The Loop, met al zijn winkeltjes en eettentjes weer retour de pier op, maar nu een verdieping lager, waar de US Customs & Immigration zit.

Daar aangekomen blijken we, ondanks de lange wandeling, sneller te zijn dan de Ierse bagagejongens en meisjes, want onze koffers zijn nog niet gefotografeert, en dan mag je niet verder. Dus met het witte I94 Customs Declaration formulier in de hand (volledig “nee” ingevuld) worden we even in de wacht gezet, en als de fotograaf klaar is met de koffers mogen we direct door (geen wachttijden) naar de Immigrations Officer, die ons weer volledig aan de tand voelt, fotografeert en onze klavieren van duim tot duim scant. Dan krijgen we de foto’s te zien van onze koffers, waarbij we moeten bevestigen dat die ook echt van ons zijn (je hoeft dus niet meer zelf van band naar band te sjouwen) en worden we met een welgemeende glimlach welkom geheten in de USA.

De volgende halte (20 meter verder) is weer een security scan, maar nu alleen van de schoenen en de laptop/handbagage, dus geen poortjes of bodyscanner, en vlak daarachter is de eerste gate, nummer 402, vanwaar we afreizen naar Orlando. Om 12 uur gaan we boarden, en omdat we vrij vooraan in het vliegtuig zitten, mogen we als laatste naar binnen. Een goed systeem, want zo voorkom je de irritante opstoppingen in de toch al smalle gangetjes van de Airbus 330.

We hebben stoelnummers 13 A, C, H en K, wat erg onlogisch aandoet, maar wat gewoon inhoudt dat we links en rechts in het vliegtuig zitten, raam/gang, 4 stoelen ertussen, gang/raam. Het Ierse alfabet lijkt dus anders als dat van ons.
De stoelruimte wordt goed ontvangen, ook door de medereizigers die wat langer zijn dan ons, en Marion durft het zelfs te vergelijken met E-Plus van United. Alleen de ruimte onder stoelen voor ons is te klein voor Marion’s rolkoffer (die ze altijd als voetenbankje gebruikt), want daar zit het enterainmentsysteem. En dat is erg uitgebreid. 10” schermen is de stoel voor ons met bekabelde afstandbediening in de leuning en een keur aan films en series die je naar believen kunt starten en stoppen wanneer je maar wilt. Ook erg veel spelletjes die of met de AB of touchscreen gespeeld kunnen worden. En natuurlijk de volgkaart, één van mijn favorieten.

http://img405.imageshack.us/img405/1024/al2k.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/405/al2k.jpg/)

Maar ook deze keer zie ik er weinig van, want van de 9 uur en 16 minuten mis ik minstens de helft, want de Ipod doet weer goed zijn werk, als slaapmiddel.
De voedselkeuze bestaat verrassend niet uit “chicken & pasta”, maar uit “chicken & beef”, waarbij de “beef” bestaat uit pasta met bolognesesaus. Maar het smaakte prima, net als, volgens ons reisgezelschap, de kipmaaltijd.
Alcohol, en blikjes drinken en koffie tussendoor dienen, zoals steeds vaker gebeurt, betaalt te worden, maar bij de maaltijd en de snack (een uur voor de landing) zijn ze van het huis, behalve de alcoholische uiteraard.
We landen precies op tijd op MCO, helaas op de lokale polderbaan, dus taxiën we nog een kwartiertje langs zonnige, verdorde graslanden en belanden uiteindelijk, hoe kan het ook anders, bij gate 48, de laatste van Wing 1. Dus wandelen we maar weer een eindje.

De metro brengt ons zonder enige vorm van controle bij de bagageband 24 in Terminal B, maar ook deze keer zijn we weer sneller dan onze koffers, dus is het tijd voor wat nicotien vermaak. Bepakt en bezakt dalen we wat later de roltrap af naar de kiosk van Alamo, waar ik bewapend met de Savetime barcode, de Insider pas, m’n creditcard en rijbewijs van de computer on a stick te horen krijg dat ik me moet vervoegen bij een Alamo agent.
Daar wordt ik minimaal niet heel erg blij van (waarom lukt het anderen wel, en mij niet %&#@), zeker omdat er net bij de agenten nog niemand stond en nu een kleine rij. Ze werken vlot, de Alamoërs, dus staan we vrij snel voor Juan Carlos, die ons met een big smile helpt, tot het moment dat blijkt dat we niets extra’s van hem willen. Dan slaat de stemming om, maar dat zal ons deren.

In de garage blijkt de door ons gewenste Full-size SUV niet aanwezig te zijn (wss dankzij het All-Star weekend) en worden we door de stationmanager voorzien van een California plated nachtzwarte Suburban, full optioned. Blij als een kind met deze ultieme FBI bak verlaten we de garage, richting Toll Road 417.
Het is 19 graden, dus een prima temperatuur om te acclimatiseren, dunkt mij.
Binnen no time verschijnen de verlichte katapulttorens van Old Town in de schemering, en een sluipweggetje later zijn we weer op bekend terrein. We werpen de bagage in de diverse kamers en proberen dan bij de Publix Orange Lake (en de liquorstore nextdoor) 2 karren vol te stouwen, wat makkelijk lukt, en die gewoon met de pinpas (debitcard) betaald kan worden, en waar op verzoek ook cashback gegeven word, iets waar op het Floridaforum onduidelijkheid over was.

http://img16.imageshack.us/img16/2085/chevy1k.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/16/chevy1k.jpg/)
http://img38.imageshack.us/img38/4742/chevy2o.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/38/chevy2o.jpg/)

Dan is het tijd voor een drankje bij de pool, waar we de hele dag al naar uitgekeken hebben. Daarbij wordt een snackje van Fridays (quesadilla’s en wings) en Cheeto’s en Dorito’s genuttigd en tegen tienen is driekwart van het gezelschap aan de spreekwoordelijke latten en zoekt de boxprings op. Schrijver dezes blijft eenzaam achter en volgt een drie kwartier later, wetende dat dat hem een hele early start gaat geven, en is dan ook om ½ 5 al weer staande bij om de communicatie met de buitenwereld te verzorgen en deze woordenstroom neder te hameren. Maar over de Zondag hoort U later meer.

bibi
26-02-12, 17:40
leuk weer!! Het is net of ik een klein beetje mee op vakantie ben

pama
26-02-12, 17:56
Heb genoten van jullie verhaal, idd. al wat voor pret op onze vakantie.
Gave auto ook! Zelf hebben we ook een Dodge 1500 pick-up,fijne auto, maar hopelijk krijgen we strakjes
ook zoiets.;D

Fijne vakantie!

ekkie50
26-02-12, 21:33
Dat ging lekker vlot! Lijkt wel of jullie er al eerder zijn geweest :sun:

mickey
26-02-12, 21:59
Leest weer heerlijk weg. Fijne vakantie!

Frans45
26-02-12, 23:02
Fijn om weer leuke en ondeugende verhalen te lezen.
Voor ons nog een kleine 4 weken en dan mag het weer.
Fijne vakantie.

Ta2 Gerrit
27-02-12, 07:13
And Justice for All.

Zondag 26 Februari 2012 - As mentioned above; mooi vroeg wakker. De eerste keer dat de ogen open gingen was rond 2.30AM, maar dat was zelfs mij iets te gortig. Na woelen en draaien werd het vanzelf 3.30AM, en ook dat vond ik iets te veel van het korte.
Om 4.30AM hoorde ik geschuifel op de gang, en blij dat ik was dat er nog iemand wakker was hees ik mijzelf in de kleding, om er achter te komen dat het gehele pand verlaten was.

Later hoorde ik dat Fred de bedstee even verlaten had om een flesje water uit de koelkast te pakken. Maar ik was er nu toch uit, en om 5 uur begint de eerste nieuwsuitzending op WTVF, dus ik was niet geheel alleen. Als tijdverdrijf begin ik aan het eerste vakantieverslag, meldt de Suburban aan bij Sunpass, stort er gelijk wat geld op, en volg ik 330 keer het nieuws. Dat gaat voornamelijk over de te verwachten drukte bij de twee grote evenementen van dit weekend, het All-Star basketbalgebeuren en het rondje “Take a left turn” om de kerk van Nascar, de Daytona 500, directe veroorzaker van het verplaatsen van Daytona Bike Week.

Een uurtje later komt Marion op de geur van het verse bakkie Fosters af, en vrijwel direct daarna onze medebewoners, zodat onze ontbijtkok ook aan haar taak kan beginnen. Dat gaat er weer in als de ontbijtkoek die we voor onze lokale vriend hebben meegenomen en we laten het ons dan ook goed smaken.
We keutelen de ochtend verder door met wat sporten, lezen, facebooken en meer van die belangrijke dingen, en gaan tegen elven richting automobiel.

De reden dat we zo laat op pad gaan zijn natuurlijk de voornoemde evenementen. Het eerste mijden we door de I4, die door Orlando loopt, letterlijk links te laten liggen en de 417 tolweg noordwaarts te nemen, en het tweede evenement begint om 1.00PM, en is dus vol aan de gang als wij er langs komen.
We doen eerst nog even de lokale Harley boer op de hoek (Formosa Gardens) aan voor een bestelling, en gaan dan op weg naar Ormond Beach.

Ondanks de planning blijkt de drukte rond de Daytona Speedway nog niet helemaal weg, maar dankzij de actuele verkeersinformatie en de opgedane kennis van het wegennet in Florida duiken we net voor de file State Road 44 op om de drukte te omzeilen. En zo arriveren we bij Destination Daytona, net nadat we eerst onze quick lunch van Taco Bell hebben verorbert.
Bij J&P Cycles wordt de volgende bestelling gedaan, een groot deel daarvan in de laadruimte gegooid, en een order gemaakt voor het bezorgen van de rest. Dankzij de clubkaart worden hier behoorlijk wat dollars bespaart. Een welbestede investering, en hij blijft nog zeker 11 maand geldig.

Bij buurman Bruce Rossmeyer’s Outlet struinen we wat door de sales rekken, en vinden de reisgenoten nog iets van hun gading. Daar horen we ook dat de Nascar races vanwege de al een tijdje aanhoudende regen nog steeds stil liggen.
Dat geeft ons mooi de gelegenheid om in alle rust weer richting Kissimmee te crossen, maar dat blijkt een misrekening. Nog maar net op de I95 geven de borden anders aan. De junction met “onze” Interstate 4 geeft “heavy congestion” (goed verstopt) aan, dus duiken we weer de rimboe (SR92) in om het grootste gedeelte van deze opstopping te omzeilen. En dat lukt, het kost ons nog geen 5 minuten voordat de cruise control weer op de tachtig mijl vast staat. Hij is fijn !

Tegen zessen rijden we door Disney om via de Black Lake Road sluipweg bij Longhorn Steakhouse aan te komen. Het gebied rond Orange Lake Town Center ontwikkeld zich razend snel. Er zijn al weer twee restaurants in volle aanbouw (Texas Roadhouse, bijna klaar + Joe’s Crab Shack, net begonnen) op plaatsen waar afgelopen Oktober nog wildernis was, dus kun je zeggen dat dit een gebied in volle ontwikkeling is. Ons vroege diner smaakt weer voortreffelijk, en na een korte stop bij de SuperTarget gaan we thuis uitbuiken (letterlijk) en aan de koffie.
De rest van de avond wordt gevuld met de gameroom onveilig maken en hangen voor de TV en bij het zwembad. De temperatuur is stukken aangenamer vergeleken met gisteren, dus is het buiten goed toeven. Het lijkt wel vakantie.

Het was een vruchtbare dag wat onze boodschappenlijst betreft, want die is helemaal aangevinkt, dus kunnen we wat dat betreft naar huis. Maar om onze reisgenoten niet alleen achter te laten, besluiten we maar gewoon te blijven.
Of daar nog leesvoer uit te halen valt, hoort U in een volgend verslag.

Oh ja, Nascar is uiteindelijk afgelast. Voor het eerst in de geschiedenis wordt de Daytona 500 niet op Zondag gereden, maar morgen, op Maandag (indien het weer ook dan geen spelbreker is). Dat zal ze leren, om Bike Week te verzetten.

Njit
27-02-12, 09:23
Wie met Bike Week spot zal krijgen wat hij/zij verdient! Veel shop-plezier nog :)

Tans4USA
27-02-12, 13:21
Wat is dit weer genieten voor jullie. Leuk verslag en mooi dat de reis via Dublin zo goed verlopen is.
Gave auto hebben jullie meegekregen.

Ik ben superblij te lezen dat er weer een Texas Roadhouse in Orlando komt, jippie =D> Die gaan we in juni zeker bezoeken.
Er zat er vroeger wel één, maar nu was de dichtstbijzijnde in Ocoee.

Teleton
27-02-12, 15:11
Wat een headstart! Zo vroeg uit de veren, vast om snel even naar buiten te kijken of die geweldige kar nog voor de deur staat......Verder een geroutineerd begin van een hopelijk heerlijke vakantie. Enjoy!

aggie
27-02-12, 15:16
Jullie hebben al een heerlijke start gemaakt, wat een bak voor de deur, Genieten met een hoofdletter!!
Enjoy!!

pumi1000
27-02-12, 16:35
Blog is al van start gegaan zie ik, have fun!!!

mineke
27-02-12, 16:43
Goed om te lezen, dat jullie er al zijn, wat boffen we toch weer met al die fijne belevenissen te mogen lezen. Heel veel plezier
grtjes Mineke

ekkie50
27-02-12, 17:14
Good morning, FBI :razz:

nocodes
27-02-12, 17:42
Ben jaloers Gerrit!

moby
27-02-12, 19:50
Ik ben ook jaloers op Gerrit

mrloes
27-02-12, 22:39
Dankjewel voor het leuke verslag tot nu toe, dat wordt weer genietend mee lezen!

mattrob
28-02-12, 15:37
Weer heerlijk meegelezen ;-) ! Handig verslag van de Dublin / Aer Lingus vlucht, kan ik Yvonne weer geruststellen. En een prachtige uitvoering van de standaard FBI uitrusting; wij zijn (al is het met een soberdere uitvoering) ook erg happy.

Ta2 Gerrit
28-02-12, 15:42
Ik was ook erg benieuwd naar Aer Lingus, en het is wat mij betreft een aanrader. En terug zal het ook wel goed komen. I.i.g de vertrektijd is al prima, 7 uur s`avonds :-).
Gelukkig maar, want in Juni "moeten" we weer met AL, al vliegen we dan BC, nog beter :lol:

NB; Volgend verslag is in de maak, is er wegens "drukte" gisteren bij in geschoten. Spannend ;-)

Ta2 Gerrit
29-02-12, 07:09
This holiday sucks.

Maandag 27 Februari 2012 – De titel dekt niet de hele lading (gelukkig maar :mrgreen: ), maar soms moet je even iets kwijt. Zo is bijvoorbeeld na één dag al een creditcard outmaxxed, maar daar hebben we er nog een paar van, dus hoeven we het niet zonder poen te doen. De zon breekt mondjesmaat door, dus qua opbouw van acclimatisering zitten we ook wel snor, zeker omdat de temperatuur tegen het eind van de week de 30° zal benaderen.

De grootste “zuigkracht” zit hem in een voorval wat al in de vroege ochtend plaatsvond. Om zes uur sta ik er naast, heb wat contact met medeforummer Mattrob, die gelijk met mij opstond, maar daarentegen wel 3 tijdzones westwaarts van ons gestationeerd is. Een echte vroege vogel (snowbird ??? :lol: ) dus. Een bakkie leut met de vrouw later staat ook de rest van de huishouding paraat op het pooldeck, waar we gezamenlijk een forse armadillo onze tuin zien doorkruisen. Nobody in his/her right mind heeft natuurlijk een fototoestel in aanslag om 7 uur sochtends, maar na gedegen sporenonderzoek lijkt het een regelmatig loopje te zijn van dit gordeldier, dus misschien krijgen we nog een kans. Voor nu rest slechts een fotootje van de vrienden van Google.

http://img100.imageshack.us/img100/6586/armadillo.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/100/armadillo.jpg/)

La chef de Petit dejeuner verrast ons weer met een heerlijk ontbijtje en daarna gaat ieder zijns/haar weegs. De keukenprinses aan het werk voor de Zweedse vrachtwagenbouwer, de opruimploeg en de scribent richting pool, want het weer is er zelfs om 8 uur sochtends geschikt voor. En daar gebeurt het. Tijdens het fanatieke balspel (we hebben een pro bij ons) wordt het goddelijke lichaam van Uw correspondent opeens vanachter aangevallen door wat in eerste gedachte een python van een meter of zes moet zijn. Vlijmscherpe, haast helse, pijnen voel ik in mijn bescheiden ruggetje, en met al mijn krachten weet ik me los te worstelen van het vileine beest. De waarheid is iets minder poëtisch en gevaarlijk.

In een zwembad zitten diverse in- en uitlaten voor de circulatiepomp. De uitlaten zitten in de wand, en spuiten heerlijk warm water naar binnen. Om dit water te verwarmen moeten er ook gaten zijn die dit water naar de kachel toe brengen. Die zitten in de bodem en in de wand, en zijn meestal afgedekt met roostertjes om te voorkomen dat iemand zijn vingers en/of andere uitsteeksels er in plant.
Die ene in de wand ontbeerde zo´n rooster, en daar stond ik mijn ballen te vangen. In een uiterst sportieve achterwaartse beweging kwam ik iets te dicht bij, en werd daarbij gegrepen door de mothersucker. En daar kom je niet zo maar van los, met als resultaat een 6 cm zuigzoen op de behaarde rug. Leg dat thuis maar eens uit. Niet zo spectaculair als gedacht, maar wel gevoelig.

Inmiddels is het tijd om weer te gaan shoppen. Marion heeft weer wat centjes verdient, dus het kan weer. We gaan richting Premium Outlets, International Drive. Daar aangekomen blijkt de economische crisis erg toegeslagen te hebben. Kon je voorheen nog vrij makkelijk aan de voorzijde de automobiel parkeren, nu is zelfs aan de achterkant moeilijk een plaatsje te bemachtigen. In moeilijke tijden komen de mensen vanzelf op de koopjes af, dat blijkt maar weer.

En de dames/heren van Nike, Adidas, Hilfigger en aanverwanten treuren daar niet om, die moeten immers ook van hun negosie af, en wie zijn wij om daar niet aan bij te dragen. Een paar tassen rijker maken we plaats voor weer een nieuwe crisislijer, en zakken de International Drive af om bij grote broer Premium Outlets Vineland wederom een bijna vruchteloze zoektocht aan te vangen naar een leuk plekje voor onze FBI-koets. En die wordt gevonden aan de rand van de immense parkeerplaats, in de inmiddels brandende zon. Het plekje is eigenlijk niet berekend op zo veel Amerikaans staal, maar met de ogen dicht past hij er net tussen, en ik kan nog uitstappen ook, hoewel met enig kunst en vliegwerk.

Ook hier schuifelen we door de drommen armlastigen en bezoeken dezelfde serie winkels als een uur geleden. Hier is de slagingskans 100% (ze hebben onze maten wel), dus gaan er weer wat witte “3 zwarte strepen”- en bruine “rode woosh” tassen mee naar Kissimmee. Ook worden er wat custom hoofddeksels besteld, en het halve uurtje dat het maken daarvan duurt brengen we door met een verfrissende Frappucino van Starbucks. En dat is nou net de druppel die de emmer heeft doen overlopen. Was het uit de auto wringen al geen sinecure, het weer toegang krijgen tot het inmiddels 50 graden hete zwarte plaatstaal levert behalve verbrande vingertoppen ook een behoorlijk verwrongen buikje op.

Maar we zijn binnen en ten behoeve van de passagiers wordt eerst de airco tot het vriespunt opgevoerd zodat het ovengehalte binnen wat draaglijker wordt. Geheel cool cruisen we de I-Drive af voor ons eerste bezoek aan DE winkel van de US, Walmart, en het wordt die aan de SR535. Ook daar worden weer de nodige plastieken tasjes gevuld en wederom de cashback proef op de som genomen, en die werkt wonderwel. Dan spoedden we ons huiswaarts, want we hebben een afspraak, en die visite zou tussen 5 en 6 arriveren, en het is 5 uur.

De dames worden gedropt, de heren gaan de lokale kruidenier aandoen, en bij terugkomst blijkt onze gast gearriveerd. Het wordt een warm weerzien, en na de sociale update besluiten we de website van Outback te raadplegen voor een curbside dinner. Onderwijl begint het te regenen, en dat gaat over in hozen, zo erg dat we het gehele meubilair onder de toch forse lanai bijkans strak tegen de villa aan moeten zetten om niet nat te worden. De vrijwillige “afhalers” (Fred en ik)worden fors uitgelachen, want ondanks dat we bij Outback de auto niet hoeven te verlaten, zullen we toch de tien meter van de voordeur naar de auto en vice versa moeten overbruggen. En dat wordt dus een nat pak.

De Outbackboy heeft geluk, het is net even droog, en op de terugweg gaan de sluizen weer open. Ondanks dit vochtprobleem smaakt de maaltijd (Ahi Tuna, Flo’s Filet etc. etc.) uitstekend, en dan is het tijd voor een bakkie leut, iets wat door onze gast zeer gewaardeerd wordt. Het wordt een vochtige en vooral gezellige avond, die nog vrij lang doorgaat, totdat onze gast met een volgepakte motor huiswaarts keert. Hij moet zich tenslotte morgenvroeg melden bij de muis. Wij hebben daarentegen vakantie, en nemen nog een paar afzakkertjes.
Daardoor schiet dit verslag er een beetje bij in, dus dat doen we morgen wel.

Ta2 Gerrit
29-02-12, 07:18
Computerperikelen.

Dinsdag 28 Februari 2012 – Het was uiterst gezellie gisteravond, dus is het uitslapen geblazen. Om 5.15AM kijk ik op de wekker, maar besluit dat het nog te vroeg is om op te staan. Even later kijk ik weer, het is 5.32AM, dus dat schiet niet op. Wat wel opvalt is dat het daglicht al onder de gordijnen doorschijnt, en dat is vreemd. Gisteren kwam de zon veel later op……..
Omdat de urineerplicht roept zie ik op een andere klok dat onze wekker zo’n 2 uur achter loopt en het dus al half acht is. Geen wonder dat ik zo wakker was.

De wekker blijkt dus een eigen leventje te leiden, want ik had hem Zondag ook al een paar uur terecht gewezen. Die ruilen we voor de Mickey wekker uit de kinderkamer. Iedereen is binnen no time in de benen, en koffie, melk, jus en het ontbijt gaan er prima in. Het is nog wat mistig buiten, maar het belooft een warme dag te worden. Volgens de weerman wel wat bewolkt, volgens onze eigen waarneming volop zonnig. En we hebben niks gepland, dus gaan we genieten.
Beetje zwemmen, zonnen en wat tischtennis, drukker maken we ons niet.

Het enige wat ons een beetje bezighoudt is dat de laptop van Suzette (we zijn gemiddeld met 8 toestellen online, 3 laptops, 4 smartphones en een Itouch :oops: ) niet meer wil bijladen. Na wat getest blijkt dat het stekkerhuisje van de voeding binnenin de laptop wat gammel is. Af en toe wiebelen met het stekkertje geeft aan dat hij soms wel en vaak niet contact maakt. Dat is lastig, en Fred en mijzelve besluiten om daar eens nader een blik op te werpen. Nu heb ik wel standaard een multitool aan de broekriem hangen, maar die is toch wat te lomp voor de Acer Aspire One. Een fijn excuus om weer eens naar Lowe’s te gaan voor wat kleine schroevendraaiers.

Suzette wilde even mee die kant op om bij “onze” Walmart, aan de US27, nog even wat zomerbroeken (Capri”s) te bekijken. In die tijd maken de mannen Lowe’s, vinden van alles, nemen daar ook wat van mee, maar niet waar ze voor komen. Nu weet ik dat het huismerk van de Walmart, Stanley, wel zo’n beoogd setje schroevendraaiers heeft, en aangezien we bij de buurman van Lowe’s toch Suzette weer moeten oppikken is dat een reden om ook daar even binnen te wippen.

We zijn binnen, vinden wat we zoeken, en besluiten ter plaatse om ook maar wat barbecuespul in te slaan voor de avondmaaltijd. Omdat we niet alles konden vinden stel ik voor om ook de Publix aan te doen, want die hebben op zeker kruidenboter en een fijnere keuze aan vlees. Daar mee thuisgekomen horen we dat Marion zich prima vermaakt heeft met zwemmen, haar werk en de gameroom, maar zich wel afvroeg waar we toch bleven. Time flies when having fun.

Fred en ik gaan aan de slag met het netbook en aan de hand van een Youtube filmpje (geweldig toch, dat internet) demonteren we zo’n beetje 90% van de Acer. Het stekkerhuisje wordt hier en daar wat bijgebogen, de stekker gaat er weer strak in, dus wordt het geheel, geholpen door de video achteruit af te spelen, weer in elkaar geschroefd. Helaas heeft het niet geholpen, het laden gaat nog steeds niet of nauwelijks, dus vermoeden we een breuk in de printplaat.


9lyKE7NoTiI

Repareren zal waarschijnlijk meer kosten als dat de Acer nog waard is, dus gaan we op zoek naar een nieuwe. We hadden bij Walmart al wat vooronderzoek gedaan en via Kieskeurig e.a. de verschillen opgezocht, en het wordt de nieuwste 2012 versie van de overleden Aspire, die hier toch nog redelijk wat eurootjes goedkoper blijkt te zijn, dus die gaan we maar ophalen.
Op de terugweg blieft de zwarte tank wat brandstof, en bij de Racetrac op de hoek blijkt het pinpasdebacle nog niet helemaal uit de wereld te zijn. We komen een eind bij de pomp, maar de laatste mededeling is; “see cashier”, dus hier wordt maar weer ouderwetsch met contanten afgerekend, op voorhand, dat wel.

Tijdens het barbecueën wordt de metallic zwarte aanwinst bedrijfsklaar gemaakt, wat met al de aanbevolen updates nog een hele toer is. Net als het grillen van het vlees trouwens, want de gekochte weggooi barbecue willen niet echt mee werken. Al snel wordt overgegaan op de aanwezige electrische, die wel een beetje wankel is, maar verder uitstekend zijn werk doet.

Het smaakt allemaal voortreffelijk, en zoals altijd blijft er weer veel te veel over, dus dat gaat de vriezer in voor een volgend grillfeest. Door deze copieuze maaltijd, vergezelt van de heerlijke koude drankjes daalt de stemming al snel tot vermoeide laagtes en verdwijnt de één na de ander onder de klamme lappen, om morgen weer fris en fruitig wakker te worden voor enkele close encounters met Florida’s wildlife, door Marion steevast happy snappers genoemd.
Maar daarover hoort U morgen meer.

Syllvia
29-02-12, 08:44
Goedemorgen! Wat een geweldig verslag weer, toch best gevaarlijk een zwembad, hahaha
Have fun daar!

rolandino
29-02-12, 10:24
Dat tuitje is al een poos niet beroosterd, vorig jaar had hij mij ook te pakken op de rug, was redelijk snel weg, maar toch een mooie ronde en rode plek gehad..

Tja, verder is het gewoon genieten lees ik, heerlijk! :)

ekkie50
29-02-12, 10:32
Herkenbaar probleem, van die stekkertjes. Die zitten altijd op de printplaat gesoldeerd, dus toen ik van het probleem las had ik al iets van "laat maar!". Dat is niet te repareren want het is allemaal pietepeuter klein spul waar geen mini schroevendraaier tegenop kan. Zo heb ik ooit een GPS verprutst. En wat 'n toeval: ik heb kort geleden van hetzelfde haakje ook zo'n setje gepakt om m'n bril te repareren :shock:
Goed dat jullie voor een nieuwe laptop zijn gegaan, een lekker frisse start en altijd weer spannend natuurlijk. Nog heel veel plezier!

pumi1000
29-02-12, 11:16
Wat was dat voor een raar dier.........heb je hem nog een keer gespot??
Leuk verslag weer!!

bibi
29-02-12, 15:48
Geweldig weer!!! Maar pas op voor de loslopendezuigzoenachterlaters (mooi woord voor wordfeut) !!!!! Have fun!

mattrob
29-02-12, 16:23
Weer een heerlijk verslag om mee te lezen. Grappig die grote tegenstelling met ons; wij in de kou en heftige sneeuwbuienen volledig ingepakt, jullie in de ... zon en warmte, in korte broek ;-) ? Overigens, wij zitten 'slechts' 2 tijdzones van jullie verwijderd, dus dan 'valt het nog mee'.

Wij gaan vandaag een Outback proberen te vinden in Denver (ik vermoed dat dat best wel gaat lukken), in Florida gaan we de curbside maar eens proberen ;). Enne, eindelijk de Walmart zeg :mrgreen: ! Vond het al lang duren !

hannie
29-02-12, 17:12
Heerlijk om mee te lezen.
Have fun!

Teleton
29-02-12, 17:45
Helemaal b(lij) gelezen bij een bakkie buiten. Jammer dat de Acer na langdurige reanimatie toch nog is gesneefd, maar jullie dragen het verlies manmoedig zo te lezen en gelukkig is de Walmart hier altoos dichtbij, een goede laptop hoort tot de standaard uitrusting van ieder Floridagangster, dus jullie reisgenote kan er weer even tegen!

Verder is er een paar kilometer westwaarts evenmin iets te klagen dan aan de oostzijde van dit deel van de 192 en als ik zo naar buiten kijk, blijft dat nog even zo. HAve fun!

diver99
29-02-12, 21:21
ik denk dat ik dit jaar maar thuis blijf want zo'n aanval in het zwembad wordt door geen een verzekering gedekt.:smile: Maar het is Amerika dus misschien kan je de eigenaar een proces aan doen voor een miljoentje of tig. :-\"
Veel plezier daar( we zijn toch eigenlijk allemaal best wel een beetje jaloers)8-)

ekkie50
01-03-12, 03:05
@diver99: Je bedoelt de hickey clausule :-\"

Ta2 Gerrit
01-03-12, 06:44
Geen verloren dag, die 29ste.

Woensdag 29 Februari 2012 – Na de luie dag van gisteren gaan we vandaag voor een wat actievere. Vroeg uit de veren, en na het ontbijt en een rondje tafeltennis met onze nieuwe Walmart bats gaan we met de Suburban richting Boggy Creek Airboats, de zuidelijke locatie. Niet onze eerste keus, maar Aquatic Adventure, die wat hoger stond in de Tripadvisor top 25 (resp. nr. 6 en nr.3), gaf taal noch teken op al onze communicatieve handelingen. Dus gaan we naar de ouwe Bog.

Omdat de laatste 5 mijl voor deze locatie bij mij geheel niet bekend zijn gaat de “in house” TomTom mee, en prent ik de webkaart in mijn eigen bolletje, uiteraard. TT geeft bij vertrek al aan dat het opgegeven adres 30,5 mijl weg is, en dat we daar 1 uur en 13 minuten over gaan doen. Het eerste kan ik nog geloven (met moeite), maar het tweede kan hij op z’n buik schrijven. BS²
We karren de 192 een stuk af, en slaan dan zuidwaarts Poinciana Blvd op, want zo stond het in mijn hoofd gegrift. En daar was vriend Tom het geheel niet mee eens, en gedurende vele mijlen wilde hij ons laten keren.

Hij kon van mij mooi de boom in, want deze weg was mij bekend, omdat we hier meermalen (in het pre-villa tijdperk) een appartement bezet hebben, en deze weg volgens Uncle Bog rechtstreeks naar zijn nering leidde. In de laatste mijlen werd P. Blvd omgedoopt tot E. Southport, en daar was de TT het dan wel weer mee eens, maar nu waren we er al bijna. De hele rit heeft iets maar dan een half uur gekost. De weg loopt dood, en daar vindt U de boot. We besluiten ter plekke om niet met de meute(s) mee te gaan, maar geheel en al privé de boot in te gaan. Kost wat meer, maar is veel leuker.

http://img140.imageshack.us/img140/4104/gators.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/140/gators.jpg/)

Deze boot vertrekt niet op de vastgezette uren, maar op het moment dat de captain klaar is met het doorsmeren van de gehele vloot. En dat is captain Chad al snel, en tot verbazing van de meute mogen wij al aan boord, terwijl zij, die er al even stonden, moeten wachten op de vrachtboot. Captain Chad laat er geen gras over groeien, en scheurt direct over het ondergelopen gras rechtsaf de bushbush in, om een paar keer in te houden, en ons op nogal fors uitgevallen alligators te wijzen. Waren deze dingen paars of oranje, zou je ze direct zien, maar ze zijn nogal groen, en moeilijk te vinden in de beplanting, zelfs op de foto.

Maar deze grote jongens zien we vrij makkelijk, en langzaamaan wapperen we de jungle weer uit om op het grote meer (Lake Tohopekaliga) de trossen eens flink los te gooien, en de propeller op volle toeren te laten draaien. Geweldig, die snelheid op het water. Rechtop in de wind, daar kunnen die cruiseschepen die we passeren bij lange niet tegen op. Bij tijd en wijle gooit Chad het gas dicht om ons een door hem gespotte gator of broedende kraanvogel te laten zien.
We vliegen zelfs een dijkje over om aan de andere kant tussen de waterlelies een behoorlijke slang waar te nemen. Ook de grote cipressen met aanhangend spaans mos krijgen de aandacht. En dan volgt er weer een wedstrijdje met meevliegende watervogels, op volle snelheid, en meestal winnen de vogels.


nuaP2D5-Kd8

De drie kwartier vliegt bijna letterlijk voorbij, we bedanken Chad en verlaten de swamp. We slaan al snel rechtsaf om via Pleasant Hill Rd. en John Young door Downtown Kissimmee de US192 te kruisen en op OBT een plaatsje in de schaduw te vinden bij Gatorland. Niet lang geleden na een brand deels herbouwd, en voor 3 van de 4 reizigers 12 jaar geleden voor het laatst bezocht.
Er is in al die tijd weinig veranderd, zowel in entourage als show. Maar het is weer even leuk, en natuurlijk wordt een stuk alligator met patatten opgepeuzeld.

http://img845.imageshack.us/img845/9776/gatorland.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/845/gatorland.jpg/)

De volgende stop is de parkeerplaats achter Sears, in de Florida Mall. Hier zit (o.a.) Pandora, de Franklin Mint van de bedelarmbandjes. Iedereen die zo’n bandje draagt wil natuurlijk een bedel van alle plekken waar hij of zij geweest is, en dat vinden ze bij Pandora heel leuk. Kost wat, maar dan heb je wat.
Ook de Walking Company is blij met ons, en om de heren ook gelukkig te maken worden er ook wat ijsjes gekocht. De middag is dan al een eind opgeschoten, en via de tolweg en de Publix geraken we weer in Lindfields. Het zwembad is daarbij een goede gastheer, en daar word dan ook driftig gebruik van gemaak.

Voor de avondmaaltijd is vandaag de keuze op Cracker Barrel gevallen, want de huishoudknip kan na zo’n dag wel wat lucht gebruiken. En het goede voedsel kost incl. tip een fractie meer dan $60.00, dus dat lucht op.
De rest van de avond wordt voor de TV gehangen, over het biljart gebogen en op de bowlingbaan gegooid. De warmte, de indrukken en het gesjouw maken dat de feminiene helft van het gezelschap na wat hazeslaapjes op de bank al op tijd de bedstee op zoekt, en de heren nog wat nazitten met een drankje bij de pool. Het is nog ruim boven de 20° als de dagen zich wisselen. Morgen wordt weer een luie dag.

cant51
01-03-12, 07:25
Weer een fijn verslag om te lezen, ga zo door met vakantie vieren !!!

ekkie50
01-03-12, 07:47
Leuk, zo genieten met z'n vieren! Cracker Barrel schijnt nog steeds een goeie keuze te zijn als je het aantal geparkeerde auto's ziet. Ik moet er toch eens gaan eten...

Syllvia
01-03-12, 08:43
Leuk verslag en een prachtige foto!!!
Wij hebben ook een keer in Melbourne een prive tochtje gedaan, we zeiden voorzichtig dat het wel wat harder mocht.....hosternokke dat hebben we geweten!!
Geweldig:)

Teleton
01-03-12, 15:34
Wat een wilde dag! En smakeleijk afgesloten, dus wat wil een mensch nog meer? Nog een hele warme dag met temperaturen in de uppereighties, zodat het prettig toeven is aan de pool? Nou, vooruit! Geniet er maar weer van....

nocodes
01-03-12, 22:30
Je bent weer goed op dreef, moest het woordenboek er nog op naslaan.
Ga zo door :-)

Ta2 Gerrit
02-03-12, 00:49
De video is toegevoegd.

ekkie50
02-03-12, 01:23
Lekker hard! Dat ging soms maar net goed met de wegvluchtende watervogels :-\"

Ta2 Gerrit
02-03-12, 04:40
Wegens bijna complete inactiviteit wordt het verslag van vandaag gecombineerd met dat van morgen. Morgen gaat de reis naar Daytona/Ormond om o.a. Skip Bootz met een bezoek te vereren en een paar Bubba Gump garnalen te consumeren.

En daarvan doen we weer verslag, zodat het weekend wat leesvoer krijgt.

Teleton
02-03-12, 06:09
Wegens bijna complete inactiviteit ........groot gelijk, het was geen weer om ook maar iets te doen....\\:D/

sleepwalker
02-03-12, 16:33
Mooi verslag, dank daarvoor.

Vaart hij nou bij 2:27 over die vogels?

Ta2 Gerrit
03-03-12, 04:32
Vaart hij nou bij 2:27 over die vogels?

Min of meer wel, maar dat kon geen kwaad zei de captain, die duiken onder water.
Als het wel kwaad kon zou het meer bezaaid zijn met dode vogels.

Ta2 Gerrit
03-03-12, 08:28
Lazy day, dream away.

Donderdag 1 Maart 2012 – Vandaag is gebombardeerd tot officiële luie dag, en dat zou het worden ook. De tafeltennistafel is opgepoetst, de biljartkeu’s zijn met het nieuwe krijt behandelt en de diverse pooltoys liggen niet meer op het droge.
Ook liggen er op de terrastafel diverse laptops en smartphones om toch maar contact te houden met de buitenwereld. We zijn er helemaal klaar voor.

De enige activiteit van betekenis is een bezoekje aan de lokale Walmart voor wat voetverzorging, een badpak en een paar tubes vitamines, via SMS bij ons besteld. De Ipod met versterking draait overuren, net als de zon, die deze dag de temperaturen opstuwt tot een fraaie 30°. Gelukkig is de watertemperatuur van het zwembad een graad of zeven minder, zodat verkoeling aanwezig is.
Voor de echte waaghals staat er nog een tobbe met 100F op de teller, en die wordt ook af en toe zelfs gebruikt.

Zelf regisseer ik, tussen het zwemmen en sporten door, de film van de airboat in elkaar, en ook van de Wii wordt gretig gebruik gemaakt. En om echt weerstand te bieden aan de tropische temperaturen moet je natuurlijk veel drinken, dus diverse vloeistoffen worden met enige regelmaat op tafel gezet. Tegen het eind van de middag komt onze gast aan tafel aangeronkt, en even later improviseren de dames een smakelijke maaltijd in elkaar, die er met plezier ingaat.

Na de koffie vertrekt onze gast, die heeft morgen nog een forse motorrit voor de boeg, en de weersvooruitzichten zien er niet goed uit richting Georgia. Zelf gaan we gewoon verder met lui wezen, al loopt de vloeistof consumptie terug tot nul. Zal wel aan de warmte liggen. Rond middernacht ligt iedereen in het mandje.

http://img812.imageshack.us/img812/9710/zwemnacht.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/812/zwemnacht.jpg/)

Toch Daytona Bike Week ??

Vrijdag 2 Maart 2012 – Time for a road trip. We hebben nog een paar koopwensen, en de plaats waar we die hopen te vinden is Daytona Beach. Voor zeven uur is iedereen opgericht, en na wat douche en kauwwerk gaan we op pad. Niet over de gebaande paden, die kennen we inmiddels wel, maar op verzoek via een toeristische route. Die ontwerp ik op Google maps, prent hem in het bolletje, schrijf wat steekwoorden op, en dan is het tijd voor vertrek.

De verkeersinformatie geeft aan dat er een lading vullis op de I4 ligt en dat er daardoor wat oponthoud is, maar dat deert ons niet want wij nemen gewoon de 417, alleen deze keer maar deels, want bij de 528 gaan we oostwaarts om die bij de 520 te verlaten. Daar duiken we de, bijna gemiste, Taylor Creek op, een weg die nauwelijks breed genoeg is voor de Suburban, en waar we gelukkig weinig tegenstanders zien. Het begint als een tocht door de jungle, die herinneringen aan onze tocht door Yucatan oproept, en vervolgt zich in een typisch Amerikaans boerenlandschap, met door oude auto’s en landbouwmaterieel omgeven “boerderijtjes”. Erg leuk om door te cruisen.

Taylor Creek eindigt op de SR50, in het buurtschap waar het altijd kerst is; Christmas. De SR50 (Colonial Drive) volgen we naar het oosten, en zo komen we in Titusville, waar US1 opgezocht wordt. We werpen een lange blik op de voormalige start en landingsplaats van de spaceshuttle en vervolgen de oude 1 door plaatsjes als Edgewater en New Smyrna Beach tot aan Port Orange, waar we subiet rechtsaf slaan om de Intercoastal Waterway te kruisen en de A1A (Atlantic Avenue) North op te draaien om zo aan twee kanten water te hebben. Deze langerekte groep eilanden ligt zowat voor de hele kust van Florida en is grotendeel volgestouwd met hotels, souvenirshops en eet- en drinkgelegenheden.

De derde de beste gelegenheid ( de eerste gemist, de tweede was dicht) slaan we rechtsaf om via een $5.00 bijdrage het knetterharde strand op te draaien. Altijd weer een bijzondere ervaring, en het valt ons op dat het deze keer bijzonder druk is. Er zijn hele gedeeltes bij waar je niet meer kunt parkeren, de auto’s staan schouder aan schouder.

nKDAHNyW-hU

Ons plan was om ook de Chevy op het strand te parkeren, ter hoogte van Bubba Gump (naast het Hilton), want dat is tenslotte de enige reden dat we hier zijn, een lunch bij Bubba Gump. Maar helaas, dat gedeelte is niet meer toegankelijk voor verkeer, dus met het zicht op de pier moeten we het strand af, helaas.
Rijdend op Atlantic Avenue besluiten we Main Street maar in te slaan, want we ontwaren enige activiteit op plaatsen waar normaal nooit wat te doen is. Wat blijkt, er zijn nu al standhouders voor Bike Week aan het opbouwen ! We rijden door naar de parkeergarage, en besluiten later nog even van dicht bij de zaak te aanschouwen. Parkeren is buiten de Bike Week de helft goedkoper, en met een goed gevoel lopen we over de voetgangersbrug richting Bubba Gump. Daar gebruiken we een uitstekende lunch, bestaande uit een aantal appetizers die de omvang hebben van een gewone maaltijd. Less is more kennen ze hier echt niet.

Na de fijne hap wandelen we het strand op, wordt er wat ge-ouwewijvenzwommen (pootje baaien, zo U wilt), maken we een geanimeerd praatje met de ijscoman en verlaten we het harde zand bij Main Street. De meeste winkels, kroegen en sommige kramen zijn al volledig operationeel, mede door de datumverschuiving. Ze hopen zo toch een graantje mee te pikken van de onwetenden. Deze onwetenden zijn er blij mee, want onze tweede geplande stop voor vandaag zou Destination Daytona zijn, omdat er nog wat stoere Harley kleding voor de kleine medemens gekocht moest worden.

http://img29.imageshack.us/img29/3853/beachfh.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/29/beachfh.jpg/)


Maar ook de outlet van Bruce Rossmeyers Outletstore is hier gewoon open. Hier vindt je echt kleding voor nog geen 25% van de originele waarde. Wij blij ! Ook de vrienden van Hot Leathers raken nog 2 volle tassen aan ons kwijt, dus is de stop in Ormond Beach is overbodig geworden. Stop #3 is Skip Bootz, en dan de nieuwe vestiging aan de Int. Speedway Blvd., net buiten Daytona, naast de I95.
Officieel zijn die nog niet geopend (volgende week wel), maar we mogen naar binnen. Nog lang niet alle voorraad is overgeheveld van de winkel 5 mijl terug. We vinden dan ook niks van onze gading en rijden dan maar 26400 voet terug, om erachter te komen dat we ook hier niet slagen. 17600 yards voor niks gereden.

Terug richting Kissimmee gaat het weer als vanouds. Het is rond de spits, dus de I4 staat al weer redelijk vast, maar wij gaan standaard al via de tolweg. Dat kost dan wel een dollar of zes, maar daarvoor kun je op je gemak heel prettig doorrijden, en dat willen we. Ons plan is om een rondje midgetgolf te doen, maar dan wel op een mooi verlichte baan. En die ligt vlak bij onze residentie, op Formosa Gardens, de Jungle Golf. Omdat het nog licht is doen we de lokale Harleydealer op de hoek even aan, om erachter te komen dat nog niet alle bestelde goederen binnen zijn, en melden ons dan bij Fridays, het is tenslotte Vrijdag.

We proberen daar wat nieuws, een Jack Daniels Rib Eye en besluiten achteraf collectief, op Fred na, die ging voor de “veilige” Babyback Ribs, dat dit een eenmalige actie was. Volgende keer weer gewoon de Flat Iron, of iets dergelijks.
Daarna spelen we een uiterst vermakelijk rondje minigolf, met een weinig verrassende uitslag en dan is het tijd voor koffie, dus op naar huis.

qQBeXVwQl5E


Voor de deur staat een mooi pakketje met een UPS sticker, dus is er toch wat van het bestelde binnen. De rest van de avond verdoen we de tijd met, alweer, diverse laptops en smartphones en schiet de avond voorbij. Bijna letterlijk, want één van de buren besluit zijn pistool even te proberen. Tegen elven klinken er 3 harde knallen enkelen tientallen meters verderop, en de kenners horen daar pistoolschoten in. Er volgens geen gillende sirenes, dus nemen we maar aan dat het een oefenpotje is geweest.

En anders horen we het morgen wel in het nieuws, maar dat hoort U morgen.

Tans4USA
03-03-12, 10:34
Wat een cliffhanger!
Wat een leuk verslag weer, heerlijk om mee te lezen.

rolandino
03-03-12, 15:43
Ziet er netjes uit die minigolf, en lekker dichtbij. Wij hebben ook het bezoeken ervan op ons lijstje staan. Mijn vriendin heeft namelijk nog nooit geminigolft, en dat kan natuurlijk niet!

Teleton
03-03-12, 16:46
Mooie put in de jungle, Gerrit! Wat een leven......

ronenivonne
03-03-12, 20:45
Super om weer te lezen, veel plezier nog.

nocodes
03-03-12, 20:53
Een goede keus Bubba Gump, vlotte chicks ;-))
Leuk gedaan met die filmpjes erbij hoor!
Veel plezier verder.

Cindy1969
04-03-12, 05:33
Leuk om te lezen, en rare gewaarwording om de foto's van Daytona te zien, omdat ik daar zelf net ben geweest.
Ik had dus beter via de tolwegen kunnen rijden om de I4 te vermijden?
Had die paar dollar er graag voor over gehad :grin:

Ta2 Gerrit
04-03-12, 06:06
Alles is anders.

Zaterdag 3 Maart 2012 – Doordat het wat latig geworden is staat de schrijver dezes pas om 8 uur naast het mandje, want ondanks de matige 5 uur slaap vindt de blaas dat het tijd is om te ledigen. Tijdens het prepareren van de koffiemachine komt een volgende bewoner boven water en allengs volgt de rest.

Voor vandaag staat er niet veel op de rol, een bezoek aan de ouwe Belz en vanavond de CruiseNight in Old town, daar houdt het wel zo´n beetje op. Maar met de verschijning van bewoner nummer drie wordt dat allemaal anders. Geblesseerd door een opspelende infectie strompelt deze het pooldeck op, aangevallen door helse pijnen. Die gaat niet erg vooruit komen vandaag.

Dus worden de plannen bijgesteld en blijven we binnen. Een uitzondering maken we voor een uitstapje naar de dichtstbijzijnde Publix. Al sinds jaar en dag varen we naar de vestiging op Orange Lake, ook vanwege de aanpalende Liquor Store, en op weg van waar dan ook naar Lindfields ook de meest logische oplossing.
Maar de Publix die iets meer westelijk op de 192, nabij de US27, ligt, is eigenlijk veel makkelijker te bereiken. En ook nog groter, èn met inpandige drankhandel (en apotheek, maar dat terzijde :-) ). Dat is dus onze nieuwe buurtsuper.

Een paar boodschapjes worden een hele kar vol, en dan over 2 verdiepingen, want onderop staat weer een bijdrage van de Miller, de originele tap versie. Wat we ook ontdekken, op zoek naar de avondmaaltijd, is een skillet (koekepan) maaltijd van de gerenommeerde restaurantketen PF Chang. Na de roerbakzakken van Fridays wellicht een nieuwe aanrader. Ook zien we in de megakoelingen wat meer kant en klare barbecuespullen dan bij de andere Publix.
Natuurlijk bestel ik zelf de vleeswaren bij de Deli, maar laat de dames wel meeproeven. Van elke soort een plakje proberen, altijd weer een feestje hier.

Dan is het weer tijd voor een stukje relaxen in de vorm van gameroomen, zwemmen (of iets wat daar voor door gaat), lezen, snacken, soms een combinatie daarvan en natuurlijk bijhouden van alle sociale media. Ondanks het straffe, edoch warme, windje is het goed toeven aan en in de pool. De temperatuur is er niet minder om, die loopt naar de 86F.

http://img585.imageshack.us/img585/7690/boysatthepool.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/585/boysatthepool.jpg/)

Een week voor de vakantie, tijdens het voorbereiden van de website voor deze vakantie, kom ik er achter dat de foto’s van afgelopen Biketoberfest nog in een werkmap staan. Daar is nog geen centimeter aan gewerkt, schande. Daar doen we dan nu maar wat aan, en met de nieuwe versie van Jalbum gaat dat soepeltjes. Die staan nu ook ter inzage op de website.

Wat ook erg soepeltjes gaat is het bestijgen van één van de luchtbedjes. Vele malen geprobeerd door beide heren, maar de horecaspoiler voorkomt dat we ook maar enigszins blijven kleven aan de vrouwenmaat luchtmatrassen. Maar door een wonder, of de straffe wind, beland ik zo maar in de min of meer juiste positie op dat onding. Tot groot vermaak van de anderen, en dat moet natuurlijk vastgelegd worden. Fraai is het niet, maar een geslaagde poging poetst alles weg.

bN2tlXP9AL0

Het is al met al een relaxte dag geworden, en tegen de avond gaan de dames aan de gang met Chang. PF heeft het goed geschoten want het smaakt allemaal voortreffelijk. De foliezakken zijn bedoelt voor 2 personen, maar dat is aan de zuinige kant. Dat we een derde zakkie Chicken Teriyakki hebben meegenomen blijkt een juiste beslissing. De pan raakt nagenoeg schoon leeg.
Na de koffie is het spelletjesavond, het is tenslotte Zaterdag. De patiënt heeft, mede dankzij de roze pilletjes, al wel veel minder last, maar Old Town is nog te hoog gegrepen. Ook omdat we morgen een wandeletappe voor de boeg hebben.

Een kaartspel voor 3 personen (Jokeren) is de ideale oplossing voor avondvermaak, want zo kan de vierde man zich bezighouden met het toetsenwerk. Als ware hij de oudere, zwaardere en blankere grote broer van Wibi Soerjadi dansen de vinger(s) over de 88 toetsen van het glanzend zwarte instrument. Zo komt er vanzelf weer een stukje dag uit het leven van vier verwende vakantiegenieters op elektronisch papier ter leer ende vermaeck van de buitenwereld. En zolang ik het leuk vindt om te doen, en andere mensen het leuk vinden om te lezen, blijf ik het maar doen. Heb ik ook wat te doen.

De weersvooruitzichten voor morgen zijn de slechtste van deze vakantie. Tien graden minder dan vandaag, wat nog steeds een mooie 20° oplevert, en een redelijke kans op buien en/of onweer. Dus hebben we een binnenactiviteit gepland die prima aansluit op deze avond. We gaan naar het Seminole Hard Rock Casino in Tampa. Wie de grote winnaar van vanavond wordt en of we na volgende week nog verplicht moeten werken hoort U in het volgende verslag.
.

mikey
04-03-12, 08:57
Leuk verslag weer Gerrit zoals gewoonlijk !!

2theUSA
04-03-12, 10:07
Zien we hier een nieuwe, niet besproken, topic op het Florida forum....
Watching/swimming with whales =D>=D>
Kunnen jullie er ook bij zetten, waar dit te boeken ;)

Ha,ha, heerlijk verslag weer.
Groet Christa

Ta2 Gerrit
04-03-12, 14:34
Watching/swimming with whales =D>=D>
Kunnen jullie er ook bij zetten, waar dit te boeken ;)

Dit is een zeer exclusief gebeuren, wat hooguit één maal per decenium voorkomt, meestal zo rond de eerste week van Maart.
We waren dan ook erg gelukkig met deze unieke beelden.

Kaarten hiervoor zijn gratis, onder de clausule BYOB/pitch in your snacks, en worden op het Floridaforum verloot tijdens de lancering van de volgende spaceshuttle :-\".

hannie
04-03-12, 14:38
Dat swimming with whales filmpje was wel wat kort hoor!

Ta2 Gerrit
04-03-12, 14:43
Believe me, voor mij was het lang genoeg. Het werd alleen maar erger :mrgreen:

sonja
04-03-12, 15:46
Kunnen we misschien een filmpje zien van de pogingen om op het luchtbed te komen? \\:D/

mattrob
04-03-12, 15:53
Dat was ook het eerste wat ik dacht, Sonja :-# !

Weer lekker bijgelezen, terwijl ik hier wakker probeer te blijven :-k ... Ziet er allemaal prima en relaxed uit, mijn ouders zitten inmiddels ook daar in de buurt, dus hopelijk blijft de temperatuur een beetje op peil. Enne, dat is ook onze favoriete Publix ;)

Ta2 Gerrit
04-03-12, 16:27
Na al die vruchteloze pogingen was onze eigen Steven Spielberg er zo van overtuigd dat het niks zou worden dat de camera in ruste bleef, gelukkig. En nieuwe pogingen staan niet in het verschiet, dus helaas moet ik jullie teleurstellen :lol:

Vandaag zit de thermometer een beetje in de dip, en wordt het "maar" 20°, morgen gaat het weer crescendo, dus voor je ouders, buren Teleton, en ons gaat het weer de goede kant op.

Ta2 Gerrit
05-03-12, 07:08
Het leven is een grote gok.

Zondag 4 Maart 2012 – Soms maak je een inschattingsfoutje, zelfs ik. Met de slaap nog vast in de ogen en een glas Tropicana/no pulp in de knuistje stap ik via de glazen schuifdeur het pooldeck op, net als de laatste dagen slechts gekleed in de kurze hose en badslippers. Drie seconden later kom ik er achter dat deze outfit vandaag niet geschikt is voor de temperatuur. Tering, wat is het koud.

En ik had beter moeten weten. Niet alleen door alle waarschuwingen van de weerpersonen op televisie, die een temperatuurdaling van minstens 30F aangekondigd hebben, maar ook door eigen waarneming. Iets voor zessen ben ik immers wakker geworden door bulderend geluid buiten en kletterend geluid direct daarna op de shingles van ons dak. Dat bulderend geluid wordt veroorzaakt door rondvliegende vuilnisbakken door onze straat (die worden wel aan de weg gezet, maar na leging niet meer teruggehaald) en het gekletter is de regen die zachtjes tegen het zolderraam tikt. Behoorlijk tikt, zelfs.

En de katten en honden zorgen met de straffe westenwind voor een behoorlijke windchill, die mij, en diverse niet nader te noemen onderdelen van het edele soort van mij, significant ineen doen krimpen. Ik hou het dan ook maar even vol, en na de bak koffie breiden we het kostuum uit met een fris T-shirt. Dat scheelt een jas.
Langzaamaan druppellen ook de huisgenoten binnen, en wordt het ochtendritueel in gang gezet; bakkie doen, peukie roken en ontbijten. Op het gemak verdwijnt iedereen in de loop van de ochtend richting onze inpandige regenbui, om fris gewassen en geschoren de tocht naar Tampa aan te vangen.

De kaartavond gisteren is goed verlopen. We hebben allemaal een keer gewonnen en bezitten per persoon nu weer de volle $1.20 om stuk te slaan in het Hard Rock Casino. Onze geblesseerde is redelijk opgeknapt en durft een rondje casino ook aan. Dat kan nog een fikse wandeling worden, want dit casino is een megahal in vergelijking met de Holland Casino’s. De parkeergarage (waarvan er twee zijn) waar we de Suburban inzetten is al veel groter dan een gemiddeld HC. Het is er druk, want de eerste acceptabele plaats is pas op de vijfde verdieping van deze mecanodoos. En dat komt dan ook nog omdat we iemand spotten die net weg wil gaan.

Via de lift, gevolgd door een roltrap komen we in een kakofonie van piepjes, fluitjes, belletjes en soortgelijke geluiden terecht, aangekleed met duizenden lampjes, ledjes en neons. Daar tussendoor klinkt, zoals het hoort in een Hard Rock Casino, 70’s, 80’s en 90’s rock en popmuziek. Het geheel is ook ingericht als een Hard Rock Café, met honderden gitaren, posters en gevulde vitrines van allerlei meer of minder bekende muzikanten.
Natuurlijk staan er duizenden gokkasten, tientallen kaart- en dobbeltafels en uiteraard de roulette. Maar wij zoeken eerst de foodcourt op.

Na de punt van pizza en de rollen van ei gaan we per paar gescheiden op zoek naar gokvermaak, en dat is er meer dan genoeg. We vinden onze favoriete kasten, en voor ons, Marion en ik, is dat Wheel of Fortune. Met wisselend succes spelen we daar een tijdje op, en net als we besloten hebben er een eind aan te breien krijgt Marion een dubbele Wheelspin en tikt de kast een tijdje onophoudelijk de teller vol. Ik ben er blij mee, want mijn onverantwoordelijk gokgedrag heeft er voor gezorgd dat ik flink in de min sta. Ik gok eigenlijk nooit, behalve als we hier of in Las Vegas zijn, maar als het dan wel gebeurt, ga ik altijd tot het gaatje, al is dat wel binnen mijn eigen vastgestelde limiet.

Maar gelukkig pakt Marion een flinke winst, waarvan zelfs nog wat leuks over blijf als mijn bodemloze put er afgehaald wordt. Ik besluit mijn laatste restje er af te spelen, en zes spins voor “het eind” krijg ik een 3-bar en 2 Fortunekaarten die me in één klap terugbrengen tot mijn startbedrag. Niks gewonnen, niks verloren, en zo houdt Marion de volle $225.00 in haar eigen knip. Niet verkeerd.
Onze medereizigers zitten ergens anders in het casino, maar om die te gaan zoeken is onbegonnen werk, dus dat doen we maar telefonisch. Door de goede aanwijzingen vinden we ze even later. Suzette is net uitgespeeld, kijkt niet blij, maar Fred is nog volop in de running op de Lucky 7 kast. Het eindresultaat is een lekker uurtje vermaak met nog $0.35 winst op de koop toe.

http://img27.imageshack.us/img27/988/casinop.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/27/casinop.jpg/)

Met enige hobbels op de terugweg (auto met lekke band op de weg, State Trooper met zwaailichten op de middenstrook, auto in de greppel) ontwaren we na een uurtje de hoogspanningsmast met de grote oren, en dat betekent dat we weer bij Kissimmee zijn. Ik pak de afslag Osceola Pkwy, deze keer niet om via Disney en Sherbert Road naar Lindfields te rijden, maar bovenaan de afrit ga ik 2x links om via S. International Drive North bij Lake Buena Vista Outlets te komen. Van de onheilspellende weersvoorspellingen is bij lange na niet alles uitgekomen, want hoewel de temperatuur 10 graden ° gedaald is t.o.v. gisteren, is het met 20° en een stralend zonnetje voor ons nog uitstekende te doen.

We parkeren bij Vanity Fair, kortaf VF, waar we binnen stappen voor wat spijkergoed. Zelf houdt ik het, net als mijn eega bij één simpele spiekerboks, maar de reisgenoten zijn op een gegeven moment genoopt tot het confisceren van een heuse winkelwagen voor hun verworven kledij. We zijn hier bijna langer binnen dan bij het casino, en laten hier beduidend meer geld achter. Maar daar krijg je i.i.g. nog wat voor terug. Gepakt doen we nog een rondje om het plein, om in de verste hoek nog even bij Tommy Hilfiger binnen te stappen. Hier vinden we de vorige week nog begeerde TH zwembroeken wel in het juiste maatje meer, en met nog een paar ruim gereduceerde polo’s gaan die ook mee naar huis.

Omdat het inmiddels donker is geworden en de maagjes ook gevuld moeten worden, stoppen we op weg naar huis bij “onze” Cracker Barrel, op speciaal verzoek van Suzette, die het eerder deze vakantie uitstekend eten vond. De rest is het daar gauw mee eens, en schuift graag aan. We nemen allemaal weer iets anders dan de laatste keer, en ook deze keer wordt dat weer zeer goed ontvangen. En voor die centen kun je in principe nergens anders terecht.
Thuis wacht dan weer de koffie, de TV, de MGDtjes, de gameroom, en natuurlijk de communicatiemiddelen. We genieten van de samenvattingen van Studio Sport, schakelen daarna over op poker, zowel op de kijkbuis als laptop, en komen zo weer prima de avond door.

Wel allemaal binnenshuis, want buiten is het nu wel erg fris, zelfs in de trainingsbroek. Maar vanaf morgen gaat het weer omhoog met de temperaturen, en kan de korte broek weer volop aan. Maar dat hoort U morgen..

Teleton
05-03-12, 15:10
Wij hoopten op bericht dat het edele vierspan uit Lindfields met de casinowinst gelijk een eigen pool met villa had gekocht, niets wijst erop maar een Cracker Barreltje kan een mens ook heel gelukkig maken.

Vanddag is 't ie hier aan de oostkant weer staalblauw, geen wolkje aan de lucht! Tijd voor meer vakantievertier; have fun!

2theUSA
05-03-12, 23:20
Ha, ha, ha!
Wat een geweldig geschreven verslag!
Ik kijk uit naar het vervolg....

Ta2 Gerrit
06-03-12, 07:17
Jetz wird gerösted, junge.

Maandag 5 Maart 2012 – Ook deze morgen is het nog wat frisjes, maar toch al weer zo opgewarmd dat de korte broek gewoon weer naar buiten mag.
Voor deze dag staat er wederom weinig op het program. Het enige dat zeker en vast staat is dat we vanavond gaan barbecueën en dat we daarvoor wat spullen in huis moeten halen, en dat gaan we in de loop van de morgen ook doen.

Maar vooraf aan het bezoek aan de Publix rijden we eerst een stukje de US27 op en dan wel zuidwaarts om tegenover het Posner Shopping Centre (I4/US27) de winkel van Way Out West binnen te lopen. Gespecialiseerd in allerlei soorten laarzen, leren kleding en western outfits. Daar hoopt Freddy eindelijk zijn paar begeerde laarzen te vinden, en buiten dat is er zowiezo genoeg te zien.
De laarzen zijn ook hier niet te vinden, maar wel een ouderwets Wrangler spijkerjack, in Nederland niet meer te krijgen, die voor de beide heren mee in de koffer zal gaan.

Er is ook een keur aan leren jacks, voor heel mooie prijzen, maar helaas niet in de door ons benodigde maten. Hier zullen we nog wel vaker komen, vermoedt ik.
Dan ie het oversteken naar de andere kant van de staat voor een bezoek aan de Best Buy, JC Penneys en Ross Dress for Less en nog een paar andere zaken. Alleen de eerste twee houden wat van ons zuurverdiende geld achter. En ook bij de lokale Subway ruilen we dollars voor subs.

Behalve wijzelf heeft ook de Chevy wat brandstof nodig, want het oranje benzinepompje in het dashboard begint op te lichten en geeft ook een belletje af. Dus nadat we bij onze nieuwe favoriete Publix de nodige ingrediënten voor de BBQ van vanavond ingeslagen hebben, crossen we naar de Racetrac pomp op de hoek. Daar krijgen we de tank niet vol voor 80 dollar, maar we komen weer een heel eind, en daar gaat het om.

Aan het begin van de avond arriveert onze gast aan tafel, en die brengt een leuke verrassing mee. Tijdens het carnivoorfest komt de verrassing op tafel; original american moonshine ! Deze illegaal gestookte alcohol komt rechtstreeks uit rural Georgia en is voorzien van een vleugje kaneel en een snufje appel, en luistert dan ook naar de naam Applepie Moonshine. En die wordt natuurlijk traditioneel genuttigd, rechtstreeks uit de jar (weckfles). En hij smaakt meer dan prima, net als het goed geprepareerde vlees. American style all the way.

http://img819.imageshack.us/img819/8500/moonshines.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/819/moonshines.jpg/)

Al met al is het weer een gezellige avond waarvan we de meeste tijd gewoon lekker buiten kunnen blijven zitten. Als het toch wat koeler begint te worden springt onze gast op zijn Harley en gaan de eerste bewoners te bed. Zelf typ ik dit verslag nog even en kijk voor het eerst deze vakantie naar Jay Leno (shame on me). Als dat allemaal achter de rug is gaan Marion en ik ook naar onze tropische kamer, want morgen is het weer vroeg dag . Op de planning staat een dagje Epcot, en daar worden we vroeg verwacht, zodat we er de hele dag gebruik van kunnen maken. Maar daar hoort U morgen meer van.

mickey
06-03-12, 12:13
Heerlijk om even weg te dromen bij je verslag, alles is zo herkenbaar.

bibi
06-03-12, 14:09
o leuk naar Apcot!!!!!!

dutchcruisers
06-03-12, 21:34
Keep it coming... Heerlijk verslag weer!

Chub
06-03-12, 23:20
Leuk verslag en zo herkenbaar. Way Out West, wat een toeval. Wij zijn daar vorig jaar ook geweest. Een vriend van me had z'n oude boots (die hij 8 jaar geleden daar ook gekocht had) weer ingeleverd.
I want the same, after 8 years it's finished.. zei hij. Die verkoper, met een gevoel van sentiment zei daarop direct .... you're crazy. Ze hebben foto's gemaakt van z'n oude boots en het verhaal gepubliceerd dat iemand vanuit Europa na 8 jaar zijn boots kwam omruilen. Ze zouden het op de website plaatsen.

Way Out West aan de US27, wat een geweldige shop, wat een aardige mensen, zeker een bezoekje waard. :)

http://img4.imageshack.us/img4/8960/017aege.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/4/017aege.jpg/)

http://img11.imageshack.us/img11/8673/019ury.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/11/019ury.jpg/)

Ta2 Gerrit
07-03-12, 06:37
Mee eens, leuke winkel.
Helaas heden geen live verslag, hebben net dertien uur Disney achter de rug.
Maar morgen staat het er op, dat beloof ik.

FSj_oBmBkGc

bibi
07-03-12, 12:48
oooooo leuk he!!!!!

cindy74
07-03-12, 13:48
Hebben ze in die way out west ook spullen voor paarden of alleen kleding?

Ta2 Gerrit
07-03-12, 15:12
Ik heb er i.i.g. ook zadels gezien, verder zou ik het niet weten.

cant51
07-03-12, 21:09
He wat geen verslag, oh 13 uur Disney dan kan ik het begrijpen maar het blijft toch een beetje jammer :grin:.

Gelukkig morgen weer lekker verder lezen, rust goed uit neem een lekkere
klets, en bubbel een beetje, dan zien we het verslag wel weer verschijnen.

Grtjes Tante Toos

cindy74
07-03-12, 22:10
yep gerrit kom uit die hottub en schrijf nog es wat ;D

Ta2 Gerrit
08-03-12, 08:24
All Day Disney.

Dinsdag 6 Maart 2012 – Gisteren op de valreep nog een verheugend bericht gehad van J&P Cycles, onze laatste bestelde items zijn ook verscheept. En pak van ons hart, want hierbij zat ook een custom-made zadel voor Marion’s Road King, en nu kunnen we die zelf naar huis mee nemen, en hoeven Tini & Co., die volgende week in “ons huidige” huis zitten, daar niet mee te belasten.

Vandaag worden we om klokslag 9 uur verwacht bij Disney’s Hollywood studio’s, dus zijn we allemaal vroeg in de herrijzenis en arriveren dan ook op de slag van negen bij de ingang. Dan is het in één streep door naar de twee belangrijkste attracties van de studio; Tower of Terror en Rock ’n Rollercoaster. Bij beide is een wachttijd van 20 mins., wat bij de eerste sterk overdreven is, want we kunnen zo doorlopen.

http://img715.imageshack.us/img715/5563/totj.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/715/totj.jpg/)

De laatste keer dat wij (Marion en ik) hier in gezeten hebben is 1995 geweest, en toen vonden we hem al zo leuk dat we hem 3x op één dag gedaan hebben. Het is nog steeds mooi, en niet veel veranderd in aankleding, maar wel in uitvoering. Veel meer ups en downs, wat hem nog leuker maakt.
De coaster van Aerosmith is nieuw voor ons allemaal, en hier is de twintig minuten wachttijd minimaal dertig. Ik wens de drie waaghalzen veel succes en zoek een plaatsje in de zon, waar je zo gezellig zit. Snel, gevaarlijk, het maakt me niks uit, maar loopings, kurketrekkers, dat gaat het voor mij niet worden.

Maar de dames en heer vinden hem geweldig, en dat geloof ik dan maar. Het is weer tijd om op te stappen, en nog voor tien uur sturen we de zwarte koets richting parkeerplaats van het volgende park van de dag Epcot. Met de parkeerkaart van de Studio’s kunnen we zo doorcrossen, en door het relatief vroege tijdstip staan we nog redelijk vooraan. Vanaf hier (Amaze 37) rijdt er zelfs geen tram, zodat we alweer aan de wandel zijn. We zullen wat kilometers maken deze dag. Voordat we Epcot binnen gaan doen we eerst maar eens een rondje Disney totaal. Wijzelf hebben al enige ervaring (al is dat niet echt recent) met de parken, en ook Freddy is hier niet voor het eerst, maar we geven nieuweling Suzette graag een complete rondleiding.

Dus stappen we in de monorail naar Magic Kingdom, en aldaar aangekomen nemen we na een lekker bakske leut lopen we naar de laatste rit van de Magic Kingdom Express. Die monorail gaat er om half twaalf uit voor onderhoud, dus we hebben geluk. Een rondje om het meer en door het Contemperary Resort, en we zijn weer terug bij het Transportation Centre. En daar gaan we weer vice versa naar Epcot waar we met een vingerafdruk en een glimlach naar binnen lopen. En we beginnen natuurlijk met de blikvanger, Spaceship Earth.

De wachttijd is ook hier maar 20 minuten, en ook die is in 21 jaar niet veel veranderd, op de touchscreens in de karretjes na, die een leuk gefotoshopt animatiefilmpje aan het eind van de rit tevoorschijn toveren. We doen een rondje clockwise (http://www.wdwinfo.com/maps/epcot.htm), dus komen hierna bij Universe of Energy, waar we ook gelijk kunnen aanschuiven. In mijn gedachte was deze attractie, en met name de introductiefilm op de grote schermen 20+ jaar geleden veel heftiger en indrukwekkender, maar nu vond ik het geheel (bevestigd) slaapverwekkend.

http://img254.imageshack.us/img254/8959/spaceshipd.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/254/spaceshipd.jpg/)

Wakker worden doen we bij buurman Mission Space. Mijn afkeer van coasters (zie boven), en de berichten over diverse doden doen mij het ergste vrezen, en mijn besluit om toch mee te gaan is gebaseerd op het nemen van de groene, veilige, lijn. Die valt me alleszins mee, dus gaan we via (uiteraard) de souvenirshop per omgaande naar de oranje uitvoering, waar, net zo als bij de groene, de wachttijd ook al weer minder dan 10 minuten is. We treffen het wat dat betreft wel. De “more thrilling” uitvoering van de oranje reis naar de rode planeet is inderdaad meer heftig. Al bij de lancering voel je de druk toenemen, en je wordt wat meer heen en weer gesmeten. Maar ook deze vinden we leuk.

We gaan gewoon verder met onze ronde en komen dus bij de Test Track. Dat dit een populaire attractie is blijkt wel uit de wachttijd, want die is 80 minuten. Daarvoor nemen we dus de fastpass. Die gebiedt ons om over zes uur terug te komen, zeg maar tussen half zeven en half acht. Dat doen we dan maar.
In de pits van de track gaan we naar de snackstand, want het is inmiddels lunchtijd. Daar wisselen 4 minipizza’s en softdrinks van eigenaar, die met smaak aan de statafel in de werkplaats op peuzelen. We kunnen er weer tegenaan.
We zijn over het hele park erg onder de indruk van alle tuinen, en met name van de daar in staande gesculptuurde struiken. Vermoedelijk heeft e.e.a. ook te maken met het komende Flower & Gardenfestival van tv-zender H&G TV.

http://img708.imageshack.us/img708/5718/tuinbeelden.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/708/tuinbeelden.jpg/)

En zo belanden we met de klok mee in World Showcase, waar we na Mexico onze volgende ride gaan doen, de Maelstrom, altijd, en nog steeds weer, leuk. Ook hier minder dan 30 minuten wachten. Dan is het even gedaan met de rides. Duitsland sprinten we voorbij, mede doordat ze daar toch rustig bijna 10 dollar voor een biertje willen hebben. Die besteden we dan maar verderop, bij de Italianen, voor een ijsje…………](*,)


We keutelen in een prettig zonnetje met een fijn briesje verder langs het gastland, het land van de rijzende zon, Amsterdam-Zuidoost zonder bontkragen en scootertjes, hij is fijn-Paturijn, en komen zo terecht bij het United Kingdom, waar op dat moment een oerbritse band oerbritse deuntjes speelt. En ze doen dat niet onverdienstelijk, en weten op een gegeven moment zo’n beetje het hele plein aan het Twisten & Shouten te krijgen. We swingen zachtjes mee.

G_GPUb8piYA

Via Canada verlaten we World Showcase, met het plan om bij The Land Soarin’ te gaan doen. Michael Jackson slaan we over, die is ook 20 jaar geleden al bekeken, en echt fan zijn we ook niet. Soarin’ geeft een wachttijd van 75 minuten, en buiten dat dat ons te gortig is, zou dat samenvallen met onze Test Track fastpass. Ain’t gonna happen ! Volgende halte is dan de hevig in verbouwing zijnde The (voormalig Livin’) Seas waar we heerlijk ontspannen in een schelp en zo Nemo volgen op zijn avonturen.

Dan is het inmiddels na half zeven en worden we bij General Motors verwacht voor een ritje in de testauto. Er zijn meer gegadigden, maar die mogen nog ruim een uur wachten. Het geeft een fijn gevoel dat je al die mensen kunt passeren, en na een minuut of 10 staan we dan ook in de briefing ruimte. Vandaar uit wordt je vastgesnoerd in een heel speciaal model Corvette en geht’s los !!
Ik blijf dit een geweldige attractie vinden en staan dan ook met een brede glimlach op de finishfoto. Nu rest alleen nog het grote vuurwerk.

Maar daarvoor is het nog veel te vroeg en gaan we op pad om de inwendige mensch te versterken. Niet dat dat zo hard nodig is na de diverse snacks van de dag, dus gaan we voor de Mexicaanse Cantina voor wat taco’s en nacho’s, even vergetend dat klein hier niet echt voor komt. Het is weer een hele hap, maar het vult en doodt de tijd. Een uur voor de grote knallen posteren we ons op een bankje van de rookplek kort bij Mexico. Fred en Suzette gaan Mexico nog even in voor een ritje met de bootjes, maar ik krijg al nachtmerries bij het idee, en spontaan deunt “It’s a small World” weer door m’n kop. Andere attractie, maar die van de Mexicanen roept gewoon de associatie op. Thanks, but no thanks.

Het frisse briesje van vanmiddag is inmiddels een koude wind geworden, en de dames hebben dan ook Disney inmiddels gesteund door een bundel dollars te ruilen voor twee vesten. De manen kunnen wel zonder, dachten ze zelf.
Maar als het vuurwerkshow IllumiNations; Reflections of Earth begint, ben ik blij dat Marion inmiddels achter mij op het bankje staat en zo mij een groot deel uit de wind houdt. De show is schitterend, zoals gewoonlijk, en is bijna niet in woorden te omvatten. Je moet er bij zijn, al geeft het filmpje wel een lichte indruk. Wij hebben er met volle teugen van genoten, tot de laatste knal.

C6ZzSD6FAUw

Na die laatste knal is het massaal naar buiten, en het valt ons op hoe rustig en gedisciplineerd dat gebeurt. Ook op de parkeerplaats verloopt alles prima, en omdat we vrij vooraan staan hoeven we geen gebruik te maken van de tram zijn we zo bij de auto en heel vlot het park af. Tussen de laatste knal en de sleutel in de voordeur zit net iets meer dan een half uur. We zijn dan wel ruim dertien uur uithuizig geweest en hebben ondertussen ook zo’n beetje een halve marathon in de benen zitten, dus de drankjes hakken er vanavond goed in. En binnen no time liggen de dames plat, en volgen de heren op gepaste afstand.

Zelfs het dagelijkse verslag gaat vandaag niet de lucht in, maar moet een dagje wachten. Maar dat is toch een relatieve rustdag, dus zal dat zeker lukken.
Of dat zo is hoort U morgen, dus zullen er twee verslagen verschijnen, hoop ik.

(Edit; het verslag van vandaag, Woensdag, komt ook al een dagje later. U leest nog wel waarom)

2theUSA
08-03-12, 08:35
Wat nu.... achterlopen in het reisverslag, dat lijkt wel de penpe-way, maar je eindigt wel in een cliffhanger, dus het komt vast goed.
Heerlijk verhaal weer, al deze zonnige berichten hebben er wel toe geleidt, dat wij ook nog tickets naar Florida geboekt hebben :-D

Njit
08-03-12, 08:55
Leuk dagje Disney hebben jullie gedaan. Blij dat er nog Fastpasses voor TestTrack te krijgen waren. De baan gaat binnenkort dicht dus iedereen zal hem nog wel een laatste keer willen doen.

rolandino
08-03-12, 10:15
Dat klinkt als een goede dag bij Disney, zo te horen was het ook niet heel druk, wat het hoppen toch gemakkelijker maakt. Geniet nog van de laatste paar dagen!

Teleton
08-03-12, 15:44
Wat een ausdauer.......en wat een waar voor je geld! Toen wij met onze luie r**t de Studio's die dag aandeden, hadden jullie er al een halve dag opzitten. We zijn elkaar misgekuierd, en niet zo'n beetje ook.

Geinig om te lezen hoe weinig er feitelijk is veranderd, terwijl de indruk toch zo anders kan zijn. Wij gaan bij Ellen in Epcot ook altijd voor de kleine tuk, lekker donker, lekker koel en meestal heb je een hele grote bank voor jezelf! Jammer van Soarin' maar ik maak me sterk dat die er over 20 jaar vast nog wel is....!

Tans4USA
08-03-12, 17:22
Epcot vinden wij het leukste Disney park, heerlijk om daar rond te wandelen.
Dat jullie zelfs 2 parken op 1 dag gedaan hebben en zelfs het vuurwerk nog gezien, knap hoor.
Bij Universe of Energy vind ik het introductiefilmpje met Ellen zo grappig, maar kan het zowat al letterlijk mee zeggen. De kinderen vonden vroeger de Dino's geweldig maar vielen de laatste keer ook bijna in slaap, haha.
Die foto's van het Flower festival zijn leuk.
Veel plezier de komende dagen.

mattrob
08-03-12, 17:40
Wow, zo'n lange dag in Disney, dat doen wij als echt Disney freaks niet eens, chapeau =D> ! Veel gedaan, veel gezien en veel gelopen, dat vraagt om minimaal 1 rustdag :mrgreen:. Benieuwd naar de reden waarom je zo achterloopt, niets voor jou :roll: ! Dus wacht met volle smart op het vervolg.

Ta2 Gerrit
08-03-12, 17:52
Rustdag, my ass.

Woensdag 7 Maart 2012 – Geslapen gelijk één os, dat lukt wel na zo’n dagje bij de Mouse. Maar vandaag is een dag van rust, en hebben we alle tijd om van alles en nog wat te doen. Zo mag er zo langzamerhand wel eens wat aangekocht spul van de verpakking ontdaan worden, om ruimte te sparen in de bagage op de terugweg. Extra koffers gaan toch al mee, maar we proberen dit wel te beperken tot een minimum met die woekerprijzen van tegenwoordig.

En het verslag van de Disneydag moet ook nog online. Omdat zo’n verslag toch een beetje opgeleukt moet worden is dat gisteren, wegens de late terugkomst, niet meer gelukt. Maar daar is vandaag mooi tijd voor, want we hebben voor overdag niets in de planning……… op een paar boodschapjes na……
Marion heeft een bestemming voor haar casinowinst, een Pandora armband. En Freddy heeft zijn oog eerder deze week laten vallen op een satelliethorloge bij JC Penney aan de US 27 (Posner Blvd), en laten die nou ook in de Florida Mall, net naast de Pandorawinkel zitten, dus dat komt goed uit.

En voor bagage-uitbreiding moet de Walmart nog even aangedaan worden, plus wat onderdelen bij de HD boer op de hoek. Piece of cookie. Even na tienen raas ik de 417 op om die bij OBT weer te verlaten voor de Florida Mall. Als ik die, volgens mijn berekening, ook weer terug zal nemen kunnen we via afslag I-Drive bij Walmart US535 ene korte stop maken, en via Formosa Gardens tegenover de HD winkel onze lunch nuttigen bij Taco Bell. Rond het middaguur weer thuis, prima.

Maar het begint wat minder goed. JC heeft het beoogde klokkie niet in de collectie, dus dat wordt terug naar de 27. Pandora heeft het beoogde bandje niet in de doos, maar er zit nog een winkel in de Mall, Polka Dotz, die ook de Pandora collectie heeft, en die hebben hem misschien wel. En die winkel zit naast Dillards.
Nu is de Florida Mall een behoorlijk grote Mall, en de kenners weten het al, JC Penney (Pandora) en Dillards zitten ieder aan het uiteinde, maar helaas niet hetzelfde uiteinde. Dus hebben we een fikse ochtendwandeling voor de boeg.

Maar bij Polka Dotz hebben ze gelukkig al het gewenste, en met de gokwinst om de arm zoeken we de horlogehunters op en gaan als een speer retour Kissimmee, voor de kofferjacht. Ook hier lijkt niks te lukken. De Jeep Carry-on koffer, die we bij “onze” Walmart; US27 Clermont gespot hebben, is ook hier volop verkrijgbaar, ook in de aanbieding, en komt in allerlei kleuren, als het maar oranje is………… En die we hebben moeten is antracietzwart, hier nergens te vinden. En ook de capri voor Suzette is er niet in de gewenste maat/kleur. Dus toch maar weer naar onze eigen Walmart. Het middaguur is dan al reeds gepasseerd.

De jongens en meisjes in de blauwe polo’s in Clermont hebben wel alles wat we bij hun willen aanschaffen, en aan de rand van de parkeerplaats zit ook een Taco Bell, dus we krijgen voedsel. De Mexicaanse Mac deelt het pand met fastfood visboer Long John Silver, dus nemen we een gewaagde stap en gaan deze keer niet voor de Chicken Quesadilla, maar aan de Fish & Chips. De box waar het in komt is veel groter als de foto doet vermoeden, en er zit een berg vis/garnalen in die we makkelijk met z’n tweeën hadden kunnen delen. Dat was een SNACK !

Er verdwijnt behoorlijk voedsel in de bin en wij verdwijnen uit de tent, de US27 zuidwaarts af, naar de klokkiesafdeling van JC aldaar. Met vier man een satellietSeiko te kopen lijkt mij wat overdreven, dus klap ik de rugleuning tot bed, nadat de Suburban met de kop in het zonnetje is gezet, en zo doezel ik onder de zoetgevooisde klanken van 101.1FM lekker even weg. Na een hazeslaapje blijkt Marion al een tijdje naast de auto te staan, maar van de horlogekopers ontbreekt elk spoor. En dat zou nog wel even duren.

Na nog een paar nummers heavy metal loopt Marion de winkel maar eens in, om te kijken of ons reisgezelschap niet verdwaalt is. Daar blijkt dat de hele staff van de tijdsafdeling de grootste moeite heeft om de Seiko op de juiste tijd te krijgen, Satellietje zonder stroom waarschijnlijk. Ze adviseren Freddy om het thuis maar te proberen, aan de hand van de handleiding en CD-rom die er bij geleverd wordt. Die ziet de bui al hangen. Als het de experts al niet lukt, zal het hem wel lukken. Yeah right. De behoorlijke bundel dollars blijft in de knip, en het verloren uurtje word onvoldaan afgesloten, en we gaan weer naar het volgende adres.

Dat is de Publix, waar weer de broodnodige boodschappen worden gedaan, en van daar uit is dan eindelijk de laatste stop aan de beurt. HD Orlando – Formosa Gardens. Daar pakt Marion nog een bedel voor haar nieuwe Pandoraband mee, Suzette nog een T-shirt, en met de onderdelen zijn we 3 minuten later thuis.
Het is dan na half vijf, ietsiepietsie later dan gedacht, maar ik stort me direct op de het verslag. Een uurtje later arriveert onze gast van vanavond, want we eten curbside van Outback, en dan kan net zo makkelijk met 5 man. De Australische service laat vandaag wat te wensen over, maar tegen zevenen kunnen we aan tafel. We laten ons de tonijn, garnalen en biefstukken goed smaken, en na de koffie is het tijd om weer op pad te gaan.

It’s a guys night tonight, want de dames blijven thuis. We gaan met onze man in Florida op bezoek bij z’n club. Dat is een stukje reizen, maar op een gegeven moment ontwaren we een wit gebouw met een grote vogel op de gevel. Bij binnenkomst blijkt dat dit geen vogelvereniging is. We worden aan iedereen voorgesteld en hartelijk ontvangen. Zo veel Nederlanders komen hier niet op bezoek. We hebben een paar gezellige uurtjes, die rustig nog een paar uurtjes meer hadden kunnen duren, maar we hebben thuis ook nog een paar dames zitten die het op prijs stellen dat we niet de hele nacht wegblijven. Wel worden ter ondersteuning van de club nog een paar T-shirts aangeschaft.

Met de uitnodiging op zak dat we Zaterdag, op hun eigen Bike Week feestje, weer van harte welkom zijn, nemen we afscheid van iedereen en wordt ons door de grote baas nogmaals benadrukt dat we Zaterdag, of een andere keer op clubavond, van harte welkom zijn. Dan gaat het weer richting Kissimmee, en praten en drinken we bij de pool nog wat na. Onze FBF (Florida Best Friend, voor de niet twitteraars/facebookers) moet op een gegeven moment echt weg, want morgen wacht de muis en in de avond zijn wekelijkse heen en weertje Georgia, dus die wil wat rust pakken. We nemen (bijna innig zou ik zeggen) afscheid, ook van een stapel NL week/maandbladen, en beloven elkaar in ieder geval in Oktober weer te zien. En de sociale media houden dat wel warm.

Inmiddels ben ik twee dagen te laat met het verslag, want ook hier is de Woensdag inmiddels in de Donderdag over gegaan, maar beloofd is beloofd, dus komt de laptop weer naar buiten en ga ik als een bezetene aan de gang. En als in Nederland de bevolking ontwaakt, ben ik klaar. Pfeeww, dat is gelukt.
Aan het verslag van vandaag (dit dus), ga ik morgenvroeg wel werken. Daar komen geen foto’s in, dus dat is een makkie. En veel is er ook niet gebeurt, dus het aantal woorden zal ook wel meevallen. Dat het er toch nog rond de 1300 worden wist ik toen nog niet. Maar het komt vanzelf, ik kan er niets aan doen.

Voor Donderdag staat ons eerste officiële Bike Week bezoek op de rol. Vrijdag is de eigenlijke opening, maar alles staat al paraat. We doen eerst North Beach.
Maar hoe dat afloopt hoort U Morgen.

sonja
08-03-12, 19:10
Dat was dus geen rustig dagje maar wel een met een superavond voor the guys.
Tip: koffer is voordelig aan te schaffen op de Fleamarket, prijs ook onderhandelbaar.

Ta2 Gerrit
09-03-12, 06:59
Daytona Bijna Week & Carne asada.

Donderdag 8 Maart 2012 – Zoals te verwachten was wordt er uitgeslapen. Pas om half acht zie ik het buitenlicht, en duik gelijk weer achter de laptop voor eerst een bekend rondje; Florida en AllesAmerika-forums , Facebook, Live, G en Outlookmail en een beetje nieuws uit Nederland en deze omgeving. En dan weer aan het verslaan, want het regende klachten over ontwenningsverschijnselen.

Na publicatie en waswerk trekken we ten strijde richting Daytona. Eerst de locatie North Beach Street, altijd een publiekstrekker. Maar nu even niet, want waar voorheen de meeste kramen stonden tiert nu de sloophamer en staat er helemaal niks. Aan de overkant, Riverfront Park, zijn diverse onderdelenboeren hun nering aan het opzetten, maar onderdelen hebben we al genoeg op het Mickey Mousebed in Lindfields liggen. Kramen met kleding kunnen we nog niet ontwaren. Dan maar even de Harleyzaak binnen gelopen.

Dit is de eerste zaak van wijlen Bruce Rossmeyer in Daytona en ook die ondergaat een fikse verbouwing. De onderdelenafdeling is weg en midden in de zaak is een muur gebouwd waarachter het Bruce Rossmeyer’s Memorial Museum komt te zitten. De rest van de winkel wordt museumshop. En alle andere activiteiten worden verplaatst naar het hoofdkwartier Destination Daytona.
Daardoor is er wel een soort leegverkoop aan de gang, en vinden we een prachtige snowglobe voor weinig. Tijd voor een alternatief.

We steken daarvoor de brug van Main Street over en rijden gelijk maar een stuk die straat in om te zien hoe de vlag er hier bij staat. Bijna alle kramen zijn opgebouwd en volgepakt, net als de winkels. Ook de parkeertarieven zijn al volop Bike Week, dus verdubbeld. Nu is er iets raars aan de hand. De kramen zijn volgepakt en bemand, maar mogen voor de officiële opening niks verkopen, terwijl de onderverhuurde winkels, die dezelfde artikelen aan de man brengen, dit wel mogen. Ons maakt het niet uit, we vinden weer wat leuke hebbedingetjes. En nemen natuurlijk een biertje in de beroemdste Bikerbar ter wereld, de Boot Hill Saloon.

http://img220.imageshack.us/img220/3875/boothillu.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/220/boothillu.jpg/)

We flaneren Main Street nog wat op en neer, wat met 26° en een fijn zeebriesje niet geheel een straf is. Af en toe een winkel induiken voor wat verkoeling, belangstelling veinzend voor het gebodene en dan weer de straat op. Motoren rijden inmiddels af en aan, vele geheel standaard, andere radicaal verbouwd.
Maar ook enkele bijzonder mooie klassieke automobielen trekken aan onze camera’s voorbij. Zo komen we vanzelf weer aan het einde van Main Street, en zoeken de auto weer op. Het is tijd om naar het zuiden af te zakken.

http://img15.imageshack.us/img15/2305/mainstreetzt.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/15/mainstreetzt.jpg/)

We worden om zes uur verwacht bij Texas de Brazil en gaan dat ruim redden. We zijn zelfs nog iets aan de vroege kant, dus genoeg tijd om buurman Hilfigger aan te doen. De schwimmhose van van de week bevalt zo goed, dat er een 2e exemplaar van aangeschaft wordt. Iets voor zessen melden we ons bij de Braziliaanse schonen en worden keurig naar onze tafel geleid. Bijna onhoorbaar legt onze gastvrouw het principe van het restaurant uit. Slim als we zijn gaan we eerst naar de meer dan uitgebreide saladbar, waar alles er zo smakelijk uit ziet dat je in een poep en een scheet een bord vol hebt met al de heerlijheden.
En dat is nu net niet de bedoeling, want je moet ruimte houden voor al het aangeboden vlees. En dat is er in alle soorten en maten, en het smaakt allemaal voortreffelijk.

http://img13.imageshack.us/img13/7342/tdbg.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/13/tdbg.jpg/)

De bediening is werkelijk superb, en de aanhoudende stroom vlees niet te stoppen. Of, eigenlijk wel, want op de tafel ligt bij iedere gast een fiche met een rode en een groene kant. Groen boven, en de gaucho stopt met een megaspies vlees, en snijdt je ter plaatse een stuk af. Rood boven, en hij dartelt dapper door. Ga je van tafel, word razendsnel je servet opgevouwen neergelegd, kom je terug word het direct op je schoot gedrapeerd. Speciale wensen worden vrijwel direct gehonoreerd. Complementary glazen plat water raken nooit leeg, en tussen 5 en 7 is het nog happy hour ook. Niet dat je aan drinken toekomt, want het is alles eten wat de klok slaat. En zo veel je maar wilt.

Het is dan ook niet zo vreemd dat het er stervensdruk is en reserveren gewenst. Maar na een goed uur zitten we tot de nok toe vol, ondanks dat we na het ontbijt niets meer genuttigd hebben. Zelfs een heerlijk Braziliaans worstje kan ons niet meer verleiden. De rekening is behoorlijk wat hoger dan we hier in restaurants gewend zijn, maar het is het allemaal dubbel en dwars waard. De koffie nemen we thuis wel.

Daar aangekomen staat het handgemaakte motorzadel keurig voor de deur te wachten, dus zijn er twee mensen erg blij. De laatste spullen zijn nu binnen, dus kan er morgen gepakt worden. Dat wordt nog een hele goocheltoer.
De avond wordt in het geheel buiten doorgebracht, en de temperatuur komt niet beneden de twintig graden. Kaartspelletjes vliegen over tafel, wat ik allemaal bezie vanachter de laptop. Als het verslag en bijbehorende foto’s gefabriekt en geplaatst zijn is het tijd voor het mandje. Morgen staat weer een dagje Daytona op de planning, maar niet nadat gecompliceerde logistieke problemen in kaart zijn gebracht. Maar dat hoort U natuurlijk morgen.

Teleton
09-03-12, 16:04
Heerlijke dag weer! En een beeldend verslag van de vleesmaaltijd
in een poep en een scheet een bord vol hebt met al de heerlijhedenWij zijn gek op zulke koks en obers....#-o

rolandino
09-03-12, 16:42
Dat eten ziet er prima uit! En zoals Ton aanhaalt is de "poep en een scheet" uitspraak niet zo handig, zeker als je jullie verslagen na elkaar leest ;-)

Ta2 Gerrit
09-03-12, 17:29
Ik had het verslag van Ton al gelezen (heet van de naald), vandaar de assocatie :mrgreen:

rolandino
09-03-12, 17:34
Zolang er geen bakkie saté bij jullie eten zat vertrouw ik het dan maar :)

Teleton
10-03-12, 00:01
Ik had het verslag van Ton al gelezen (heet van de naald), vandaar de assocatie :mrgreen: Ik heb net zo'n idee dat wij elkaar in een vloek en een zucht verstaan............;-)

Ta2 Gerrit
10-03-12, 07:43
A wet day at the races, on a hot summernight.

Vrijdag 9 Maart 2012 – Op goed vlees kun je goed slapen. Dat moet haast wel, want we hebben allemaal een uitslaapdag. Zelf was ik er wel op tijd uit, maar heb gisteren, tijdens het napraten over het copieuze maar voortreffelijke eetfestijn bij Texas de Brazil, meer de ogen dicht dan open gehad, dus mijn uitslapen bestond uit voorslapen. Maar bij de aanvang van “Live with Kelly” (voorheen met Regis) is iedereen zo’n beetje uit bed.

Vandaag is het inpakken, maar eerst wegwezen. Nogmaals naar Daytona, waar we met veel omwegen wegens files net na de middag aankomen bij de International Speedway, waar ook altijd veel kramen met koopwaar staan, plus een mooi deel van de Amerikaanse motorbouwers. Een kwartiertje nadat de tram ons van Parkinglot 70 naar het terrein heeft gebracht begint het iets te sputteren. Dezelfde tijd later gaat het over in regenen, en nog iets later is het hozen.

JJCEx0rbZAM

We spurten van tent naar tent, vinden nog wat van onze gading, en maken in de schaarse droge momenten nog wat foto’s van de aanwezige, bijzondere motoren. Tijdens de fotoshoot bij de Dunlopstand raak ik in een geanimeerd gesprek met een van Amerika’s bekendere bouwers, Jesse Rooke. Deze jongeling is vooral ook bekend geworden van Discovery’s Biker Build Off, waarbij hij een aantal prijzen in de wacht sleepte met zijn strakke minimalistische streetbikes.
Aardige vent bovendien, die het erg waardeert dat ik zijn motoren mooi vindt.

http://img3.imageshack.us/img3/1897/speedways.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/3/speedways.jpg/)

g9niRB0bbd0


Na de Corndog lunch zijn we de regen zat en gaan weer richting Orlando. Ook deze keer met een hindernis, want tien mijl buiten Daytona is door onduidelijke reden een auto op de middengeleider geklapt. Zeer recent, want de auto staat nog op de middelste rijbaan, met nog een passagier op de achterbank. En hulptroepen zijn nog niet aanwezig. Het lijkt qua gewonden mee te vallen, want de andere inzittenden staan er redelijk ontspannen, voor zover dat lukt, bij.
We vervolgen al snel, af en toe in een ware stortregen, onze weg. Die regen zou ons blijven achtervolgen tot in Disney aan toe. Op onze alternatieve sluiproute is het net als op alle andere wegen in en rond Disney onbenullig druk. Slecht weer en de parken lopen leeg, en dat is overduidelijk te merken.

Bij thuiskomst beginnen we langzaamaan in te pakken. Per persoon een koffer, zoals het tegenwoordig bij de meeste airlines hoort, plus nog een extra uitvouwtas voor Marion en mij, wederom aangeschaft bij Walmart, de ouwe was versleten. Niet dat de vele onderdelen niet in de twee reguliere koffers passen, dat was wel, zij het met moeite, gelukt. Maar het gewicht van het geheel was dan absoluut te veel geweest, en dat kost je dan net zo veel als een extra koffer, dus dan maar wat ruimer inpakken.
Tijdens het inpakken moeten we ook uitpakken want veel van de onderdelen zitten in een veuls te grote displayverpakking, en die moet kleingemaakt worden. Zo komen we er achter dat een doosje waar een spatbord-embleem in zou zitten, leeg is. De tweede zit wel gewoon in z’n doosje, dus U kunt zich voorstellen dat ik op dat moment niet de vrolijkste was. Geen woord Frans werd er gepraat.

Het liep tegen etenstijd en de Harley dealer zit vlak bij het restaurant van vanavond, Cracker Barrel, inmiddels omgedoopt tot Suzette’s Favourite, dus die wordt door de heren, terwijl de dames vast een tafel vastleggen, even vriendelijk bezocht. We kunnen nog net de onderdelenman in de kraag vatten, want hij heeft feierabend, maar we weten hem te overtuigen toch maar even terug te komen. Geheel op z’n Amerikaans eis ik dat hij er maar voor moet zorgen dat het tweede embleem in Zwolle geraakt. En dan ook nog inclusief bevestigingsmateriaal voor de beiden, want die mogen ze er voor die prijs wel bijleveren, al staat dat niet zo in de boeken. Hij gaat helemaal akkoord.

http://img256.imageshack.us/img256/276/35347082.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/256/35347082.jpg/)


Het eten bij CB was ouderwetsch goed, en de totale afrekening kwam in de buurt van de fooi gisteren bij Texas de Brazil En dan is er koffie, lekkere koffie.
Ondertussen begint de bepakking steeds meer vorm aan te nemen, en blijven de gewichten binnen de 50 Lbs. We genieten nog van een zwoele laatste avond aan de pool voor deze vakantie, en maken de laatste versnaperingen naar kunnen op. Vroeg naar bed hoeft niet want we hebben morgen alle tijd. We vliegen pas om 19.00 uur, en hebben van onze landlady Joanne Cook toestemming gekregen om een paar uur langer in de villa te blijven. Dat wordt nog even zwemmen morgen \\:D/

Hoe de terugreis verloopt en de terugblik er uit ziet hoort U vanuit Zwolle.

Teleton
10-03-12, 15:44
't Is en blijft een fijn land, maar soms moet men zelfs hier even op zijn ponteneur gaan staan. De een bij de onderdelenman, de ander treft het beter met twaalf jonge maagden. Hoe dan ook; het was weer een genoegen om mee te lezen over jullie belevenissen die een heel andere wending hebben gekregen dan gepland, maar jullie hebben je manhaftig aangepast! Een fijne dag nog gevieren en voor vanavond een goeie reis terug via het groene Ierland!

Ta2 Gerrit
10-03-12, 16:04
Hou op, schei uit, ik heb het beeld van de uiteenstuivende deernes nog op het netvlies staan, na het lezen van jouw column. Daar kan Disney een film van maken :lol: :lol:
Vandaag doen we nog even twee steden; Downtown Disney & Old Town.

Het groene Ierland zullen jullie zelf volgende week (http://www.st-patricks-day.com/)ook wel meekrijgen, vermoedt ik :mrgreen:
Dat wordt nog druk, met de springkipjes, de motormannen/vrouwen en de leprechauns.
Don't eat the yellow snow, and don't drink green beer.

Bedankt voor de goede wensen, en nog veel plezier hier.

mattrob
10-03-12, 16:23
Was weer een genoegen om mee te lezen; en ik herken de 'dubio'' bij Texas de Brazil net zo goed. De saladebar is daar geweldig, maar dat vlees ook ... Wat een luxe keuzes !

Een hele fijne terugreis, die waarschijnlijk net zo soepel (met de ogen dicht) zal zijn als de heenreis met Aer Lingus. Maar als er nog zaken zijn waar ik Yvonne op kan wijzen voor deze terugvlucht, dan hoor ik die weer graag in het verslag van de terugreis. Geniet nog van deze laatste dag ;) !

sleepwalker
11-03-12, 18:47
bedankt voor je blog. Ik heb super genoten van de schrijfstijl.
Cracker Barell rules!

Ta2 Gerrit
14-03-12, 00:50
How a bad day got worse.

Zaterdag 10 Maart & Zondag 11 Maart 2012 –De dag begint wat bewolkt maar zou, in tegenstelling tot wat de lokale Piet Paulusma’s ook beweren, stralend zonnig, en ook nog warm worden. Maar we hebben alle tijd, en nemen die dan ook, alleen zwemmen zit er even niet meer in. Te koud, het is maar 23° :lol: .
De restanten worden ingepakt, wasjes draaien (ook het linnen, deel van late checkout deal),we maken de boel wat aan kant en nemen nog een stevig ontbijtje. Net na de middag reizen we af naar Old Town, waar we nog wat tijd hopen stuk te slaan.

Maar eerst probeer ik nog maar een keer online in te checken bij Air Lingus. Vanaf Schiphol ging dat absoluut niet, maar vanaf Orlando moet dat wel kunnen. En dat kan ook, tot op zekere hoogte. Als vertrekplaats Orlando ingeven kun je vergeten, na drie keer invullen ga ik over op Amsterdam, en die komt wel door.
Vreemd, maar a là, we gaan verder. Daar ons kofferbestand gegroeid is, vul ik netjes 5 in, waar gevraagd, en druk op continue. Fout, want in de eerste bestelling, toen we boekten, hebben we 4 ingevuld, en dat telt, en verder niets.

Ik moet een koffer bijboeken, en betalen, dat is het advies. Maar dat had ik zelf al bedacht, dus we gaan terug naar “Boeking beheren” en regelen het daar.
Ook hier weer naam, rang en nummer invullen, en vooral vertrekplaats. Ook hier wordt “Orlando” geweigerd. Dan maar weer Amsterdam, en we zijn weer een ronde verder. De boeking wordt zichtbaar, maar de teller van de koffers is fixed, staat vast dus, en niet van zijn plaats te krijgen. U dient zich te vervoegen bij de agent op het airport. Dan doen we dat maar, en ik check online in, met 4 koffers.

Het is schitterend weer als we de zwarte tank achter Old Town parkeren. Altijd weer leuk om door de straat te zwerven, al zijn lang niet alle winkeltjes open, en is er veel leegstand, maar we vermaken ons prima. De winkeltjes die we wilden bezoeken zijn allemaal open, en langzaamaan druppelen ook de Hotrods en Oldtimers voor de cruise van vanavond binnen, Die gaan allemaal aan de achterkant opgesteld staan, zodat we die ook nog kunnen bewonderen.
Ook zien we dat de buurman Funspot behoorlijk uitgebreid is tot een complete kermis. Voor één prijs krijg je een armbandje om alle attracties te doen, en het is er al behoorlijk druk. We flaneren de kermis en vinden het dan tijd om maar eens richting Orlando International Airport te vertrekken.

http://img694.imageshack.us/img694/5962/bigfootl.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/694/bigfootl.jpg/)

Vertrekken bestaat bij ons uit rituelen. We droppen eerst de bagage met aanhang bij de airline van keuze, in dit geval Aer Lingus, bij de United balie. Dan lever ik de auto in bij de verhuurder van keuze, in dit geval Alamo. Volgende stap is het zo snel mogelijk kwijtraken van de bagage en het veroveren van boardingpassen. En dan is het in één streep naar Starbucks voor een laatste Frappuccino.
Fase 1; check. Fase 2; balance 0, check. Bij fase 3 begint de hapering, het inboeksysteem in de Aer Lingus computer ligt er uit, dus staat er een bescheiden rij. Niets aan de hand, na een minuut of tien doet hij het weer, en minder dan tien minuten later staan we voor de balie, bij een jongedame die dit werk duidelijk nog niet zo lang doet. Gelukkig staat er een supervisor met een instructieboekje achter, wat me eigenlijk ook niet zo’n zeker gevoel geeft.

Maar goed, “Goedemiddag, paspoorten alstublieft” en de boel wordt in gang gezet. Ik geef aan dat we al online ingecheckt hebben, maar 5 stuks bagage hebben, en nummer 5 niet via de website toegevoegd kon worden. Geen punt, dat kon ook hier aan de balie, bij voorkeur met creditcard. Ook geen punt, en ene derde medewerkster neemt mijn creditcard, pakt een willekeurig (i.i.g. niet het mijne) paspoort en verdwijnt achter een deur in de achterwand. Tot dat zij terugkomt kunnen de koffers niet gelabeld worden, dus moeten we wachten.
En wachten duurt voor je gevoel altijd lang. We hebben geduld en tijd, maar als de tijd op het horloge al bijna een half uur verstreken is, raakt het geduld ook enigszins op, en ik maak dat kenbaar. Waar is de dame met mijn creditcard.

Die blijkt het niet voor elkaar te hebben gekregen, maar was vergeten dat te melden. Dus moet het maar contant, maar ook dit moet ingevoerd worden, en hoe dat moet staat niet in het boekje. De labels mogen al wel aan de koffers, maar ze mogen nog niet op de band, want het invoeren van de betaling lukt ook de supervisor niet. Een volgende medewerker van Servisair komt om de hoek. Ondertussen vraagt Marion aan juffrouw één of er geen transferlabels aan de koffers moeten, want we gaan immers niet naar Dublin, maar naar Amsterdam.
Dat vond de dame wel een goed idee, want die hadden ze immers liggen, in plain sight !! Ondertussen was ook de transportband stilgevallen, en kwamen er nog een paar techneuten achter de balie, zodat het gezellig druk werd, en we er inmiddels meer dan 3 kwartier stonden, als enige nog van de rij passagiers.

Toen de band weer op gang kwam, gooide één van de reparateurs alle koffers op de band (de man dacht, weg is weg, hij loopt nou nog) en ontstond er lichte paniek bij de groep Servisair dames. Ze waren immers nog bezig met de procedure. Onze boardingpassen moesten nog uit de printer. Het verbaasde ons niets dat ook dit niet lukte. Weer een nieuwe ster uit het team (in opleiding, volgens mij) werd inclusief instructieboekje aangerukt, en ook die begon heftig op het toetsenbord te hameren. Ze leek ons deskundiger dan de rest, maar de verbaasde en af en toe verdwaasde blik op haar gezicht deed ons toch het ergste vrezen. Hoe het met het geduld was hoef ik niet meer uit te leggen.

500 toetsaanslagen verder zei ze ; “U heeft al online ingecheckt ?” Ja hoor, en dat ook al meegedeeld toen we hier aankwamen. OK, glimlachte ze, en 10 seconden later rolden de instapkaarten uit de printer. “You’re all set”. Dacht het niet, want we willen, net als onze koffers, ook nog kaartjes voor Amsterdam.
Peinzend en fronsend over deze rare vraag, wordt ons meegedeeld dat ze die wel aan de gate-agent (die iets verderop stond) mee zou geven, dus ook dat kwam goed. En zo kunnen we na ruim 5 kwartier eindelijk richting Starbucks, aan de andere kant van het vliegveld. De Frappuccino smaakt dubbel zo lekker.

Na de verfrissing en een laatste rokertje wandelen we weer van Terminal A naar B, waar we door de security uitgenodigd worden in de rij van de Expert Traveller, waar maar een man of vijf voor de scanner staat. Hè hè, eindelijk wat vlots vandaag. Bij gate 48 staat de ons bekende agent achter zijn desk, en daar gaan we even mee praten. Die heeft immers onze Dublin-Amsterdam kaartjes. De beste man kijkt ons aan alsof hij water ziet branden, en zelf raak ik ook een beetje aangebrand. Hij zorgt maar dat het voor elkaar komt, wil dat ook graag doen, maar de printer achter de desk geeft geen kik. Hij belooft er mee bezig te gaan en zal ons meedelen als hij wat meer weet. Twee minuten voor het boarden deelt hij mee dat de begeerde instapkaarten in Dublin klaarliggen. Het zal wel….

Zondag 11 Maart 2012 - De vlucht verloopt prima, de maaltijd is redelijk weg te krijgen en slapen doen we als Irish Roses. En verdomd, in Dublin liggen de papieren daadwerkelijk klaar. We zijn iets vroeger dan gepland geland, en vertrekken ook iets eerder, dus komen we ook iets eerder dan op de rol staat op Schiphol aan. Dat gaat mooi.
Maar het bekende spreekwoord zegt het al, als het te mooi is om waar te zijn………. We doen een rookstop na de landing, en komen daardoor tegelijk met onze koffers bij band nummer 10 aan. Wij wel met z’n allen, onze koffers niet. Daar ontbreekt er één. Op de monitor boven de band staat dat bij vermissing je moet vervoegen bij Servisair (waar ken ik die naam toch van) naast band 2. Met de hele karavaan die kant opgesjouwt, heuvel op heuvel af, om daar te horen van al net zo’n minder nozele collega van de incompetenten in Orlando dat de vermissingen nu behandelt wordt door de mensen van de KLM bij band 14.

Zet dat dan ook op de monitor ! Daar gaan we weer. Bij KLM worden we goed opgevangen en goed en efficiënt behandelt. Zij zorgen dat het goed komt, en zo kunnen we dan eindelijk de bus pakken naar P3 die er net aan komt rijden. Als klap op de vuurpijl sluit de lul de behanger van een buschauffeur (hij staat er nog geen minuut) de deur tijdens het inladen van onze koffers, en zit ik ertussen. Gelukkig gaan die automatisch weer open als er wat tussen zit, dus schade is er niet, behalve aan de tere zieltjes die in de bus zitten, want ik uit me op dat moment niet even vriendelijk. De chauffeur zal het boeien, het is zijn laatste rit, zoals we zien bij de terminal P3, hij wil naar huis.

We pakken de automobielen en cruisen op ons gemak richting Zwolle, waar we om 2 uur onze eerste bakkie Douwe Egberts nuttigen. Maandag komt het bericht dat de koffer getraceerd is, en Dinsdagmorgen wordt hij bezorgd. Eind goed, al goed.

Rest mij nog een nabeschouwing en het bundelen van de foto’s. Het eerste volgt in de loop van de week, het tweede volgt daarna ;-)

Teleton
14-03-12, 02:44
Jeetje, net nu wij ook voor een volgende gelegenheid de Dubliners overwegen, gaat er wel erg veel mis. We wachten de berichten van de volgende proefkonijnen nog maar even af en anders is het " Ney, never no more....." Marion's berichtgeving over de look- a-like stoelen van United Economyplus maakte eigenlijk dat we spontaan voor de Ierse zaak dachten te kiezen, maar nu twijfelen we toch maar weer een beetje, om met Ria Valk te spreken.

Hoe dan ook, op wat kleine strubbelingen na ( er is per slot van rekening geen echte Ierse kwestie ontstaan, zeker nu de koffer ook boven water blijkt) hebben jullie er een gezellige reis op zitten waarvan wij als meelezers een heel stuk van hebben meegenoten. Dank daarvoor en graag tot een volgende reis!

ekkie50
14-03-12, 04:22
Gauw vergeten, deze strubbelingen en genieten van de herinneringen en foto's. Bedankt voor uw schrijfsels, ze zijn weer mooi.

belgske
14-03-12, 08:48
Net met veel plezier in één keer gelezen en gekeken.
Trouwens, die whale spotting is ook mogelijk in juli en augustus, september,.....

Ta2 Gerrit
14-03-12, 10:54
@ Teleton; aan Aer Lingus lag het niet, zou ze zo weer boeken (sterker nog, in Juni vliegen we weer Groen), maar de afhandelaars op MCO zijn duidelijk nog niet gewend, en de eigen website is nog wat te simpel t.o.v. die van United bijvoorbeeld.

Maar de prijzen zijn vaak goed, en de vluchttijden èn de Immigrations & Customs op Dublin Airport ronduit fantastisch. En dat van de koffer komt bij alle airlines voor, helaas.

rolandino
14-03-12, 14:13
Bij zulk gedoe ben je er gelukkig al op voorbereid dat je niet al je koffers direct terug zal zien. Alles is inmiddels weer in huis, dus dat scheelt.

Heb in ieder geval weer lekker mee kunnen genieten, om zo al lekker naar de eigen vakantie toe te kunnen leven!

Trouwens, ik zie dat je al wel vast de volgende huurauto hebt gereserveerd? \\:D/

Ta2 Gerrit
14-03-12, 14:46
Yup, we willen nu zelf wel eens dat moeras in met de auto :mrgreen:

sonja
14-03-12, 14:52
Met erg veel plezier en soms hard lachend heb ik je verslag gelezen en er van genoten, dank daarvoor. Het venijn zat 'm even in de staart maar ach, dat ben je vast alweer vergeten.:-s

Tans4USA
14-03-12, 18:10
Zo soepel de heenreis was zo ingewikkeld de terugreis.
Maar alles is goed gekomen al duurde het even.
Ik heb ook met veel plezier jullie verslag gelezen, bedankt voor de leuke verhalen.
Tot een volgende keer.

mattrob
14-03-12, 19:12
Heb weer met veel plezier meegelezen; ik kan me sommige 'momenten' en gevloek helemaal voor me zien (zoals wanneer de deur ineens dichtgaat van de bus, met jou ertussen) :mrgreen: !

Ta2 Gerrit
23-04-12, 23:04
'T heeft even geduurd, maar de foto's zijn uitgesorteerd;
http://www.dilligaf.nl/dbw2012/index.html