RayLein
21-08-11, 10:53
Hallo allemaal,
Ik, Marjolein, zal me bij deze even voorstellen. Ik ben 23 en Raymond wordt eind september, de 25e om precies te zijn, 32. Raymond en ik zijn aanstaande oktober drie jaar bij elkaar en sinds afgelopen juni verloofd. Ik ben heel romantisch gevraagd bij zonsondergang op de pier van ons hotel in Turkije.
Ik speel al sinds afgelopen februari met het idee dat ik Raymond wilde verrassen. Hij heeft namelijk behoorlijk wat met me te stellen gehad de afgelopen drie jaar. Ik heb ADHD met borderline-trekken, dus 'chaos' en ik gaan hand in hand. Telkens weer vond hij het geduld om me aan de arm te nemen en te begeleiden met alles, en om vol te houden. Ik had het volkomen begrepen als hij weggelopen was, maar dat heeft-ie niet gedaan. Maar goed, een verrassing dus......
Ik wist steeds maar niet waarmee ik hem wilde verrassen of hoe ik dat moest klaarspelen. Na afgelopen juni wist ik wel zeker dat het iets bijzonders moest zijn. Een huwelijksaanzoek is een groot iets, dus moest de verrassing ook groot zijn. Ik wilde een jongensdroom van hem laten uitkomen. Maar ja, wat organiseer je dan in vredesnaam? Racen met een Ferrari op Zandvoort? Nee, niet bijzonder genoeg. Een dag meelopen met de brandweer? Ja, dat is nog leuk als je 16 bent....het was het allemaal net niet.
We houden samen enorm veel van voetbal, dus mijn volgende plan was hem mee te nemen naar Stamford Bridge, het stadion van 'zijn' cluppie Chelsea.
Maar ja, naar een stel grassprietjes kijken kan ook op het plaatselijke hondenpoepveldje, dus vond ik dat ik zijn favoriete speler, Frank Lampard, ook moest komen. Ik vroeg daar de prijzen van op bij zijn agentschap, en....:shock::shock::shock: Wat Frank wilde hebben om 20 minuten zijn gezicht te laten zien kon ik simpelweg niet betalen.
Maar wat dan wel in godsnaam? Heel langzaam begon er een plannetje te broeden. Volgend jaar oktober gaan Raymond en ik, samen met mijn broertje, een grote reis maken van een maand dwars door de hele VS. Van New York naar San Fransisco. Meerdere malen hebben we tegen elkaar verzucht dat onze eerste keer Amerika eigenlijk samen moest zijn, en nou was mijn broertje erbij.
Bingo, dat werd hem dus. Ik ben gaan Googlen, en gelukkig was dit wel een financieel haalbare kaart. 26 september vertrekken we voor negen dagen naar Florida, naar Orlando om precies te zijn.
Raymond weet dus van niks, ik heb zelfs nog extra gewicht n de schaal gelegd door te zeggen dat dit 'niks voorstelt' vergeleken met Amerika volgend jaar....hij moest eens weten! \\:D/\\:D/
Na afloop van de reis zal hij ook mee willen schrijven hier, vandaar de keus voor een nickname die onzer beide namen bevat!
Groetjes, Marjolein en Raymond.
P.S. Sorry voor het enorme verhaal, maar nu zijn we we goed voorgesteld, haha!
Ik, Marjolein, zal me bij deze even voorstellen. Ik ben 23 en Raymond wordt eind september, de 25e om precies te zijn, 32. Raymond en ik zijn aanstaande oktober drie jaar bij elkaar en sinds afgelopen juni verloofd. Ik ben heel romantisch gevraagd bij zonsondergang op de pier van ons hotel in Turkije.
Ik speel al sinds afgelopen februari met het idee dat ik Raymond wilde verrassen. Hij heeft namelijk behoorlijk wat met me te stellen gehad de afgelopen drie jaar. Ik heb ADHD met borderline-trekken, dus 'chaos' en ik gaan hand in hand. Telkens weer vond hij het geduld om me aan de arm te nemen en te begeleiden met alles, en om vol te houden. Ik had het volkomen begrepen als hij weggelopen was, maar dat heeft-ie niet gedaan. Maar goed, een verrassing dus......
Ik wist steeds maar niet waarmee ik hem wilde verrassen of hoe ik dat moest klaarspelen. Na afgelopen juni wist ik wel zeker dat het iets bijzonders moest zijn. Een huwelijksaanzoek is een groot iets, dus moest de verrassing ook groot zijn. Ik wilde een jongensdroom van hem laten uitkomen. Maar ja, wat organiseer je dan in vredesnaam? Racen met een Ferrari op Zandvoort? Nee, niet bijzonder genoeg. Een dag meelopen met de brandweer? Ja, dat is nog leuk als je 16 bent....het was het allemaal net niet.
We houden samen enorm veel van voetbal, dus mijn volgende plan was hem mee te nemen naar Stamford Bridge, het stadion van 'zijn' cluppie Chelsea.
Maar ja, naar een stel grassprietjes kijken kan ook op het plaatselijke hondenpoepveldje, dus vond ik dat ik zijn favoriete speler, Frank Lampard, ook moest komen. Ik vroeg daar de prijzen van op bij zijn agentschap, en....:shock::shock::shock: Wat Frank wilde hebben om 20 minuten zijn gezicht te laten zien kon ik simpelweg niet betalen.
Maar wat dan wel in godsnaam? Heel langzaam begon er een plannetje te broeden. Volgend jaar oktober gaan Raymond en ik, samen met mijn broertje, een grote reis maken van een maand dwars door de hele VS. Van New York naar San Fransisco. Meerdere malen hebben we tegen elkaar verzucht dat onze eerste keer Amerika eigenlijk samen moest zijn, en nou was mijn broertje erbij.
Bingo, dat werd hem dus. Ik ben gaan Googlen, en gelukkig was dit wel een financieel haalbare kaart. 26 september vertrekken we voor negen dagen naar Florida, naar Orlando om precies te zijn.
Raymond weet dus van niks, ik heb zelfs nog extra gewicht n de schaal gelegd door te zeggen dat dit 'niks voorstelt' vergeleken met Amerika volgend jaar....hij moest eens weten! \\:D/\\:D/
Na afloop van de reis zal hij ook mee willen schrijven hier, vandaar de keus voor een nickname die onzer beide namen bevat!
Groetjes, Marjolein en Raymond.
P.S. Sorry voor het enorme verhaal, maar nu zijn we we goed voorgesteld, haha!