PDA

Bekijk Volledige Versie : [Reisverslag] Ta2 Gerrit: Back again - Biketoberfest 2011



Ta2 Gerrit
22-07-11, 12:56
http://img52.imageshack.us/img52/3789/bikertoberfestlogo2011.jpg

Vluchten kan niet meer ;-)

Nog ruim twee maandjes te gaan en dan mogen we weer. Oktober is de maand voor feesten in Daytona, en daar moeten we bij zijn, uiteraard.
En het wordt zowiezo een feestje, want op onze vertrekdag (1 Oktober – 11.15 –UA909) is mijn trouwe wederhelft jarig, dus verwachten we minimaal een continue voortdurende upgrade die dag. First Class vliegen, verlengde Escalade, van die dingen.

Wat het waarschijnlijk zal worden is Economy Plus van United, en een spotgoedkope Chrysler T&C or similar van Dollar.de., met Dollar Express Pass. De accommodatie is al 5 sterren, want we bivakkeren weer in de Orlando Sun van Joanne Cook.
Deze keer dus een Minivan, want de Fullsize SUV is de vorige keer dat we met Marcel en Tineke gingen te klein bevonden, en in de Minivan met Stow&Go (volledig in de vloer wegklapbare stoelen) is er voldoende ruimte voor de rolstoel, en de berg koffers op de terugweg, uiteraard.

Het vliegen had wat meer voeten in de aarde (of is het nu lucht), want de planning was eenvoudig, maar de uitvoering liep iets anders. De bedoeling was om als vanouds, althans de laatste paar jaar, met United via Washington naar Orlando te vliegen. Kat in ’t bakkie, en voetjes van de vloer, want ik had Marcel net zo enthousiast gemaakt voor E-Plus als dat we zelf zijn, dus niets stond een relaxte vlucht in de weg, dachten we.
Maar daar dacht United anders over. Door de fusie met Continental en de noodzaak om een vracht toestellen een Extreme Makeover te geven, hadden ze bedacht om op die route maar een ander toestel, de B-757, in te zetten, en dat was niet mijn bedoeling, dus waren we het structureel oneens.

Hoewel United erg klantvriendelijk geacht wordt te zijn, hadden ze geen plannen om op mijn verzoek die ene vlucht dan maar weer terug te veranderen, dus moest er een alternatief gezocht worden. Bijkomend bezwaar van mijn kant was dat de vlucht geen Economy Plus voor ons had, en daar had Marcel (en wij eigenlijk ook, met ons abonnement) een mooie berg dollars voor neergeteld.
Dus United maar gebeld, maar omdat we deze keer de tickets niet direct bij hun geboekt hadden (koopjesjagers) konden ze ons niet direct helpen, en moest dat via de agent geregeld worden. Maar ze gaven wel direct een alternatief, vliegen via Chicago, in een riante E-Plus stoel.

Dit hebben we gelijk doorgegeven aan de agent, een hier vaak genoemde specialist, en is er mee aan de gang gegaan. In mijn ogen duurde dat allemaal wat lang, waarschijnlijk door een wisseling van de wacht bij het online reisbureau, maar uiteindelijk, en dat moest ik dan ook nog zelf min of meer uitvogelen, is het dan toch gelukt, we vliegen via Chicago, en niet in een vermaledijde 757, zoals ze voor ons in gedachten hadden.
Ook onze medereizigers worden op de hoogte gebracht, maar die vonden de 757, 2 jaar geleden met US Airways al super de luxe (voorheen alleen ervaring met Martinair/Transavia etc. naar de Canarische Eilanden), dus voor hun wordt de E-Plus zetel nog een extra verrasiing.

Dat niet alles gaat zoals je hoopt, blijkt wel uit een volgende actie van United; ze halen er voor het gemak maar een binnenlandse vlucht uit van O’Hare naar MCO. Hadden we een mooie layover van 2½ uur, nu wordt dat of 13 minuten, of 6½ uur. We moeten kiezen voor het laatste (13 minuten zou geweldig zijn, maar is een utopie) en zoeken dus nog een tijdverdrijf voor deze tijd. Een heen en weertje naar downtown is een optie, al is de reistijd zeker 2 uur, en weten we niet hoe Immigrations&Customs ons bezig gaan houden, dus dat wachten we maar even af.

Ook zijn we, voor het gemak, op deze vlucht helemaal achter in de luchtbus geplaatst, iets wat online niet te veranderen is, dus gaat er weer een telefoontje naar United, waar vriend Brian het in no time perfect voor ons oplost. Gewoon voorin, rij 10, E-Plus, wel zo handig met een rolstoel.
Het ziet er naar uit dat alles in kannen en kruiken zit. Smartparking slaan we deze keer over, want Marcel regelt, net als 2 jaar geleden, een busje wat ons brengt en haalt. Is ook wel een keer lekker.

Het enige nadeel is de late aankomst in Orlando, 11.34 PM. Dan heb je er al een mooi stukje dag opzitten, maar wat erger is, de liquorstores zijn dan gesloten, en na 12 uur (en dat is het wel als we in Lindfields aankomen) kun je bij veel Wal*Mart's ook geen bier meer kopen.
En ik mag zo graag na aankomst even met een drankje bij de pool aanschuiven. Maar ook dat gaan we regelen :lol:

En jullie gaan het allemaal meebeleven in het komende reisverslag, you bet ya.

Njit
22-07-11, 13:39
Leuk! Wij vertrekken ook op 1 oktober maar dan iets vroeger (0915).

Michael66
22-07-11, 13:55
Laten jullie mij dan helemaal alleen hier op het forum ....? :(

[verwijderd]
22-07-11, 13:59
Lekker vooruitzicht, enne de auto, volgens mij is dat omdat je vorige keer de stoelen er niet uit mocht halen en ze stallen bij de verhuurder. :D

Njit
22-07-11, 14:12
Laten jullie mij dan helemaal alleen hier op het forum ....? :(

We zullen wel een verzoekje plaatsen tzt of de gebruikers een beetje lief willen zijn. En als het goed is hebben we gewoon internet dus wij doen gewoon de Night-Shift..

Ta2 Gerrit
22-07-11, 16:10
Lekker vooruitzicht, enne de auto, volgens mij is dat omdat je vorige keer de stoelen er niet uit mocht halen en ze stallen bij de verhuurder. :D

Klopt, eigenlijk hadden we die gewoon op craigslist moeten zetten, hadden ze toch niet gemist :mrgreen:
Maar daardoor was wel de ruimte beperkt, al hebben ze dat prima opgelost, met de Suburban :-)

Michael, je kunt altijd even aankomen, of is er geen budget voor zo'n "zakenreis" op 't forum :lol:

knaapje
22-07-11, 16:41
@Ta2 Gerrit:
...........Dat niet alles gaat zoals je hoopt, blijkt wel uit een volgende actie van United; ze halen er voor het gemak maar een binnenlandse vlucht uit van O’Hare naar MCO. Hadden we een mooie layover van 2½ uur, nu wordt dat of 13 minuten, of 6½ uur. We moeten kiezen voor het laatste (13 minuten zou geweldig zijn, maar is een utopie) en zoeken dus nog een tijdverdrijf voor deze tijd. Een heen en weertje naar downtown is een optie, al is de reistijd zeker 2 uur, en weten we niet hoe Immigrations&Customs ons bezig gaan houden, dus dat wachten we maar even af...............

Lijkt wel, dat er na 1 oktober meerdere vluchten geschrapt worden, ook door andere maatschappijen.

Ik had een vlucht op 4 oktober met US Airways op Mia met zo'n 2 uur op PHL.
Kreeg eerst een vluchtwijziging voor PHL - Mia.
Afgelopen weekend: vlucht PHL - Mia vervallen, nieuwe vlucht met zo'n 5 uur overstap.
Helaas tot op heden niets aan te doen.

Knaapje

moonlight91
23-07-11, 12:55
Laten jullie mij dan helemaal alleen hier op het forum ....? :(


uhh, ook wij vliegen 1 oktober ver weg van het forum....hihi
sorry :-D
weliswaar niet naar florida, maar wel naar the usa

stomstomstom eigenlijk, we hadden ons al een tijd geleden voorgenomen
als we de mogelijkheid hadden om eens in oktober zonder kind weg te gaan
we naar biketoberfest zouden gaan...... pfff wa denk je nu hadden we de kans
hebben we er niet bij nagedacht ...](*,)...

anyway veel plezier Gerrit,maar dat zal vast lukken

Njit
23-07-11, 13:02
@moonlight Offtopic: Great Smokey Mountains is ook erg mooi! Zijn wij in 2010 geweest (zie onderschrift)

Ta2 Gerrit
23-07-11, 13:47
OT continues; GSM is inderdaad mooi, vonden wij in 2008, en met zijn eigen pretpark natuurlijk in Pigeon Forge; Dollywood.
En mocht je heimwee hebben; Valkenburg ligt om de hoek, in de vorm van Gatlinburg :lol:

Maar Biketoberfest is maar een paar honderd mijl verderop, dus grijp je kans ;-)

moonlight91
23-07-11, 21:06
@njit heb je reisverslag gelezen, heb er echt zin in
we doen 4 dagen smoky`s en gaan via chattanooga terug naar atlanta

ja Gerrit ik weet het ...maar alles is al geboekt en we hebben maar een week
maare.... hebben we een reden om nog eens zonder kind op vakantie te gaan toch!
En ik weet zeker dat het zonder onze aanwezigheid net zo gezellig is
ik ga in iedergeval je reisverslag weer volgen

nu maar weer ontopic..anders is het zo zielig voor gerrit;-)

Syllvia
24-07-11, 08:32
Ze zijn lekker bezig bij United, onze vlucht op 4/10 van Chicago naar Las Vegas, ook uitgevallen en hebben nu geen overstap van 2 maar van 5,5 uur.........

theovg
24-07-11, 11:09
Bij ons precies andersom.
We hadden eerst een overstap op ORD van bijna zes uur[aank ORD 13.25] en dat is een paar weken geleden door United omgezet zonder dat we het wisten naar 3½ uur [nu vertr. ORD 17.00]
Dat zal wel dezelfde vlucht zijn die ze bij jullie eruit hebben gehaald.
Een veel gunstiger tijd natuurlijk, we komen nu op MCO aan om 20.30.

bejavenlo
08-08-11, 17:32
Heb ook het voornemen voor Biktoberfest is de daad omgezet en zal daar dus ook present zijn schrok alleen van de hotelprijzen ten tijde van het Fest (teutoons).
Wie weet lopen we elkaar tegen het lijf daarzo

Ta2 Gerrit
08-08-11, 23:20
@ bejavenlo; ik heb je bericht maar even verplaatst naar het actuele Biketoberfestverhaal.

En ja, ze weten daar wel weg met de prijzen tijdens Bikeweek en Biketoberfest, vandaar dat wij lekker in Kissimmee verblijven. En natuurlijk omdat er nog het één en ander meer te doen is. Onze reisgenoten willen bijv. nog een paar dagen naar Disney, en mega shoppen, uiteraard.

En ook een paar keer op en neer crossen naar Daytona Beach :lol:

Ta2 Gerrit
29-09-11, 00:59
The clock is ticking.

Nog 2 dagen en we gaan weer op pad. Normaal is er altijd wel wat te vertellen in een tussentijdse update, maar deze keer is er weinig aan de hand. Marcel heeft vervoer geregeld naar onze Nationale, we hebben nog steeds een United 6 uur layover in Chicago en de belachelijk goedkope Minivan is van Dollar (we zijn Express) punt Dee Eee.

Gisteravond hebben we de final details van onze huisbaas Joanne mogen ontvangen. Niet dat we die nodig hebben; het huis staat nog op dezelfde plek en zelfs de code van de lockbox (sleutelkastje) is onveranderd. Niet dat we die nodig hebben, we hebben een eigen sleutel. Alleen het management is veranderd. Tony en Leigh zijn terug naar Engeland, en het nieuwe koppel woont, erg makkelijk, net om de hoek.

Een echte planning is er ook nog niet, we gaan het rustig aan doen en zien wel wat er op ons pad komt. Natuurlijk gaan we naar Biketoberfest, en natuurlijk doen we wat Harleyzaken, outletmalls, Walmarts en dergelijke aan. Maar wanneer ? Who knows.
Net als het Dali Museum en het Hard Rock Casino in Tampa. En schieten doen we ook, deze keer in gezelschap van mede-Mod Njit en zijn eega Linda. Kortom, genoeg op de planning, alleen zijn dagen en data optioneel.

Er staan zelfs al weer wat boodschappen op het verlanglijstje, al is dat lijstje een Post-It vergeleken met andere keren. In tegenstelling tot dat van Marcel & Tineke, dat lijkt meer op een encyclopedie. Ook zijn er al weer wat online bestellingen onderweg naar Kissimmee, sommige naar “huis”, andere naar de lokale “store”. Dus de, nu nog gratis, extra koffers geraken zeker en vast wel vol, daar hoeft U niet bang voor te zijn.

We verheugen ons op het weerzien met Richard (vondutchga), onze lokale correspondent uit het oosten des land, die momenteel weer voor The Mouse werkt. Misschien dat we zelfs nog het “verborgen” chophouse met een bezoek vereren. De hernieuwde ontmoeting zorgt er in ieder geval voor dat we op de heenweg ook de koffers gevuld hebben.

En we hebben er zin in, in deze vakantie. Nu ben ik altijd wel te porren voor een Floridabezoek, maar deze keer kijk ik echt uit naar een paar weken niets of nauwelijks iets doen. Het afgelopen jaar was het, volledig door eigen keuze, zo’n beetje acht dagen in de week bezig zijn met van alles. En dan is twee weken in de zon, zonder wezenlijke vaste plannen, een fijn vooruitzicht. Valt daar wat over te schrijven dan ? Vast wel ;-)

car66
29-09-11, 06:57
Gerrit, vanavond je oude verslagen doorgelezen. Heb jij als ervaringsdeskundige van het Oktoberfest (en Bikeweek) nog tips naast het bezoeken van de vele Harley en motor zaken ? Ook wij zijn voornemens om gedurende het weekend die kant op te gaan en door Mainstreet op onze eigen motor heen en weer te rijden. Wat mogen we daarnaast absoluut niet missen ?

Ta2 Gerrit
29-09-11, 10:56
Persoonlijk vindt ik dat je Bruce Rossmeyer's Destination Daytona niet mag missen. Je komt het vanzelf onderweg tegen; intersection I95/US1 in Ormond Beach.
Een echt motordorp, met winkels, restaurants en gedurende Bike Week/Biketober omgeven door honderden kramen met motor(gerelateerde) spullen. Gewoon een must.

Ook North Beach Street (Riverfront Park) en rondom en in International Speedway is van alles te beleven, net als op de daarnaast gelegen Flea Market. Veel is te vinden op deze site (http://www.biketoberfest.org/). Zelf gaan we nog naar het Daytona Annual Blues Festival, een weekend eerder, ook leuk.

Waar je zeker heen moet gaan is Hog's Heaven BBQ, tussen Ocean Center en Main Street aan US1A, N.Atlantic Ave/N.Ocean Blvd.

knaapje
29-09-11, 11:06
Persoonlijk vindt ik dat je Bruce Rossmeyer's Destination Daytona niet mag missen. Je komt het vanzelf onderweg tegen; intersection I95/US1 in Ormond Beach.
Een echt motordorp, met winkels, restaurants en gedurende Bike Week/Biketober omgeven door honderden kramen met motor(gerelateerde) spullen. Gewoon een must.Sluit ik me gelijk bij aan. Zelfs als niet specifiek motorenthousiast ga ik er ieder jaar langs.
Dit jaar rond de 15 okt staat het weer op het programma.

Knaapje

Ta2 Gerrit
29-09-11, 12:29
15 Oktober is wel zo'n beetje de drukste dag, houd rekening met files en parkeerdrukte.
Wij gaan Maandag direct even kijken, en wat spullen afhalen, dan zijn die maar binnen :-)

knaapje
29-09-11, 12:31
Dan zal het wel woensdag of donderdag worden.
Afgelopen jaar ben ik geloof ik op donderdag geweest.

Bedankt voor de tip en goede reis.
Knaapje

vondutchga
29-09-11, 14:47
We verheugen ons op het weerzien met Richard (vondutchga), onze lokale correspondent uit het oosten des land, die momenteel weer voor The Mouse werkt. Misschien dat we zelfs nog het “verborgen” chophouse met een bezoek vereren. De hernieuwde ontmoeting zorgt er in ieder geval voor dat we op de heenweg ook de koffers gevuld hebben.

Hey Bro,

Ik zie er ook weer naar uit, Zaterdag avond zit ik waarschijnlijk in Titusville wanneer jullie aankomen (moet wat "zaakjes" afhandelen daar :mrgreen:) maar ik zie jullie gauw.

Zoals het er nu uitziet ben ik hier het biketoberfest weekend en zoals het er nu uitziet zijn mijn kids hier het weekend voor BTF kun je die ook ontmoeten (al moet ik wel waarschuwen dat ze waarschijnlijk in je zwembad springen :-D )

Geniet van je reis en ik zie jullie in een paar dagen!!!

mattrob
30-09-11, 00:35
Wordt weer een mooie trip Gerrit, ga je verhalen weer met veel plezier lezen !

vondutchga
30-09-11, 14:05
Liquor stores in Kissimmee hebben extra voorraden ingeslagen
(voornamelijk MGD en Vodka).
Outback (met name de vestiging op W. Iro Bronson Pkwy in Kissimmee) heeft extra seared Tuna en Steaks ingeslagen.
Harley Davidson stock staat hoger i.v.m. met verwachte hogere verkoop cijfers van voornamelijk onderdelen en accesoires.
Chrysler werkt aan een nieuwe TV Commercial dat niet alleen soccer mom's een Town & Country besturen (nieuwe doelgroep is bikers)


M.a.w. Gerrit, Marion, Marcel en Tineke staan op het punt om richting Florida te komen.

Een goede reis en ik zie jullie gauw (ik zit dit weekend zelf in Panama City Beach voor ThunderBeach, ben zondag avond terug in Kissimmee).

ekkie50
01-10-11, 16:07
Gerrit en eega: geniet ten volle van je post-it vakantie!! Ik kijk uit naar je verslag. Goeie reis!

Ta2 Gerrit
02-10-11, 16:00
Ik zal vandaag het eerste echt reisverslag er eens uitpersen. Rustdag, dus tijd zat :-)

Tini
02-10-11, 17:11
Ben benieuwd hoe de reis is verlopen. Dit keer eens zonder hindernissen??

bibi
02-10-11, 18:12
ik zit er ook al weer helemaal klaar voor........veul plezier!!!

Ta2 Gerrit
02-10-11, 20:33
De langste dag.

Vrijdag 30 September om 11.15 uur begint onze vakantie. We krijgen een mailtje van United Airlines dat we online kunnen inchecken.
Maar eerst is er die Vrijdag nog van alles en nog wat te doen. Marion brengt het huis op orde, en zelf ben ik de hele dag wel zo’n beetje doende om allerlei dingen voor de studio te regelen, en gezien de weersverwachting ruimen we ook onze tuinspullen maar vast in de nieuwe schuur. Ik verwacht na 15 Oktober geen barbequeweer meer.

Een prettige verrassing doet zich voor als ik de site van United benader. Onze binnenlandse vlucht (Chicago>Orlando) is ge-upgrade van Economy Plus naar United First, en ik besluit dat dat een verjaardagscadeautje moet zijn voor Marion, die morgen jarig is. Hoef ik ook niks te kopen, scheelt al weer.
Ook is de bagagemogelijkheid gratis uitgebreid voor ons allen (zelf hadden we al extra vanwege Premier), maar op de heenweg zet dat geen zoden aan de dijk, dus nu maar hopen dat we eenzelfde aanbod op de terugweg ook krijgen.

’s Avonds worden nog snel even de koffers gepakt, en gewogen. Er gaat nog een beetje one-way spul mee, en dat weegt nog al wat. 20 kg per koffer, nog ruim binnen de limiet, al is die door de upgrade ook wat opgerekt :lol:.
Zaterdagmorgen 1 Oktober om 5 uur gaat de wekker, en na het ontbijt en de wassingen staan Marcel en Tineke voor de deur, samen met Marcel’s collega Johan die ons in zijn Voyager naar Schiphol gaat vervoeren. Alles gaat er maar net in, dus ik vrees voor de terugweg.
Maar daarover houden we contact, zodat er eventueel een tweede voertuig ingezet kan worden. Onderweg krijg ik nog een telefoontje uit Florida om ons welkom “thuis” te heten, maar ik antwoord dat dat nog een dagje duurt. Slip of the mind, zakmaarzeggen :-\".

We worden verrast door een file op Schiphol, bij de vertrekhal, en doen een kwartier over de laatste 500 meter. Wat een chaos, zeker in vergelijking tot de, toch ook erg drukke, Amerikaanse vliegvelden. Auto’s schots en scheef over de weg, onbemand en onbeheerd, het is echt niet normaal, en voornamelijk bij vertrekhal 1. Wij moeten naar 3, maar er is geen doorkomen aan. Een halve dag later zien we op Chicago’s O’Hare hoe het wel moet. Een typisch voorbeeld van onze gedoogcultuur. Wegslepen die hap.
Maar we zijn ruim op tijd, mogen inchecken over de rode loper, bij de verder behoorlijk drukke balie van United/Continental, krijgen mooie rode Priority voorrangslabels aan onze koffers en staan 5 minuten later bij de Starbucks onze koffie uit te kiezen.

Even ervoor kom ik erachter dat de reisslippers die ik aanheb eigenlijk al lang aan vervanging toe waren en nu echt grote gapende gaten vertonen. Die gaan we ter plekke vervangen door een paar Crocs met lederen bovenkant, die ik al een tijdje op het oog had. Gepland om in Florida te kopen, maar noodgedwongen nu al aan de voeten.
De oude slippers gaan met de Frappucino beker (m’n eerste \\:D/) de vullisbak bij Starbucks in. Dan gaan we via een weer erg drukke douane (waren we achter Marcel en Tineke aangelopen had dat een kwartier gescheeld) richting Café Amsterdam voor de uitsmijter met een halve liter Icecold. Het café is in oppervlakte verdubbeld, maar daardoor in gezelligheid gehalveerd. Smaken doet het geheel nog als vanouds.

Lounge 3 is ruim verbouwd, en hierdoor niet meer vertrouwd, dus het is even zoeken naar de winkels, maar het ziet er allemaal wel prachtig uit. We komen wat latig bij gate G9 aan en het boarden is al geruime tijd bezig, dus onze “seating 1” is waardeloos. Als we bij rij 22 in de 767 aankomen blijkt dat de overhead bins al goed vol zitten en mijn ongenoegen daarover zorgt voor verscheidene neergeslagen ogen. Met gepast geweld raken we toch de meeste van onze bescheiden handbagage kwijt. Na een prettige vlucht (waarvan we het grootste gedeelte niet bewust meemaken) komen we een half uur te vroeg op O’Hare aan en daar blijkt waar de kneep zit, qua bagageruimte.
De man en vrouw op 22 C en D hebben ongeveer net zo veel handbagage bij zich als wij ruimbagage, en bezetten ongeveer 3 bins. Daar moeten we ze eens wat aan doen.

Op O’Hare moeten we even wachten op de rolstoel van Tineke, normaal een fluitje van een cent, ware het niet dat we deze keer gezelschap hadden van een hele club jonge Amerikaanse rolstoelers, terug van een trip in Nederland, en het dus even duurde voordat “onze wielen” boven waren. Daardoor was het bij Immigration en Customs natuurlijk mooi druk, maar we mochten in een speciale “wheelchair lane” waar maar 4, overigens gewoon valide, mensen voor ons stonden. Leek prachtig, maar de pech was dat de officer op al deze 4 mensen wel wat aan te merken had, en wij dus zo ongeveer aan de beurt waren toen de meute in de reguliere rij allemaal al “door” waren.
Voor ons verliep het vlotjes, en dankzij de rode sticker waren de koffers er natuurlijk al lang en breed. Die moesten nog even open voor wat smokkelwaar (drank en rookwaar) en gingen daarna gesloten zonder problemen langs US Customs en op de band naar de volgende bestemming. Onze 6 uur layover was geslonken tot 4 uur, en kon beginnen.

http://img577.imageshack.us/img577/3314/vsf001.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/577/vsf001.jpg/)

We nemen een bakkie en een snakkie, genieten van het schitterende weer, en zo vliegt de tijd voorbij en tegen zessen begeven we ons naar de security van Terminal B/C. We schuiven aan in de rij voor United First en 5 minuten later staan we aan de andere kant om af te dalen naar de schitterend neon-verlichte tunnel die ons naar Terminal C brengt, waar we vertrekken vanaf gate C11, een half uur later gewisseld voor C 15.
Wederom schrijden we over de rode loper aan boord, na de ingang linksaf naar de zetels van rij 4, waarbij we het blauwe koeievel nog nauwelijks met onze billetjes getoucheerd hebben, als er al een “ober” naast ons staat met een blad verkoelende drankjes.

Dat is First Class Service. Nauwelijks in de lucht gaan de fauteuils in de gestrekte stand, om een half uur later weer de rug te richten, want er is een linnen servet op onze schoot gedrapeerd. In tegenstelling tot economy, waar bij binnenlandse vluchten geen hap geserveerd wordt, krijgen wij wel een maaltijd voorgeschoteld. En dit keer geen Chicken or Pasta, maar keuze uit Aziatische Kipsalade of Chicken Curry Wraps (kon zo snel geen Nederlandse naam bedenken) en beiden zijn van uitstekende kwaliteit. En van gewone stenen borden en normaal stalen bestek, met een drankje naar keuze, en er is keus zat.
Ruim 2 uur later wordt de landing ingezet, en 15 minuten eerder dan de planning staan we aan de grond. Deze keer is de rolstoel eenzaam en daardoor snel boven water.

Uiteraard staat in Bagagehal B onze bagage al op ons te wachten. Die rode sticker zit er dus niet voor niks aan, en we begeven ons na een rokertje een verdieping lager naar de balie van Dollar waar ondanks het late uur toch al een paar mensen voor ons zijn.
Maar met 4 medewerkers zijn we binnen 5 minuten aan de beurt, en ondanks dat we allerlei schitterende aanbiedingen krijgen, houden we ons vast aan de Minivan, die we immers speciaal gekozen hebben voor zijn ruime achterbak (als rij 3 van de stoelen weggeklapt is), en terecht, want de rolstoel en bagage gaan ruim in de Dodge Grand Caravan SXT, die we uitkiezen. This one’s a keeper, voorlopig althans ;-)

Ruim na twaalven draaien we de 417 op, om ruim een half uur later de oprit van ons “home away from home” op te draaien. De bagage eruit, en dan op naar de Wal*Mart, voor de noodzakelijke eerste boodschappen. Na een snelle inspectie van de kasten blijkt dat er al een doos van ons favoriete bier in de koelkast staat. Georganiseerd en bezorgd door Richard (vondutchga van het forum) en koel gezet for our convenience. Eersteklas.
Ook zijn er al een aantal online bestelde pakketjes gearriveerd, dus we voelen ons gelijk thuis. Tegen 1.15 uur (we zijn dan zo’n 26+ uurtjes op de voetjes) duiken Marion en ik de Wal*Mart in, en stuiven door zowat alle gangen van de food afdeling, om een half uurtje later ons met een volle kar bij de kassa te melden.

Dan worden er aan het zwembad nog de nodige MGD-tjes naar binnen gewerkt, en tegen drieën zitten we er allemaal zo’n beetje doorheen en zoeken we de bedstee op.
4 uur later is de eerste weer wakker (ik dus) worden laadstations en controlcenters aangesloten een aangemeld en kan het eerste verslag gemaakt worden. Bij deze dus.
En verder wordt het vandaag een R&R dag, dus zal het volgende verslag wat korter zijn :mrgreen:

mattrob
02-10-11, 20:57
Weer met veel plezier gelezen, wat een comfortabele reis zeg, zeker die Upgrade naar First is toch een mooi extraatje !! Op de Crocs geef ik maar even geen commentaar =; :lol: !

En wat een thuiskomst, waar het bier al koud staat en je je dus helemaal thuis kunt voelen, top ! Ben benieuwd naar de foto van de auto, die vooral praktisch is, kan ik me helemaal voorstellen. Wel wennen hoor, jullie niet in een Tahoe of Suburban ;-) !! Lekker genieten daar !

bibi
02-10-11, 21:30
was weer lekker lezen!!

rolandino
02-10-11, 21:36
Sluit me aan bij bibi! Wel raar hoor, alles verliep soepel, tot en met het bier dat koud staat! Dat zijn we niet gewend ;-)

Tini
02-10-11, 22:45
Ook wel eens lekker, dat alles een keertje soepeltjes verloopt. :-)
Wij waren dit voorjaar zo te spreken over de Dodge Grand Caravan dat we, ondanks dat we volgend jaar maar met zijn vieren zijn, toch overwegen daar weer voor te gaan.
Have fun (maar dat zal wel lukken).

cant51
02-10-11, 23:43
Ik zou zeggen welkom in Florida, alles perfect verlopen zo te lezen, voor ons nog een weekje dan mogen wij weer richting Amsterdam en daarna direct door naar Rotterdam :-).

Maargoed mag niet klagen na 5 weken. Wens jullie alle 4 weer heel veel plezier maar dat gaat zeker lukken, fijne vakantie, en ik zal je reisverslag weer met veel plezier volgen.

Grtjes Toos, Vero Beach Florida.

pumi1000
03-10-11, 10:46
Leuk begin van je verslag weer!!
Have fun.

Ta2 Gerrit
03-10-11, 15:50
Weinig nieuws.

Zondag 2 Oktober, zoals beloofd, een Rest & Relaxation dag. Schandalig laat uit bed, en aangesteld als Cable Guy. Laptops en Smartphones aangemeld op Wifi, laadsnoeren, stekkerdozen en omvormers geplaatst en we zijn weer helemaal connected.
Het eerste verslag wordt gemaakt, en in de tussentijd komt iedereen langzamerhand boven water, zodat het voor mij tijd wordt om eens onder water te gaan kijken. Het zwembad is lekker van temperatuur en de “jetlag” wordt fijn afgespoeld.

Het ontbijt (Early Brunch ;)) is, ondanks dat we nog niet de heerlijke Boars Head vleeswaren van de Publix in huis hebben, weer weelderig en gaat er prima in.
Op ons dooie akkertje, afgewisseld met splashmomenten, brengen we we rest van de ochtend door en op het heetste moment van de dag, rond de 31°, besluiten we dan toch maar om alvast wat inkopen te doen, waaronder voornoemde delicatessen.
Eerste stop is Supertarget, voor vergeten badslippers, door de douane geconfisceerde deo en douchegel voor Marcel en gebreide en gevoerde pantoffels voor Marion (31 ° :lol: )

Normaal staat er een mooi klein koelboxje in de villa, maar deze is verdwenen, dus moet er een nieuwe komen. Target heeft niet ons modelletje, dus moeten we voor straf naar de Wal*Mart, waar we, behalve de koelbox, toch weer een halve kar vol krijgen. Wat is dat toch met die winkel. Maar wel wat kunnen afstrepen van ons “boodschappenlijstje”, dat wel.
Volgende stop is de nieuwste Orlando Harley Davidson vestiging bij Formosa Gardens, waar wat onderdelen besteld worden, wat gewenste kleding van eigenaar wisselt, en nog wat “we zijn er toch” artikelen in de tas verdwijnen. En dan naar de Publix.

Ik ga vrijwillig voor de vleeswarentoonbank staan, om te bestellen, want je mag van alles wat je besteld een plakje proeven, en dat doe ik graag. Niet dat ik wat onbekends bestel, maar proeven zal ik :mrgreen: Ook de nog ontbrekende boodschappen gaan hier in de kar en dan loopt het al weer naar het eind van de middag en gaan we huiswaarts.

Daar is het nog goed toeven met een drankje aan het zwembad, en maken we ons op voor een eerste ervaring met Outback voor deze vakantie. Tegen zevenen gaat het weer richting Formosa Gardens en waar ik een wachttijd verwacht, kunnen we direct door naar binnen. Het warme weer houdt de mensen een stuk langer in de parken, en daar hebben wij baat bij.

Onder de, uiteraard weer uitstekende, maaltijd wordt het allengs drukker, en binnen de kortste keren is er weer een wachttijd van 30 tot 45 minutes. Precies op tijd vertrokken, dus.
Na de Tuna, Shrimps, Wings, Steaks, Mahi en Chicken Breast, alles in vele variëteiten en van de Woodgrill is het weer richting Lindfields voor een bakkie Folgers Classic Roast, waarbij we worden vergezeld door Richard, die net vanuit de Panhandle zo’n beetje een hele werkdag op de Harley gezeten heeft, en wel toe is aan het ontspannen van zijn wooden ass. Het wordt weer een gezellig samenzijn, en na het uitwisselen van de nieuwtjes en kilo’s kruipt het al weer richting middernacht en zijn we allemaal een beetje toe aan nog meer R&R, maar dan in de bedstee.

Morgen gaan we richting Ormond Beach, maar daarover morgen meer.

Tini
03-10-11, 16:31
Een heerlijk rustig daggie dus. Op zijn Floridiaans/Florida's (doorhalen wat niet van toepassing is).
De mooie kleine koelbox was in april toch niet meer dan een piepschuim bak met losse deksel, die overigens prima voldeed. Wellicht al eens omgeruild door iemand die het aanwezige exemplaar mooier vond ;-)
Probeer eens met 6 mensen booschappen te doen bij de Wal*Mart. Kar vol en nog niks te eten ;-(

Ta2 Gerrit
04-10-11, 23:01
Vliegen.

Maandag 3 Oktober. Zagen we gisteren nog een vliegende boodschap van Een Lieve Heer in de blauwe lucht verschijnen, vandaag vliegen we er zelf ook uit. Eerst uit bed, en daarna richting Ormond Beach, waar we gaan rondfladderen tussen diverse winkels.
Ruimschoots gecompenseerd voor het uitslapen van gisteren, zit ik al om 5.15 uur achter de laptop aan de pool, en eigenlijk is het best frisjes. Lui als ik ben (het is tenslotte vakantie :lol:) zit ik daar kâh te lèijen tot dat Marion ruim 3 kwartier opstijgt en me een T-shirt gaat halen. En dat bevalt bijzonder, ook omdat het zonnetje weer opkomt.

Ik ben zo met de schootcomputer aan de gang, dat mijn dagelijks vakantieritueel van het nieuws kijken er helemaal bij in schiet, iets wat te binnen schiet tijdens het ontbijt.
Na de ochtendbeslommeringen pakken we de rode Dodge en gaan via de 417 tolweg richting Sandford, via Daytona Beach naar Ormond Beach, waar we bij Corbin Seats het voor Marcel in Augustus bestelde zadel voor zijn motor afhalen. Het custom-made zadel overtreft al onze verwachtingen en ziet er schitterend uit. Die is binnen, en voor wèhnag.

Bij de Nederlandse dealer van Corbin was hij zeker 100% duurder geweest, dus blij verlaat een tevreden klant het pand, waarna we 1 mijl zuidwaarts rijden en linksaf slaan, het terrein van Destination Daytona op. Nu kan dat nog, volgende week, tijdens Biketoberfest, kom je met de auto het terrein niet meer op, en mag je een stuk verderop gaan parkeren. Je wordt dan wel gehaald en gebracht door een treintje, dat wel.
De eerste winkel die we hier aandoen is de Outlet Store van Bruce Rossmeyer’s HD, waar, zoals de naam van de winkel al suggereert, de koopjes liggen. Na ons bezoek een aantal tassen vol minder, maar er is nog zat voor als volgende week de meute arriveert.

Schuin oversteken en je bent bij de reguliere Harley winkel van Bruce (de grootste van Amerika), waar ook weer de nodige spullen inslaan, veel op verzoek, maar ook nog wat voor ons zelf. Alleen de lage motorlaarzen die ik in gedachten had gaan niet mee. Die ik op internet gezien had zijn er niet (net zoals de beoogde van Marion), en die er wel zijn, en me wel aanstaan, passen niet, of ik moet size roeiboot nemen. We zoeken nog even verder.
Maar verder gaan er shirts, tassen, honderiemen, vesten en heel veel speldjes mee naar buiten, en hebben we allemaal zo’n beetje 90% van onze bestellijsten afgewerkt.

http://img440.imageshack.us/img440/4232/vsf002.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/440/vsf002.jpg/)

Next stop; J&P Cycles, waar we geweldig geholpen worden in het vinden van een aantal gevraagde onderdelen, die deze week nog naar “ons huis” opgestuurd gaan worden. We zijn daar inmiddels vaste klant, en de caissière herkent ons dan ook onmiddellijk. Klaar.
Het loopt tegen vieren en we besluiten huiswaarts te keren, maar bedenken onderweg dat we nog wel even Skip’s Bootz kunnen aandoen voor de motorlaarzen. Nu nog gevestigd naast de K-Mart tegenover het circuit, maar binnenkort een klein stukje verderop zuidwaarts, naast McDonalds tegenover Daytona’s Flea & Farmer’s Market. Voor de kenners, op het oude A.M.A. terrein.

Skip heeft een, zoals de naam al zegt, laarzen en westernwinkel, met een keur aan spullen. Ook HD schoeisel, zoals we van een eerder bezoek al wisten, en ook deze keer is hij de koopman, want ik vindt wat ik zoek. Marion (nog) niet, maar ook dat komt wel goed.
Net als we weer richting Kissimmee willen gaan zie ik een klein vliegtuigje (Daytona Airport ligt aan de overkant van de weg) met een duizelingwekkende vaart loodrecht richting aarde storten. Voor mij kaasje, die gaat het niet overleven. Net achter de bomen verdwenen wachten we op de inslag, maar die komt niet. Het vliegtuigje wel, die schiet pijlsnel weer omhoog, maar een paar loopings, valt stil, dwarrelt letterlijk een eind naar beneden, gooit er een paar kurketrekkers tegen aan, en stort dan, ogenschijnlijk, weer neer.

Het blijkt een stuntvliegtuigje te zijn, wat aan het oefenen is. Een geweldige show, zo maar vanaf de parkeerplaats. De rillingen lopen je over de rug, en ik heb kippevel op de armpjes. Net een beetje te ver weg om fatsoenlijke foto’s of een filmpje te schieten (je zou alleen een zwarte stip zien), maar voor het blote oog sensationeel dichtbij.
We blijven even kijken tot dat de piloot niet meer naar boven komt, en dus waarschijnlijk gestopt of daadwerkelijk gecrasht is. We zullen het nooit weten. Nu gaan we echt op pad.

De terugweg verloopt (weer via I4/417)net zo rustig als de heenweg, en nauwelijks een dik uur later verschijnen de springtorens van Old Town weer in zicht. Wij verlaten de 417 bij afslag I-Drive, want er moet vandaag nog wel even geWal*Mart worden, en die aan de SR535 ligt mooi op ons pad. Een paar gewenste zalfjes verdwijnen samen met een toetsenbord van een tientje in het mandje.
Marion vindt namelijk dat de functietoetsen op haar HP niet functioneren zoals ze zouden moeten functioneren, en dat maakt het werken voor haar werk onwerkbaar. En dat is dus nu voor een joetje opgelost. Schrijft ze wel een half uurtje extra :mrgreen:

Het is inmiddels 6 uur geweest, dus besluiten we gelijk maar te gaan eten. Evenals gisteren is ook vandaag de lunch/snack er bij in geschoten, dus wat te kauwen gaat er wel in. Vandaag op budget, want we gaan naar de Cracker Barrel op Formosa Gardens, lekker dicht bij huis. Wederom is het uitzonderlijk rustig, mede door het tijdstip, want we kunnen zo door lopen, en binnen een uur staan we weer buiten. En dat vindt ik top.
Thuis wacht de koffie, een nieuwe 2½ Men en Hawaii Vijftig en aansluiten een verkoelend drankje en Jay Leno, en dan is de pijp niet vol, maar echt leeg en duiken we er in.
Morgen is er weer een (rust)dag, en gaan we alleen de lokale winkels wat onveilig maken.

Tini
05-10-11, 09:48
Haha, die vliegtuigjes met hun godsdienstige teksten hebben wij ook gezien. Vaak was het zo'n verhaal dat het begin van de tekst allang was verwaaid als het laatste woord was 'geschreven'.

Ta2 Gerrit
05-10-11, 15:34
Die bril past ons allemaal.


Dinsdag 4 Oktober. Ook hedenochtend zijn we (en met name ik) weer mooi vroeg uit de veren, ondanks dat het een rustdag is. Voor vandaag staat er nagenoeg niks op de planning, behoudens een bezoek aan wat lokale neringen, vooral om de bestellijsten weer wat leger te maken. En de rest van de dag is voor R&R, MGD en R&B zonder R.

Marion doet nog een poging om een paar slippers te bestellen bij Shoeplanet.com, iets wat thuis absoluut niet lukte, en die we eigenlijk via local Richard zouden gaan bestellen. Thuis lukte het niet met de creditcard, en zelfs via de live-chat geopperde prepay CC van Wal*Mart werd absoluut en resoluut afgewezen. Geen verkoop aan buitenlanders die in Amerika zijn, alleen via duur international shipping (en douane !) naar Europa toe.

Maar Marion geeft niet gauw op, en logt nog maar een keer aan. Dan blijkt dat er een maas in hun wet is. Bestellen, en betalen via Paypal. En bij Paypal kun je in je eigen account zoveel shipping adressen opgeven als je wilt, dus ook onze villa staat er in. Dat wordt dus het preferred shipping address, en de bestelling is in no time afgerond en geaccepteerd, no questions asked. Bij Marion leiden alle wegen naar Rome, dat blijkt.
Regis en Kelly begeleiden ons ontbijt en dan is het in één streep naar de Florida Mall. Tolvrij vandaag, want de eerste tolpoort op de 528 staat net voorbij de afslag OBT, en daar gaan wij eraf. 3 Blocks verderop is het rechtsaf het parkeerterrein op.

Zoals altijd plaats ik de auto geheel toevallig bij de achteringang van Sears, waar je, ook geheel toevallig bij de Tools Department de zaak binnenkomt. Alleen is het vandaag niet geheel toevallig ;-) , ik wil namelijk een vergelijkend warenonderzoek doen.
Ik heb bij de Wal*Mart een set gereedschap van het bekende merk Stanley gezien, en wil dat wel even vergelijken met die van het, bij ons minder bekende, merk Craftsman, dat bij Sears te koop is. We zijn er snel uit, het wordt die van Stanley, denk ik………;-)

De volgende zaak die we willen bezoeken ligt uiteraard helemaal aan de andere kant van de mall, maar daarbinnen is het goed uit te houden, dus even later staan we binnen bij de Oakley O Store, een winkel met zonnebrillen voor sporters, maar zoals zo vaak hier ook helemaal volgepakt met allerlei andere merchandise, want Oakley is een bekend, bijna cult, merk, dus heb je er nu ook schoenen, T-shirts en andere zooi van.
We zijn hier voor een zeer sportieve collega van Marcel, tevens onze Schiphol chauffeur, die alom kampioen (in zijn leeftijdscategorie) is op gebied van triatlon, X-terra en meer van die kreten, die ik alleen ken van Studio Sport. En die wil één (of twee) van die brillen.
Het worden er twee, want dankzij de nog steeds acceptabele dollarkoers, heeft hij die voor de prijs van één, vergeleken met de prijzen in Nederland.

http://img404.imageshack.us/img404/2522/oakleyh.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/404/oakleyh.jpg/)



De brillen worden ter plaatse, geheel naar (zijn) eigen wens samengesteld, en zien er flitsend uit. Daar ga je vanzelf harder door lopen J. En dan is het tijd voor Starbucks, waar 2 Capu- en 2 Frapuccino’s in een zeer traag tempo voor ons gefabriekt worden.
Dan is het weer tijd om op te stappen, deze keer via Sand Lake Road, want we willen op I-Drive (hoek Sand Lake) nog even bij de kledingwinkel van Orlando HD naar binnen voor de door Marion begeerde motorlaarzen. Aldaar blijkt schoeisel geen kleding te zijn, want ze hebben niks in huis. We crossen daarom direct door naar de vestiging bij ons op de hoek, en bestellen daar zonder problemen de gewenste laarzen. Eind van de week in huis.

Via de Publix rechtstreeks naar de pool, alwaar we de rest van de dag genieten van een snackje, drankje en de zon, want die is ook vandaag weer volop aanwezig. Het internet stribbelt deze middag wat tegen, waarschijnlijk overbelasting :mrgreen:, maar voor de rest verloopt de middag als een zonnetje. In een kansloze poging om, tegen beter weten in, op een drijfstoel in het zwembad te gaan zitten breekt deze spontaan in tweeën en komt er water bij de lucht, en zinkt hij, en ik, direct. Verder blijft alles heel vandaag.

Voor de maaltijd kiezen we voor curbside take-Out(back) en onze inmiddels gearriveerde WDW-insider wordt met zachte drang gedwongen mee te eten, dus het wordt een gezellig diner, met een nog gezelligere nazit, die voor ons doen redelijk op tijd eindigt. Op de valreep krijgen we nog een advies voor het internet; reset de router, kouwe start, stekker er uit, 30 sec. later weer inpluggen, en klaar is Case. Iets wat we thuis ook wel eens moeten doen, maar waar nu totaal niet aan gedacht is.

De temperatuur, het geslenter en de nodige MGD-tjes zorgen ervoor dat de mannelijke helft van het reisgezelschap in diverse gradaties instort, en nadat onze gast, die morgen erg vroeg voor Da Mouse aan de gang moet, het pand verlaten heeft, duik ik op de bank en Marcel in bed, zogenaamd om TV te kijken, wat mij niet heel erg lukt.
Net op tijd worden de ogen weer geopend,” Jay Leno is on !”, en ik kijk het eerste kwartiertje, dat ik zowiezo het leukst vindt, en taai dan ook af, de slaapkamer in.
Morgen willen we op tijd weg, want dan gaan we (Marion en ik, weer) naar het Salvador Dali Museum in St. Petersburg, en aansluitend naar Hard Rock Casino in Tampa. Met een beetje geluk komt dan ook de camera uit zijn jasje, en zullen we wat foto’s schieten :-$
Maar daarover morgen meer.

mattrob
05-10-11, 15:59
Haha, stoere zonnebril(len) :mrgreen: ! Leuk merk ook, ons favoriete ! Lekker dagje weer, eigenlijk niet veel doen, echte vakantie dus weer. Zoals altijd.

Walmart is eigenlijk met alles echt het goedkoopst, is ook onze ervaring. Maar vergelijken kan geen kwaad ! Mooie dag weer voor vandaag !! Hier wordt het grijzer en grauwer, met wat regendruppels. Net op tijd weg dus.

Ta2 Gerrit
05-10-11, 16:14
Hier is de zon ook even weg, maar vandaag doen we binnenwerk, dat scheelt :mrgreen:

dutchcruisers
05-10-11, 23:46
Zoals altijd weer heerlijk om jullie verslag te lezen. Ik begin de namen van alle (Harley) winkels al een beetje te herkennen. Veel plezier nog!

Ta2 Gerrit
06-10-11, 07:09
Illusie voert vandaag de boventoon.

Woensdag 5 Oktober. Het is niet altijd alles wat het lijkt, maar vanochtend lijkt alles goed. We zijn allemaal mooi op tijd wakker, en daarom kunnen we ook op tijd vertrekken richting St. Petersburg. Bij wijze van hoge uitzondering gaat de “in house” Tomtom ook mee op pad, want hoewel we 10/12 jaar geleden het Dali Museum, want dat is ons eerste doel vandaag, ook al eens bezochten, wil ik vandaag niet zoeken.
Het museum is namelijk vorig jaar na nieuwbouw heropend, en staat op een andere locatie. Dus de eerste 90 mijl gaat probleemloos, maar het gaat natuurlijk om de laatste mijl. En laat die nou net in de POI van de TOM op de oude locatie uitkomen. Gelukkig had ik op Google Maps al even gegluurd, dus twee minuten later stonden we op de juiste parkeerplaats, niet heel ver verwijdert van de oude locatie.

Aan de achterkant is het een gewone USA blokkendoos, maar de voorzijde van het museum ziet er spectaculair uit, net zoals de ontvangsthal, waar we een blaadje koffie halen, wat we buiten op het terras nuttigen, en van het uitzicht genieten. Er staan wat typische Dali ornamenten inclusief de terrasstoelen en er zelfs een Dali designed doolhof.
Na de koffie doen we een verplichte bijdrage en nemen we de lift naar de derde verdieping (op 2 zit de bibliotheek) en gaan één van de twee grote toonzalen in. Je kon ook met de oneindige spiraalvormige trap naar boven, maar A.; gaat dat moeilijk met een rolstoel en 2.; ben ik daar veel te lui voor. Maar het is wel een mooie trap.

http://img37.imageshack.us/img37/5663/vsf003.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/37/vsf003.jpg/)

We gaan eerst de zaal in waar de schilderijen hangen. Het betreft hier de grootste privé collectie van Salvador Dali (buiten die hij zelf had) ter wereld. Sommige van de schilderijen zitten achter, vrijwel onzichtbaar, glas, wat eigenlijk logisch is, want ze zijn niet beschermd door touwen, koorden, kettingen of suppoosten, en je kunt er bijna met de neus inzitten. De grote werken, sommige zijn bijna 5 meter hoog en 3 meter breed, hangen wel vrij, maar daar zit uiteraard wel een hekje voor. Die vindt ik ook het mooist, en komen vrijwel allemaal uit zijn surrealistische periode, zowiezo mijn favoriete stijl.
Ook de sieraden kunnen mij wel bekoren, evenals de sculpturen. In de andere zaal staan er een aantal, samen met veel van zijn boekillustraties en er worden een aantal door hem gemaakte, zeer macabere films getoond. Deze zaal is een stuk minder dan de vorige.

In het museum mag je uiteraard niet fotograferen, en dat doen we dan ook niet. Een (uiteraard Nederlandse, zou ik bijna zeggen) jongedame denkt daar heel anders over en posteert haar “lieve” kinderen voor een muur met afbeeldingen van geschilderde etenswaren voor een foto. Marion’s opmerking; “Je mag hier toch geen foto’s maken”, net doen alsof ze niet weet dat het Nederlanders zijn, zorgt voor een blik die kan doden. Onze verschijning erna, Marcel en ik, bezorgt haar bijna een hartstilstand. Justice is done.

http://img215.imageshack.us/img215/2247/vsf004.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/215/vsf004.jpg/)

We hebben het wel gezien, het was mooi, en gaan daarna nog even de giftshop in, een algemene Amerikaanse term voor wat bij ons dan sjiek museumwinkel heet. Bekt veel interessanter, maar komt op hetzelfde neer. Marion spot een supermooi horloge, uitgevoerd als de door Dali zo vaak geschilderde Melting Watch, en die wil ze wel heel graag hebben. Coulant als ik ben, sta ik dat onmiddellijk toe, uiteraard :mrgreen:
Zelf zit ik een beetje rond te kijken voor een mooie afbeelding/replica van een Dali schilderij. We hebben er al een twintigtal in allerlei groottes in de gang hangen, maar er kan altijd nog bij. Mijn oog valt op Ecumenical Council (http://en.wikipedia.org/wiki/The_Ecumenical_Council_(painting)), een schitterend werk, met portretten van Dali zelf en zijn vrouw en muze Gala. Het hangt er diverse soorten en maten, maar het mooiste vindt ik toch de reproducties op canvas.

Die zijn er in diverse maten, en uiteindelijk hak ik de knoop door en besluit voor de grootste. Een dikke meter bij 80 centimeter (ongeveer een kwart van het origineel), en ik ga even vragen of ze het ook versturen, want meenemen lijkt me onhandig. Volgens de dame achter de counter versturen ze wereldwijd, maar kan ik hem dan beter online bestellen. Dat is makkelijker en zo omzeil ik ook de tax. Ze geeft me het bestelnummer mee, en ik heb alle vertrouwen. Dat is onterecht, want dat bestelnummer is, evenals de afbeelding, helemaal niet op de site terug te vinden. De muts.

Ik doe nog wel een proefbestelling met een ander canvas van dezelfde afmetingen, en zie dan dat de shipping bijna 300 dollar is. Dat wordt hem dus ook niet. De US posterijen vraagt 6 tientjes, al een stuk interessanter. Volgens de lineaire afmetingen mag hij zelfs met de bagage van United mee, nog interessanter. Nu moet ik hem alleen nog hier zien te krijgen. Op de website is hij 40 dollar goedkoper dan in de shop, en in laten vliegen kost 30 dollar, dus dat laten we doen, morgen, met een boos telefoontje.

Op de terugweg is het volgende adres Hard Rock Hotel & Casino. Voor een snack in het casino, en een T-shirt in de Hard Rock Store. En als je er dan toch bent kun je net zo goed even je geluk beproeven. En wederom blijkt dat Marion en ik wel gelukkig in de liefde moeten zijn, want met het spel zijn we binnen een half uur klaar. Marcel is ruim dertig jaar korter dan ons getrouwd, en mag dus iets langer spelen, maar ook dat eindigt in een negatief saldo. Maar het was wel even leuk om weer in Las Vegas-sfeer te zijn.

http://img16.imageshack.us/img16/4006/vsf005.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/16/vsf005.jpg/)

En dan is het richting Kissimmee, waar we nog even een, voor ons onbekende, Publix aan doen voor wat broodnodige boodschappen. Ter plekke besluiten we vanavond “in” te eten, en nemen dus gelijk wat skillets van Fridays mee. Komplete strirfry maaltijden in een zak, lekker wokken, dus. Het is nog vroeg, dus kunnen we nog wat zwemmen en een drankje drinken voordat Marion aan het roerbakken slaat. De chicken en beef fajita´s smaken bijzonder, en de daarop volgende koffie met cheesecake niet minder.
Daarna zitten we, en typ ik, gezellig de avond door, keuvelen wat over Epcot (waar Marcel en Tineke volgende week heengaan) en WDW in het algemeen en gaan langzaam stuk voor stuk de lichtjes uit.

Morgen is het weer rundumhause, met als enig houvast een bezoek aan de Premium Outlets, deze keer aan Vineland Road, de andere hebben we samen 2 jaar terug gedaan.
Maar daarover morgen meer.

Ta2 Gerrit
07-10-11, 06:55
Toch weer een kofferbak vol.


Donderdag 6 Oktober. De zon is weg. Achter de wolken schijnt de zon vrolijk verder, maar wij zien hem niet. We voelen hem wel, want het is weer warm, high eighties.
Net zo warm als het zwembad ongeveer, want daarover is een klacht de deur uitgegaan. Malcom, property manager, vond mijn opmerking op zijn antwoordapparaat; “bring some eggs, so we can boil ‘em in the pool” verontrustend genoeg om direct terug te bellen, en verschijnt vanochtend al vroeg op appèl om de zaak te verkoelen. Normaal doe ik dat zelf wel, maar ik wilde het slot niet picken. Achteraf niet nodig, het deurtje heeft geen scharnieren, en kon dus makkelijk over de slotkant geopend worden. Opgelost.

Na het ochtendzwemmen en de broodmaaltijd gaan de mannen op pad, mannendingen doen. Home Depot op Poinciana Blvd. is de eerste halte. We gaan er achterlangs naar toe, via Old Lake Wilson Road, die momenteel goed op de schop ligt, en tot 4 baans getransformeerd gaat worden. Over de snelweg I4 heen komen we langs een paar communities met kasten van huizen en eigen golfbanen, zoals o.a. Reunion Resort.
Het ligt er allemaal perfect bij en de huizen zijn echt landhuizen. Bij Home Depot doe ik nog wat vergelijkend warenonderzoek, gaan er een paar spulletjes in het mandje en rijden we richting US192.

We komen al weer langs een paar voormalige residenties, Royal en Laguna Bay, terwijl ik Marcel daarnet nog op een paar andere waar we langs reden (Indian Creek, Windsor Palms, Windsor Hills en Indian Ridge) gewezen had. Het zou vandaag, onbewust, een tour langs de voormalige verblijfplaatsen worden, want later die dag reden we ook nog langs Indian Wells, ons stekkie uit 2004. Het enige huis wat we in de tour gemist hebben is dat van 20 jaar geleden, aan Kensington Rd/Dyer Blvd. Ook de hotels en suitehotels her en der verspreidt hebben we maar overgeslagen. Die lagen niet op onze route.

Die route voerde ons naar Celebration alwaar zich een vestiging bevindt van de Amerikaanse Tante Pos, waar we even binnen gaan om te informeren wat het verschepen van de Dali zou gaan kosten. Ik had al een poging gedaan bij de bagageafdeling van United Airlines, maar toen ik na een half uur luisteren naar een krakerige uitvoering van het werk van George Gershwin eindelijk een levend persoon aan de lijn had, wist die binnen 5 seconden al dat ze er niks van wist, en verbond me, zonder dat ik er een letter tussenkreeg, door met de afdeling freight, met weer het bandje van Gershwin. Dat kon ik niet mee aan, dus ging de hoorn bijna door de muur op de haak.

Cliff, de oude postbode, wist te vertellen dat het versturen ergens tussen de 50 en 100 dollar zou zijn, dus dat geeft de burger weer moed. En opgetogen gaan we weer op pad, naar Lowe’s, de Praxis van Amerika, waar we weer vergelijken, en met lege handen het pand verlaten, richting buurman Wal*Mart, waar een handvol spullen aangeschaft worden. Thuisgekomen duik ik natuurlijk gelijk op de telefoon en druk het gratis nummer van het Dali Museum, om er via het doorkiesmenu achter te komen dat de afdeling telefonische verkoop bijna alle dagen aanwezig is, behalve op Donderdag. Ze doen het er om, volgens mij.

Later bel ik nog even met de receptie, en dan blijkt dat de medewerkers van de balieverkoop nèt even in vergadering zitten. Als dat geen toeval is ………. Morgen dus nog maar een poging doen, weer via het gratis nummer. De koffie is op, en wij stappen ook op, richting Premium Outlets, waar we de Dodge 10 meter van de ingang kwijtraken.
Lacoste heeft niet de maat shirts die gezocht worden, Levi’s wel de skinny broeken, en Adidas nog veel meer van onze gading. Nike daarentegen, verdient niks aan ons, en dan is het rondje weer compleet en gaan we een Outlet verder. Die van Lake Buena Vista.

Daar zijn maar 2 winkels interessant voor ons, Converse en V(anity) F(air), waar wat schoenen “met de ster” en diverse Wrangler kledingstukken èn een zwembroek in clubkleuren (knalgeel met zwarte strepen) in onze tassen verdwijnen.
Inmiddels is het tegen zessen en, al weer, wegens gebrek aan snack zijn we nu wel aan een maaltijd toe. Marcel en ik hadden vanochtend in het voorbijgaan al bedacht dat we zeker binnenkort de Longhorn maar weer moesten aandoen, en dat doen we nu ook.

Nieuw op het menu is een diner voor twee voor $29.99, met op het keuzemenu ook een geheel nieuw item; 8oz. Sirloin met knoflook, uien en provolonekaas. Driekwart van ons gezelschap ziet dat helemaal zitten, dus gaan we voor 2 diners voor twee. Vooraf nemen we allemaal de pittig gefrituurde garnalen, en als de 2 schalen op tafel komen, schrikken we wel een beetje. Wat een berg garnalen ! Meer dan de helft gaat dan ook geboxed mee naar huis, er moet immers nog een lekker biefstukkie in.
En lekker is hij. Voor negen tientjes, inclusief 20% tip, rollen we weer naar buiten. Daar is het ondertussen mooi druk geworden. Konden wij nog zo doorlopen, nu is de wachttijd inmiddels minstens 30 minuten.

Thuis wacht de koffie en de afgekoelde pool, en de rest van de avond brengen we in rust, al dan niet typend, buiten door, tot dat Jay Leno begint, uiteraard ;-).
Morgen doen we weinig, behalve ’s avonds de Friday Nite Cruise, in Old Town, maar dat horen jullie morgen wel, dan wèl met wat foto’s, vermoedt ik.

mattrob
07-10-11, 10:08
Lekkere dagen weer. Zal wel lekker gaan stinken in huis; knoflook, uien en provolone kaas ;-) !!! Haha ! Ben wel benieuwd wat het gaat worden met Dali, kan nog vanalles zijn, vermoed ik zomaar. Surprise us !

trails
07-10-11, 11:05
Leuk verslag!!!

Hoe is de Old Lake Wilson Road te berijden?
Gaat het een beetje snel op die weg of sta je constant stil?
Wij rijden die weg, normaal gesproken, elke dag van onze villa naar ons ontbijtadresje (aan de 192). Als het niet echt opschiet op die weg dan moeten we via een andere route gaan.

ekkie50
07-10-11, 13:01
OLW road op de schop. Van eenzame shortcut naar 4-baans maar liefst. Misschien wel een goed idee, want er wordt ook daar behoorlijk gebouwd meen ik me te herinneren. Het zal er ongetwijfeld fraai uit gaan zien want netjes bouwen kunnen ze daar in die regio. Geniet nog met volle teugen van jullie vakantie, Gerrit, Marion en vriendenschare :D

Ta2 Gerrit
07-10-11, 14:13
Leuk verslag!!!

Hoe is de Old Lake Wilson Road te berijden?
Gaat het een beetje snel op die weg of sta je constant stil?

Je merkt er weinig van, want, zoals ik al vaker tijdens onze rondreizen gezien heb, ze leggen eerst het nieuwe deel ernaast en gaan dan pas het bestaande deel aanpakken.

Je moet een beetje rustig aan doen(zeker bij de afslagen), maar het was al geen racebaan.

trails
07-10-11, 14:20
Merci beaucoup!

Tans4USA
07-10-11, 18:02
Heerlijk verslag, hartstikke leuk om mee te lezen.
Dat Dali museum lijkt me ook wel eens leuk om te bezoeken.
Ben benieuwd hoe het afloopt met het schilderij, kun je het niet meenemen als oversized bagage?
Veel plezier bij de Friday nite cruise.

Ta2 Gerrit
07-10-11, 19:36
Het schilderij is besteld en gaat waarschijnlijk met onszelf mee.
De cruise hangt nog, het is op dit moment moesson, maar we wachten af.

Ta2 Gerrit
08-10-11, 06:12
Whazzup ? Not Much.


Vrijdag 7 Oktober. Gisteren was het eigenlijk nog best wel zonnig over de hele dag, maar vandaag voorspellen ze zo’n beetje Armageddon. Daar zijn onze weervrienden hier goed in. Maar, inderdaad, het wordt wat bewolkt en op een gegeven moment breekt de pleuris, of eigenlijk de pluvia, uit. Heel veel regen, pijpestelen vol, en dan niet van die Augustusbuitjes, half uurtje en dan weer zon. Nee, het gaat gewoon maar door.

Net voordat het los gaat maken we nog snel gebruik van de pool, maar voor de rest van de ochtend zitten we, nauwelijks gekleed, gezellig onder ons grote afdak a.k.a. lanai.
Van daar uit doe ik weer een belletje naar het museum, krijg daadwerkelijk iemand van de verkoop aan de lijn, doe mijn beklag, en 2 minuten later staat het gewenste artikel op de website. Hij blijkt nog iets groter dan ik in gedachten had en is net 6” (grid lenght= lengte + omtrek) te groot voor versturen met de post. Niet leuk.

Vergelijkend warenonderzoek maakt de boel er niet vrolijker op. Alle grote jongens, UPS, Fedex, TNT, kijken goed naar elkaar wat prijzen betreft, en het blijkt dat de prijs die het museum zelf opgaf daar nog onder zit. Het enige wat rest is zelf meenemen als “oversized bag”, ook niet bepaald goedkoop, maar wel verreweg het goedkoopst.

Ik pak een bijl en hak de knoop door en bestel het kreng. Via airmail lijkt me wat overdreven voor 90 mijl, dus gaat hij over de grond. De Dalidame heeft me verzekerd dat dat net zo snel gaat, en dat scheelt toch weer 20 dollar. Zo, dat is gebeurt.

http://img849.imageshack.us/img849/9935/vsf006.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/849/vsf006.jpg/)

Tot de middag regent het aanhoudend, maar de temperatuur wordt er niet minder van, de luchtvochtigheid loopt zelfs erg op. Veel in de afgekoelde tobbe is dus een prettig tijdverdrijf. Maar eerst gaan we op pad voor de lunch, van Taco Bell deze keer, om onze Quesadilla verslaving te onderdrukken. En die Taco Bell zit naast de lokale Harley boer, waar we even naar binnen wippen om de bestellingen op te halen.
De onderdelen zijn binnen, maar de laarzen zijn in geen velden of wegen te bekennen. Op weg naar de Publix breekt de zon door en weer thuis is het na de koffie met kaaspannekoek linea recta het zwembad in.

De middag wordt verder rustig doorgebracht, met een occasional duik in de pool en jacuzzi, laptop en leeswerk, of gewoon helemaal niks doen. Zelf ben ik gigantisch aan het vechten met de muziek. I-tunes en WMP doen in het geheel niet wat ik wil, maar een geduldig mens als ik ben (dat zal een ieder die mij kent beamen) kom ik er op den duur wel uit. En dat is toch het doel waarna wij streven.
Tegen het eind van de middag komt, net als gisteren, de meneer van de UPS weer voorrijden. Gisteren met motoronderdelen, vandaag met schoeisel van Planetshoes.

Als dan ook nog het mailtje van Wal*Mart komt dat de bestelde spullen bij “onze” vestiging klaarliggen om afgehaald te worden is de stemming zum jautzen hoch.
We maken ons gereed voor een avondje Old Town en bemensen tegen zevenen de rode Dodge, om vijf minuten later, ter hoogte van WDW, in een hoosbui terecht te komen die ongeveer nog 2 meter zicht overlaat. Het is tijd om terug te keren.

De etensplannen worden ter plekke bijgesteld en we doen daarvoor eerst Longhorns aan, waar de wachttijd door het fraaie weer snel opgelopen is tot een uur. Ook eerste keus Olive Garden heeft een fijne meute voor de deur staan, evenals het iets verderop gelegen etablissement van meneer Vrijdag.

http://img171.imageshack.us/img171/5949/vsf007.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/171/vsf007.jpg/)

Bij buurman Cracker Barrel is nog volop plek, zowel op de parkeerplaats als aan tafel, al zou dat na onze binnenkomst snel veranderen. Weer net op tijd binnen, en zoals we gewend zijn, ook weer mooi op tijd buiten, waar de hoosbui nu overgegaan is in normale regen. De Friday Nite Cruise laten we maar voor wat het is. Volgende week een nieuwe kans.

De koffie op ons eigen overdekte terras smaakt prima, net als de daarop volgende drankjes, vergezeld van een bak Cheeto’s en de avond verloopt zoals de middag, rustig.
Op de bank voor de TV, achter de laptop, in het puzzelboekje, alles kan, zelfs niets doen, ook goed. Voor morgen staat voor de heren het Annual Daytona Blues Festival op het programma, maar of dat weertechnisch doorgaat, hoort U morgen.

Ta2 Gerrit
09-10-11, 07:18
One down, one to go.


Zaterdag 8 Oktober. Er zijn weinig zekerheden in het leven, maar één ervan in dit land is als je jezelf mega belachelijk weet te maken of hebt gemaakt, hetzij door je doen of laten of een rare uitspraak, zeker als je bekend bent, dan kom je in een “late night show” zoals die van Dave Letterman of Jay Leno.
En gisteren viel die twijfelachtige eer te beurt aan onze Nederlandse Spoorwegen. Hun ridicule plan om plaszakken in de trein, alleen bij erg hoge nood, uit te delen was voor Jay Leno voldoende reden om hier flink tegen aan te zeiken. En terecht. Dumbasses !.
Zo komt Nederland dus in beeld op de Amerikaanse nationale TV, als een stelletje idioten.

Vandaag zagen we onze vakantie doormidden, en laten tevens een periode van alleen maar zon achter ons. Het is net als in Nederland; in het weekend takkeweer, en Maandag knapt het weer wat op. Al maakt dat voor ons niet zo veel uit, ook Maandag hebben we nog vakantie. Aan de temperaturen gaat het niet liggen, die blijven gewoon “high seventies/mid eighties” (25 tot 30 °), maar wind en water gaan op ons neer komen.
En dat begint al vroeg. Rond zeven uur is het sein “sluizen open” gegeven.

Het is nu inmiddels half vier, en het is nog niet droog geweest, op een paar luttele minuten na. Maar we vermaken ons wel, het zou tenslotte een rustige vakantie worden.
Ik stoei nog wat verder met I-Tunes, I-Pod en WMP en ga het gevecht winnen, behalve dan dat ik handmatig even 1000 nummers moet aanpassen, maar dat is peanuts, tijd zat. De rest vermaakt zich met de TV, het boek en de rust. En we krijgen ook nog visite van Richard en zijn beide meiden, die eerst wat onwennig zijn, maar dat is al gauw over.

Ze vermaken zich prima met de Wii, en gebruiken de volwassenen als klimobject, zo snel voelen ze zich thuis. Alleen voor de pool is het niet echt weer, dat is dan weer jammer. Disney-daddy voldoet vandaag niet aan zijn plicht, want het is niet echt een Magic Day, maar de belofte van een Rainforest Café diner maakt alles goed.
Na de koffie gaan pappa Richard, Jasmine en Lily richting Wal*Mart voor poncho’s, jassen of paraplu’s (doorhalen wat niet van toepassing is), want die zijn hard nodig. Vanuit WM text Richard even de drukte door (dat alle Engelsen daar zijn, Engeland is leeg), want wij moeten ook nog even die kant op. Er ligt immers nog een pakketje op ons te wachten.

http://img402.imageshack.us/img402/6024/regenhoogte.gif (http://imageshack.us/photo/my-images/402/regenhoogte.gif/)
De neerslagkaart.

Na 2 keer heen en weer gereden te zijn (ID needed ;-) ) zijn we klaar voor de lunch, en die hebben we vandaag in huis. Campbell’s soup, boxed shrimp, kaas- en worstplank zijn voldoende om de trek te stillen en daarna luieren we vrolijk verder.
Update; tegen zessen regent het nog steeds, maar nu wat harder. Er is al een CM of 8 gevallen (aan de kust het dubbele), en er komt nog veel meer bij. Record high ! We laten het Daytonaplan maar varen (bijna letterlijk) en doen net als vroeger de gewoonte was; op Zaterdagavond schoon gewassen thuis voor de buis, Mies Bouwman (voor de jongeren, de oma van Wendy van Dijk) kijken. Eten doen we uit de muur, maar dan op zijn Amerikaans, uit de stoeprand. De patat met kroket wordt Tuna & Steak. Jammie !!

Het smaakt allemaal weer voortreffelijk en dan is het weer business as usual. Het regent nog vrolijk en onophoudelijk door (het is inmiddels 12 uur), ik Wii wat en zit alweer achter de laptop, Marion leest (en Wii’t) gewoon verder, Tineke sudokuut en Marcel kijkt live een oude sport van hem, American Football. Die wedstrijd, Ohio State-Nebraska college football, duurt met onderbrekingen de hele avond, en is nog spannend ook.
Ook vandaag is het weer niet gelukt foto’s te maken, dus daar blijven we een beetje mee achter, maar we hopen dat deze week meer dan goed te maken. Er komt nog wat aan.
Maar morgen niet, want dat wordt een zelfde soort dag als vandaag, 90% kans op neerslag, wat waarschijnlijk wel zal inhouden dat de regen van nu niet meer stopt.

Voor een actueel weerbericht moet U morgen weer kijken. Ik trap em man.

sasja
09-10-11, 16:39
Leuke verslagen Gerrit, ik volg je op "korte" afstand, zit momenteel in Davenport en inderdaad sinds gisterenmorgen 7 uur heeft het hier ook onophoudelijk geregend.
Vandaag niet beter, maar vandaag maap een beetje shoppen al heeft dit niet mijn prioriteit.
Wij vliegen morgen weer terug.
Ik wens jullie verder veel vakantie plezier!

Gr Sasja

Ta2 Gerrit
11-10-11, 07:26
Two for one, 50% off.


Zondag 9 Oktober. De weervrouwen hadden gelijk, de dag begint zoals de vorige geëindigd is; nat en donker. Nat, omdat het regent, en donker omdat het weer vroeg is. Maar beiden weigeren de eerste paar uur op te houden.
Aan het eind van de ochtend komt dan eindelijk weer een zonnetje de hoek om piepen. Niet constant, maar toch genoeg om de burger, en met name de parkbezoeker weer moed te geven. In huis blijft een kleine depressie hangen.

Door opkomende verslavingsverschijnselen en herhalende belasting aandoening is mijn laptop verbannen van de terrastafel naar de eetkamer. Als een junk op methadon wandel ik er af en toe naar toe, maar het blijft (althans dat was de bedoeling) mondjesmaat.

Een perfecte dag om de meegebrachte weekbladen eens te gaan lezen, dat was het plan. Ik schiet nog even een filmpje van het prachtige weer en kom er bij de montage achter dat compactheid zijn prijs heeft. Het in- en uitzoomen met de vestzakcamera geeft een achtergrondgeluid alsof er een F16 overvliegt. Foto’s ? Prima. Filmpjes ? Goed. Maar zoomen ? Alleen doen bij een metalconcert. Dat ging met de ouwe Canon veel beter.

DI-Y8Hj0Dak

Na de filmsessie gaan Marcel en ik op pad om nog wat inkopen te doen. Eerst naar Pep Boys voor een kijkronde, dan naar Home Depot waar we wat gereedschap aan gaan schaffen. En ons weer vergapen aan de supergoedkope mega-barbeqeus, die we helaas niet mee kunnen nemen. Vervolgens doen we nog wat giftshops aan, in de zoektocht naar een grotere rugzak voor Marcel, die als handbagage mee moet reizen. De beide logeerbedden, die we als opslag voor aangeschafte goederen gebruiken, beginnen al aardig vol te raken, dus moet er bagagevolume bij gekocht worden. Gelukkig mogen er deze keer nog extra gratis koffers mee, hoeveel hangt af van de upgrade.

Als we terug zijn loopt het al mooi naar het einde van de middag, en doen we een restaurantkeuze, Olive Garden, waar we niet veel later heen zullen gaan. Maar eerst toch nog even achter de laptop, want ik wil nog wat muziek organiseren. Dat had ik beter niet kunnen doen, want het gevolg is dat zowel I-Pod als Tunes helemaal leeg moeten. Niet blij.
Om 6 uur is het richting Orange Lake/Rolling Oaks Blvd voor de maaltijd. De wachttijd is een klein kwartiertje, en dan is het aanvallen geblazen. Ik probeer, en waardeer een Toscaans soepje en de rest van het gezelschap gaat voor een grote schaal Appetizer Sampler. Verder gaan er salades, vissen en biefstukken over de tafel, en voor mij een pizza, alles rijkelijk voorzien, tenzij geweigerd, van grote hoeveelheden gesmolten kaas.

Het geheel wordt als zeer smakelijk ervaren, maar tevens erg machtig, en met name de heren kunnen nog maar nauwelijks uit de nauwe booth komen. Buiten wordt ondergetekende nog herkent door Gerrit&Joke, mede Floridaforummers. Die willen op hun laatste avond ook nog even de Olive Garden meepakken, maar moeten aanzienlijk langer wachten dan wij moesten, en hebben daardoor wel even tijd voor een praatje.

Thuisgekomen is het tijd voor een bakkie, en weer een bezoek aan de laptop. In de loop van de avond heb ik eindelijk door hoe de muziek (goed) te organiseren, en dat maakt ons allemaal vrolijk. Ik besluit om daar morgenochtend mee door te gaan, want via zo’n beetje alle beschikbare media is ons ter ore gekomen dat Richard (vondutchga) na het vuurwerk in Magic Kingdom nog even met de meiden langs wil komen, want die willen nog afscheid van ons komen nemen, voordat ze morgen weer naar Georgia gaan.
Dat wordt nog even gezellig, en de dames gaan doodmoe, van een lange dag bij Da Mouse, met Disney-Daddy richting hun bedje.

Wij zitten nog even na, en net na middernacht doet ook hier de laatste het licht uit.
Oh ja, en die weekbladen moet ik nog steeds gaan lezen.

http://img825.imageshack.us/img825/1903/vsf008.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/825/vsf008.jpg/)


Maandag 10 Oktober. Ook vandaag weer vroeg op, maar de rest heeft een uitslaapdag volgens mij. Zo’n 3 uur na mijn verschijnen is iedereen compleet, en is ook de zon wakker geworden, and here to stay =D> Na het late ontbijt is het weer als vanouds; een beetje zwemmen, laptoppen en vakantie houden.
En ik doe even een bellletje naar het Dali Museum. Ik heb nog steeds geen bevestiging van mijn bestelling gehad, en wil weten hoe dat zit. Na wat heen en weer gebel blijkt dat het pakket al onderweg is, en omdat het binnen Florida is, hadden ze maar niet de moeite genomen om een bevestiging te mailen. Vreemde gang van zaken, vindt ik.

Als we het luieren zat zijn gaan we met de rode Dodge op pad om weer wat boodschappen te doen. Allereerst gaan we naar de Pet Supermarket, want tijdens de poging onze katten te verschepen naar het pension is één van de halsbandjes gesneuveld, dus krijgen ze bij terugkomst allebei een vakantiepresentje; een halsband.
Ook de Wal*Mart ontkomt niet aan een (vruchtbaar) bezoek, evenals Pep Boys. We gaan ook nog (vergeefs) op zoek naar een paar titanium piercingringen, maar die zijn hier zeldzaam. In Nederland bijna verplicht te gebruiken, hier nog steeds chirurgisch staal.

Dan doen we het huis nog even aan, waar het schilderij inmiddels bezorgd is \\:D/, om ons vervolgens voor te bereiden voor het avondmaal. Dat is deze keer van Applebees, tegenover Longhorn en Olive Garden aan Orange Lake Center.
Tja, wat zal ik er van zeggen. Het eten was er lekker, het was er niet druk (toen we kwamen), maar het personeel laat nog wel wat te wensen over. Dat was dit voorjaar ook al zo, maar toen werd het geopend, en is dat enigszins begrijpelijk en werd dat ook door het management aangegeven. Staff in training, zodat je voorbereid was.

Maar na een half jaar mag je verwachten dat het soepeltjes verloopt, maar het verloopt iets te soepeltjes. De Sampler Platter staat nog half vol, de eerste lepels soep zijn net gegeten, en daar staan de dames met het hoofdgerecht. Zijn ze nou helemaal van de pot gerukt. Nog even en ze doen het in de keuken al in een doggybag. Nog gekker.

En ik maak dat ook op locale wijze kenbaar. Het helpt iets, want vijf minuten later staan ze er weer, en maken we ze duidelijk dat normaal toch eerst de tafels geleegd worden voordat er wat nieuws opgezet wordt. Er was nauwelijks ruimte voor een glas, laat staan voor 4 hete borden. Het kwam enigszins over, maar ze moeten nog veel leren.

Maar, als gezegd, het smaakte allemaal prima, was niet overdreven duur, dus proberen we het over een tijdje nog wel een keer. En dan, is er koffie. En NFL football, en 2½ Men, en dit reisverslag, wat er achter mekaar (geen NLs) uitraast. Leno sluit voor ons af, en morgen is er weer een dag. We doen vast een schietgebedje, want dat is morgen nodig.
Maar dat horen jullie morgen (of overmorgen ;-)).

moonlight91
11-10-11, 13:38
poeh,geloof dat ik nu bij ben in het reisverslag .. en vanaf nu hou ik hem dagelijks bij, leuk je verslagen te lezen
want wij zijn ondertussen terug in holland:-(

belgske
11-10-11, 17:07
hahaha... dat van die snelle bediening heb ik de laatste keer ook meegemaakt. De jongste dochter is een genieter in het eten, maar ook traag,... zeer traag. Omdat het erg druk was(rij wachtenden), stond onze ober van dienst om de haverklap bij de tafel om op te ruimen. Eén keer had hij het bord (lag nog voldoende op) van dochterlief(die naar de wc was) al meegenomen. Toen hem toch maar even duidelijk gemaakt dat als hij dat bord niet snel terugzette, hij naar zijn fooi kon fluiten. Ik weet het niet meer zeker maar dacht dat het bij TGI Fridays was.

mattrob
11-10-11, 20:24
Tja, jullie vermaken je onder alle omstandigheden prima, dat is wel duidelijk ;) ! Gelukkig is het mooie weer in aantocht, en hebben jullie weer mooie ervaringen achter de rug (iTunes ..., Applebee's, Dali museum), maar alles komt weer op zijn pootjes terecht. Zelfde ervaringen van ons bij Applebee's wat smaak betreft. Allemaal prima voor acceptabele prijs. Ik zou ook de Ruby Tuesday weer eens proberen; vond het in verleden maar zozo, maar inmiddels hebben zij ook een metamorfose ondergaan en dat is ons erg goed bevallen !! ENJOY !

bejavenlo
12-10-11, 02:00
Ben nu ook in Orlando aangekomen en heb al veel aan jouw verslagen vanuit hier gehad dus kan lekker veel bezoeken zonder veel te hoeven zoeken dank daarvoor.
Morgen eens richting daytona om alvast voor te proeven.
Blijf je wel volgen hier
Ben nog wel op zoek naar die andere Harley zaak niet die op idrive daar heb ik mijn hotel
Groet Ben

Ta2 Gerrit
12-10-11, 16:38
Ben nog wel op zoek naar die andere Harley zaak niet die op idrive daar heb ik mijn hotel
Groet Ben

http://www.orlandoharley.com/

Daar vindt je alle locaties. De grootste vindt je aan 37th Street (langs de I4) en de nieuwste aan de 192 west (Irlo Bronson Hwy)
Wij gaan morgen maar weer eens richting Daytona; Biketoberfest kicks off :-D

Ta2 Gerrit
12-10-11, 23:47
Het schiet niet op…...


Dinsdag 11 Oktober. De dag begint op zijn Floridiaans. Warm en vochtig. De regen van het weekend slaat mooi aan het verdampen, en drijft de luchtvochtigheid op tot saunagehalte. Maar de pool is cool en uitnodigend, en vervuld een groot deel van ons tijdverdrijf. En we genieten van de natuur om ons heen. Op de schutting zit een havik (Red Shouldered Hawk – Buteo lineatus) om zich heen te kijken, tot dat het fototoestel uit de tas komt, dan is hij weg. Iedere ochtend komen op 10 meter hoogte een koppel kraanvogels (Sandhill Crane – Grus canadensis) overvliegen, totdat we na een dag of drie de camera klaar hebben liggen, dan vliegen ze 3 huizen verderop laag over.

http://img254.imageshack.us/img254/2524/vsf009.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/254/vsf009.jpg/)

Tegen onze schutting staan wat struiken die erg geliefd zijn bij vlinders, en dan van het “wat je alleen in vlindertuinen ziet” soort. Mooie grote exemplaren zitten er tussen, in prachtige kleuren. Mooie gele(Tiger Swallowtail - Papilio glaucus ) en oranje (Monarch - Danaus plexippus en Viceroy- Limenitis archippus ), met een spanwijdte van soms wel meer dan 10 CM fladderen aan ons voorbij, maar ook die zijn niet erg fotogeniek, of wij zijn gewoon te langzaam. Thank God for Google afbeeldingen.

Een Kalkoengier (Cathartes aura) op de weg achter onze woonstee completeert ons faunaplezier, buiten natuurlijk de doorsnee fluitvogels (Averagus whistleea), de ratten met pluimstaarten (Sciurus vulgaris) en de immer onzichtbare racoons a.k.a. wasbeer (Procyon lotor), waarvan je pas weet dat ze geweest zijn als je vuilnisbak op de kop ligt.

http://img833.imageshack.us/img833/1415/vsf010.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/833/vsf010.jpg/)

Maar het is niet de hele dag Waku Waku wat de klok slaat, er moet ook nog geshopt worden. Geen spectaculaire aankopen vandaag, maar ik wil wat foamborden halen als extra bescherming voor het schilderij, als het de oceaan oversteekt. En waar haal je die dingen, bij de Wal*Mart, uiteraard. Een foambord is een sandwich van 2 kunststof platen met daartussen, hoe kan het ook anders, een laagje schuim. Je ziet ze wel eens langs de weg staan hier, in speciale metalen houders, met daarop in stift gekalkt “yard sale”, “garage sale” of dergelijke kreten. Werkt prima, beter als een stuk karton, en kost weinig. En ze zijn ook heel goed te gebruiken als extra schild tegen de perikelen van de bagageafhandelaars van de diverse luchtvaartmaatschappijen.

“Onze” Wal*Mart, aan de 27 heeft ze niet meer, alleen de duurdere exemplaren, dus gaan we naar optie 2, die aan de 535, die bijna alle soorten en maten nog in huis heeft.
En passant pakken Marcel en ik (mannen alleen op boodschappentocht komt nooit goed) nog wat mini Appel, Kersen, Bosbessen, Perzikken en Peacannoten taartjes mee voor bij de koffie. Voor 68ç per stuk (ex-tax ;-) ) kun je er net zo goed wat extra mee nemen, en uit ervaring weet ik dat ze zeer smakelijk zijn. Bij de “20 items or less” kassa heb ik nog een (letterlijke) aanvaring met een Engelse “dame”.

Die vond onze rij een stuk korter, en had waarschijnlijk niet gezien dat wij (mandloos en karloos) onze boodschappen in de handen hadden en douwde haar kar er zo tussen. Met mijn beste boze blik vroeg ik haar wat de bedoeling was, maar ze verblikte en verbloosde niet en bleef staan. Ze was immers engels, volgens ingewijden de duitsers van Florida.
Voor zes cakejes ga je geen discussie aan, dus heb ik haar in mijn fijnste Nederlands verteld dat ze wat mij betreft een onwelriekende dame van lichte zeden moest zijn, en zijn we de rij uitgestapt naar haar oorspronkelijke rij, waar inmiddels niemand meer stond. Waren we toch nog eerder aan de beurt. Lekker puh ! :mrgreen:

Het was trouwens niet onze eerste aanvaring bij de Wal*Mart deze week. Twee dagen eerder stonden we bij die naast Medievel Castle te wachten op een parkeerplaats (waar net een auto uitdraaide) toen in de spiegel een dame verscheen met een kar vol boodschappen die ook makkelijk 2 karren had kunnen vullen. Ze was zo druk met kassabonnen, zonnebril en telefoon en dergelijke, dat je natuurlijk helemaal geen oog kunt hebben voor een stilstaande rode Dodge, model minivan.

Ze klapte er vol achterop, en de berg boodschappen kreeg een lawine-effect en rolde dapper over het asfalt. Ik stapte uit en vroeg waarom ze niet opgelet had. Dat zag ik verkeerd, IK was degene die niet oplette. Geen sorry of excuse me, zoals we hier zo vaak (en vaak overbodig) horen, nee, deze import Amerikaanse wist met een zwaar spaans accent te vertellen dat het mijn schuld was dat ik stilstond.
Ook die heeft in mijn beste Bad Boys-Bad Boys Amerikaans te horen gekregen wat ik er van dacht, en ook nog wat Nederlandse “peep” woorden geleerd. Het gaat achteruit in dit land :evil: .

Maar goed, de foamboards en taartjes gaan mee naar Lindfields, de laatste worden direct met koffie geserveerd, en dan is het tijd om ons op te maken voor enige activiteit.
We hebben om 5 uur een afspraak met Martijn en Linda (Forummers Njit en SpaceAce) voor een schietpartij. Niet op elkaar, maar op de schietbaan Oak Ridge Gun Range. Voor mij, en Marcel, een nieuwe locatie, voor hun een nieuwe ervaring. In tegenstelling tot mijn oude stekkie Riegs, waar je nog een heel formulier moet invullen, en The Shooting Gallery, waar je nog een aantal vragen kreeg, is het hier rijbewijs afgeven, presentielijst tekenen, wapen en target uitkiezen en gaan met die banaan. Het verbaast me een beetje.

Ze proberen ons eerst met z’n vieren één baan en één wapen te laten delen, maar dat gaat niet werken, dan sta je meer te wachten dan te schieten. 2 banen kon dan nog net, maar meer zat er niet in. Er kwamen nog meer klanten. Dat was dus onzin, want er zijn het hele uur minimaal 4 banen vrij geweest. En commercieel onhandig, want 4 wapens verhuren levert meer op dan 2. Voor de baan maakt het weinig uit, want die kost 13 dollar, en de gast mag ook nog eens 10 dollar betalen. Vreemde gang van zaken.
Maar het geheel ziet er prima uit, als is de kreet “airconditioned” een beetje overdreven.

Ik wordt direct gepromoveerd tot schietinstructeur, want ook daarover rept men met geen woord, en hoewel Marcel al enige ervaring (bij Riegs) heeft zijn Martijn en Linda echte newbies. Ik kwijt mij goed van mijn taak, leg alles uit over laden, vasthouden, richten en vooral veiligheid van en met de wapens (Ik zou eigenlijk een vergoeding moeten vragen aan ORGR ;-) ). Het Bossche koppel pakt het prima op en heeft zichtbaar plezier in het schieten. Ze schieten op een target van een gijzelaar en gijzelnemer, dat volgens de deskclerk ook gezien kan worden als een trouwfoto, wat jij wil.
Marcel wilde deze keer een revolver (357 Magnum), schiet hem in 2 seconden leeg op een zombie, en krijgt gelijk via de intercom een waarschuwing; No rapid fire.

http://img542.imageshack.us/img542/1881/vsf011.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/542/vsf011.jpg/)

Zelf ben ik niet zo van die onhandige (of je moet een speedloader hebben) dingen met maar 6 kogels. Veel te veel werk. Doe mij maar een Glock, of nog liever een Beretta, of een Belgische FN (die van vandaag was uitzonderlijk fijn) met een mooi vol magazijn. We hebben ze allemaal gehad, want toen we de olifantstopper kogels van de 357 opgeschoten hadden zijn we in de 9mm ruilhandel gegaan. Je mag zo vaak als je wil het wapen ruilen, en ook onderling werden wat wisselingen gedaan. Zo lang je maar kogels hebt.
Ook die kun je onbeperkt (zo lang je maar betaald) bijhalen. Iedereen was lekker op dreef, raakte van alles (targetclips, touwen, maar ook de kaart, al dan niet op de juiste plaats), en zo vloog het uurtje voorbij. Zelf was ik weer erg tevreden, want de kleine 12x12” bullseye vertoonde op 50’ nog 8 van de 10 gaten op de juiste plaats, mede dankzij de FN, prima wapen.

Na een uurtje hadden we er collectief wel genoeg adrenaline en kogels doorgejaagd, en werd er op de parkeerplaats nog een kleine afterparty gehouden, allerlei wetenswaardigheden uitgewisseld, en toen scheidden onze wegen. Het was, als je dat al zo kunt noemen op een schietbaan, gezellig.

http://img810.imageshack.us/img810/6749/vsf012.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/810/vsf012.jpg/)

Het liep al mooi naar etenstijd toe, en na dat Richard, die vanwege barstende koppijn even liever niet op een schietbaan wilde staan, gearriveerd is om een vorkje mee te prikken, is het tijd voor wat voer. We kiezen unaniem weer voor de take-out van Outback en nuttigen dat wat later bij de pool, en keuvelen nog wat gezellig na.

Morgen is de Grote Dag voor Marcel en Tineke, die gaan dan naar WDW, voornamelijk Epcot, en dankzij onze insider is die dag prima geregeld. Maar daarover morgen meer.

mattrob
13-10-11, 00:18
Wow, wat een afwisselande dag. Je begint zo lief met alle beestjes, vertelt over een paar aanvaringen in de Walmart (of is het Wal*Mart ? Ik dacht dat dat 'oud' was) en eindigt met een paar magazijnen leegschieten. Je eindigt gelukkig weer rustig met Outback eten bij de pool. Nog nooit gedaan, die take-away, toch eens proberen.

Dat schieten wil ik toch ook wel eens proberen, jammer dat je er in juli niet bent, had graag les gehad van jou !

Ta2 Gerrit
13-10-11, 00:30
Gelukkig is het zo gelopen. Als de volgorde anders was geweest; een paar magazijnen leegschieten op vogels, of zelfs bij Wal*Mart (force of habit ;-)), dan was de dag heel anders geweest en afgelopen :lol:

Maar een oranje overall en oranje flipflops staan me niet echt, dus hebben we het maar zo gedaan.
Misschien een idee voor een Forum Fieldtrip, schieten met Gerrit, available in Feb. en Oct. :mrgreen:

SpaceAce
13-10-11, 04:40
Doe mij maar een Glock, of nog liever een Beretta, of een Belgische FN (die van vandaag was uitzonderlijk fijn) met een mooi vol magazijn.

Mooi, kan ik ons verslag ook weer updaten ;)

Het was inderdaad erg leuk om een keer mee te maken. Voor onze volgende Florida vakantie (wellicht pas in 2014 :() gaat het schieten zeker weer op de planning!!

Njit
13-10-11, 05:56
Voor onze volgende Florida vakantie (wellicht pas in 2014 :() gaat het schieten zeker weer op de planning!!

Wel andere USA vakanties tussendoor dus zo zielig zijn we niet...

ekkie50
13-10-11, 07:54
Zo, Gerrit, dus je kan ook nog raak met woorden schieten als het er op aankomt =D>

Ta2 Gerrit
13-10-11, 15:18
Wel andere USA vakanties tussendoor dus zo zielig zijn we niet...

En gun ranges heb je overal, dus leef je maar uit. Of het allemaal net zo makkelijk gaat als in FL weet ik niet, maar in Las Vegas i.i.g. wel. Dus als je in de buurt bent.....:-\"

knaapje
13-10-11, 15:23
Er zijn staten waar het vrijwel onmogelijk is. Ik heb eens in Washington, DC geprobeerd al jaren geleden en was geheel onmogelijk. De wapenwetgeving is van staat tot staat inderdaad aardig verschillend. Knaapje

bejavenlo
13-10-11, 16:02
http://www.orlandoharley.com/

Daar vindt je alle locaties. De grootste vindt je aan 37th Street (langs de I4) en de nieuwste aan de 192 west (Irlo Bronson Hwy)
Wij gaan morgen maar weer eens richting Daytona; Biketoberfest kicks off :-D

Ik ga vandaag ook weer die kant op
Bedankt voor de info

Ta2 Gerrit
14-10-11, 19:23
Ik loop een beetje achter, maar vandaag gaan we dat rechttrekken. Here's the first ;-)

Ta2 Gerrit
14-10-11, 19:35
Dag in 2 delen.


Woensdag 12 Oktober. Hedenochtend wederom vroeg op, tot zo ver geen nieuws. Maar niet lang na mijn opstijgen verschijnt er een nieuw gezicht voor dit tijdstip, en niet heel veel later nog één. Marcel en Tineke worden om 8.45 uur verwacht bij Epcot, en als er dan eerst een ontbijt, en later een douchebeurt moet plaatsvinden, dan moet je vroeg op.
En zo geschiede. We vertrekken om iets voor half 9 richting het landgoed van wijlen Walt Disney, zo te zien niet als enige, en draaien een kwartier later het parkeerterrein op. Bij de gate was het nog even vechten (verbaal dan) om binnen te komen. Voor de zekerheid had ik een zilveren pasje meegekregen wat me overal, no questions asked, langs zou loodsen, maar daar was de parkeerwacht het niet mee eens. Hij wilde een ID zien.

Dat kon, maar die zou niet matchen met de pas. Volgens de eigenaar daarvan letten ze er nooit op, maar ik moest weer een streber treffen. No hard feelings, want nadat het hem duidelijk werd dat ik in mijn zwembroek, hemdje en badslippers echt niet het park in wilde, en alleen maar mensen kwam droppen, mocht ik door.
Linea recta naar de drop-off plaats (follow the green line) waar al een deel van het ontvangstcomité op ons stond te wachten. Ik ontdek nog wel een leuk nieuwtje, voor mij althans. De ingewijden zullen het waarschijnlijk al lang weten, maar ik vind het wel handig.

Als je de groen/blauwe lijn volgt die naar de drop-off plaats leidt kom je ook langs de castmembers parkeerplaats, afgezet met oranje pilonen. Op dit parkeergedeelte zijn er een stuk of wat rijen “verborgen” die niet voor castmembers zijn, maar voor iedereen. Dit deel wordt gebruikt als de rest van de lot is volgelopen en dient als een soort reserve parkeerplaats. Als er verkeersregelaars zijn zul je hier waarschijnlijk nooit komen (behalve als drop-off voertuig), maar die staan er voor negen uur zelden, dus zou je zo door kunnen rijden, en vrijwel vooraan bij de ingang komen staan. Toch wel handig, die inside informatie. Daar gaan we nog wel een keer gebruik van maken.

http://img683.imageshack.us/img683/4853/vsf013.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/683/vsf013.jpg/)

Marcel en Tineke gaan met hun begeleiding richting ingang, die zien we tot na het vuurwerk niet meer terug, en ik ga als een speer richting zwembad. Tussen zwemmen, zonnen en typen door gaan Marion nog even naar Walmart (vanaf nu zonder * :lol: ), waar we zowaar ook de titanium piercingringen vinden (good ol’ Wal*Mart) die Marion even van haar gouden oorringen kunnen verlossen. Twee tasjes boodschappen verder begeven we ons naar de Harley dealer waar inmiddels de bestelde laarzen van Marion zouden moeten zijn aangekomen. En dat zijn ze en ze bevallen uitermate goed.
Dan is zo’n beetje alles binnen wat we zouden moeten ontvangen. Gisteren was de UPS meneer nog aan de deur met de mini Uggs (heel erg mini) die ons gevraagd waren mee te nemen, dus we kunnen koffers gaan pakken/passen.

De rest van de dag voeren we weinig uit, alleen het schilderij wordt nog een beetje extra verpakt, en tegen zessen gaan we online uitzoeken waar we gaan eten. Het wordt Friday’s, en dan buiten, want binnen is het stervenskoud, en daar heeft Marion geen zin aan. Normaal is het helemaal geen probleem om op het terras te zitten, zelfs als het erg druk is, maar vandaag zou dat 3 kwartier duren, en binnen zit geen kip. We’ll pass.
Think quick, decide fast, en we gaan voor Houlihan’s, ons afvragend waarom we daar nog niet eerder aan gedacht hebben. We hebben er al een paar keer lekker gegeten. Ze hebben daar twee terrassen, waarvan één bij de bar, en daar is het goed zitten.

En er is plaats genoeg, dus schuiven we aan. We hebben allebei niet zo’n honger, en kiezen voor een burger, even vergeten hoe die er hier uitzien. Een hele hap, maar wel zeer smakelijk, en binnen de wachttijd van Friday’s zijn wij al weer op weg naar huis.
Onderweg krijg ik een telefoontje van Marcel; we mogen ze om 10 uur ophalen, want ze hebben het geweldig naar hun zin in Epcot, en blijven voor het vuurwerk. 13 uur Epcot bij 31 graden, dan moet je het wel mooi vinden. Die zullen vannacht slapen als een blok.

http://img5.imageshack.us/img5/5900/vsf014.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/5/vsf014.jpg/)

Na de maaltijd is er koffie, en na wat couchpotatoeën is het tijd om M&T op te pikken bij Epcot. Dat gaat mooi vlot, en de dag was, zoals verwacht, geweldig voor hun. We zitten nog even na, en dan is het tijd voor Leno, respectievelijk de bedstee.
Morgen is de eerste dag van Biketoberfest, ons eigenlijke doel, maar daarover morgen.

bibi
14-10-11, 19:49
Tja als je dan eenmaal in Epcot bent dan kan je niet weg voor dat je dat geweldige vuurwerk hebt gezien!!!!
Geweldig ik zou zo weer een keer terug gaan..........

Ta2 Gerrit
15-10-11, 00:29
A day at the beach.


Donderdag 13 Oktober. Vandaag gaan we doen waar het allemaal om begonnen is, naar Daytona Beach voor Biketoberfest 2011. De voorkeur was dat dit festijn der motorrijders midden in onze vakantie zou vallen, maar de realiteit is dat “ons” huis volgende week al bezet (1½ jaar geleden besproken) is, dus moeten we ons schikken.
Maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat we al lang niet meer alleen voor het motorevenement komen, maar ook voor zon, Rust met een hoofdletter en shoppen. Maar een paar dagen Daytona (of een paar meer met Bikeweek) horen er zeker wel bij.

Na een tankbeurt met hindernissen gaan we op pad. We hebben al een paar keer getankt bij Racetrac, net bij ons om de hoek, iedere keer met de pinpas, zonder enig probleem.
Alleen vandaag willen ze ons pingeld niet hebben. 4 passen en 2 pompen verder is de gang toch maar weer met een handvol biljetten naar de cashier, die er ook niks van begrijpt, maar er niks aan kan doen, zegt ze.
Uiteindelijk verdwijnt er 50 dollar in de Dodge, en kunnen we op pad. Via de 417, en bij Sandford de I4, belanden we op International Speedway Boulevard, die dwars door Daytona eindigt op het eiland wat Daytona Beach heet. En daar begint het gedonder.

Aan het eind van deze weg heb je drie keuzes; rechtsaf naar Ponce Inlet, de beroemde vuurtoren, rechtdoor de Atlantische Oceaan in, en waar wij heen willen, linksaf Atlantic Avenue/A1A op richting Main Street. En daar staat zo’n beetje het halve wagenpark van Daytona Police, vergezeld van de gele vrachtwagen-ambulances van de Paramedics.
De zee in is geen optie vandaag, dus dan maar rechtsaf, en 20 meter verder weer rechtsaf, en weer een stukje verder weer rechtsaf N. Peninsula Drive op, om zo parallel aan Atlantic Ave. toch terecht te komen bij de Earl & Ora Street parkeergarage, 1 block achter Main Street. De Ave. was afgesloten voor een aanrijding mèt. Niet ernstig.

http://img847.imageshack.us/img847/6387/vsf015.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/847/vsf015.jpg/)

We kunnen parkeren op Floor 2, direct naast de lift, dus moet het wel rustig zijn. En dat is prettig, zeker voor het manoeuvreren met de rolstoel van Tineke. We steken Earl Street over en wandelen door het Ocean Center, het conventiecenter van Daytona, in Maart tijdens Bike Week gevuld met standhouders en kramen, nu geheel verlaten, maar wel open. En dat komt mooi uit want ze hebben er luxueuze en vooral erg schone toiletten, en daar wordt dapper gebruik van gemaakt.
Eén block verder, via Grandview Ave., zit op de hoek met Main Street de Harley Davidson Outlet. Niet een gewone outlet zoals bij Bruce Rossmeyer, maar weer een outlet van die outlet, dus tegen bodemprijzen, lager dan laag. Ik vindt er zowaar een shirt wat me aanstaat, Marion 2 en we zien nog een leuk koeltasje, wat later een dubieuze rol van belang zou spelen.

We zakken Main Street westwaarts af, maken hier en daar een foto, en komen zo uiteindelijk bij de lange lage brug over de Intercoastal Waterway, het water wat loopt van Norfolk Va. tot Miami Fl. en de kust scheidt van de populaire strandeilanden die er voor liggen. Aan dat water zit/zat The Wreck, één van onze vaste stekkies voor een Daytona lunch (andere zijn Hogs Heaven Bar BQ of Bubba Gump aan Atlantic Ave.), burger & beer. Alleen heet The Wreck nu Capt.’s Tavern, zijn de prijzen omhoog gegaan en de service naar beneden.

Afwassen kost geld, dus is het bestek nu van inferieur plastic. Rekenen kost tijd, dus zijn de biertjes, import of domestic, nu één prijs, uiteraard de prijs van import, $4,-. De grote keukenrollen voor het vetvrij maken van de vingers zijn van tafel, je krijgt nu ieder een velletje, net zoals je afgepast “bestek” krijgt en bij twijfel geen bestek. De soda’s (softdrinks) zitten in on-Amerikaanse kleine bekers, maatje Nederlands bierglas, vol met crushed ice zodat er bijna geen frisdrank meer in kan. Wel gratis refills en de kok is gelukkig wel gebleven, want smaken doet het wel.

http://img585.imageshack.us/img585/6338/vsf016.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/585/vsf016.jpg/)

Dan is het via de andere kant van de straat terug, waar we nog wat spullen vinden waar iemand heel gelukkig van zal worden. En wederom wordt ik herkend door een Floridaforum lid. Ben (bejavenlo) spreekt mij aan, en we maken een praatje, waarna we ieder ons weegs gaan. En dan is het oversteken richting parkeergarage.

Halverwege op weg daar naar toe bedenken we ons opeens dat we het HD koeltasje nog zouden meenemen voor iemand (na heen en weer SMS-en), dus we moeten 50 meter terug naar onze eerste winkel. Marcel en Tineke lopen door naar Ocean Center voor een sanitaire stop, en wij gaan even terug. Het begon inmiddels boven land wat bewolkter te worden, dus was het hoog tijd om op te stappen. Tasje gekocht, en op naar de marmeren WC’s ;). Onderwijl ziet Marion aan de zeezijde wat lichtflitsen boven het Hilton, in iets wat een regenwolkje zou kunnen zijn. Aan de andere kant van de Waterway ziet het er een stuk dreigender uit, dus daar ligt volgens ons de dangerzone.

Uit het kleine wolkje vallen een paar spatjes, dus we versnellen wat om de 100 meter naar een droge WC te overbruggen. 2 meter later gooit er iemand een klep los en valt er een bak regen, die veel weg heeft van de Niagara watervallen. Zo veel, dat Marion, die toch maar op een meter naast me loopt, nauwelijks nog te zien is. Rennen naar het tentje van de parkeerwacht, dat 25 meter verderop staat, heeft totaal geen zin, want we zijn binnen 5 meter doorweekt tot aan onze edele delen. Geen draad droog op het lijf.
Dus snelwandelen we maar door naar het Ocean Center, want schuilen had geen zin meer.

In het Center merk je ook direct wat het effect van airco is. Met die natte kleren aan voorwaar geen pretje, stervenskoud, al vast weer wennen aan het klimaat thuis.
De goederen in de broekzakken (telefoons, camera, portemonee’s, rokerij) worden zo goed en zo kwaad als het kan gedroogd met de handdoekjes uit het toilet, en dan gaan we door naar de auto. De regenbui, die hooguit 2 minuten heeft geduurd, heeft het nu weer zonnige Daytona omgetoverd in een spookstad, er is letterlijk iemand meer op straat.
Bij de auto gaan de natte kleren uit, en hijsen we ons beiden (Marcel en Tineke waren op tijd binnen) in de net aangeschafte T-shirts. Wel die onder uit de plastic tassen, want de bovenste laag was ook verre van droog. We reizen vandaag in onderbroek weer terug. Die zijn ook soaked, maar je wilt ook niet in de oranje overall voor “indecent exposure”.

Dat koeltasje moet wel met heel veel liefde gekoesterd worden door de nieuwe eigenaar.
Thuisgekomen zijn ondergoed en schoenen nog steeds niet droog, maar daar ligt gelukkig genoeg schoon goed in de kast. Mijn nieuwe T-shirt is inmiddels door de zuigkracht ook mooi nat, dus die gaat over de stoel en in de zon, net als de schoenen.
Weer helemaal droog achter de oren is het op naar de restaurantkeuze van Marcel en Tineke voor vandaag, en dat is Longhorns, iets waar wij ons uitstekend in kunnen vinden.
We doen weer 2x een menu voor 2, mede omdat de lekkere biefstuk die in dat keuzemenu staat niet op de gewone kaart voor komt. Deze keer niet 2 roeiboten vol garnalen als “voorafje” zoals vorige week, maar we kiezen voor 2 deelbare desserts, Chocolat Stampede.

http://img840.imageshack.us/img840/6616/vsf017.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/840/vsf017.jpg/)

En dat hebben we geweten. Na de weer zeer goede maaltijd komen er 2 roeiboten vol met chocolade in allerlei variëteiten op tafel. Brownie, mousse, ijs, cake, vlokken, saus, puur, melk en nog een schep slagroom, veel meer dan 2x2 gezonde, zelfs eetlustige mensen opkunnen. We doen ons best, maar het lukt gewoon niet, dus dan maar een box.
Thuis is er weer Folgers Classic Roast, die vanavond gedeeld wordt met Richard (vondutchga) en een Amerikaanse vriendin, waar we nog gezellig mee keuvelen, en dan is het tijd voor Leno, voor mij en Marion althans, de rest is ter bedde.

Gaandeweg de avond bedenk ik me dat nog een bezoek aan Daytona, morgen, misschien wel iets te veel van het goede is. Het is onze laatste volle dag, en we moeten nog behoorlijk wat georganiseerd inpakwerk verrichten. Marion en ik hebben dan wel de Premier status, en mogen 2 koffers p/p meenemen, en we hebben vandaag een mailtje gehad van een gratis upgrade naar First class \\:D/ voor de binnenlandse vlucht, maar ook Marcel en Tineke hebben behoorlijk ingeslagen, en er is natuurlijk nog het schilderij, wat overigens nog steeds niet vluchtklaar is gemaakt.

Ik besluit dat het misschien beter is om thuis te blijven, en ga dat morgenvroeg als eerste aan de rest voorleggen. Hoe dat afloopt hoort U morgen.

Njit
15-10-11, 00:40
Leuk verslag weer :) Krijg er honger van!

rolandino
15-10-11, 00:42
Leuk verslag weer :) Krijg er honger van!
Dito! Je zou er bijna een ticket voor boeken ;-)

knaapje
15-10-11, 01:28
Ik ben net terug van Dest. Daytona en ik vond het onverwacht rustig, ook de weg naar Mainstreet kon ik gewoon doorrijden zonder oponthoud. Ik kon om 11.00 uur vanochtend nog vrijwel vooraan op het "weiland" linksaf parkeren. Knaapje P.S. vandaag geen druppel gezien. :mrgreen:

Ta2 Gerrit
15-10-11, 03:06
P.S. vandaag geen druppel gezien. :mrgreen:

Dat kan wel kloppen, die waren op. Gisteren allemaal op de kneiter gehad, melady & me :sad:

Het is inderdaad rustig. Gilly's Pub44 in New Smyrna Beach, normaal een echte trekpleister, leek vandaag wel een ghosttown, volgens WFTV.

bejavenlo
15-10-11, 05:33
Daarvoor zat alles helemaal vol richting Flagler ben daar met bekenden heen geweest

Ta2 Gerrit
15-10-11, 06:26
De laatste loodjes.


Vrijdag 14 Oktober. De laatste loodjes wegen het zwaarst, een spreekwoord dat zeker opgeld doet. Want het valt niet mee om hier weg te gaan. Maar we maken het ons zo makkelijk mogelijk. We zijn het er allemaal wel over eens dat we vandaag niet naar Daytona moeten gaan, maar op ons gemak eens te gaan pakken.
Al ruim voor zeven uur schreeuwt mijn telefoon het uit. De nieuwe meldtoon voor mailtjes en SMS-en; poingggg (i.pv. het geweerschot wat ik had) gaat, als het te lang duurt over in; You’ve got a f*ckin’ message, en zo ver is het nu. Luid, en duidelijk.

Vriend en clublid Sander (tevens onwetend veroorzaker van het natte pak van gisteren) probeert via SMS en Whatsapp contact te leggen. Hij heeft eergisteren een slippertje met zijn motor gemaakt en wil wat prijsinformatie van bepaalde onderdelen. Of ik dat nog zou kunnen uitvinden. Dat kan, want de Harley dealer zit om de hoek, en daar moeten we voor wat anders toch al naar toe. De onderdelen zijn niet op voorraad, zelfs niet binnen een week, dus die moeten we dan maar bewaren voor Februari. Gezien het prettige weer in Nederland is er toch geen haast bij.

Als de heren toch op pad gaan, kunnen ze net zo goed nog wat boodschappen mee pikken. Met sommige dingen kunnen we net de eindstreep niet halen. Belangrijke dingen, zoals koffie, brood, boter en cola. Dus daar moet minimaal van bij gehaald worden, en dat is in Amerika al moeilijk genoeg, want echt kleine verpakkingen zijn hier schaars.
De rest van de dag wordt besteed aan de logistieke organisatie, en aan het online inchecken, waar meten duidelijk wordt dat we dankzij de upgrade naar First class ook allemaal recht hebben op 2 gratis mee te nemen koffers, dus wordt er direct een uitvouwtas bij Walmart gescoord om de boel beter te kunnen verdelen.

De dag bestaat verder uit een beetje zwemmen (het is weer schitterend weer) een beetje snacken (de [koel]kasten moeten leeg) een beetje luieren en TV kijken. En alle apparaten opladen voor onderweg, natuurlijk. Richard, die gisteren al officieel afscheid genomen had, komt nog even langs voor een last-minute dingetje, en na het bezoek aan Walmart is het al weer tijd voor de maaltijd. De keuze is unaniem voor een laatste bezoek aan Cracker Barrel, waar ook deze keer voor “een paar cent” weer lekker gegeten wordt.

En dan is het, tijdens de koffie, nu toch wel eens tijd dat het schilderij voor de thuisvlucht klaargemaakt wordt. Gorillatape, gele ducttape en de foamboards moeten zorgen dat het geheel in één stuk overkomt. Met natuurlijk de nodige verzoeken om kalmte (handle with care please) met zwarte stift op de felgele tape gekalkt.
Ik heb hem nog wel aangemeld als extra koffer, maar ben toch bang dat het “odd- & oversized luggage” gaat worden, met bijbehorend kostenplaatje.

Vanavond zie ik, geheel wakker, een nieuwe aflevering van CSI New York, en sluiten we, Marion en ik, af met Jay Leno. Marcel en Tineke hebben een goed werkende TV in de slaapkamer, en sluiten daar af. Morgen om 11 uur moeten we er uit, en om half vier vliegen we met de UA701 naar Chicago, en aansluitend mer de UA908 naar Amsterdan, waar we Zondagochtend om 9.25 uur hopen aan te komen.
Het volgende verslag, tevens epiloog, komt dus waarschijnlijk uit Nederland, waar ik ook het fotoalbum zal gaan fabrieken. Maar meer daarover leest U in dat laatste verslag.

Cara
15-10-11, 07:22
Goede reis terug

Tans4USA
15-10-11, 10:21
Een hele voorspoedige terugreis. Ik ben benieuwd hoe het afloopt met het pak.
Bedankt voor je leuke verslag en sterkte met de jetlag en de nachtvorst in Nederland.

moonlight91
15-10-11, 11:35
hele goede reis terug naar huis alvast gewenst ..
enne believe me terug in amsterdam valt het oerhollandse weer je tegen hoor
maar met een beetje geluk heb je wel een zonnetje in tegenstelling tot wij vorige week zondag... maar Brrrrrrrrr

SpaceAce
15-10-11, 14:28
Alvast een hele goede terugreis gewenst!!

Ta2 Gerrit
15-10-11, 14:32
Dank allen, en ik heb het gelijk maar even geregeld met het weer in Nederland.
90% zon, 0% kans op regen, alleen de temp moet nog omhoog, voor een fijne overgang :lol:

knaapje
15-10-11, 14:55
Gerrit en gezelschap, goede terugreis!!!! Ik blijf nog een paar dagen :mrgreen: Knaapje

pumi1000
15-10-11, 19:37
Goede terugreis en het was vandaag hier lekker zonnig met strakblauwe lucht!!

Ta2 Gerrit
15-10-11, 19:48
Zijn inmiddels op MCI. Schilderij mag gratis mee, First Class benefit :-)
Internet niet echt super hier, maar het werkt.

2theUSA
15-10-11, 22:05
Goede terugreis gewenst, we hebben met erg veel plezier jullie verslag gelezen.
Dank voor het meegenieten.

Groet Christa

ferret
15-10-11, 22:55
Bedankt voor het geweldige verslag. We hadden het idee dat we erbij waren.
Fijn dat jullie geen problemen hebben met het schilderij.

belgske
16-10-11, 09:28
verdorie toch, nu moeten jullie weer 4 maanden wachten voor een volgende trip. :lol:

vondutchga
17-10-11, 16:10
Gerrit, Marion, Marcel en Tineke,

Was weer errug gezellig en het zal even wennen worden dat jullie voor een paar maanden niet om de hoek zitten maar dan doen we het weer dunnetjes over :)

Tijdens bikeweek in Maart moeten we eens een "Brothers only" tripje plannen :D

Ta2 Gerrit
17-10-11, 16:38
Tijdens bikeweek in Maart moeten we eens een "Brothers only" tripje plannen :D

Gaat door, al kost me dat wel een creditcard, vermoedt ik, want dan zullen de dames gaan shoppen :-k

Er komt nog wat verslag en zo, maar ik ben al weer vanaf aankomst zo druk als een klein baasje, dus ik hoop dat vanavond af te maken.
Tja, en dan is het inderdaad weer 4 maanden wachten 8-[

Ta2 Gerrit
18-10-11, 00:43
Good times, bad times.


Zaterdag 15 Oktober. We hoeven niet al te vroeg op, dus slaap ik uit tot kwart voor zeven en zijn de anderen niet heel veel later wakker. Het lijkt wel of ze weg willen.
We hoeven het huis pas om 11 uur te verlaten en keutelen op ons gemak de ochtend door, en “hang out at the pool” tot het laatste moment. Tegen elven wordt de Dodge letterlijk volgepakt en reizen we af naar Orlando International Airport, MCO
Daar aangekomen wordt de vracht uitgeladen, samen met de dames, en brengen we ons trouwe ijzeren paard terug naar de wettige eigenaar. En ik moet zeggen dat dat bij Dollar een openbaring is. Engelssprekende medewerkers, die ook nog een vriendelijk zijn. Maar de procedure is hetzelfde als overal, en de balance 0, en daar gaat het tenslotte om.

En dan gaan we met de hele karavaan naar de rode loper van United, waar we hartelijk ontvangen worden. Zo hartelijk, dat we behalve de gouden envelop met de boardingpassen ook nog mooie rooie Priority stickers krijgen op àlle bagagestukken, 7 stuks, dus ook op het Dali schilderij. Ik sta al half en half klaar met de creditcard om de $200,- te voldoen die United rekent voor “oversized” bagage, en met zijn lineaire maten van 41+36+2” voldoet de doos daar zeker aan, maar het enige wat de aardige United-rep. mij verteld is dat ik zelf even de doos aan de overkant bij de scanner mag aanbieden, omdat hij odd-size is, en niet met de rest op de band mee kan. Dank U wel.

http://img208.imageshack.us/img208/7020/dalims.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/208/dalims.jpg/)

Daarna verkassen we naar Terminal A voor een laatste Frapucinno op Amerikaanse bodem, en genieten we nog een paar uurtjes van de Floridiaanse zon, voordat we via een snelle security met de trein naar gate 42 vertrekken. Daar mogen we via de rode loper als eerste de 757/200 binnen, die ons met vluchtnummer 701 naar Chicago zal brengen. De riem zit nog niet vast of het eerste drankje wordt al geserveerd, en gedurende de 2½ uur dat we in de lucht zijn genieten we ook nog van een uitstekende maaltijd. In Chicago hebben we een uur om van C11 naar C19 te komen, dus het lijkt een vloeiende terugreis te worden.

Het zou iets anders lopen. Aangekomen op O’Hare lopen Marion en ik vast de jetway (a.k.a. slurf) uit, om niet teveel in de weg te staan, en wacht Tineke, samen met Marcel, op haar rolstoel. Dat duurt nog al, en op een gegeven moment komt Marcel ietwat desolaat aangelopen, met de vraag of ik alsjeblieft even terug wil lopen, want de rolstoel is ernstig beschadigt, en of ik wil gaan vertalen, want door de emotie lukt hen dat zelf niet meer zo. Terug de jetway in is nog niet zo eenvoudig, maar na uitleg en enig aandringen mag het toch, en daar tref ik Tineke behoorlijk van slag aan, met een aantal United medewerkers, en een behoorlijk beschadigde rolstoel.

Er worden gegevens uitgewisseld, excuses aangeboden, plus de garantie dat alle kosten vergoed worden, en enigszins gerustgesteld spoeden we ons met 1½ rolstoel (er gaat ook een United exemplaar mee) en begeleiding naar ons volgende vliegtuig, waar de boarding inmiddels begonnen is. Ik stuur (in overleg) Marion met de handbagage vast vooruit om niet voor volle bagagebakken (zoals op de heenweg, een beetje door eigen schuld) te komen staan. Gelukkig mag ze weer over de rode loper, en slaat zo een mooie rij mensen over. Ik volg vrij snel, en samen houden we bagageplek vrij voor Marcel en Tineke, die de stoelen nog weer kwijt moeten bij de deur, en daardoor iets later komen.
Maar door ons beider charisma (of misschien toch de boze blikken) blijft er voldoende plaats over in de overhead bins voor hun handbagage, die, net als de onze, heel bescheiden is, bij wat anderen allemaal mee torsen.

De vlucht verloopt verder prima, we maken er weinig van mee, slaan zelfs de maaltijd over (die kan toch niet tippen aan de voorgaande), en slapen zo’n beetje 90% van de vlucht. Tijdens die actieve bezigheid ontwikkel ik nog wel een theorie over de beschadigde rolstoel. Aan het eind van de jetway, waar je buggies, strollers en dus ook de rolstoelen afgeeft, zit buiten aan het platform vaak een soort van glijbaan waar ze de opgevouwen kindertransporteurs naar beneden laten “glijden”. Ik denk dat ze (op MCO) te beroerd waren om de, niet op te vouwen, rolstoel van de trap af te sjouwen en dat ook via die smalle glijbaan hebben geprobeerd te doen. Dat werkt dus niet, en toen is volgens mij de stoel zo’n 6 tot 8 meter naar beneden gestuiterd. Gevolg; één wiel bijna dubbel, het ander voorzien van een slag, het lichtgewicht frame ontzet, en verder aan alle kanten beschadigd. Een op maat gemaakte stoel volledig veramponeerd. Eikels.

Zondag 16 Oktober. De vlucht verloopt zo goed dat we zelfs een half uur eerder dan gepland aankomen, maar dat wordt weer teniet gedaan door het voortslepen van een rolstoel met wobbly wheels en het invullen van de schadeformulieren bij de United afhandelaar. Maar we nemen voordien eerst een rokertje om de spanning er af te halen. Bij de band aangekomen zijn onze koffers, dankzij de rode stickers, al lang aan het rondtollen zijn, en zelfs het gele gevaar staat al keurig op ons te wachten bij de “odd-size”. We laden 3 karren vol, melden ons bij de afhandelaar, die alles keurig op papier zet, en ook nog met Marcel en Tineke meeloopt om de hobbelige rolstoel op de parkeerplaats te krijgen, waar we opgewacht worden.

Of deze man er de oorzaak van is dat de douane geen aandacht voor ons heeft, of dat het toch weer mijn eerlijke gezicht is, zullen we nooit weten, maar we staan volgepakt, zonder een centje pijn buiten, in een heerlijk zonnetje, maar wel bijna 30 graden kouder dan 24 uur geleden. Marcel’s collega Johan (tevens ontvanger van de Oakley zonnebrillen) staat samen met Simon (bekende van Marcel) op ons te wachten. Was op de heenreis de Voyager nog groot genoeg om ons naar Schiphol te vervoeren, de terugreis is different cook, dus hebben we extra troepen opgeroepen.

Ruim voor de middag zijn we weer thuis, en pakken we direct de zooi uit, en leggen de bestellingen op volgorde. Later die dag worden de eerste “klanten” ontvangen, en brengen we ook nog wat weg. Alom tevredenheid, en zo komen we mooi de dag door.
Tegen elf uur hebben we het wel gehad, en duiken we er in. Morgen weer volop aan de bak.

Epiloog. Het was een mooi rustige vakantie, geheel anders dan dat we normaal gewend zijn, maar zeker niet minder prettig. En we hebben toch nog van alles gedaan en gezien. Het shopwerk liep heel voorspoedig, op het vermaledijde schilderij na (hoewel dat ook goed gekomen is), en binnen een paar dagen waren de bestellingen binnen. Weer een kopzorg minder. De volgende keer is al weer over ruim 4 maanden, en zal ongetwijfeld wat actiever verlopen, dan is er immers 10 dagen Daytona Bike Week. Heel veel foto’s zijn er niet gemaakt, maar zullen nog wel allemaal online komen te staan, hopelijk ergens deze week. Marcel en Tineke hebben ook deze keer weer genoten,met als hoogtepunt natuurlijk de expeditie Epcot. Daar kan geen kapotte rolstoel iets aan veranderen. En wij waren natuurlijk erg blij met het Dali-uitstapje, met gevolgen.
En ik persoonlijk met alle lezers, en reacties. Dus doe ik in Maart maar weer verslag :mrgreen: .

Tot over een maand of vier.

http://img171.imageshack.us/img171/3789/bikertoberfestlogo2011.jpg (http://imageshack.us/photo/my-images/171/bikertoberfestlogo2011.jpg/)

Teleton
18-10-11, 09:32
Heerlijk rustige reis, heerlijk rustig meegelezen! En stilletjes genoten van de (op de rolstoel na) onschuldige maar onnavolgbare avonturen.

Cara
18-10-11, 10:10
Tnx voor je beeldende verslag.Kijk nu al uit naar de volgende keer.

mattrob
18-10-11, 12:22
Was weer een mooie trip, met veel plezier meegelezen ;) ! Op naar de volgende trip !

theovg
18-10-11, 13:38
Met plezier meegelezen en we wachten op het volgende verslag.

aggie
18-10-11, 18:10
Vandaag jullie hele verslag gelezen, jullie hebben een fijne tijd gehad!! Nu maar weer aftellen naar de volgende keer, 4 maanden zijn zooo om.
Bedankt voor het mogen meebeleven van jullie ervaringen!

groetjes van Aggie

Tans4USA
18-10-11, 18:22
Ik vond het leuk om jullie verslag mee te lezen.
Mooi dat het schilderij zo mee kon maar minder mooi van de rolstoel. Wat een gedoe.
Heerlijk vooruitzicht dat jullie over 4 maanden al weer gaan.
Tot het volgende verslag.

Syllvia
19-10-11, 08:10
Wij zijn inmiddels ook weer thuis, en heb net je verslag gelezen:)
super!
groetjes Sylvia

2theUSA
19-10-11, 12:06
Met veel plezier jullie verslag gevolgd.
Dat wordt afkicken voor ons, gelukkig gaan jullie over 4 maanden weer!

Groetjes Christa

Ta2 Gerrit
04-03-12, 03:22
NAGEKOMEN BERICHT; Net voor deze vakantie kwam ik er achter dat de foto's van de vorige nog netjes in de map zaten. Die heb ik dus nu maar even in een album gedumpt.

Voor wie ze wil zien; http://www.dilligaf.nl/btf2011/